Opera quae supersunt omnia

262쪽

creatam , quia in se objective habet essentiari formalem omnium rerum ne augetur aut diminuitur. Otandum enim. modificationes praedictaS, etsi carum nulla realis Sit tamen aequaliter comprehen Sa esse in earum attributis et quia

nec in attributi nec in eorum modificationibus inaequalitas est. neque in dea ullum es Se potest particulare quod in natura non Sset. Ubi ero particularis ejus existentia assicitur ab aliqua modificatione quocunque modo distinctu ab attributis ejus quia particularis ejus exi Stentia, quam in attributo habet, ejus e SSentiae Subjectum St), particulare quoddam se in modificationum Ostendit essentiis et perinde

in essentiis objectivi S, quae necessari earum in attributo cogitante comprehenduntur. Quae causa St, cur in desinition verbis hisce Si Simu8. quod mens, idea sive S Sentia

objectiva quod mihi idem est in attributo cogitante originem

ducat ex essentia objecti in natura realiter existentis. Quibus satis explicatum habemus, quidnam men generaliter Sit, dicto non modo idea intelligente S, quae X Orporei oriuntur modificationibus, sed et illae quae oriuntur ab existentia cujuscunque modificationis ceterorum attributorum.

Cum autem ceterorum attributorum non talem, qualem extensionis, cognitionem habeamus , Videamu jam, num attendentes ad extensionis modificationem invenire possimus definitionem particulariorem magisque adaptatam ad mentium nostrarum essentiam Xprimendam hoc enim revera nobis in propOSito St. Supponimus itaque tanquam rem demonstratam in extensione nullam aliam esse modiscationem nisi motum et quietem, et quameumque rem corpoream particularem nihil

264쪽

aliud SSe, nisi certam motus quietisque proportionum utque hoe ea ratione, ut, nisi tu extensione aliud nou SSet. quam Sive motus Sive quies Sola, nuda in illa re particularis ostendi vel esse posset ita ut corpus humanum nil aliud sit nisi certa motus quietisque proportio. Essentiam objectivam vero quae hujus proportioni ESSentialis motus quietisque in attributo cogitante datur, dicimus mentem corporis quando igitur una harum modification uul sive sit motus sive quies in plus vel in minu mutatur. eadem ratione et dea mutatur: uti e gr. quando qui ebaugmentatur motusque diminuitur, illo dolor vel tristitia

illa causatur quam frigus nominamus. Si vero Otu Ruge' tur dolor oritur quem nominamu calorem. Quando autem motus uetisque gradu in OmnibuS Orpori partibus non aequales Sunt sed nonnullae tu quam aliae motus et quietis habent, inde disserentia se Su Oritur, qualem experimur, quando baculo in oculos vel manus ferimur.

Et quando fit ut causae externae inter Se differant, Lee omne eandem habeant effectum, oritur inde disserentia Seu-SUS in Una eademque parte, uti experimur ligno vel ferro in eadem manu leti. Et rursus Si mutatio in quadam parte laeta caUSu St, ut ad priorem proportionem redeat, oritur inde laetitia, quam tranquillitatem, exercitationem jucundam, et hilaritatem nominamVS.

Quia igitur explicavimus quid sensus sit . facile videre

266쪽

possumus, quomodo inde procedat de reciproca Sive OStra ipsorum cognitio, et quomodo ratiocinati inde proveniat. Ex quibus omnibus etiam quia mens nostra cum De Unitae pars infinita cogitationis est a Deo immediate ortae, clare videnda est clarae cognitionis et animi immortalitati origo. In praesentia vero dictum sufficiet.

268쪽

IRIDIS

In summo apud illos honore Geometria fuit, itaque nihil Mathematicis illustrius. At nos metiendi ratiocinandique utilitate hujus artis terminavimu modum. Cicero, Tuεoulanarum quoe3lionum Lib. . in Arino.

M. C. LXXXVII.

269쪽

M. DC. LXXXVII.

270쪽

LECTORI SALUS.

Quamquam, Lector di8crete, haec computatione eruditis displicere nolimus, onyidemus lumen, praecipuum publicationis emtidam esse debere consilium indoctos adjuvare. Qua in re. hiso in provinoiis juvenibus docilibu bonum eremplum habernus Domini Hudde Consulis rastello mensis, a Compa rationum ejus bbreviatione reguliflque ιrmis et generalthus magimorum et minimorum; Domini Hunens dilecti illius profecto ab omnibus artes istas amantibus, in pluribus ingeniosisne minus perfectis ejus operibus; et Domini De Wit , dum videbat Consiliarii ensionarii Hollandae, in clara ον 3ω mentorum descriptione conorum e computatione redituum ad i. lam contra reditus solventes. Tanto magis itaque ei, qui a quoquam, vel tantillum Mosti, intelligi velit, a cognitis incipienti sensim sensimque licet adscendere, et de Iride tamquam a principiis initium facere. Quodam ergo prioribus e molidis libris operam dante, hae annotationes, quae , secundum Horatii