장음표시 사용
151쪽
isa S I M P L, I C I V μ Pharina C alioqui corrumpcretur S tabcsteret. DOSIs EX ME SVE. Potio earum est ab unc. iiii. usin ad Uiri. Et sicci carum ab unc. i. us M. ij. Syrop. earum abuta c. ai. usq; ad. vii. Et conditi carum ab unc. i. &drach. iis .iij. Ex IOANNE VIGONLO. Viola erysipelaenon exulceratae, secundum omncm modum administrationis eius est optima medicina. De satu V s O L A R V M. Columella lib. 13. Et Palladius Mense Februario, cap. 21. Violam qui sal turus est terram sic oratam et repastinatam minimuste pedem in puluinos redigat, at ita platas hornotinas, scrobiculis pedalibus factis ante Calendas Martias dispositas habeat. Seme autem Vi
Olar sicut oleria in areis duobus temporibus soritur, Vere, uel Autumno. Colitur autem eo modo, quo Sc caetera olera, utruncetur, ut sarciatur, ut interdum etiam rigetur. De oleo S uino VIO L. ACEO faciendo, ex
Tot molae uncias infundas, quot olei libras miseris,& diebuς.3ro. sub dio habere debebis. Viola purgatae ut de rore nihil habeant libras quin D uini ueteris x. tariis debebis infundere, &post xxx. dies. X.mellis
ponderibus temperare. AUTORES ET DESCRIPTORES. Dioscorides, lib. 2 Plinius,lib. 21. cainte. .
Theophrastus lib. capite ultimo.
m. Vergili . Ioannes Vigonius. Mesue in simplicibus.
acer. dietione, Viola. Galenus ad Pate anum, cap.
154쪽
Latine, Pes comi. Silago. Casiatrix. Sanguinaria. Germanicae, PLACITA AVTORVM deinde Corvino .
o Ro Novus oblongahsinula est, per terram stemitur, &iblia incisuris diuisa habet. In eandem sententiam & Plinius lib. M. cap. s. Coronopus oblonga
11sina es cum fissuris. Seritur interim. quoniam radix coeliacis praeclare iacit, in cinere tosta. Et rursum lib.23. cap. G. Aculeatarum caules aliquas rum per terram serpunt,ut eius quam Coronopum uocant. Apulcius de herba GALLI CRUOR E mP. ur.
Nasci amat herba Galli crus locis selidis, &circa vias: eius cacumen, instar pedis Galli.
155쪽
mira est se torii uarietas in Coronopode hac. Aliis Batraclaion,aIqs Hamulam,non nullis aculeati generis , rursum aliis sine omnibus prorsum actileis eam suspicantibus Scon tendentibus Unde preciumopere facturos nos arbitramii si paulisper figentes hic pedem,Leonicenicam disputationem subscribamus: quod ex omnibus nemo prudelius philosophatus Uictetur de ea horma, mea quidem sententia. Stim Sego in ea opinione, ut non aliam credaese, quam Rus hodie Crus Galli uulgo dicitur,uel pueris etiam nota,qui eam 1 gentes mutuo uesicas cienti Neq; una tantum eius species .Est enim sysuestris,quae in cimiteriis pratis, Scir ca se pes Oritur.Est domestica & hortulana aliua,soliatis, luteis,& repletis floribus,qua ad coronas utuntur nymplior. Est quo quae uenero , S sore S colore Germaniae matronis in Ilortis aIitu prorsus galli, uel comicis pedem reserens,irium cubitorum tibi excreuerit: uulgo Dossent, ilia cant Isenhyettin,quam iii quod aliud quo genus recenseam, Q Coronopodis, non habeo Nec aliquis mihi demonstrare hactenus ualuit. Verum quam haec recte conriciamus, aliorum aestimationi permittimus, Oraculum nullum, uel Sibyllae solium sunto.
N I C E N I iud1cium de Herba Coronopode
De secunda herba Pede ala cohen ab Avicenna uocata, idem expositorscribit, existimare quod fit herba a medicis uocata Pes corvi de qua dicit.x huius capite de pede Coruin qUOdradix huius haerbae cum decoquitur conseri solutioni antiqua':sed radicem huius hei bor, qua nostri hectarii uocant Pedem Coru esse causticam,ulcerativam S de ista non loqui Principe.
