장음표시 사용
371쪽
IX, 17. f. etiam obeck ad Phrynich. p. 230. ML ΠΜ. I ad lin. 10. at αλις OX. -ν. Sed nihil opus st:
quin sic, ut edi Urovimus, elegantitas Videtur. Sor. AN.Areue αλιν adscivi e Cod. X. que ui a Sum structurae ratio Postulat: α ιαλις retineri non potest, nisi ιγα Simul tuta veris in HEI1sΥ. Defensum tamen ivit Abros ch. Dilucc. Thuc. p. 603. q. MEII M.
d. l. 15. En αλλω 'Em αλλο . GUYEΥ. Conjecturam hanc B. d. secuti sumus. Reliqnae λλω, nisi quod in I.
Punctum Sub so deest. SOLAN. Em αλλω quanquam defendi possit, non ita tamen solet Noster ἐπ' ἐκ Hνον ιπταβλὶσε- ται νυνὶ et Saepius quare Verum est α' αλλο . MOX παραλαμβανεται Si Sanum est, tum Vero fieri Don potest, quin aliquid interciderit hoc enim, et, Proximis exciPitur, o
Ierari nequit, nisi pluribus adjectis sensum fulcias mi M
pitur neutrum Luciani mentem quicquam juvat. Cogitavi,
lius sed qui mihimet ipso nullani in partem hic satisfacio,
Sperandum non est, ut aliis possim. Laisae. Mihi videbatur λαιιβανεται scribendum , et παρα e modo praecedenti παραμένει huc migrasse. Nam quod remerus Oluerni περιλαμβανεται, id recte monuit προ vel ob Sequens περιείλγηφε Placere non OSSO. Falso autem ορρο et πλησίον de Secunda, vel tertia, ea intelligit: sic o πλοὶ cho fuisset dicenduin, ut modo αλλ0. Intellige potius cum Pietandi proxim quΠeque, Uemadmodum antea dicebatur ὀ παρον A Proximis quibusque Ut tenentur oculi, dicitiaris jam magis inagisquEίνθουσιαζων, ut ait , botitiis. De hac verbi λαμβαναθαι vi monitum ad Nigr. C. 3T. ILE HII. g. 68. l. T. Θυγατερας De Minerva notius est Venus Dione suscepta. SOLAN. d. I. 11. LMσον OK. et L. In reliquis πεισαt. SOLAN. Πεῖσον non admisero antequam majore librorum scriptorum copia firmetur vulgatae lectionis haec videri potest eriplicatio; nam positum est, ut Grammati Ci loquuntur, παρεμφα--τ0 αντὶ προςτακτικυυ. Eam scribendi consuetudinem adfectabant, qui supra modum Atticismo erant dediti, ut patet e
372쪽
ilenum e αλλ' εἰςιων .... et θυνειν κω τὴν καρδοπον σμuν. De hoc usu Infinitivi plura dabunt H. Si hanus, quanquam in hac parte, quod extemporaneae facilitati saepe debet, parum adcuratiis, Anim in Iib. de Dial. p. 46. T. Aem. Portus Lex. DOP. et IOD. In 'Arrci Li*ατα, ac Gronor ius, qui merito enCodd. Arrian restititit . . t 0. In Dosithei sententiis Adriani i. o. ubi a lephano fuerat, Adqιανος εἰπεν, πεῖσαι κριτας, Goldasius edidit: πλισον του κριτας qui, cum in Su-Per adnotat, Persua Ieri judicibus , Is lectio λλεὶνιζει, quid sibi velit, haud plasi perspicio. O litativi locum tenet etiam Infinitivus. Midas ' At αρτειν εἴροὶ κε τυ αμαρτοι ει Κρατι-
ger Aristophaneus : pro αυτοῖς, nisi e Grammatico decer-Ptum cie das, ubi referri poterat ad praecedentia, malim τ-τικοις vo αυτοῖς. Comicis quia si a filii memineiat. MEMST. d. l. 14. O φασι etc. Genuina haec lectio ed. . Reliquae υτω. Vide Abdi c. c. 21. TOX. c. 49. et Philops 12.
