장음표시 사용
621쪽
Ide divinae non sunt essentia Dei quatenus gerit ices intellectionis sive specieri inpressae. 78. Prob. 1 G notura deae Idea est id ad quod reSpiciens Operatur uriis , ne idcirco est id quod non autem id quo apprehenditur ut cognoscitur. Atqui
sive intellectio, sive poetes expreSSa est id quo apprehenditur et eo gnose itur u dea perali est in monte operantis laus quod intelligitur, non autem sicut Specie qua intelligitur, qude si forma faciens intelle elum in elu sorma enim domus in monte stilis i-eatoris os aliquid ab eo intolle elum, ad cujus Similitudinum domum in materia sormal. D 'i. q. 15, a. 2 O. Ergo . 2 Eae modo efflictentiae deae Idea seueXempl3 DX-trinsece lanium iussui in iduatum suu Xemplatum. Atqui intelluetionis o spuet oi Xpressae rimarin du- salilas est intrinseca; nam informat intellectum, quem idea jum in aetii consilli liliam prae Silpponit, qui mipse ad eum respieiat tanquam ad eXemplar, cujuS simili ludinem producere adlaborat. Ergo.
3 Et omnimoda simplicitate Dei. 0 inlelloelio ut
Se et omnia adaequali intelligit. Porro ideae Dei sunt plures. am Deus habet deam lolius ordinis universi.
Νon quin etiam c0nveniat de quodamm0d esse cogni-li0nis principium, Seu id quo Deus rem intelligit, si e0mparetur ad rem ipsam ut existentem ex ira sed quia ut si et e Cunil ulli Se cognitione in Dei sermina quasi aliquid intelleelum. Qu0d non convenit sapientia neque arti Sapientia et ars significantur ut quo Deus intelligit; sed idea, ut quore Deus intelligit. GR . . . a. 2 ad 2m.
622쪽
si nulli, uuidni licuius tibi ius liburi non olusi, uisi iubeantur propriost ruit inus uorum ex quibus totum constituitur; sicut dedisti uti speciem domus concipere non posses, nisi apud ipsum esse propria ratio quarumlibet partium jus. Sic igitur 1 riui quod in
mento divina sint propriae ratione Omnium rerum.
Undo dicit Augustinus, in libr 83 Quaestionum, quod singula propriis rationibus a Duo creuia sunt. Q p.
9. inde 'oquitur quod in mentes divina sutili iure ideae .... Non Si autem contra simplieitatem divini intolluetus quod multa intelligat sed contrusimplicitatem ejus esset, per plure Specie HUS infulloeliis formaretur unde plurus illud' Sunt in nietile divina, ut intelleel in ab ipso. Quod hoc modo poteStvideri: Ipse enim essentiam Suam perseelo cogn0Scit undo cognosuit eam Secundum Omnem modum quo cognoseibili est. Potest autem cognosci non solum Secundum quod in Se est sed ieeundum quod est participabilis, secundum aliquem modum similitudinis a creaturi unaquaeque inulem creatura habet propriam Speciem Secundum quod aliquo modo participat divinae essentia similitudinem. Si igitur inquantuni Deus cognoseit suam essentiam ut si imitabilem a tali rentura, Cognoseit am ut propriam rationem et deam hujus reaturae similiter do aliis. Et sic palo quod Duus inlolligi plures rationes proprias plurium rerum, quae Sunt plures deae. 0 1 p. q. 15,
Propterea Pater in divinis, non habet deam Filii, neque Spiritus Sancti, quia ipsi non habent eausam
eXemplarem, neque Paler arti se es in eorum proceS-
623쪽
Sione, neque miserundo Fili uni et spirando Spiritum Sanctum, ad aliquid tanquam exemplar respeXil.
DE QUIBUSDAM SPECTIBUS IDEΛBUM DIVINARUM. I. se aeternis archetypis quoad creationem.
