장음표시 사용
51쪽
geret, ut usque ad coniugale litus exaestuarent fluctus emis meae, si tranquillitas in eis non poterat esse fine procreandorum liberorum contenta, leue praescribit lex tua, Domine, qui formas etiam stropaginem mortalitatis nostrae, Potens in ponere lenem manum ad temperamentum spinarum a paradiso tuo seclusarum Non enim longe est a nobis omnipotentia tua, etiam eum longe sumus a te sint eerte sonitum nubium tuarum vigilantius adverterem Tribu-ἐationem autem eamia habebun auraramodi ego autem vobis parem et mmum eat homini mulierem non tangereret ne uxore eri cogitare Pae sunt Dei, quomodo placeat Deo; ui autem matrimonis uneis est, eogitat ea quae sunt mundi, quomodo plaeeataexorc I Cor. I, 28. I. 32. a. Has ergo Voces Taudirem vigiIantior, et abaeisus propter regnita coelo--m, felicior exspeetarem amplexus tuos. Sed essem hui miser aequens Impetum fluxus mei relicto te; et excessi omnia legitima tua, nec ovas flagella tua Quis enim hoc mortalium mam tu semper aderas misericorditer saeviens, et amarissimis adspergens offensionibus omnes inicita iocunditates meas, ulit quaererem sine offensione iocundari . ubi hoe Posaem, non invenirem quidquam, praeter te, Domine, Taeter te, qui stUrs dolorem in paeaecepto, et percutis ut sanes, et occidramo ne moriamur abs te. Ubi eram, et quam longe exsulabam a deliciis domus tuae, anno illo sexto decimo aetatis camia mine. eum Reeepit in me sceptrum, et totas manus ei dedivesania libidinis Ileentiosae per dedocus humanum, illicitae autem per Iege tuas mon fuit curωMeOrum, mentem ingipere me matrimonio sed cura fuit tantum, ut discerem aermonem saeaxa quam optimum, et Persuadere dictione. C. m. Et anno quidem tuo intermissa eranta udia moa, dum mihi reducto aΜadauris, in qua Vicin urbe iam coeperam literaturae atque oratoriae
52쪽
pereipiendae oatia peregrinari, langinquioris apud
Carethaginem gregrinationis sumtu praee. --tur, ammositate magis quam opibus patris mamielpis Thagastensia admodum tenuis. Cui narro haec Neque enim tibi, Deus meus; sed apud te narro haec generi meo, generi humano, quantulacumque ex Particula incidere potest in ista me cliter . Et ut
quid hoe Ut videliae ego et quisquis hae legit
cogitemus, de quam profundo mandem sit ad fie. Et quid propius auribucinia, aveor eonstens et vita exinde est quis enim non exinuebat laudibus tune hominem pinem msum, quod ultra virea rei fumili ris suae impenderet sus quidquid etiam longe Peregrinanti studiorum causa opus esset multorum Bnim cinum Ionge opulentiorum nullum tale negotium pro liberis erat eum interea non satageret idem pater, qualia creaeerem tibi. Rut quam eam essem; dummodo essem disertus, vel deactri tius a cultura tua, Deus, qui es unus ema et bonus Dominu agri tui, cordia mei. Sed ubi saxis illo et decimo anno, interposito otio ex necessitate domestica feriatus ab omni aehola, cum Parentinua saeeoepi, excesserunt caput meum vepres libidinum, et nulla erat eradicans manua. Quin imo, ubi me ille pater in balneis vidit pubeaeentem et inquieta indutum adoleaeentia, quasi iam ex hoc in nepotem stiret, gaudens matri indieavit gaudens vinolentia, in qua te iste mundus oblitus est ematorem auum, etereaturam tuam pro te amavit, de vino invisibili perversae atque inclinatae in a voluntatis auae. Sed matris in peetore iam inchoaveras templum tuum et exordium amistae habitationi tuam amine adhue eateediumenus, ethoe recens erat. Itaque
