Richardi Bentleii et doctorum virorum Epistolae, partim mutuae

351쪽

καταθεῖναι. Coxis, si quid video, tempus futuruit hie longo aptiua Narrat enim eoate, sibi poenam quot mensiabus a Muro sore divites Mi Paxip-es eam Mersint, prius quam poneretur. Proinde coena adiecatam non devenit; quare προσμων dicit, non προσανειν; quia nunquam coena potitu P. Iam p. 34. D. 4od miror. l. Florentinum φανος amplecti, quod nihil eat quis et φανος dixit utique semper est generis an culini. Deindo esset uoma, fax, aententia aba'rda. Volusexunt, credo, φάος, ο φανος hoc 3 atavo, Pro tardium unρικως. Recte quidem, si sensum modo poetas; sed et codices et Versus ipse φέπος Mnasitan eadem notione,

Porro p. 36. in versiculo illo v. 676.J Ἐπειτ' - λώνας ρῶ τον ἱερέα, addis ex Sto xundoliano ad versum, ut ais, supplendum του θεους quo pactor undabit inquis, τον Nescio equidem, quid hic spectes. Nam ut hic a te refingitur, nullus omnino exibit versus Vulgaris autem integerrimus est, ut sedes per sua inoain, Iarare' in Ἀλωας ρω τοτιερέα. Ergo ex Sto Voces illae ex margine traductae sunt, non ad versum, sed ad sententiar supplendam. Abeant igitur eo, unde malum pedem tutorint. Pag. 4o, , 8oo. ei παπο λέγεις, α δε ανικος --ιὰ νίφαθ' ων πασομνος τος ω,-- Placet quod ex Sto profers, si H ινιακ tamen ac Tities quaedam adhuc aures ostendit m --ωθ' ως- -όμενος Ego si tentaverama παν λέγεις. ὁ δὲ Σινο- ουτοσι, ut ἔνοικος sit nomen viri; et si quoque, quod si

lasse omnium Verissimum est,

352쪽

22 4ar oramini aestice spere oras urbanitatic Attio ignari, aerio rem agi credebant; et surrexerant caricina opturi. ,- ξενικος saepe occurrit apud is ricos Equidem vix dubito, quin rem ac tetigerim. Suhit autem me admiratio, cur te offenderit μισητέα P. 47- sso. ut insubidum illud μπητι ei praesere. oblitus tot Grammaticorum, qui verbum illud agricis cunt, tymologi Poliueis Eustathii quin et Suida tui, qui provectium tuu euat, Παρα σφυρον παχεῖα μισητὴ rvm et Iocum etiam Cratini, quem tu sic edidisti, Μισηται δε πιαῖκες λίσβιν χρῆσο - , a Porto ut opinor deceptus. Nam princeps editio chalc dyli habet χό-

βωσι, quod Porin mendosum esse ridens male inte polavit. At illi negotio et sponte sua Versus exit Hexametrus Spondaicus, Μισηταὶ δε υναῖκες λίσβοισι χρήσονται ouamobrem, o amicorum τα πρῶτα iteram it Umque te monitum velim, ut probe tibi caveas a Porto, etiam in Aristophane exhibendo. Ego ejus editione non utor ea tantum emendo, quae in Basileensi ad Idinam castigata malo se habent. Si quid ergo ab illis recedit editio orti, quod sano fieri potest, et sedulo tibi est animadvertendum illud omne quantumetinique sit scias esse mendosum, et in nulla ratione habendum. Pergo jam ad reliqua in Iulum pertexe da ibi apto initio, ubi superior ad te epistola I finem fecit. ag. itaque a. b. 6o6. editionis Basileans; ἐς το κυνυν αλλ' οὐ μέλλειν χρο a-ειν. repone ex Aldina χρῆν, ni ανυτειν.

