Benedicti 14

301쪽

deinde vero construitur eadem auctoritate Apostolica processus in specie super virtutibus, & miraculis: postea , resoluto prius dubio super virtutibus , si favorabiliter resolvatur etiam dubium duorum ad minimum miraculorum , cogitur Congregatio ; in qua si fuerit decretum . posse tuto procedi ad Beatificationem , stante approbatione virtutum & miraculorum , fit demum solemnis in basilica Vaticana Beatificatio . Eadem autem persecta, si supervenerit notitia miraculorum, quae intercessione Beati Deus operari dignatus suerit, fit super eis auctoritate Apostolica processus; ex quibus duobus saltem approbatis, disputandum proponitur, an . stante eorum approbatione, tuto deveniri possit ad Canonietationem : &hoc quidem favorabiliter resoluto , ad solemnem proceditur Canonizati nem , premissis nonnullis aliis, de quibus infra sermonem iaciemus.

a In causis vero Martyrum . quae procedunt per viam non cultus,

di quae introducuntur post decreta Urbani VIII. posita opinione , de qua infra . quod in causis etiam Marirrum requirantur miracula seu signa , fit processus auctoritate ordinaria, nequaquam super sama virtutum &miraculorum , sed super fama Martyrii, causa Martyrii. & miraculorum seu signorum ; licet etiam expediat aliqua inserere de virtutibus, Cum facilius pronuntiari possit de Martyrio, & causa Martyrii, si earum notio habeatur. Fieri etiam debet processus ordinarius, vel Apostolicus super non cultu . porro disputandum esset dubium de fama Martyrii, & signorum seu miraculorum , dependendo a novo processi Apostolico conficiendo ; sed , ut alibi videbitur, summi Pontifices in causis Martyrum Procedentibus per viam non cultus solvere consueverunt ab hac Apostolica inquisitione in genere.

3 Post haec in causis Martyrum disputatur dubium, an eonstet de Mamurio , ct causa Martyrii, sicuti in causis Consessorum disputatur illud ,

an conset de virtutibus. Praeterquamquod de eo, quod attinet ad hanc aequiparationem, nonnulla videntur adnotanda.

4 Primum est, quod in causis Consessorum . resoluto dubio super vi tutibus , decretum publicatur , in quo, praevio sectie Congregationis con silio, summus Pontifex pronuntiat, eonstare de virtutibus in gradu heroi co & decretum quidem hoe publicatur , etiam antequam transitus fiat ad discussionem miraculorum : in causis vero Martvrum nonnulli Putini, Vel suspendendam esse resolutionem sener Martyrio, & causa Martyrii usquequo fuerint examinata Ac approbata miracula seu signa, sub O tentu , quod statim ac responsum fuerit, constare de Martyrio. & causa Martyrii, approbata censeatur perseverantia finalis in Fide & Charitate, ita ut superflua remaneat discussio dubii de signis & miraculis; vel ian tandam in regestis sacrae Congregationis approbationem Martyrii, & cau se Μartyrii, absque eo quod ad ejus publieationem procedendum sit, quae deinde fieri debeat una cum approbatione miraculorum seu signin Tum . Sed, utcunque sit; utrum scilicet resolutio approbans Martyrium

302쪽

ET BEATOR. CANONIZ. LIB. I. CAP. XXVII. 229

adnotanda sit tantummodo in regestis sacrae Congregationis . minime publicanda ante approbationem signorum & miraculorum ; an vero eadem sit publicanda ante miraculorum discussionem , ut in causis Consessorum publicatur resolutio approbans virtutes sutroque enim modo negotium hoc expleri potest, & utroque etiam modo expletum fuit: in eausa quippe B. Petri de Arbues adnotatum utique fuit in regestis decretum , constare de Martyrio, & causa Martyrii, sed nequaquam editum suit, nisi contextim cum decreto approbante miracula & signa; in causa vero B. Joannis de Pindo editum fuit decretum approbans Martyrium, Accausam Martyrii, tum etiam unum ex signis seu miraculis, ideoque no dum completo judicio super miraculis & signis. quae ex insta dicendis in numero binario saltem sunt necessaria , ut ad Martyris Beatificationem procedatur ) cavendum omnino esse videtur ab eorum opinione , qui cem sent, suspendendam esse resolutionem super Martyrio , & causa Martyrii, usquequo fuerint approbata signa seu miracula ; primci , quia id cederet in maximum causarum detrimentum , in quibus substantiale dubium de Martyrio, & causa Martyrii, quod favorabiliter resolvi posset, & aliquam