SoLAN. Non est, Ut ni ultis rationem reddam, cur ed. I. lectionem posthabuerim. MEMSΥ.
g. 69. l. 4. Σ0 αν ita του δικαστου Talis locutio apud Cicer Phil. I. suum hominis sint licis ecfus Didimus. Vide Voss. contr. P. 127. et 138. ubi plura ejusmodi Aempla.
d. l. 8. Σποστραφεισὶν EX ss. K. et P. et d. I. rein POSuimus, Pr o πεστραφην, quod in reliqui legitur. SOLAN. De huerat certe A addi. Verum neque sic 'I; 3 praeferendam hanc lectionem alteri censet. LEII Μ.
B. . r. Ms. X. Vero OS co IIceρι Recentiores mutarunt, O Venerem haec loquentem fecerunt. Et omnino fatendunt, si sepositamss. Codd. auctoritate, teX tum pro lubitu inter Polare liceat, stare poSS Eorum rationem Veneri enim haec optime conveniunt; et Speciem habet amorUm ea, non Di-ynis casta, udam sese Videri cupiens, et virgini Minervae,
Castaeque matronae unoni, gratiam obsequi hac in parto praeripiens. Quin et hi jam Scriptis, video Veneri haec a P. et L. tribui. Ego tamen, quibus inductus rationibus Iunoni haec vindicem, aperiani. Iunonem a judice impositam conditionem arripere voluit timianus, non Solum ne detrectando judicem vel tantillaim ossenderet, quem nudas videndi percupidum sentiebat; sed praecipue ut occurreret uia spicioni, quam suboriri e eo verebatur, quod ab oculis tantum et lacertis a poetis laudari se sciebat Haec enim duo
373쪽
IN DIALOGOS DEORUM. 363 epitlieta λευκωλενος et βοωπις, ad quae adludit Lucia mi , Iti
non apud Io 3 remi in Saepis Sinio tribui, nemo, qui volci viter hunc poetam clit a verit, ignorat. Jam vero Sio enerem Io quentem facias, perit OcUs urbanissimus aut, si partim adservatur, unonem solam petit Venus, cum in II ine iam cadere non possit 0ωπις, quod unoni, Ut et λευκωλενος, proprium est. Si ea men ILuciano fui S SCt, γλαυκωπι Scripsisset, quod Minervae proprium epithe tum est. SOLAN.
Ini petrare a me non potui, ut ei Sonarum ordinem, qui in Postremis edd. adparet, temere mutarena. Iaec commode
Veneri videntur adscribi, quae jam supra oco acerbiore a
Iunone tacta, opportunam iliciscendae injuriae occasionem Nora praetermittit, atque adeo rivalem ea in re pungit, en qua maxime videbatur dolitura Homerus autem ut Iunonem λευκωλενον solum ac β0ωπιν, Sic Venerem freqUentissime vocat καὶ 1 ν et χρυσiὶν hoc ergo principe Poetarum teste vin-Cele olerat, e totam S Se πίσli και μοίως καλλὶν, Cum Iuno tantuiti ab una alteraque corporis arte laudetur idcirco tantopere festinat, ut se nudam formae spectatori praebeat conis SDi Ciendam, ainus etiam, quam cornite haud paudo castiores, pudori serviens. Deinde, si jam hic omnem vestitum Iuno deposuisset, quid erat caussae, cur mon inervae Venerisque riκas interrumpens diceret, αλλ' ποi υσω ιεθα; Quare si dubito, quin illud ed Juntinae, απυδυθι cil συ, ω φ. οδίτη, minime sit genuinum, ideo nimirum insertum, quia, si praecedentia Iunoni tribuas, ut sane facturn in vetustis ed subsequens inervae serna nihil habebat, quo
pertin re posset. Porro receptae lectioni cur praeponi debeat αποστραφEAὶν, non Video: O nil ercurius, ecce au
HEΜsae. Elegantissimum Hemstet hi Si de persona loquente
iudicium, quod idem et visci nil Nachigallii, cujus intor-pretatio Latina Argentinae editioni inserta fuit, amplexi,
ut par erat, recentiore quoque LEII M.