Hic quod deinceps dici siquod aliqui dixerunt, per alac hen Hippocrates intellexit solia fi
cus quae in nullo seruiunt casui praesenti , quia pungunt& excoriant per lacticinium occultatu in his.'c omnia ac uerbum sere nouus expositor Avicennae, qui sua expositione non magis hanc,*etiam priorem nobis hsrbam declarauit. Forte autem sirini minus pudendum hanc secundam.f. dem corvinu, de quo Auicennal qui tu ignorasse: quando Sipse Au cena tantus alioquin medicina muster, uel dubitauit, uel etiam nesciuit quid esset, ut plane in multis alijs herbis ipsemet suam fateturinscitiam: Utectam secundo Canonis de hac ipsa hesta, quae Pes corvinus nominatur, non modo ambigua, etiam contraria loquitur. Sunt autem haec Avicennae de Pede corvino inibi uerba Pes corvinus membra expulsionis, radix eius haerbae conseri solutioni antiquae Et dixeriant Paulus Salij,quoa consere Colicae, Semici toperatio μnem Hermodacty ruria abs hocumento. autem nesci quomodo radix Pedis Coruini possit prodesse solutioni antiquae, 5 tacere operationem Hermodactylorum, qui sunt istis it soluendo potentes. isi λrte icentia uulthoc loco solutionem curare soIutione:qui tamen alibi praecipi non esse iaciendam seliationem supersolutionem.'naurem.11. teriti, cap. de Glutione podagrae S ischiadi rum, dem corvinum non colica sed pbdagrae potius ex eiusdem Pauli autoritate Avicenna prodeste testatur,ita scribens.Et dixerunt quidam , quod Pedicorvino inest ope alio Hermodactylorirna S non est eius nocere stomacho. Qtiae uerba exponens etiam nouus expositor Avicennar in huncmodum scribit. Dicit aliquos asseruisse, quod Pes cor uinys operatur,&purgat sicuti Hermodactyl Srio noctis macho 1 cuti ipsi Et pes iste minus est hae a cuius radi*ponitur in opere, de qua hit in secundo huius capite de ea.Dixerunt Paulus Si alii quod consere Colics,&efficit operationem eorum abs nocuminio Deinde subiungit.Rad, PEDIS CORVINI ciuem nos hic habemus,ab extra apposirili rodit, & pluries hanc seci super pedem illius quassari, qui habebat in unguine hoc hium epedemille, & procinus illic surgebat ampulla , qua rupta exibat uirus uenen sum , ut de aliqui sanabantur . Sed hanc dare peros , nunquam ausus sum: licet mam aliqua , quis
laris adhibita uesican S ulcerant,d comesta noceant.tit allia,&caepe Haec ille Qui licet uere . aru uisane debet uereri,dare per Os radicem Pedis corvini,quae uenenum est, ut postea declarabimus per uerba tamen post ema uiderear innuere,quod si etiam daretur peros, Cum aliqua tamen ratione daretur,et non sine Principis autoritate. Ioannes uero mattheus de grado alter nouus Auicendae posito in huius radicis inpositi ne magis audaculus, stridit haec irein . Intellige,quod cum autores utuntur de corvino,in Casu etiam isto semper utuntur radice ius, non foliis. Ita ectam domuitis Avicenna Lecundo Canonis iuvamenta radicis eius. Qus uel ha e ostioris nobis indicant ipsiim huius herbae timuisse folia non radice quia diis Hui cenna eiusdem radicis usura,ct non λIloria secundo rationis praecipue probauisset Miseretiane
humanae uita qua uideo quotidie sub Avicenna non tan*principe culmedici limiores
156쪽
pellant, stat an saeuo tyranno periclitari. Nam si radicem uenenata, uel intra Orpus iusserit
ad liberi, eam quida medicom in aegrotantibus a luberi non dii barant: contici, si radice saluta rem, S uenenis aduersante dari uetueri tan in medicinam perniciosam, illa medici etia celebres non audent dare. adicem Pedis corvini habente uim exulcerandi &tan*uenenum, pretei si extrinsecus apponatur, in usu medicinae fugienda, alter nouus Avicennae expositor, non ueretiri dicere dare, etia intus assumendam: fretus Avicennae S secundo canonis, &. xvi Tertii, qui eam Herm dactylis pnefertia litoritate. Ego uero, restor Deis, me nouisse medicu,qtii ex ea clem radice, litibusdam alijs adiunctis pitulas conficiebat, ct eas podagra laborantibus propinabat, non sine magno quorunda, qui eas accepere periculo donec tande a me sui erroris ad monitus, a tam