do resolutum sui siet unanimi, vel fere unanimi Suffragatorum consilio, periculoso iterum experimento subjiceretur , dilata ejus resolutione ad tempus , quo agitur de approbandis signis seu miraculis, ob factam via delicet interim mutationem Consultorum sacrae Congregationis , ex causa

vel obitus , vel discessus ab Urbe , vel similium ; deinὸe , quia id adve saretur usui sacrae Congregationis, quae in causa B. Iosaphati Pollocensis, in causa B. Ioannis de Prado , & in causa S. Joannis Nepomuceni respondit , constare de Martyrio, & causa Martyrii. antequam fieret discussio miraculorum seu signorum . Et parum profecto urget, futuram esse s perfluam disputationem de signis & miraculis, postquam responsum fuit. constare de Martyrio, & causa Martyrii; tum quia dubium de Martyrio,& causa Martyrii in causis Martvrum aequivalet dubio de virtutibus in causis Consessorum; adeo ut, sicut in his, resoluto dubio super virtutibus , utiliter inquiritur in miracula. ita id ipsum censendum sit etiam in illis : tum quia, etsi . approbatis Martyrio , & causa Martyrii, approbata

dici potest perseverantia finalis in Fide & Charitate , ut, approbatis vi tutibus in gradu heroico . dici potest , sanetitatem quoque ipsam fuisse

approbatam ; quemadmodum tamen . hoc minime refragante, in causis Consessorum adhuc disputatur dubium de miraculis, non nisi quia Eccle-sa nedum sanctitatis certitudinem desumere intendit ex testibus , qui de virtutum exercitio asseveraverint, sed & eamdem sanctitatem comprobari exposcit ex aliis testibus, qui miracula reserant a Deo intercessione servorum Dei, de quorum virtutibus actum est, patrata ; ita etiam in causis Martyrum, posita opinione de necessitate signorum & miraculorum, disputatur dubium de iisdem , eo quod Eeclesia verum Martyrium . & --ram causam Martyrii desumere intendit nedum ex testibus, qui totam a seriem

303쪽

2 3o DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE

seriem Martyrii deposuerunt, verum etiam ex aliis, qui signa & mi tacula renuntient a Deo patrata ad Ostendendam Martyrii, & causae Mar

tyrii veritatem.

ς Alterum notandum est, quod in causis Consessorum , quando disputatur dubium de virtutibus, non est permissum illius resolutionem suspen

dere , ut interim de miraculis decernatur, atque ut unico contextu utrumisque dubium resolvatur. Ex ordine quippe Romano Cardinalis C etani,& ex Romano Caeremoniali supra relatis plene desumitur, resolvendum prius esse dubium de virtutibus, quam transitus fiat ad discussionem mi raculorum : deinde vero, quod Caput eth, cum in causa B. Hyacinthae de Marescottis, dum fungebamur munere Fidei Promotoris, propositum fuisset dubium , an , suspensa resolutione super virtutibus, transirus feri posset ad

