장음표시 사용
51쪽
ita ut nullus vel simplicium jusloium
aliquid pr0rsus ign0raret ex omnibus, tuae modo nobi S Vangelica pandit his-l0ria. Verbi gratia, Verbum incarnaiunt, partum Virginalem, d0ctrinaui
Salvat0ris miracula, crucem, mortem, sepulturam, descensum ad inferos, reSurrecti0nem, et ad caelos ascensionem, Sic omnino omnibus ill0rum tem- P0rum Iustis, et aperte omnia, et distincte singula suisse praecognita, qUem adm0dum suo sunt tempti re osti
hibita, ct 0do 0gnil nobis : adeo ut nec justi fuerint, nec salVi sint, quibus ita clara omnia et perspicua n0nsuerunt. Et id quidem salsum. l. Verum ad resedendum tu tanta in tua epistola posuisse videris, ut nil addendum penitus putem; et pene quid addi possit, non inveniam De homine
lamen qui ista loquitur, pace ipsius dico paucis quod sentio videtur mihi
plus noVitalis curiosus , quam ludi0sus Veritatis gravarique de omni re Sentire cum aliis, et dicere quod aut solus non dixerit, aut primus. Unde sit, ut in liis quae sentit et loquitur, modum omnino tenere aut ignoret, aut dissimulet. Ecce enim et in hac assertione Sua dum pares in scientia facit omne S , qui Ventura Sperabant, iis qui praeterita legunt Deum pr0 secto aut nimis parcum praedicat, aut nimis largum oculum discretionis ex nulla parte aperiens. Aut enim numerum Elect0rum illius temp0ris sub paucitate redigit rarissimorum Spiritualium, quos pro sua sanctis ali speciali excellentia insignes illustresque illis temporibus exstitisse, ac Singulari munere Spiritus singula, uti Ventura erant, praevidere certissime potui Sse Scriptura comme-m0rat; et sic nimis abbreviat manum Dei, dum praeter paucos ill0 persectissimos, neminem eo temp0re putat 90tuisse salvari aut certe, si et illa temp0ra multitudinem salvandorum etiam praeter istos habuisse n0n dissiletur; magnam, sed inauditam divini muneris largitalem veteri populo collatam asserit: siquidem omnem illam nlullitu-uine in innia , quae de mysterio nostrae redempli 0 ni Superius enumerata Suni, liquido praecognovisse e0nstiterit. Cum enim ex his quippiam tunc nec scripium manifeSte, nec publice praedica tum fuisse manifestum sit : restat ut lateamur omnia omnibus per Spiritum revelata suisse Pet Sic omnes spirituales, Omnes Persectos , Omne exstitissuPr0phetas, qu01 quot ab adventu Domini retro justi et salvi suerunt. Fuit itaque antiquis temporibus aut perrara
Salus, aut nimium numerosa persectio: quorum quidem qu0dlibet sapere, discretionis terminos eXcedere est.
2. Quod si videtur i0lerabilius, immo o Deo dignius judicatur, replesse potius et ditasse saecula illa multitudine
persect0rum, quam salVandorum tanta fuisse paucitate c0ntentum, quatenus et salvi 0n pauci tunc sierent, et omnes nihilominus repleti Spiritu prophetico, necdum revelata mysteria jam tunc penetrarent: Si inquam, hoc re
cipitur, benedicimus quidem Deum ind0nis suis; sed quid temp0ri gratiae re-SerVatum Sit, n0n Videmus. Nisi qu0d tempus gratiae illud potius juxta Sententiam hanc suerit appellandum, in quoi 0t et tantae Dei populo divitiae spiritusa luebant: ut illud prorsus incredibili selicitate cerneretur impletum, quod Moyses optabat, cum diceret uis dabit ut omnes prophetent QuaeSo, quid simile attulit Evangelium Frustra gloriatur Paulus de primitiis Spiritus, quasse putat cum sui c0390Stoli accepiSSe, cum nil tale in diebus suis potuerit experiri. Denique aiebat: Numquid omnes Prophetin FruStra , inquam, gloriatur de Vangelio suo, quia n0 ab homine, neque per hominem illud acceperit, Sed quasi speciali quadam praerogativa per revelati0nem Jesu Christi: cum et ante ipsum per Spiritum sanctuan fuerit etiar populis reVelatum.