iΙ1 exsilivit m trepidati me ae tremore et quamvis mihi nondum fideli, timuit tamen vias distori , in quibus ambulane qui ponunt ad te tergum et non
faciem. Hei mihi et audeo dicere tacuisse te, Deus
53쪽
mmis, eum irem Rha te isti inae tu in Matuti mihi Et eulua erant nisi tua verba illa per via. trem meam, fidelem tuam, quae cantari in aurea me sc inde quidquam descendi 1 cor, ut faee--- illud. Volenae enim illa, et secreto, memini, ut monuerit eum ouiritudine ingenti, ne fomitarer, maximeque ne Multe Mem cui quam uxorem. Qui mihi monitu muliebre videbantur, quibus obtemPerare erubescerem. Illi autem tu erant, et nescie-ham; et te tacere putabam, neque illam loqui, per quam mihi tu non tacebaa, et in illa contemn arina me filio eius, filio anciliae tuae, ervo tuo. Sed nesciebam, et praeceps ibam tanta caecitate, ut inter eoaeeaneos meo Puderet me minoris dedeeoria, quoniam audiebam eoa laetantea agitia sua, et tanto gloriantea magia, quant magia tu ea agent; et
II hat laeere non otiam libidine facti, verum etiam Mulva. Quid dignum est vituperatione viai vitium Ego nevituperarer vitiosior stabam et ubi non η
erat, quo admista nequare perditia, fingebam me fecisae quod non feceram, ne viderer hieetior, quo eram innoeentior, et ne vivo haberer, quo eram cantior. Me eum qui a comitibua iter agebam Ptix-lgarum Babyloniae, et vovitabar in eoeno eius, tamquam in cinnamia et unguentia pretiosis Et inumhilleo lua quo tenaciva haererem, aleabat me inimicus invisibilia, et aeducebat me, quia ερο aeduetius eram. Non enim et illa, quae iam de medio Babylonia fugerat, sed ibat in eaeteris eiu tardior,
mater earnia meae, sicut monuit me pudieitiam, ita euravit, quod de me a viro suo audierat, tamque pestilentiosum et in posterum eri Ioaum an inhal eoercere termino eoniugalia adfectua, at resecari ad vivum non poterat. Νon curavit hoc, quia metus erat, ne impediretur apes me eompede uxoria non apea illa, quam in te futuri saeeul habebat mater, sed apes literarum, qua ut nonaem nimia voIebat
54쪽
Parens uterque isse, quia de te prope nihil cogitabat,
de me autem inania illa autem, quia non solum nuI- .lo detrimento, sed etiam nonnusso adiumento ad i. adipascei dum futura existimabat usitata illa studiindoctrinae. Ita enim coniicio, recolens, ut possum, mores Parentum meorum. Relaxabantur etiam mihi ad Iudendum habenae, ultra temperamentum severitatis in disablutionem adsectionum Variarum, et ira. omnibus erat caligo intercludens mihi, Deus heus, serenitatem veritatis tuae; et prodiebat tamquam ex adipe iniquitas mea. C. Iv. Furium certe punit lex tua, Domine, et lex scripta in cordibus hominum, quam ne ipsa quidem. deIet iniquitas. Quis enim fur aequo animo furem patituri Iec copiosus adactum inopia. Et ego fudi tum facere volui et feci, nulla compulsus egestate nec penuria, sed fastidio iustitiae, et sagina iniquit eis. am id furatus sum, quod mihi Δundabat, et inulto melius. ec ea re volebam frui, quam furto adpetebam; sed ipso furto et peccato Arbor erat pirus in vicinia vineae nostrae pomis onusta, nec Iorma nec sapore illecebrosis Ad hanc excutiendam atque asportandam nequissimi adolescentuli perreximus nocte intempesta, quousque Iudum de pesti-Ientiae more in areis produxeramus; et abstulimus inde onera ingentia, non ad nostras epulas, sed Vel proiicienda Porcia, etiamsi aliquid inde comedimus, dum tamen fieret a nobis, quod eo liberet quo non