periculosa abstinuit medicina. Nonne idem Avicenna, si qui tam fatui sint, qui ei uelint in omnibus credere, scribit secundo canonis, apellii esse uenenia perniciosum. &m potari suadet cupostea subium delet albaras linitum S hibitii. Venenum alit quod nostra arrare Napellua blae barris notatur, Aconitu a Graecis ait latinis uocatur. de quo Vergilius, miscent aconita nouercae. Uriam appareat Aui erina, non tam in anni,si etiam nouercae imitari mores.Contra Galentis Aconatu laudat, ii abstergenda st aliquideπω more: sed cauendu es , inquit, ne aut in potu, aut iii cibo sumat. Idem Avicenna indice Pentaphylli a Dioscoride mendata aduenena mortifera, ipse secundo Canonis scribit, esse medicina perniciosam : adeo, ut Micliadi Savona lamedicus, suo &nostro quo tepore, propter scripta,&quae de medicina edidit clarus, non a sit eam in quartana dare: non alia ob caussare, nisi quia danetur a Principe. Tanta habet ut nuper diceba Avicenna apud medicos nostri teporis autoritatem, ut medicina mortiferam faciat faturare, sicuti Pedem cominu salutarem, aut perniciosam, ueluti radice Pentaphylli uel eiussu ceu Nam 5 Iacobus de Doridis, cognometo Aggregator, huius radicis succia inter uenena perniciosa, ex Avicenns numerat autoritate. rte aut, anisi ad Pedis comini attinet aadice,
non tam Avicenna, Φ medici ipsi non recte Avicenna intelligentes, sunt reprehendendi. Quisem eos cogit, putare herbam, qua herbaria nostra aetatis Pedem cominu notant, esse illa, quam ueteres medici, Paulus scilicet S Dioscorides, sub eodem note celebrarunt uasi uero sitne cessarii ut quae nunc sunt nota herba ν, etiam priori seculo fuerint. Eos alit quos supra notaui Avicennae expositores, illud oportuit iudicisse, alia esse herba a priscae aetatis hominibus Pe dem cominu nominata, aliam a nostris. nam si id sciassent,nem tam multa de Pede corvino dubitassent, ne retia aliqui eorum un* in animuinduxissent, herba Pedem cominu a nostris di et am, posse sine periculo, aut in pilulis, aut alio modo intus assumi Haec enim est illa,qua Dioscorides, βατραχι,ν,5 Apia sylvestre notat. Vnde&medici iuniores non solii Pedem comini sed etia Apium Raninii nominam si a gemina scilicet, animalis, ε herbae alterius similitudine P uius herbae Dioscorides quatuor fecit spes,&uncto his inter uenena collocata omni u aute Olia, de catile, si apponant humano corpori, uim ait habere exulcerandi, Seschstram faciendi Quare nullo modo suspicandues illos qui dixeruiride cominu in medicinest capitulis excoriationis intestinorii, quos Avicenna allegat.XVi. tertii, eodem capite, de hac Pede corvino, qua uetereSβ γ τραχιον, a rana, cuius effigiem representat nolarunt intellexisse: sed ne i Avicenna secundo canonis,cu scribit radice is ruini eonferre solutioni antiqii se, de hac potuit intellinere. Ideo quantu ad hoc, forte rion est error Avicennae,sed male e ponentiu Avicenna, ct ne ieientia quid duobus in locis, scilicet&secuda canonis S . xvi. tertri,per Pedem cominii Aui centia intellexerit, si modo S ipse quid esset,intellemat Nam. i. terti j,etili uidetur hintare. Secundo aut canonis o no Auicenna aberrat, illam ostendens qua supra tetigi in radice eiusdem herbae contra fietat quod conferat Ec lutioni antiquae, Sisciat peratione Hermoda fimo ris absci: nocumcto. Quibus uerbis P siremis similia etia scribit ori . teriri, supra etia a nobis allegata. Verii uti obi male Paulus, galli super hac medicina, quae facit operatione Hermo lac yloτ, ab Avicenna citant Nemem Paulus usqua herba Cornopoda, Mem Graeci Pedem ruina notant, Hermodad ylis c parat, in iuuancto podagricos, sed compositione quae nesatur apud Graecos Ili κιρων, πιλον,id est, per Pedem comina, alteri praefert, quae apud eosdem Graecos, iὰ ερπιδακτύλων, id es per Hermoda los no atur: quam utra Φὰesicribit Paulus lib. r. in quo de simplicibus&copositis agit medicinis, propriis ambas inscriptionibus notans
Primae compositionis in se pilo, at descriptio haec
est, PODAGRICA Per Hermo dactylum.
