장음표시 사용
691쪽
Ad cum auus, decond. S demonst. Lib. iiij. Cap. xij. Sys
quae vertitur,ante numer. r. lib. I. & in l.sed est quaesitum,nuniero primo,ifde liberis, & posthum. Paris.d.conLay.num. I p. versic. Accedat text.d.lib. 2. Iacob. Menoch.d. libro quinto,prs sumpl. 2 .numero sexto,versic. De niuliere adhuc, fol. 3 I. Franciscus Mantic.in tract. de coniectur. vltim.volun.libro quinto, tit. I a .num
ro quarto,versicul. Et licet huiusnodi partus, sol.v3. Quae insuper praedictis Philosophorum autoritatibus Aristotelis Plinij ac Solini plurimum sulcitur, sertiterque roboratur.
HYPOTHESIS . Generandi tempus in maribus quo rue ad ecfectum excludendi substitutum, huiusque conditionis extinctionem siue deseram protendatur . SUMMARIUM.t Masinissam Regem octuagesimo sexto anno ex
cto, es Cisonem octuagesimo filiai Asia e.
et Generandi tempus in homine missulo ex Arict
3 -donii de Sudria ebea temur generandi in homine mascalo autoritatem ex ac tithao de MFictis improbari.
Filias ex homine masca post annum sexagesimus cipi, non Pras mi ,sed ad sexagesimum us
S Tempore certo prohibitum, es elapso admissum
censeri. 5 -rrogationem non nise eum causa cognitione fieri. Arrogasionem, tu ram imitari. E L. Iuliam Papiam Poneam de maritandis ordinibus explicari
s Senum semen imund m, O nequaquam proliscum:'quare. Io Senem verso modissecandum subiectam materia resectu alatino annorum intelligi.lli Senem quo adactam generandi sexaginta anno--- censeri.
33 non ex homine masculo etiam ultra sexage Mannum progenitos,legitimos esse: licet raripa iussint, O mi S. Filios ex homine masculo vora annum sexagemmum progenitor esse, manifestius atque em rias probari debere.
OE MINI s praerogatiuam quandam in hac generationis cognitione tribuendam non ab re sum arbitratus,riun quia maximas pussuras parturiendo phtiuntur, tum quia certiores filiationis existunt, mater siquidem(ut lapissimh circumfertur certa est, pater autem incertus . Lucius, bi glo.&Doet. liocliti ut mirum non sit, si foeminarum prius, marium posterius, fecunditatis ac subinde sterilitatis tempora perquisierim: Hoc igitur virorum negocium si exemplis standum erit varium redditur & interminatum, ferunti enim Masimissam Numidiae t Regem post sextum&octogesimuni annum Methymatum filium generasse, quod scribunt Plinius naturalis Hili. libro septimo, cap.decimoquarto, So lin.in Polthystore cap.quarto, valer.Maxim.libro S.de Senect. p. i . ac Iul. Florus epitom. o. Catonem etiam Censorinu granno aetatis suae octuagesimo exacto ex filia Salonij clientis sui alterum Catonem auum Uticensis procreasse ijdem Plinius, &Solinus in praecitatis locis, PIutarchus etiam in eius vita testantur:
vladislaum Lithuanum denique Poloniae R gem nonagenarium duos filios suscepisse via.
distauum & Casimirum,reserui Eneas Pius in Europa cap. 23.& Maturinus Montanus in Iulium Paulum Genialium dierum Commen.sol. 1 o i .versQuod si quispiam: Sed exemplis praetermissis,cum adeo rara sint,ut per tot sicula illa tantum & alia rarissima memorentur in robustissimis validissimisque hominibus , qualem
Masimissam fuisse refert antiquitas, ante inqua homines robore senectae admirabilem, constat siquidem eum quemadmodum Ciceret inquit libro quem de Senectute composuit, nullo vnquam imbri,nullo frigore, ut caput sium veste tegeret adduci potuisse: eundemque serunt aliquot horis in eodem vestigio perstare solitum non ante moto pede quam consimili labore iuuenes fatigasset: ac si quid agi a sedente oporteret, toto dic saepenumero nullam in partem conuerso corpore in solio durasse: ille vero etiain exercitu equo insidens, nocte diei pleruque iungendo duxit: nihilque omnino ex ijs operibus, quae adolescens sustinere assueuerat, quominus in senectute ageret omisit, veneris etiam usu semper viguit: terram quoque quam vastam & desertam acceperat perpetuo culturae
studio frugiferam reliquit, valerius d.cap decimoquarto. Hac de re igitur quid naturales sentiant,quidque Iurisconsulti arbitrentur videndum est,& ut ab Aristotele Philosophorum grauissimo incipiam,is de Histor.animalium,libio
quinto, cap.decinioquarto, quem etiam superiori capite referebam,ita ad hoc propositu scria bit. Homo inas et ad annum um. septuagesimu , videlicet termino vitiino potest generare, Liuid raro,a paucis enim proles in eo statis tepore procreata est: Sed magna ex parte marib.quintus & sexagesimus annus finis procreandi est.
Huius etiam sententiae fuit ille Albertus verius
692쪽
sy Iosephi de Ru sticis Commentariorum
Maximus quam Magnus, ius verba cum pauIo ante indicaueriin,inculcamla iter u non sinu:Sed Iacobi Sylvij in Commentarijs de Mensibus mulierum , cap.de hominis generatione siue foecunditatis & sterilitatis causis , inci p. Vir tempti ratus, a vilioritatem stabijciam, Vir item ab anno duodecimo, ad septuagesimum generat, in scemina ab anno decimo quarto ad quinquagesimum: Si qui ante hos annos, aut post generant, in sceminis iunioribus aut senioribus rari sunt hi ,& corpore bene habito, ut virides
cludique senes, etiam nonagesimo anno genetrare visi sunt,& pueri anno nono, sed id ut dixi rarum est, deictus producunt magna ex parte imbecilles. His asscntitur Io. Maria Venustus in libr. de
Ceneration et,cap. I i. Naturalibus nostrates ad
dendi sunt, & primum Guido de Su Zaria, quercieri Albertc.de Rosit. in I. si paterfamilias in arrogationibus, numero quinto, in fin. vers.
Item adducit, isde adopt. qui in quaestione plurium habentium rem in seudu, Be ex forma seudi si unus moriebatur sine liberis,quod socij succederent,nisi bona fide partem suam alienasset, concludit quod si iste alienasset post quinquaginta quinque annos praesumeretur id in fraudem egisse, cum non potuisset liberorum procreationi iludere; si vero ante annum quinquagesimum quintum alienaret, fraus praesum eiada non esset, cum potuisset liberos procreare.
