장음표시 사용
331쪽
a s 8 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
quod agitur de martyre eum prodigiis is miraculis mature discusss ct formiter approbatis. Interim vero , donec ad actum flemnis Caninietationis deveni tur , Sanctissimus litteras in forma Brevis super cultu Beati eidem vel sermo in eccIsa Metropolitana Caesaraugusa eum Osscio-Missa de Communi unius Mar-uris non Pontificis desumendis praestando annuit concisendas. Atque ad normam quidem hujus definitionis editum est a summo Pontifice Alexandro VII. Breve Beatificationis, de quo in Bullario ram. 6. busi. I 39. ejusdem Pontificis .s Quarta causa est Martyrum Gorcomiensium, quae pariter per eamdem viam processit, discussionis videlicet, atque approbationis miraculorum . antequam ad Beatificationem progrederetur. En sacrae Congregationis decretum : Acriter discusso dubio proposito per Eminentiss. D. Card. Azetolinum , an consaret de duodecim miraculis desumptis ex praeessu remissoriali. θ eompulsoriali confectis super Martyrio, o causa Martyrii ,ae miraculis novemdecim . Martyrum cPreomirasitim Oe. sacrorum rituum Congregatio habita coram Sanctissmo D. N. Clemente Divina providentia Papa X. die as. Septembris I 674. declaravit, consare de quarto , ct quinto miraculis insantanea sanarimis meο- ri Dinchii a nativitate , ct Θυdit Tilmanni Diaconi, intesinalis hernia pertinaeibus 9 dijormibus jacturis per pIurimos annos laborantium , qui flatim ,emsso voto, integri, sanique , ac si nunquam fimili morbo correpti fuissent, reperti sunt: eique consentit Breve Beatificationis expeditum a Clemente X.& typis Cameralibus impressum anno I 67s. Cum itaque mature diligentemque aiscnss er perpensi fuerint per Congregationem venerabilium FF. nos rum S .R. E. Cardinalium sacris ritibus praepositarum processus de hujus sancta Sedii Apsolica licentia coujsecti super Maruris, ct causa Marurit iste. ae super signis,
prodigiis, s miraculis, quae ad manifesandam mundo malem eorum persevera tiam a Deo edita ct patrata fuisse dicebantur cte. 6 Quinta causa est B. Ioannis de Prado, in qua quid actum fuerit, insuperioribus su se relatum est. 7 Sexta causa est S. Ioannis Ne meent, quae licet minime procenserit per viam non cultus, sed per viam casus excepti, propter quod opus erit de ea infra iterum loqui ; super eadem tamen, quantum attinet ad praesentem inspectionem . satis erit referre, quod , resoluto dubio super Martyrio , & causa Martyrii, disputatum fuit in Congregatione generalidie II. Ianuarii I729. dubium : an, o de quibus miraculis eonset in casu, o ad emactum cte. tum autem . approbatis duobus miraculis de secundo genere , & duobus aliis de tertio genere, expeditum fuit die I 6. Februarii 17 29. decretum Canoni rationis quandocumque faciendae , quae' profecto
paulo post saeta fuit in basilica Lateranensi. 8 Septima causa est tunc Beati nunc Sancti Fidelis a Sigmaringa. Fuit in ea disputatum dubium complexivum Martyrii, causae Martyrii, & signorum seu miraculorum ; editoque responso. quod constabat de Martyrio, di causa Martyrii, necnon de quatuor miraculis tertii generis, ut patet e
332쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXX. 239
decreto edito die a4. Februarii Ira 9. solemnia Beatificationis expleta fuerunt in basilica Lateranensi .
