T. Lucreti Cari De rerum natura libri sex

발행: 연대 미상

분량: 253페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

1 15

ninteries ut subpeditet rebus reparandis. aunt igitur solida rimordia simplicitatono ratione queunt alia servata per aevomo infinito iani tempor res reparare. 660 Doniquo si nullam finem natura para et fietingendis rebus, iam coriivira materiai usque redacta forent aevo rangonio prioro, ut nil ox illis a certo tem ro posset conceptum sumuirali notatis crvadero ad auctum. Mnam iuidvis citius dissolvi posse videmus quam rursus refici; quapropter longa diei infinita aetas autoacti tem his omnis quod fregisset adhuc disturbans dissoluensque, numquam relicuo reΡurari tomi ore osset. mut nunc nimirum frangendi reddita finiscorta manet, quoniam refici rom quamquo ιdem et uita simul genoratim rempora rebus Ataro, quibus possint aevi contingero morem. huc accedit uti, solidissima lateriai uas corpora cum constant, possit tamen, iamia, reddi, mollia qua fiunt, or qua terra almres, quo acto fiant et qua vi quaequo gorantur, udmixtum quoniam semel est in rebus inane. at contra si mollia in primordia eritin, Moundo queant validi silices serrum tuo crearition m,terit ratio reddi nam funditus omnis Principio fundamenti natura carebit. sunt igitur solida pollentia simplicitato quorum condens magis omnia conciliatu raartari possunt validasque ostendere viris Porro si nullas Dangendis reddita finis . corporibus, tamen ex aetem tempore quaeque nunc etiam Au raro necessest corpora rebus, qua nondum clueant ullo temptata periclo. 500 ut quoniam fragili natura pracdita constant, discrepat aetereum tomyus minime manere innumerabilibus plagis vexata Per ReVOm. doniquo iam quoniam generatim reddita finis crescendi rebus constat vitamque tonondi, Me quid quaeque quoant e s dura natur Ne

62쪽

16 I

lui porro nequeaut sanesium quaviloquidem exuit, nec commutatur quicquam, quin omnia constentusque adeo, Varia volucres ut in ordino cunctae ostendant maculas generalis corpore inesso, in

inmutabili' materia quoque corpus abore debent nimirum nam si rimordia remini commutari aliqua possint ratione revicti incertum quoque iam consto quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas deniquo cuique κquanam sit ratione atque alto terminus haerens, nec totiens possint generatim saecla referro

naturam mores Victum motusque arentum. Tum porro quoniam est extremum quodque cacumen

corporis illius quod nostri emere sensus 600 iam nequeunt, id nimirum sino artibus extat et minima constat natura nec fuit umquam so secretum neque osthac osse valebit, alterius quoniamst ipsum pars primaque et una inde alia atque aliae similes ex ordine artes saeagmine condens naturam corporis explent, quae quoniam er e nequeunt constare, nocessest haerere unde queant nulla ratione revelli.

sunt igitur solida primordia simplicitate

quae minimis stipata cohaerent partibu nrto, 610 non ex illarum conventu conciliata, sed magis aeterna ossentia simplicitate, unde neque avelli quicquam neque dominu iam

concedit natura reservans semina rebus.

Ρraoterea nisi erit minimum, parvissima quacque si15 corpora constabunt ox partibus infinitis,

quippe ubi dimidiae partis ars semper li obit

dimidiam partem nec res Praefiniet ulla. ergo rerum inter summam minimamquo quid scitini ori ut distet; nam quamvis unditus omni ire summa sit infinita, tamen, parvissima luno 'lut, o infinitis constabunt partibus aeque. quod quoniam ratio reclamat Vera negatque credero osse animum, victus satear nece8Sest esse ea quae nullis iam pracdita partibus extent aes minima constent natura quae quoniam ' Di,

