장음표시 사용
641쪽
iud illo, quod ei apostolus desert. illud ipsum sibi eum suis dumtaxat auli eis
miliariis contra doctrinam Apostolicam sumit. servarique ab Ecclesia praeeipit velut domina Ecclesiae qRod nunquam antea Molesiae in coelu blim diiudicandum proposuisset, quemadmodum id Paulus observari iussit. Horum se igitur omnium intelligeret poenitentiam agere oportero coram Deo. atque etiam sese Melesiae reconciliare, si a Domino Deo rursum in gratiam recipi velit. Id si detrectaret. testatus sum Dominuin Deum meum et omnes Angelos ipsius. me ipsi anunei asso pro ratione mei ministerii poetatum ipsius meque acemate illam coram tribunali Dei. ad quod tandem sistemur omnos. horum. quae recensui. peccatorium omnium nomine.' ut se a Deo olim illorum nomine iudioandam esse solati Et prolude me non posse deinceps etiam esso ministrum ipsius, quod ad di. vina altineret, donec mihi certum aliquod resipiarentiae suae indicium L. ciat. ne quomodo videar communieare peccato ipsius. Sed etsi minister ipsius esse deinceps in divinis, neque possim. neque velim, donec signa re. Si piscentiae videam. tamen non ideo ponere me publicum ministerium meum. ad quod videlicet divina ordinatione. non tantum per i pam, tanquam Magistratum summum. sed per totam etiam Ecclesiam publicis ipsius suffragiis vocatus essem δὶ. Haec nisi mihi ultro ipsa denuneiet ut abeam. quemadmodum me ultro unanimiter vocavit, me illam deserturum non esse, etiamsi id mihi Princeps eum aulicis omnibus suis iubeat, praeterquam si invitus per illam vi manifesta propellare huic enim mihi necessario cedendum esse scirem. Haec ita ego cum mea Principe, quae se milii responsum esse daturam promisit. quod et exspecto in horas. Docemus igitur adhuo solita libertate nostra circa baptismum et matrimoniorum eoniunctiones M lanem. donec responsum a Prineipe habeamus. et ego Srnodos meas octavo quoquo die, cum aliarum Ecclesiarum Pastoribus perago, omne ue ad unanimem doctrinao consensum et perseverantiam pro summa virili mea in domino adhortor. Sed et aliundo rursum Sathan me aggredi conatur. Accusatum me gravissimo apud Aulam Caesaream essu dicunt, sto ut me aula Caesarea hic amplius serro in Frisia. neque possibullo modo. neque velit. Duo autem accusationis meao capita praecipua esse assirmant. Alterum quod salsa mea doctrina. ut putant, multos iu Caesaris ditionibus per scripta privata mea seduxerim. quod aula sano amplius serre non velit. Alterum vero. quod sim apertus hostis Caesar o Maiestatis. ut qui et Anglico nuper et demum Polonico etiam itinere mori. aliud nihil quaesiverim. Severim et promoverim, quam novas nescio quas praetieas contra suam Caesaream Maiestatem. Data igitur esso mandata ab Aula Caesaris ad meam Prineipem. ne me amplius in sua ditiono serat. si Caesaris amicitiam retinere velit. Ad haec porro respondi, me non gravatim alio migraturum esse. si me et Princeps mea, et quae me vocavit Melesia serre amplius non possit. etiamat vanissima sint ea. quorum nomine accusor. Quodque ad doctrinam meam attinet, huius me potissimum ab ipsa Priveipe, quae me pluries audisset. et ab ipsa adeo nolesia lertimonium habiturum proculdubio esse. Quod vero ad Angli in Polonicum-