353쪽

Ἐπεὶ δε βωει- ποπανα, και προθυμ πα θωσια- πέλανος φαιστου φλπι Vides, quam tragicunt spirat ergo me judice prae 4austa illa altera lectio, a Schesiaste indicata: ποπανα καὶ θυληματα. Pag. 36. sv 674J et λέγον ἄπωθε τῆς κεφάλης του γραι δέου, at παῖδέου tetrasyllabum primam producit, ui supra καὶ γραδώ- κολοσυρτόν. ege igitur τρισαλωμος obversum του ραδιου, et Paulla inserius quoque num

Pingi solet, inquit πολιαστης. Aes sepius στεφανηφορῶν Sarim ejus caput coronatum extat in IIummo eritis Aciliae apud Fuis Ursinum. . Sed quidium postea di Id in plurium Deorum imaginibus cerni tur, neque Aesculapio proprium erat. us potius habenda erunt Insignia, Baculus, torpens, saliua De-

354쪽

mmm quid rima arat, AescuIapii habitam desis axo Peum ignorare non potuit Chremni uxor et est utilis..προσδιόν-. Vide anno legendum sit - νει --μματω - sunt qu- Prius D. 677.J inop et πόπανα appellarat. Verebar, ne, cum binoria haberet, Sac--- dos enim quasi Deo servanda collegerat tande otollan pultis auferret. Tu de hoc loco cogita narra sine tuo calculo nolim hic calide Tonantiam. P g. eadem v. saylego, ωυτὸν, ε ιωam: non αλὴν manum p. 37. v. ord

355쪽

ssoimdum. Ne quidem judicio ejiciendus est potius; nam in utrovis loco importunam Parenthesin facit, et currentem aenianuam intercipi Pag. autem i. sv. 816. quod jam olim in Notis ad Callimaelium correxi,

hoc maxime argumento tutaberis. Perit omnino usus του ἰπνου, si sit ελεφαντινος cum ebur ignem ferre nequeat, sed cum teterrimo nidoTe comburatur. At Ino ebum neus es est ridiculae quidem elegantiae, ad usum semen non ineptae. Quare ut hae lectio urbanitatem Atticam sapit, ita illa absurda Prorsus est et μααος φοροι Ου.

μῶν ουδενός. Sino dubio ver Iag. emendat, 'ἐς μιμυυδεἐν ut principio fere luti, D. 37 JεD- πανουρνον αδ-ὸν ἡνιἐς μηλεν. Pag. 44. sv 887.J si nunc habetur, Id. oui βρις πολλὰ ταυτ' ἐστέ; --πετον. versu claudicante qui si sanandus est, noui ταδ' ἐστι, eodem sensu. Illud ibidem D. 89604 , sic scribendum puto, ut locis paribus Iambi fiant, et

Pag. 45. v. si 'd Verior lectio est, quam Scholiaste indicat, Ovκουν δ αστας ἐγπιτηδὲς - ποις άρχειν καθισταμιν. Nonne igitur, isto. Pag. 46. D. 47.I και--π- Au- τουτονθεον. vocabulum acuuρος mediam syllabam producit; ergo quarto Pede non potest consistore. Lego ordine in

356쪽

hoc non sequitur o. chor- sed χρ Chremnus v et fac corrigendum. χορον non indicat chorum hic loqui 4α - chori cantica ibi olim salmo, nunc deficere; itantea in hac sinula. Pag. o. IV. Io68.I sic editum est,

Πειρα μῖν - -- σε κατα - τιτθίων 'E απτεπα σου versu repugnante qui aut sic constituendus est, καὶ τ τιτθώον , aut quod Verius est, κατα τιτθίων in articula,

ut inmanis p. i47 Fus V 414. - Br. V. 423.I χα-ίου Παρυήραγέντος τιτθίον προκυ ραν. Iam illud p. i. v. io83., - αν διαλεχ με- , etc. recte interpretaris de concubitu Ego sic in libri ora

adnotaveram. Ῥιαλέγεσθαι, συνουσιαζων, Suidas. Pag. eadem, D. Io88.3ουκουν τρυγοαος, ταυτα παντ ιασα- Ita quidem Suidas verbo τρυγοιπος sed alibi artis cuium addit, qui augere videtur elegantiam, Ovκουν ο τρυγοιπος etc. Vid ipsum, ' τρυromo ταυτα παντ ιασεται ubi tu, ut saepius orto tuo male fidens, ο ρπη τος, edidisti. At Chalcondylus τρυγοιπος Tecte ' uno enim locum Suidas respexit, et ex eo, ut solet plerum' que inepte, Proverbium concinnavit. Ibidem , 1 os. Jυπεπίττουν recte habet; neque simplex stare ibi potest; utcthnque Suidas et tymologus id uisibeant. Iterum quoque mox V. 1ο96J repone, in ευπορνιος, ω Ζευ βασιλευ, το ράδιον,

