Opera, graeca et latine; post Tiberium Hemsterhusium et Joh. Fredericum Reitzium denuo castigata, cum varietate lectionis, scholiis graecis, adnotationibus et indicibus edidit Johannes Theophilus Lehmann

471쪽

verba patet ex sequentibus. Sor. AN. Recte sed tum etiam nomen et prius et postea loqυentis Nereidis villo ut iam ni tandum fuit in Iphianassae, quod Vere labant Longo Rcc. Nam Doris et ipsa erat cretiliam Una LEMΜ. Ibid. Oτι Ουτως etc. Sententia Satis est aperta Cassio- pcia, si devoratam a monstro marino fili ac vidisset, tanto dolore, qui pl=o mater, tabefacta gra Ue Poena supelbae te nioritatis luisset Moleste Doris nondum placata est spretae formae coni Umeliam, et Per Se paene Succenset, ii Andromedam vindictae subduxerit. Itaque non est illa quidem ad curata responsi O, Uae PraecedentibUS Xacte Conveniat.

sed cogitationi supplendum aliquid relinquit. Nimis Scho

heriis ad Thucydid. VI, 56 plura dicemus ad Jov. Tragoed

c. 22. o ειργα ιικὶ Tepudiare quidem non ausim; De uotamen omnis mihi vitii suspicio est eri emta. Tram porro malim. πεπνευ g ὁ τοι πιι μερ0ς sit 'bdi κγῆς alioqui scribendum foret, ut sane egitur, et nihilo deteritas, in P. m. δεκα ριερος τι τῆς νδ HEIIS T. Ἐργαζεσθαι non male Ab e- sokius Dilucc. huc. p. 763. X pii Cat Suum Pu faccre h. e. ne OfiO Peram dare, quod λὶuneri tui sit, cum aliqua trium contentione Gratissima est h. l. ministri perantis et spectatoris otiosi oppositio. De τι intercedo est absollat positum, quodammodo, PaullisPer. Alium ejuSdem generis errorem Hemsferhusii a Stigavimus ad Onan. C. 16. LEII M.

Pag. 135. I. 2. a ιιε 0 τι Ita P. In aliis alibi positum

erat τι, nempe τι καὶ μέρος γῆς 'L SOLAN. Mare En thraeu)n Leliniis h. I. gravi errore iam Indico Cona nautavit, nescio a poeticis quibusdam adpellationibus deceptus e nati Luciani certe verba, ubi si ρυθρα et si 'Iνδι. ii ad curato distinguantatur, non facile seducere Uem quana POSSUnt. De mari Erv-

472쪽

co lector, utrum Sit concinnius mihi non displieet oposita illa lectio. dem Vir eruditus in eodem lioc dialogo, ubi Iositur, ὁ μὲν γαρ Iosei δων ἐοῦς ιβεβηκως αρματ0ς, παροχουflενός

τε και πνὶ 'Amyιτ ιτην ξ Mi , Ir20ῆγε γεγη6ως, pro παθοχου ιε- ωός τε aci scripsit παροχου ιευγὶν ut ad Amphitrites referatur. IDNs. Praeter codicem Parisi OD Sem, quem Iarrat elinus, habent όδας etiam A. 2. Arg. Inps. Atque adeo ab hac quoque parte praeferendum ulteri iurς, minia etiam per se convenienti. I9Eu M.

I d. l. 5. 0ν γῆς υρωπης πατερα Europa Agenoris rogis Phoenicum filia a Jove sub tauri specie rapta, et in