liceret. Ecce cor meum, Deus meus, ecce cor meum,
quod miseratus ea in imo abyssi. Dicat tibi nune
ecce cor meum quid ibi quaerebat, ut essem gratia malus, et malitiae meae causa nulla esset nisi malitia Foeda erat, et amavi eam, amavi perire, amavi defectum meum; non illud, ad quod deficiebam, sed defectum meum ipsum amavi Turpis anima et dissiliens is firmament tuo in exterminium, non dedecore
aliquid, sed dedecus adpetens l
55쪽
C. V. Etenim species est pulchris corporibus,
Et Ruro, et argento, et omnibus; et in eontactu carnis congruent a valet plurimum, caeterisque sensi-hua est sua cuique adcommodata modificatio corporum. Habet etiam honor temporalis, et imperitandi atque superandi potentia suum decus, unde etiam vindictae aviditas oritur; et tamen in cuncta haee adipiseenda non est egrediendum abs te, Domine, neque deviandum a lege tua. Et vita, quam hic iv imus, habet illecebram suam Propter quemdam mclum deeoris sui, et convenientiam cum his omnibus infimis pulchris. Amicitia quoque hominum carnnodo dulcia est propter unitatem de multis animis. Propte unaversa haec atque huiusmodi peccatum admittitur, dum immoderata in ista inclinatione, cum
extrema bona alat, meliora et summa deseruntur, tu Domine Deus noster, et veritas tua, et ex tua. Hatient enim et haec ima delectationes, sed non sicut Deus meus, qui fecit omnia, quia in ipso delectatur iustus, et ipse est deliciae rectorum corde. Cum ita-rue de facinore quaeritur, qua eauna factum sit, cre- non solet, nisi eum adpetitus adipiscendi alicuius illorum bonorum, quae infima diximus, esse potuisse Reparuerit, aut metus amittendi. ulchra sunt enim et decora, quamquam prae bonis superioribun et beatificia abiecta et iacentia. Homicidium fecit. Cur feeit Adamavit eius coniugem aut praedium, aut voluit depraedari unde viveret, aut timuit ab illo tale aliquid amittere, aut laesus ulcisci ηε exarsit. um homicidium sine causa faceret ipso homicidio delectatus Quis rediderit mam et de quo dictum est vecordi et nimis crudeli homine e quod ,gratuitoso
tiua maius atque crudelsa erat, Misaedicta est tamen causu, ne per otium, inquit, topesceret manus aut
animus. Sallust Catil. 16. Quare id quoque curita Ut scilicet illa exercitatione scelerum, apta urbe, honores, imperia, divitias adsequeretur, et
56쪽
Hireret motu legum, et dis invitate remini, Pr teranopiam rei familiarria et onacientiam sceleria-Nec ipse iritur catilina amavit facinora sua; sed utique aliud, cuius causa illa faeiebat. C. H. Quid ego miser in t amavi, o furtum meum, o facinus illud meum noetumum sexti deeimi anni notati meae mon enim Pulchrum eras, eum furtum esses aut vero aliquid es, ut loquar ad te Pulahra erant poma illa, quae furati aumna, quonismereatura tua erant, pulcherrime omnium, Deus bone, Deus summum bonarat, et bonum verum meum. Pub
ra erant tua poma ne non ipsa uoue ivit anima mea miserabilis. Erat enim mihi meliorum copia; tu autem deoerpat tantum ut iurarerimam doeerpta proieci epulatus inde solam iniquitatem, qua Iare har fruens. Νam et si quid illorum pometrum intravit
in os meum, condimentum lacinua erat. Et nune,