examen miracuIOrum, nobis ipsis ratione officii contra petitionem . Postulatoribus autem pro petitione strenue pugnantibus, Congregatio generalis coram sanctae memoriae Clemente XI. coacta , negatione respondit. ut exsequenti decreto edito die 6. Decembris III a. plene desumitur: In eausa rite bim. Beatificationis. θ Can nidationis serta Dei Sororis Hyaciηιha de Marescutis super dubio , an in caseu , de quo agitur, hoe est, nondum res- Iura dubio super virtutibus , conervat ad ulteriora procedere in discussione miracu-Iorum ; saera eadem rituum Congregatio censuit , s Sanctissimus approbavit, non congruere, quod procedatur ad ulteriora in discussione miraculorum , suspensa resolutione super dubio virtutum , sed permittendam esse novam cause propositionem eoram Sanctissimo super eodem dubio virtutum . Atque ita quidem in ipsa causa subinde factum est. 6 Quamvis enim diceretur, quod in dubio virtutum occurrunt aliquando difficultates petitae vel ex desectu probationum. vel ex actuum qu litate, ita ut pro eo dubio resolvendo opus esse videatur miraculorum aD sumere discussionem; item . quod si nonnulli asserunt, procedi posse ad Canonirationem alicujus servi Dei, quando ejus intercessione Deus miracula operatur . licet non constet de virtutibus, aut quia testes non adsunt quidquam de eis deponentes, aut quia demum nullus scripsit ejus gella , ut adnotavit Cardinalis de Lauraea m 3. sent. tom. 4. disput. ao. de miraculis asetis. 2 s. g. Φ. num. III 9. poterit potiori jure judicium suspendi de virtutibus , ut interim de miraculis decernatur; denique, quod ita iactum fuit in causa Segobien. S. Ioannis de Cruce. Ηaec nihilominus. & similia non visa fuerunt apta ad rem , de qua agebatur, hoc est ad suadendum, quod, suspensa deliberatione super virtutibus , transitus fieri posset ad examen miraculorum . Nam . si probationes sufficientes deficiant, libere respondendum est, non constare de virtutibus . Si in earum examine occurrant actus ambigui, aut extraordinλrii, totius vitae contextus bene perpensus patefacit, utrum a bono. an a malo

fine profluxerint: neque regulae desunt alibi exponendae, quae demonstrant, num actus extraordinarii a Divina inspiratione, & ab instinctu supra nat

. ram

304쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXVII. Σ32

ram emanaverint. Effatum Vero Cardinalis de Lauraea aequiparari potest dicto aliorum , qui docent ad Canonietationem procedi posse . si constet de

virtutibus, licet non constet de miraculis; uti resert Pater a Panormo olim sacrae Congregationis Consultor in suo scrutinio doctrinarum cap. 3. artic. I . num. IS. Quocirca , sicuti dicitam hoc in usum non admittitur, ii, nee illud . Postremo exemplum causae S. Ioannis de Cruce exposito modo minime procedit: judicatum quippe fuit, constare de virtutibus, antequam transitus fieret ad discussionem miraculorum ; sed, quia opus erat, ut ad submovendam quamdam dissicultatem nonnulli actus capitulares viderentur, mandatum suit, ne decretum publicaretur, nisi facta discussione eorum , quae in quibusdam libris continebantur; quemadmodum liquet ex sequenti decreto Ad relationem Eminentiss.Card. Ginetti in Congregatione sacrorum rituum habila coram Sanctissimo declaratum fuit, consare de virtutibus in gradu heroico in ea usa servi Dei Ioannis de Cruce, ideoque in ea ad ulteriora procedi posse; die T. Septembris I 66 a. Hujusmodi decretum minime publicari, Sanctissmus annuit,

nisi, praevio assenseu Sanctitatis sime, psquam exhibiti, discussi, ct approbari fuerint

Iibri Actorum capitularium , necnon processus fabricati in tribunali Nuntiatura Apostolica Hispaniarum . Et insuper Sanctitas sua pariter imperatat Nuntio Hispaniarum , ut ejusimodi libros transcribi oe extrahi curet, oe alia d=cumenta ad sacram Gnererationem transmittat. 8 In causis vero Martyrum , cum sicilius expediantur, quam causae Consessorum , facile etiam permittitur, ut una cum dubio de Martyrio ,& causa Marturii alterum proponatur de signis seu miraculis ; uti colligitur ex rescripto in causa Bratillen. Ignatii Αχevedo, & sociorum die 7. Ianuarii 167 I. Item in causa B. Ioannis de Pindo die 3. Aprilis . G die a 9. Alfi I 688. propositum suit dubium , an consaret de Martyrio , ct causa Mamryrii : atque editum suit rescriptum , ut examinarentur signa seu miracula; discussis autem signis & miraculis die 28. Ianuarii I 69a. θ die 3. Octο-bris I 6qq. sacra Congregatio die Io. Martii IIo 3. mandavit, ut causa prO- poneretur super dubio Marturii una cum altero super signis & miraculis. Et in causa quoque Beati nune S. Fidelis de Sigmaringa saeta est contextim propositio & resolutio utriusque dubii, de Martyrio videlicet ,&de signis seu miraculis; ut habetur ex decreto edito die I s. Februarii I729. in ejus vita typis edita Romae eodem anno par. I ς. oe sequen. Et cohaerenter ad haec, cum post nostram ad summum Pontificatum asi imptionem proposito in Congregatione preteparatoria sacrorum rituum dubio super virtutibus venerabilis servi Dei Pauli Buralis Cardinalis de Aretio, plerique Consultores, suspensa resolutione super virtutibus, respondissent, nobis esse supplicandum pro facultate agendi de miraculis, ut tutius ferri posset judicium super virtutibus . memores antiquae praxis sacrae Congregationis, Secretario Congregationis nobis pro sacultate instanti respondimus, ut mox videbitur : dc jussimus . responsum inter regella sacrae Congregati O-nis referri: Relato per me infrascriptum Secretarium consilio plerarumque Onsul