80. Verbum divinum qualenus continet ut exprimit rationes intelligibiles omnium rerum, S Origo Productioni ad eaetra quare seriptum est Principium qui et loquor vobis. Joan. m. ΙΙujus immensi SoliS, in aeternis splendoribus inerualde lucis geniti, lan- quam pallidi0res radii aut potius tanquam repercuSSUS ereaturδ' habendae Sunt Vis reatriX, quum ab SSentia defluat, Trinitati toti attribuitur: Dillilominusaelio realionis diversimode ad unam quamque per-SOnam, juXla Varium propriae relationi Ordinem, refertur Deu enim Sicut artis eX IUS OSt, non Solum per polentiam, Sed etiam per intellectum ut Voluntalem Libera diffusione amoris in intelligibilia onlunia in inlelloelia seeunda aliquo modo archetypo ut X-terius irradjut o pr0ducunt reatum imaginem rei quam repro Seniant. Creaturio, inquantum substantide innuunt Patrem, prinei pium divinitalis in duabus aliis personis : inquantum propriam habeni formam in peeio ad quam perlinent, innuunt Verbum inquantum ordinantur in bono ol ad suam aliorumque persectionem tendunt, Spiritum Sanetum innuunt, quia munifica voluntate Creatoris omnis res ad suum sinum tendit, o mirifieo in 'olius universi perseolionem quadrat . Allamon
624쪽
similitudo proprie dici iuvenitur solum apud creatura rationales, quae non solum in se SubSi Stunt, sed et verbum montis generant, cujus Secundam Processionem in assuefii Vesunt alis per umorem suciunt. Creaturae intellectu destitutae sunt solum vestigia Dei.
II. De aeternis archetypis quoad psychologiam.
81. Homo, mediante Verbo montis, ostio similitudo imperfecta et quoad naturam o quoad Trinitalem. 0uando mens rem inluetur, illius Spiritualem Onee9lum generat, per quem res percepta sit praesens in Subjecto percipiente. Ex rei intellectione mons nil alsectum transit, et uetui rioni lieit ox eodem Objecto quaedam impressio inuritur inique uti malum objectum aliquatenus sexistit in amante. Num ero aliquis seipsum inlolligit et amat, quodam modo triplicatur in esse Suo, videlicet inquantum idem natura est et simul pereeptus malusque in subjeel intelligente et amantes . uare immerito aliqui ostent Trinitatis imaginem in nobis reperiri mediant innata idea eritis per res sormas, nempe identem, rentem et moralem, quae ipsam induunt. In divinis, non quia tres Sunt OrmἴΡ, sed quia res sunt subsistentiae distinctae per processio em Seeundd a prima, et eri id a duabus aliis sunt ros perSonae raros uro formaeentis nequeunt has processione repraeSenlare . InSuper, cum dea innala si omnino distincla el quasi extrinseca a nobis, et juXla eorum Systema in pSasola splendescat Dei similitudo, Oportet die ero DOSmel ipSOS non esse hanc similitudinem, sed esse lanium
625쪽
82. Ad humanam e0gnifi0nem imi mundam duo concuretini facultas intelluetiva nimirum et determinatio quae in saeuitate ritur e pro 'sentia intell0, bilis P ro de duo e , illi,nem pariunt viriuio divini exemplaris, quod diversimode uirumque participalla ei aius enim infuliueius si imago intelligentide ineruat de ei primi ala uti minatio ultimam sua ni habet rationem in exemplari divino. Reipsa creaturo sunt apide ui intellectui appareant eumque
ad cognitionem delerminent, inquantum sunt aeternorum archetyporum Xempla in ' Deus, eum Sit primum et Supremum enS, St quoque prima et Suprema veritas et sicut est causa omnis realila lis in natura, ita causa est omnis duoe in nostro intellectu produci δ' Sed quemadmodum ejus inlluxus nec
darum quoad esse producendum, ita neque earum ossieae iam ad veritalem percipiendum adimi ici homini iudidit simul ut vim quoa actiones, et Vim quoad O-gnifi0num quas Hus influxus potius servus ac perficit quam destruat ud e Vis intellectiva, tuo ad res Visibilus, o duplici soni di manat, nempe eo quoci Sunt
verae essentiae, et ut ales vis sensitiva eas ad conspectum intellectu adducit, qui lumine suo, videlicet abstraelione, materialibus formis illas exuit. At visil, ilia sunt essentiae Solum inquantum eXemplata aeternorum archetyporum; et moti lumen quo percipit essentias, iubet Olum inquantum singitur ad divini Iuminis similitudinem, in quo rationes intelligibiles omnium aerum conlinentur. uare merito dicitur
626쪽
i,02 ir set rei;TuM Es sis osomnes. A THOLIcM.tios innum Uritat tua in deterno veritate percipere, sicut Orpora in sole inluemur, non m eo sensu
quod illii in disco solis videamus, Sud in e sen Suis uod illa in seipsis contuendo, Videmus virtute radiorum qui e Sole in Objeela circa nos circumstantia
erumpunt. IV. Be aeternis archetypis qu0ad 0ralem.