Domine Deus me , quaero, quid me in furto dele-etaverit; et με aperies nulla est. Non die sieut in nequitate atque rvdentia; aed neque alaue in mente hominia atque memoriae senathua et vegetante vita; neque sicut speeiosa sunt sidera e d ora locis auia, et terra et inare plena laetibiis, qui aueee ne na-acendo decedentibus; non auem ut ea quaedam defeetiva specios et umbrattea vitiis fallentibus. Nam et superbia elaira dinem imitatur eum tu ais unus auster omnia Deus e visua. Et ambitio quid nisi honores quaerit et gloriam eum tu ais Praeeunctis honorandus unus et gloriosus in aetemum Et saevitia potestatum timeri vulti quia autem timendus, nisi unus Deus, euiua potestati eripi aut a trahi qtii potest quando, aut ubi, aut quo vel a quo potest Et blanditiae Iaseisientium mire volunt raed neque biiuinius est aliquid tua earitate, nec amatur quidquam dubrius, quam illa prae unctis forimosa et Iuminoa verita tua. Et eumatis adfe-re videtur studium seientiae eum tu omnia umana
57쪽
noveris. Ignoranua quoque .a atque atratui --plicitatis et innoeentis nomine te tur quia tea implicius quidquam non reperatur. Quid te autem innocentius Quandoquidem opem auamina inimis sunt. Et ignaria quasi metem adpetit: ne eo quis eorta praeter Dominum Lux iasatietatem aequa a mndantiam se eum v. ri tu autem ea planitudo, et indineis isopia ineomam bilia suavit-. malo liberauisti obtendi vi bram: est bonori omnis Iarmor adstuanti inuat ea. Avaritia mutin possidere vult et in pomides omnia. Invidentia de excellentia tigati quid te ex uenti Ira lavietam quaerit tori tria quia vindieae Timor insolita et repetistis exhorezaeis,
Tinua quae amantur advereantia, dum praee vetaoeuritati tibi enim quid innotitima quid repes nium aut quis a te separat, quod diligis aut ubi, nisi apud te, firma seeurit a Tristitia rebus amia contaiseseu quibus se oblectabat oepissima quia vasis nollet, leui tibi auferri nihil potare. Ita omi-entur anima eum avertitur aha te et quaerit extra te BR Re Pura et liquida non vivenit, nisi eum redit ad te. Perverae te imitantur omnea, qui lonae semte faciunt, et extollunt a adversum M. Sest etiam fieri imitando indieane creatorem te eme omniam turae et ideo non esse, quo a te omni modo re datur. Quid ergo in illo Iureo ego dilexi et in quo
Dominum meum vel vitiose atque perverae imitatus sum Inuit facere eonera legem, inuem fallacia, qui Poteneat non poteram, ut maneam ti realem eaptima imitarer faciendo impune quod non neeret, tenebrosa onmipotentiae immitiviae s. v. eo est ut servus turena Dominunt
strem lino et mortis proci Mina Potuleno libere quod non Mehat, non ob auud, nisi quia non ve at quid retribuam Domino, quod meo dante mamori
58쪽
mea, et anima mea non metuit inde Diligam te Domine, et gratias agam, et confitear nomini tuo,quo iam tanta dimisisti mihi mala et nefaria opera mea. Gratiae tuae deputo et misericordiae tuae, quod peecata meae tamquam lactem solviati Gratiae tuae deput. -et quaecumque non feci mala. Quid enim non facere potus, qui etiam gratuitaim facinus amavi in omnia mihi dimissa esse fateor et quae mea sponte feci mala, et quae te duce non feci. Quia est homin- , qui suam cositana instrinitatem, audet viri ma suis tribuere castitatem atque innocentiam suam; ut minus amet te, quaa minus ei Meemaria fuerit misericordia tua, qua donas peccata conversis adis Qui enim vocatus a te secutus eat Vocem tuam, et vitavit ea, quaae me de me ipso recordantem et fatentem legit, non εχ rideat ab e med fico aegrum sanari, a quis sibi praestitum eat, ut non aegrotaret, e Ipotius ut minus aegrota Tet et ideo te ea
tum dem, imo vhro amplius dii,gat; quia per
quem me videt tantas peccatorum meorum languoribus exui, per mom ae videt tantia peccatorum languoribus non implicari.