642쪽
que iter meum altineret, extare apud me omnes vocationis meae litteras, ex quibus longe aliae. quam a meis aecusatoribus fietae sint. itineris utri. usque mei rationes clarissime colligi possunt, et proinde me semper deel,
raturum esse meam hao in parte innocentiam adversus omnes calumnias
meorum accusatorum, si qui mihi id inditio ohiicere volent, sed tamea inalibenter hine excessurum esse. si ita Princeps et Melesia mea velit, hodeat, si me in meo ministerio iuxta permissam mihi libertatem illius non cupiat retinere. Ham ita omnia ut se habent significare obiter volui Cebsitudini tuae, Illustrissime Princepsi pro mea in illam observantia, ut artes ot conatus Satanae me impetentis seeum ipsa perpendat. quae cum musa alioqui suseepti nuper ad Serenissimum dominum meum Gloniae Regeae itineris mei non ignoret, facile etiam meae in iis, quae mihi obiiciuntur, innocentiae testis esse potest pro virtute et elementia sua, cum litterae alioqui etiam ipsae. a Serenissimo Angliae Rege ad Serenissimum domiuum meum Poloniae Regem scriptae, meam abunde comprobent innocentiam et causas suscepti istis mei itineris diserte complectantur. Expecto igitur, ut dixi, quid de me Princeps et Ecclesia mea statuat. Ea vero res me hic hactenus detinuit et sono detinebit, ut ante hremem iter meum, quod institueram, prosequi non possim. Nam sub hac Ecclesiae meae perturbatione deserere illam uolo, et si alio migrare cogar. non procul ab illa abero. Qeam subinde exhortari per litteras et consolari possim, doneo illa me a se desertum esse recepto altero ministro testificetur. Tum enim ab eius ministerio liber mihi esse coram dei iuditio videbor. sed certa mihi spes est hoc ipsam nunquam esse facturum, sed me, etiamsi per irrannidem adver- auriorum abesse togar, pro auo nihilominus miuistis agnituram perpetuo esse. Huius enim rei mihi nou obseurum indilium fecit. Quare hio haerebo adhue, donec aut propellar vi, aut per Ecclesiam totam cum bona illius gratia dimittar. Ut ut autem res cesserit, non committam quin protin signiscem Celsitudini tuae, cuius interea mo gratiae et elementiae tolum humillimo M ossietosissime mmmendo.
Emtae 18 Septembris Anno a Christo nato 1549. Illustrissimae Celsitudinis tuae
perpetuus et addictissimus servitor -- IQ, ὲ LAMO. m. pr.
Se. in Prussiam. νὶ Erat legatus illo vetstentus es. UBno Euv. Rer. 'D. A. p. 937. Distinguit inter Superintendentis totius Fris. Or. et verbi divini apud Emdanos ministerium.
Nq. 60. Lo,, - M. P. h. u.JAd HARDEN BERGIUM..... Adsuturi sunt cives plurimi. qui nunc plano suum in me amorum tantum totautur, quantum non sperabam. Sit Duo gratia. Igitur, mi Al.
643쪽
hertol ego hiuo iam redo, sed nondum Reio quando aut quo. Hoc tantum constat. brevi migrandum et ante hJemen. ae larie navigio solvendum ..- Collegae mei a principe destituti sunt. Docent interim et baptizant Melesia poscente. idquo publice in coemeterio, dum in templo non licet .... 3ὶ.
, Nonnisi haec fragmenta supersunt.