83. In ordine morali duo con Sideranda Sunt, appetibilo objectum uelionum liberarum, et norma earum bonum videlicet, et praelicum rationis judicium. Objecta, quia unicum est onS SSentialiter bonum, omnia sunt bona per illius participalionem : ideo non formaliter sod causaliter veniunt a Deo, cauS prima, essi eiento, exemplari et nati, non vero formati . Voluntatis norma os lex naturalis, seu partieipalio iugis aeternae ab humana ratione Le autem aeterna nihil aliud os quam peculiaris aeternorum archetyporum B S900lUS, quia Deil creaturaS, quin ea regat, non Olest efficere. At inquantum eruat, alio divinasus nobis exhibe sub Orma artis, XemplariS, aut idos' inquantum Ambernat, Sub forma legis SeSeoxhibui . uare legem aeternam leui dealia reho-lypa Verbum continet'. Cognitio hujus legis ex parte nostri non est esse ius immediati et inuali intuitus, sed si uetus investigationum primariarum rationiS, quae hane legem invenit naturam contemplando. Verum hae investigalio ita naturalis est homini, ut ad eam Valdo propendat, et absque ullo nisu legem hane discooperial in hoc sensu AuguSlinii et alii Eccle-
I p. q. IV, art. 4. I, II q. XCIII, II l. s.
627쪽
84. Praenotanda. - . Deum insigniri voluntate, luculentissime testifidantur puginos saerae, atque Videntur lumen naturale diei ilat, siquidum volutilas intellectum e sequitur, sicut appetitio sprehen Sionem. Alia Deus nec bonum sub aliouo boni appeteret, nee sinum intonderet, ne jussa ederet, ne libertate poliretur; ideoquo voluntas et libertas in creaturis non essent perseellonos abSolulae quae omnia o alia qua excogitatu saeiliora sunt, contradietionem implicant. 85. l. Voluntas Dei dividitur in antecedentem et consequentem liti ne divisionem a S. Damasceno inve iam theologi omnes admiliunt, Variata lamen Significatione Verborum Molina, usqueZ, QSSiUS es omnes qui seiunii te medioe avent, utille edentem vel consequentem nuneupani voluntatem, prout antecedit vel subsequitur creaturos liberae consensum et prae-Visionem SiVe moritori na, Sive demeritorum . . Thomas aulem et sero omnes Thomisiae ante redentem dicunt viai talum qua Deus aliquid vult in se con Sideratum, indupendenter ab omnibus circumstantiis; SeeUS Vero consequentem V . . deus voluntate antecedente vult omnes homines salvos fieri sed Oluntate con Sequont non vult Omnes salvos uri vult enim inspectis volitorum adjunelis Unde sue di- Slineti non accipitur X partu ipsius voluntatis di-
628쪽
604 ΝsTITUTIONE I HILOSOPHI E CATHOLICAE.
Vinae, in qua nihil est prius, vel OSlorius, Sed ex parte volitorum. Vido I p. q. 19, a. 6 ad 1'' et in . dist. 46, . , . 1 ad 2 '. 86. III. Ilorum dividitur in volunt alum beneplaciti, et in voluntalem signi Prioris ipso eius quo Deus vult aliquid posterior autem est Iroelia eXterHUS, qui vulun lalum ui ostendit. Ideo non proprie. Sed metaphorie tantum et per analogiam haec ultima dieitur voluntas Dui Signa voluntatis divi me quinque Sunt, empe praeceptum, consilium, prohibitio, permissio et operatio quae hoc Versistulo includuntur
Praecipit ac prohibet, permittit, e0nstitit, imple l.