63쪽

I 17

illa quoquo esse tibi solida atque aetorna latendum. denique si minima in partis cuncta rescivi

cogere consuesset rerum natura creatrix,

iam nil ex illis eadem repararo valeret myropterea quia, quae nullis sunt artibus aucta, non possunt ea quae debet genitalis habero

materies, Varios conexus ondera lagas concursus motus, Per quae re quaeque geruntur. Quapropter qui materiem rerum esse utarunt 435 ignem atque ex igni summam consistere scio, magno vero a Vera I si ratione videntur. Horaclitus init quorum dux proelia rimus, solarus, obscuram litiguam magi inter inani -

quamdo gravis inter Graios qui vera requirunt omnia enim stolidi magis admirantur amantque, inversia qua sub verbis latitantia cernunt, veraque constituunt quae belle tangere possunt auris et lepido quae sunt fucata sonore. Nam cur tam variae ros ossint esse requiro, AEMox uno si sunt igni pumque creatae. nil prodosset enim calidum denserier ignomne rarofieri, si partos ignis eandem naturam quam totus habet super ignis haberoni.

acrior ardor vim conductis artibus esset, 650

languidior porro disiectis disque supatis. amplius hoc fieri nil est quod posso rearis

talibus in causis, nodum Variantia rerum tanta queat densis rarisque ex ignibus esse. id quoque, si faciant admixtum robus inane, 655 denseri potorun ignes rarique relinqui. sod quia multa sibi emunt contraria nasciet iugitant in rebus inane relinquore urum,

ardua dum motuunt, amittunt ora viai, no rursum cernunt exempto rebus inani οιο omnia donseri fierique ex omnibus unum

corpus, nil ab se quod possit mittere raptim; stila ignis uti lumen iacit atque vaporem, ut videas non o stipatis artibus 8SQ. quod si sorte alia credunt ratione potesse mimis in motu stingui mutaroque comu , OOole

64쪽

18 I

scilicet, nulla lacore id si parte reparcent, occidet ad nilum inurum lauditus ardor

omnis et e nilo fiunt quaecun quo creantur. nam quodcumque suis mutatum finibus exit, Mocontinuo hoc mors cst illius quod fuit anto. proinde aliquit suΡerare nocosso est incolume Di no tibi res rodeant ad nihil landitus omnes

do niloquo renata vigescat Ρia rerum. nunc igitur quoniam certissima corpora quaedam sinsunt quae conservant naturum e er eandem, quorum abitu aut aditu mutatoque ordine mulant naturam res et convertunt O Ora Sese, scire lico non osse liac ignea corpora rerum. nil referret enini quaedam decedere, abire, sinatque alia adtribui, mutarique ordine quaedam, si tamen ardoris naturam cuncta tenorent; ignis nim soro omnimodis quodcumque crearent. vorum, ut opinor, itast: sunt quainam corpora quorum concili Sus motus ordo ositum figura uinossiciunt ignis, mutato in Ordine mutant naturum uoque sunt igni simulata neque ulli I motoro rei qua corpora mittor possit Mnsibus et nostros adiectu tangere tactus.

Dicor porro ignem rus omnis emo neque ullam aerein Verum in umor rerum constar ni8 ignem,

quod sacit luc idoni, pcrdolirum esse videtur. nam contra sensus ab sensibus ipse repugnato labefacta eos undo omnia credita endent,utido lii cognitus est ipsi quem nominat ignom. sincredit enim sensus ignem cognOScor Vero, colora non credit, tui nil clam minus sunt.

quod mihi cum vanum tum delim esse videtur. quo resoremus enim liuid nobis cortius ipsissensibus esse potest, qui vera ac salsa notemus do I rastorea quar quisquam magis omnia tollato volit ardoris naturam linquero solum, quam neget esse ignis, quidsi tamen esse relinquati aequa videtur nim cruentia dicere utrumquo.' Quapropter qui materiem rerum esse putarunt ae ignem atque x igni summam consistoro ρομα,