357쪽

apud Athenaeum lib. IX, ex luto secundo. Videtur nihilominus, legendum vi πω κατέσθιον, quod bri τι κωτερον est, ut mox D. II 31. σπληχνων τε θερμῶν

- πώ κατήσθιον Pag. ultima 55, V. 1399 J. Ἀδρυσομεσθα, λαβουσ' ἐπὶ τῆς κεφαλῆς φερα

Illud, ἐπιτατικον gravat versum qui celerius et numerosius decurrit, in legas

υρυσομεθα, λαβο-' etc. Sed redi mecum ad Pag. 48, V. 1oia.J ubi vetula de adolescente amator

suo loquitur, καὶ νη Λι ει ολ-ουμή ν ' ω θοντο μῆ, 425 NMταριο αν καὶ βατων πεκορίζετο. ωriam appellahas aut Basium auum. Nempe si credimus Symmacho, Grammatico passim a Scholiaste laudato, Naarus quidam et B ua erant, mouitie insemes. Ergo arro ιταρου μαριον, - Βατου - τιον. Atqui ut condonemus ei cinaedos suos μαρον et Βάτον, quos nemo alius memorat, quique a Symmacho conscii videntur, ne nihil dicendo ignorantiam suam fateretur qui sodes fieri potest ut nominum Mxilium diminutiva tribuantur mulieri μαρατίλον est υποκοριστικον Socratis, . at nullius alterius: sic ri'

ταριον solius itari fuerit, Βατιον solius fati. Sed eum haec interpretatio sit plane absurda, aliam infit: ὀ τας μικρα δε θηλώμ, ατ λους ἔλπον quae primo eorrigenda erunt, deinde expendenda. Suidas habet μωας καὶ θηλείας in tua tamen editione con-3unctio male abest xindo sic Iego, α τούς φ ο και θήλεας,--αλους λεγον viros pumuo ει Domi naso salos Oooaha, Vides Bαταλος apud My-

358쪽

chium, Harpocratioriem, Suidam, austinuum, Iratara chum in vita Demosthenis cui ob mollitiem cognomen Batala adlinesit Certa est haec emendatio; et fortassis insuper legendum est, οὐ μολ-ois, Pro με- κρους etsi et hoc tolerari potes Iam quaero in 'o quid αταλος iacit ad 29ατιον quibus fidiculis exto quebunt, ut ex alia, Bation diminutivum prodeat2 Βαταλ- certe Βαταλιον suerit, non ατιο ν. Tamen et alter chesiastes significare ait Βαταλον τὴν ἔδραν

παρ' o κω Βατιον, Batalum scilicet esse aedem, οὐ cgm, in qua voce Barao venire. Et quidem Βάταλον notare προ-o testantur Plutarchua, tymologus, ase Pocration sed cinde ατιον deducere est aut hominis inepti aut ad incitas redacti. argo alius, aed nihilo sapientior, Ἀμαριον et Barao ait esse plantarum, ruina et interpretatur πεκορίωτο μαριον καί amo' quasi dixerit, ἄνθη με εῖχεν, orum Deo m M P. Bellorum mehercule oram cum Ῥατος non rosam, non lilium, sed an vinam significes Nιτώριον

autem do flore vel planta dici sit inauditum et falsum. At tandem opinor, ad rem ipsam devenimus; nam τος, ait alter, est, pisciculi genus: unde mouis ot luxuriosus, qualis cisto est Pisciculus. Ῥαπιον diei potesti χατος quidem piscis est, hoc vero: sed satius 426 suerat pisce mutiorem esse, quam tam lepidum br-ο-ere με nobis obtrudere Restat adhuc Didymus, sui

νιταριον Monit νεοττων, οἱονει Ἀογατιον; sed cum nemo omnium Grammati ruin hoo memoret, ei

credemus, hodie nihil inpote qui hoc confingere potius voluerit, quam ignorantiam suam caudide fateri. Quid ergo ipsa ceris tot anterpretationum varietas satis se ostendit, ad quantam φωνιαν καὶ 'av-- redacti fuerint miselli Scholiastae Nobis autem, is lacum a quindecim credo saeculis in mendo cubantem, ipsis Graeeis Magistris insanabilem relictum, certa --jeutura restituere poterimus, et extia Qomnem dubitatu