9 Series haec monumentorum ostendit, quod, licet nunquam editum suerit generale decretum de necessitate miraculorum in causis Martyrum pro obtinenda Beatificatione , aut Canoni Tatione ἰ nunquam tamen sor-
malis Beatificationis, & Canonizationis honores Martyribus indultos fuisse a Sede Apostolica , nisi ad approbationem Martyrii, & causae Martyrii
miracula accessissent: quod mihi satis esse videtur pro statuenda Romanae Sedis disciplina de minime beatificandis, aut canonizandis MartIribus absque miraculis . Quamvis enim id durum aliquibus videatur, vel quia communiter Doctores docent, facilius expediri causas Martyrum , quam Consessorum , vel quia Martyrium supplet vicem Baptismi, juxta text. inean. Baptismi vicem , ct in can. Catechumenum . de consecrat. dis. 4. vel quia ipsum Martyrium ab homine adulto sua sponte susceptum ac toleratum pro Christo est per se proxima & certissima causa Beatitudinis Martyris, secundum illud Matthaei Io. 3 a. & Lucae Ia. 8. auicumque me confessus D rit coram hominibus , confitebor θ ego eum dic. & Marci 8. 3ς. Cui autem perdiderit animam suam propter me , inueniet eam ctc. vel quia in antiquiori Ecclesia ad Martyrum Canonigationem procedebatur sine miraculis ; vel tandem quia sine miraculis de omnibus necessariis potest certo constare de causa quippe mortem inserendi ex parte Tyranni constare potest per odium , quo prosequitur Christianam Religionem , per ipsam quaestionem& actum judicii, quo reum interrogat, per oblatam liberationem , si sorte velit Fidem negare, aut aliquid facere contra Fidem , & denique per prolatam sententiam ; de causa movente ex parte acceptantis, & mortem sustinentis certo constare potest , si coram Tyranno Fidem & Euangelium non erubuit, si in tormentis hilaritatem & gaudium praese tulit; de causa disponente ex parte Martyris constare potest, hoc est de actu contritionis& poenitentiar, si videlicet habeat copiam Consessarii, & sacramentaliter confessiis sit, vel saltem, si a Deo veniam petiit & dedit alia signa interni doloris, quando non potuit sacramentaliter confiteri; & demum de perseverantia in his omnibus constare poteli, si neque verbis, neque signis propositi mutationem indicavit, sed potius e contrario se habuit uni sormiter. & voluntariam passionem praesetulit quoadusque mansit usus rationis & libertatis, sive potentiae ad peccandum haec nihilominus &similia tanti mihi roboris & momenti non sunt, ut in ipso facti eventu consilium praestare possim ab exposta disciplina recedendi. Io Re vera, si quotquot sententiam amplexi sunt, quae in Martyribus
necessitatem miraculorum excludit, expresse confitentur . tutiorem esse sententiam , quae miracula exposcit, cur erit recedendum ab opinione
tutiore in causa non necessaria, sed arbitraria, hoc est quae non debet eX necessitate a Romano Pontifice definiri; obloquentibus potissimum Haereticis adversus nostrorum Martyrum Canonigationes, nostrisque Catholicis
333쪽
passim hortantibus, ut ad eas procedatur , servatis servandis , adhibitaque quacumque diligentia, nec ulla praetermissa, quae certitudini judicii conducere possit 3 Neque enim video obstare posse, vel quod facilius causae
Martyrum expediantur, quam causae Consessorum , vel quod antiquioribus temporibus causae Martyrum sine miraculis expedirentur ; tum quia sicilitas expeditionis non consistit in exclusione miraculorum; sed in seria indagine virtutum , & totius vitae cursus, quae in causis Consessorum assiu-mitur, non assium itur autem in causis Martyrum , in quibus quaestio reducitur ad mortem , causam mortis, dispositionem sanete eam recipiendi, atque in eadem dispositione perseverantiam ς tum quia minime culpanda, quin potius maxime commendanda est Ecclesiae Romanae consuetudo, quae, crescente hominum malitia , ad obstruendum os loquentium iniqua, in re tanti momenti nova induxit experimenta , quae antiquioribus temporibus charitate plenis .& malitia vacuis in usu non erant. Neutiquam etiam
attendendum, quod Martyrium suppleat vicem Baptismi, quodque etiam sine miraculis constare possit de omnibus & singulis veri Martyrii requisitis : primo , quia, ut Martyrium suppleat vicem Baptismi, necesse est, ut omnia habeat requisita veri Martyrii, & ideo nihil implicat, quod Ecclesia miracula exposcat, ut de illis certior fiat, juxta illud D. Gregorii