Hermo dactylous. m. anes, cymini aethiopici, meos, corymborum, thymi, pipe
grega T. Non nece se est, UT RUS nucsunt herbarunomia, etiam
sylvestre. uatuor species Diosco ridi S. Expositores
157쪽
ris longi, zin Tiberis, obolos tres. epithymi unciam mediam,dosas oboli. xi . aut in. datur mane cum condito, uel hydromelle. Secundae autem compositionis per Pedem eorumtim inscriptio,at descriptio talis est
PER PEDEM CORVI NVM compositio,quae facit ad ea ad quae&altera per Hermodactylon, stomaclao utilis. matberis Oholi duo piperis oboli tres,agarici obolus unus,cnici interioris oboli quam oriradicis inclis corvini oboli sex.Dosis oboli odio. His autem quibus uenter non facile loluitur, siliquae.xxij. tacit omnino septem, uel octo sere alui deiectiones. Harum duarum compositionum Paulus libro sui de medicina uolumine tertio, cundam per Pedem corvinum nominatam,dicitex Almandri autoritate prima esse meliorem, ut quae eandem faciat evacuationem,&sque sedet dolorem: cum hoc . nihil obesi stomacho.Quo rum uerborum sententiam male Avicenna duobus in locis antea allegatis,de solo Pede comi noscribit, ipsum Hermodae lis comparando quasi radiX Pedis comini, de qua loquitur Paulus sit pariti cienda aluo radici Hermodat lorum, de non habeat potius ad Ingendi facultatem: quemadmodum de ea sentit Dioscorides, qui ipsam coeliacis prodesse testatur: si cuti&ipse Avicenna primo canonis eandem dicit radicem prodesse solutioni antiquae: Setia am.xvi. teriti testatur nonnullos eam nominasse inter messicinas ad ulcera intestinorum facientes quoniam coeliaca dispositio est morhus similis lienteriae, quae prouenit etiam exulceri hus intestinorum.Quare Avicenna haec omnia deradice Pedis comini non male scribit. Illud uero non recte, quo faciat operationem Hermodactylorum. Si quis uero miretur, quom do rota compositio per Pedem cominum nominata, eandem possit facere euacuationem , quam altera per Hermoda 'los, cum Pes corvinus uel radix eius uim adstringendi habeat, Hermodactyli autem magis purgandi : sciat, dictam per Pedem cominum compositionem, non habere uim purgatoriam ex indecorvino,sed magari ,δ enim,quod Cariamum me dici recentiores appellant.Purgat autem aeque a altera compositio per Hermodactylos minata:quoniam dosis eius est dupla ad dotim alterius, ct in durum habentibus uentrem maiorem multo *duplam habet proportionem: ut eae his quae antea scripsimus,m Pauli sentententia patere potest Ne luero quispiam miretur, compositionem purgatiuam ex medicina Mentrem astringente suam sortiri appellationem: quoma in pod ricis doloribus,ar uchi diacis non minus quaerimus humorum fluxum ad loca dolentia reprimere,* eorum qui iam fiuNere euacuationem. Vnde Sapud Paulum inuenituralia compositio ad podagras, quae Per corallium nominatu in quam tamen ueniunt rha barbarum,& aristolochia,medicinae uacuantes. De eisdem duabus compositionibus, quas supra secudum Paulum annotauimus, etiam Avicenna Fen. πιη. Tertii capite desolutione podagricorum&Ischiadicorum.In qui busdam tanten medicinis,sed Praecipue in ponderibus medicinam, a Paulo euariat: ut quas scribit Auicermacum his,quas Paulus antea notauerasiconferre uolentibus uideri potest. Hic Mero occurrit aliquis,acmdatobriciet id,quod Sipsi Auicerinae,at eius expositoribus antea obie ui non haberi ex eorum expositionibus, nem quid sit herba Tinctorum, siue citrina, neq: quid sit Pes cominus,de quo Paulus, quantumuis male ab Avicenna allegatus, intelle Nit. Liquet enim ex iis quae antea diximus, esse herbam Pedem cominum a ueteratius dicitam, o cuius nomine compositio tota suam habuit appellationem: nondum tamen quae aut qua lis nam si fuit declaratum.Cum erro&quae nam, aut qualis sit herba Tinctorum ab Avicenna dicta,&quo nomine apud ueteres fuerit insignita, antea docuerimus, quod etiam de he ha fecimus, quam nostri herbaria Pedem cominum numinant, refiat, ut quid sit Pes cominus aeteribus,&Dioscoridi,&Paulo,atin Avicennaedoceamus. quandoquidem