Cretam avecta dicitur atque e ea postea Iovi nati ferunt iri Minos, Rhadamanthus P Sarpedon. Did in no II. libri clam eandem fabulam exponit, et Herodotus libro priuio statim ab initio. Ab ea tertiam mundi partem derio- initiatinui ferunt. Theocritus 1 Dropa sive id. XX suo moro hanc fabulam depingit a quo Ovidius quaedam sumsisse videtur Herodot. lib. Iv. ait esciri, nec proditum es 8 a quoquam, unde dicta sit Europa, nisi quod ab Europa Tyri dictam referant. COGN. Ead. I. 11. αυρί' εἰκιασας αυτον Si diκerimus fabuIam hanc esse Phoeniciam, nihil mirum erit, cum Europa ilia fuerit Agenoris Sidonior uni regis. Sed mirum erit, quod subjiciemus nempe totam fabellae τερατολογιαν e ambiguitate Dariptionis hoeniciae esse natam. sarratio Concepta fuit hisce aut similibus verbis, AN ir bra 'TU quae

possunt Verti Graece, o Zὴν ό αυρος i0πασεν Ευρώπρὶν Iu Pifer 'aurus rapuit Eui ορ- . Nimirum Agenoris filia fuit,

Cui nonaen erat AN in alba facie, quam stuprator pudori ejus insidiatus rapuit, atque in insulam Cretam aveXit. Ceterae fabulae circumstantiae sunt tantum mendacii, aut malactinterpretationis antiquissimae historiae inania ornamenta.

'I n pro nomine Proprio stam tum est ' Vn Vero pro tauro, Cum pra Cterea insidiatorem sonaret. Ceterum hunc dialogum

expressit Lucianus e ii oscilia Eid. II. quod Europa inscribitur, ideoque ferme poetice in hac description luxuriat.

CLEA. Plerique non dissentiunt, et sumta tauri figura latuisse Iovem fatentur: Κρυ' 'ξ θεον, και τρεδ δε ιας, καὶ γίγνετο ταυρος, argutia fere sophistica noschus Ei d. II, 79. Alios auctores secutus est Nigidius, teste Germanici Scholiassa, eumque taurum tradidit I Lem Q ptuno Masre Persi aliam abduxiSSe, qui in igura fatiri sensunt humanum haberem quem Joυis Sidonemrmisit, ut Eui Vam Agenoris Ilium a s portaret fontem Vi-

473쪽

neque intercedO, Uin quem qui Sqtie Poeta in vero maκimo miratur, eundem huic tauro colorem tribuat. In ceteris, pissaque geniali pompa, Si contuleri cum scriptore nostro Moschu313, concordiam utri USqUe non Sine Voluptatera prehendes. Illud autem a dociet ευ-μtml tuetur I deinstaria tu me uia

dationem in Osidio Metam II, 855.

Cornu Nar quidem Sci quae contendere possis Facta manu

quam iis doni illis particulis, quas ericludere cornua Nar censuit Burmarinus, certis Sini confirmari arbitror. Ad Fast V, 607. Neopolis ad Nasonis locum Luciani verba comparavit; quae vestigia premere nobis non lubet. Lausae. Cum Cle pici satis iii geniosa et docta fabulae istius explicatione conferant quos tales ingenii exercitationes vel lusus delectant,

Fulgent. lyth. c. 1. Palaeph. c. 16 inprimis Natat Com. L. VIII. c. 23. p. 27 sq. I EII M. Pag. 136 I. 2. Metro Lσθανοι Quanquam omnes editiones

servent, rioqUe huic Verbo te formandi adversetiar, iis ustamen poscit πολισθαιν0t. HEMST. At occurrit eadem forma Thucyd. VII, 65. Vid. Porson ad Eur . Phoenis s. V. 1398. Schmi de iis e cod. 3011. dedit πολισθείii. LEIIII d. l. 10. 'χραὶ τε δὲ παραπετωειενοι Haec talem in modum tamque graphice describuntur a Lilciario, ut, VII Br-tificem pictoris alicujus, qui fabulam Europae coloribus X- presserat, manum animo merit secutus, i dubitari possit. IIIagno autem consensu edd. Irac απErc01ιεν0ι' quRe quidem scribendi ratio apud alios etiam rarius in Venitur, sed nunquam fere, qui vel exarati manu libri, vel vulgati discrepent nam longe est Sitatius πετομεν0ς Uam πετωμενος, πέτεσθαι quam πετασθαt. HEMST. Nec alibi in Luciano deprehendas formae πετασθαι ve Stigium : Sitatissima contra, quae Grammaticis probatur, πέτεGθαι, ut diat anteced. προςγειος

μενος, et saepius. Cf. Graeυ. ad Soloec. p. 105 sq. Omnino adeundi Matthiae r. r. p. 342. et Lobccis ad Phrynich. pag. 581 sq. fruΓii Lecticinum luctanearum, in quibus p. 52. de forma πετασθαι agi Lobeckius tradit . . , nondum, etsi operam danti, facultas mihi data erat. Triai.