Iib. 4. dies . cap. 6. tom. a. Oper. Si igitur vitam anima manentis in corpore deprehendis ex motu membrorum , cur non perpendis vitam anima post corpus etiam
per Osa mortua in virtute miraculorum 8 qui ibidem alloquens Petrum Diaconum , & agens de Martyribus dixerat: Ecee hi, qui animas in mortem posuerunt, atque animarum vitam pos mortem carnis esse crediderunt, quotidi nis miractilis coruscant: tum concludit in persona Petri Diaconi: Nulla. ut opinor , huic allegationi ratio Obsisit, in qua ex rebus visibilibus cogimur credere quod non videmus . Deinde quia, sicuti sine miraculis dicitur constare posse de omnibus & singulis requisitis veri Martyrii, ita etiam sine miraculis constare potest de omnibus & singulis verae sanetitatis requisitis, ex testimonium videlicet dicentibus de continuato usu virtutum in gradu heroico , ex actibus virtutum ab iisdem testibus relatis , ex integra vitae serie per juridicos processus manifestata, ex Consessariorum attestationibus de puritate conscientiae, morum innocentia , arduoque in virtutibus Progressu, & demum ex pretiosa morte in conspectu Domini, quae per
praedictos testes & Consessarios comprobari potet . Quocirca , si nihil
minus pro Beatificatione, aut Canonietatione Consessorum miracula re quiruntur , ut novo probationum genere ea confirmentur, quae a testibus
de vita & virtutibus dicta suerunt, utque Ecclesia tot probationibus edocta certa sit, se nullam omnino omisisse diligentiam , quae in re tanti m menti fieri potuisset; insertur, quod , utcunque sit, an sine miraculis constare possit de omnibus & singulis Martyrii requisitis, necne, atque adeo admisso , quod de eis sine miraculis constare possit, id non lassiciet, ut ad Beatificationem, seu Canonizationem Martyris procedatur sine mi
334쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXX. 2 6 I
raculis , tamquam novis probationibus ad rerum relatarum , atque a testibus comprobatarum confirmationem advocatis , & ut sciant omnes.
adhibitam fuisse diligentiam quamlibet in causae definitione, quae inter
majores recensetur : eoque magis, quia, sicuti possibile est, quod , non obstantibus testium & Confessariorum attestationibus, Virgines , aut Confessores vitam in occulto duxerint laxiorem , pro quo timore avertendo miracula requiruntur , sub ea certa spe, Deum non esse illa patraturum eorum intercessione, quorum mores & gesta ipsi grata non fuerint & accepta ; ita fieri potest , ut, haud obstantibus dictis testium, mortem sustinentes pro Christo aliquem interiorem actum vanae gloriae, vel impatientiae pepererint, aut ut mortem inserentes odium quidem Christianae Religionis praesetulerint, sed ex alia causa ad eam inserendam fuerint inducti : in quo rerum ita tu unusquisque dignoscere potest, non sine ratione
miracula requiri, ut exposita pericula excludantur , ea semper recumrente firma spe , Deum non esse miracula patraturum intercessione eorum, qui integrum & purum propriae vitae sacrificium eidem non obtulerint; juxta docti inam D. Thomae a. a. qit . I78. an. a. Operatur enim ea Deus ad hominum utilitatem , et hoc dupliciter ; uno quidem modo ad veritatis praedicata confirmationem ; alio mori ad demonstrationem sanctitatis alicujus secundo autem modo non sunt miracula nis a Sanctis , ad quorum sanctitatem donlintiandam miracula fiunt vel in vita eorum . vel etiam pos mortem . Cui ad rem subdit Medina tu 3. pari. quas. 3. conclus a. Miraculum enim verum
quod sola Divina tirtute feri potes, es veluti quoddam sigillum Tei quo utitur
in resimonium , et confirmationem veritatis . Consonat illud D. Gregorii, qui dialog. lib. 3. cap. 3I. tam. cit. ut solida auctoritate probaret Martyrium
Hermi negildi filii Leovigildi Regis Visigothorum, jussu patris Ariani occisi
in Hispania, quia noluerat communicare cum Episcopo Ariano, ait: Sed pro ostendenda vera ejus gloria , superna quoque non defuere miracula ; nam coepit in nocturno silentio psalmodia cautus ad corpus ejusdem Regis , ct Martyris amdiri , atque ideo veraciter Regis , quia ct Martyris . auidam etiam ferunt. quod illic nocturno tempore accense Iampades apparebant; unde ct sacrum es. quatenus corpus illius , ut videlicet Maruris , jure a cunctis Fidelibus venerari debuisset .... ua in re considerandum nobis es, quia totum hoc agi nequaquam
posset, si Herminegildus Rex pro veritate mortuus non fuisset.