S ipse Avicen na eam scripsit cuius Pes cominus est pars: ne qui uolunt totam facere compositionem, in Pedecor uino dubitent,ueluti quidam Avicennae expositores haesitarunt: aut sicuti ath radicem perniciosam, pro salutari recipia Coron Opus,hoc est, a corvinus,inquit Dioscorides he ha parua est,oblonga,humi strata, bliis fisseis .Haec quo pro olererit Natur. Aliqui amoneos, aliqui astrium, Afri at insiti Romani cadiatrice nonnulli stillanirie, nonnulli sanguinaria ito cant. Huius radix in cibo sumpta facit ad coeliacos Nascitur in locis incultis Sin diametis,&inuhs omissis in hac herba barbaris appellationibus de quibus non possumus,sint ne recte, an perperam scriptae, diiudicare, Romana nomina diligentius inspiciamus: ut si qua eorum sinc deprauam,corrigamus,at inde ad eius quam quaerimus herbae noticiam perueniamus. Caciatrice sane uidetur dictio corrupta. neq: enim est graeca,ne latina: quare piato gallitri cem esse legentam: uel quoa magis graecae appellationi respondeat, Galli crus: Dr sicuti ideo apud Grecos haec herba Coron Opus estnominata,quonili corvini pedis effigiem representa simili ratione apud Rotuanos Galli erus fuerit nuneupata Esi enim herba apud autore de simpli di medicina,que aliqui Putant fuisse APuleium,Galli cruriat etia Sanguinaria nominata.
158쪽
Quod et in nomen uitiatiim est, seu decurtatu apud Dioscori dem . nam sanguinari, pro sanguia naria in multis codicibus legitur.Delaac aute herba idem autor de simplici medicina,quiclinis sit,resert ealcm,qtrae de Cornopode Dioscorides, quod uidelicet in locis asperis , & circa ilias nascatucaddira ut & ratione cur tam Galli crus, j etiam Sanguinaria nominetur,eois scilicet naribus imposita ,sangliinem quere facit,&habet ut inquit in liti nitate pedem Galli. Hae aure herba ipsa,sii quam situli ' nota 8c simul eius nomen Vulgare manifestavero, uereor ne Avicennae,ati eius expositoribus magna pariam ignominia,qui in re notissima pueris,harsi tarint. Verum ista cclare,non est tam parcere antiquis, inuitam Negligere, quae ut antea dixi mus,sub Auic norati eius e positorii autoritate periclitatur.Haec proculdubio illa est, qua partim Sanguinaria ab effectu iam dicto,partim Capriola uulgo appellamus Plinius una speciem Graminis facit et Gramen uocat aculeatsi,quonia ei in acumine .culei sint plurimi,quos ut idem Plinius inqui couolutos naribus inserunt,eκtrahunt ciendi sari inis gratia. Quae licet uerba scribat Plinius lib. 1ς. de secuncta Graminis, ut diximus,specie, ipsam nihilominus Itb ii.anter herbas aculeatas,sub graeca appellatione Coronopodis numerauit: nesciens, ut arbitror, eandem esse herbam,que Graeci Coronopoda,S Romani Gramen uocant aculearum: quonia uti aera, Stolio, aegylope, Rauena a paritie&lappa,nuperrime aute in lysimachio, ct lutea manifestauimus,plurimam herbarum quas latinis nominibus nouerat Pisinius, me cas nomenclatiiras ignorauit: quam Plin inscitiam etiam initatide S fasto elmne εἴ con uoluolo,oqmirsine&rusco,nardo gallica, S saliunca, in altero nostro libello, de Plinii ato aliorum erroribus edito, demonstrauimus.
Corollarium de Coronopo. Coronopus, hoc est, Pes cornicis,inter aculeatas a Theophrasto ponitur sponte nasi anteS. Interim & seritur, medicinae ad usum,S1lago aut
Stillago dicitur a nostris, a Graecis etiam Coronopodion: ut Galeno. Sunt Arabes, qui hanc Coruinum uocent. Nec prohibeo, dum res coi1 stet, quibus cui libet uocibus utatur. Illud monendi sunt herbam,quae modo Pes corvinus ab ossicinis Se haerbicidis appellatur, non tam Coronopoda uideri Φ Ranunculi genus, quo Polyanthemon cognominat: quandoquidem aculeata. 8c oblonga esse Coronopus herba traditur aluinis prodeste: Coruinus aute pes, auis eius 8c Ranunculi similitudine conspicitur:plurimis soliorum diuisuris, cuius uel tactu ito pustulae, am
busti modo corporibus attolluntur, flore aureo, copioso et quibus nostiis, Ranunculum Polyanthemon uocatum coniiciunt. Μ. UERGILII Annotatio in Coronopo.