Sed nec apost0lus Petrus pr0secto debuit propheticum illud ad Sua tempora retorquere: Efundum de Spiritu meo supersidios et silius vestras, et prophelabunt sillii vestri et siiliae Silabundantior jam praecesserat transactis saeculis effusio Spiri tus Λut certe Propheta, vel potius in Pr0pheta Deus, si vere illa uinpora apostolica, cum hoc diceret, intueba-
52쪽
tur non plane essundam, sed subtraham si iugis de Spiritu meo dixisse debuerat. Quid ni in Si siliis Evangelii omnes
Veteres histos pares facimus in scientia, numquid non et superi0res in gratia conSequenter fateri necesse est y utpote quo n0 lectio, sicut nos, aut praedic itio, sed ipsa unctio d0cuerit omnes
iram injuriam, et Apostoli quoque suam ut et ipsis minimi etiam antiquorum
Justorum comparentur in scientia, praeferantur in gratia. Sed est sane quod ullo omnino pacto non serimus, et me lauio; ut D0minus videlicet gloriae en tiatur, vel falli umquam P0tuisSe, Vel stillere voluisse. Et quidem ipse protes liatus est, inter nato mulierum maj0' rem Iohanne Baptista n0n Surrexisse. Vide autem si 110n Vere salsum fateris cogimur Veritatis hoc testim0nium, si tantum tribuamus Veteribus, quantum nec J0hanni vindicare alemus. Non
utique sit injuria Iohanni, si quid ignorasse creditur aut dicitur, nimirum quod et ipse non dissitetur sed si quod
conium Veritatis alteri damus hoc non tantum injuria, Sed et blasphemia St, et plane contradicere n0n Johanni, sed Veritati. Quid ergo Amicus sponsi dubitat, et quaerit, in es qui venturus
es, uri alium eaespectum us et n0s milli bus hominum certitudinem de omnibus 10stro mendacio confirmamus l 4. Nec ipsos de se ita Veteres Sensis- Se pauci advertere p0SSumus. 0ysesserit,it Deum ad se loquentem dixisse sic: Ego sum Deus Abraham, et Deusti iac, et Deus Iacob; et nomen meum Adoina non indicum eis, sui3audit, sicut
tibi. Ostendit ergo se de Dei notitia
plus aliquid praecedentibus Patribus accepiSSe David qu0que super doctores suo et seniores d0num sibi intellige utiae audacter praesumit, ita dicens Super omnes docentes me intelleaei, quia testimonia tua meditati me est. Et rur Sum : Super senes intellexi. Sed et Pro pheta Daniel, Pertransibunt, ait, plurimi, et multipleae erit scientia ampli 0-xem scilicet rerum notitiam pr0mittens et ipso posteris. Si ergo ut ait etiani
sanctus Papa Gregorius secundum in crementa temporum crevit et scientia Spiritualium Patrum; et quanto vicini0res adventui Salvatoris exstiterunt, tanto mysterium salutis plenius perceperunt: non est dubium, quin his qui et praesentes fuerunt, multo amplius contulerit rerum ipsarum exhibitio, atque praesentia exhibentis. Denique et audiunt DBeati oculi qui vident quin vos videlis. Item: Vos autem diae amicos, qui omnia quaecumque audio a Patre meo, nota eci vobis Multi, inquit, It ges et Prophetin voluerunt videre quin vos videlis , et non viderunt; et audire quae auditis, et non audierunt. Quare Lut videlicet clarius largiusque perciperent, qu0 Vix tenuiter obscureque PraeSen-8erant. Alioquin quid opus erat laris
Videre carnem, et carnis audire Sermo
nes, si jam intus a Spiritu fuerant persecte instructi de omnibus praesertim cum Dominus dicat Caro non prodest quicquam, spiritus est qui vio cat. Qu0dsi Prophetae, et qui illustriores Videbantur in illo populo, n0 omnes Omnia liquido aequaliter agn0scere aluerunt, sed alii plus, alii minus, prout eis Spiritus dabat, dividens singulis pr0ut Volebat, idque absque praejudici Suae Sanctitatis atque persectionis : quanto magis simpliciores quique justi sine detrimento salutis, salvati0nis tempus, m0dum et ordinem DeiScire potaerunt, quae tamen certa spe et side, uti promissa fuerant, sirmissime tenuerunt 8 5. Quanti hodieque profecto in populo Christian vitae aeternae, Saeculique futuri, qu0 indubitanter credunt et
Sperant, et ardenter de Siderant, lammam tamen ac statum ne cogitare quidem vel tenuiter n0runt Ita ergo multi ante Salvatoris adventum, Deum Omnipotentem tenentes, et diligentes usu salutis gratuitum promiSSOrem, credentes in promissione sidelem, Sperantes certissimum Redemptorem, in hac sido et exspectatione salvati sunt licet quando, et qualiter, et quo ordine salus repromiSSa fieret, ignorarunt. Denique Beda aperte docet aperta omnia omnibu nequaquam fuisse quae de Christo
53쪽
nium in tua epist0la ostii Sti si num, Minquit, idemque dominicae crucis tro- ω pharunt prius Prophetae et Moyses, . quam Apost0li noverant et praedica- bant : sed Pr0phetae hoc aliquoties . siguralis Velitiisque sermonibus, Λp0, stoli autem postolorumque SucceS. Sores patefacta luce Evangelii Semper aperte praedicabant ita ut nunc om- nis populus Christianus scire et conis steri debeat sidem, quam e temp0re, pauci admodum, et persectiores qui
M lus Dei etiam tunc ejusdem mysteria is dei in legalibus caeremoniis typice
Dp0rtaret D ulta sunt quae ad haec confirmanda concurrunt e sed modus opistolaris cuncta n0 patitur, nec Opus est. Arbitror enim ut ante jam dixeram me quoque n0n reSp0ndente, ea potuisse sufficere quae tua super hoc
epistola c0ntinet. Sed hoc addidi, ne intactum quid praeterirem ex omnibus quae petisti.
Ostendit dari peccatum per ignorantian , Contra assertorem Contrariae Opinionis.