Ead. I. 10. x μονας εχω τας Πλενας λευκ&ς Ut scit. Juno, quae Home; o semper dicitur λευκωλενος et βοωπις GRAP v. Respicit facete ad epitheta perpetUa, quibus Homerus titur, cum de uno ne aut inerva Ioquitur. Vocatur enim Iuno λευκωλενος 'φη, et θωπις π 0τνια Ηρη. Sic postea Minervae objicit το γλαυκον των o ιματιον, quia λαυκωπις ab Homero perpetuo vocatur. Tales Homerreis temporibus pingebantur hae Deae. CLER.
d. l. 7. ' Oμοιως καλή. 'Acpq Μη προτερον etc. Locus hic pessime a librariis interpolatus em Si nutem recto
374쪽
A 'η μὴ ποοτερ0ν. X ciderant Domina personarum aridis ac Minervae, et illud Paridis Verbum αἱ συγε. ARCI L. Hic altitia excidisse autumat h. Iarcilius, nempe responsum Paridis ante verba Palladis, quibus jubet et et Venerem exui Εαὶ συ γε nosυθι cpρ0dίτη. At sincera sine his I9uciani verba imo haec inculcata turbarent sensum. Primo enim jam di Aerat Venus, ci πρωτη γε ποδυσ011αt. Deinde non potuit aris Veneri dixisse, καὶ Ουγε απ0δυθι, Disi jam alia , vel fallas, vel Iuno, utSSet Aut a quod claruni est.
JENS. Verba haec, II αρ απ0d. και GD u φρ0δίτη, uti lar cilio, nescio quo Octo Subolia Erat in ed. I. re periuntur, in reliquis uiissa Ut Ut Sit, genuina sunt, et vere Ibticia mea. Jam ibim Xserunt ire suas illecebrae Veneris, et impeta quodam ad nudam Videndam fertur juvenis. Cessabat autem odiose verius, aegre, ut videtur, cestum dimis- SUI B. O norum qu non Versarit, neque in hisce salibus et
jocis, neque et in plerisque hujus scriptoris opusculis. Cerite simam quamque leporUm parte in intelliget Vide, quae illo de cestus p. tentia cana II S. 14. At si non nisi monitus hujusmodi adliasiones perspicias, iterum dico, pereunt tibi praecipuae Ibuciani gratiae. o LAN. l. l. 13. υτ λιν cino δυσli Bli lius et Beneclictus ne Pi us
Usayn exueris quae VerSi Stare non potest, Dis probaveris ed. I. αποδυσης Dam ἀποδυύων .ce ne ponatur pro ἀποδυσω, vetat ratio linguae Graecae Legendum omnino Vel αυτ, νειποδυση, Π PriuS Ps Se exuat; et, αυτην nr0dυσθς, ne iu prίus illa in Mestes onere jubeas alterutriam certissimum est: prius etsi malim, cessi tamen auctoritati P. et J. ΕΜSΥ. Prius tamen Et ipsum sua auctoritate commendatur, lectiona
A. . Accedit, quod Oces αυτ ὶν et υτ ii facile a librario-xum levitate permutari poterant, quod Vere factum seXCentis locis constat. Hujus ipsius generi error inveteratus . 11. est αυτ i Pro υτη. Concidunt Sic per se telan dii et Breme ri conjecturae. Quae Rutem in A. . et J. post Ocem καλη inserta leguntur: ID. Arr0δυθι καὶ Gυ, ω Ἀφροδίτη et in A. 2. etiam θ' 'Aποδυομαι καὶ αυτη ea manifesto a Vetere quodam Critico, Iarcilii simillimo, non infeliciter ficta sunt ad
explendum sermonem, tum sane mancum futurum, Si priora a Iunone pronuntiabantur. ILE IIII.