305쪽

232 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE '

suliorum in Congregatione praeparatoria super virtutibus venerabilis se i mi Pauli Buralis Cardinalis de Aretio nuncupati die g. currentis Aprilis expetentium, ut ad judicium de virtutibus ejusdem servi Dei certius ferendum , ex imdulto Tonti μὰ liceret miracula quoque una cum virtutibus proponi, sinus θαρjudi; SS. D. H, Benedictus Papa XIV. ad mentem Congregationis It nerulis in simili causa coram fel. recor. Clemente Papa XI. habita jam die 6. Decem bris 1 ia. sbi tunc Promotori Fidei optime perspectam , respondit: In causis nouNarurum , cum ex veteri Sedis Apsolicae insunto, ac more Majorum in bullis summorum Pontificum Nobii expresso ct commendato . canonizandorum sanctitas , seu υirtutes in gradu heroico debeant utroque, hominis videlicet per se , ae Dei per miracula loquentis, resimonio probari, rite sitque ordinate procedendo , non prius

1se de Nivino tesimonio quaerendum , quam humano satis quantum es ex hae parte in consiterit probari : ad disserenii tu doctrina , seu mUeriorum Fidei, qua

sicut humano nequeunt ingenio comprehcndi, ita DiDino p tιus , quam humano , petunt resimonio confirmari, juxta illud Marc. ult. Praedicaverunt ubique, Domino cooperante, & sermonem confirmante sequentibus signis . Itaque nome1se in hae, aut alta causa simili ullatentis m/henda seu complicanda virtutum , O miraculorum dubia, sed separatim ac successive prop nenda: imina nec transponenda 1so , aut dimerenda , ut suspensa resolutione super virtut/bus, ad miracula expen-d nda procedatur . Atque ita Sanctita jua in causis non Martyrum servari mamdavit ; hae die Io. Aprilis II a. Per quod decretum rerectus censendus est etiam modus in nonnullis causis Beatificationum aliquando insinuatus , roferendi videlicet occasione disputationis dubii super virtutibus servorum Dei Consessorum miracula eorum intercessione a Deo patrata : non quidem ut ad eorum approbationem esset instituendum examen ; sed ut iisdem perlectis , suffragaturi, quatenus vellent, possent suum enormare de virtutibus judicium, juxta decretum Congregationis particularis in causa servi Dei Francisci Caraccioli die I 8. Septembris I 736. hoc enim est miscere virtutes, & miracula , quod in nostro decreto vetitum est. Nec ullo modo meretur afferri exemplum causae servi Dei Francisci Caraccioli: cum favorabile super virtutibus diciti servi Dei responsum fuerit a nobis prolatum , praevio consilio Congregationis generalis sacrorum rituum coram nobis habitae, nulla habita consideratione testium de miraculis testimonium reddentium, sed tantum testium virtutes in gradu heroico referentium . Praeterquamquod addere fas sit, quod vel miracula proseruntur, &una cum virtutibus exponuntur cum animadversonibus Fidei Promotoris nedum super virtutibus, sed etiam super miraculis. vel cum animadversionibus ejusdem Fidei Promotoris tantum super virtutibus. Si secundum, miraculorum narratio parum aut nihil prodesse poterit, cum ex animadversionibus lumen pro veritate assequenda desumatur. Si primum , en re ipsa complicatum utrumque dubium de virtutibus, & miraculis , tacito

dubii nomine super miraculis : quod sane admitti non potest in causa de necessitate non definienda , & in qua si dissicultates magnae occurrunt vel quoad

306쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXVII. 23 3

quota probationem , vel quoad releVantiam , Cum agitur de virtutibus . respondendum et , non consare : & si de sussicientia probationis , & de vi tutum relevantia rationabile dubium non apparet, respondendum est.

consare .