6. ΙΑΜ contra tertiam assertioneri inon multum n0bis arbitror laborandum, tum qu0d manifestum nimis praeserat falsitatem tum qu0d ipse ejus inVentor, in Sua superiori sententia ipsam per Se Satis impugnet, sibimet ipsi contrarius. Cum enim de nocturno illo privat0que susurri Domini cum Nicode-m0, laqueum nectat publicae damnationis per t0tum orbem ignorantibus arbitrans videlicet neminem ex illa hora p0tuisse Salvari, qui non fuerit baptigatus e nonne aperte peccatum ignorantiae, et peccatum damnabile conlitetur Nisi sorte tam proterVus Sit, ut Deum homines sine culpa damnare existimet. Verendum tamen , ne Si Vel breviter n0n respondetur stulto juxta Munitiam suam; putans sorte sapientiam,
securius spargat Sentinarium Vecordiae
in aurilvis insipientium, et ita jam insipientiae ejus non sit numerus Veritatis pr0 inde testimoniis, paucis et ma-TISMO .
nisestis, manifestum mendacium consutetur. Is larsitan qui asserit non posse peccari per ign0rantiam, numquam Pro suis ignorantiis deprecaturi, sed p0tius Prophetam irrideat deprecantem et dicentum Delicta jurentulis meae , et ign0rantias meas ne memineris. Forsitan otreprehendet Deum eXigentem pro peccat ign0rantiae satisfactionem. Loquitur enim in Levitico ad Moysen dicens : nim si peccaverit per ignorantiam, feceritque unum eae his itae lege Domini prohibentur, et peccati rea intelleaeerit iniquitatem suam ossea et arietem immaculatum de regibus sacerdoti, Daelamensuram aestimationemque peccati; et rursum: Qui rabit pro eo quod nesciens secerit, et dimittetur ei, quia per errorem deliquit in Dominum. T. Si ign0rantia numquam peccatum est, cur dictum est in epistola ad Hebraeos, quia in secundo tabernaculo Se mel in anno solus Ponti sex intraret, non Sine Sanguine, quem Osferret pro sui
et p0puli ignorantis Si peccatum ign0rantia nullum est, n0n ergo peccavit
Saulus quod persecutus est Ecclesiam Dei, qu0niam quidem ign0ranklioc secit, manens in incredulitate. Bene itaque faciebat, qu0d erat blasphemus, et per-Secutor, et c0ntumeliosus; quod erat spirans minarum et caedis in discipulos Jesu; et in h0 ipso quippe abundanter
aemulator exsistens patertiarum Suarum
traditi0num. 0n ergo debuit dicere,
Misericordiam consecutus sum : Sed mercedem recepi, quippe quem ign0rantia a peccato reddebat immunem, insuperet aemulatio remunerabilem judicabat.
Si inquam, ignorantia numquam Pec catur; quid ergo cauSamur ad VerSUS Occisores Apostolorum, quandoquidem non solum malum esse nescieram intersicere ill0s, sed insuper quoque id faciones arbitrati sunt obsequium Se praestaret Deo Sed et frustra in cruce Salvator pro suis orabat cruci siXOribus, quippe nescientibus, ipso teste, quid facerent, et ita nequaquam peccantibus. Ne tuo enim ius est ullatenus Suspicari montitum suisse Dominum Jesum, aperte perhibentem e0s ignorare quid facerent;
54쪽
qu0d carnem Suam aemulans, sicut ho
mo mentiri 90tuerit, ubi ait: Si iiii ι
ris crucisiaeissent. Numquid non ex his Satis apparet, in quantis jaceat ign0rantiae tenebris, qui ign0rat peccari P088 interduim per ignorantiam 8 Sed de his hactenuS.
Sententiam quamdan suam male acceptam a calumnia vindicat, nempe , quod an gelos Iatuerit consilium Incarnationis dominicae.
18. IN sine mihi insinuas, amicabiliter quidem, m0Veri aliquo Super qua dam mea sententia, qua dixi cum Evangelium exponerem', consilium Dei nulli etiam beatorum Angelorum, antequam
Virgini revelatum. Primo quidem inde ut arbitr0r quia non satis juste O-
Ventur, adVertere OSSunt, quod eamdem sententiam non constanter affirmo, sed cum temperamento, SUSpendenS
sub disjunctiva particulara Vel ideo inquam, dictum est, a Deo. Siquidem
PraemiSSa una causa quae mihi Videbatur, cur Vangelista, cum diceret, Missus est Angelus Gabriel, nominatim subjecerit, a Deos alteram quoque temperate quidem et sub disjuncti0ne subjunxi, quo et mihi non incumberet defendendi necessitas, et lectori daretur eligendi lacultas quam e duabus Voluisset. Si igitur una quaelibet illarum stare potest, de altera quid suggill0r, quippe qui neutram affirmans, lectoris utramque magis judicio derelinquo Quamquam etsi ex sententia dixerim, ign0- tum usque tunc sanctis Angelis suisse Dei consilium, non quidem quia erincarnandi Verbi mysterium Dei propositum erat quandoque operari salutem in medio terrae hoc enim et multis mortalium et praescire donatum est,
et praedicere sed qu0d 0tissimum
tempuS , quemVe locum, Vel m0dum , praecipueque quam Virginem, ad implendunt pr0positum suum olegisset Deus; si inquam, hoc Dei consilium non de opere, Sed de temp0re, loco, m0d0, uti luo perS0na, etiam Sanctos ignorasse Angel0 senserim et scripserim pr0ruci nun ideo cur incredibile videatur. Sane ibi unusquisque in suo senSu Securus abundat, ubi aut certa rationi, aut non contemnenda auctoritati quod sentitur n0n bvias .l9. Quaenam enim me ratio sive auctoritas sentire c0gat, etiam tempus illud ab antiquo Angulis innotuisse , de Iu Ap0st0lusa Postquam venit, inquit, plenitudo temporis, misit Deus siliumn suum factum eae muliere, factum sub lege 'Credibilius magis ortasse Videtur, ut sicut suturi adventus Domini, ip80teSte, diem prorsus ignorant ita qu0que prioris tempus nequaquam praescierint. Quis scit enim, sim0d illo spirituali Dei Sapientia de primo adventu suo et Angelis illud locuta sit, qu0d Apostolis
