Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

발행: 1822년

분량: 687페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

te ἔπειτα τον γε δελφον αυτλῆς ιδουμαι τοξ0rm . Gu de Non metuo, ne quis abripi se patiatur prava Guyet correctione nihil hoc loco alienius Saepius homini, ceteroquiri ingenioso ac docto, contigit, ut inter subita in ego nil festinationem, re minus pensiculate considerata, emendationes plane absonas projecerit; qua ego quidem utilius existima rem in lituris perire, quam luci donari. HEMST.

g. 60. l. 2. Θεων Κρίσις In X aliter ab c titulus: ἡ κρίσις τῶν τριων Θεαινῶν, φας, λινας, καὶ Achoo Jιτνης. SOL 1N. Conferri cum hoc colloquio jubent , boldiis et Poppo mi landit jocosam narrationem Das Urthei de Paris, et Nosteri Versionem dialogi vernaculam , Ut adjecta est dialogi Lucia ne comparatio cum Violandi fabula Giess. 1770 Tertinet huc etiam Dial. vlar. V. LEIi II. Ead. l. 8. η Nii εν τι Γαργαρ' Idae montis tres numerant Vertices, qui in totidem promontoria desinunt, Lectum, Gargarum et Gargara, et Phallacram Schol. --rner adest. O. 48. 484. Lusiathius P. 697. Sigeum addit,ohol. Nicandri ad Aleκiph. V. 40. Id λὶς ἐν κwημοῖσι ειακραίης εν βησσλὶς 'pro quo nescio, quam recto Supposuerit Pergamum sive Taefccs, sive Vetustior aliqui commentator ad Lycophri v. 24. Gargarum omnium est, Homero teste, celSissimum: Γαργαρυν κρ0 quaὶς ψηλ Il. S. 292. idque recte observat Iacrob. Saturn V. c. 20. Isto autem genere post Homerum Graeci o Γαργαρον, et uicharmus, Γα9γαρ αγαννιτα Dam urbs antiqua, Nam Leleges in eo cacumine condiderant, et Ἀαργαρο o, ut e Alcmane probat f*hanus vide nymo LP. 221. Verum Postea, cum immodico frigore compulsi ci ves novam urbem in subjectam monti planitiem deduxissent, genere numeroque mutata τα Γαργαο diXerunt. Ita Γαργα-ρον et τα νυν Γαργαο πολιν ιυλικri distinguit Sirabo XIII. p. 874. C. 903. C. Hesychius quidem Γαργαρον, ἀκοωττὶριονορους idqς, καὶ πολις ροίας πληι, ιον Ἀντα δρου Sed valdo Verendum est, ne, quemadmodum in plerisque hic etiam mutilatum acceperimus Latini post Vrgilium Gargara cacumen Idae non minus, Nam ipsam urbem adpellarutit Stas. Theb. I, 40. Garga α clesidunt surgenti ubi qua' notat Lactantius, Aervio debentia ad Aeri. IX, 86. Plin. H. N. V, 30. at Vibius equester Gargarus in Phr)gia Idae monsis Cacumen sed hujus auctoritatem si parvi pendamus, nihil tamen habebit, quod queratur. Idam Ierique nominant,

tibi Paris jude sederit seabus ideo melao 18. Ipse

mons vetere Disarum te lamine et iudici iam dis memoratus:

362쪽

352 ADNOTATIONES

Est locus in necliae nemorosia Mallibiι Idae. Gilim. lymn. in au Pall. v. 18. ιδ' κα ταν Iuce P0 ἐξεδί Me ευ ριν , ut Vir Summu egregie restituit. Vid. Sil. Ita Le. ' V, 437. Noster, qui paullo adcuratius fabulae scenam in Gargaro ponit , sine dubio, quos Sequeretur, et UStos habuit auctores Strabo scribit, in recessu sinus Adramyttoni, qui proprie sic adpellatUS ab una parte Gargara urbem, ab altera promontorium Stendit Pyrrham, si tam esse Antia

