장음표시 사용
611쪽
est ut ei fingenter seu libero X is proveniani 00gn0sirit igitur Deus aliqua venire, os quidem con fingenter. Si igitur divino seiunii id qui litudo ei veritas non tollit contingentiam e mi. uod ut magis adhuc palol, Seiundum est confingulis in uue Sarium si eium non dissurre in seipsis, Sed in ordine ad causas unde idem specie esseelus v. g. 0ccisio homi-ms, OleS esse libur, vel n000ssarius, si ab homine, aut a s00ne purpuiretur. Sed intellectus divinus, quum sit persectissimus, non debel lanium cognoscere effectus sicut in se sunt, sudis iam sicui sunt inii diue ad ausas ut ideo jus cognitio non mutui res, nec sueti ut necessari0siani illa quod uula sunt sistri libere;
alia non Solum non osset ei formis rebus e0gnitio Dui, sed illas destrueret. 2 Si causa proxima sit conlingulis, esseelia oriteontingens, licet eauSa rem Ola Si neceSSaria V. g. plantae non neceSSario si uelisseant, quamvis Solis molia Sit noeessarius. Scientia autem Dei os causa remota eriam, nec Veriens, neque mulans caUSIS eontingenies pr0Ximas. Ergo possunt esseelus contingenio produeere.
3' u am quid postulas ut nucessaria nani, quae divino lumine illustrantur, quum nuc homines quidem necessaria subricant ossu up vident Num quae PraeSentia cernis, aliquam eis noeessitatem suus addit intuitus Siculi vos, cum pariter ambulare videlis hominem in terra, et solem oriri in coelo, Uanquam Utrumque Sit simul eon speetum, lamen decernitis ot Unum Voluntarium, aliud necessurium judicalis ita etiam cunei conspieiens divinus intuitus qualitatem rerum minime perturbat . , si leui tu memoria tua Π0n cogi saeta esse quae bi deleri uni, Sic Deu prae
612쪽
Et sano cognitio, quum Si objecti repraesentatio est ei penitus extrinseca, nihilque illi vel addere sim adi
72. Seci, ut error praecaveatur, distinguenda es necessitas antecedens et noeessilas consequens. Prior facit rem, seu e illa anquam X aliquo prae SuΡΡΟ-
Silo res necessari consequitur Sic calena quam constrictus capti Via non poteSt rumpere, Si ne QS-
Silas anteeedens ad non sugiendum. Posteriorem facit re Sequitur enim e Suppositione rei ; si e motus eSt neceSSilas consequens ad ambulationem oliam libere inceptam. Haec noeeSSitas, ut patet, non adimit liberialem nam qui ambulat, est liber ad ambulandum, Vel non ambulandum, licet, e Suppo Silo quod ambulet, non possit non moveri: sic libero heri scholam frequentastis, ieet jam hodie fieri non possit ut illam non frequentaverilis Unde posito quod aliquis actus futurus Sit, non potest non evenire, licet libere eveniat. uapropter certo illum Deus intuetur, o Sinon VentUTUS OSSet, eum non ut futurum, Sed ut
mero possibilem Deus Videret. Solvuntur dissicultates. Obj. 1 Deus est causa primaria Omnium Contingentium per Suam Scientiam, et ideo omnium elionum liberarum creaturarum. Sed seientia Dei neces- Sario producit esseelus, quia libertas respicit Voluntalem tantum. Ergo. R. Dist. f. eientia Dei est causa rerum prim tria, adjecta Voluntate, suce SecuS, esto. Tunc enim non praclida. Sed mere speculativa est te enim
August. II De Libero arbitrio IV.
