Joannis a Lasco opera tam edita quam inedita recensuit vitam auctoris enarravit A. Kuyper

452쪽

Phili. III. I Thm. IIII. 1 Cor. 15. Mat. 13. 17. I Cor. XV. Phili p. III. Math. 18, 22. M th. I7. Lue. IX.Lue. XIII.

Gene. s.

Ita sane, quatenus propriam corporis naturam speetat, iuxta exemplum Excitati corporis Domini nostri Iesu Christi. sta fideles in longe aliam et aeternam ineffabilem formam et pulchritudinem transformabuntur. Interr. 186.

Quomodo hoo intelligam p

Re poΝune quidem peccato insectum adeoque debile, mortale ac fragile corpus est, multis vitiis ac doloribus obrutum. Tune autem prorsus sanctum et 67n ob hane causam vitale, immortale atque ineorruptibile corpus erit, omni vitio doloreque vacuum, plane spirituulo, potentia ne gloria ornntum, ceu Angelorum Dei, imo iuxta exemplum in monte Thahor a Iesu Apostolis exhibitum. Interr. 187. Qui hoc firmiter lenet, nullo igitur mortis angore premitur 3 Resp. Natura mortis horrorem suum secum affert, ut o Christi exemplo patet, et quum mors pDena Peccatorum sit, vehementer expavescere eam sntent homines, - quem tamen horrorem fideles vincunt, quandoquidem mortem sibi viam in vitum illam ineor. ruptibilem esse sciuut 68a quare fideles hic non tam aegre ferunt piorum ami eorum suorum obitum, neque tam intemperanter eos lugent, quam Ethnici, qui omnis resurrectionis spe destituti sunt, ad quem modum agricola quoque non dolebit granum quod sparsit in nrvo, ob certam spem multiplicis et magnifici reditus. Summa. in resurrectione mortuorum fideles

semper spem suam omnem reposuerunt.

Interr. 188. Qui A iam ultimus in hac nostra Christiana consessione articulus est Resp. redo vitam aeterris m. Interr. 189.

Resp. Credo atque confiteor, me post resurrectionem, unima itcrum

eorpori coniuncta, in coelesti. laetitia atque beatitudine eum Disiligod by Cooste

454쪽

Ioan. 5.

Christo, Dei filio. quasi membrum eius torporis, aeterne victurum adeoque regni Dei haeredem evasurum erae. Interr. 190. Qualis vitae aeternae beatitas erit Resp. Neque mortalis lingua eloqui illam. neqne cor hominis Don-espero potest.' In hoe autem inprimis erit. fideles corporalibus oeulis suis aeternum lumen atque supremum bonum aeterne regesturos Etque eontemplaturos esse, et in aeternum ipsos fis Deo adiunctum iri omniumque coelestium honorum steternam communionem atque expletionem in ipso esse habituros. Namque Deus tune erit in omnibus omnia. Intera. 191.

Quid dieis da ineredulis atque impiis, de quibus nihil audio

Respa Quemadmodum resurgent ad aeternam consusionem. perditionem atque condemnationem, sic quoque beatitudine atque gloria fidelium prorsus spoliabuntur, eritque sors eorum in ime inexstinguibili et in tenebris extremis, ubi aeterna miserita erit. fletus ae stridor dentium.

Quid prodest. hunc de vita aeterna articulum credere Resp. Plurimum sane prodest. Etenim, ubi hule articulo fides retia satur, reliqui quoque articuli aut prorsus non, aut frustra creduntur. Ubi vero sincera fide articulus illo resipitur multisa rium secum fructum adfert. nimirum tranquillitatem eonseientiarum, laetitiam in Deo et hane ob causam patientiam in afflictionibus, quin etiam contemptam rerum huius seculi, sive divitiarum, sive honoris, sive vitae. Intere. 193.

At vero rebus ita perpensis, ultimo huic articulo proprie pri marius loeus in articulorum Τ0 serie assignandus fuisset

Praeeipuum quidem loeum teneat in existimatione nostra. vel hie lamen in articulorum serie explicanda ultimus habendus est. uuandoquidem vita aeterna finis est Omnium rerum . quae in sacra Seriptura nobis ad salutem proseruntur. Diuiti eo by Cooste