65쪽

e qui principium gignundis aera rebus

constituere, aut umorem quicumque utarunt fingero os ipsum per se terramve creare omnia et in rerum naturas vertier omnis, is magno opere a Ver longe derrasse Videntur.

addo etiam qui conduplicant primordia rerum aera iungentes igni terramque liquori,

o qui quattuor ex rebus msse omnia renturo igni terra atque anima procrescere et imbri auquorum Acragantinus cum rimis Em docte est Us insula quom triquetris et rarum gessit in oris, quam fluitans circum magnis anfractibus aequor Ionium glaucis awargit virus ab undis, angustoquo fretu rapidum maro dividit undis no Italia torrarum oras a finibus ius.

hic os vasta Charybdis et hic Aetnaea minantur

murmura ammarum rursum so colligere iras, saucibus eruptos iterum vis ut vomat ignis ad caelumque serat ammai fulgura rursum. 725 quae cum magna modis multis miranda videtur 'Egontibus humanis regio visendaque feri u rebus opima bonis, multa munita virum vi, nil tamen hoc habuisso viro praeclarius in sono sanctum magis et mima carumque videtitu rao carmina quin etiani divini pectoris eius vocisorantur c exponunt praeclara reperta, ut vix humana videatur Atimo creatus.

II ic tamen et supra quos diximus inferiores Ρartibus egregie multis multoque minores, in quamquam multa bene ac divinitus invenientes

ex adyto tamquam cordis responsa dedere sanctius et multo certa ratione magis quam

Pythia quae tripodi a Phoobi lauroquo prolatur,

principiis tamen in rerum fecere ruinas 40 et graviter magni magno cecidere ibi casu;Ρrimum quod motu exempto rebus inani constituunt et ros mollis rarasque relinquont,acra solem ignem torras animalia fruges, nec tamen admiscent in eorum corpus inane; rasi

deludo quod omnino finem non osse secandi' le

66쪽

corporibus laciunt nequo pausam tam fragori nec prorsum tu rebus minimum consistere quicqvirm; cum videamus id extremum cuiusque cacumen osse quod ad sensus nostro minimum esse videtur 750 conicere ut possis ex hoc, qua comere non quis Oxtremum quod habent, minimum consistero et illis. huc accedit item, quoniam rimordia rerum mollia constituunt, quae nos nativa videmus osso ot mortali cum corpor funditus, utquo M loboat ad nilum iam rerum summa reVertido niloque ronata vigescero copia rerum;

quorum utrumque quid a veri, iam distet habebis. deinde inimica modis multis uti atque Veneno ipsa sibi inter se; quare aut congrcssa peribunt Maut ita diffugioni ut tempestato coacta fulmina diffugero inuo imbris vcntomuo idem .

Dcuiquo quattuor ex robus si cuncta creantur atque in eas rursum res omnia dissoluuntur,

qui niligis illa qucunt rerum primordia diei ratquam contra ros illorum retroquo utarit alternis gignuntur enim mutantque coloremo totam inter o naturam tempore ab omni. sinciri orto putas ignis terraequo coiro 770 corpus ut acria auras roremque liquoris, Ini in coiicilio naturam ut mutet comam, nulla tibi x illis potori ros osse creatii,

non aninians, non Xanim cum eo Oro, ut arbos.

quiΡΡ suam quicquo in coctu variantis acervi ranaturam Ostondo mixtusquo vidcbitur aer

cum terra simul atque ardor cum rore manere.

at primordia gignundis in rebus portot

naturam clandostinam caecamquo adhiboro, ominea ncquid quod contra pugnet et obstet ποquominus csso queat roprio quodcumque creatur. Quin etiam repotunt a caelo atquc ignibus eius o primum faciunt ignem so vertor in auras aeris, hinc imbrem gigni torramquo creario imbri rotroque a terra cuncta reVerti, muniorem primum, post aera, cindo calorem, nec cessam haec inter se minro, ' Θό COOQlC