N'. sit. A LII Ira. Seer. Ieg. ea.JAd DucEM PRUSSIAE. Post scriptas priores litteras meas adserebatur mihi responsum a mea Prinei m. ao de religione quidem nihil dicohatur. sed tantum proserebantur minae Caesaris. si me Princeps in sua ditione deinceps retineret . Quare Principem petere, ut sua ditione excederem. ne illam periculo una meeum involverem, advorsus quod illa me defendere non posset. Breviter, videbam mihi apud Frisios non amplius locum fore meque de migrando una cum tota familia etiam ante liremem oportuisse cogitare. Itaque seribere ad tuam Celsitudinem non prius volui quam finem rerum mearum haberem. Iam vero huc me tandem contuli, cum propter liremis incommoda eo quo deinstinaram proficisci non possem j. Sum autem benigno dimissus eum a Principe ipsa. tum a tota etiam riclesia. quemadmodum id litterae Plinei-pis testantur. Ecclesia vero tota delectis tu hoo Mutum civibus et totidem matronis piis tu gratitudinis suae erga me testimonium publicum mihi eteollegis meis couvivium instruxit. Adornaverat et munus honorarium pro motota mea Melesia. sed ego illud aecipere recusavi. In convivio autem illo post sumptum cibum in exhortationibus ad fidei ad religionis verae profitendae constantiam ae gratiarum actionibus totum diem. sublatis mensis omnibus. transegimus, ac demum non sine multis omnium laesumis ad a des meas ab omnibus deductus, dimissus sum tandem ab illis, Meepto ab omnibus paeis osculo. Quod equidem gratitudinis Ecelesiae meae erga moexemplum ideo ita tuae Celsitudini commemorare volui. ut baeo meorum pietas xlios exellet ad observantiam et amorem ministrorum suorum. Rubdem hoo ausim dicere. totam meam Delmiam proieeturam fuisse hona sua anto pedes nostras, at hoc petiissemus. Quo Rane nomine ago gratias mismino Deo meo quod volueriι non esse vanum atque otiosum miuistorium nostrum in colligenda sua riclesia. Illi laus et gloria in saecula men. Ego igitur ita a meis dimissus hue me contuli. ut non procul a meis adhue a essem eosque subinde in consessionis et fidei conatantia confirmarem. Caelerum collegae moi adhue operi suo instant in docendo. etiam post inhibitionem Magistratus, neque cessabunt, spero, nisi vi aut capiantur aut pellantur. Dominus illos corroboret spiritu suo, et det illis os ste sapientiam ad obturandum ora advenariorum Evangelii Christi. Habet ita
644쪽
eelsitudo rerum hie nostrarum rationes omnes deseripias obiter et tumul. ivarie. dabitque veniam festinationi meae celsitudo tua. quae facile cogitare potest. nimis et rebus perturbatis. non posse nisi tumultuarie etiam aeribi quidquam. Quod superest me clementiae tuae celsitudinis summa cum o servantia commendo. Bremae 2I Octobris Anno 1549. Tuae celsitudini illustrissimae addietissimus Io. a LAS m. Priblitin tuae Celsitudini extremum meum cum Pastoribus Frisiae collegis meis colloquium in publico coetu et exemplum litterarum meae missionis. , CL LABO Euv. o. I. p. 939. Sc. in Angliam. δὲ Periit. B sti 1rth. Srer. Reg. Registia JAd Ducgu Pavssa AE . γ Iton, telsitudinem tuam ut feturi opera a Rege Polonia o impetrare possim in aperto et obsignato ipsius drplomate, quod in menta tuam celsi. iuditiem itinere aliud nihil a Rege Poloniae petierim quam licentiam eon. serendi mo ad Angliam cum bona Regis Poloniae gratia. si ipse opem iam
mea non egeret. qua de re ego quoquo scribo. scribo item et ad Reginam Bonam j. essetque mihi ea res magno usui ad probandam apud Caesarem innocentiam meam. In Anglia adhue sunt turbast magnae. Bis sunt progigati rustici φ . novus illorum Rea mptus et plexus, episcopi quatuor capti, asseelae rusticorum' . sed Bdhue superest, unus rusticorum exemitus eum quo adhuc confligendum erat hin. Rex ηὶ Galliae iam a B nouia dieitur recessisse communito ita portu, ut nemo vel accedere vel exiscedere possit: de pace inter Regem Galliae et Regem Angliae nihil adhue