335쪽
D. serie Afrorum in causis sive Confessorum , sive Martyrum, qua introducuntur pos decreta urbani VIII. G qua
procedunt per viam casus excepti.
-- exhibitionem publici cultus erga Dei servos non Beatificatos, d aut Canoniratos a Sede Apostolica, at exemisse tamen ab hac sua lege eos Dei servos , qui cultum publicum antea obtinuissent, vel spatio temporis immemorabilis, vel ex Apostolicis indultis, vel ex permissione sacrae Congregationis, vel per Patrum virorumque sanctorum scripta . a Quando ergo agitur de Dei servis sive Consessoribus, sive Martyribus , qui non sub lege , sed sub exceptione Urbana sunt comprehensi , Bein quorum causis petitur progressus ad solemnem Canonizationem , conficitur ab Ordinario auctoritate sua ordinaria processus super fama virtutum, & miraculorum , si agitur de Consessore; aut super sam a Martyrii,& signorum seu miraculorum, si de Mart)re: tum una cum processu isto conditur eadem auctoritate ordinaria ab eodem ordinario alter processus super casu excepto a decretis Urbani VIII. Quatenus autem non suisset ab Ordinario consectus hic processus super casu excepto , conficitur porro auctoritate Apostolica poli signatam commissionem , sicque introducta causa in sacram Congregationem : postquam etenim Sedes Apostolica manum apposuit, non est permissiim ordinariis. se hisce causis immiscere. ad finem etiam conficiendi processum super obedientia decretis Urbani VIII. 3 Processus ab Ordinariis conditi ad sacram Congregationem transmittuntur, atque aperiuntur modis & formis alibi memoratis . Non expectatur in hisce causis decennium , antequam de earum introductione ,& ideo de signanda commissione tractetur, ut in secundo tomo videbimus sed, apertis exemplatisque processibus , proponitur ut plurimum in sacra Congregatione ordinaria dubium ; an sit signanda eommissio miriauctionis; eoque favorabiliter resoluto, transitus fit ad discussionem alterius dubii in eadem Congregatione ordinaria ; an sit confirmanda sententia judicis ordina rit , vel delegati stuper easeu excepto a decretis urbani VIII. Non sussicit enim, quod Ordinarius, aut Delegatus processum conficiant super casu excepto, sed ulterius necesse est, ut suam proserant sententiam . quam quidem , quatenus minime protulissent, sacra Congregatio mandat, ut proserant quemadmodum colligitur ex decreto edito die a 3. Martii I 669. in causacracovien. B. Chunegundis, atque ex aliis decretis emissis die 3. Martii, & die 29. Decembris I 674. in causa Barcinonen. B. Oldegarii. si sententia ordinarii, vel judicis delegati faveat casui excepto a decretis
336쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXI. 263
decretis Urbani VIII. eademque confirmationis robur obtineat a sacra Congregatione, & sacrae Congregationis responsum a Pontifice approbetur ; Dei servus, in cujus causa haec fuerunt obtenta, dicitur quipdillenter Beatificatus . Cum enim Beatificatio nihil aliud sit, quam permissio cultus pro aliquibus determinatis locis , de cultus autem permissione dubitandum non sit, quotiescumque casus exceptus a decretis Urbani approbetur , de aequipollenti idcirco Beatificatione minime dubitandum esse
ς In hac Beatificatione aequi pollenti nulla fiunt solemnia, cum decretum Alexandrinum supra relatum tibi vindicet locum in sermalibus in tum Beatificationibus : unde coetus illi, quorum interest, casum exceptum a decretis Urbani VIII. suisse approbatum, gratiarum tantum acti nem Domino Deo deserre possunt illis modis & formis , quibus gratias agere possent pro quocumque alio spirituali recepto beneficio. 6 Elenchum in superioribus exhibuimus sermalium Beatificationum .
