장음표시 사용
71쪽
LIBRI IV. SUPPLEMENTUM. Misiniano, et ab Helvetiorem, et Nemetum, Et Rauracorum finibus, me indum flumen Danubium ad fines Dacorum setiumque pertinebat deinde sinistromum flexa multos aurigebat propter magnitudinem populos, ultra ex vata dierum iter porrecta. 6. me spatio mutiae tum genis eoinem, vereri a noue nitae, quod asperae bellis, in pae eommeret
negligentea, ab aliis populis haud laesis adibantur.
Quod tamen inter antiquos conatat, initium Germaniae qua Sarmata attingabat, mona Sevo fuit, innum Codanum, id est, manum sive anicum inolens, insulis resertum. Quarum clarimmuam nominabant Mandinariam, tria h mali regna amplaetentam, ideoque veteribus ineompertae magnitudinis, salso tamen insulam eroditam: oujus partem Hellarionum gena, sica num insolan indigena sermo v labat, quingentia pagis, scribento Plinio obtinebat. Ab
eo in auctore Germanorum genera quinque sic ponuntur,
ut Oxeludi Mandinariae gentes appareat primum Vin- duo vocat, 'quorum para Burgundionea Varini, Carini, Guttones fuerint. Vandalos intelligi putant, quorem das a Poloniae finibus atque Vistulae capite per agat
humenatum, Pomeranorum tenorumque regiones, et Marchiam, Saxoniaequa partem Elantae fuerunt... Alimum genua Peucini Baalamsequa Peucen inau- Iam ad ostia Danubii positam, et vicina intor Sarmat Damaque loca occupabant. Cetera Germaniae trocha --nt ox situ loci habitatorum disserentias, totidemquam mina. Ingaevones qui acribuntur apud Plinium, eos iam ones non absurda eonjectura honanus intelligit, aie penatoa, quod ad sinum maris ineolorent. Huadam Plini Istaevonea, occiduos interpretantur, quod ea paris suis Rhenus, quem accolebanti Inter hos inter pli, te ua Hermiona voeabantur, in rium unde es qui torquendis vocabulis sine alio indiei eonjecturae nimia indulgent, eos proclivis eat in illo errorea iseidare,
. Ex his gentea nobiliore ad Rheni ripam, praeter quas in Galliae description retulimus, Batavi non multum ex ripa, ae insulam Rheni amnis colebant, Catua
72쪽
orti. At dextrum Rheni latus, quod Germaniae praetexitur, incertae olim possessionis suit eoque notitia illius obscurior Rhenus ipse a Rhaeticis Alpibus et montes inardi per abrupta devolutus Curiensem agrum percurrit; mox duos emit lacus Acronium et Venetum iacto modico flexu in occidoniam pronior, uisa Rauracos ad septemtrione redit, agrum Helvetium a Germanico divi-dons quae res olim per tuis duarum gentium bellis oco aisno praebuit. Nec alia major causa fuit, cur Helvetii, aedibus suis inconsis, alia institverint in Gallia interiori
B. Ibi jam antiquitus initium Germaniae fuit sed ea loca incerti orant juris, quod nune a Gallia invadebantur,
nune recipiebantur a Germanis. Ibi Decumates agri suerunt postea trans Rhenum Danubilimque cujus in propinquo sontes uni, vix duorum milliarium a ripa Rheni spatio diromti. Hegoviam nostrate voeant, oppositam Helvetiorum Turgaviae. Inha Hegoviam Cleomvias cet, artiano nomors, quod HBrcyniae sylvae caput est, o Rheno amne terminata. In illis regionibus, et quae praeterea usque ad Cattorum fines descendunt, Decumatos agros fuisso intelligo, ainum imperii, et Rhaeticae provinciae partem.