Eustath ad II. E. p. 986. idem apud StoPhanum e Timosthene in Alεζανδρεια satis adparet sitiri hujus loci a Gargaro parum discrepare. Neque de nihilo est, quod . 5. antrimentionem Lucianus facit praeterquam enim, quod Euripidis 'Id αιυς Et θ o et Cetera, quae ProtulimVs, commode respondeant, utrum aliquod Venerabile atque augustum ad Ida in fere mediam existitis Se Constat, ubi, credentibus ad colis. Dearum litem Paris disceptaverit. Dioclor Sic. XVI. p. 565. C. ἐγιστ0ν ε παρχον mons Ida kτων κατα τὴν Ἐλλαδα

quam memorata fraboni AleXaudria. Paullulum hinc divor sus abiit Coluthus in Raptu Helen carmine corruptissimo simul et mutilo, P. 14. - αυτα γαρ ἐθηγησασθε μολοίσας tres Deas; nam ita videtur scribendum, non μολουσαι 'Iδαίης δισκαρηνον ἐπὶ πρηωνα αλακρης'

eri eo cacuui in caeSae narrantur arbores, ex quibus classis

est contexta, qua vectus Spartam petiit Alexander propter-ER Oa.. ακμαιας ορας argute Vocavit seco'hron verum qui sedem hi odicii collocaverit, alius occurrit nemo CeterUm observat Macrobius Saturn V, 16 nullam Ornmemorationem de uilicio Paridis Homerum admittere qua Si fidem inveniant, tum vero supposititio haberi oportet Versus eos, qui

leguntur Il. r. 29. ita liuo censuis. veterum quosdam docuit

363쪽

Iair tuu fabula fuisset nota, quis credat Grinein i V hesIn Nateria tam benigna , ubi facultatis . Gilocio Titi

di SSIua Doterat Xpticari, fore desidem, sic ut nus itani ti IUm In Ibit ornatam a tersereret tam bellam arari; CAUSSAm: Neque desunt, tuas nunc quidem p omiso h Ol P Ortian Um, Plures rationes , quibu moveor iit 6 H merum celeberrimi iudicii commetitum prodiisse dendi in oris dam Astitit inter alia multiplicis caelaturae armum i in templo dedicatae memini Diot Cho s. r. X risi l cxtam descriptionem exposuit Paus i. V. 4 419 cum N OP/giammate p. 4o5. V m ara Eo χείας ὁ 'AἈζανδρ' δεικνυσι, διαιο- Ιου χους, μαν καὶ g ληνῶν καὶ Amno δίrnw

hil habet melius, quod agat, ejusmodi cogitati bis; citi

get, quae tibi dinem irr terit, ac tandem in juvene nolim Potente pior iam Dant: eandem rem Ono Vidersa via trista

In Orat, I roica atque alibi. At si Ce ritis in 11 ριον, Matila P. 114. testes habeantur sati, id oti di

T1 erat ante antiquissimos scriptores adnumerandis otiios qui ncomtum Veneris Iunoni Minervaeque praelata com

utrumque Noster Lycophron V. 93. κά λλους ὀν nisi quis ma- ait ταις 'υωριτ ιν τριπλαις ' translatae Iocutionis ex Pedienda Viam Is Vetere ostendissent, minus equidsem mi has

divini Sapta, ut festus ait an Anclab et , quam in Christiano

rum etiam temptis Ῥωρὰν Nicetas alii ue dixerunt deinde

364쪽

Schol. Callim ad II in Dian. v. 334 ubi vide viri illustris

or sim iidem , sed Suavissimi tamen Ionis poetae locus id.

XII, 36.

vocari debet ad superior subjungendunt voci τριγιλαῖς, eIοκοιτλὶν ' Iociam descripsit Phavorinus. Quae vero in hac ia-hola Lucianes, vel simillima Vel parumper discropant in reperiuntur apud alios Scriptores, pcrae non Videtur studiosius adnotare HEMST.

Ibiit. T.3 Γαργαρα ' Smclas et Stephanais Γαργαρα oeant. At Noste, ite iam c. 3. 40 et Charid. c. T. Vide Dial. IV et Hom. Il. O. 48 SOLAN. cl. l. 9. Σοφὰς τα ἐρωτικα Talem se ferebat Socrates; Eoque ipso titulo propterea donatiar a sectae suae philosophis, et Luciano in Vit. Auci. c. 15. Quod illi de Socrate praedicabant, ad Aleriandrum dubito an malitioseors iuverit u Ciantis HEMSI'. Cf. Diali I Horti XX, 6 et, quem citaVit Delimo, Plas. Lys. p. 206. Steph. in IIII. Ea d. l. 13 'Eπίσης τε υ uia et Incommodum illud τε

365쪽

IM DIALOGOS MEORUM. 355

enim lectione cod. 054. δων conjecturaeiemst aliquid ponderis accedet videtur, neque duae Vel hanc, vel alia inquam cutique horui Verborum mutationem probandam ceu seo. γ hujusmodi particularum τε et ca struct ira inflexa monti erunt Achaefer ad rogor Cor. . 3. et miti dors ad Platon Phaedr. p.ra52. J LLIIII. g. 62. l. 1. Uπως iubint. Midete. G YEΥ.

Leci. I. c. T. VEIIS T.