474쪽

Modo προ jr noluerim cum II akefeld ad IIosch. II. 115 mutari in προῆjκt. Προαγξιν scilicet int. ἐαυτον est pracire, ut Gπαγ ιν, bire, et Similia, qua nota sunt, et de quibus jam L. Nos κposuit in libro de Ellipss. I 0Mi ει quod habet cod. Par. glossema est. Sic a veri Patet autologiae cum sequentimo oodot τορ λ . Mirabar doctissimum censor in Ietiensem editionis Schmie deriana makefeldii sententiam amplecti potuisse. LTHM. d. l. 6. tu ταυρ0 ου ο Ξτι ἐφαίνετο N. Benet ius ad Horas. III. d. XXVII, 48. Bellum autem amatorem Jovem, qui minis, ut videtur, caussa Europae vitium adtulerit eodem in utro Dictaeo, ubi fuerat natus quin et platanum ostentabant ἐν si Γορτυναία προς riὶγῆ τινι at o φυλλοβολεῖ ' μυθο20γουσι ὁε ως ἐπι mutan dum in no ταυτρ su; et et ij Eυρωπ stia ευς Theophr. I. P. I. c. 45. Fabulae condonamus, quBndo regionum terminos liberius nonnunquam refigit in Gortynia certe sita non erat Dictρ neque adeo Dictaeum Bntrum et tameta Europae cultu Gortynii praecipuo gloriabantUr sic ut ipsa urbs primum 'Euωτὶς fuerit adpellata eo Domine, quo Cretes Europam vocabant: Sephare ita Oqetur , ubi vide Ler elium. Si quis cupiat, multo plura suppeditabit Joh. Neursius in Creta. ViX est, ut operae Pretium ferat, qui Nonni Dionys librum primum ejusdem fabulae gratia Ie- gerit. Ἐτ' , τι et ἐφ' o τω e iis sunt, quorum utrum Scri. Pserit Luciantis, adseverari liquido equit. ΗΕΜsae. Quodsi Diali Deor. I, 2 lectio 'Hi ειπω, φ ο,τι βαδίζεις etc. non dubia est, Deo h. l. esse potest. LEII M.

d. l. 11. ρυπας Ludit, ut puto, Lucianus, qu a, ut Verosimile est, in tabulis geographicis monstra hae pingi cum reliquis solebant. Vide Plut B. p. 1. Iibi certe a nullo visos pronuntiat. Navig. c. 44. Vide tamen Camertem ad So- Anum 143. l. 50. ank. 270 et sqq. IOUrsionus P. 151 re Periri testatur, et imaginem exhibet. Clesias agnoscit in Ind. cap. 12. Quosdam etiam nasci in Hyperboreis monti- bus, tradit Seruius ad Virg. Ecl. ΙΙΙ. v. 27. De quibus He rod. III. c. 116. IV. c. 143. et Pausan. I, 3. intelligendos Censet Parth. Consule Plin. VIII, 21. Et X, 49. XI, 31 et

Aelian de Anim. II, 4. IV, 27. Orig. c. eis. 116. A. Lyco. καταθρα. Plaut. Aul. IV, S. v. 1 V, 448. Philostr. P. 229.