67쪽

caelo ad terram do terra ad sidera mundi. quod sacere haud ullo debent primordia pacto. immutabile enim quiddam Euperare necessest, 790uo res ad vita redigantur landitus omnes. nam quodcumque suis mutatum finibus Tit, h icontinuo hoc mors est illius quod fuit ante.

quapropter quoniam qua Paulo diximus anto ' in commutatum Veniunt, constare necesscst in

ox aliis ea, quae nequeant conVortier 8quam, no tibi res redeant ad nilum landitus limos.

quin potius tali natura praedita quaedama oorpora constituas, ignem si forte crearint, posso eadem demptis paucis aucisque tributis, ordino mutat o motu, sacere ueri auras,

sic alia aliis robus mutarior omnis ,

At manifesta palam os indicat' inquis in auras ris o terra res omnis crescere alique; o nisi tempestas indulget tempor fausto MI, M.t imbribus, ut tabo nimborum arbusta vacilloni, forsolquo sua pro parto lavet tribuitque calorem, e ,

crescere non ossint fruges arbusta animantws.' scilicet et nisi nos cibus aridus et tener umor adiuvet, amisso iam corpor Vita quoquo omnis inoomnibus o nervis atque Ossibus exsoluatur.

adiutamur enim dubi procul atquo pimur nos

certis ab rebus, certis alia atquo aliae res. nimirum quia multa modis communia multis multarum rerum in rebus primordia mixta sis sunt, ideo variis Varia res rebus aluntur atque eadem magni roseri primordia saepocum quibus et quali positura contincanturo quos inter o dent motus acc*iantque; namque eadem caelum mare terras flumina Num 820 constituunt, eadem fruges arbusta animantis, verum aliis alioquo modo commixta moventur. quin etiam passim nostris in versibus ipsis multa elementa vidos multis commamia verbis, cum tamen inter o versus ac Verba necessest 25 confiteare et o et sonitu distare sonanti. . tantum olementa queunt Ormutat ordino AOlo.

68쪽

22 I

n rerum quae sunt primordia, plura adhibero. Possunt undo queant Variae res quaeque creari. O ,--ria Nunc et Anaxagorae scrutemur homoeomeriam ramquam ori memorant nec nostra dicero lingua concinit nobis patrii sermonis egestas, sod tamen ipsam rem lacilest exponere verbis. principio, rerum quom dicit homoeomerian, ossa videlicet, auxillis atque minutis sae Ossibus hic et do auxillis atque minutis visceribus viscua gigni sanguenque creari sanguinis inter se multis coeuntibu guttiso auriquo putat micis consistero posse aurum et de terris terram concroscere arVis, ιο ignibus ex igitis, umorem umoribu8 8SO, colora confiniit fingi ratione utatquo. no tamen osse ulla arto idem in rebus inano conccdi ncquo corporibus finem eas secandis. quar in utraquo mihi pariter ration videtur sis erraro atque illi, supra quos diximus ante.

addo quod inbecilla nimis primordia fingit;

si primordia sunt, simili quae medita constant natura atquo ipsa ros sunt amuequo laboranto pereunt nequo ab exitio res ulla refrena Monam quid in oppressu valido durabit eorum, ut mortem offugiat, toti sub dentibus ipsis ligni an umor an aura quid horum sanguen an Amynil, ut opinor, ubi ex amu res unditus omnia tam mortalis erit quam qua manifesta idomus in o oculis nostris aliqua vi victa perire. at nequo re idem ad nilum res posse nequo autem crescero do nil tostor res ante robatas. praetore quoniam cibus auget corpus alitque, scire licet nobis onas ct Ammon et Ossa Motivo cibos mitis eommixto corpore dic tesso et habor in o nervorum cor m area

ossaque et omnino venas artisque cruoris, fio uti cibus omnis, o aridus et liquor ipse,

ex alienigenis rebus constare putetur, se 'Mibus et nervis sanioquo o sanguino mixto. Oste