audimus et dolumus '' . Vana sunt quae de Caesaris cum Rego An liae eonira regem Galliae foederibus laetantur. Praelogi dominis a Mansseidqitteras misitudinis tuae. per Simonem My 'ὶ ad me missas. Exeus aut diligentissimo gomtum proditum et negant constantissimo se euiquam quid quum omnino revel Me, imo vero neque cum Rego Daniae quidqnam voluisse agere. neque illi tuae celsitudinis litterasJ transmisisse adhue quod motuerent ne res latius invulgare ur. Haec sancte iurant so observasse et queruntur magnam sibi iniuriam fieri ab iis qui illo, apud tuam celsitudinem hae in parte detulerunt. Dicunt item so magnumiuile damnum accepturos esse. si hic rer tum celsitudinem nune deseran. tur. Quare adhue rogant summa oum diligentia ut eos tua celsitudo ne deserat, posteaquam nullius rei culpam habenti sed ut illos nihilominus adiuuet quemadmodum semel promisit. illi etiam quae promiserunt. omnia praestare volunt. Petieruntque ut haec ita seriberem ad tuam celsitudinem ipsiqne etiam sorte scribent. Quod si mihi liee, i, liquid hie die ero apud tuam delsitudinem. plane putorem socretioreae
lare. si illis detur aliquid quam si nihil detur. Urgebunt enim nee snem sa-Diuiliaco by Corale
645쪽
cient doneo eis detur quod promissum est. et frequentibus istis nuntiis aelitteris rea magis ad magis invulgatur. Itaqne celsitudo tua a eoum ipsa statuat quid sacere velit. eui me ego totum humillime et ossietosissime eommendo. 2I Oetobris. Hio iam ero per totam hiemem in Brema. Post soripta haec omnia accepi litteras Episcopi Cantuariensis. Dopace eum Rege Galliae scribit adhuc non emo habendam ah Anglis spem ullam, quia non credunt amplius Gallis. Pro oblata per Ducem Prussiae navi maguam habent Angli gratiam. et gratissimum dicunt sibi sorohoo ossietum Ducis Prussiae post hiemem transactam. Scribit praeterea omnes seditiones in Anglia sedatas iam esse. Ego tamen putaremo es sandum non esse in procuranda pace inter Gallos et Anglos. pos quam Rex Galliae a Bononia discessit.
Praeeedenti haec epistola adiecta erat. Tota sero ep. secretis notis eon. seripta est. Typis a se invicem paullum disiectis ea excudenda curavimus, quae solitis elementis in M. S. erant exarata. Apogr. : meo resti. εὶ Bona, filia Galeaghi Milani Dueis, vidua Sigism. I, ' 1558. cf. Ηunso, Gen. Tab. tab. 96. BROΝ - κοπs I, Grae4. Potens. I. p. 58. GRAT, Grach. POL p. 4ls. LE .EWEL. Hist. d. t.
C Ii ire . uet. 2 r. xerist .Jε Nos Anna ab Uldemboreh et Delmenhoiret. Comes Frissiae Orientalis vidua. Notum facimus per praesentcs nostras litteras. quod cum IoanneΝ a Lasho per septennium aut amplius publico Ecclesiarum ditionis nostrae ministerio de iunctus esset, atque se eum in pura Evangelii Iesu Christi doctrina promovenda. tum in ipsa etiam vilae eonversatione publiea. irre. prehensibilem prorsus exhibuisset. Me ut nos propter ipsius fidem pietatem eruditionem integritatem ad sedulitatem cuius alioqui testimonium apud omnes subditos nostros. quibus modo religio vera pietas ine Christiana cordi est. longe locupletissimum reliquit multo lihentissima illum toto gubern tionis nostrae tempore apud nos tulissemus opemque illius in ministerio Eccle.
siarum nostrarum usae perpetuo fuissemus. - sed cum Caesarea Maiestas ipsum apud nos ferre amplius non posset nobisque mandasset. ut ipsum in nostra etiam ditiona dein ps non seremus. nosque intelligeremus nou ipsum modo Ioannem a Lasho, sed nos quoque ae liberos nostros una cum tota ditione, nisi id saeeremus. in certum perieulum esse venturos. - imu umipso. ne se ipsemet et nos una cum nostris liberis ae nostra ditione perieulo involvero vellet. Sed potius voluntatem Caesareae Maiestalis secutus. alio commigraret. quod ipso quidem se non gravatim laeturum esse res n.