9 Expleto judicio super Martyrio , ct causa Martyrii, necnon super

signis seu miraculis , proponitur in Congregatione generali dubium , an .sante praedictorum approbatione, tuto deveniri possi ad solemnem Teatificationem . In memorata causa B. Ioannis de Pindo editum suit die a 7. Martii 1 1 a. decretum, in quo sanet e memoriae Clemens XI. censuit, constare de Martyrio , & causa Martyrii, & de uno tantum miraculo tertii generis : p stea , cum quidem Postulatores satis esse putarent pro tuto progressu nedum ad Beatificationem, verum etiam ad Canoni rationem , approbationem Martyrii, & causae Martyrii, & unius miraculi; me tunc Fidei Promotoris ossicium exercente , disputatum suit in Congregatione generali coram eodem san. mem. Clemente XI. sequens dubium , an , sanie decreto per SS. D. N. edito, consare videlicet de Mar0rio , ct cavsa Martyrii, necnon de uno tantum miraculo tertii generis , tuto procedi pest ad ulteriora, hoc est ad Beatificationem , sive ad Canonietationem ; sed a Sanctitate sua publicatum fuit decretum istud : Sanctissmus D. N auditis sussi agiis Consultorum , G DD. Cardinesivm sacrae rimum Congregationis , suspensa resolutione articuli in absracto, an, quomodo , ct quare ad Beatificationem Martyrum requirantur miracula; super quo articuIO Sanctitas sua , inhaerendo praxi, quam altas tenuit hae sacra cingregatio, dixit, se nihil nune telle declarare, solummodo decrevit in caseu , de quo agitur, expectandam esse approbationem alterius miraculi seu Agni, ad hoc, ut tutius deveniri possit ad beatificationem serti Dei Ioannis de Pra-δε ς die a9. Novembris I II. Et his utique cohaerenter, proposita die I . Februarii anno Ira 8. discussione alterius miraculi seu signi in Congregatione generali coram san. mem. Benedicto XIII., dubioque favorabili lcirresoluto, & Sanctitate sua sanationem propositam approbante tamquam miraculum tertii generis , expeditum fuit decretum die s. Martii I a 8. solemnis Beatificationis suo loco, & tempore peragendae ; prout deinde

peracta suit in basilica Principis Apostolorum die a . Μ i ejusdem anni :ita ut amplius dubitandum non sit seu de necessitate interventus duorum miraculorum aut signorum in causis Martyrum pro Beatificatione obtinenda . seu de susscientia duorum miraculorum etiam tertii generis; eoque magis, cum ad Beatificationem Petri de Arbues, & Martyrum Gorco miensiuna, praevia duorum miraculorum approbatione, ventum sit, ut ex decretis infra reserendis constabit. Nec amplius quoque dubitandum erit. an in causis Martyrum procedentibus per viam non cultus, sit obtinenda solemnis Beatificatio, antequam ad Canonietationem procedatur. Urget quippe non modo memoratum exemplum causae B. Joannis de Prado, sed urgent etiam exempla antecedentia & subsequentia aliarum causarum Martyrum , quae processerant di procesierunt per viam non cultus. Enim

307쪽

2 34 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE .

vero ante causam B. Joannis de Prado processiim suit ad Beatificationem in causis Martyrum Iosaphati Pollocensis, & supradictorum Petri de Ar-hues, ac Gorcomiensium, uti colligitur ex Constitutione 3o4. Urbani VIII. Bussarii tom. s. & ex Constitutione I 39. Alexandri VII. Bullarii tom. 6. & ex alio Brevi Beatificationis Martyrum Gorcomiensium , quod in Appendicibus impressum exhibebitur: tum etiam in causa ipsa B. Fidelis de Sigma-ringa, quae processit per viam non cultus, quaeque expedita suit post causam B. Joannis de Prado , solemnis expleta fuit Beatificatio post approb tionem Martyrii, & causa: Martyrii, necnon signorum seu miraculorum, omissa tantum Congregatione generali, in qua de more disputandum erat dubium, an, stante approbatione Martyrii, G cause Martyrii, necnon signorum seri miraculorum, tura procedi possit ad Bearificationem . Quod quidem procul dubio disputatum fitisset, ni stan. mem. Benedictus XIII. ab eadem disputatione Postulatores solvis Iet. At pleraeque tamen recensitae Martyrum causae complementum solemnis Canonietationis expectant, idque profecto o tinere non poterunt, nisi novis supervenientibus signis seu miraculis, necnon saeta duorum ad minimum approbatione, uti fit in causis Consesso. rum, & uti quoque animadvertit Gravina ram. 4. continuationis secunda partis Catholic. praescri'. pag. 3s O,

CAPUT XXV ΙΙΙ.