3 Porro Guidonem de Su=Earia i reprehendit Matth.de Afflict. in si onstit. Post mortem , tit.
de morte Baronis nuncianda Regi, num .i I. infin. dicens illius autoritatem bonam non esse, cum ipse in contrarium experimentum habu rit , S iam sexagenarius tres filios masculos sequentibus , scilicet annis procreaverit: Secundo Raphael Fulgos. Iuriscon Lapprime eruditus d.conLaia. Qiasdam mulier nomine Lucia, num. I.VLrs. In primo videtur, concludit,quod
Iicut in muli cie praesumptio test, ut elapso anno quinquagesi ino amplius non concipiat, ita in mare recipitur, ut maior annis sexaginta facile nequeat procreare:ad quod inducit tex. iuncta glossin d. l. si paterfamilias, s. in arrogati nibus , vult enim quod minor annis sexaginta regulariter arrogare non valeat, nisi infirmus morbosus, aut valetudine detentus sit,quod ea ratione inductum fuit, cum in illa etate ante inquam annum sexagesimum, naturali filiorum procreationi studere possit, illa siquidem aetas apta est naturaliter ad filios gignendum, ide que huiusmodi naturali procreationi debet incumbere, quod si nolit,arrogatio sibi interdicitur,nis ex expressis causs,poterit itaque unu quisque post annum sexagesimum regulariter arrogaret, quoniam illa aetas procreationi procliua, vel apta non censetur, terminus igitur in masculo generandi & procreandi in anno sexagesimo ibi praefinitur, nam unius inclusio ali
lius e clusio est,cap. nonnet,depraesum I. cum
pra tor, st. de iudic. O prohibitus certo tempos re, eo finito ad inissus t existimatur, I. pater filium,S .sundum de leg. tertio, & ibi Bart. glom& idem Bartos .in l. peto,S.fratre, de Ieg. secun do,facit i. I inperator,sside postul.& l. in hoc iudicio,S. si conueniat, st. commvn. liuid &argumentum a contrario sensu validum est in iure, t not. in I. i .S. huius rei, st.de office ius, ii initataque causa sue ratio quo ad tempus, limitatu debet producere effectum,l. in agris, st . de aeq.
Inductio praedicta corroboratur, nam arro-ε gatios debet cum causae cognitione fieri non autem simpliciter & indistincte, i. nec ei, & l. sequen. st de adopi .s.cum autem, Instit eodem titul. & inter alias causis haec una est,&potissima,ut aetas arrogantis expendi debeat, nu quid sit apta naturaliter ad procreandum, d.S. in a rogationibus,& sensit Iasi in l. si arrogator, numero tertio,st d. tit. & Aul. Geli. noct. Atticilibro quinto, cap. decimonono. Sed arrogati nes (inquit non temere,nec inexplorate com
Nam comitia arbitris etiam Potificibus praebentur,quae curiata appellantur. IEtas quoque
eius qui arrogare vult an liberis potius gignundis idonea sit, bonaque eius qui arrogatur ne insidiose appetita sint consideratur. Iusque iurandum a Qi Mutio Pontifice Maximo conceptum dicitur, quod in arrogando iuraretur ;quando ergo arrogatio fieri possit, scilicet qua aetate, in dicto S. in arrogationibus, Vlpianus
cxplicat. Denique arrogatio naturam tipsam imitatur, ut i .adoptio,&l. secunda,S. illud, is de adoptio.S. sed & illud, Instit. eodem titul. proinde habito respectu ad id quod si et contingere Iurisconsultus tempus procreandi, limitauit, ac terminauit quo ad ipsum masculum, & ideo glossa in dicio S. in arrogationibus, simile deicemina adducit, quae ex lege tempus ad generandum praefixum habet,dicta l. si maior quinquagenaria.
Subdit etiam Fulgosius, quod ex hoc vel res q ui de nuptijs propter spem procreandae sobolis cogitabant, nuptias inter maiores sexagenarijs prohibebant: hac de re igitur lex Iulia 8 Papia et sacta fuit a Papio primum rogata, P stea a Poppeo Sabino tempore Augusti sub finem imperij eodem C. Poppeo Consule, qui cum in Sulpitius Camerinus Consul erat, si
Cassi ori chronicon, & omnes qui de hac re scripserunt sequamur: His Consulibus natum vespasianum dicit Suetonius, & ludos pro la lute Augusti votivos celebratos, Pliniustiti.
693쪽
cap. 8. hinc eandem Iegem de maritandiso dinibus idem Tranquillus appellat, erat etenim hac lege cautum ne quinquaginta annorum minor nuberet sexagenario hominii aut vir ista hac aetate iunior quinquagenariam foeminam non acciperet in uxorem, quod ex illis nuptijs
nihil sperari liberorum poterat, ad quod alludens Lactantius, libro primo, non illepide inquit, Seneca in libris moralibus Philosephiae, quid ergo est,cur apud poetas(ait salacissimus Iuppiter desierit liberos tollere viruin sexagenarius factus est, & illi lex Papia fibulam imposuit e an impetrauit ius trium liberorum 8 at id postea Iustinianus abrogauit illa sua constitu-
tutione quae est de nuptijs. Sancimus nu ptias quae inter masculos, vel sceminas maiores, vel minores sexagenarijs, vel quinquagenari j si
ge Iulia, vel Papia pio hibitae sunt, homines volentes contrahere ex nullo modo, vel ex nulla parte impediri, l. penuit. C. de nupt. Miratur tamen Franci Connanus lib. comment iuris ciui
Iis,8. cap. primo, sub num. 6. quid dicta Iustiniani constitutione fuerit opus, quum iam tum a Claudio caput illud Poppeae legis fuisset abrogatum, risit enim de eo Suetonius,cap. 2 δ . invita Claudii, Capiti Papiat Poppeae legis a Tiberio Caesare, quasi sexagenarij generare non possent, edicto abrogauit, quam abrogatione
Connanus ibi interpretatur, enarrationemque
eiusdem legis late prosequitur,& aliquid de ea eleganter scribit Alexan .ab Alexandro libro . Genialium,cap. 2 a. Concludit igitur Fulgosius praesumptionem esse in saxegenarichrimine tvix possit generare, sed perraro propter diminutionem caloris naturalis, & potentiae naturalis seminis,licet enim emittatur, non est pleruns que ita conditum, S digestum t sicut in generatione prolis natura exigit,a tque do siderat,&quamuis sencs ad venerem aliquando natura, vel arte moueantur,& quandoque semcn emittant, est ago non, id est sterile non proli ficum, non genitale,siue gignitiuum, propter inutilis excrc menti permixtionem, quia corum natura non satis potest concoquere,ut tradunt Aristotel. lib. primo,de generat.animal c. p. I 8. & Galen.circa initia, libro secundo,de sanitate tuenda,inquiens in hunc serme sensum, labor cibus potus, somnus omni aetati communia, Venus vero aetate tantum florentium est: quae autem hanc, vel praecedunt aetates, vel sequuntur, aut plane semen non effundunt, aut certe in secundum,aut male secundum emittunt, quod in citato loco Albertus Magnus assirmat, & rursus libro decimo,trai'. secundo,capit. primo. Hinc
senectus est ceta,id est gignendi vi potestateque destituta, & exhausta a v irgilio dicitur illo versu
Sed mihi tarda gelvi,sel e esset auctus.