ri tibi obiicia caeruleum ilium opulorum colorem, qui nihil mo
375쪽
fue id prae se ferendo ac Picitur. Da VUs sum, non Oedipus; aenigina Latinae versio uis non expedio sed sim licet Davus, scio tamen, nec Oedipum id eXplicatuitam. Hoc autem dicit Venus on cluis, ne in se . Prehendat cacruleos illos oculos, si sine illo, quo metum in Cutis, iderentur: το σοβερον VOCat 0 9υ λα, κορυν qua poβειν δικαστην id iuri velle Venus ait Platabant autent, et γλαυκον των φθαλμων Iatius reddi galea : superius in dialogo Vulcani et ovis, γλαυκῶπις μεν, αλλα κοσ1lει πιι τουτ και κορυς' Sin illa caesios ocυlos Minervam dedecere. GRAE V .
Ibid. o γλαυκον των μει Ad Dia I. VIII. pluribus explicui. Adtulit linc Ioctrin rodaeus ad Anth. II. c. 9 p. 2. Iure quidem Gra ius interpretes castigavit; sed in verbo ἐλέγ χηται et hic et illi male rem gesserunt. Intelligeridum
est, tum metuis, ri tibi arquatur et deforme adPareat caeruleum
illud oculorum demi casside in e tum P Saepe tamen Pallas ultro nativae sormae fiducia galeam posuit, quando a bello vacans laetioribus epulis intererat talem ad elei iaptias
misit Coluthtis, aliique Vid. Sit Latio. VII, 460. HEΜsae.
d. l. 10. Arto det σήμ ε θα , boldus haec adnotat: ,,Detracta jam erant omnia, CeStu adeo et galea, et uno adhuc αλ αποδυσωμEθα. dicit Miror vero, neminem interpretum quicquam di Nis Se de lectione, quam erillibet marg. A. 1. . αλ απGυσί μεθα. Atqui, Paris, ait uno, factum est jam quod jubebas, dePositae sunt estes quod mihi qui dem verum esse videtur. Scripsit haΘc honus vir perturbatus, opinor, et ipse Stupendo illo adspectu. Quippe immemor verborum Minervae: μὴ προτερον αυrτὶν cirrobi Gri, τοὶναν etc. non Cogitavit, Bntequam Vestes detraherentur, litem de cesto et galea componendam fuisse quam jam composita Iuno impatiens morae Xclamat age jam exuamur tandem snOD, eo usae jam sumus, quae admonitio fuisse Paridis, quam
equidem judico fligi dissimam et absurdissimamri quasi Paris adhortandus etiam fuisset, ut adspiceret jam denudatast
d. l. 12. Aurii Sic lego, non ut in libri est αυτ . SOLAN Imo αυτοὶ I9EHM. d. l. 13. AZς ε ρα id et clεως Sic hunc locum foedissime in vulgatis dd. corruptram, restituimus. Quid enim est, quaeso, Uod omne insidet, ρα ἡ ἡδεως, sine ηδε, quod J. suppeditat In eo I. Ora Sum Secutus, quod ρῆς pro ορ habet. Plao dent, at scio, quibus elegantiae pla-Cent neque monendi, DRmquamque trium Dearum ab aliquo ibi Proprio laudari aut qχiomodo fustiuaute aut Osciis
376쪽
tantes lilarari Voces, quarum soniis cum praecedentis verbis otio convenit, flagitiosa negligentia soleant omittere. De
, a uicus ita emendariduni esse acute vidit. Sor AN Jam pridem ante visam d. I. scripturam conjectavi, ορῶ δὲ id κὶsεως Deque enim dubitandum videbatur, quin haec ad V enerem