De Auctorum opinionibus quoad signa , ct miracula iucausis Martyrum.1 π N capite antecedenti positum suit, miracula seu signa esse in ca i sis Martyrum necessaria pro obtinenda Beatificatione , & Canoni- ratione . In praesenti autem exponendae sunt Auctorum opiniones super eadem necessitate . Porro in sequenti tractabitur uberius de Ecclesiae consuetudine . necnon de usu Sedis Apostolicae quoad eamdem post introductam disciplinam privativae discussionis. & resolutionis causarum Beλ- tificationis, & Canonietationis penes ipsam sanetam Sedem . a Nonnulli itaque constanter docent, miracula in Martyrum Can ni Zationibus non esse necessaria. Ita enim Augustinus Triumphus de potes. Eccles quaes. I 6. art. 3. ubi proposita quaestione. utrum Papa eumdem modum

servare debeat in Canonietatione Marurum . ct consessorum . postquam inter Contraria argumenta secundo loco proposuit illud , quod sequitur : Signo sanctitatis requiruntur in Martyre. Ilaut in Confessore ; sed miracula sunt δημ

tisationis Ianctitatis; ergo operatio miraculorum requiritur in Canonidati neutriusque; sic eidem respondet: Ad secuntam es dicendum , quod sui es t

quirere per causam , quam per Mna . .Quamvis ergo miracula sint signa a test 3ionis sanctitatis . non tamen fiunt per se causa , eum possi convenire malis miro

308쪽

per se causa sanctitatis ; unde , iso existente absque omnisgno miraculis , debet aliquis pro Martyre eanenietari. Quam quidem sententiam suse amplectun tur Turrianus in a. a. tract. de Fide disp. II. dub. a. Rocca de Canonirat. SS. t . I. Oper. cap. 3ς. ubi scribit: suortyrium iraque pro Chrso DOmiso . proque Fidei consessione , Charitate intercedente, susceptum , cum ex se causa saη-ctitatis exsat) facit, ut abquis , nulla alia nec miraculorum , nec operam in

serieordia inqu stione praevia qua ramen pro Confessoribus eanonietandis es necessaria ) pro Martyre canonidari , ct Sanctorum catalogo adscribi queat, aedebeat : Rodulphus in vita S. Bonaventu pari. a. art. 2. Macedo controv.

I. sub num. s. vers. In Martyribus autem , tit. de T Jiq ct venerat. SS. Bo don. contrου. I 3. num. 34. Cardinali 3 de Lum tam . I. de just. ct jur. disputat. Io. feci. I. num. . Pasqualig. ad Lauret. de Franchis de eontrotesis inter Episcopos , ct Regulares num. Ia 38. Silvetra in opusculis opust. a. reflat. II. quast. . num. I 6. Auctor tractatus de Canonietatione Sanctorum ad Ca dinalem Montis Regalis cap. . ubi haec habet: Et certe ex dictis clarum es, sanctos Episcopos OIim miracula non exegisse, sed tantum poenam , ct causam ;quas ob causas Doctorum communis assertio es, non esse opus in Martyre tanta inquisitione , quanta es opus in Confessore , s Ecclesii in cio Marurum nul-

