장음표시 사용
641쪽
illa dei minatio innipossentidi i si punitus irinsueti et in hoc dissertini, inlinita p0lenita, quiae potissimum intrinsecam virlulum ui in seipso denominat. duo Deus nihil amplius p isse agere, non desectu virtutis, sed dometu rei perabilis. Dist. ' ulli ludo possibilium os inlinita in polentia. Sed qu0d si in p0ientia, polus in velum adduci. Γ O. R. Dist. Hin. Potes in elum adduci secundum modiam Suae naturae consentaneum, concedo; 0- eundum modum Sud' natur ae repugnantem, Hy0.
Porro ines naturu' multorum possibilium quod non sint omnia simul, ut jam uelaravimus, alquo facile est illustrare novo Xemplo Si dies non redueitur in aelum ui Sit lota simul, sed successive ut similifer insutilum multitudinis non redueitur in elum ut sit lotum simul, Sed SuecosSivo, quia OS quamlibet multitudinem, potes sum alia multitudo in infli-
sit suere quidquid si possibile. Ergo l. ' mo conseq. e consequentium. uidquid sit de mento Thomo quoad loeum quatum, mullitudinoni eiu insinuam esse impossibilem, tiam per accidens T deus nilai produci purae 'M0ns, ido produello liujus multitudinis, Si possibilis Si repugnat Deo sicut ei repugna omnis desuetus 3 D. Thoma S loco italo videtur adhibere argumentum adhmminem quum objectio sit iisloiulis solutionem ni ex prine ipiis hujus philosophi nute inisti prelationi favent sequentia : si innum multitudinem portus
esse in aliqua specie multitudinis peetes auli ni multitudinis uii sucundum specie numerorum nul-
642쪽
in autem species numeri si sustinia, quia quilii inum rus est multitudo mensurata per unum unde impossibilo ost ossu multitudinem infinitum elu,
Obj. 3 P0lunii uiui non polos aliquid in siniti, ne aliquid optimi saeore. Sed polentia hujusmodi diei non
potest infinita, neque Omnipoten S. Ergo. R. Dist. no quoad utramque parte m. 'oon potest sacer insinitum in essentia, concedo non pote Stosiicero in sinitum in lignitudine et multitudine, tranSeat si Controversa res St an late infinitum possit sieri, neene sed ad praeSens nihil refert, nam certum est absolute of sormaliter non pertinere ad Omnipotentiam Dei, ut possit sacere lato insimiliam, sed solum sub ea conditione, si illud o Se possibilo est, suu non involvit repugnantiam. At probabilius eroditur illam infimitatem repugnare onli in elu, Ut O- lavit D. Thomas I p. q. VII, a 3 et , eles n2 Deus non potest laesere optimum, comparali in laeta ad rem quam faei et ad proprium eXemplar HUS. Heyo Omnia enim Deus perfecta creavit JUXla genus ut Spoeiem suam. Non potest sacere Optimum, Si Omparetur id quod peragitur ad polentiam Dei, subdist. seelusa unione hypost alie a Verbi eum humanitale,
Et te adit palo responsi ad minorem, quae neganda St quoad primam partem, o distinguenda quoad Seeundam. Nam polentia intimila non consistit in eo quod saeial impossibilo Boindu polonii insimila
SeSe Inis QSlal priae stipue per modiam operandi, Scilico producendo sine maloria praeexistente atque Omnia o nihilo laetendo. Potentia quae non potest facere Optimum secundum essentiam HUS. liquo non St
643쪽
0mnip0iens; et quod nota si sacere Optimum S eundum perseetionem absolutam, non provenit e de- seelu p0fensio , sud 0lius ab excessu Olunlidd, quae ita magna si, ut unquam singi possit esseclus qui
eam addeques. Obj. 4 P0ssibilitas mysteriorum supernaturalium non Olest cognoSei lumino naturali quia enim fides est omnino supernaturalis, Hu mySleria non possunt e parari Sine 90 gratiae . At, si luminuitaturali cognosceretur omnipotentia Dei, cognOSeeretur quoque OSSibilita liorum e mysteriorum V. g. homin in concipi e semina sine per viri, aut nasei e virgine, aut ou moriem P0Surgere, etc.