s. Ultra hos aut tenuarunt iis finibus, quibus nunc Turingi sunt, Hassique, et ad Rhenum fluvium porrecta West alarum portio. Eorum pars Mattiaci, cum acitus scriberet, Romanis subditi dictum ab oppido attio agrum coluerunt: cujus oppidi nomen adhuc et vestigia aervare tenuia ad Adranam vicus traditur. In eorum agro calidissimi sonis visebantur, quos hodie frustra nisi apud Viabadenses contra, untiam sitos requiras. Neque moveor quod apud Ptolemaeum attiaci tmoguntiaci ad millia passuum centum septuaginta disjungi videntur. Nec enim ignotum est, ne auctori culpam imputemus, quam proclivis sit in notis numerorum, atqucis illius praecipue scriptoris opere, Dequens librariorum aberratio. Cattos penitus fuisse deletos quorundam opinio est mihi Verius videtur, Hamos nunc esse, qui olim atti suorunt; neque aliud nomen, sed tantummodo pronuntiatione dinDisj1jgsdi. OO le
73쪽
semus, non aliter quam et alia multa vocabula, quae apud ejusdem gentia varios populos aliter atque aliter esse
10. Sub Cattis Usipios unctor quo ad Rhenum loeans Tacitus, haud dubio tractum illis assignat, ubi nune Franci olunt ad Salammaenumqua flumina inter B homos Norieomus et Rhenum, a meridie Sueviam spectantes, ab aquilone Turingiam. Sed et livensium fines tenuisse videntur et quae ad Rhenum inde loca vera Franeosordiam aqua pertinent, Hamorum hodie ditio. II. Iuxta Tencteros Bructori occurrebant, quorum agrum inter Amisiam Luppiamque amnes a Germanico vastatum Tacitus retulit. Hi tum ultimi Bructerorum erant Para alia lata arma intor Ham Wast aliae fluvium ac Rhenum intercepta possidebat. Ita Julia nais Bergensimus et liventia ditionum partes Comitatumque,arcanum, et Lippensem usque in Weat aliam, a Bructeria habitatum suis , non absurda opinio est. At
Ubiorum sedea Colonia monstrat, certum clarum B --
12. Ab his juxta Rheni ostia et Frisios Sicambri, mox Chamavi et Angrivarii, deinde Tubantes, postea sipii,
tum Franci, ad extremum'eriphali, onaatoriensem agrum Cliviaequo et Geldrorum partem tenuerunt. Ab Angrivariis certo Angriae ducatus ad Visurgim amnem, qui nunc inter titulos archiepiscopi Coloniensis est, nomia natu ereditur. A quibus diversi Anaibarii, quondam a Chaucia pulsi, vacuos juxta Frisiorum regiones agrosi a runt quos deindo Franciam cellinus diccensuit. Angrivarios a largo Dulgiuini et Chamari claudebant. In fronto Frisii usque ad oceanum pertingunt, populosum genus, in majores minoresque distinctum nunc orient lium ac uidentalium nominibus dividuntur. Haec ado identem solem veteris Germaniae tabula est. 13. A septemtrione Chaucorum gena a Frisiis incipis , partemque littoria occupans, terga gentium Rhena-naxum claudit, usque dum in Cattos ingenti sinu redeat.
Hi quoque majores minoresque appellabantur. majores
74쪽
prope Angrivarios, vitra imminx, ad Albim usque --nuerunt; quorem oppidum fuit abirenum, quae hodio Brema putaturi inores a Visurgi ad Rhanum ea phialae Frisiaequo partem vorsua Ianalam Rheni amnis
ostium sodes habuerunt Cherusci, mediterraneus mPulus Hercyniae partem, quae vulgo Haris ' nuncupatur, accoluerunt, cis Albim fluvium, ubi nunc iani Turingia quo et Ascanio ea sive A altini habitant Cheruscis eontermino fuisse rima ex uno Tacito discimus quo latere suerint, incortum. Sed Cimbri proxime o anum labant, at inter duo maria, orientiae Germanicum et oecidentale Britannicum, en aula Cimbrios Chersoneat nomine nobilitata est. 14. Prae eunctis istis populis uti maxima potantia, ita nomen quoque clarissimum Suevorum suit, majorem Gemmanis Partem occupana, et multa in natione distributum. Nam a Rheno usque ad Albim protenta, parte aut etiam trans Albim jacente campos obtinuit. Generia Suovici onis quatuor et quinquaginta suo tempore u cae dei morabat Orosi Olim eontum pagos habere diceban- tur: ex quibus quotannis singuli millia, bellandi eausa, suis ex finibus ducerent. Mari Susvico nomen haud dubio ab aeeolis fuit: hicque eorum olim terminus. 15. Igitur, ab Hessalia et Iulia Cimbrorum sedibus, ad B emicam aqua visam Pomeraniam, Marchiam, Saxoniam late repleverunt mox etiam ad Danubium M aetiae partem transgressi, Sueviae quae nunc est προ lationem cultoresque dederunt. Sed et praeeipua Sax niae nobilitas Suovicae est originis Coterum inter S-- visas gentos nobilissimi olim Semnones fuerunt, Lus tiam et Marchiae partem, ad Suevi fluminis utramque ripam habitantes. Haec copiosa gens fuit. Longobar-dica, virtute quam numero potior, eis Albim in agro Luna mensi reliquias nominia sediumque suarum mem riam in oppido Barduolgo creditur, quod Henricus eo nomento Leo dolevit.