475쪽

ub Iaudantur Nearchus et negasthenes apud Strabonon Ur 706. et Arriati Indi c. p. 53T. Mela III. c. 7. Oe,n Aleae Paedag. II p. 207. SOLAN.

gi praeter novitatem venustatemqUe, quae ei cum praecedentibus communis, hoc sibi habent proprium, quod ad mores magis spectant. Quocirca insigniores Ut plurimum in historia aut fabulis viros in iis loquentes facit aliquando tamen fictilios prorsus et larvato homines, praesertim cum Romanorum artes carpit, quibus

melius Lucianum imitatus, Gallice edidit elega ratissimos, i iomnium manibus merito teruntur. Sor AN acetum prorsus et elegans scribendi genus, per ministest iram et ridicia lavi ortuorum colloquia seculi sui mores et vitia notare, quod in his fecit dialogis argute et salse noster Lucιanus: PrADCipue tamen, ut philosophis erat infensissim D 3. eorunt intempera es tuu insatiabilem rixandi libidinem Attico aceto perfudit in colloquiis autem Deorum Gentilium in primis insanam de multitudine De omini opinionem, et Diagaces derisit poetarum fabulas hanc vero ridendi formam primus, ut

qUidem Videtur, Lucianus novavit ad nostram Hrte aetatem

nullum ingeniosi hominis monumentum, quod cum Lucianἡ Possit Dialogi comparari pervenit memoratur quidem OD Pheril ed da SSO Ula εἰς emet καταβασιν de qua legi potestifcheribachius in Epigene, Democrifus τα πε9ὶ - ἐν J , ab Athenaeo Diogene Laertio, aliisque quos ad Urio Monao ius collegit, Heraclides Ponticii ab eodem Diogene et Plusaγχho, Cebes των δε αδου ρηγ3ὶσιν, siquidem pro cerio habeam Suidam

is Cebes sic intelligi debere, et scribi gora ὁ καὶ τω δε αδουοιζὶ χησις, ciὶ ἴλλα τινα Sed hae scripta aliud omnino argi mentum habuerunt: si quid tamen apud veteres his Lu ciun Colloquiis e Astiterit, illa est, me judice, Menippi νε-

476쪽

peis onaim: lio enim inter alia illius 1 ominis opuscula recenset Diogenes Laertius sane εκυίαν etiam Grammatici eis teres vocabant illam Odyssea HommUcae artem, quae lys sis ad inferos descensum, quaeque ibi vidit et audivit, continebat, ut docuerunt eruditissimi Viri ad Achan. V. H. lib. XIII. c. 14. et Longinum c. 9. A uida tamen νεκυίαν quoque eXponi πι ν των νεκρto Ioi)τὶ it, me quidem non latet: sed exi stimo, utramvis significat timem eligas, rem de forma scri pii enippe eodem esse redituram plura dabit de vocis ιεκυία notione Gaiaher ad IL Anfon in lib. IX. q. 24. Confirmat, ut equidem l inor, conjecturam nostram ipse Lucia nus, qui qualem habia erit aliam rationem, ut Saepissime personam adhiberet Lentini, multo rarius autem Diogenis aut

alterius alicujus Cynici derisoris, quam quod hic Menippus

in eodem ante se fuerat argiam Θnt Versatus ut Cumque Sero illa habet, id certe indubitabi Ie est, istius Cynici opus

cula fuisse stylo mordaci conscripta, et magis ad risum, quam res serias composito fidem facit Diogenes φέρει μενουν σπ0υδαῖ0ν ουδέν ' τα δε βιβλία αυτ 0hi πολλου καταγελωτος γέ- ιιει, καί τι ἴσον τοῖς Μελεαγρου του κατ αυτον γενομένου Var po tanti fecit hunc canem, Ut in Satyris scribendis, quas ejus etiam nomine IJenippeas adpellavit, illum fuerit aemulatus, teste Gellio . A. lib. II. c. 18. unde lenime cognomen homini doctissimo adhaesit, quod erudite docet os mercerus ad Nonium p. 207. Marcus Anto unus de Rebus Suis lib. I. g. 7. inter generoso humanae Vitae contemtores et magna philosophiae liberioris humina II enippum reponit par enim

CSSe monet, ut mortem equo feramus animo, Cum tot ante

nos obierint illustres viri, reges, duces, philosophi, και αλ-

naentionem solus sorte praeter Diogenen Athenaeus Arcesi Iaum ejus et Symyosium Nominat Sed Samosassensis OSter, non secus ac Varro nonnullo eum in pretio habuit, et arit opere Cynica enippi libertate fuit delectatus, Ut primum ipsi concesserit in Dialogis locum. Similis argumenti in Anthologic reperitur Diogenis apud inferos cum Croeso coI- loquium, quod Latinis his versibus expressit Ausonius Epigr.