per os carnis assumptae de secundo legitur respondisse : Non est, inquiens, vestrum nosse tempora vel momenta, quin Pater posuit in sua potestates Quae me Orsum credere compellat necessitas, Angelos jam ante advertisse civitatem Nazareth, quam illo cernerent missum Archangelum Virginem Salutare, et partum nuntiare divinum ' Siquidem quod praeelecta fuerit Bethleem nativitati, Ierusalem passi0ni; etiam sic aperte praescitum et praedictum est a Prophetis. Qu0d autem et arareth praevisa similiter est conceptioni, n0 tamen
similiter ut arbitror praevisum fuisse
et a Pr0phetis, evidens aliquod invenitur de Scripturi testimonium. Nam quod legitur, Quoniam Nazaraeus voca bitur, profecto Evangelista, qui hoc de Propheta sumit, non tam ad conceptionem, quam ad educationem referri satis evidenter ostendit, quod illo Videlicet ex AEgypt reportatus uerit, illic-que nutritus Denique Iudaei ad Nicodemum, Scrutare aiunt, et vide, quo- nium Propheta a Galilae n0n surgit. Et quidem scienti legem loquebantur, et qui magister erat in Israel, nihilque facile ignoraret ex omnibus : et tamen tota ducia instabant, m0nStrantes Scripturas n0n loqui Cliris tum Venire a Galilaea, cujus agareth civitas esse cognoscitur. Plus sano ad manum fuito is estimonium de ropheta, ex quo Regi 0cum sciscitanti nativitatis citi-
55쪽
DE BAPcunctanter Bethleem responderunt. Ita tu natus in Bethleem Christus est, et in Ierusalem passus et utrumque aperte praedixisse Prophetas manifestum est. Conceptus aeque est et in Nagareth civitate Galileae me tamen i Sum est Occurrere quippiam et Nicodemo per qu0 SiVe Galilaeam, sive Nagareth ad Christi adventum undecumque pertinere doceret.
20. Sic qu0que NathanaeI, doctus et ipse in lege Philippo nuntianti Iesum
1iliuni Ioseph a Nagareth, mox sub interrogatione adnitrando respondit Iazareth, inquit, potest aliquid boni esse Nimirum admirans, quod a Nagareth Christus nuntiaretur, quod ex nulla penitus Scriptura rec0leret. Aut si non interrogando quidem, Sed magis assi r- mando illud respondisse contenditur, mem0 utique praefati testim0nii, quoniam Nazaraeus vocabitur m0n tamen perinde, qu0d in Nagareth conceptus fuerit Iesus, eum agnovisse conflabit:
cum multae aliae causae Occurrere potuissent, cur illud Propheta praedixerit. P0tuit ergo et de concepti0nis loco, ut Pr0phetas, sic et Angelos divinum latuisse consilium.
21. Modum deinde illum tam incomprehensibilem , quem et Virgo s0llicita requisivit, unde quaeS doceri queam Angelis fuisse praecognitum Mihi vero
videtur, ne ipsi quidem ut pace ejus dixerim' qui nuntiabat qu0d et ipse
fatetur, si ejus Verba diligenter advertimus. Respondens quippe, Spiritus sanctus superseniet in te; 0nne aperte mittit ad magisterium Spiritus Sancti, cujus unctione doceatur de Omnibus, quorum ipse ibi non praesumit scientiam, et discat experiendo quod audiendo n0n poterat Denique subjungit,
E virtus Allissimi obumbrabit tibi reXpressius pr0secto significans modum Secretissimum arcani inc0mprehensilii-lis et inestabilis sacramenti, quo quaSi in umbra cum sola, et in Sola Virgine, sola Trinitas conceptum suerat operatura divinum. Ad hoc quoque inVestigandum mySterium minus se idoneum consitetur magnus ille Iohannes, cunas indignum perhibet solVere corrigiam calceameitii. Sed et ipsani Virginem,r0go, unde pr0babitur e nomine , Vel ex sacie ante cognitam Angelis, qu0d ipsa videlicet esset, quam Deus elegerit in matrem sibi, excepto dumtaxat Archangelo, cui et Servanda ab initio tradita suisse credenda est y P0rro a tem si diab0lus eam nec p0St 0nceptionem agnovit Ioseph utique desponsalione deceptus credi potest et sanctis Λngelis vel ante minime inn0tuisSe, qu0d ipsa videlicet esset Dei mater ω- iura Sane etenim reprobi spiritus, etsi destituti sunt participatione gratiae spiritualis, non tamen vivacitate industriae
22. Videsne, in quantis, salva de et veritate Scripturarum, divinum Angeli 0nsilium poterant ignoraSSe praesertim ut horum revelandorum Praerogativa Matri Virgini servaretur rPrimum
equidem S tempus , Secundum locUS, tertium modus, quarium electio perS0nde Virginalis. Η0 responde Dalribus
qui me reprehendunt quod dixerim ad laudem Virginis, ideo positum esse
Deo, ne ut 0rte Vel beatorum Angelorum Suum consilium DeUS, priusquam Virgini, revelasse putetur, Xcepso
dumtaxat archangelo Gabriele Suum consilium dixi, n0n de Operae, Sed de operis tempore , de loco, de modo, de pers0nae qu0que electi0ne Vale.