C. VI l. Quem fructum habui mise ἈΙiquando in
iis, quae nune scolens erubescod maxinio in tuo fumto, in quo ipsam furtum amavi nihil aliud, cum et ipsum esset nihil, et eo ipso ego miserior Et tamen solus id non fecissem sic recordor animum in , meum solus omnino id non fecissem. Ergo amavi ibi etiam consortium reorum, eum quibus id feci
Non emo nihil aliud, quam furtum amavi, imo evonihil aliud, quia et illud nihil est Quid est revera mi est qui doceat me, nisi qui iuuminat cor meum, et discernit umbras eius Quid est, quod mihi vinxit
in mentem quaerere, et diseutere, et considerare quia si tunc amarem poma illa, quae furatus sum, Et eis frui cuperem, possem etiam asius, si satis enae
59쪽
committere tuam iniquitatem, qua pervenirem ad voluptatem meam; ne confricatione consciorum animoTum accenderem pruritum eupiditatis meaQ. Sed quoniam in illiapomis volupta mihi non erat, ea erat
in ipso facinore, quam faciebat consortium imul
C. IX. Quid erat ille adfectus animi certe enim plane turpis erat nimia et vae mihi erat, qui habebam illum. Sed tamen quid erat Deliet quis inteutigit Rasus erat quasi titillato corde, quod falleb
mus eos, qui haec a nobis fieri non putabant, eate-hementer nolebant. Cur ergo eo me deIeetabat, quo, id non faciebam solus An quia etiam nemo facile solus ridet memo quidem facile aed tamen etiam sola et singulos honfines, cum alius nemo Praesens est, vincit risus aliquando, si aliquid nimie ridiculum vel sensibus occurrit, vel animo. At ego illud solus
non facerem, non facerem omnino solua Eece est e ram te, Deus meus, viva Mordatio animae meae. ηο-lus non facerem furtum illud, in quo me non libebat id quod furabar, sed quia furabar; quod me noIumet cere Prorsus non liberet, nee facerem. O nimis inbmica amicitia, seductio mentis investigabilia, ex ludo et ioco nocendi aviditas, et alieni damni adpetitus, nulli ueri mei, nulis ulciscendilibidine; sed eum dicitur: eamus, faciamus, et Pudet non esse impudentem C. X. Quis exaperit istam tortuosissimam et im- catissimam nodositatem Foeda est; nolo in ean, intendere, nolo eam videre Te volo, iustitia et innocentia pulehra et deeora honestia luminibus, et insatiabili satietate. Quies est apud te valde, et vita imperturbabilis. Qui intrat in te, intrat in gaudium Domini aui et non timebit, 'eth bebit se optimo in optimo. Defluxi aba te ego, et erravi, Deus meus, nimia devius a st ilitatΘ tua in adoIMeentia, et factus sum mihi regio egestatia.
60쪽
c. I. Veni Carthaginem; et cireumstrepebat me undique sartago Iagitiosoriret amorem. Nondum fimabam et amare amabam, et secretiore indigentia oderam me minus indigentem. quaerebam quod
---, amans amare, et oderam aeeuritatem, stulam sine muscipulis quoniam fames mihi erat Imtus ab laeorior est o te ipso, Deus meus; et eae fame non eam lebam, sed eram sine desiderio aliment rem ineor ptibilium, non quia planus et eram, sed quo inaniori eo fastidiosior. Et ideo non bene via hut anima mea; et uiseros proueiebat a fora ma- aerabiliter seiam arida eo aeta sensibilium. Sed a1 non haberent unimam, in utique amarintur. re et amaridula milia erat, magis si et amantis eorpor. maerer Venam igitur amicitiae eoinquinabam
sordibu eone laeentina, eandoremque Ius obnu
hsaham do tartaro tibialma et tamen foedus atque
inhonestus, vigans et urbanus eme gestis in aha danti vanitatis Rufi etiam in amorem, quo cupiebam eant. De in me is, Morieordis mea, quanto fella mihi auaritatem auam, et quam omis adaperuisti quia et amatu sum, Et perveni oeevite ad anculam timendi, et eouigabar laeta aeriis oria nexibua, ut eaederer virgis terreis ardentibu neu, et suspici num et timorem, et irarum, atque rimm .
C. u. Rapiebant m speetaeula theatrien Mena imagini amiseriarum mearum et fomltinua ignia mel quae est, quod mi homo vult dolere, cum speetat vetuosa atque tranest, qua tamen pati spasmonsi in tamen pati vult ex eis dolorem apaeentor, et dolor ipse eae voluptas elua. Quid est alia miserabi insania Nam eo magia eis movetur quisque, quo