359쪽

2 δ nis aleam ponere ecquid erit pretii, προσφiλέστατaΚustere Gratiam sat scio, a te magnam inibimus, et ab omnibus φιλαρ-οφήνεσι , qui tua opera id olim possunt resciscere. Faciamus igitur periculum et primo illud percommodo accidit, quod apud Suidam ista nomina cum duplico a efferuntur, τταφον ει καὶ Βάττιον τακορίζετο; oui acripturae astipulatur scholiastes ille ad locum, qui Bαπαλον δε ait, πην δραν, παρ' ο καὶ τό ατιον τυδε συνεσταλμετως αναγινωσκειν ατο ζον hoc est, Seu tum an eorrepta Morbum iuua pronuntiam. Scripsit ergo iste syllaba per geminam consonante producta, Βατταλος et αττιον, ut profecto apud tymologum

hodie habetur, βατταλος καὶ βατταλι ιν Iam igitur

si locum Tefingo, minima mutatione,Nηττάριον αν καὶ φάττιον πεκορί το. μωiculam Mooitabat et palumbulam. Non dubitaveram consueta quaedam ποκορωματα amatoria sub mendosis illis delitescere, et proinde tentanti quiddam ejus generis ex iis extundere statim optimo successi A νῆσσα, attice νηττα diminutiva --tant, νήττιον et νητταριον; a φάσσα, φαττα, est φάπτων. Onomasticum Latino Graecum abbaei Palumbes, φαττω Palumbula, φάττιον. Porro inter blanditias amantium, ancuiculas, palumbulas, sive quod identes columbulas nam palumbes est genus columbae vel primum locum obtinere, ex notissimo Plauti loco co

alat Asinari III, 3.

Dio igitur m anaticulam, columbulam, eateuum, Mirundinem, monodulam, Millum p aeriarum. Sic corrigo ista nam in editis mendose habentur,' eontra legem metri; sed et illa ibidem sic scribe, victigata me passareuiam, Minnam, Mumicem, si Agniarim, kaadiuum maduum die eoae, Ma Maiarum.

360쪽

Habes igitur, inistere, Iocum insignem, qui antectu stum opinor natum tot agistris crucem fixit, sica me restitutum ut memo nisi stolidus aut in his literis plane hospes de conjecturae veritate dubitare possit: in qua tanquam προσεπιεν τηλαυγε emendatiunculis his ad Aristophania lutum finem ponam. Cum autem in Scholiis longo plumos manda ruin Vere, at certa fides est, polliceris age, quandoquidem et otii et chax tulae quiddam superest, s agmenta Veterum quae in πολίοις ad mutum laudantur, percurramus; si sorte mendosis ποσπασινιατέοις medicinam facere Possimus:

περὶ Σαν.νυριωνα; sed corrigendum περὶ Σουσαριο τα; ut in Disserinitionibus ad Phalaridis pistolas, si bene memini, olim ostendi. Sane plurima de Comoe dia Tragoediaeque ibi protulimus aliis indicta et in cognita, quae in limine tui Aristophanis non inhonesto spectari possent, si Latine verisaeentur. Ibi dem in Ἀριστοφανους - , legitur τὴν γυναῖκα δ' Nσυνομαι,

etc. quod sic constituendum,

τὴν Θαῖκα δέ

ωέσχύνομαι, τώ, o φρονουντε παιδιω. Ibidem inter ramata Aristophanis controVersa memorantur Ποίησις, αυαγος quae ut mendo carentia admittit etiam Fabricius noster Corrigendum tamen sino dubio ex vestigiis scripturae Πολεις, is ναυαγος. η Πολεσι controversiam olim fuisse testixtur Athenaeus Ἀριστοφανεὶς ἡ Φιλυλλιος ἐν ταῖς Πλεσι, et iterum Φιλυλλιος ἡ Φρυνιχος ἡ Ἀριστοφανης ν Πυλεσι Poste

riorem fabulam citat ollux, Aristophanes εν ιοναυ γερ ubi recte emendatum esse Λὶς ναυαγ vel hic loeus ostendit Λὶς ναυαρος nosti proverbium, Improba Neptunum, accusat, qui bi nau-fWagium faeie inde argumentum huic Fabulao, Bis haufrago. Ibidem

라틴어 텍스트