dolui tamen refragari lectioni productae, quae tum eodem redit tum scripto Codice sorte nititur HEΜSΥ. Pag. l. I. 5. AZρα co καὶ ταλλα ida σκοπεῖν, εἰ καλα σοι δωρα τῆς νίκ)ὶς εμφ Iris. Os Got καὶ ταλλα IJν σκοπειν, ἰκαλα σοι καὶ ε ωρα τῆς et γηφ0υ της ἐαῆς. Non est respuenda haec εCTIPturn Uide, at non Udchra fiam ibi si it Praemia sustragii mei, quod scilicet pro me tuleris . GRALV Eruditius est, quod duo Codd. largiuntur, Dam ut a librariis interpolato iaxibus proficisci potuisse credas quamobrem tanquam Miciα- χο dignum reponere non dubitavi. f φ0 ε ιν , si rogiu/ra
mihi secundiran et favens quemadmodum enim Latini meus, suus, SIC PUdmiae cos aliquando ἐψιῖς G0ς Sarpantur. Qui sens vim Viderat haud absurde νικη eκposuit: nam id agebat sane Iuno, ut sibi proposito praemio sussi agium Paridis emeret, CaUssaque superior abiret haec interpretatio, quippe facilior intellectu, pulsa lectione vera, Sed aud ab Stru si ore locum ejus occupavit. Daevius adstipulatur, in eo tantum lapsus, quod non improba vetit pro sus obstat huic lectioni legitima structurae Dorma neqυ hoc, si diligentius adtendisset, virum magnum flager P Diti et B t. Ε κα-λα σοι est, an filia tibi sint, rebusque suis coni et ians, quod
Tum refert: a multis enim αυτος ea a et o Colum a tantii T. Re-
377쪽
IM DIALOGOS MEORUM. 367 patet, id quod aliunde quoque Sati superque probavit Schae
yeius I. C., υτος in in Sententiarum ratione et ii dolo esse
δεικτικως de loco capiendum . . En tibi hic adsum, vult Venus.
Ea d. l. 10. Παρ. ποία ὁ τις IIaec in votustis edd. ordine continUo tenebantur: primus Bourdeloliris, Vel ab se, VcInio nitorem IIa Dcδιιι3n secutias distin Xit, atque ista, ποία δέ τις τῖὶν alus, Palidi ad Signavit probo factUna cum Benedicto. Eκ clamationi quidem Veneris Helenae formam laudantis Io cus hic est nullus tum scribi potius debuerat, i ci δέ τις τὴνοψιν HEIIsae d. l. 2. Γυι να τα ro Aici H παλαιστι κη Lucianus adludit hic ad institui a Late daemoniorum , apud quos Vellae nudae cum adolescentibU EXCrcebantur. Sed cum hoc a LV-curgo emum institutum sit diu OS Troica tempora, an a chronis mus hic censeri potest inter ea, Uae in Lucia in merito carpi possint. Trecenti anni fuerunt minimum inter judicium Paridis et Lycurgum CLER.
d. l. 13 Παλαιστιοὶ Vid. Ovid. XVI, 50 250. o
LΛN. Adtoli hunc locum Thom. IV in Παλαιστρικος, hoc, quanquam Aleis usurparit, respuendum, illud probandum docetis Phrynichus praeivit p. 38. Nihil quidem obstat, quo
Iuorunt vetere a παλcii grῆς fingere παλαιστtκός. Diog. L. VI.4. παλαιστικὰ τεχWal. Pati Sari. I. p. g. ma c. Antonin VII, f. 61. Latini contra, quippe quibus in usu fuit Palaestra, nunquam Palaesta Vel PalaesicS: praeter Plautum, Ciceronem atque alio 1 ι dent. πε0ι τε p. H. X, 188. Palaeffricus Phebus Hyacinthias Lacon , ilem, inquit, estor Deus meminai iegyninadis licentia. De Helenes Studio palaes rae meminit etiam Prope 't. III. l. XII, 19. LIIS T. Disserunt παλαιστι--κ0ς et παλαιστρικ0ς, ita quidem, ut illud fere de arte, hoc natura sua de loco, de palaestra, usurpetur. Vid. Lobec . ad Phry nich. p. 242. EIIII.