LIII. Effigiem, re Croese, tuam, ditissime Regular, Vidit apud manes Diogenes Cynicus:

477쪽

1 DIALOGOS IDRTI OBUM. 467 Constitit utque procul, solito majore acta inno Concussus dixit: quid titu divitiae

Nunc prosunt, Legum o ditissime, quiana sis Sicut ego SoluS, ni quoque ala Perior: Nam quaecunque habui mucunt fero, quiani nillil ipse Ectantis tecum, Croese, seras opibus. Integrum repraesentavi carmen Au, onii, quod multa sint simili sensu Luciani Colloquiis inspersa : praeter hoc autem pauca reperiuntur alia in Florilegi Graeco comparis. Porro recentiorum non paucos lepidum Luciani institutum cepit, et ad similia tentanda compulit. Iamι Secundus nostras ingenio et arte summus, plerosque Auctoris nostri Dialogos

Latinis versibias reddere constituerat, cujus Curcte Elegans inter ejus opera Specimen superest. Praetereo vividum et mobile Gallorum ingenium, quorum complures artificium Luciani hoc in genere sunt aemulati. HEMSΥ Ι.

d. l. 13. δναβιωνα αυριον Pollux Iovis ex Leda filius,

et Castoris frater; qui, cum immortalis es Set, utpote eodem ovo cum II elena prognatus a Iove fertur petiisse, ut sibi cum fratre vita functo immortalitatem suam partiri liceret: qua re impetrata, alternis mori traduritur et reviviscere, de

quibus Viegil. VI. Aen. COGN. d. I. 14. Μίνιππον Clarus ante Lucianum jam suis ais tyris hic Menippus V. A. Goz II, 18. Nobilem Canem vocat Ter Varro Cur autem tanti hunc Cynicum fecerit, videbis enim in his summi herois partes agere duo fingi possunt quod populatris Luciani, uterque enim e Syria oriun dus, quanquam ille quidem νέκαθεν mi Ooisi ξ, i. e. longo tantum petito genere et quod vix quisquam atrocius in omnes omnium ordinum homines, philosophos potissimum, tum dictis tum scriptis desaeviisset. Vide Bis Accus C. 33. Quod autem Socrati, Viro summo, accidit, ut sine Scriptis opulposteros ultima ingenii laude, per Xenoph. et Has dictis ejus memoriae proditis, soruerit, id propemodum et huic Menippo per Lucianum accidit. Is enim, quae ipse scripserat deperditis, in hisce Lucia11 longe, ut videtur, meliu et Sapit et floret Menippi fuere duo Cynici antiquior hic celeberrimus, de quo Diog. Laert. I. c. 99 junior, de quo

Philostratus p. 164. Eunapius in pro Oem P. 11. C. quem Perstringi hic et in reliquis hisce dialogis, putat doctissimus

Philostrari interpres. Sed errat vide ipsum Lucianum Me Dippum eterem diserto a sese adscitum, sub Dialogi persona, adserentem Bis Accus. c. 33 ct res ipsa clam Diogeuis fuissu discipulum. SOLAN.