56쪽
I. Horrenda similitudo de sigillo aereo, de
specie et genere ad Trinitatem.
Petrus -- CUΜ Sapientia Dei quaedam sit potentia , sicut aereum sigillum est quoddam aes lique profecto divinam sapientiam ex divina polentia esse Suum habere , ad eam videlicet similitudinem, qua sigillum pereum dicitur osse quod est ejus materias vel species CX genere, quod quasi materia speciei dicitur esse, ut anima huminis. Sicut enim ex eo quod est aereum sigillum, Oxigit necessari quod aes sit, et ex eo quod est homo ut animal sit, sed nono contrario: ita divina Sapientia, quae estp0lentia discernendi, exigit qu0 sit divina p0tentia, sed non e contrario. Et post pauca si Benignita ipsa, quae hoc n0mine quod Spiritus est demonstratur, non est in De p0tentia sive sapientia.
II. Quod Spiritus sanctus non sit de substantia Patris.
re Cumitaque iam Filius, quam Spiritus Sanctus ex Patre sit, hic quidem genitus, ille procedens dissert in eo
generatio ipsa a proceSSione, quod is Iu generatur ex ipsa Patris substantia 'St, cum ipsa, ut dictum est, Sapientia hoc ipsum esse habeat, ut sit quaedam potentia. D Et post pauca. si Spiritus vero quamvis ejusdem substantiae sit cum Patre et Filio, unde etiam Τrinitas ipsali omousion, id est unius subStantiae, praedicatur, minime tamen ex Substantia Patris est aut Filii, quod esset ipsum ex Patre vel Filio gigni sed magis ex ipsis habet procedere , quod
est Deum se per caritatem ad alterum cxtendere. Quodammodo etenim peram0rem unuSquiSque a Se ipso ad alterum pr0cedit, cum proprie, ut dictum
est, nena ad seipsum caritatem habere dicatur, ut sibi ipsi benignus esset, Sed
alteri: maxime autem Deus, qui nullius indiget, erga seipsum benignitatis assectu commoveri non potest, ut sibi
aliquid ex benignitate impendat, sed
III. Quod ea Deus soIummodo possit facere
vel dimittere, vel eo modo tantum vel eo tempore quo facit, non alio.
ΗΛC alione qua c0nvincitur, qu0d Deus Pater tam bonum genuit Filium quantum potuit, cum videlicet aliter
reus esset invidiae clarum est etiam omnia quae facit, quantum P0teSt, egregia facere nec ullum commodum quod conserre possit, Stibtruliere Velle.
Et post pauca: si In tantum in milibus quae Deus facit, quod bonum est attondit, ut ipso boni preti potius quam v0luntatis sua libit ad singula facienda inclinari dicatur. Dcilem re Ex his itaque tam de ratione quam de Scripto collatis c0nstat, id solum Deum facere posse quod aliquando acit. D Et post pauca. Qui si mala quae sunt disturbare posset, necti l etiam nisi opportune faceret, qui nihil importune facere p0test: profecto n0n Vide , qu0m0do peccatis
sentire malo dicendus est, nisi is per quem etiam Opp0rtune disturbari posset risiem. si Praedictis itaque rationibus vel objectorum solutionibus liquere reor omnibuS, ea solummodo Deum p0sse facere, Vel dimittere, Vel eo modo a tum, vel eo temp0re quo facit, n0n alio.D