Ibid. Ἱκανη μὲν Supra Gramius ad Dia I. I. vortit

commod quidemi, sed rustica iiii ei Piete ZS igato, qui dederat, a quidein for31iosa. Non Rudita Saepius ei lim tam uocet Gyαθος pictestantiam atque X cellini iam notant in ea ro, de qua sermo habetur hic autem Sati est Pellum, forma fiori debere mentionem ne dicam minia Cougrriere Commodam et rustica n formosam vero eandem S se et rusticam, nihil vetat Oenotae pulchritudinem poetae laxa dant : historiam tota in nariavit Parthen Erot C. V. HEMs De formula

lud etsi non male ab interprete Latino Vel SUm, a VendumtZiNen, ne pro objecto volgari habeatiar. Recte observavit ρρο, lata dans doetissimi Marthiae Graiti uiat G p. 821. absolute ἐπελθου dictum, ut et alior tam Verborum impersonalium Participia neutrius generis , έον ἐξον ei C. quum Cc Suin mentcm eneris. De particulis Don τί sociatis ad Necyoni. e. 8. AH M.

366쪽

d. l. 4. Ηρἴto Ox in editis εῖρετο SoLAN. Non est Prorsus, quod Hercurius, qui idem mox forma vulgari ηρετο utitur in his poetice Iocutus putetur, quum TRES Ertim et paullo ante Venus ηρυμσὶν dixisset. Praeterea codd. 2954. et GorI. confirmant Noni cras em Iectionem, ut lareno tro cum Schmiedero et Poppone eam restituisse videamur.

mutium Progressi amis stellis recessimus, siVe, ut non malo interpre S. sellas nensi stinius. Sic loquitur etiam in Icaro medippo παμ πολυ τῶν νεφων ποσπασας, ubi DaSmus, Cum Plurim Myri ix biunt essem emensuv. Sed Budaeus et Stephantis liun locum suspecti inacia abent, et aliter scripsisse Lucianum

Putant. Et rursui in dialogo Doridis et lietidos ἐπειδαν

Budαeus et Sephanti Thes. T. III p. 918. G. hoc verbum in Icaro me Hippo suspectum habuerunt. Ubi significandi ratio-

qui ab amicissimorum amplexu vi divelli possunt ac di Scedere ita capiendum esse Acti App. XXI, 1 praecedentia Sati confirmant: noque audiendos puto, qui Grotis OblO-quuntur. Commode ibi uinoetius locum adfert e Eurit'. A1c. 287. υκ ηθελγὶσα Ἐν αποσπασθεῖσα σ0υ. LEHM.' De inde ad eos pertinet, qui quadam agendi contentione a VC-hementi studio alicunde digrediuntur, atque a UOCIT S Patiuntur, aro commodi caussa, ut in Xenoph. Cyrop. II. P. 164. V. 11. Aelian de Anim VII. c. 6. saepius in ConSide-Tate, Sic iit periculum aliquod aut damnum gravius ConSequatur Ericerpta Nicolai Damas . p. 426. νον arsι0ν διωκων ἐπιπλεῖύτον αποσπατρu των Ιαυτοὐ Polyaen. I. c. 16. g. 4. ως

367쪽

recedere, digredi si Onitur, illud alti commurit, Uam Vocant, et minus adcuratae Graece loquendi formae proprium cst: ita Lucas in Evang. XXII, 1. Καὶ αυτος πεGnc GPil iam ουτῶν coςει λίθου βολην Veteres X ponunt αὐστ il, απιχωρίσθγὶ neque aliud est, quam interpretamentum C. Caul lectio ειπε σταθλὶ Eandem Vim obtinuit cens σπασαι ubi tum intelligendum est αυτ0 quod a Macedonica vel Alexand Mna dialecto videtur tractum: nam apud vetustiores ViX e litidem reperiri putem. 2. Maccab. XII, 10 pro eo, quod Vulgatur, Eκειθεν ὁ ε ποσπασθέντων σταθίους ἐννεα, ego legendum arbi

forma Verbi placuerit, animadverti potest fefellerlit, ut saepe librarios imperitos absoluti Nominativi usus. Aelian. de Anim X, 48. 4 μ εταδιωκύων etc. των μὲν Gυνολιρ τωναποσπα πολυ. Fnes. p. 108. μένειν γαρ φασαν, καὶ ἐβέλειν

pria virtute in Necyom. S. 21. vix liquet ora 93 sιε απαῖα γων G πολυ co αλλων ποσπασας Ad Icaromeni DP UmGraevius eorum , Ua hic adnotaverat, Oblitus fuit multo tamen absurdius ibi ac Gronosius argutat ur. In hoc autem