Iam miraculorum mentionem facis; & latissime Baldel. Theolog. morat. tom. a. lib. 3. disput. I . per tot. Ioannes Franciscus Pavinus in relatione causae S. Bonaventura pari. a. art. a. atque Auditores Rotae in relatione Martyrum nponensium art. 3., m in relatione Martyris Asaphat Pollicensis pari. a. ρ. aDιam assertionem . Nec omitti potest auctoritas eruditissimi Christiani Lupi, qui tom. 3. ad ΘηM. gener. mprovine. , & signanter ad quartum Concilium Romanum

sub S. Leetne IX. pag. ς o. ct sequent. haec habet quoad miracula non requirenda in Canonietatione Martyrum: His enim a Chriso Domino facta essη-gularii promis' ; ideoque , professam in carcere Fidem , ct constantem pro ipsa mortem esse consummaram ipserum ruriam , seu Dsitiam, scripst S. Cyprianus , ct aliud nihil ad ipserum requisivit Canonizationem . 3 Alii vero adversam sequuntur sententiam , di idcirco pugnant pro

necessitate miraculorum etiam in causis Martyrum . Ita Ostiensis in furn-ma. tuui. de Reliq. di venerat. SS. num. . De Martyribus autem non fit tanta examinatio , sed quaeritur tantum de miraculis , ct causa , propter quam passi sint: eique consentiunt S. Antoninus in summa pari. a. tit. I a. cap. 8. de Reliquiis g. I. Rosella in υ. Canonietatio. verse. Vide quantum ; Auctor candelabri aurei correcti cap. I . num. T. Albericus in dictionario, v. Canonidatio . vers. Martyribus vero; Castellan. de Caumietat. SS. qu. s. vers. 6. Malvet. de Canonid. SS. dub. 3. num. s. ps medium , inter tractatus magnos tom. I . fol. 99. o tergo, verse. Martyribus vero ; Mascard. de probationsbus lib. I. eon I. 26 I. num. 9. Chasianeus m catalogo gloria mundi pari. 3. confiderat. 49. versic. In

309쪽

236 DE sERVORUM DEI BEATIFICATIONE

Maruribus enim ; Eminentissimus Cardinalis Petra in suis laudatissimis com

urum facta a summa Pontifice per diploma se bulla expeditionem , requirit necessario tamquam formam , quod sat inquisitio miraculorum ad minus pos mortem factorum a Martyre , qui tindicatur ; quia adeo certum exsimo , quod summus Pontifex , sciit nunquam huc iisque vindicavit Martyrem , nis probatis ex ipse

mIraculis. . . . ita nunquam vindicabit, nisi probentur de ipse, est ad ipsius invocationem vera miracula ; Matthaeuc. inpraxi Theolog. Canon. ad causas Beatificat. ertanonieat. tract. . cap. 3. a num. I.ad 3 I. atque inter Eruditiores id ipsum d

cere visi sunt Molanus in natati Sanctorum Bestii ad diem 4. Aprilis , ubi, facta mentione Hildeberti Abbatis Martyris Gandensis pro Christi Fide interfecti, haec habet: Πα mirum aliciti Uideatur , hujus Martyris nullam feri memoriam in gandavens Ecclesia , nam ct alii fuerunt in Beleio Martyres , quorum Martyria non celebrantur ; satis enim fuit ajoribus nsris , eos Mamures patricissis honorare, qui possua Martyria miraculis claruerunt, qua nulla fortassis Hildebertus eoronatus edidit; & Joannes Mabillon. in episola ad Theophilum Gallum sub nomine Eusebii Romani de eultu Sy. ignotorum g. IT. θrisrsus g. I 8. ubi: Verum fac , samiracula loquitur de miraculis, quae patrantur intercessione sanctorum Martyrum ignotorum vera et certa esse :sane hac praecessisse debuerant , quo Saηcti illi pro veris ac certis haberentur , et colerentur; nec subsequentia miracula factum praecedens eomprobant . 4 Inter has invicem oppositas sententias nonnulli porro quasdam medias opiniones secuti sunt. Fortunatus Scacchus in sim opere MS. de C fessoribus . et Martyribus serit. Io. cap. a. ita loquitur : Adsenendum quoque erit, multipliciter posse contingere , aliquem iste ei in odium Chrisiana et Catholica

