장음표시 사용
251쪽
252쪽
Nulli substantiae realiter existenti adscribi potest unum idemque attributum, quod alii adscribitur substantiae, Sive quod idem est duae in natura substantiae unius ejusdem
que naturae XiStere nequeunt. Demonstratio. Substantiae enim cum duae sint, diversae sunt, itaque per ΙΙΤ axioma vel realiter vel modaliter distinguuntur; non modaliter, tum enim modi natura sua Substantia essent priores, contra axioma I: ergo realiter, itaque per Vm axioma de una dici nequit quod de altera dicitur; quod erat demonstrandum.
II. Una substantia alterius existentiae causa SSe nequit.
Dem. alis causa aliquid essectus talis peres prop. in se habere nequit utriusque enim disserentia realis est, itaque per Vm axioma
Omnis substantia, sive ejus attributa, sua natura insi-nita, et in genere Suo Summe perfecta St.
Lem. Nulla substantia per II prop. ab alia causata est itaque si realiter existit, sive Dei attributum est sive extra Deum sui causa fuit. Si primum, necessario infinita et in genere u summe persecta est, uti
254쪽
omnia Sunt ei attributa. Si ecundum, etiam necessari talis 3t, quia per Im axionia se ipsa determinare non potuit.
1V. Ad substantiae essentiam existentia natura tantopere pertinet, ut impossibile sit in intellectu infinito ideam 3 Sentiae alicujus substantiae ponere, quae non realiter in natura Xi Stat. Dem. Vera deae objecti cssentia, aliquid realiter ab ea dea diversum
est, et vel realiter existens per IIIm axioma vel in alia re comprehenSum est quae realiter existit, et a qua non realiter Sed modaliter tantum distinguitur quales sunt omnia entia Sive re qua videmus au te non in extensione, nec in ejus motu et quiete comprehen Sa fuiSSe, et quando existunt non realiter sed modaliter tantum ab extensione distingui. Contradictioni vero se implicat, en substantiale tali modo in alia re comprehensum esse, quippe quod ab ea non realiter distingue Tetur, contra prop. I, nec quoque producta esse OSSet a subjecto quod eam comprehendit, contra prop. II, ne denique natura sua infinita et in genere suo summe persecta esse poSset, contra prop. III; eryo, quia essentia ejus in nulla alia re comprehensa est, re est per Se ipsa existenS.COROLLARIUM.
Natura per se ipsa et per nullam aliam rem OgnOScitur. Infinitis constat attributis, quorum unumquodque ipSum infinitum et in genere suo perfectum est, ad CHUS SSentiam existentia pertinet, ita ut extra illam nulla sit es- Sentia Sive esse, illaque accurate conveniat cum essentia
Solius augusti et benedicti Dei.
256쪽
Homo cum sit res creata sinita, etc., necesse S illud, quod cogitationis habeat, quodque mentem Oeam US, O- dum illius esse attributi quod cogitationem vocamus, nec aliud quid nisi hanc modificationem ad ejus essentiam pertinere et hoc tantopere, ut si modificatio illa destruitur, mens etiam deStruatur, etsi praecedens immutabile manet attributum. Eodem quoque modo illud quod mens extensionis habet, quodque corpus vocamus, nihil aliud est nisi modificatio alius illius attributi, quod extensionem Oeam US , quo destrueto, nec corpus humanum amplius est, etsi extensionis attributum immutabile manet. Ut vero intelligatur qualis illa sit modificatio quam mentem Oeam uS, et quomodo a Corpore originem ducat mutatioque ejus a Solo pendeat corpore quod apud me est unio corpori et mentis notetur: I. Modificationem immediatissimam attributi, quod O-gitationem vocamus in se habere objective essentiam sormalem Omnium rerum quadam enim re formali posita, cujuSessentia objective non esset in attributo praedicto, omnino non infinita nee in genere Suo perfecta esset, contra illud quod tertia propositione jam demonstratum est. Atque cum natura sive Deus sit ens, de quo infinita dicuntur attributa, quodque in se comprehendit omnia rerum creatarum SSen
258쪽
tias est necesse riu in cogitatione produci infinitam id arsi quae objective in se habeat totam naturam , quali realiter
2 Notetur omnes reliqua modificationes, uti uniorem. cupiditatem, laetitiam, te originem dueere a prima Sin immediat modificatione ita ut, niSi Sta praecederet, amor cupiditas, laetitia, ite. esse non posset Unde evidenter concluditur. amorem maturalem qui quaque t.
suum corpus conservandi nullum aliam originem habere posse. nisi deam sive is Sentiam objectivum, quae talis corpori in attributo cogitante est Porro quia ad existentiam 4 dea, sives essentiae objectivae nihil aliud postulatur nisi attribulum cogitan et ibuectum Sive S Sentia formalis certum is quod dicebamuS Ideam Sive SSentiam objectivam attributi cogitantis immediatis Sima mi esse modificationem. Quare in attributo cogitante nulla alia duci potest modificatio, quae pertineret ad SSentIam me uti eu- durique rei nisi sola cina idea, quae ieceSSari lanS revera existentis rei in attributo cogitante esse debet li. enim idea ceteras modificatione S, amori S cupid ItalIS,
ohjecti existentia objecto mutato vel destructo eadem mutationis vel Mestructionis ratione I pSa quoque de mu-Ι Invisidiatissimam attributi modificationem illain dico, quae ':
existat, nulla alia modificatione in illo attributo opus habet.
260쪽
tari sive destrui debet, quippe quae cum Objecto unita sit. Ut igitur mentis essentiae adscribamus illud quo realiter existat vel sit, nihil aliud inveniri poterit nisi attributum illud et objectum de qui bii locuti sumus: quae tamen ad inentis essentium non pertinent, quia cogitationis objectum nihil ejus habet, et ab eo realiter distinguitur. Et quod ad attributum illud jam demonstravimus illud ad essentiam praedictam pertinere non posse, quod per illud quod deinde
dicemus evidentius adhuc videbitur attributum nempe tamquam attributum cum obje et non unitum est, quia neque mutatur neque de Struitur et si objectum mutatur vel destruitur. Mentis igitur essentia in eo solo consistit, quod de Sive essentia objectiva in attributo sit cogitante, ex essentia objecti originem ducens, quod in natura existit. Dico objecti quod realiter Xistit, etc. sine alia particularitate, ut Omprehendam non solum extensionis modum sed et omnium infinitorum attributorum, quae aeque uti extensi mentem ha bent Ut vero haecce definitio melius intelligatur, attendatur, necesse est, ad illud quod jam dixi, de attributis loquens, en non Secundum eorum existentiam distingui, ut etiam e SSentiam omnium Odiscationum in nominatis attributis comprehensam e SSe, et denique omnina attrihut entis infiniti attributa esse. Quare etiam attributum cogitan S, Sive intellectum in re cogitante, in cap. IX partis prioris, filium sive creaturam diximus Dei immediatam, ab omni aeternitate