16. Post hos audigni, et Aviones, et Angli, et V
75쪽
LIBRI cIV. SUPPLEMENTUM. 5017riai, Eudoseaque, es eum Suardonibus uithonos a Ta- Euo meminiuntur. Quorum sudignos et Avionas in aquilonari et maritima Saxoniae plaga collocat Andro Althamerus, cujus diligentiam tota hac descriptione plurimum soquor, Cluverium enim, qui haec copiosissimo eat executus, adipisci non licuit ubi nunemegaloburge is ducatus nominatur.
1 . Anglorum autem verum habitationem inter Saxonas Vitarumque gento fuisse Beda tradidit, indo migrasae in Britanniam. Sed hos arguit Vacta insula, cui vocabulum hoc impositum est ab his incolis. Pro Vitia alii acriptores Iutas ponunt, notius nomen. Quidam Putant habitam Anglos ad mare Germanicum et Albim fluvium ea partea, quaa hodie Lunabui nata atque Bru-nori nata ditiones occupant. Ceterum peninsula inter Stiam si He burgum, Balthici maria inus, incorrupta
adhuc appellatione, veteris Angliae situm commonstrat. Ceteris quos memoravimus, per Germanici maria littora seruua orianism a Pomomnia in Prusaiam, a conjectura potius quam notitia aedes amignantur. Nam aetato Str honia Germania Tra albiana prorsua Erat incognita:
eum Tacitu seriberet, is quoque fluvius adiri ab Romanis nequibat. Plinius autem Varinos Vandalorum seu
IB. Paulo certiora unt, quae do gentibus ad Danubium aerimores prisci tradidarunt. Ex his Hermundurorum iErra, Albia ortu notata, et ricinia Semnonum attorumque quibuscum do fluvio Sala magno praelio Meertarunt, miratia ignoratur; laniam et Bohemiae partem suisse indiciis illis solarantibus. Iuxta Hermunduroamarisci, dota marcomanni o Quadi agebant. Narisco Vn laudiam superioremque Palatinatum habuisse putant, cum
Tranadanubiana Boiariae portione. Nec absonum Bat, ab his amo vocabulum regioni quam ordgaviam vocant, eum ab incolarum vulgo M arca nominetur. Is Μorariam areomannis suisa patriam, priusquam
in B ea am immigrarent, vix dubitatur His sermo
76쪽
numio Quadorum natio solet, ad ambiunt flumeneolens. Oraviae Silosiaeque partem, deinde Austriam obtinuisso, non inepta conjεctura existimatur. Superest orientalia Germaniae portio, qua Pannoniam Sarmatasque respiciebat. Ex his arsigni Buriique Suevie sermone habituquo testabantur originem Gothinos Gallica, a
Pannonica lingua, teste Tacito, coarguebat non esse εν-manos, et quia tributa patiebantur. Omnes eae gentea tergamarcomannorum Quadorumquo claudebant, inter
hos et Sarmatas intercepti ut Silesiaemorariaeque par tem habitam appareat Buriis etiam ad Vistulam fluvium pertinentibus. m. At post hos Lygiorum multae civitates ad Danubium, qua nunc Austriae Hungariaequo trans amnem Par tes incoluntur, lata tenuerunt Arios, Helveconas, animos, Elysios, Naharvalos vetus aetas appellavit, sequens oblita est Gothonum aedes, quo et Guttonea scribunt,
succinum ostendit, quod tantum Prusenico littore legitur. Hos Vandalis ascripsit Plinius Rugiorum insula sedes antiquas ejus populi, nomine nihildum mutato, satis de monstrat. His quia finitimi fuerunt Lemovii, Pomerantie
eultores suisse non immerito quis arbitretur. Extremos Suevorum in ipso oceano statuit 8uionas Tacitus, Sit numque gentes quorum illi nomen atque potentiam a liquam hodieque retinent aermone etiam, quia penetrare eo Romani aliique extemi non potuerunt, Propius Reeindenis ad veterem, ut ex antiquissimis monumentia Germanisse Iinguae eerto cognoscitur.