Quamobrem in praesenti operae pretium esse censemus, elenchum afferre harum Beatificationum aequi pollentium , hoc est eorum Dei servorum , quorum Cultus tamquam exceptus a decretis Urbani VIII. fuit a Sede Apostolica approbatus . Non continebit tamen elenchus iste declarationem
omnium casuum exceptorum , nec sundamenta e ceptionum , aut cetera
ad unumquemque servum Dei pertinentia: ac proinde non illos Dei servos continebit, qui , poli approbatum casum exceptum, fuerunt in Sanet rum album relati; sed eos tantum , in quorum Causis . approbato casu excepto, non fuit usque adhuc deventum ad solemnem Canonietationem . Reliqua enim ad unumquemque ex his Dei servis pertinentia in secundo
7 Tempore Urbani VIII. modo supra indicato aequi pollenter fuit beatificata Columba Reatina Virgo Tertii ordinis Sancti Dominici de
8 Tempore Innocentii X. per approbationem cultus immemorabilis aequi pollens Beatificatio concessa est Beatis Bernardo Ptolemaeo fundatori Congregationis Montis Oliveti, Nicolao Flue Eremitae Helvetio, di Ber- nardino de Feltro ordinis Minorum . 9 Tempore Alexandri VII. a probatus suit cultus immemorabilis B. Ferdinandi III. Regis Castellae, & Legionis . Io Tempore Clementis IX. approbatus suit easus exceptus in causa B. Margaritae de Sabaudia Tertii ordinis s. Dominici. II Tempore Clementis X. facta est approbatio cultus immemorabilis , & casus excepti a decretis Urbani VIII. in causis Beatorum Petri Paschasii ordinis B. Mariae de Mercede Redemptionis Captivorum , Lud vicae Albertoniae Tertii ordinis S. Francisci, Iacobi de Mevania Ordinis Praedicatorum , Salomeae Reginae Aliciae, seu Galaciae Monialis Prosesse
ordinis S. Clarae. Oldegarii Episcopi primum Barcinonensis, deinde A chiepiscopi Tarraconensis . I a Tem-Diuitiac d by Corale
337쪽
26 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
1 a Tempore Innocentii Papae XI. approbatus est cultus immemorabilis Beatorum Ioannis Cantii Presbyteri saecularis & Prosessoris Academiae Cracoviensis, Amedei Ducis Sabaudiae III., Simonis de Lipnica Sacerdotis Ordinis Minorum S. Francisci de Observantia, Petri Armengol Religiosi Prosessi ordinis B. Mariae de Mercede Redemptionis Captivorum , Antonii a Stronconio Laici Prosessi ordinis Minorum Observantium Sancti Francisci . 13 Tempore Alexandri VIII. facta est approbatio cultus immemor bilis B. Chunegundis Reginae Poloniae . 14 Tempore Innocentii XII. similia contigerunt in causis Beatarum Mariae de Socos Monialis Prosessae ordinis B. Mariae de Mercede Redemptionis Captivorum , Ioannae filiae Alphonsi V. Regis Lusitaniae & Religiosae ordinis S. Dominici, Humilianae de Circulis, Helenae Enselminae ordinis S. Francisci, Zitae Virginis Lucensis , Mariae de Capite , vulgo nuncupatae delia tabera, uxoris S. Isidori Agricolae, Beatorumque Augustini Dalmatae ordinis Praedicatorum Episcopi Zagabriensis deinde Lucerini , ac Iacobi