Porio senex licet secundum subiectam mater o riam respectu annorum &aetatis vario et modo in iure desumatur, ut per glossam, Ioan . de Platea,& alios in I. r. C.de his qui non impletis stipend. libro declino,& per gloss. & alios Scrib tes in l. a.& 3. C. qui aetate, eodem lib. nec non per aliam gloss. in l. inulti,ubi Floria n. de S. P
tro,st. de tests b. Abb. in cap. quoniam frequenter,S. primo, ubi I elin.colum. s. versic. Ad tertiam qii aestionem, extri ut lit. non contestat. &per Fabium Monteleon.in tractat. de priuileg. senect . in s .aetate, num. 23.& infra. T.imen circa actum generandi dicitur ann
ti rumt sexaginta,d. l. si pater,s. in arrogationib. bi glossima ei stralis, in verb. Sexaginta. Idem quod Fulgo lius videtur sensisse, Io. Neu iEan. iri sua Silua Nupt. in verb. Seni non est nubendu, libro secundo,colum .decima dol. 6 l. secundu in paruam impressionem, ubi multos ad hoc propositum recenset. Et quamuis Andi . Tiraque . in eius insigni Traei de legib. connubia lib. in s. l. gloss. l. part. 6.num. 22. videatur S is hoc ideastere te,nihilominus in fin.veis. Quod tamen, pedem retrahit,de parum resolutive concludit, quod saepe in ipso Tira quello alioqui emine tissimo viro,& admirabilis eruditionis exoptam tur. Sed Raphael Fulgos. Sibimet consensit in d. l. si paterfamilias S. in arrogationibus, ut inquam aetas masculi ad geneta dum apta, usque ad annum sexagi simum perduret,& non ultra, cum tali tempore terminetur iuris praesumptione. Et quoniam in hac partem ultra pracitatas conueniunt, Albertc.de Rosat. in d. l. si maior, infin. . llegando d.g. in arrogitionibus, &in l.
senium, colum . prima, et sic. Senes ni ultiplici ter, C. qui testam . fac. possi sed expressius in l. si infanti,colum . prima versi c. Quandoque ad se diaginta, C. de tu .de lib.& in Disionari in ver b. Senectus,veis Senex multipliciter, Io. de Plat.
in d. l. r.post glosit ibi, C. de his qui non impl. stipend. colum. I. in fin. vers. Similiter quoad prolem, lib. io corn. consil. et s. Viso supra scripto Puncto,eolum. 3. num quarto, versic. Cuius suffructus aestimatio,lib. 3. Maturi n. Montan . in Iul. Paul. Genialium dier. Coment. sol. ioci.& i o i. ubi Plauti in Mercatore carmina illa r fert. re mos visexagintam erat i que cibimus Seu maritum e tercle adeo caruem simarier , Cum eo nos hic Me agemus .a et Non auderem ego ab opinionet tantorum virorum iudicando, ac consulendo recedere,
quibus accedit Petrus Paulus Parisius consilio as. Cato, num .a s.& infra, lib. secundo,ubi validissimis rationibus , & autoritatibus hoc negocium exacte,atque erudite resoluit,concludendo terminum in masculo generandi iuris praesumptione in anno sexagesimo intelligi,ad hocque
694쪽
D. Iosephi de Rusticis S minentariorum
que ultra praenotata, citat text. in I.sed est quae de veritate partus constare,quod quidem cum tum, in princ. Ede liber.& posthum. ibi, Gene respectu patris impossibile directe iudicetur , rate facile non possit,iunct.gloss.quae exempli ii nam quo ad ipsum certa probatio haberi non eat in sene,& licet implicet potentiam genera n potest,non susticiunt illae solae praesumptiones di tamen non leuiter,aut facile,sed cum dissicut quibus communiter , atque ordinarie filiatio late vi tradit glossae in verb. Non facile, in l. te- probatur, cum procedant quando assertus pastium & in l. tulisiurandi, in verae Facile, C. de ter in aetate valida ad generandum existit,non autem quando in senili tempore,& contra eum ulterius dicit num. 3 i. rationem legis Iuliae, iuris viget praesumptio,vi generare non possit,& Papiae respectu procreationis incorrectam re & proptcrea volens isto casu filiationem proba inanere, per dictam l. sancimus, quae solum cor te, maximum sibi pondus assumit,si enim in carexit dictam legem respectu matrimoni j contra su d. Di maior, exacta probatio requiritur, ubi hendi, & ita ibi Baldum sentire, ad exemplum mater potest esse certa,qui licet habeat presumque Mas nisue respondet, numero Ity . raram auem in terris, idque tanto viro contigisse propter eius mirandam virtutem,ut in superiorib ex Valerio dicebam,cui Cicero in lib. de Senectute assentitur. Caeterum cum ex sententia Aristotelis homo mas ad annum usque septuagesimum, videlicet ultimo termino valeat generate, verum id raro , sed magna ex parte maribus procreandi finis sexagesimus quintus annus cxistat, nIs natura ultra annum sexage limum t partum edere voluerit, ipsum rei puere non licebit,qua-uis rarum,&admirabilem, d .l. si maior . Quod Fulgosius,& Parilius negare non audent, &nuncupatim tradit Francis c. Connan. dieto libro octauo,cap. primo,sub num. 6. qui sic dsancimus, interpretatur. At( inquit) Iustinianus instituit, ut etiam istae nuptiae legitimae e se sent,& ius mariti praestarent, ex quo iustu luit, ut si qui prouenirent liberi, quamuis ista hac;-tate raro accidat, legitimi essent. Quod & sibi voluit Dominus Franciscus Uiuius decisionea 6. Mulier, numero secundo, vel sic. Et ita in prima parte, libro secundo, referens Borgninum Caualcanum in decisiones . sub num. 6. de contractibus, dicentem Florentiae ad fauore septuagenarij iudicatum fuisse, ut generare potuerit: Contrarium autem consuluisse constat Simonem de Pretis consilio octavo, Super scripturis,num. 2T.versic. Cum enim,libro primo, ut inquam sexagesimo anno elapso masculus ad generandum aptus non videatur , ut per Sed animaduertendum existimo Raphaele Fulgo sum d consilio et i a. ante numerum s
cundum, scripsisse quod quamuis haec soboles
admiranda, &rara respuenda non sit, debeat tamen manifestissimis, euidentissimis, ac indu-r bitatissimis t praesumptionibus argui, in excet- dente scilicet annum sexagesimum, & post Soc in sen. conii l. ir 6. Visum suit, libro tertio, ac Ioannem Neuipanum in sua Silua Nuptiali,
tradit Paris. d. consil. et v. num. 8. dicens hoc mirum non est e,nani cum raro talia contingat,
di contra iuris pia sumptionem, merito dcbet
Pilonem in contrarium, pro ea tamen veritate
apparente debet prasumptio veritati cedere, cum in proposito id nequeat contingere durior certe erit probatio, clariorique demonstratione opus erit,ut considerat Paris. d. consilio et s. num. I. versic. Et quoniam , postquam iuris praesumptio(ut dixi & naturalis ratio obsist ut, I fin. E. quod mei caus& cum Parisio conco dat Iacob. Menoch. in tract. de arbitrar. iudico aes . lib. secundo, centur. prima, casu Ss. numero 6 .vcrsic. Non praeteribo, dicens fundantem se in tali filiatione potius dissicultate probationum,quam ex rei veritate succubere: sedas partum legitimum t esse, si talem urgentior ib. Scssicacioribus probationibus esse apparuerit atque constiterit, quicquid Parisius asseruerit: non mirum si Masinissam, & Catonem liberos poli annum sexagesimum, scilicet unum exacto oci uagusimo sexto, alterum octuagesimo generasse ferant, si enim hoc improbabile penitus suisset inemoriae proditum non reperiremue et
quamuis summis vii is quales Masinissa, & Chio fuerunt huiusmodi probationem faciliorem fuisse existimandum sit.