si placet, L. Bos de Ellipss. s. αυτου et Iur: LeNic. N MOph. S. V. Gu0G r. iam 4 . Falsa veris miscuit res ius do

orbis edd. . . I, 24 LEII M. d. l. 5. To Γαργαρον, Nob Stephanus in Thes habet

Gargarus mas C. et Vulgaris Grammatica altus Gargarus FarΠα-bius tamen ait Gargarus in masculino genere nusquam legi; et sane, ni Si apud eos, quorum memini, auctoreS, ego HS quam reperio. Γαογαρον autem in feminino genere agno Scit Eustathius agnoscit et Dyγn. Iun. Sed ea πολις, hoc κρω-τ ieto P. I, TED. id supra ad c 1 LEHM.

368쪽

358 ADNOTATIONES

d. l. 13. Κατα το ε ιον ουτωσι δακτυλον JRecte interpres Latinus ac hocce fere diris mei indicium- Non, ut Pomo, duce Violandio , vult ad digiti mei mensu

Fam, qua Asilicatione ad inissa , nimis lepida ac paene ne-rilis erisistat Hercurii ad reginam oratio. Neque enit Sancti jam agebatur, quantula essent, viderenturve ESSO, buculae istae elonginquo conspectae, sed id Mercurio erat U-Tandum, ut eas ianui cum pastore clare cerneret Guno, quas haec adhuc cernere sese negaverat, etsi monstra S Setjaui ercurius. Nunc vero ipsius digiti ope rogit Iunonis

Ultum. Ceterum υτωσὶ non, ut in cod. 2954. factum, Cum zzP0εθχbo ιενα, Sed pDtiu Cum κατα τον ἐμον δακτυλον Arctius urigendum: sic fere, hac fere roguse, quam Praci digitus meus. di EII M.

d. l. 5. Καλαυροπα Μs. X. καλαβροπα, praVe; 'dea permutatio D qtiens in scriptis, imo et in Ummis. V. αnhem. 120 128. SOLAN. Paridi tribuit etiam Coluthus V. 107. IDιμενικαὶ ὁ πέκειτο βοῶν λατειρα καλαβρ0rp. id ei scribesndi modus in Apollon Rhod. IV, 974. ut obser 'vit Fr Nansius ad Non ii Paraphr. v. oh. XXI, 110. V m

se probasse choliasses Ostendit hanc notationem adfereis, οἱονεὶ καλήν ραβ00 ' libro tamen Argon. II, 33. καλαυοοπα τετρ)ηχεῖαν at tu ita Ιεriamque solet, et quidem emendatius.

In Antonini quoque ii nummo apud foreti Spec. Rei

Numm T. I. Alexander Xhibetur καλαυροπα vel Pedum manu gestans eXactissim figura; ubi vid stre licet οπ)ὶν illam Vel κα την , cujus memini I fm OL eam ob caussam Grammatici eXponunt 0παλον πι- 1 ιες, perinde ac Pedum Festus et Set Dius Glossae Veteres Pedum, καλαυρος , π0ιμενικὴ αβ-

Iectioni, quam Gra ius ponit, vulgatam longe praetulero. Aλλα eleganter positum m is sese tum ἐπὶ τῆς γῆς ungendo Um κατασταντdo quandoquidem er Prope ad ni idem . Venimus, tu feri α, si idetur, Positis pedibus incedαmus ne Scilicet juvenis animo conturbetur, et plane tirpe fiat, Si nos desuper advolantes viderit. Quae do usu nautico verbi καταστῆσοα monentur , mihi huc faciunt. ΠΕΜSΤ. d. l. 3. Κατασταντες Pro καταδαντες Corrupte scriptum arbitror. Monet tamen M. Leedes vocem esse nauticam Apud Homerum: νῆα καταστῆσου d. v. 185. quam adeo non incongruam lutat meabus quae aethera tranabant Pennis.

369쪽

IN IAI. OGOS DEORUM. 359 Verum alato quidem Mercuri tribuitur fro ls 'gία τῶν πτερῶν, et Dii Deaeque alii labi sitie alis, Cupiditi exco pto, constanter Iaduntur . me hac voce consule Thucyd. I, 59 SOLAN. d. l. 5. Καταβεβνὶ και ἔνJ X. s. ut ensius legendum monuerat. Prave alii κατε - SOLA M.