69쪽

aeterea quaecumque o terra οπω crescunt si sunt in terris, terram constare necessest ex alienigenis, quae terris exoriuntur.

transfer item, totidem Verbis utare licebit. πιο in lignis si flamma latet fumusquo cinisque, ex alienigenis consistant ligna necessest Praeterea tellus quae G ora cumquo alit, auget ex alienigenis, quae lignis mi oriuntur. Linquitur hic quaedam latitandi copia tenvis, In id quod Anaxagoras sibi sumit, ut omnibus omnis ros putet inmixtia rebus latitare, sed illud Parore unum cuius sint plurima mixta o magis in promptu primaquo in fronte locata. quod tamen a vera longe ratione repulsumst. 880 conveniebat enim fruges quoque saepe minaci roboro cum saxi franguntur, mittere signum sanguinis aut aliquid, nostro qua corpore aluntur; cum lapidi lapidem terimus, manaro cruorem. consimili ration herbas quoquo inem docebat sino laticis dulcis guttas similique amremittore lanigora quali3 sunt ubero laetis,

scilico et globis terrarum saepo friatis herbarum gonora et fruges frondosque videri disportita inter terram latitare minuto, mpostromo in lignis cinorom sumumque videri, cum praefracta si rent, ignisque latere minutos. quorum nil fieri quoniam manifesta docet , scire licet non esse in rebus re ita mixtas, erum semina multimodis inmixta latere mamultarum rerum in rebus communia debent.

At saepe in magnis fit montibus' inquis ut altis

arboribus vicina cacumina summa erantur

inter o validis sacere id cogentibus austris, no flammai fulserunt flore coorto.' γscilicet, non est lignis amo insitus ignas,

Vorum semina sunt ardoris multa, terendo qua cum confluxore croant incendia silvis.

qnω si acta sors silvis abscondita flamma, non 'son ullum tompus celarier ignes, , Osi M

70쪽

24 I

conficerent volgo silvaa, arbusta cremarent. iamno vides igitur , paulo quod diximus ante, Permagni reserre eadem primordia inepocum quibus et quali positura contineanturo quos inter o dent motus accipiantque, si atquc eadem aut inter a mutata crearo ignes et lignum quo pacto Verba quoque ipsa inter se aut mutatis sunt olomentis, cum ligna atque ignes distincta voco notemus. denique iam quaecumque in rebus comis apertis sis si fieri non posse putas, quin materini cor in consimili natura praedita fingas, hac ration tibi pereunt rimordia rorum: fiet uti risu tremulo concussa cachinnento lacrimis salsis umectent Ora genasque. 20 Nunc age quod superos cognosco et clarius audi. nec mo animi fallit quam in obscura sed acri percussit thyrso laudis apes magna meum coro simul incussit suavom mi in ectus amorem musarum, quo nunc instinctus mento vigonti aes avia loridum peragro loca nullius ante trita solo iuvat integros accedore sontisntque haurire iuvatque novos decerpere floros insignemque me capiti petere indo coronnmundo rius nulli volarint temΡOra insae; MDrimum quod magnis doco do robus ot artis

ligionum animuit nodis exsolVere ergo,

dcindo quod obscura do ro tam lucida pango

eam ina, musaco contingon cuncta leΡοrc.

id quoquo nim non ab nulla ratione vidctur; in a8ed Veluti pueris absinthia taetra modontes ecum claro conantur, prius ras ocula circum

contingunt mollis dulci avoque liquoro, ut mororum stolas inprovida ludificoturlabrorum onus, intero por tot amarum absinthi laticom deceptaque non aiuntur, sed otius tali pacto recreata valescat, βλο ego nunc, quoniam hare rati ploremquc idotur

Vim abhorrotis hac volui tibi suavilo uenti sQ

SEARCH

MENU NAVIGATION