In tacita in hac I. cum auus, conditione inberos positos ex tectamento mocatos miti me
censiri: Indeque plures essectus resultare. Ire samque L cum auus , ac L simnquam , C. de
reuocanae donat. necnon l. cum actitissimi , C
de fideicommis' intelligi. Eandemque l. cum auus, non procederesi tectator disposuisset si s
cessioni ab intectato locum non fore. O ec etiam rabi absurdum istud ueretur, quod mianus d lectus magis dilecto praeferretur.
Sua MARIUM.1 Liberos in conditione positos ex subintencta eo a
aeuione per Lcum auuniscatoi ex temnvento, secundum receptiorem victionem non censeri e Hanc
695쪽
se 3 Spemliadas circa sitimaren comae retraham
s Successonerino in interpret- .e L. Cum amra, semis ornari, O acto imiaeo.
si Liberas in credimas' Amsi sis vocari dixerim I, perparrem in coturam, velis ultimavo rate aureata non reuocare: quod etsi impugnetur, non tamen a commuissentenua rece sendam usi,me. 2 2.23 L. cum amra, inspirantum in eanditionepositu, nec ext mento vocaris non' cedere.
a S Biturionem reciprocam per compendiosam,ve deuammissariam ultimo manenti,s in tota haered et actam induci. dii Subctuationem reciprocam induci ex compendios vel eummissaria in tota hareaetate posimorum Mimi vocatorem ,secus inconditione passorum dis Dbero, in eorumditionensius instituti patris har aetatem re vatiantes ex propriaper a ni, bona temauis non ahenaia co se , nisi ipsi
vocari intestigam T. at Liberos in eanditione'fas,patre inmiura dece sente temniis hare. Me non adita, vel iurea e M transmissonis non e uente, nisi vocasi censeamur in totum excuses remanere.,8 Marianum Socinum nepotem iuniorem Oudibi e rei as Uberalia conditionepositos data ipsorum vocatione is mionem patris eorum tantum non co
haredis, vel aliorum vorari. Ubero, in condioneposita ipsos vaearia, .rimus uisitura etiam Pisas ini via eosdem exta deret' em,ah. e. m. 3i Uberos in eos visae famas ipsorum a ressa vocatione,bona non abaesarumpatre,seda in re recognoscere.
32 Uberbis eandinanest iis Mai rum vocara ne si ba patris opust arentur, hau smodi
publicationem non obesse.s a Uberii in eanditione positis non vocaris excommmuni opinione , posse parremine ollulet libere testari, dummodis eam ad xiversitatem bonarui , seri, lemmam redine M. I L. cum a ramaei Hionem nonprocedere iram querem-aeshos, etsime mi Ariminato, unumquam tempore locum e. 3 3 L. cum a c, dis uioneme Me Meuitandum asse vim neminis clictis metimscanditi nis magisdilecto existat.
alto ingenio per Bartholomtuna Socinum hic positas subtilitemque disputaras,duae quaestiones remanerent discutiendae , quas cum propria, ac distincta tractatione illa, An &quando liberi in conditione positi vocetur,ab-kluerim, proinde omissa dissicultate circa e pressam, si sine liberis decesserit conditionem,
nunquid ex testameto veniant, non inutile erie denuo quaestionem circa tacitam tantum m ditionem ex hae lege subintellectam in media referre, utrum liberi vocati censeantur,quq q uidem terminos huius responsi magis respicere videtur. In hac igitur ambiguitate duriunt Scribentium opiniones, Prima est, viliberi in hac tacita,vel subintellecta c6ditione politi nequaquam vocati censeantur, in qua excelsi viri ir g quentiori t calculo assertioneque residentantiquiores scilicet, ac recentiores,ita Bald. in i cuacutissimi, lum. 3 .vers Ne videatur,ubi Pau. de Cast.communem est edicit,& Corn.colum. fin. C.de fideicommissi Anti Corset. in reperti ad Abb.in fin colum.vndecima,in quin.incip. Vtrum per ista verba, in responsi ad . argum. partis affrm. ubi meminit consilij Raynerij de Fotliuio, post Petr. de Anchar. in cap.in praesentia, de probat. idem Castrensi consit. I . Si contingat,num.secundo, consil.86. Dubitatio vertitur,num.octauo ib.primo, Alexan.cons.18LViso titulo quaestionis, colum. 6. ante nu. 18.versic. Septimo non obstat,libro secundo , consilis 2.Super eo, post num.septimu, versita inimo ibi non dicitur,lib.3.Socin. sen. hic,
colum. I.num. 1 1I.Socinaum consil. i. Anceps
Adl. cum auus, de conssi&demonst. Lib.
696쪽
D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
ceps,num. II. vers. Et licet,lib. 3. Albens consit. septi ino, In causa ista,num. ra. post Petrum de Anchar.consil. 26. Quod supra, quem etiam citant hanc opinionem tenendo, Anton. Gabr.lib. quarto, de fidei commiss conclusi secunda,
in I s. limit. num .83. O Franc. Manti c. in tract. de coniectur. vltim. volunt. libae ecimo,tit. septimo, num. 2 I. vers c. Tertiodecimo haec coniectura,sol. et s. de communi opin. post Castrensem attestans, idem etiam, sed disputatiue scripsit,lib. undecimo,titu. ssecundo, ante num. I 3. Lancellot. Galiaul. inl.Centurio,inviti m. q. t crtiae qui st. princ. in prima ainpl. ante num .ss. E. de vulg. Spupili. Hieronym. Zanch. in rep.l. heledes inci, S. cum ita, num. 363. st ad Trebell. Nouissimi Pariliens. consit.primo, Analytic. incis . Franciscus de Atinio, versi c. In tantum, sol. II. Riminald .sen. conii l. I 83. num l . ad fino,
libro primo, Carol. Rurn. consili. 3 3. Adeo ple-De,num. I 2.lib. priuio, Cuti. sen. de communi attestans,consil. I. Saepe reuoluta,numero II.
x et sic. Et multo magis, quod est consilium t
tius Collegii Papientis, Hieronym. Cardinalis
Albanus consit. 26. vidi, num . scptimo, ver sic.
Qitoniam si in substitutione, Stephan. Bri tr.