646쪽
dit, modo ut illi Melesia, quae ipsum in ministrum receperat, abeundi lateret potestatem, ne ipse demum desertae Ecclesiae suae nomine, eum apud Deum in eius iuditio, tum etiam apud pios et Christianos omnes accusari quoquomodo posseu Convoeata igitur Ecclesia et exposita eorum illa periculorum magnitudine, adversus quae nos ipsum Ioannem a Lasito ditionem. que adeo nostram tueri sto defendere non possemus, elai magno id omnium dolore seret. tamen evitandorum perieulorum gratia. et nos et Ecelesia nostra tota illi abeundi potestatem Delmus aetis illi gratiis pro fide diligentia et
sedulitate in ministerio ipsius, donee ipse rursum a nobis tanquam ordinaria potestate revoraretur sto eitra praeiuditium stlterius vo tionis redire posset. si forte aliquando Dominus pro sua miserieordia tranquilli Ora rursum tempora Melesiae suae restitueret. Proinde hanc esse et aliam nullam abitus
hinc sui causam. testificari hisee nostris litteris voluimus. ne quis illum aliquid omnino in nos, aut quenquam nostrorum commisiSse putet, quod ei nostram vel minimam indignationem peperisset, aut uobis etiam aliquid in neredito illi per nos Ecclesiarum vostrarum ministerio quoquomodo displieuisset. cuius equidem nomine illi nos cum omnibus nostris Ecclesiis gratiam habemus. adeoque ipsum etiam omni hus. ad quos ipsum vini re contigerit. ut euiusque dignitas ac conditio serti ossiciose comendamus per preesentes litteras nostras Scriptas et sigillo nostro communitas. Emdae 2 Oct. anno 15M.
3ὶ Ηoe quoque Diploma, ab Anna Comitissa L eo, cum P. 1549 dimitteretur.
N'. 62. si , ε t. n. s. l. . n.JAd Tao M BRANIUM .... Ne dubita. mi Dateri non dormit Dominus accelerabitque praeter spem omnium iudicium in illos suum, qui nostram, imo vero Christi D mini unigeniti si ii sui Melesiam apud vos ita nuno conturbarunt, ut me ea avulserint vosque adhue avellere conantur. Nos quidem meremur graviora, sed vas illis interim qui ad opprimendam tyrannido Ecclesiam fraudandamque ministerio operam eonsiliaque sua quoquomodo eontulerunt. Iam Christo ipsi adversantur. qui Molesiae adversantur, et qui id prudentes ae scientes post agnitam veritatem laetunt, durum habent iudicium. si Paulo credimus. nempe ut nullam habeant hostiam amplius pro pereato, sed eos aliud iam nihil maneat. quam vorago illa steternae ignis inexstinguibilis. Frustra enim praetexunt ignorantiam, frustra infirmitatem. Audi runt et probo norunt adeoque et verbis et scriptis et lactis approbarunt
doctrinam nostram nostrumque miniSlerium e nae etiam Dominicae communione agnoverunt. quin et in mea iam missione haeo adhuc probant omnia. ut inscitiam praetexere bio vere non possint. Reprehendi eos in
647쪽
laeie omnes institutumque eorum eorum damnavi. Obtuli me defensurum esse omnia nostra ex verbo Dei. Infirmitatem vero si agnoscerent. non uti, que ministros odissent. Neque enim odit alterum, sed se ip3um accudat, qui infirmitatem agnoscit. Istos vero video non infirmitatem suam apud Deum agnoscere eamque accusare et gratiam implorare sed potius consilia excusandi impietatem et culpam in ministerium nostrum coniicietat, quod tamen in eo cientia propria reprehendere nou possunt, comminisci. Habebunt igitur iudicem Deum, quem ut Dominum et servatorem Suum agnoscere voluerunt. Quid vero adhue sustinuerunt, ut metum cauaeu turr Se . apud eos plus possunt homines, quam Deus P et sua ista prudentia eludeutiudicium Deis .... Lenthium admoneto, ne communicatione consiliorum se faciat participem peccato istoruae. Maior est habenda Dei, quam hominum ratio. In caeleris non recuso, ut operam suam locat iis, in quorum ministe.rio versatur. Sed tu causa religionis opprimendae ne interesse quidem isto. rum consiliis ego velim, nedum ut eorum minister ullo modo esse velim.