Illyrici vulgo de Bitecto Laici ordinis Minorum Observantiae S. Francisci. I s Tempore Clementis XI. approbatus est cultus immemorabilis Beatorum FF. Ioannis Sacerdotis, & Petri Laici Martyrum ordinis Minorum S. Francisei, Teresiae, & Sanciae Monialium ordinis Cisterciensis, quae vulgo dicuntur Sancta Regina, Luciae de Narnia ordinis S. Dominici, Salvatoris ab Horta ordinis Minorum Observantium S. Francisci, Cestat Odrovantii ordinis Praedicatorum , Liberati de Lauro Sancti nuncupati ordinis FF. Minorum S. Francisci de Observantia, Gregorii Papae X. , Alexit Falconerii unius ex sundatoribus ordinis Servorum Matris Dei, Seraphini de Asculo sive de Monte Granario Laici Prosessi ordinis Minorum Capuccinorum S. Francisci, Humilitatis Abbatissae & sundatricis Montalium Congregationis Vallis Umbrosae. I 6 Tempore Innocentii XIII. approbatus est cultus immemorabilis Beatorum Dalmatii ordinis S. Dominici, atque Andreae de Comitibus ordinis Minorum S. Francisci. I Temporc Benedicti Papae XIII. approbatus est cultus immemorabilis Beatorum sex ex septem fundatoribus Religiosi ordinis Servorum B. Mariae Virginis, hoc est Bonfilii Monaidini, Ioannis Manetii, Benediisti Antellensis , Bartholomaei de Amideis, Ricoveri Lippii , Gerardini Sostenet . Cultus etenim septimi sundatoris , idest B. Alexit de Falcone-Tiis, jam fuerat ut mox diximus, antea comprobatus. Tum etiam sub eodem Pontifice approbatus est cultus immemorabilis B. Serapionis Martyris Religiosi Professi ordinis B. Mariae Virginis de Mercede Redemptionis Captivorum . Initio autem ducto ab approbatione cultus immemorabilis B. Luciae de Narnia usque ad approbationem cultus immemorabilis B. Serapionis, approbationes omnes contigerunt, dum fungebar munere Fidei Promotoris. I 8 No-
338쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXI. 26s
18 Novissime vero, tempore videlicet summi Pontificis Clementia XII. approbatus est cultus immemorabilis B. Ioannis de Dukla ordini, Minorum Observantium S. Francisci, B. Benedicti Papae XI. Ordinis Pro dicatorum , B. Michelinae Tertiariae ordinis Minorum Conventualium . B. Ritae sive Margaritae de Cassia, B. Clarae de Montesalco . servi Dei Ioannis Angeli Porro Ordinis Servorum . Et postquam summus Pontificatu, ad Nos immerentes licet delatus est, sauri est approbatio casus excepti , sive cultus immemorabilis B. Coletae Virginis ordinis S. Clarae. B. Stephanae de Quinetanis Monialis Ordinis Praedicatorum , B. Alvari de Corduba Sacerdotis Professi ejusdem ordinis, B. Petri Gonetaleg Sacerdotis Prosessi ordinis Praedicatorum , B. Gerii a Monte Sancto Sancti nuncupati , B. Benedicti a S. Philadelphio Laici Prosessi ordinis Minorum O,lervantium Reformatorum , B. Francisci Patritii ordinis Servorum B. Maiariae Virginis , B. Nicolai Albergati S. R. E. Cardinalis & Episcopi Bononiensis, B. Pacifici a Ceradano Ordinis Minorum S. Francisci de Observantia .