R. Dist maj. Non potest cognosci materialiter seu in Specie, concedo non OleSt cognosci formaliter
potentiam Dei appello cognoseor illam Seeundumpi decisam rationem formalem ejus, nimirum quatenus
est polentia ex o habens sileae iam ad Omno OSSibile, Seu quod e Se non repugnat. Materialiter autem eam cognoScere erit distincte cognOSeere eam rationem ut applicatam ad Singulo es I elus, qui OS- suu per innipotentiam Dei fieri. Priori modo verius istimo posse ratione naturali cognosci eum esse Omnipotentem . um rationes Superius faela sus eientor hanc Verilalem demonstrare videntur, et tamen Omnes e Solis principiis naturalibus pro 'edunt. Et aliae vi duri possunt in D. Thoma, II Coni Gent.
u P0sturi autem modo non potest divina omnipotentia alione naturali cognosci, ut reete probati alio sueta. 0que id mirum videri debet, quandoquidem liam post fidei ruVelationem, de mullis operibus seu freelibus dubitamus an ales sint, ut fieri
644쪽
Pupugnens pur potentium Dei absolutum ei quod
inajori admiratione dignum est ullam credendo qua, iam superno iuralia mysteria sucia esse a Deo, quaesiit destituli sinu dubio existimaremuS SSe un90 bbilia, praesertim mysterium Incarnalionis et Eucharistiae, o qua illis annoXa Sunt Seeundo, quia illus iratum per idem circa quaedam mySteria, is Sum naturale lumen OStrum quasi concomitanter juvaturo roboratur, ut melius Oneipi' et penetret ipsa naturalia principia, et ideo inlolligat ulla esse os Sibilia Deo, quae per Se Solum non OlutSSet Oneipere. Et ratio a priori est, quia lumen naturale imperseeleeoncipit naturas et proprietate rerum, et quid proprie pertineat ad essentia earum, o inseparabile sit ab eis, quid Vero lanium Sit annexum et conjunctum
99. Vivor diuuntur Omnia quae e Se aliquem Olum habent; unde molaphorice viva appellatur undae sonte luens, non vero rese in Stagno Vel palude; et hydragirum communiter Vivi argenti nomen aeeipit Planta vivis, quia in o alicujus motu principium habet a sortiori animal dicitur viri ore. Aelione Omnes Sunt Olu S, aut Sallem eminenter conlinent Olus seu magis igitur ens aliquod est prine ipium Suarum actionum, eo magi Vivit Sed Deus, utpotes rima ausa et gen IbSquo extraneo munimine quolibet, vivit per eis Sum et Omnis Vilae sicut omnis en iis, Veritalis, bonitalis et pulchritudinis sons est.
645쪽
0uur in Scriptura percrebrius Deus verus appellatur
00. Summa eliditas est latus in quo sucullules alicujus illis omnino explentur si uitione objecit sor- malis. Intellectualis natura inuis anhelai ad suam perfecit uni, quae ualitudinem sueti sed in unoquoque ente peralio persectissima affingi sustigium illius persectionis : unde ristoteles dixi soliditatem esse perfectam ope alionem. perationis perlaetio aquatuor Hudet, videli mi a suo genere, principio,
objecto et sorma Primo, requiritur ut sit manens in operante tranSion enim peralio est ursu esto, non operantis, Sed operati. Secundo, unde e principiis Operationis, quod Sit nobilioris virtutis; unde Secundum Operationem SenSuS, in nobis non polos esse felicitas Tertio, pendet X peralionis objecto, et propter hoc in nobis ultima felicitus est in intelligendo allissimum intelligibile. uario, pondet X sorma Operationis, ut sellisto perlaeto ut doluelabilitor Operetur. Porro quatuor hiseo conditionibus apprime stipatur operatio Dei. Ergo Deus esse selieissimus. Si autem summam beatitudinem mavis sub Vulgatia Spectu contemplari, ipsa, juXla Bouitium, in quinque consistit, ei licet in voluptate, divitiis, polustate, dignitate et ama Italio ullam Deus excellentissimam delectati0nem de se et uuiversale audium de omnibu bonis, absque e uarii admixtion 3. Pro divitiis vero habet omnimodam sussieientiam in SeipSO Omnium bonorum. Pro potestate habet infinitam vir-lulem Pro dignitate, habet omnium entium primatum ei regimen Pro ama, admirationum omnis intellectus
ipsum utcumque cognOSe Illi S. Du Ipsi igitur, qui singulariter beatu est, honor sit et gloria in saecula saeculorum. Amen. v I COHl.