Brema III Cal. April. 30 Mart. 1550.
Ad MIuuet Eos ΕMDANOS i . ita mihi itae hue meum e Brema maturandum erat, Fratres in Domino charissimi l ut in meo illino abitu ad vos scribere non potuerim. Nunc vero etiam celerius opinione mea solvendum hino mihi erit. Facere tamen non potui in ista etiam sestinatioue mea, quin ad vos vel raptim scriberem vobisque ut fratribus meis dilectissimis per hasce literas meas paucis vale. dicerem, et me vestris ao Melesiae nostrae precibus ossiciose commendarem. Neque tamen me ita vobis aut Ecclesiae nostrae valedicere putetis. quasi non amplius de vobis Ecclesiaque istio nostra cogitem. Curam ac sollicitudinem pro vobis, fratres mei l proque nostra Ecclesia ponere uota possum, neque volo, dum vivam. Et vos oro, ut quantum maxime potestis in ossicio vestri ministerii et ipsius benignitate persistatis, contiuentes Ecclesiam nos. trum in ossidio, adhortantes illam ad constantiam consessionis, et omnem tolerantiam eum mansuetudine et gratiarum aetione. Atque utinam id Dominus nobis largiatur. si quidem hoc ad gloriam illius saeiat, ut una istuorursum omnea esse possimus. neque ego plane dissido adhue id fieri posse. Non enim est sutura diuturna haec istio mutatio, quandoquidem Deus brevi pudefaciet correctorea istos in consiliis ipsorum. Nieolaus Busehodueensis nihil mihi respondit ad meas literas. quarum alioquin exemplum nondum rursus a vobis accepi, et vehementer illo ego.
rem. Puto quod et D. Aepinus ad ipsum acri t. Curabo tamen sit Diuiti eo by Cooste
648쪽
Bucerus. Martyr, Berna inus Seuensis et Paulus Fagius εὶ. una omnes ad illum scribant, siquidem pergat nostram mossem invadere. D. dambua Bremensis φὶ testatus est. apud me. sibi eo ilium Nicolai livo in partu non placere. neque aut se Rut 3Imm Stas suos. hoc unquam Nicolao suasisse. seque nou bene illi in hac causa ominari. Et ego, si verum latear credere adhuc plane non possum, Nicolaum ita esse vel impium vel impudentem ut ita iam per vos et per me admouitus, ministerium meum invadat. Εt. si liciat, Dominus illum puniet, ut alii timorem habeant. Plura num ad vos, fratres dilectissimi l seribere non posxum. Oremu Dominum. ut misereatur Ecclesiae suae. ita ut videmus Perturbatae. nosque in illius mittisterio spiritu sancto suo regat ae gubernet, ut olim, eum nostra Ecclesia aggregali, audire possimus optatissimam vocem illam: Veuito M.