613쪽
scientia Dei se habui ad omnes res creatas Sicut Seientia artisi eis ad aridietas scientia aulem artificis est causa artisse intorum eo quod artisu operatur per Suum intellectio. Unde oportet quod ma intullaetus si principium pura fit,nis, sicut alor est prinei pium calefactionis. Sed considerandum est quod forma naturalis, in quantum manens in eo cui dat esse. non nominat principium elionis; sed secundum quod habet inelinationum ad fruetum. Et similiter forma intolligibilis nominat principium a lionis secundum quod est lautum in intelligente, nisi adjungatur et inelinatio ad os ostium, quae est per Voluntatem. s. q. XIV, . . Hinc Hesto in Deus enim produeitos seelus prout Sunt in scientia Sua non autem eStin scientia Dei quod conlingentia producantur neceS- Sario, SiVe in caUS prima, 'iVe a cauSi SecundiS. O . ' uod Deus praevidet, neeeSSario Veniet. Sed quod necessario evenit, non est liberum. Ergo. R. Dist maj. Neeessario veniet, neceSSitate On- Sequente Seu SuppOSilionis, concedo neceSSilate antecedente Seu abSOlula H 99. Inst. 1 Slante Dei praevisione, creatura rationalis non poteStis aliter delerminare, alioquin praescientia Dei osset fallibilis. Sed qui non polust aliter sodeterminare ac se delerminat, non agit libere. Ergo.
R. Dist. 6. On potest, impotentia conSequente determinalionem jam faciam, concedo; impotentia radicatio anteeedente determinationem pSam, esto. Ins. 2 Seientia Dei praecedit omnes elus liberOS. Ergo hi elus ab illa pendent noeesSilale antecedente. Il. Dist anteced Praecedit duratione, concedo ΠΙ- tura, subdist. secundum Suam erili salem, concedo Secundum suum terminationem ad illos eius, u*0.
614쪽
Cinge qu0d novus plaustia rectur infra radiorum Solarium spho ram certe rudiatio solis radiique illum minantes ant000durunt oxislans iam planesinui temp0re, ei natura ipsa tamen illuminatio sola terminatio radiorum illuminantium ad planeium si et posterior
existentia planetae Parilor sit respoelii 'lornae et incommutabilis cognitionis Dei quoad futura omnia,sivo libera si vo neceSSuria. Inst. 3 Ex telis onsoquitur setontiam Dei pondere a creaturarum Voluntate. Sed hoc repugnat. Ergo. R. Dist. O. Tanquam a priueipio dolerminante nil cognOSeendum, Necyo anquam a termino Seu conditione neeessaria terminationis, concedo. LUX delerminatur ex se ad omnia ob stela sibi prostsentio illuminanda, neque hane virlulem ullo modo ab Objectis accipit; quod autem hostiolius objectum, quam aliud illuminolui , hoe sano ab ipsa illuminatione non pondot Simili modo essentia divina o se est deler-nala ad cognoscendum quidquid verum Si unde Omuia in seipso Deus cognoseil quod autem hoc potius quam illud sit verum, hoc lique, quantum ad humanas ueliones perlinos, non a Dei Selenita, Sed ab hominis voluntate depondet. EX hoe autem equitur divitiam seiunitum ab hominis voluntate JUSque eleelion pendero, tanquam a conditione ponente
terminum, quem ipsa affingat, dum allingit mula. Sud host divini in olluetus indupondentide nihil prosuelodotrahit'.
615쪽
pura viam ad uis eruationis uolitiam obliuendam, suiu ordo voluntatis si i do iniussuetus.
D us primo et Per se seipsum solum coquoscit. Prob. Illa res solum si primo os per se uti inful-I 'elu cognita, uius spuetu tui estigii 090ratio enim proportionali Morino', qude 'Si prindipium pora fi0nis. Porro ii quo intelligitiuus usi sua essentia. Ergo. 2' Ini est ius divinus intelligit rus o ordine quo sunt intelligibilus. Porro tuis quemadmodum sonsus omnis Hulitulis, ita ut inuis intelligibilitatis. Ergo ius 'lluetus qud eumque intelligit, infantum intelligit, inquantum intelligibiluuium ui participant.