Religionis ; servara videlicet serma judicii, D/I nulla semata forma judicii: priο-ri modo aliquis Tei femus carceri mancipatur , interrogatur de religione , tor quetur , ut neget Chrisum ς quem eum negare abnuerit, capite , vel alio morti genere tandemnatur, et idem indictam pro Chrso mortem acceptat : nylla vero

servatajudicii forma, aliquis Tei βρυus in odium Religionis Cathesica interfici-xur , quando conspiratione aliqua nonnullorum Ethnicorum , Sehismaticorum , vel reticorum facta interficitur, ut S. Petro Martyri contigisse legimus ; ves etiam conspiratione impiorum , sicuti S. Thoma Archiepiscopo Cantuariens, qui ab impiis interfectus legitur, quod jura Ecclesia ea estntra Regem AngIta tueretur, cui gratum se facturos cum nonnulli exsimarent , eumdem ados interfecerunt in odium quoque virtutis alicujus Evantelica , aliquis Dei servus interficitur ab al, quo Principe, aut Magnate , nulla servata judicii forma . sed ex ira . ex furore

nium reddunt, de utrisque quaeritur, an ad illorum Canonizationem miracula

310쪽

ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXVIII. 23 7

requirantur : & . hac quidem disti rustione praemissa , concludit ipse Scae chus, miracula non esse necessaria in Canonizatione Martyrum primi generis . cum certa sit Ecclesia de ultimo actu voluntatis, acceptionis vid licet mortis pro Christo , & mortis utique in odium Christi inflictoe . sed e contrario eadem esse necessaria in Martyribus secundi generis, eum in his de perseverantia finali & ultimo voluntatis actu Ecclesiae non constet; quae idcirco miracula cogitur expectare, ut sic intersectum publico cultui exponat , eum inter Beatos , vel Sanctos recensendo .

ς Alii autem per aliam viam incedunt; distinguendo videlicet internecessitatem , & utilitatem . Ita Castellin. de certit. glor. SS. cap. 8. punct.2 o. per tot., & latius in alio, quem edidit, tractatu de inquisitione miraculorum in SS. Marurum Canonidatione; quippe conclus4. pag. 7. haec habet: In solemni vero Martyrum Canonietatione 3mpliciter et absolute non sunt necessaria miracula etiam pos mortem operata; tum conesus s. pag. go. ait: ποri debet, nec potes negari, quin miracula in Canonitatione martyrum vel in actu ipsius Martyrii, seu pol Martyrium operara sint vere utilia, ut claritis tutius

cunctis pareat per hujusemodi signa , Marurem , seu Martyres , de quibus agitur , pro Fide tabri , ct in Fide Charitate formata , corporis mortem sustinuisse: Et

pag. I I. resumendo materiam docet, si plane & sussicienter constet aliunde de evidentia causae, ob quam quis vere pro Christo patitur Martyrium, tunc nullo pacto miracula requiri; subdit tamen , non esse omnino superflua , si voluntarie adhibeantur : si vero non plane constet de evidentia causae Marturii, concludit, miracula non solum esse valde utilia, sed etiam necessaria . Cum ipso autem Castellino concordant Gravina in eontianvat. partis a. t m. . Catholic. praestri . paσ. mihi 3 so. & Cardinalis de Lau-raea in 3. sent. pari. a. tom. 3. disp. 2o. art. 8. num. I a T. atque in si rogio per eum lato in causa Martyrii B. Ioannis de Prari , ubi sic locutus est : De signis seri miraculis , Iicet multa in hoc Martyrio adsint, dira , nunquam esse curandum ; nisi, eum ades dubium . an pro Fide . Des pro motivo politico aliquis Catholicus interficiatur, ad tollendum dubium miracula requiruntur : tum etiam ejusdem sententiae meminit Hurtado de vero Martyrio resolui. Φ. g. 3. 6 Item , ut prosequamur enarrationem aliarum opinionum , alii sunt qui tradunt, non esse in more habendam sententiam , quae miracula excludit , nisi quando cum Martyrio aliquod prodigium aut signum contig

rit . Conteior. de Canonietat. SS. cap. a I. num. II. ita sentit. Quare P. Blancus ex Dominicana Familia Secretarius olim Congregationis Indicis. &vere doctus Consultor sacrae Congregationis rituum in suo, quod edidit, suffragio in causa Martyrum Iaponensium ita locutus est: Duo m praesenti causa Dut discutienda ; primum , an in causis Martyrum sint necessaria miracu- Io I secundum , an constet de primo , secundo , nono , o decimoquarto Martyrio : βuod attinet ad primum ; si proponatur dubium in genere, sententia negans, in causis Martyrum esse necessaria miracula, probabilitate non caret, dummodoramen sine ipsis Deus aIiqua alia speciali via manifesti indiciis, servorum storum