nedieii Patris mei l gralia et benignitate Domini Regis, Docto 'is ac Pon. itfieis nostri Jesu Christi laudandi in seoula. Amen. Salvere iubeo per vos totam nostram Ecclesiam in Domino, mequo illius ae vestris simul precibus diligentissime commendo. Commendo item vobis uxorem istie meam cum nostris liberis et oro ut ei ossiciis vestris ne desilis. Valete. Namburgao triduo ante Paschatis Anni 1550 ti AprilisJ.3ὶ Th. Bramius, Gellius Faber, Herman. Brassins ministri erant, ad quos data haee ep., ut et ad Ger. tom Camp, Eecl. seniorem. Doeet haee inseriptio. νὶ Eius . mentionem facit HA cxENR., Bibi mem. Cl. VII. 330, ubi haee Lasei verbaeitat: - ne inradaa meam atationem, ut oelia a Deo puniri.' Mirum est eum ipsam ep. Iion edidisse. Nic. Bua d. frater erat Henr. Buacud. Daniae regis Concion.
Ad Duom PauMIAE. Iam ante tres hebdomadas hino solveram, sed ter tur. sum gravissimis tempestatibus repulsus. ad baeo febre
etiam correptus. coaetus huc sum redire cogorque haerere adhu o nonnihil, doneo vires rursum utcunque colligam. Video autem, Deum haec ita egisse omnia pro sua misericordia. Nam simul atque huc redii ae oepi litteras et a tua oelsitudine illustrissima et ex Anglia et ab Rege Poloniae quas dudum alioqui expecta ham, quae mihi etiam suppe.
649쪽
ditant argumentum soribendi ad tuam Celsitudinem . nisi quod valetudo multa seribere non sinit. Sed antequam ad alia veniam primum gratulor tuae celsitudini de novis nuptiis i , et Deum 'preeor votis ardentissimis, ut eas laustas ae so elices esse velit, largiaturque tuae eelsitudini eam benedictionem ut videas genitos ex lumbis tuis haere. des tuos, senectutis demum tuae dulcissimos baculos Amen. Porro quod ad Galli eum Anglicum et Seoticum bellum at istinet. id soribitur certo compositum esse. Optio est apud silium Seoliae, ut cum adoleverit possit nubere sive Itegi Angliae, sive Delphino. Quod si nubet Delphino, tum dabitur ipsi Regi Angliae aut silia aut consobriua Regis Galliae. Interim Angli tradunt Bononiam ipsi Regi Galliae et aeeipiunt sex centa millia coronatorum, ut publicatum est. Sed re vera non amplius quam centum milia s). Caeterum Rex Galliae molitur certo aliquid in Germauia per ducem Wittenbergensem iuniorem. quod quidem puto tuae Celsitudini cognitum esse. De hoe etiam conventu Regis Daniae cum ust hione Brandenburgen- si ) et nonnullis aliis non attinet seribere. Ligna vi dolio et in silvam ducerem, quod aiunt. Sed invadendus erat certo Rex Daniae nisi Deus classem Hispanicam Cesaris mirabiliter dispulisset ', qua de re ante hremem adhue Celsitudini tuae non nihil per Bomellum signi sic aram. Rex Poloniae ad me scripsit, sed aliud nihil, quam quod testatur, me nihil unquam apud se conistra Cesarem egisse φ . Noluit tamen neque episcopus, neque Castellanus Cracoviensis eas ipsas litteras mittere ad aulam Celsitudiuis tuae, quod mihi nescio quid portendere videtur, quod celsitudo tua Iacile secum repu tare p otest. Et video Regem Poloniae nihil signiscasse eorum episcopo Cracoviensi, quae mihi per Bolanovium scripserat, vultque ut adhue expectem 'ὶ. Unde nondum prorsus despero, sed tamen iter meum prosequar 'ὶ volente Domino, ubi paulum modo viros collegero, quas iam gratia Deo rursum colligero incipio. Plura iam non possum per valetudinem. Tantum me gratiae Celsitudinis tuae Domino meo