li nullam ui essurio importui ut primus veluti inlui in divino muniis in ipsum Deum seratur.3 sufelli eius divinus non potest a Summa persecti0n desiere f. Sud 0fleurus, si aliquid aliud quum seipsinia primo es per se eo nos 'ore1 nam Una operatio non potus habui e simul plures ultimos ferminos sed e0gnitio bui si una operatio, ac proinde unum terminum ultimum habui, qui os uuiis : alias ipso eulibus a suipso distinetis gerul. Porro si Deus aliis iiii aliud quam si ipsum primo os per Se eo nos res hoc aliud ossus fui minus ultimus cognitionis Imi, ut iiii l. Fimo. i Inieli ius purali buus ali ' ab aliis sesternuntur potissimum per sua ob vela Si igitur Diui si ei aliquid aliud primo i l bur sv 0gnoseii, in ipso suus muliost operationus intuli res ivdo quod jam dum0nsiri
sum os impossibi 5 0bjudium eo nilum perlicii intellectum perseelus est enim inquauium in intelligit et aelia intolligit inquantum vis inum cum objecto intellecto.
616쪽
0uare, si Deus aliquid a se distinctum ei, nos respui se prinio, ab eo persisteretur mihi os impossibilo. Ergo.
habui, Secundum id quod est per se et primo infellectum, cum hoc sit ejus objectum si igitur Deus aliud a se intelligeret quasi per se e primo intellectum ejus perali intellectualis speciem ut 110bilitatem haberet, sequndum id quod est aliud ab ipso. Hoc autem est impossibile cum sua operatio Sit ejus OSSentia, et haec, quippe en a Se nequeat ab alio distincto ab ipso Deo spectum estpero. Sic igitur imposSibilo est, quod intellectum a Deo primo ut per 'o sit aliud ab ipso. Coni Gent 48. Dices intelloelio Dui non est osteXa. Porro, Si illius primarium objectum os Deus, haec intellectio es reflexa ; nam Deus es sua intelloelio ideoque est intelloelio intelloelionis. Ergo. Resp. Dist. 6. Non est sormalifer esseXa, concedo; ad hoc enim requiritur saltum virtualis distinctio inter ipsam ut os intelloelio, set objoelum intellectum. Non est minuitior refloXn, netisto inlelloelio enim Dei, utpote assiualissima obsimplicissima, eminentiori modo continet quidquid perfoelionis est, tum in directa,
lum in restoxa intellectione realUPRI Um. Inst. Ognoseon et cognitum primario debent saltem virtuti litor distingui, quum inter uirumque Silrelatio, Sallem transeundo salis, videli eos mensurabilis ad men Suram, up dari non potes sine aliqua distinetione virtuali. Porro inter oum et jus intelle0tionem non os distiustitio ulla, num est ipso SNn inlelloelio. Ergo Duus non est Ob eelum primarium Suae intulloelioniS. ReSp. Dist maj. In creaturis, concedo in dixinis,neyo. alio distinetionis facile patet, num in creaturi S
617쪽
' DE DEIA DIVINIS SEU DE AETERNIS ARCHETYPIS.
74. Idope divinae seu aeterni archetypi, quum pertineant ad scientiam Dei praeficam, opportuniorem in praesensi oblinentes oeum unde D. Thomas, OSiqud mlato dissuruerit de seiunii Dei, illido 1 p. q. 15 quί0stionem de deis divinis subneelit. Doctrinam de aeternis archetypis uiam erroribus quibus an Plato obtenebraverat, S. BlreS, praersertim Augustinus aecepit et vetuli secundum semon in seientia sparsit. D. Thomas philosophiae et theologiae Patrum heros, illius momentum cutissimo ingenio perpendit, et totius sui Systematis philosophie quasi sanguinem et vitam se ipso deprompsit. Hine do trina adeo montem resistit, recreat origisque, ut emolumentum haud levo perstipies qui eam intel- ωὐrit.
DE EXISTENTI IDEARUM DIVlΝΛBUM. PROPOSITIO.
