Richardi Bentleii et doctorum virorum Epistolae, partim mutuae

발행: 1825년

분량: 448페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

si Addis quidem in posteriore Ioeci, siquias 4 νεω rem,oum ommunicare et illud sorte indignaris, te insciente, nec venia tua prius -- petrata, quemquam id fuisse ausum. Verum id quaeso memineris, ἀφθόνους ἀ- --- ρας, liberaque esse hominum ingema et hinstra te quaesiturum, ut regnum hic obtineas. Quid ergo, an famae tuae obesse redis, quiscunque, te vivente, enandrum attigerit, nisi ex ossicina eum tua prodire patiatur Μiseretine tui, si eo animo humaniores literas tractas: valeat potius res Iudicra, si te Palina negata macrum, donata reducit opimum. Et tamen nescis adhuc, ut video, an in libello illo mox prodituro clementer et sine sale nigro errores tui castigentur. Quid igitur est de quo tam immature queraris Nimirum quod Buri uno is liber traditus ait, in enim ad eum qui iam quod in te orqueat miseris, aeque ibi inimicus, a Petronian ingemres a s Meam n est meae. Vide vero quam arctas et iniquas amitatiae tuae leges constituas: Si quisquis Bu manni ingenio averit, continuo ut tibi insensum male oderis. Equidem doleo tam acerbas

inter vos simultates exarsisse, quas e re communi utriusque est quam citissime restingui: uterque

enim λοαῖς μανίαις depugnare idemini. Ego

202쪽

pacis qiudem sequester libenter suerim, pugnae arbiter minime. Nullus interim video, qui aut illo5 eum tua contumelia, aut cum latita Burmanviiunctum sit, sive quis Germanus, sive Britannus ruenandrea raua edenda cilli commiserit. uid isti tu existimas, leviores visum iri ere estuos, si libellus iste Lugduni, aut stela dederetur An Burmannus eo momine cristas attollet , quod nescio quis e Germania te in Gra eis peritior sit Noli quaeso exercere odia tam magno tibi constatura sed ex libro ipso potius, quam ex editore, pone iras vel sume Qui enim scis an Germanus ille nihil quicquam de lite vestra tum resciverit An casu et auctore inscio per alium quempiam ad Burmamii, nus liber devenerit quod attinet, ainiarquam ad eum literas misi, praeterquam emel,

post acceptum dono Petronium, in quibus st: verbesum de Menandro intrat, me tibi mancipio habeto. Sed suspicione semel acta. 4nclamas me verbis atrocibus. fecisse, qia om

tae alienti Parcius sodes ista et viris ex Theologis AEa olim didicimus, non adhuc a te docendi. Eninivero, si hic jam me libelli patrem profiterer, quid amabo, erubescendum

203쪽

aut Christiano honaine andignum in me assinitterem Cur non potius laudem inde gratiamque possem sperare conclamata Menandrilaea restitueri quae tu et rotius aut intacta so6 praeteriistis, aut frustra tentastis Neque enim quisquam te seret aratragoediantem, et coelum terramque in nugis invocantem, injuriam tibi fieri . famam inani indigne lacerari, factionem Grammaticorum in te conciri. decori et honesti ossicia proteri, et caetera quae ad fastidium lectoris, quid te laeserit, ibique ingeris;

omnium istorum immemor, cum adversus alios

calamum stringis Quale enim illud est quod in literis tuis aperte prae te fers 1 idcirco te moeonsuluisse ipsum, ut si rumor ille falsus fuerit,

se et tua in uia nominis mctici solatione pomais tueri. argo quicumque demum auctis tibi compertus suerit, mon res ipsas excuties, non errores reprehenSo aut elues, aut candide agnosces, sed nsnasn rotuinis insectaboro. Agnoscimus vestrum tam Christianum hoc scilicet est te et tua tueri. hoc adversarios tuos probe ubcisci. Inu quoque quam ingenui hominis estiamiuidum tecum statuisse. libro nondum viso, qualiscunque ille fuerit respondero, et tua defendere 7 Quid An omnia, recta, Proa, qrio Gunque parito tueberis Alia astute dissinuata,

204쪽

his, alia speciose inerustabis' Monitorem itum probris incesses, qui te sausorem ore poliis citus es' viae certe non criticae erunt aries, sed Hypocriticae. De libro quidem, et auctore avrnondum cognito, non nisi coniectura loqui licet: tamen, ignosces libere tecum agenti si modo auctor ille suscepto operi non impar est, sud his satis. imo laterem plane lavabis, at omnia tua ad Menandrum defendenda in te recipies. Quo enim ibi, cum raptim Percurrerem, Pu xilia errata vidi, quo in Graecis 'λμιμωθείας indicia Quam spissam metri ignorantiam Crede mihi, non minus indolui, quam si cognatus, aut frater esses, te imprudentem in eate. conjecisse, inde non magis pedem referre possis existimatione salva, quam olim ex binio- metricis suis magnus Scaliger. Et continuo augurata te temeritatis tuae poenas alicui daturum, qui eum Comico mauum admoveres, ipsas versum leges, sine quibus nihil sani aut certi statui possit, mescisse te prorsus, nescire non

poteras Quo igitur tibi, qui in aliis magna

eum laude versari posses fragmenta comica, quo rum nulliun sere sine nucleo duro est, ignara manu solicitare Equidem et ingenio tuo, et praeterquam ubi serus ad studium aliquod e

