장음표시 사용
61쪽
E superstitissa apothes gentilium .
III. De collectione Actorum Martyrii, ct eorum examine, ct Ecessas, eo super illis judicio. I 8 IV. De Martyrum notitia ab una ad aliam Ecclesiam per litteras encreIicas transemissa . a6V. De Confessoribus , ct eorum eiam . 3T
seribus exhiberetur. 4ς VII. De interventu auctoritatis summi Pontificis in cultu decernendo ergo Martyres, ct Confessores. so VIII. De ejusdem interventu auctoritatis . 61
ct canonietandi summo tantum Romano Ponisci reservato. 73XI. De eodem privativo jure juxta scribentium assertiones. 8ς XII. De potesate canonizandi. 9 IXIII. De benefacti , ut aliquando suemnia Canonizationis expleantur. 98XIV. De subjecto Canonizatio m. IO9XV. De gravitate causarum Caninietationis, s de his, quorum ct consilio summi Pontifices OIim usi sunt in earum dej
XVI. Desacrorum rituum Congregatione. Iay. XVII. De Protonotario, ct Secretario sacra auregationis . ct de Rot Romana Auditoribus eidem Congregationi adscriptis . I 39XVIII. De Fidei Promotore, er ejus Subpromotore . IAI XIX. Dissiligod by Corale
62쪽
XIX. De Totario , ct arebisi Inspectore , Interpretibus prae47hum. Procuratoribus , Advocatis, ct Medicis , aliisque Minis is Congregationis sacrorum rituum . IIT XX. De diligentiis per Romanos Pontifices antiquiori tempore adhibitis in discussione causarum Teatificationis α Canonieationis , ct de serie Actorum , qua eadem antiquiori tempore pertracta
XXI. De Confisoriis , qua olim cogebantur pro definiendis causis Canoni
XXII. De serie Acrorum in causis Beatificationis, ct canonidarionis juxta praesens Sedis Apsolica insitutum , se de diligentiis , qua
in earum examine sunt. I9a XXIII. Te nonnullis ad insitutum Congregationis sacrarum rituum θωctantibus , qua ante tempora sancta memoria Gementis XI. vigebant. ΣΟΦ
XXVII. De serie Actorum in causis Martyrum, qua introducuntur ps decreta Urbani VIII. θ qua procedunt per viam non cultus. ua XXVIII. De Auctorum opinionibus quoad signa s miracula in causis Mar-
necessitatem in causis Idartyrum . agg
introducuntur ps decreta urbani VIII. ct qua procedunt per viam casus excepti. 262XXXII. De serie Actorum in causis e GUUFrum, sive Martyrum, qu intrρducuntur post decreta Urbani VIII. quaque procedunt per viam casus excepti in transitu a Beatiscatione aequi pollenti ad formalem Canonieationem . 26ς XXXIII. Te serie Actorum in causis Beatificationis G Canonietationis introductis ante decreta Urbani VIII. ct qua ps eadem decreta resu-
63쪽
cedant per viam non culius, sive per viam casus excepti. aT
XXXIV. De Consi riis primato, publico , ct semipublico habendis pro a
solutione ea anum Canonizationis. - 28
XXXV. ve nonnullis aliis orationibus, qua sunt in publicis Confisoriis a Conmortalibus Advocatis. 293XXXVI. De suemnitate Canonietationis. 297 XXXVII. De actibus euhus Servis Deips Beatificationem deferredis . 33a XXXVIII. De actibus cultus Beatis pos Canoridationem exbibendis . 3 3XXXIX. Te disserentiis inter Beatificationem. s Canonizationem . 3s 3 XL. In quo explicatur Sedis A solica permissis , qua per Beatificati nem habetur. 36 XLI. In quo nonnulla indicantur de Sedis Apsohea definitiva sententia . qua in Canonidatione profertur . 367 XLII. De Ressa ita judicio quod in Beatificationem interponitur, utrum videlicet sit insallibile, ct ad Fidem Catholicam pertia
XLIII. De Belsasico judicis , quia interponitur in Sanctorum Canonizationem , utrum si infallibile. 4ao XLIV. In quo repellantur Opposita iis, qua dicta sunt in eapite prac
denti. 429 XLV. An sit de Fide , summum Pontificem errara non posse in Canonidatione Sanctorum; G an de Fidest, Cammeatum esse Sanctum. 446XLVI. De expensis , qua sunt tum in pertractandis causis Beatificationis ct Canonieationis , tum in solemnitate , hoc es , eum in Beatorum , aut Sanctorum numerum aliqui Servi Dei, vel Be ii referuntur. 4s sCAP. ULT. De quibusdam cautionibus necessariis ad evsodiam ct erogationem pecuniarum ex pia Fidelium largitate collectarum pro causis Beatificationis ct Caηοnietationis ; deque nonnullis quasion bus ad hane eamdem materiam pertinentibus. 68O
64쪽