introducuntur ps decreta Urbani VIII. quaque procedunt per Tiam caseus excepti, in transitu a Beatificatione aequipollenti ad formalem Canonidationem . a A Pprobato casu excepto a decretis Urbani VIII. ut ab hac Beatificatione aequipolienti transitus fiat ad formalem Caenoni Eationem, obtenta prius facultate , ne processus Apostolicus in genere conficiatur , quae ex alibi dicendis facile indulgetur , cum agitur de causis procedentibus per viam casus excepti, proponendum est dubium in causis Consessorum ; an conset de virtutibus Theologalibus , ct Cardinalibus : in causis autem Martyrum ; an eouset de Martyris , ct causa Martyrii. Porro, e pleto favorabiliter judicio super virtutibus, aut super Martyrio, proponitur in causis Consessorum dubium ; an constet de miraculis , qua pos indultam venerationem stervenerunt: in causis autem Martyrum ; an em et de L
nis seis miraculis , qua spe tenerunt ps indultam venerationem ; sive id fiat separatim a dubio super Martyrio, & causa Martyrii, sive simul cum
ipso, uti supra visum est . Denique , quatenus duo ad minimum miracula approbentur , fit locus ultimo dubio; an, sante approbatione virtutum ,π miraculorum , aut Marunii, ct causa Martyrii, m Agnortiin site miracvlorum , tuto procedi possi ad solemnem Canonizationem .a Hic tamen procedendi ordo nonnullis aliquando displicuit: aliquibus quippe nimis laxus, aliis autem nimis rigidus visus est . Visus est nimirum aliquibus nimis laxus , quia, cum in causis Beatorum, quae Pro Irim. I. L l cedunt
339쪽
266 DE SERVORUM DEI BEATIFICATIONE
cedunt per viam non cultus, quatuor miracula sint necessaria pro Can, nietatione obtinenda, duo scilicet ante, & duo post Beatificationem ; in causis vero, quae procedunt per Viam casus e cepti, duo tantum miracula dicantur esse necessaria, quae post indultam venerationem supervenerint, videtur causa non Beatificati melioris esse conditionis causa Beatificati : qua in re aliquid inordinatum continetur .
a Dissicultas haec ipsa fuit a Fidei Promotoribus pluries proposita in
examine harum causarum, & sgnanter quando proponebatur dubium ;an , stante approbatione virtvtum , et duorum miraculorum tertii generis , tuto
ad Canonidationem procedi posset. Prosper enim Bottinius Archiepiscopus MVrensis & Fidei promotor egregius eam proposuit in causa tunc Beati, nunc Sancti Joannis de Capistrano, atque in Causa tunc Beatae , nunc Sandis Catharinae de Bononia : & ex ratione quidem modo Ponderata dixit, tuto in praedictis causis , quae processerant per viam Casus excepti, non posse deveniri ad Canonigationem, cum videlicet duorum tantum miraculorum tertii generis approbatio accessisset ad unamquamque ex causis praedictis. Ipse quoque ad ossicium Fidei Promotoris assumptus hanc eamdem dissicultatem excitavi in causa tunc Beati , nunc Sancti Stanislai Novitii Societatis Iesu . Verum , cum . ipsa dissicultate secundum juris solemnitatem discussa , sacrorum rituum Congregatio generalis censuerit, in omnibus praedictis causis tuto posse ad Canonietationem deveniri, uti desumitur ex decreto edito in causa S. Ioannis de Capistrano die I 3. Iunii
3679. ex decreto edito in causa S. Catharinae die II. Maji IIo . atque eX decreto edito in causa S. Stanis lai die 13. Novembris ITI . tria haec eXempla , quae, re mature ac jure discussa . prodierunt, ostendunt, dubitandum non esse de usu sacrae Congregationis quoad sussicientiam duorum miraculorum tertii generis. quae post indultam venerationem superven Tint, pro obtinendo Canonizationis decreto in causis procedentibus per viam casus excepti. Praeterquamquod, habita approbatione duorum miraculorum tertii generis, expeditum fuit solemnis Canonizationis decretum in causa etiam S. Agnetis virginis ordinis Praedicatorum quemam dum desumitur ex decreto edito die Ia. Maii I 26. Et horum utique omnium ratio est , quia, cum textus m cap. Venerabili . de res. et attesat. constituat , ut pro obtinenda Canonizatione inquiratur super vita, et miraculis , pluralis locutio in numero binario vera est, juxta textum m cap. V. de reguI.jur. in o. et in I. Ubi numerus β. de tesibus :& idcirco communis est opinio Doctorum, duo miracula suscere pro Ca- noni ratione impetranda, uti probant Conteior. de Canonizat. SS. cap. 2O. num. 9. Castelli n. de certit. glir. SS. cap. 8. punct. a 3. g. Tertia conclusio , Pi
ditores Rotae in relatione S. Felicis tit. de miraeulis si . Numerus autem ἰ in re latione S. macinthi tit. δε miracuIis vers. Sed his non Obstantibus ; et in rei rione S. Andrea Corfini pari. a. num .ao 3. pos primam consultationem Ledana.