IV. Quod Christus non assumpsit carnem , ut nos a jugo diaboli liberaret.
SCIENDUΜ St, quod omnes n0stri Doct0res qui post Apostolos suere, in hoc c0nVeniunt, quod diabolus dona nium et potestatem habebat super hominem, et jure eum possidebat. δε ι
57쪽
po lini ea re ec diab0liis urnquam jus aliquod habuit super honainem, Sed jure eum P0SSidebat perni illente , ut carcerarius nec fit eum J Filius Dei
a jugo diab0li liberaret , carnem 3S-8tun pSit is Et post pauca. Qu0modo nos justificari vel reconciliari Deo per muriem Filii ejus dicit Apostolus, qui tanto
amplius adversus Ominem irasci debuit, quanto amplius in crucifigendo Filium suum deliquerit, quam in transgrediendo primum Praeceptum Suum unius poni gustu qu0modo enim amplius justum Juerat ' Qu0d si tantum suprat illudad: peccatum , ut X piari non posset nisi ex morte Christi, quam expiationem habebit ipsum h0micidium quod in Christo c0mmissum est, t0 et
tanta scolera in ipsum Vel SU08 commissa' Numquid mors inn0centis Filii tantum Deo placuit, ut per ipSam reconciliaretur nobis , qui h0 c0mmi SimUS, I ΟΡ- ter quod inn0cens D0minus est occisus; nec nisi hoc maximum meret peccatum, etiam levius potuit ignoscere mul-1οὶ nec nisi initi Illic pilis malis tam bonum sacere, in quo et justiores facii Stimus per mortem Filii Dei, quam ante eranuis, ut a peccatis jam liberari de beamus D, Ilem Cui ero non crudele et iniquum videtur ut sanguinem innocentis , et iretium aliqu0 quis requisierit, aut ullo modo ei placuerit in nocentem in f 0rsici ' nedum Deus iam acceptam mortem Filii liabuit, ut 0r ipsam universo reconciliatus Sit mun-00. Haec et his similia non medi0crem movent quaestionem , non solum ieredemptione , sed etiam do justificatione nostra per mortem Domini nostri Jesu Christi Nobis mutem Videtur, quod nihilominus sumus justificati in sanguine Christi; et Deo reconciliati per manc singulii rem gratiam n0bis exhibitam , quod Filius Suus n0stram Suscepit naturam, et ipsa Ios iam Verbo, quam exemplo instituendo usque ad mortem praes lilii mos Sibi ani Plius ter amorem adstrinxit ut tanto divinae gratiae accensi beneficio, nulla relarmidet caritas. Quod quidem beneficium an ii lu0s clit: in Patres, hoc per sileni exspectantes, in sumimum
amorem Dei tamquam homines tem-p0ris non dubitamus accendisse Mint infra re Put ergo qu0d consilium et causa incarnalionis fuit, ut mundum luce Suae sapientiae illuminaret, et ad amorem
V. Quod neque Deus et homo , neque Itomo persona , quae Christus est, sit tertia perso na in Trinitate.
si QUANDO dico, Christus est tertia
persona norinitate hoc Vol dicere, qu0 Verbum, quod ab aeterno tertia pers0na norinitate fuit, tertia persona sit in I rinitate Dei ita puto qu0dlocuti sit sigurativa. Si enim propriam
tus idem sonet quod Deus et h0mo, tunc talis esset sensus e Deus et homo est tertia persona in Trinitate, quod penitus est salsum D Et post pauca si test sciendum, quod quamvis concedamus, quod Christus est tertia por-s0na norinitate, non tamen concedimus quod haec persona, quae Christus est, sit tertia perS0na in rinitate.
VI. Quod Deus non plus saciat ei qui salvatur antequam Cohaereat gratiae , quam ei qui
si Iesitorum solet quaeri illud quod a quibusdam dicitur, scilicet utrum
omnes homines ita sola misericordia salventur, ut nullus sit qui bonam voluntatem habere possit, nisi gralia Dei praeveniente, quae cor In VeIt, et bonam voluntatem inspiret, et in spiratam multiplicet, et multiplicatam conservet. Quod Si ita si quod homo ex se nihil b0ni operari possit, aut aliquo modo ad divinam grusiam suscipiendam per liberum arbitri unis in auxilio gralia Se eriger , pr0ut dicium St, non possit; non videtur ratio, quare Si peccat puniatur. Si nini n0n potest ex Se aliquid boni sacere, et tulis factus est qui sit pronior ad malum, quam ad bonum; nonne si
peccat immunis eSta culpa et numquid Deus, qui ita infirmum et fragilis naturae eum secit, est laudandus de tali
tius culppndus videretur is it post si
58쪽
divinam gratiam percipiendam S erigere sine alterius gratia non Ρ0sset; non Videtur ratio esse, quare h0m0 inculparetur; et Dei gratiam non Ilabere potius in auctorem ipsius refundendum videretur. Qu0d ita non eSt, sed l0nge aliter dicendum, prout rei Veritas se labet. Dicendum S ergo, quod homo per rati0nem, a Deo quidem datam, gratiae appositae c0haerere 90-test nec pus plus facit illi qui salvatur antequam cohaereat gratiae, quam illi qui non salvatur. Ita enim se gerit Deus erga ho in ines, quemadmodum mercator qui habet reli0sos lapidos Venales, qui Videlicet exp0nit 00 in laro, et aeque omnibus offert, et per ostensos desiderium in eis ad emendum excitat. Qui prudenS St, scienSse eis indigere, lab0rat ut habeat; acquirit nummos, et emit eos: qui deses est et piger, etsi desiderium hab0al, quia tamen piger est, non lal orat, etsi fortior sit alio corpore, nec emit eos; et ideo culpa sua qu0d caret illis. Similiter Deus gratiam suam apponit omni bus, et consulit Scripturis et Doct0ribus eximiis , ut pro libertate arbitrii, qua gratiae cohaereat qui prudenS St, providens sibi inlatur ex liboriale arbitrii qua liuic cohaeret gratiae Piger vero acarnalibus desideriis implicatus, etsi desideret beati sicari, numquam tamen
vult laborare compescendo Se a malo,
sed negligit, quamviS per liberum arbitrium possit c0haerere gratiae; et sic ab Omnip0tenti Deo negligitur.