S infra, in secunda parte, lib.primo, Tob. N nius in I. prima, in primo not. versit. Primus est C de paci. Prosper Pastiluis consi. II . Pro resolutione dubiorum, colum tertia, in fin. versi. Nec obstat hoc casu, Ioan. Vinccnt .de Anna celiberrimus Iuriscons. Neapolitanus, at lcg. o. In cauti,num .i .vcrsi. Scd dato, post Baldum, Alexandi una,&Socinum quos refert, libro i Augustin. Bero. consi. iio. Materia propositae quaestionis,col. i 3. num. ers. Minus etiam, lib. 2. Iacob. Menoch. consit .ss. Et si docte,nu. 22. lib. - Io. Ceph. cnnsi. si . Illustrissimus C mes, num. 3 6. vers Post remo moueor, de communi re sollitione post Casti ensem faciens fide
Simon de Petris in tract. de interpr. vlt. uolunt. lib.3.sol. a.post num .io. sol. as S. & secundum hanc eandem opinionem consulue rut Rimin. iun. consi. 383. In occurrenti casu, col. pCn. Duisis lib. 3.& Guidant. Vespuccius in consili viso testamento Francisci Giuniae,sol. . in hia. uri L
Et licet in illa possessione. Probatur primo huiusmodi opinio ex hoc Papiniani contextu, dum fidei commissi conditionem pietatis coniectura tantu defecisse,non
aut e filios uocatos esse inquit,cum si id intest
xistet,utique declarasset,& expressisset,arg. l. i nic. s. sin autem ad deficientis, de caduc. tol l.
Stringitur huiusmodi inductio,nam textus iste disponendo conditionem no expressam subina intelligi, exorbitans scius dispositio censetur secundu Io. de imo t. ind. l. filio praeterito, isdein iust . tulit. test. hoc in i uia. u.cos .ioo. PrasuPponitur,nu . . consi. las. Praesentis consultatio nis materia,num. 33. lib. primo,proinde no magis est extendenda, l. si quis sub conditione, C. se quis omiss.causi testam .denuo stringitur, nas liberos isto casu dispositive vocatos intelligeremus,duo specialia circa idem concurrerent,
unum quod in pura dispositione tacita condiatio subintelligatur, alterum quod positi in coras ditione vocati dicantur, quod quidem radmittendum non est, iuxtil. prima, C. desii promis. . seruum filij,S. fi n. de leg. i.gloss.in l. cum post, S.generist de iuridot. cum simis. hocque etiam in materia fluorabili verum est, Socin. n. con
sit. v .num. 3. in fin. lib. 3. Accedit insuper nam dum fideicommissi conditionem desecisse textus exprimit, quamcunque eiusdem fideicommissi conditionem includit, cum indefinita ora tio uniuersali ta quipolleat,l. si pluribus,delegat. r. l. si plures,de leg. 3.si ergo fili j vocarctur, non omnis fideicommissi conditio contra textus litteram defecisset. Huic textui contrarium sustinendo,ex Raynerio de Forti uio responderi primo potest, huiusmodi difficultatem ex interpretatione quam Imperator ad idem responsum fecit submovcri, in d. l. cum acutissimi, C. de fideicommiss ob
id enim voluit conditionem illam subintelligi , quod verisimile sit testatorem alienas successiones noluisse propria anteferre, de propterea a Ppa rere liberos istos ad successionem vocare. S i que diceretur Imperatoris intentionem fuisse, quod si ic stator cius filium ii isti tutum haered Eliberos cogita sic t suscepturum, nunquam alies nasi succcssiones, idest sobolem, posteritatemque cui post Baldum ibi Corneus declarat propriae praetulisset, & sic coni jcit lex non esse verisimile patre si de nepotibus cogitasset, talem se eisse substitutionem, fideicdinissique onere fi lium grauasse,non aute isti posteritati reliquis.
s. cuius contemplatione expiressum fideicomniis sum irritatur, ut ind.&cum autem,exprimi
videtur. Simile in donatione contingit, is quis enim carens liberis bona eius, vel partem aliquam donatione fuerit elargitus liberosque deindE susceperit, licet donatio reuocctur, cum sido r se suscepturum liberos cogitasset Pietatis coniectura communique parcntum voto , iuxt. l.scripto,in fin. Evia d. liber. nunquam donasset, . tepen. C.de reuocan. donati illud tamen quod intuitu contemplationeque sust piorum liberorum revocatur illis non acquiri, iur, sed ad donantem rcuertitur, in eius arbiti io (x t in fin. dicit text. potcstateque mansurum. Adhuc secundo re podeo horum iurium considerando rationem, ac dispostionei Aris quamuis hoc responsum Papiniani t ex aliquortim assertione exorbitans iudicetur, optimo
nihilominus intellectu processit, secundo quandam
697쪽
dam pietatem,& aequitatem quae ab initio iuris si os uti predi lectos referendo in alteriis, thi- prudentiae viguit, nee soluini responsum illud triuinalienabilia conferre, quam viventis p c ut sic dixerint primordiale, atque originale tris bona ex legeque admoniti in eiusdem poteliine promanauit, sed eodem intellectulatior state retrahere, iusta quadam credulitate filiis subsequens interpretatio, seu ampliatio dicti relinquenda . s.cum autem,processit. unde cum in d. l. cum Non obstat id quod ex Socino de duorum aeutissimi, dixerit Imperator. Ne videatur te- specialium concursu dicebatur, cum non sit nos utor alienas successiones propriis antepone- 8 uum t in iure circa idem duo specialia eo u re,& in eadem L cum auus, fideicommissi com rete, tum quando unum in alterius consequenditionem coniectura pietatis deiecisse autuma- tiam inducitur,secundum Bam in ita sub -- verit, quod minus scriptum, quam dictum sue ditione . desblui. tum etiam quando ex odio rit inueniretur, per di sitionem virtualiter vel sivore non in consequentiam ,sed principasubstitutionis exclusio sensu iuris facta intellim liter . generaliter, C.ad Velleian.&facit tex. ingitur,filiorumque incluso. Idipsumque ex ver i prima,S.& ut plenius, et de rei uxor. ata ubi bis d.S.cum autem,corroboratur,ibi,Non esse ex receptione dotis per maritum priuilegium verisimile patrem si de nepotibus cogitasset ta- stipulationis oritur, est hypothecae Nec dicalem secisse substitutionen Argo commmm di- tur fauoretatis speciale illud esse, ut voluit Iispositionem, & quemadmodum in ipsa l. cum Crotiin l.si is qui pro emptore, colum. D. Q auus, Iurisconsultus interpretatur. Faciunt in- de usucap.non ex dict.S.& ut plenius, sed ex Asuper verba illa, in eodem s.cum autem,liberia I. generaliter, quoniam si ita esset, deberem eam excludentibus, per liberorum scilicet m- tiam indictat. prima, et de dot. promisi. duo
elusione, utvnius inclusio alterius sit exclusio, specialia fauore dotis concurrere ex quo in do &Misimiter, eum de exclusone ipsa dispoii te versamur,quod tamen Doctores negant iuntionis agatur. Nim obstat simile exda si v dantes intextu de dote loquenteipsorum ima et quam, sumptum,nam diuersatratione susce iam licet illam non probet. ptis liberia bona nata in patris viventis arbi Nec concedendum est speciale esse posit nisi reuertuntur, periniquum enim esset donam liberos in conditione vocatos censeri ex iura reuocari filijsque vivente patre acquiri, qui quae addicta l. si quis sub conditione,ff.si quis bonorum suorum dominio propter filios desti omiss.causaestamen.in dict. tractati alias dic
tutus remaneret,argum.l.primi, S. impuberi, tam .