378쪽
totitiam conferat Iaaud satis adsequor. SOLAN. Qis Per tir inquit . r. Gronoi ius ad enec deor Cap. 23. αρι- orto υθαστος, ponitque cie in Ce' hunc ipsum Luciani Iocia1nui qui deni ecte Helenae tamen, ut Virginibus, convenit, qt' de περισπ0υθαστοι, qua sed multi proci eas ambitiose petunt Homericum est, Ἀμφ αιτὶ Il. . 157. 2 ιυδ αμφὶ γυνciικὶ πολυν χρονον αλγεα πασχειν. In priora , τι parum ad sententiam confert illud τι sed Atticae tamen elegantiae nonnihil habet pleonasmum istius vocula iti similibus probat I f. tγhαn App. de D. A. p. 81.
de quibus υο1 ill ad Char. p. 477. Loca Luciane a. quae insequenti nota dnuit Boui de fius, sunt Diall. Morti X III, 2. ubi et versus ille Homericus perstringitur, et Ver Hist. II, 8. I THM. Ead l 14. ωρον Oμφακίαν. 1ν istaen. ωρα τα παρα- Θον Θυὶ ωμἴνα. Inter P. AriStορh. Acharri diκ alibi Habes ita: historiam Dialog. Mori et lib. Ver. His t. io Un D. Pag. 4. l. 13. αρβαoco Phrygi notum. idem Barbaricarii et Phrygiones . T. Cod. De palat sacr. Iargit. BoURD. Lail. I. 15. Isti νε Ministros semper hos Veneri praesto fuisse tradit Iesiodus Theog. 201. Τῆd' Eρος ὁμαρτησε καο Iiis υς σπετο καλυς. et in raptu Helenae utrumque sibi ad-ftiisse adfirmat aris in suo cum ea sermone apud Homerum II. . 442 LEE D. Pag. 5. L 1. 1υω καλω male antea δυω καλω. BOURD. Ibid. I ιερος καὶ Eρωc Dixi ad illud Afron. I deside rium, tu Nolui ius. Sequeris Dialogns totu Homeracus est. Bour. D. Erasine, inquit Iars Capelli ΙX. p. 306. nam mi-ntis lace utriusque eid. Codicis Erotime, ridis ilia,
et Himeros Cupidinis adsecutor GraecorUm orcado interpretator item erpsis e famulitio Dianae concinenses gralissim in ,
fra Derc Primum Sed Puer monaulifer sonabat. Post hos Psallen
los illio , Voluptas et Gratiae admixtis ivrae Docibus. hi u cianti in hujus Dei meminissρ, Dotat Groitus. ogaris intemplo Veneris praeter ipsius Deae simulacrum, Πειθω καὶ ἔτες θεος, ἐν Παρηγορον νομα υσι εργα Iραειτέλους Σκο- πα ε ρω καὶ 'Iμερος καὶ LRθo etc. apud musari. 1. P. 105.
Pothi a Scopa facti meminit etiam Plin. H. . XXXVI, 5.
p. 634. testatus eum cum Venere et Phaethonte Saniothraciae sanctissimis religionibus coli. Ceterum quod Larnosius ad Eu
379쪽
eontendit non Loes, sed αλnidos, nihil est vici modo Coh-nus cle . . cap. 24. 25. De inter ad pilli alamium
alteram Alia νυαταγωγος Si vir ille, qui Se C Undas oti trahenti nuptias, quo ipsi pertingere nefas, e patris aedibus ducit Spori Saul. Sin autem tunc primum contrahit ipsi sponso lii et inde 'tere, sed inico sibi, in eo Obelando munere, ad Sumto, qui de παθόνυμφος aut roso; o dicebatur.