21. Sitonas Nomingiam possedisse argumento eat, quod Krantx Suionibus similes continuiquo tradantur a apud eos vi i kr d-- aetat Taciti renam soror H mundi, minor anaia fratre. sed audacia superior. eo multo post Sticta et Rusia virgines eum Trondo fratre diutissimo do regno taverunt. Quo tamen o distingui a Suionibus non do buerunt. Nam et apud uos antiquitu utrique sexui 'atana virtus assuit; et modo virginis regnum fuit, lem sequari sibi magnitudine animi, rerumque gestarum gloria, et imperandi artibua nemo vel maximorum regum indignetur. Neque enim animis, uti e poribus, diserentia Disj1jgsdi. OO le
77쪽
a-- in tu que in ea quae oratire in singulta homnibus debet, ubi de imperio in quam plurimo agitur, apicienda εα ut, nisi culpam istam Tacitus aliis meritia redemimet, notandus eo nomino haud perfunctorio fuerit, quod qui mulieris imperio regantur, eo etiam a Brvituto descivisse judieavit, homo Nerone atque Othone MDomitiano pamus, quorum mollitia atque flagitii plera . que para vel abjectissimarum steminarum erubes retim. Sed ad discriptionem Germaniae redeo. Supe sunt nim ad dextrum Suovici maria litis orum gentes, quorum hodie durat apud innone appellatio, at per Livoniam aermo usurpatur. Antiquitus in Priamiam usquε pertingebant; argumento succini, quod oli omnium ea aetate legebant, almum appellantea, quo Gmino vitrum Germani voeamus ti ... .
23. B tamaa viam Gemanos, sed mixto armatisaanguinis, Veterea auctore prodiderunt. Horum sucini ex innulae, quam habitabant, nomine vocantur Roxani agi pertinebant ad aquilonem, inter Tanaim et Boryathenem pascem soliti. At Venodos Fennomus, licae sinam ex Germanteis moribus traximent, Sarmatis p tius Meribando crediderim, maximo certissimoque linguaeum mento Ruse nulla parte Germanicae os similia. Hau
lusio veterum in otiandia putant habitamo: Oxionas in Livonio ianua insula ponit voeabulum Oxiliae, nunc Miliam firmuentiu vocant, et quod vis arium eae illa. xv. 1.bantur inde a quibusdam ones appellati quae nota H . tria vitiam temporibus dura Nam avium innumer bilium agmina submalum mensem iis locis stetificant: earum dispoliant ineolae nidos, ovaque ale eo ita ad
24. Hactenus Comeli Taciti maxime Meuti ductum,
GErmaniam ex obscuro vetustatis situ emimus Restat ut de moribus earem gentium pauca reserantur. In uni Livo te.
Verinam aestimanti liquet, coeli terrarumque genio Sema ozz et
non ad soritatam si arma inclinari debuisso. Tanta enim erat antiquitus partium istarum averitas, ut maximo mihi argumento sit tam incredibilia sacta mutatio, praetor cog
78쪽
naturae partes invicem conjuno aut discessero. 8od ista subtiliorem indagationem desiderant. Caes. de B. 25. Ceteriam Germaniae porum magnitudo roburque, Α i.d et copiosus sanguis pugnarum aviditatem et vulnerum Coll. a contemtum attuIit. Valida et ingentia membra, truces et' ' Merulei oculi, rutilae comae, communia olim omnibus habitus, nunc quoque manent, ubi minus peregrini sanguinis immixtum est. Nam haec nostra Germania, maxime quae Rheno est propinquior, peragrat Romanis exercitibus, insessa colonita, conjugiis innexa, quantum a cognatione priorum, tantum a similitudine recessit. Sed et pacis artibus cultior, morumque longe meliore temperamento agit.
am pristina Germanorum seritas latrocinia, dum extrutine eullusque civitatis fierent, in laude ponebat eadem, uti mos barbaria ration non multum, superstitione pluri-τ--GUM igninam moveri mulierum vaticiniis incendebatur aut inter-
Appi, m. Μortem extimescebant minus, quod se rediturose'iu ad vitam existimabant. Illud etiam e natura regionis, quae multis passim lacubus fluminibusque finditur, pros-- Tae. Hiat tum uetore mirantur, quod rapidissimos amnium vorti adi. ismare Germani cum armis potueriint Pecuniae anti-ἈαGerin quitus spretores, mox avidissimi facti, postquam Roma-Η.- nomm ommerciis utilitatem ejus intellexerunt Alia multa quae do moribus eorum Tacitus retulit, procuranda Pita vir Bolgica vicinus illis notusque, et quae accurato operis Philippus iuverius, propterea quod omnium manibua auctoria eximii opera teruntur, metereo.2 . Cum hujusmodi gentibus tum primum sub nomine Germanorum dimicaturus populus Romanus, qui domi, Caes. de B. quique militiae erat, haud tralatitia cura sese affigabat. z. In castris multi erant adolascente nobiles, per amicitiam