VII. Quod Deus non debeat mala impedire.
I primis videndum est, quid sit consentire malo et quid n0n. Ille equidem malo consentiens dicitur, qui cum debeat hoc prohibere, et 08Sit, n0n prohibet: si autem debeat, et n0n possit; et e contrari si p0ssit et n0n debeat,
non est reus. Si ver nec debet, nec poteSt, multo minus reus censendus est. Et ideo Deus a consensu malorum
est alienus, qui nec debet, nec Ρ0test mala impedire. Ideo n0n debet, quia eum res per benignitatem illius eveniat eo modo, qu melius 90test, nullo modo li 0 velle debet ideo autem n0n potest, quia Itonitas illius electo min0ri bono, illi quod majus est impedimentum minime parare poteSt.
VIII. Quod non contraximus ex Adam cui
SCIENDU est, quod cum dicitur 0riginale peccatum est in parvis huc
dicitur pro poena temporali et aeterna, quae debetur eis e culpa primi paren iis D Et paulo post. Similiter dicitur, in quo omnes peccaVerunt: ideo scilicet, quia seminarium omnium erat in illoqui peccavit. 0n tamen inde proVenit, quod omnes peccassent qui non erant: ut qui non est, n0n eccat.
IX, Quod corpus Domini non cadit in terram.
rem speciebus panis et vini quaeritur, si sint modo in corpore Christi, sicut prius erant in substantia panis et Vini, quae Versa est in corpus Christi an sint in aere. Sed Verisimilius est qu0d Sint in aere, cum sint in corpore Christi sua liniamenta, et suam Speciem habeat, sicut alia corpora humana Species Vero istae, scilicet panis et vini sunt in re ad celandum et obtegendium corpius Christi. , Ε 1msi pauca. Ilic autem IIIaeritur de hoc qu0d qui videtur esse mul- lituit . . . unde et praecipitur, qu0 a Satibal usque ad abbatum servetur, sicut de panibus pr0positionis actum fuisse legitur, a muribus etiam corrodi Videtur , et de manu sacerdotis et diaconi in terra- cadere. Et ideo quaeritur, quare Deus permittat ista fieri in eo
ΡOre SU0. An sortassis n0n ita fiat inc0rp0re, sed tantum ita faciat apparero in species Ad qu0d dicimus, qu0d revera non est sic in corpore, sed Deus ita in speciebus ipsis propter egi gentiam
ministrorum reprimendam habere s citci corpus ero suum, prout ei si cet rep0nit et conSerVat.
X. Quod propter opera nec melior, nec pejor efficiatur lion O.
si SOLE quaeri quid a Domino rem neretur, opus, an intentio, seu utrumque Auctoritas autem videtur Velle, qu0 opera a De aeternaliter remi nerentur. Ait namque Apostolus si Red-
59쪽
de Deus unicuique secundum Opera
. sua. ΜΕ Allianadius ait: si Reddituri sunt de factis propriis rationem. Et paulo pos ait: si Et qui b0na egerunt ibunt in
Vitam aeternam inii Vero mala, in ig- D nem aeternum. Moos Vero dicimus qu0d aeternaliter a Deo remunerentur, Si Veadi0num, sive ad malum me pr0pleropera pej0r, Vel melior essicitur homo, nisi dum opera fur , fortassi Voluntagejus in aliqu0 augmentetur. Nec Sti0ntra Apostolum vel alios auct0res; quia cum pusiolus dixit, reddet unicuique, cici, ibi essectum pro causa p0suit, opus scilicet pro v0luntate seu intentione.
XI. Quod non peccaverunt qui Christum crucifixerunt it Inoranter et quod non sit culpae adscribendum quidquid sit per ignorantium.
OPPONIT de Iudaeis qui Christum crucifixerunt, et de aliis qui martyres 1ye sequendo pulabant se obsequium prae-εtare Deo; et de Epa: .... α quae non egit contra conscientiam, qu0niam Seducta est, et tamen certum PSt eam eccaSse.
Ad quin nos dicimus, quod revera illi simplices Iudaei non agebant contra conscientiam , sed p0tius Zelo egis suae Christum persequebantur; nec putabant Se male gere, et ideo non peccabant: nec propter h0 aliqui 0rum damnati sunt, sed pr0pter praecedentia peccata, merito quorum in istam caecitalem devoluti sunt. Et inter illos erant electi illi, pro quibus Christus Oravit, dicens: Pater dimitte illis, quia nesciunt quid faciunt. Nec raVit, ut hoc peccatum eis dimitteretur, cum h0 Peccatum n0n esset, sed p0tius peccata Praecedentia. DXII. De polesiale ligandi et solvendi.
ILLUD quod in Matthaeo legitur: Quaecumque ligaveris Super terram, Olci, sic intelligendum est LQud 'cumque ligaveris Super terram, id est in praesenti vita erit ligatum et in caelis, id est in praesenti Ecclesia vi postyauca α Huic Sententiae, qua dicimus Deum solum dimittere peccata, ΕVan gelium videtur obviare. Ait iam tuo Christus ad discipulos suos occipito Spiritum sanctum; quorum remiseritis peccata, remittuntur eis. Sed n0s dici mus quod hoc dictum est solis Apostolis,n0n SucceSSOribus eorum B Et statim subditur si Si quis tamen successoribus eorum conVenire hoc dixerit, admodum supradiciae auctoritatis hanc quoque X-p0nere decet.