646쪽
DE ATTRIBUTIS SEU VIRTUTIBUS DEI MORALIBUS.
01. Virtutes existunt in homine, ac proinde et in Deo, qui St On et eXemplar omni persectioniS, Ontineri debent aut formalifer aut eminenter Virtutes illas a Dei essentia non diserepare, et ideo non comparari actuum frequentia, sat patet ex dictis. Nec est quod demonstremus Deum non insigniri virtuti-bu quae imperseelionem sui sub ecli arguunt Si enim illae virtute Deo interdum formaliter tribuantur, id sit in sensu metaphorico V. gr. sortitudo, sillae timorem patientia, quae tristiliam castitas, quae libidinem temperantia, quae ambitionem moderatur. Quaedam veluti summis labris langemus de Sapientia, veracitate et fidelitale, saneti talo et bonitate Dei.
102. Sapientia, in quantum virtus, S attributum quo qui bonum sinem intendit, et media apla adelam SSequendum adhibet. Unde sapientissimuS Stille qui finem optimum, potiora media, congruen temque ea media adhibendi modum perseele cognoscit et eligit.
Deus est sapientissimi S. Prob. 1 Deus habet omnes perseelione gradu infinito Atqui ... Ergo.
647쪽
2 Sapientia summa requiri seiunitam Summam, , Olivitatem ordinatissimam et oi talum absque limito quoad media sed Deus inde mitio habet. Ergo, 3 Res constat ex mirabili ordine qui in universo
I)E SUMMA DEI VERACITATE ET FIDELITATE.
03. u Veracitas versatur circa actione quae ad alterum ordinantur, nimirum circa locutionem, et inelina ad dicendum verum, Hu loquendum juXta mentem. Supponendum es ergo Deum ad alios loqui posse, Scilicet ad creaturas inlut uel uales seu rationales, quod non est dissicile eruditu, etiam flando in pura ratione naturali, nam posse loqui ad allei uni et mentem suam ei uXla capacitatem jus manis e-
tellectuali naturae; cur ergo non conVeniet divinae, et mullo perlaetius quam aliis do Suppo Silo, Videns est in Deo esse illam virtutem: Si enim per Sehonestissima, e vilium ei contrarium, quod St mendacium, adeo intrinseeo si malum, ut nunquam 90SSit honestari est ergo in Deo illa virtus imo in solo illo habere potest summam persectionem, Uiu Solus ipso nec falli polosi, eo quod Summe SapienSSil ne fallere, eo quod sit summo bonus et ideo non Solum Vera est Sed uitam ipsa prima Verita S. ut 04. Et eum hae virtulo conjuncta est alia quae dieitur sidelitas, de qua eadem est ratio quae de praecedenti. Est nim virius inclinans ad promi SSa implenda. Deus autem sicut loqui potest, ita et aliquid promittere decet autem maXime ejus majeStalem et
648쪽
auctoritatem, ut qua promittit, implent. Et id sequitur neceSSari e Hu verilate et immutabili lato mam Si eraX St, non potest promittere Sine Oluuialo et proposito aciendi quod promittit; quia vero immutabilis est, non potest non eSSe conStan in ea Olu late, ac subinde sidelis in ea promissione. Hae igitur Virtutes et omnes similes proprie tribuuntur Deo, quia nullam imperseelionem includunt. Ratio autem a priori esse videtur quod eum non versentur circa paSSiones, Sed circa actioneS, X hac parte imperseelionem non includunt, quia actio, ut aclio, licet non addat perseelionem agenti, lamen non imperseeliOnem dicit. Sed potius est Signum persectionis. Aliunde vero omnes illae actiones tales Sunt, ut possint a Superiori ire inferiorem exereeri, Ut Sunt loqui, promittere, benefacere, donare. . . et ideo reclitudo in his actionibus Vere a proprie in Deum conVenit. D Uar. Metaph diSp. XXX, ecl. 16 n. 64, 65.)