Eiistunt in mente divina ideo seu ei pluria creatu
618쪽
condita alius ensu et fortuit ovenirent nee cudem ration o homo, qua equUS. D EP O. 2 Eae principio u salitatis Deus est primum regulis et causa prima rerum Omnium. Porro ausa confinus quidquid permolionis est in osse tu Persectiones Ni maerenturarum sunt earum sormae Vide Onfol. n. lii. Ergo in l)eo sunt formἴ creaturarum Omnium. Sed ibi Suni, non sequndum suum esse physicum. Ergo ibi sunt sequii dum suam similitudinum Seu eXemplar. Jndo S. Damaseenus, lib. 1 de Fide Ortho Mina, cap. 13 Deus omnium auctor St. Ergo omnium UB sunt altonos in Se o causas hoc St, ideaS, jumans in seipso prδ'habet. natura essentia divina . Essentia divina si voluti purissimum ae splendidissimum speculum in quo Deus o Beati omnes creaturas possibiles ei ulu - ΓRS OgnOScunt, uti ostendunt theologi in raelatu do
Beatitudine. sed os aliqua non potest cognosci in speculo nisi in ipso hujus rei lypus effulgeat. Ergo. 0uae Omnia compendiose et lepidissime rudit ilDi0nysius Carthusianus, o Dei laudibus.
Ars prima causalissima, Tu p una rati0nibus Ideis fulgidissima menS,Prs'elara splendoribu S.
619쪽
logi ultro sufentur, esse in mente divino duas aeternus; at explanandam uri illarum essunt iam ei rutionem formalum varie opinantur. Juxta reliquos, non fanium
rius diseipuli sui es Plato ipse doduli, deus divinus
esse per si subsisleuius mi ab individuis separatas, Deo tamen assis unius. Illiae id ' in mensu divini in unguli eam; 0X angeli munit in animam mundi, si , ut dis 'runt vori Dis in ius ullustium communem abstraeium is animo mundi in formas ecelorum; ucsmonis euelauibus in malui iam primamus fluxurunt. Ideas divinus iii ixeogilulas merito ristolole nuncupaVi monstra, qude annus philosophi ac th00logi rudentiores ablegarunt. Sud alii pinati sunt, eas nihil aliud esse, quam creaturas, prout cognOScuntUI Rmonio divinastique ob idiuntur; sic sentit polissimum
Seolus. - Alii ius reponunt in conceptu formali, sellieul in essentia divina quatenus gerit intellectionis Vie S. aut speeiei X preSSA' Vi cujus intellectus divi nusis adiu in folligens ita pro 'cipuo Suare et Vas- quoZ. - lii landum mutumant, ideas divinas usso ipsam divinam essentiam ut cognitam, non absoluto in seipsa sui comparative ad eruaturus, et quaiunus
I ei diuino non sun orereturos uuleutis menti lisinae objiciuntur. 7. Prob. I natura deae Idea, quum it sorma ad quam artifex respiHiens puratur, importat milusionem eliduo similitudinum ad ea quod illum imitantur.
620쪽
nus menti divinae objiciuntur. 2 Eae causalitate idem Prisno idus est realis ausa idonli ut mensura ipsius Exemplaria esse didimus in Deo rationes substantiscus, existentium praeduini
minativas et spectivas, secundum quas Substantialis essentia omnia pro delinivit et produXil. IJionysius, de divinis nominibus, cap. 5. Porro creaturae nullo pacto valent Ss causa realis Sui ipsius, neque menSura, uXla essatum Xenio potest esse sui ipsius
Seomido, idea est id per quod artim constituitur in actu primo ad operandum. Atqui Deus nullatenus constitui potest per creaturam in elu primo ad Operandum. Ergo.
3 E absoluta Dei independentia. Si Deus respiceret ad reaturas, ut earum dea haberet, non haberet in sua essentia persectissimam et omnimode adaequatam rationem cognoSeetidi eas. Atqui hoc repugnat Summae illius perseetioni, independentiae. Ergo. 4 EX falso supposito sententiae oppositae. Creaturae si consideratae habent aliquod esse diruit inlum, ut aiunt advorsarii. Sed illud essu diminutum est volphySicum, Vel logieum Seu rationis aulum. Atqui neutrum dici potest non priuS, nam de Ide est, nullam creaturam existere ab aeterno ideae aulem divinae Sunt aeternae non posterius, Si quidem DeuSonlia rationis non singit. Ergo. Unde S. Augustinus. 83 Quoestionum, quaeSi. 46 Ideae Sunt prineipalo quaedam formae Vel rationes rerum labile atque incommutabiles, quia ipSae for-