Scripsit de Coronopodeliae iampridem multa Leonicenus, uir nostra aetate dignus, cui multurn deserant bonarum literarum cupidi in commentariolo eo quod de Plinii erratis alia quot edidit. Conatus inter caetera est, qua hic Romana appellatione Coronopolis Caciatricem esse dicit, ostendere, ab Apuleio Galli crus dictam sitisse: AI ex Galli crure ab imperitis Graecorum librariis, Caciatricem ita hoc scriptore factam esse. Quod si confirmare ego ausim, uaticinari magis, quam censere me credam.Nulla enim eius uocis uestigia in hacsupersunt nec coniectura aliqua in ea se offer qua quod ignoratur&larer in lucem trahi possit. Illud potius admittendum, quoniam Graeci a comicis Pede eam uocauerirnt, uerisimila esse, Latinos a Galli crure congruentibus alns notis,ob similitudinem nomen illi fecisse: quemadmiadum ab aliquibus etiam non cornicis sed corvinus ins haec ipsa nominatur.Idem praeterea, eandem a Plinio ait lib. xi. Gramen aculeatum appellari.De quo dubitandum nulli esse 11 hic aut acu leatam dixisset Coronopodem aut quod aculeos indicaret aliquid illi adiecisset. Quam ob caussam, non sine ratione subsistet in Plinio aliquis, audiens inter aculeatas lib. M. ct secundo Coronopoda ab eo numerari. Nec nos Plinium arguimus, sed uarietaton historiae demira mur, posse eam notam Dioscoridi deesse. Theophrastus lib.f. de ea tradidit, humi caulesce re, quod hic ait per terram stemi: numerati inter aculeatas & sponte nascentes. Vulgaris
S ubio fere nascens herba haec est.
159쪽
Nam Strumus Solani genus est. Dicitur de Apiastrum Ranuculus,hoc est, Apium sylvestre uenenatu in Sardinia:manifesto Nigidii doctii simium errato:qui Apiastrum pro mellis phyllo appellat: quan in hunc ScVara o sequitur θὶ Dioscorides. Opacis gaudet. Primu genus, cui & costior liuidus ad latiti idine maluae accedentibus soliis. Se do generi caustes ut Plinius inquit, alti,ut Dioscorides minores Cp priori: nisi librario mira culpa fuerit scribentiu . Genus ab his di Versium in totum uidetur, Batrachion cognomine Polyanthemos, caustica ui exulcerans cicatrices & ad colorem eas reducens & uitiligines concorporans. Neq; aliter indicatur a Plinio quale sit. Nisi quis&hoc in v nam quatuor specierum contribuat ac reponat, illam uidelicet, qua plu rimis foliorum diuisuris S Plinius. SI Dioscorides deliniant, uulgo di σctam Pes cominus,alteram omnino Φ Coron opus de qua superius has hilamentio est. De Uenenato Salustius. In Sardinia inquit quaedam herba nascitur,quae Sardaea dicitur, Apiastri similis. Haec ora hominum δύricitus dolore contrahit. 8c quasi ridentes interimit. In ea Insula, ut Pausas niae ac Solino placet locis riguis prouenit iusto largior, nec tamen aquas inficit. Strabo ex hac ipsa herba Hispanos toxici genus cOficere ait, quod urgente ui maiore haustum, citra dolorem humanis rebus exigat A qua uulgo , , , quod Dioscorides in Ucnenis mcminit. Homerus Sardanion risum uocauit illo uersu,
Meminit& Plato in Republi Timaeus aliam originem prouerbio huic reddidit, aliam Clitarchus, esiam Sophocles 8c Simonides poetae: nos id in annotationes Plinianas distulimus.
VIRES ET IUVAMENTAM Dioscoride.
Coquitur in olere. Radicem habet tenuem, adstringentem, quae in cibo coeliacis facit. AUTORES ET DESCRIPTORES. Diostorides, lib. 2. Plinius, lib. 22. cap. 19.
Apuleius, CAP. Iris. Nicolaus Leonic nUS. Hermolaus Barbarus. arcellus ergilius.