elementis 3 imo summa cum observantia commendo. Hamis
burgi 25 Aprilis Anno 1550. Illustrissimae Celsitudinis tuae
Io. a LAMO m. pr. ὶ Albertus, Prussiae Dux, hoe ipso anno in matrimonium duxit Annam Mariam, filiam Erieta Brunsvirensis. Cf. HuBNER Gen. TM. 1. lab. 180. CL ScuLOMER, v. b. XIII. 79. In M. S. teeio nomina seribitur b A. Dieam, quo iure iutexta Maria. Braud. scripserim. IOANNEu, March. Br., i uter laederatos fuisse patet ex epistolis, quas ad d. I Dee. 155I ad eum Londino misit L Laseo. Nune autem quater aenigmaticum illud bufi in Ep. ad Due. Pruss. occurrit tep. 66sqq. et nusquam Marchionis nomen tu vicinis apponitur. In ep. 5 Ian. I 5b I ad Pru
650쪽
siae Durem data diserte laederatos enumerat. qnorum unum nota δυλ indieat et Marehio tamen desideratur. Obiiei posset Mauritiam Saxoniae quoque a nostro ep. ad d. I Dee. 155 I datam aeeepisse et tamen in foederatorum rerematone non oecurrere illius nomen. At Mauritium voe. M indicari non potuit. quoniam in Ep. ad Due. Pressiae Londini 1 Dee. 155 I data uno tenore nomen bara eum Mauritii nomine eoniungitur. Cf. L NGΕΝΗ. V. Morias ν. Sarra.
I. p. 467. s. εὶ Nullibi huius classis vestigium in historia repperi. ' Noa
ammare ausim, HENEl Uu suisse BoaULMUM, qui, pud Vesaliensis diu commoratus, scriptis etiam innotuit. CL HA u MEI. u. O . Gen. p. 160. GEED. IIiat. RU.
III. si et GOEBEL, Graia. d. mis A. mrehe. I. p. 433. φὶ CL Uun. EuM. Rer. n. h. p. 940. ) Apo . uolunt. Sine dubio haec intelligenda sunt de spe, nunquam a nostro deposita, se a Sigismundo tandem tandem in patriam revoeatum iri. φὶ Se. in Angliam.
.... At vero Deus non illudetur dissipabitque is ut paleas ac pude- faciet etiam omnia ista consilia proculdubio. Hoc videbis. Ego principis vicem doleo, cui alioqui optime volo. Sed cogor tueri dignitatem ministerii
mei, quae nunc sub illius nomine, quanquam aliis autoribus. in suspieiones varias vocatur. Putavi igitur mihi admonendam esse ex debito et ineio ministerii mei et meas ad illam litteras tibi mitto .... Te vero om. mi nihil persta in ossicio et semper memineris illius ν usque ad aras. Graisve est esse reum corporis et sanguinis Christi. Ab huius vero criminis culpa nemo liberare se poterit in iudicio Dei. qui consiliis ullis aduersus Christi Ecclesiam et eius mi uisterium ita se admiscet, ut ea sibi displicere pro mistione vocationis suae non testetur, nedum ut illis qualemcunque operam suam
sciens ae volens loret. Vale. IV Cal. Aprilis 29 Martiiὶ Hamburga.
3ὶ Ep. plane periit, his exceptis fragmentis, quae Emmius hiati guae inseruit. N. . 66. D s. soli. s. . cuivi caatabrig. l . in V. H. M. v. iam.
Ad BUCERUM. Valde doleo, quod ne nuno quidem venire ad te eum D. Petro potuerim. vir sanctissimel sed neque tu ipse me nunc abesso hino vellos, sat scio. Si rem ut se habet, nosSes. Iam enim pereudie transigeuda est causa Domini ab Heidee, de qua non attinet nunc scribere plura I alque item causat Germanicae Melesiae et quidem ineliciter utraque, ut spero ' . Itaque dabis venium, quod iam non veuio, sted sutura hebdomade me habebis omnino. La