xxxvrret secuti Caesarem, et quia monem sub eo quaestuosamque
militiam speravorant quibus ille tribunatu praeiactur-C- quo dedera Hi partim per varias causa commeatum
ovi domi eripis Mistae eras Romanorum ni domi erant. Caesar, Dio Plutarchus, nillis Neque prosecto satia opportunae hie montionem Miunt eorum aue advocantur oriri
79쪽
petebant a Caesare partim pudore prohibiti, tamen non dissimulabant metum, satique instantis acerbitatem soli, aut intor familiares deflebant, quod immanissimi gontibus, quibus nulla maiati vi humana pomat objicerentur Ergo et alia indocore fiebant, at timorem ineltabat mili Florirar. l. tum, quod pansim etiam in prineiplici tamenta aerib
m. arear, trepidatione exercitu e uita, alienum ad'
praeaenti statu putavit, in concionem eum advocari, quam ductore eonfirmarentur. Igitur consilio eonvo eato, omnibusquo adhibitis conturionibus, ' nullam moeausam timendi docet, in Ariovistus solvat amicitiam tam diligenter quaesitam et cupido initam. Quod si maximo illa insaniat, non ideo despondendo animos,
tanquam ob rem novam et atrocem, eam Cimbro et Teutono et a sua satis docuisse, nec invictam esse
Germanorum serociam, nec valde difficilem vinei. 8 raro a non deterioribus usurum militibus, quam Marius habuisset nec ipsos multo inferiorem cognitumari e Plui. ratorem. Etiam Spartaci bello deleta Germanorum c- maxima copia a duci a non maximia am. Cum his ipsis hostibus per os anno saeps Helvetios pugnasse: a quo non in au tantum, sed etiam in illorum solo vietam. Quorsum igitur timeant ab aliis expertos, cum haud magno negotio superiore vietoribus eorum suerint'. ' Quod autem quidam timori tegendo dissicultatos
itinarum, et angustia frumentariae rei obtendant id ipsos arroganter sacere, qui suum jus esse putent do his rebus onsulendi, quae totae imperatoris ossicio contineantur. Igitur illa sibi curae et suisse, et ora. Νε- γε putare vera retuliam, qui milites propter timorem, ubi e tra moveri jumimat, igna damnum Eam renuntiarint. Non ita a virtutis selicitatisque suae, ac praeterea innoeentiae poenitere, ut, quod malis atque avaria ducibus aliquando accidisset, id albi metuendum a militibua suis existimaret. Atque ut statim perieulum s ceret animorum, quod antea in die aliquot suisset dilatuma, Eadem nocte do quarta vigilia proseetunam. Dε- Disj1jgsdi. OO le
80쪽
aererent arui quorum in animos potentior formido, Qua Romani nominia si sacramenti memoria esset sibi abun-Plut Dio de sors si docima aequatur Iegio, de qua non dubitaret, ' quamque 'toriam emet cohortem habiturus.' M. Hac oratione mirifica commutatio animorum factat 1 et cum in vulgus militum quae erant dicta a Caeaar ε--Dim nassent, pars laudibus imperatoris alacriores redditi sunt r. ii '' ceteri ad aemulation- ejusdam decoris incitati. Statim
Caes. Pluti et dainde Iogio per tribunos militum gratias egit, quod bono de se judicasset imperator: et reliquae aliasaee o studuerunt, meque dubitam unquam, aut timuissa nequa de summa helli suum, sed imperatoris emo judicitam
31. Ita Caesar eodem, quod praedixerat, tempore ea tris motis, cum nullo die iter intermisisset, septimo copian Ariovisti non longius passuum quatuor a viginti millibus muti abesse intellexit. Ariovistus ti- celeri Caeaaris --
oessu, quem suum adventum vix praestolaturum ut
Dio. Caes. Verat, nonnihil commotus os Idcirco, lagatis missis, quod antea petitum a Caesar eolloquium emoto unnuno enim opportunitatem ostondit, propius inter a. Congressis, at emota auspicione perieuli. Convonit, ut in diem quintum colloquerentur. Caes. 32. Interea cum ultro it quo legati ominearent, Ariovistu negabat a venturum ad colloquium esso, a
pedites Caesar adduxisset. Caesar quod neque tolli eoIIoquium volebat, neque suam alutem Gallis aquilibus ore re, jussit os praebere militibus o legiona Moima equos, quibus militibus quam maxime confidebat. Undoneo absurde quidam decumanorum, plus quam pollicia tua esset, sacer Caeaarem dixit: M pollicitum in cohortis praetoris Ioco decimam legionem habiturum, ad equum reain m. Congremiisunt in conspicuo tumulo, quem patens undique planities ambibat. Aquitatus utrimu adi sua ducanto abstitit dein ad colloquium adducti Dis. - Cum Caesar ini rare quidlibet, Ariovistu con-
' Passurum inuiso e uiristi minibus leto leueis nostratibus.