478쪽

maximo coluerat Diogenes, in iis sectatorem Menippiarri quaeri jubet cum Persarum enim rege iactu fortunism omnΘrBns, ii aud secus atque ille hiemem Susis Ecbatanis aestatena ageret se quoque mutatis ad anni tempestates sedibus Irunc Co-xinthi, Athenis alias degere dictitabat, rit oste id it L io Chryssost. r. VI. Cranium autem ignotius ideoque additum ἐν Eoρινθω, quod non ita capiendum, quasi urbis ambitu conatineretur; nam Subjectu erat, ut nilsa ita docet, moenibus cypressorum lucus Sed ea poteState, qua Saepius εν propinquitatem situs designat. Recte Dior or. IX. p. 138. D. Corinthii Diogenem πολλακις ωρων ἐν si πολει bH περὶ et Κρα-νιον et p. 131. A. Anti Sthene mortuo μετέβη si Κορινθoa , σκῖ κεῖ διῆγεν ουτε ιλ ίαν χιUssi GGμενος, Ουτε παρὰ ξέν ' τινὶ κατα-ν0uενος, αλλ' ἐν τω Κρανίω θυραυλωπι alia dicemus ad initioni libri de modo conscribendae historiae. Ι,yceiim Vero, nobilissimum Athenas etiam non nominatas satis indicat eo a ymnasio OH a UOntus tantum militaribus ac palaestricis

Iaboribus imbuebatur, quod ex Anacharside Luciani constat, sed philosophi quoque et sophistae docendi disputandique

cujus τα ἐν υκείω μιτριβας Plato commemorat in Primo Eui hyphrone, Chrysippus tamen π0ωτος ἔθαρθησε χοληνη ειν υπαιθsor ἐν Au MN, est Diogene L. VII, 185. eam ob

Di mirum minime sit, adeundum fuisse PO Huc Lyceum, quo Menippum inveniret ridendis philosophorum altercationibus Vacantem. NulIum autem, ne quis se filistretur, Corinthi Lyceum De apud Libaniiιm quidem Or. VII. pro Aristophano Corinthi pag. 219. A. Milius verbis in errorem induci votora aliquis incautior. HEMST. d. l. 15. Κρανειον Ubi Diogenes ipse fere versabatur, atque e ViVi tandem OXcessit. Diog. Lam l. p. 158. C. Eri Πλανε μὲν γαρ ιαὶ ora ἐν Κρανεί6 et J rso τῆς Eooiνθου γυμ- ναύίω et Vide etiato Nostrum de Cons Cr. his t. c. 3. et Pau-sau. Corinth. κυπαρίσσων αλσος Apud utrumque ita scribitur, nou Κρανιον, Ut in impr. scribitur de Conscr. his t. c. 3.

o 63. Sed et illic IV. Kostulιον habet. An Corinthi titi in L.Fc leum fuerit, quaerant alii. Mihi satis est, Menippum

479쪽

quid homini post mortem futurum esset, non Vald Curabat. Inio qui a Sociale sunt profecti, ipse que Plato, tametsi oratione magnifica statum, Ut hanc vitam sit XCEPtUrus, in Plissime praedicent, eo saepe recidunt, ii totum illud nihil

esse praeter Conjecturam, et illam Silam solennem μαντείαν altro fateantur: eruntamen, iisdem auctoribUs, ea venturae conditionis ignoratio et obscuritas prudenti numinis

consilio mortalium animis est impressa, ne scilicet, si certam gererent eXcellentissimae beatitatis persuasionem, morari in hac vira, non X Spectata naturae lege, Tecu Sarent, Cis ponte de statione sua laeti decederent Dam, quod Heracli tum dixisse ferunt, qν γε ret Grit σαν η υ ili', Og ἀνθ so Γολὶς πε9ιριενει τελευτησαντας , ουὁέν ἀν κατασχροι. δηλ0eta α καὶ 7sι Izίαν ων μετα τλ ν τελευτὴν vocat Themis ius apud Iob.