340쪽
ET BEATOR. CANONI Z. LIB. I. CAP. XXXII. 267
s Itaque . si de jure duo miracula sussiciunt pro Canonigatione o,
tinenda ; nemo est, qui non videat, quatuor miraculorum interventum. duorum videlicet ante , & duorum poli Beatificationem . in causis proc dentibus per viam non cultus,originem habere a consuetudine Sedis Ap stolicae : quod utique institutum cum non fuerit etiam extensum ad causas procedentes per viam casus excepti, in his standum est juris communia constitutioni. Quatenus Vero subdatur, consuetudinem esse etiam ad has causas extendendam , ne non Beatificatus sit melioris conditionis Beatificato ; repeti potest, quod post approbationem casus excepti, Dei servus dicendus est Beatificatus Beatificatione aequi pollenti, atque adeo, quod ex quocumque capite proveniat declaratio Casus excepti , sive a ratione immemorabilis , sive a ratione concessionum cultus jam factarum a Sede Apostolica, de praeexistentia aliorum miraculorum ante indultam venerationem vehementissima urget praesumptio. Haec porro a nobis scripta sunt. antequam ad summum Pontificatum licet immerentes fuerimus evecti. Ad summum autem Pontificatum evecti, cum serio consideraverimus, quod in causis procedentibus per viam casus excepti virtutes, & Martyrium probentur per testes de auditu, & probationes subsidiarias . decretum edidimus die a 3. Aprilis I74I. in quo recedendum esse censuimus ab antiqua praxi procedendi ad solemnem Canonizationem ex duobus tantum miraculis; sed quatuor esse statuimus miracula necessaria, testibus de visu comprobata , ut in causis procedentibus Per viam casus excepti, probatis virtutibus , aut Martyrio per subsidiarias probationes, solemnis obtineri possit Canonizatio. 6 Satis secimus huc usque eis, qui ordinem sectae Congregationis tamquam nimis laxum improbabant: nunc operae pretium est perpendere alia, quae opponuntur ab his , qui eum nimis rigidum censent. Rigorem isti constituunt in necessitate proponendi dubium super virtutibus , vel super Martyrio post approbationem casus excepti a decretis Urbani VIII. Dicunt etenim, casum exceptum aliquando quidem constitui in sola immemorabili possessione cultus, sed etiam aliquando in Apostolicis litterisse mmorum Pontificum , ex quibus fit concesso ossicii &Missae inhonorem Dei servi, sive , quod ejus nomen describatur in Martyrologio Romano: illud elim interdum contingit, ut post approbationem casus excepti fiat praedictorum concessio a summis Pontificibus , praevio sacrae Congregationis consilio. Si post haec igitur , ut ad Canonizationem procedatur , requiritur formalis discussio virtutum, cum fieri possit ut non approbentur, hac in re non modica continetur absurditas ; quod sci licet dica-
. tur , non constare de virtutibus eorum Dei servorum, in quorum honOrem , Pontificia intercedente auctoritate , Missa celebratur, & recitatur Osticium , nonnunquam etiam cum lectionibus propriis, in quibus reier Otur Virtutes, quae postmodum reprobantur . Addunt, in hisce causis
Virtutes examinari non posse nisi dependendo a probationibus subsidiariis, Lia hoc