105. Respeelu Dei, sancillas consistit in essentiali amore boni moralis, et in essentiali odio mali moralis. Si constet prima pars eo ipso constat et Secunda, quum impossibile sit essentialiter prosequi bonum morale, quin eo ipso Ssentialiter I OSequen SeSe Vertat ab ejus contrario, quod Si malum
Deus essentialiter amat bonum morale.
Prob. ' Voluntas Dei, quia est ordinatiSSima, sertur ad objecta prout requirit eorum natura. Sed
649쪽
2 Amori proprium est unire, sicut proprium odii est dissolvere et in tu si ens aliquod nil alia unionem et unitatem constituere, dicendum est illud iis amare objecta in quibus vigui de unitas. Sed Deus omnia
in mirifica unitate constituit ut ideo Omnia amat en-lia reaia, ei maxime entia bono morali XOrtia in . quia per lio potissimum ipsa fiunt amabilia. Ergo. Vido I Coni Gent. XC. I. 3 Bonum morale non tantum est perse si creaturae rationalis, sed est medium a De electum, per
quod ipsa debet sinum suum assequi. Sed Deus non potest eligere aliquid, quin eo ipso illud amul.
' Bonum morali 00nsisti in o quod creatura rationalis aetiones suas eliciat secundum legem di-Vinam, ac proinde secundum Voluntatem Dei. Er
Odium in Deo esse non potest quood spectionem
subjectivam. Prob. 1' dium proprie dicium, in quantum estasseelio subjeeli soliditatem jus minuit. Sed soli ilas Dei nullo pacto minui OleSt. Ergo. 2 A Deo profluit existentia omnium, ideoque Si Deus erga aliquid odio assisteretur, ejus Xistentiam nollet. Sed repugnat quod in existentia permaneatens mjusmodi. Ergo. 3 Voluntas di ad bideia a se distinera sertur prout participant suam similitudinem o bonitalem. Porro ad illa ut si non potes surri nisi amore. Erg0.
650쪽
Unde Sapientiae, cap. X dicitur : VHis omnia quae sunt, et nihil odisti eorum quae fecisti. 107. Altam in per similitudinem Deus aliqua dil.
Primo enim amando rem aliquam et Hu bonum Olendo, per hoc ipsum Vult ut Oppositum, videli et malum, non Sil. Secundo, alio modo Deus existimatur odium hab0re, quando vult bonum majus quod sine privatione minoris boni existere non potest lune dicimus Deum odisse, sed stelius disteremit eum magis amare. Sic justitiam et ordinem diligit anto Omnia Deus; sed eo ipso quod justiliam et ordinem amat, illos qui eis opponuntur, per acciden aut destruit aut punil. In hoc sensu Deus censetur malum morale essentialiter odisse : pulandus St tanquam currus fortium, si ila loqui fas est, qui devielis iam sternit Deus enim omnia attingit sortiter o Suaviter, necessarioque ad justitiam Ordinemque promoVendum rapitur, et ranseundo concutit teretque illos qui eum Sissere lentant; sed eodem linere et nee SSU quoad ustilium t bonum properat, malo CONCUleat. Indo essentialiter bonum amando, essentialiter malum
odit ut id quod apud ipsum dieitur odium, nihil aliudeS quam amor summus Et Si patet odium non amicere Deum, sed esse tantum quoad essecluS, qui On-Sequuntur praecise quia Deu Summo amore ΓOSequitur bonum .
108. Omnis bonitali sons est Deus, at si absolute
Neque Deus cogitat sicut homines, ut aliqua ei n0Va Suecedat Sententia, neque irascitur quasi mutabilis; sed ideo haec leguntur, ut exprimatur peccatorum n0strorum aeerbitas, quae