4 cl. l. 14. Oποτε id, ἐν ω ετω ν Dubites, utrum de Jovo haec intelligenda sint an des an Vmode posterius inversione fere uiri secutus Priti si quis anteferendum putet. AEnsUs erit talis Et crra1 jam mutatus 1 aquila a foret, ad latus ejus uir Dolabam, adjutabamque adleua id Gari, modo. series rationis favet Ἀποτε ὁ Ζευς/ῆρα, κ,ὶ ποτε η ὁη εν τῶ αετ' qὶν Sic di Xerit εἰνον ἐν αετω, quod Latinis est latore in aquise , ciuilae fomun celari idqUe e Probabilius, quia Ganymeden non aquila ventum Vetere focertant, sed adprehensa coma de unguibus alitis pendentem: vido Achill Tat. II. p. 145. et abnasium. In Luciario Catilius paulluluin delicias suas Iupitor adtrectat. IIEMST. Exempla desiderat cyboldus f rmulae ἐν si αετι εἶ uta ab LiemsIerhusio explicatae neqiae ego non Nihil otia inus haec ratio praestat alteri, quam praetuIit . νbo Mus in aquila hserere, quae et ipsa eXemplis illustrali, certo stabiliri debet at. Jommendatur autem illa non solUm ab ea, HammonasterkuSius On- Stravit, serie orationis, sed etiam ab analogia inguae; quamquam nolueris cum oppone ad illud 20ν εἶναι ἔν τινι Provocare. Praestiterit forSani ναι ἐν εαυτω quamquam tandem haec omnia e eodem fonte Profecta eodem tendunt. Equidem vertam et aquilae forma indusiis. EII T. Ibid. Esetto αετcs Hoc est in Drm aquilae, ἐν σχνὶ ια-

370쪽

360 ADNOTATIONES

Gol lassu emendaret in Dositheo p. 875. ΗΕΜsΥ. aud raro haec his quam perfecti forma etiam apud Nostrum obvia καταδεδίκαστ TZm C. 49. συγκεκροτητ TOX Rr C. 13. αν επλευ dis ibid. c. I. αποκεκ.G0κει ibi cssi c. l. μεαηχανητο omn. s. Gall. . . ντὶτυχοι κεσαν Philops. c. 17 si Vera lectio. συναποδεδ 1Vκει Diali Merr. IX et quae nondum adnotaveram exemi la. De re mouet mi andius, totam hanc narrationem compositam videri ad picturam aliquam , quae auctori obversata fuerat. Vi credo. Res ipsa eum adduxit ut vividiori bibis coloribus scenam illam e XDlendo π ornaret, quo Junonis malae Ditas in Verierem modo Prodita acrius unoeretur deque tam inops fuit ingenii scriptor nosse uin Phantasiae Mae ope illam ab Ulam ps Rcogitare potueri r An vero nullam huic inventionis laudem tribuamus et meis Titum ejus omne ad artem collig-ndi et componendi rostringamus f At sic eteor, e valde injurii simus futuri in Vera HIStoria , Icaromenippi, etc. auctorem in oeniosissimum a foecundissimum. In hunc fere modum etiam iem annus iudicat bello haud contemnendo: in Versu cli liber I u Cian Samos Philosoph. u. pr. P. 122 sq. LETI M.

iam dii boldus fecerat. Novi quidem illud Grammaticorum Praeceptum, quod 'Ponem ad hoc consilium ad euit et idem ei subscribo, coti firmato scilicet optimorum scripto Tum Ructoritate νὴ non nisi cum nomine substantivo tinctum nunquam absolu e usurpari. Vid. inter ati os I reerum de dioit p. 24. Hemn. d. 1. Sed quid impedit, Lontinus decurtatum quoddam jusjurandum statuamus quo posterioris Graecitatis homines in vulgari maxime sermo notis fuerant hunc in modum: νγ int. τὸν Αία καὶ ε. Certe quatuor, quae nunc quidem milii nota sunt, horum labrorum loca, ubi certa est et Constans omnium XemPIa- Titim Scriptura καὶ συγε scilicet hunc nostrum tum Timo n. c. 46. Diali Deor. XXII, 1 et Diali. orti XX 3 sio Ie Viter in gratiam modo Grammaticorum mutaro, oli ioni habebam. Caveatur modo, ne particula a pro Praeposi-tλODC, proprie si C dicta, Sumatur, et remota jam erit Gra V15Sinin novae hujus, si iis placet, Ellipseos Ossensa. Irra

rc O EGL Pra curaum Certaminis erit, On τὸν θλον ' Ut recte

in mitio hujus dialogi scriptum est. Vid. quae notavi ad Soloe Istam . GnAEv. T Jθλον L. et κ .mss. et odor o LAN. Pestinando Graetrius in errorem incidit scribens Iousti cogitantor Interpretatus Haessae ''

SEARCH

MENU NAVIGATION