de collat.hon l. fimsside libero osc.l. in suis , Secundo facit text. in eadem i. generalitens. de liben& posthum.confidit ergo lex susceptis cum autem,etde instituti& substitui. nam si lia liberis non alij bona eorundem intuitu,ac fauo heros in sibintellecta conditione positos censere reuersa ipsum relicturum,d.Lscripto, in finis ri vocatos verum esset eq ueretur grauat si hae praesumitque eum pro filijs meliorem prouisio redem ad proprios filios portionem istam nonnem accepturum,l.hn. C. de curat. svr.l, nec in transmittere, cum per huiusmodi transmissio O,Ede adultericum simit.& in terminis d. l. si s ex patris persona liberit succedere dicantur , unquam deducunt, IoamCephal.const.' . In iuxt. l. vnic. C. de iis qui ante aperti rabul. sed praesentieasu, num. 2s.&iniri lib.primo, Hiem sex illa conditione vocati censerentur, testa-ronym Gabrire eonfit. Ii a. Tres qua ii Iones, tori succedere diceremur, I cohaeredi, S. cumnum.tertio,in secunda quaest.lib. primo , satiam filiae, de vulgar. S pupillan substituti quod estque habuit lax rem ad pristinum statum redu- falsum. Nec transmissionis iure haberent, sed cerei Et si diceretur idem in conditione videri, fideicommissi quod pariter absurdum est. ut ab intestato vocati intelligantur, tanquam Sed responderi potest,quod licet dici soleat lex confidat pauem pro filijs optimum conse quempiam ex transmissione non venite, nisi helium suscepturum. Respondeo, quod cum de res fuerit transmittentis, Paul. de Castr. in l. si auitis bonis agatur,quae alij non relinquuntur, quis filium, et de inossiet testamen. ubi Iason. nisi filio, & denique substituto, sublatis sub , colum.secunda,versici Sexto limito, Aym.Craex legis dispositione, tanquam minus scriptum uenin l. cum filiusfimilias, in secunda parte,& plus dictum, instituto cum filijs decedente num.3 o. Ede legat. primo, cum tamen trans prudens consilium mediate in praeserendo inrum et o mittatur t tanquam acquirendum non tanquaspiciendum est, non sic in dicta l. si unquam, a Bessiimi. si quis filiusfamilias, Ede acq.haen ubi pater immediath per legem admonetur,ta uidetur sprimo testatori virtualiter succre na elargita in eius ditione reducendo,& sic cau tur, ut concludit Ialam in l. si infanti,ante ninsitive, ut Gabrielius agerebat, ad filiorum be- 36. iuridelib. rol. Ruin.consit. div. Visoneficium, veluti incaute, imprudenterque esar themate, i. num. .cum seq.lib.3. quicquid gitus fuerit: Vt diuersum sane sit bona aliena idem Ruin dixerinconsiLar. visis statutis,col. respectu instituti illa ad filios inconditione pom peninu.is 16.eoauol. Nec
698쪽
goo D. Iosephi de Rusticis Commentariorum
ii Nec obstat t d.hcohaered s.cum filiae, ibi Gnim tantum dicitur, quod fidei commisso propriae faculistes filij non tenebuntur, idque vivetissimum est sic, & rationabile, cum testator de alienis no valeat regulariter disponere, eius ergo dispositio in fidei commisi respectu suo. rum bonoru procedit, quod sibi textus voluit, certumque est fideicomissariu ex dispositione testatoris fideicommissum consequi, sed , t i statori succedat qui iam successores habuit sicut ibi non probatur, ita non videtur simpliciis
ter tutum, nam cum bona iam ad grauatum deuenerint,fidei chmissarius ei dicitur in ipsis su cederet contraria vero assertio respectu dispositionis, seu ordinationis procedit, vere tamen grauato succeditur: Simileque in pupillari subuitutione considerat Bald. consita uis. Casus talis est, in fine, libro tertio, non est propterea dicedum fideicommissarium grauati haeredem esse, prout etiam testatoris haeres non est, scd dicitur in ipsis bonis grauato succedere ex te stantis dispositione,ex hocque dicis test testae toris successor,ut considerat, Socin. hic, colum. 2. versic. undecimo dicebatur. ves secundo ex intentione Socini iunioris potest responderi, fidei criminissarium testatori succedere, sciliacet mcdiate persona grauati,de cuius manu a eipit, & cui immediatus lac cor dicitur, ne in conuenit ita esse, cum haeres haeredis testat ris, de primi morientis sit hares,l.hn. v bi Doe . not. etde haredita instit. &ante eunt se declarauit Corn.consi. O . Primo consulturinum. s. lib. i. Curi. ivn.consil. io I . Habita diligenti e sideratione, colum. r. in fin. nume. .& s. sed de
haere alibi & diffuse nimis. Tertio denique eadem opin. ex d. l cum acutissimi, C.de fideicommiss. probari videtur, dusimpliciter & regulariter in princ. Aliquo( i quit filium instituente, ac post mortem restitutionis onere grauante, non aliter videri disposuisse, nisi filio sine filijs decedente non aliquid igitur ex sensu contrario dicitur c si filijs eo moriente disposuisse,arg. l. i.S. huius rei st de Dis eius cui mand . est iurisdict.idque nisi,dictio satis demonstrat quae semper excipit,suique condi et trarium t ponit,l.actione,ubi not. C. de trans. D in l. si eum,S.qui iniuriarum, E. si quis caul.