P. 606 Euripidis in eam sententiam dicta sunt non pauca; quale est illud: Oυτο3 ερως βροτοισιν ἐγκειται βίου.

quaedam onerent, Uae Postea a pauperibus auferebanturo devorabantur hanc Hecate coenam dicebant. Suidos ot A fhe laeus lib. VII. Athenienses autem et theatra et conciones et Ceteros conventus hominum lustrare solebant, adhibitis parvis et vilibus quibusdam hostiis . ut Suida tradit: co videtur hic adludere. Hujus rei etiam meminit Sloysi. in lut et ejus interpres item Theocriti Glossematarius. Cos N. Vid. Catapl. c. T. et musarch. 116l 2. SOLAN. Declaravit hunc locum rodaeus Miso. I. c. 24. 25. expilatu a gnato. Utrorumque κατης δείπνου et D ῶν ἐκ καθαρσιου ite-xum est mentio in Catani. c. T. prioris etiam Dial. Mort. XXII. quae Viros eruditos uora fugerunt rasmuran Chil in Hecatae coena Turnebum Adv. XXVI, 7. II oulieri im ad Petron p. 637. Erhαrdion p. 647. Des Heraldum ad Martial. VII. p. 53. et denique et Spanhemium ad Aristoph. Plui. v. 596. Omnes, ut fieri vulgo solet, loca quaeda ui veterum indicasse Contenti, Propius investinare, quid irido colli et deberet, utque ἀ

480쪽

utoris antiqui rationem explicandam conferri, neglexerunt: nos iniSSA CUI Be partem aliquam X plere conabimur. Superstitio sacrificulorum fraudibus incitata ut ingentem rex Um ii apta rarum Umerum X cogitavit, quibus pollui homi- Dos atque impiari credebantur, sic non minus fuit i lustrationibus inveniendis ingeniosa, quarum ope tanti mali labes

dopelli posset: υ stramina vero sive purgamenta ibi persuadebant haurire penitus et combibere, quicquid erat Contagionis, Cia jus Xpiandae caussa circumferrentur: quocirca ne contractae labis vitium ad hominem ullum permanaret, Subterra defodi, in mare, montes, loca vasta deportari, Saeptu Siri triviis abjici τα καθαρσια sacrorum legibus fuit constit tum P Ssimas vaferrimae religionis artes sapienter irridet

ac refellit Hippocr. initio libelli nisi I. N. Hecatae vero quia

Velut propria cedebant τα καθαριιατα, ideo vel Omne sua gamento I Um genus, vel aliquod saltem certis in lustrationibus

usurpatum neque enim id facile defini vero Εκαταῖα dicebantur; quae si quis sciens adtrectasset, cibi ve Ioco Um sis sol, ille foedissimus atque aversabilis piaculum commisi S Seputabatur nullo piaculo luendum. Locus est Demosthenis insigni orat ad v. Conon p. 1114. D. sed insigni descriptorum flagiti mutilatus . in quo testiculis avulsis nescio quRSaves importuno subdiderunt Aristo sis enim actor Cononem in jus vocaverat audire se refert Bacchium quendam Bacchium inquam, auctoritatem optimi Cod. Ugu St. Secutus; iam Ἀακχι0 Dialium in Graecia nomen reperitur x et Aristo cratem ipsumque illum Cononem λαιρους εἶναι μειρακια οντας, καὶ ριβαλλους ἐπιονυμίαν ζειν, τουτους τα τε Ἀκαταια

Orci εἰςιέναι, μελλευσιν sciis, qui, ut institutam versionem quo illo docuiaque impleret, aviculas lustrales e coetibus dedit, ingenue fassus nihil horum sibi placere, veniam meretur reponendum est sine dubio, ora τους ορχεις τους εκ τῶν χοιρων, οἴ κα tacito ουσι ' Cui quidem emendationi haud vereor, e quis Terum Atticarum peritus noti subscribate ostendit Hai POcrat.

in Kα,λαρσιον, et Pollus VIII, 104. solitos fuisse Περιστιαρ- χους, anteqUam Opoli concio haberetur, καθαίρειν χοιριδίοις μικροῖς 'η εκκλησίαν καὶ το Reτρον in mologus quando

vitio careant, intelligo Mistrationes placandorum manium Caussa factas, subjicit, etiam καὶ Ἐκαταῖα λέγονται nec Secti Snpudiar 'ocr. in eadem v Itic mus; qui locus nonnihil intricatu Diutato verbo iam ordine multo fiet planior, τα ἐν τεις τρι0o0ιS, P ὶσὶν Ἀπου si καθαρύια ἰφερον, - τινες ΣκαzAiax,

라틴어 텍스트