uesseris , iudicio faveo et si quid id tibi so-

205쪽

latii feret si forte paucula duntaxat Burmannianus Eriptor mutaVerit, tu, ducentas, opinor, ad fragmenta tua emendationes nullo negotio possum Suggerere, et quod optas, tecturi rem communicare; ut si ille dormitaverit, et negligenter rem gesserit, tu tuam vicem in vitare et uos Possis. Amo enim te, et gratiam habeo, si, ut narras semper honori sntissim des me senseris, et tu edilis cr*tis locutus sis quan quam citi quo conscientiam tuam appello viri utroque nostrum meliores doctioreSque succum qum dam loliginis in postremis, ubi me memora scriptis deprehendere sibi visi sunt. Quorsum enim attinuit, cum sorte axeram Emendationes aes Tuscusanas una cisteraps diecula mihi natas esse,

si te id defendere, ut me mendacii insimulare non dubie videaris Atqui et ipsa ad Davisium

Epistola clare se ostendit non more praefationi postremam accessisse, sed prae illis caeteris anteisse cum peltae, inquit, Mic quam a sexigis manum jam admo-o. Ergo id volui, non integrum scriptum qui enim posset y seiuemendationes illas omnes intra biduum mihi nata esse cujus rei testem appellavi ipsum Darisium, quocum inmusaeo meo die auero post

libros eius receptos, omnes istas emendatione, recensui, et ipsum singulis assentientem habui.

206쪽

Quorsum etiam attinuit, eum ex emendationi-hus specimen quoddam lectori exhiberes, in is quasdam, et ideo tantum, ne nescisse eas 'iderer a me positas depromere, tot alias illustriores supprimere Cur id, nisi aut merarios aerugine, aut potius ut in minutiis illis Censorem ageres, et Speciosiora nostris de tuo pr dueeres Quae tamen qualia sint, jam nihil opus est dicto. In his inquam viri probi doctique latentem aliquam offensam, et male celatum ulcus, subodorati sunt. Sed non ego credulus illis: Scio enim te famae omnia dare, et, facile id condono, ubi facit προς ne αλφιτο. Quam qui magnopere assectant, disciplina eis est auctorem aliquem laudibus efferre, et postea in ejus scriptis cornicum oculos configere, quo se laudato illo superiores ostendant. Hac, uteredibile est, mente, tu conjecturis nostri te ultro immiscuisti idem tamen et Germanos et Britannos, a Menandreis tuis longe arces Μelius non tangere clamans ut a Christiano more

alienum, diris id devovens. Videris autem quid illa sibi in epistola tua velint: QuamviseMet Orta e cur nonnihil de to quererer 3 Quid sodes tu de me nisi ipsum de te et tuis silentium in criminis speciem trahatur, quod non

extra oleas et operis fines vagarer, te et tua uis

207쪽

taturus. Sunt enim qui hoc indignantur, se iucujusvis argumenti scriptis sua laudes nou reperire. Quod ipsum ubi commoda se obtulit Occasio, quam non parca manu tibi dederim, etiam cum a sententia tua alienus sorem tuum

jam erit iudicium. Illud enim quod in Flacco

extat, fortissima Tyndaridarum, tu infeliciter iosi refingere voluisti, Tyndari horum, gnorans, ut alia praeteream, haec a Quintiliano laudari:

Inst. Orat. Ι. . nonnunquam in singulis embis binos pedes, ne Versus contineri nunc cum quinae Flgabas nectuntur, ut fortissima Tyndaridarum nunc cim quaternae, ut AP-nino, Armamentis Oriona. um ad Flacci locum Pag. notarum 27. haec, ut spero, brevi de te leges , Quem tamen nodum non solvere, sed Secare, nuper conatu est vir et ingenio, et erudis

,,Quod equidem nolim viro sagaci et de notulis meis ad oratium promissis tam bene existimanti sub calamum unquam venisset: et it rum: ,Μale igitur conjectura cessit viro alioquin ingenioso. Haec inquam ibi reperies vere et ex animo de te dicta haec tamen tibi tribuens non et caetera omnia tibi dederim, quaecunque tu nimia laudis cupidine conaris tibi arripere. Utere

208쪽

ergo me ut libet amico si vis nunquam certe inimico suturo, quodcunque in me seceris. Sed volat Hora, et expectas tandem credo, ut librum illiun rajectivum jurem, nisi statim me et reum peragi velim. Si alia via rem tentaesses, neque primo quasi insidiis, deinde et minis me

aggressus esses, libro interea nondum viso, no-β que comperto tibi, an auctorem aperte Prae Seserat, an ineptus, indoctus Sit, nec sine mani . sesta injuria in me transmovendus, Voti te compotem dimitterem sed ut nunc est, hoc habe, me quidquid id libelli est pro meo non agno.

βcere: quod si tu tamen suspicionibus auis indulgens me quietum et absistentem in' litem P. zeSSas, et nomen meum insecteris, ore fortassis, i magno optaveris emptum intactum allanta.

Vale. Dabam Cantabrigiae, at Iuliis. St. Vet. ΜDCCX. Ubi liber iste prodierit, et ab utroque nostrum lectus fuerit, si quid tum postea per epistolam a me cupis intorrogare, me habe bis obsequentem. Iterum vale.

SEARCH

MENU NAVIGATION