Alex. consas. Circa ultimum dubium, num. Ialib. . Soc. in n.conL63. Subtilis admodum,nu. 36. lib. i. Paris. con sy6. In praesenti causa, num .iop. lib. i. sed si existentibus filiis censeretur illis grauatus restituere, aliter disposuisse repugnando diceretur, filijs scilicet (vt statim dixi existentibus,quod admittendum non est . Caeterum & haec inductio submoueri potestis illa enim et verba, Non aliter disposuisse, ad fauorem commodum l. instituti referenda sunt,no ut libero is iccedat vocatio quors causand
test ex illis argumentum a contrario sensit
deduci,quod quidem argumentsi ulterius procedere non potest cum absurdum,vel inconumr niens t aliquod ex eius subauditione sequcr eur,l cduenticula m,C.de Episc&cler. vel si I sis correctio resultaret, i. t. et de condit. inserta Dec. inda.I.nu. Is .versi Primus est, & s maius . absurdum excogitari posset, ex huiusmodi argumentatione proueniens,coniungendo eandis L cum acutissimi,culioc Papin. res p. ibi, Quod minus scriptum, quam dictum fuerat inuenir ture inconueniensque maius ex ipsiusmet, i. elia cutissimi, finalibus verbis ostenditur, ibi, Ne videatur testator alienas successiones proprijs anteponere, adeo quod data antepositione n cesse est positionem concedere, & propterea qinquirimus dispositionem. Et ne obiectu in quod de extensione non facienda allegabant pratcream, non est dubium uispositionem huius contextus ti fauorabilcm II admittere extensione nat de casu ad casum,obrationis identitate,quod si pissime in eius Repetitione hic Soc. sen aduertit, idemque sibi v
I uit, consp3. Testamentum punissum,subnu. 28 .lib. . Franc.Aretin. cons. Is s. Diligenter visis, col. 3. circ.med .ante m. s. vers. Et si hoc est, Corn. cons. Is . No allienam,post nu.8. vers. Et quod a p.iritate, lib. 3. And. Tiraq. in rep. l. si unquam,in verb Libertis,nu.63. vers. Haec autem lex, ubi Franc. Ri p. q. 3 . vers. Quia dispositio , Iac. Menoch cons. t o. Quod iam, col. antepen. nu. et .vcrs. Nec hic dicatur,& vers. Non enim, lib.s,rimo
Cum igitur nulla adsit lex, siue ratio cui concludenter responderi non possit, Altera ir surrexit opinio, quod imo in conditione posi- 16 ii t sub tacita, siue subintellecta conditione d camur dispositive vocati, in qua resident Lindovici Roman. in I. si cum dotem, in princi P. mumero 3 s. in fine, st solui. matrini.& Claud. Chisset. Iuriscons. Sequanus, in tract. de iure fide iocin misi. lib. 2. cap. i3. i p. Hanc porro diuisionem, versit civi enim ex fidei commise
Ad hanc probandam opinionem Claudius in citato loco concludens hosce Iiberos positos in subintellecta conditione tanquam per fidei- coni missum vocari, Esse que in dispositione fiadeicommissaria. Primo at lcgabat text. in I. limredes mei, S.cum ita, st. ad Treb. in quo si fingeremus ab intestato non ex testamento neptem succedere, cur concurreret quasi ex voluntate
cum fidei commissario P nam legitimi , & testamentarij haeredis concursus non admittitur,ne videatur pro parte quis testatus pro parte intestatus decessisse cotra iuris regulas.Quod si (iciquit hoc tacitae conditioni concedamus , ergo
nullo magis ex prcsiae trabuemus.
699쪽
Adl. cum auus, decond. o demonst. Lib. iiij. Cap. xiij. 6or
Quantum huius text. inductio urgeat alio rum sit iudici uin, & quoniam mei propositi
non est hanc opinionem confutare hi deo consulto oppugnationem praetermitto cum de nepte illa Claudia late alias disseruerim circa ciclusiones, siue theoremata , quae publice per viru, ut desuper asserui, in famosissimo Neapolitano Gymnasio per tres dies continuos di sputabam ac sustinebam, unde in assumptione
insigniorum doctoratus puncta, ut dicunt, tentativa per illud maxime praeclarum toto orbe terrarum Collegium rem ista mihi extitere, se per quibus moris est ordinarie omnes docio randos, liceat hoc mihi temperate proterre, tentari ac interrogari, quod in mei doctoratus amplissimo priuilegi inseri iusserunt: &sie ad aliud fundamentum pro hac parte petatranseo .
Secundo ego dicebam,verba huius contexti,i valde attendenda et esse, dum coditionem pi tatis coniectura defecisse inquit, si ergo pietate coniecturata auum crga liberos ad substituti exclusionem motum fuisse a stirmauerimus, liberorumque inclusionem, ex testamento penitus accipiendum erit , ad. singularis text. mi. g. versi c. Sed cum eam, C. de inom c. tesiam. ubi pari ratione Imperator isdem iere erbis, institutione matris in puerperio vita decedentis repentinique casus iniquitate correpti, preterito post humo cui nihil praeter maternum fa, tum imputari poterat, virilem portionem ac si omnes filios haeredesii istituisset per coniecturam maternae pictatis tribuit. Huc pertinent
egregiae interpretationes post hoc Papiniani Responsum sequutae,quibus plenissimus ei tria huitur euentus, & pinguius ac latius ab Impe ratore humanitatis intuitu propagatur. vi aduersus Socinum & alios concludendum fore in hoc negocio, iuri consonum non abre alibi asserueriin: licet ab ipsa Socini opinione tan-28 quam receptissima et recedendum non esse , quod nunc etiam in iudicando atque consulendo undique tutum censeo . Plaesertim cum noui illine hanc eandem opinionem confirmatam inuenerim ab eruditissimo & eminentissimo Iurisconsulto Domino Iacobo Menochio in eius celeberrimo trae . de praesumpt. in a. par. lib. . praesumpt. 8 p. num. I sq. infin. l. IT 3. verti c. Quam re dicendum est, ubi dicit hanc esse ab omnibus fere receptam concluti nem, citans Antonium de Padilla, in dicta l. cum acutissimi, numero q6.versic. Contrariam sententiam, quem huc usque super interpretatione eiusdem legis videre non potui, licet reliquas eius praelectiones habuerim, & saepe Ie timet vi autem verum fatear dictum Padi lam cito super eadem i. cum acutissimi, ex qu
iam praegradi bibliotheca Clarissimi Iurisco
sulti proculdubio habiturus sum, mirum itaque no erit si illum hoc in opere reseram lique
eius scripta considerasse sepe ostendam, atquec eius nomen, siue autoritatem ad multas quaestiones dirimendas ad ij ciam. Doctissimus M nochi ut eo loci tractatum quem edideram Ahct quan d. lib. in condit. positi voce n. allegare dignatus fuerit, non potui tanti viri autoritate ni praeterire ad hanc opinionem denuo fir-iymius comprobandam, Menochius enim t prpter solidam iuris scientiam & longum usu in inresoluendis ac determinandis dissicultatibus quae in ipso ciuili iure consurgunt, prster etiam eius subtilitatem dexteritatemque ad oppugnandum & defendendum, lucidissimo claruit iudicio ad distinguendum cuncta quae molitus est, ut posteris rerum claritatem,purbatam detersamque doctrinam reliquerit, ac sibi perpe
: Ampliatur praedicta magis communis opinio, scilicet quod liberi ex subintellecta conditione non sint vocati, ut procedat etiam in t diogatis t de fidei commissis particularibus, ex ijs quae lespondendo dictae l. generaliter, S. cum
quod di cgo in d. trael. lib. I. cap. I . num. 2 6. inlin. et sic. Opinioque ista Socini & aliorum,
Plurimum rcfert an sint hi liberi in dispositione, vel non, utilitatesque maximae ex hac disceptatione ortu tur, ut abunde videre est apud Hieronymum Zachum, Iacobum Menochium di Petrum Antonium de Petra,atque ego ind.trael. nonnullas ex ipsis utilitatibus in prooemio etiam tetigi,ut viderer materiam valde n cessat iam licet dissicillimam acerrimeque controuersam aggredi.