Videra hac rei Seph. Suidam, et alios LLED.
rungus Dec. I. C. HI. b. 37. nihil aliud adfρrt, quam cho Lo, a Theocriti locum ad Fid. II 66 bi docetur, virgines vel nubiles, vel potius nupturas , τῆ 'A9τεμιδι ina iret os ειν ἐπὶ
ἀφοσιωσει Σὶ παρθeνιας ινα χῖ νε ιεσηθωGιν π αυτῆς. Iocquid valeat ad κανη*090 firmandam, non video. Et si pomis Pam Uptialem κανητυρος Vel etiana plures, quod Sane fieri Potuit, καννὶ pii γ0 Pi OSeque lenitar, cur hoc Sibi mutita piaecipuum Vela VS deposcere voluisset, quae in Ddθm Blio commoda proseretur At multum ad ejus honorem referebat, si hisce nuptiis, quas ipsa Paridi se conciliat Uram esse promitistit, victis forma rivalibUS, interesSet taκ lcyoso ς. r. Cod. Iectionem ita possis refingere: πρ γαρ κα ι νιχ. ὶFO90ν, Oil ιαι, υμιν παρειναι. EMST. Non placet, Si codicum auctolitatem respicias Diali Morti. II, 2 LAH M.
380쪽
Ibid. Erc0110ύομαι Conspirant edd. cunctae nihilominus legendum ποιεόσω lcre propter taci, quod intelligitur:
πανυ γαρ ἀμαθες ἐστὶ του ιιελλοντος ινα, ' ἐαν, i αν, ' OTΩν τι- οἴναι, monente Thom Magistro. Diat. Morti. X. s. 8. Di λει μικρυν φίλωμαι καὶ τῶν φρυων. . risfoPh. an. V. 20. Equit. V. 52. 0υλει παραθω co coρπον Iclem in Timone vitium correximus . 37. HEZIS T. End. I. . Em' i τὴν Hoc a Luciano profectum esse non credo an ἐπακτίὶν ut Long III. P. 81. γυναίκιον ἐπακτυν ἐξ ceget o ς' tua Potius ετ αυτ a/. Emsae. Eri: αυτ, ν vel ideo ferri non polost, quod, etsi in o κολουθνὶ bdi quadam ratione, in φ ξεσθαι tamen mininie, Venus eadem, quae in παραβω- sdi ν, Sublectum Permanere potuit. Rectissime igitur Hemst. censuit αυτὴν scribendum, ut indicaretur Subjecti conversio. En autem et α' saepenumero cum τι commutata a librariis esse, monuimus ad Dial. XVIII extr in Varr. Lecti. nre adeo certa et IuCulenta Vix X Spectasses, Schmiederum servatis ἐπ αυτ ην etiam otiosum Go adjungere potuisse, cui alienae iacius nota manifeSto inhaeret. Se boldiis omninoojici voluit ἐπ' Sed Poppo optimo jure et sanissima ratione ετ tuetUr, ostendera S respiciendam in his Veneris verbis osse dubitationem aridis illam S. 15. ουτ αυτ καὶ απιστον εἶναί μοι δοκει, το απολιπουσαν τυ ανδρα ἐθελῆσαι βαρβαρ ' καὶ
Pag. 7. l. 1 Ποθον Hunc Deum haud temere alibi
Te peri: s. Consule Gyl. d. . o T. AN. Vid tamen Supra notam Hemst LEII M. d. l. 3. πὶ τουτοις λαε βανε Haec Verba in suspicionem spuria Originis inciderunt, et vere absunt ab . Neque tam se diffiteor nullam me fingere posso rationem, qua ea in textum venire potuerint contra facilius X cinere PotUerunt modo De legatur cum Schmiedero et προ neroίδωμί σοι, et universa potius constitia a tur prior nuntiatio, neqUe vero, ut in interpretatione Latina lactum , solennis quaedam ad formulam exacta pactio : et bonam liabebis, eo sane inconvenientem, arbitri religiosi vel potitis suspiciosi