87. Primarium e praecipuum Voluntatis divinae objectum est ipse Deus seeundarium Vero et accidentale sunt res ab eo distinctae . Hoc dicitur Secundarium, quia Ordinatur ad prius, alque illud vult Deus Solum inquantum vult primum. Dicitur autem ne identale, quia absoluto non est noeeSsario Objeelum voluiis alis divin re, 0uidam divinae voluntati tanquam ejus objeelum adseribun etiam peccatum cita Judaei, qui in halmud dicunt Deum quacidoque peccare et a peccato purgari olaueiseriani, qui dicunt eum in Ludisori de Helione QC ISSO.
Primarimn et praecipuυm voluntatis divinae objectum est isse Deus seu ejus eSSeutiG. 88. Prob. ' Voluntatis ob oelum est bonum ab in-
629쪽
tellectu apprehensum. Sed primario ei pi decipue suam essentium buus intuetur. Ergo. 2 Appuli bilo ei paratur ad appellium sicut O-vens ad motum unde si liquod Objectum, praeferessentiam divinam esse primarium et principale esse superius volunt ali Dei atque illam moveret quod est impossibile. Ergo. 3 Voluntas divina habui ea puellulum inlinilam sub
omni respeelu: O nullum ens pro 'fer infinitum O-t0st illam exploro. Milur si voluntas Dei quiesceret in ali Objeelo In qua in primari et principali esset deordinata vimque aleretur quod est omnino impossibile. Ergo.
noluntas Dei entia ab eo distincta vult tanquam
objectum secundarium. 89. Prob. 1' tilia a seipso distinet Deus vult, quum sit eorum causa. Sed non potest illa velle tanquam objectum primarium, quia dari non possunt duo ob uela primaria eiusdem saeuitatis. Ergo. 2 6 Cujus os vult sinum, jus os velle a quae sun ad unum, ratione sinis. Est aut ullimus rerum tuis. Ex hoc igitur quod Vult se Sse etiam alia vult, quos in ipsum ierit in finem ordinantur. , Sed id quod volunius vult tanquam medium ad finem, os ob oelum illius Soeundari uin Ergo. 3 u Voluntas consequitur intelloelum. Sed Deus intelligit seipsum priueipaliter, o in se intelligit omnia alia Simul igitur vult se principaliter, et olendo se
vult omnia alia ui Desideramus persectionem et incrementum Objecti quod propter ipsum Volumus et amamus. Porro
630쪽
Deus Suam ess tiliam propior ipsam vult ut amat; secundum fio autem haec ossontia nullius incremensi capaX St, Sed tantummodo secundum similitudinumquam sentia innumerabilia possunt participare. Ergo illa vult Deus inquantum suam ossentiam Vuli et amat. Atque sic alet bonita lena Dei osse adaequatum objectum voluntati ejus, non ut obje lum volitum, sed ut alionem Mundi voluntas unim Dei dieitur aliquatenus terminari ad creaturas in seipsis, id est, Secundum proprium Sse earum, quatenus vult illas ut habentes tale e3Se.
Peccatum si potest esse objectum voluntatis Dei. 90. Prob. 1 Voluntas nunquam ad malum sertur nisi aliquo errore in ratione existente, ad minus quoad objecti particularis eleelionem mulam enim objectum voluntatis sit bonum apprehensum, ipsa in malum ferri nequit, nisi inquantum sibi ui bonum
proponitur et hoc in error esse non potest. In divina autem cognitione nullus error est possibilis. Voluntas Dei igitur non potest ad malum tendere. 2 Voluntas non polos converti ad malum, quin avertatur a Summo bono, ei licet Deo. Sed Voluntas Dei non potest averti a Summo bono, qUin Ontantum est OrdinalisSima, sed est ipsamet ordinis regula EI RO. 3 uiuum bonum habeat rationem sinis, malum non poloS ineidor in Voluntalem, nisi per aVersionem a me. Voluntas autem Dei a sine averti non potest, quum nihil posSit velle, nisi Olendo Seipsum. Non igitur potest velle malum; et si palo quod liborum arbitrium, in ipso naturaliter labili lum os in