Et Prima quidem utilitas est, nam si tib
ros in conditione expressa positos, vel subintellecta vocatos non esse dixerimus, non poteri runt ab intestato t ac fortuito quodam casu succedentes in contractu, siue in ultima voluntate per patrem alienata reuocare, secus si vocarentur nollentque patris haeredes remanere vel exhaeredati es lent, Barti in l. Lucius Titius , et . in fine, ubi Ioan. de Imol. columna septima, ver sic. Item aduerte, quia dicit Bald. de haeredibus institue n. Paul. de Castr. ini. filius familias, S. cum quis, num. tertio, versita Nam si, de legat. i. Francisc. Aret in . in prima conclusi in I. i .& ibi Iasi in quinto notab. Socin
cellot. Decius, columna finali, C. de paet Iacobinus de Sancto G corgio, in dicta l. generaliter, in principio, numero f. C. de institui. &substituti Alexa n. consil. 66. viso, columna 3 num. s. lib. a. Paul. de Casili consil. io. Viso licio, & dubijs, numero I. versic. Praeterea,
700쪽
6o 1 D. Iosephi de Rusticis Commentanorum
lib. i. consil. 28 o. Praesupposito statuto, col. 2. in fine, lib. a. Socin. sen. consit. 62. Viso capitulo substitutionis, colum. a. num. . conLI I 6. In causa filiorum, colum. 3. in fin.ante num. . versi c. Praetcrea mortuo, lib. 3. Curi. sen. comsi l. s. Saepe reuoluta,num. I a. Paris consi 8 . Vidi&legi,col.pen &fin. num. II.&inse lib. 2. Lancest. Galiaul. in I. centuito, post num. 386.& ibi Socin. iun. num. etsp. versici Praedicta autem inuestigatio,de vulg. dc pupilli. substit. Di-dac. Couarta in cap. Raynutius, S. 3. circ.princ. detestam. Nicia. Euerard. in locis Dialecti c. in argumen. a contrario sensu, ante finem. Guid. Pap. decis. 3s. Doctores in iure ciuili, num. a. in fine,versic. Et utile est scire, Natta cons. St. Quoniam,num. . lib. 3. Ioan . Vincenti de Amna Praeclaris nus iurisconsulti Neapolitanus,
alleg. ro. In causa, num. 28. lib. I. ubi non reu care alienata concludit tanquam non fuerint vocati, plures allegans, ut per eum,vers. Quando ex tali conditione. Stephan. Bertrand consillas. Dudum, num 3. in t . parte ib. 2. Anton. Gomeet. in Commentar. varijsque resol. iuris ciuit tom. i. de viti m. volunt. p. s. num. a. in 8.q.princ. fol. 6 I. Andr.Gail. Agrippi Practici obseruat. lib. 2.obser. I 3 6.nu. I p. versi c. Huius communis opinionis.
Sed ut alibi dicebam, cum a testatore filii
praeferantur, sintque primo loco positi&magis dilecti quam substitutus, ut expresse dicit d.l. Lucius Titius, in f n. asserere cum praecit iis Scribentibus institutum & grauatum non natis filijs alienare non posse, sed ipsis natis, contra mentem testatoris redundare censeri, LPublius,S. Titia, hoc tit. Etenim videri(inquit
Marcellus contra voluntatem testantis,ut amplius ad substitutum perueniat quam ad puerum peruenire potuisset. Si igitur alienatio est propter substitutum interdicta, multo magis ob natos filios vetita intelligetur, ne ipsi qui substituto praseruntur deterioris conditionis existant. Cumque haec conditio liberorum non patris alienantis fauore apposita cense tur, non debet contra liberos interpretari, satisque constat Heredi alienationem a tcstatore tuisse interdictam cum substitutum dederit. Vnde quamuis voluerit filios substituto ante ponictio ex hoe alienandi libertas haeredi concessa videtur, si enim liberi non nominati ad excludendum substitutum in dispositione exustunt, ut in hoc contextu, ibi: Quod minus scriptum quam dictu in fuerat inueniretur, facilius in dispositione ij ad impediendam ab eorum patre faciendam alienationem arbitrabuntur, qui sub coditione nominati reperiuntur, & ita post Glossam not. in d.L filiusfamilias, S. cum quis, in verb. Extiterint, ubi PauLue Cail. ipsam extollit, tenuit Franciscus Gratia n. in tract. de vulg. & fideicommissi substiti
sol. ro . versi c. Non tamen teneo,& sol sequerus et Iudicando autem et &consulendo ab alia opunione magis communiter recepta & approba.ta fi Doctoribus non recederem, quam tenent etiam Hieronymus Zanch. in d. rep. I.haeredes mei, S. cum ita,num. oo. ad S. C. Trebelliam Petr.Anton de Petr. in trai'. de fideicommissprohibit. q. s.num. 23 . sol ris. & Iacob. M noch .in d. tract.de praesumptionibus a secum da parte, lib. . praesum pl. 6. num .s . versi Quarta est utilitas, fol. i et s. citans Io. Cephal.in d .l. centurio, num. y61.&s6 a. &ante istos Guid. Pap.d. decis 3 p.sub num. a. in fin.versici& utile est . faciunt notata per Alex. consit. I . Attentis verbis testamenti,num .i . vers. Ergo
in proposito nostro, lib. 3. Secunda utilitas est, ex dicta quaestionisi solutione proueniens. Nam volunt Scribentes as dispositionem t huius I. Cum auus, eius vim non habere in filias tantum in conditione polibtis non grauatis, nec ex testamento vocatis, hiscet cum liberis decesserint,l qui filium,S. Sabunus, ubi Bart.nu. a. uersici Secus si aliquis, semul.de Cast. post num. a. uersici Ldem loqui.
post Ang.C.de instit.& substit. Curtaun.comii l. 33. Praesupponitur in facto,col. 3.uersic.S cundo principaliter, Soc.iun. super eodem casu respondens. cons. io o. eiusdem initii, col. nu.8. lib. i. Carolus Ruin.consis. Adeo plene,
lib. a. Hieron. Alba n. consa 6. Vidi, nu. .uersi Et primo,allegans Alax.consus. Alias consub
Co,nu. . d. uol. Hierony.Zanch. ind. S.cum ita, num. o uersi Secunda utilitas,quoniam' uero pluries de hac conclusione memini, ideo ad alias utilitates descendam. Tertia utilitas uersatur circa inducendama reciprocam t inter grauatos fidei comissariam substitutionem vel compediosam pluribus sactam, nam etsi reciproca non resultet,i Lucius, S. Cato, C. ad Trebell. nisi sit sacta ultimo m rienti & in tota haereditate, secudum antiqui res & recentiores omnes, in d. S. cum ita, ct in I. pater filiam, fin. ff. ad I . Falc. Alex .d.consis S. col. 3.nu. I I. versici Nec contrarium, lib.3. Carol. Ruin.cons. I os . videtur, nu. .lib. .cos I 26. Circa duo,nu. 8. consis Circa casu nu.8. lib. I. Aym. Crauet.conLios. Verba substitutionis,nu. . dices ita fuisse post longam dispintatione in Curia Paclamenti Grationo lis iudicatu, Iat Mandeli Albens.conssi. Dissicilia
admodu,col. .nu. t. & innubi de magis comu ni opin.attestatur,lib. I. Octauian. OsiscdecisIIo.anno I I a I.nu.I 2. vers.Non obstat quartu, cum