XIII. De suggestione, telectatione, et
SCIENDUM quoque qu0 suggestion0n est peccatum illi cui suggestio sit, nec delectatio consequens SuggeSti0nem, quae delectatio inest ex infirmitatu et mem0ria Voluptatis, quae est in imple iione illius rei quam adVersariUS Uggerit, sed soli1S 0nSenSUS, qui et contemptus Dei dicitur, in quo peccatum consistit. D Et post pauca re Nec dicimus quod voluntas faciendi hoc vel illud, nec et ipsum opus Sit peccatum, sed potius, ut Superius dictum est, ipse Dei contemptus ex aliqua Voluntate. XIV. Quod ad Patrem proprie vel specialiter pertinet omnipotentiae.
vi Si potentiam iam ad n0sitiam subsistendi, quam ad efficaciam operationis reseramus, ii Venimus ad pr0prietatem personae Patris proprie vel specialiter
omnipotentiam attinere e quod non Solum cum caeteris duabus pers0nis aeque omnia efficere poteSt, Verum etiam ipse solus a Se, 0n ab alio exsistere
habet Dot sicut habet a Se XSistere, ita etiam ex se habeti0SSe DIIaec sunt capitula The0I0giae, immo
60쪽
AD INNOCENTIUM II, PONTIFICEM.
Onantissimo utri domino Innoeentiori summo Pontisiei frateri clarinuallis uocatus ibbas mo-dleum id quod est.
OPORTET ad vestrum referri apostol tum pericula quaeque et Scandala emergentia in regno Dei, ea praesertim quae
de Fide contingunt. Dignum namque arbitror ibi potissimum resarciri damnasidet, ubi non possit fides sentire de sectum. Haec quippe hujus praerogativa Sedis. Cui enim alteri aliquando dictum est, Ego pro te rogavi, Petre, ut non desielut sides tum Ergo qu0d Sequitur, a Petri successore exigitur tu aliquarido conversus consirin fratres tuos. Id quidem modo neceSsarium. Tempus est ut vestrum agnoscatis, Pater amantissime, principatum; probeti Zelum, ministerium honoretis. In eo plane Petri impletis vicem, cujus tenetis et Sedem, Si vestra admonitione corda insiderauctuantia cousirmatis, si Vestra
auctoritate conteritis dei corruptores.
1 inpia Ahaelardi de sancta Trinitale dogmala
l. HABEIIUS in Francia n0Vum de Veseri magistro Theologum, qui ab ineunte aetate sua in arte dialectica lusit, o nunc in Scripturis sancti insanit. Olim damnata et 0pila dogmata, tam sua videlicet, quam aliena, Suscitare conatur, insuper et nova addit. Quidum omnium quae Sunt in caelo SurSum,
et quae in terra de0rSum, nihil praeter solum Nescio nescire dignatur; ponit iii coelum os suum, et Scrutatur alta Dei, rediensque ad nos refert Verba inessa
bilia, quae non licet homini loqui et
dum paratus est de omnibus reddere rationem, etiam quae Sunt supra rationem, et c0ntra rationem praesumit, et contra fidem. Quid enim magis contra rationem, quam rati0ne rationem conari
transscendere Et quid magis e0ntra fidem, quam credere nolle, quicquid n0 possit ratione attingeres Denique eXPonere volens illud Sapientis: Qui
credit cito lapis est corde, Cito credere est, inquit, adhibere sidem ante ratio Dems cum hoc Salomon non de side in Deum, sed de mutua inter nos credulitate loquatur. Nam illam quae in Deum est sidem beatus Papa Gregorius negat plane habere meritum, si ei humana ratio praebeat experimentum et laudat autem Apostolos, quod ad unius jussionis vocem secuti sunt Redempt0rem. Scit nimirum pro laude dictum, In au ditu auris obedipi mihi increpatos e regione Discipulos, quod tardius credidissent. Denique Iaudatur Maria, qu0d rationem de praevenit; et punitur Zacharias quod sidem ratione tentavit; et rursum Abraham commendatur, qui contra spem in spem credidit. 2. At contra TheologuS noster: Quid, , inquit, ad doctrinam loqui prosicit, si quod d0cere Volumus, exponi nonis potest ut intelligatur ris Et sic promittens intellectum auditoribus suis, in his etiam quae Sublimiora et sacrati0ra prosundo illo sinu sacrae fidei c0ntinentur, ponit in Trinitate gradus, in m jestate modos, numeros in aeternitat0. Denique constituit uisum Patrem ple is nam esse postentiam, Filium quamdam potentiam, Spiritum Sanctum nullam potentiam Datque hoc esse Filium adis Patrem, quod quamdam p0tentiam adis p0tentiam, qu0 Speciem ad genus, is qu0d materiatum ad materiam, quod is hominem ad animal, qu0 aereum is sigillum ad aes D 0nne plus quam
Arius hic ' Quis haec ferat Quis non
claudat aures ad Voces sacrilegas Quis non horreat profanas n0vitales et Vocum, et sensuum 8 Dicit etiam: re Spiri, tum Sanctum Procedere quidem ex
is Patre et Filio, sed minime de Patris is esse Filiive substantia. v Unde ergo an sorte ex nihilo, sicut et universa quae lacta sunt ' Nam et ipsa ex Deo esse n0n