456쪽

Quid praeterea in religione Christiana requiritur p 70h

rito peracta et assidua precatio sive invocatio divini nominis. Quum enim homo in se omni bouo destitutus sit, nihil in rebus divinis intelligere. ne vel credere quidem, neque sancte vivere potest, nisi assidue omnia a Deo expetat uomenque ipsius invota. Interr. 195. Quum de iusta precatione loquaris, intelligere mihi video non quamlibet precationem apud Deum esse potentem priap. Recto seutis. Nimirum quemadmodum nonnisi singulari fidei salutem aeternam proposuit, aio quoque singularis precatio est, quam audire pollicitus est ΤΙ Dominus. Iuterr. 196. Qualis igitur preeatio potens apud Deum erit Frisp. Precatio iusta erit, in qua imploratur atque sollicitatur Hi- quid a Patre. certa fide atque fiducia, eum annuere velle preeibus nostris, in nomino Christi sublatis. Interr. 197. Dieis Deum Patrem uobis invocandum esse, num igitur dein sanctorum Ranetorum auxilium implorare non licet pB P. Christus Dominus noster, qui ipso precepit uobis precationem. eui soli auditionem promisit, diserte dicit, nonnisi Deum Patrem invocandum atque adorandum et Ih nobis esse. Qui ergo secus Iaeit, primum concipit preces omni promissione destitatas. Tum idololatriae culpa sese impedit, desunctis sanctis adeoque erea tuis ris adscribendo, quod non nisi soli Deo proprie competit, nimirum eum esse Deum nostrum atque Patrem, qui solus omnipotens et a quo solo omne boreum ait exspectandum. Quum

enim proprio aio dicta adoratio pars sit cultus Divini, ut eo uinspicuum est in praeceptis de Dei adoratione nobis exhibitis, nullo pacto nobis licitum est istiusmodi adorationem sanctis Dis iam by Cooste

458쪽

aliisve omnino ereataris desereo. Apud Deum enim solum omnia consolatio nobis omneque auxilium in omni necessitate nostra quaerendum eat, ille solus adorandus 72 3, quemadmodum ille quoque solus colendus nobis est. Intere. 128. id est preces eoncipere in nomina Christi RespuΡerinde hoe est, quasi dicas iuxta Christi m&ndatum et propter eum precari. Puter enim nobis nihil nisi propter Christum et ob eius musam eoncedit. Hine fit nonnisi vere credentes et qui r apse ad Christum conversi sint, in Christi nomine precari posse, qui scit. nihil unquam expetitari sive imploraturi sint. quod esset Dei honori contrarium. Intere. Is s. id autem in precationibus suis a Deo expetent Christiani p

Id ipsum quod Dominus Iesus 72 Christus discipulis suis praescripsit et praeterea nihil. Nulla enim probari potest petitio.

quae cum illa precatione non convenit, quae in se comprehendit, quicquid anima nostra sive corpus nostrum indigeat. Intere. 200.

Reeita mihi precationem illam, quam discipulos suos doeuit Dominus 3

I Pater noster, qui es in coelo lSanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum.

Fiat voluntas tua sicut in eoelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et remitte nobis debita nostra, sicut et nos remittimus 73αὶ debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem. Sed libera nos a malo. Quia tuum est.regnum et potentia et gloria in saecula in

tesorum. Amen, Interr. 201.

Quid intelligis sub verbis illis: Pater noster qui ea in Melo

Respa

Nulla his verbis concipitur precatio, sed invocatione illa praeis parare nos ad preces Fuit Dominus. ut dommemoratione honi istis, omnipotentiae atque ineomprehensibilis gloriae Dei nostri

460쪽

fidem in nobis eonfirmaremus, eius auxilio libentius eonfideremus. nequo aliter quam liberi ad carissimum 3 suum patrem gemisceremus, suspiraremus et clamaremus.

Interr. 202. Quare dicis o Pater noster pMSp. Additamento illo fraternae erga proximum nostrum dilectionis eommonefacit nos Dominus, qui nos una omnes per Christum filium suum in filios adoptavit et omnium suorum bonorum heredem instituit. Quare etiam proximos nostros pro fratribus at que unius patris liberis agnoscere eosque adamare debemus, ut et Patrem nostrum assidue pro iis precari. Interr. 203.

id intelligam sub verbis illisi Sanctiseetur nomen tuump 74

Resp. IIoo est: O, charissime Pateri sae, ut sana doetrina et vox saerosaneti Euangelii tui ubi ubi vere annuntietur et sinoeroe de recipiant eam homines, ut splendor gloriosi nominis tui coelum atque terram repleat. Tuam potentiam revereantur omnes reaturae. honorent aeternam tuam Sapientiam, verbi tui ueritati confidant. celebrent ineffabilem tuam bonitatem et componant se ad laudem nominis tui in omni obedientia, pietate. sanctitate atque iustitia, ut te solum, Domine Deus nosteri Egnosmul. confiteantur, colant atque adorent et pudefiat omnis impietas sive sancti nominis tui offensio. 74h Intere. 204. Quid sibi vult precatio illa: Adveniat regnum tuum pi Besp. I oo est: O, Pateri destrae in nobis regnum Sathanae, peccati atque mundi et rege nos sancto tuo Spiritu, da nobis ut omnem fiduciam nostram colloeemus in tuum verbum. ut regnum tuum in nobis incipiat, nos eius heredes olim samus et sidelium metus indies adaugeatur, sanctificetur, eorroboretur et in unitate fidei eontineatur usque ad diem illum, quo tu o. Deust omnia in omnibus eris et gloriose apparebis in sanetis tuis. Interr. 205.

Quid hisee verbis deprecaris: Fiat voluntas 750 tua in terrasteut in melop