Nnumeros propemodum Theologos inveniemus, qui aliquid in suis operibus de sanctorum Beatificatione atque Canonietatione scripserunt , si velimus singulos recensere , qui inter disputandum de hac ipsa materia disseruerunt. Sed in praesenti illos tantum indicasse sat erit, qui justos de re hac tractatus composuerunt: deinde de Scriptoribus Iurisperitis agemus, qui a gumentum idem ex professo pertractarunt: ad extremum vero eos etiam memorabimus, qui de solemni apparatu pro Beatificatione, vel Canonizatione enarrationes ediderunt. Antiquissimus igitur inter Theologos, quos viderim, qui tractatum de Canonizatione composuerit, est Auctor anonymus, cujus apud me extant mss. Hic enim opus suum exaravit anno a sya. idque dicavit Vi centio Lauraeo Cardinali Montis Regalis: & plura quidem eo in opere habentur Theologico more pertractata de sanctitate, tum autem aliqua de virtutibus , necnon multa de miraculis , & horum natura quare in hujus nostri operis decursu, quotiescumque occasio se offeret, hunc Auctorem laudabimus, ejusque sensum exponemus. Proxime succedit Angelus Rocca ex Augultiniana familia, Apost lici sacrarii Praefectus, quippe cum seripserit temporibus Clementis v III. cui etiam opus suum dicavit . Porro plura in eo sunt erudite collecta tum quoad requisita Canonizationis, tum quoad gradus & differentias mi
sequitur Fortunatus Macchus ex Ord. Eremitarum s. Augustini. pariter Apostolici sacrarii Praefectus . Scripsit nempe hic temporibus Urbani VIII. cui opus suum nuncupavit . inscriptum de notis o fruir
sanctitatis Teat scaudarum o C Onieandorum . In eo autem opere non solum luse agitur de sanctitate in genere, verum etiam de virtutibus tum Theo-
65쪽
Theologicis , tum Cardinalibus, quae ad gradum heroicum pervenerunt . Praeterquamquod ex ipsius operis argumento ac divisione colligitur , eum praeterea composuisse secundum librum de Martyrio, tertium de miraculis , quartum de Beatificatione, quintum de Canoni Zatione , sextum de ordine judiciario harum causarum , septimum de Congregationibus , in quibus causae pertractantur, octavum vero , quem nondum absolverat, de Missa Ponti scia . Sed ex omnibus his operibus hujus insignis viri tria tantum supersunt mss., quorum unum est ri Martyrio; alterum de natura, quidditate , inquislione , aticlaritate , antiquitate, cultu ,
o quibusdam aliis annexis ad Beatificationem G Sanctificationem spectaηtibus ;tertium , in quo quidquid ad Iudicum directionem tam ordinariorum , queetia d. Iegatorum , ct subdelegatorum ad tbeoriam ter praxim processitum in causis Servorum Dei requiritur , quantum fieri potest , dilucide explicatur . MSS. scilicet ista extant in bibliotheca Angelica Urbis, cui dono data sunt a Petro olim Cardinali Othobono , qui postea ad summum Pontificatum cvectus Alexandri VIII. nomen assumpsit: is autem acceperat ex bibliotheca Carinidinalis Corradi , uti apparet ex ipsorum operum inscriptione ; quaollenditur insuper ardens tanti Pontificis desiderium, ne quid occultum remaneret, quod stiadiosis posset expedire . Quartus porro inter Auctores Theologos cst Lucas Castellinus ex Dominicana familia, & sui quidem Religiosi ordinis Procurator Generalis. Scripsit & ipse sub Urbano VIII. cui etiam dicavit opus de certitudine gloria Sanctorum ; additis subinde duobus aliis tractatibus , id est d8
inquisitione miraculorum in Sanctorum Martyrum Canonidatisne, & de dilatione Cavonidationis. Haec autem Callellini opera , etsi methodo carere videantur , cum saltuatim scripta sint, plura tamen habent notatu digna eruta non modo ex Theologis, praesertim vero ex D. Thoma, sed & ex Brevibus , & Romanorum Pontificum bullis , qui maximopere prodesse possunt tum Procuratoribus & Advocatis, tum Fidei Promotori, tum etiam cetcris , qui ex ossicio in Beatiscationum & Canonietationum causis judicium ferre tenentur . Quintus est Franciscus Victonius ex FF. Minimorum similia, qui pariter tractatum de Sanctorum Canonizatione conscripsit tempore Urbani VIII. Sed ejus opus Gallico idiomate est exaratum ; in quo tamen , etsi in Romana Curia Procuratoribus , Advocatis, & Congregationis sacrorum rituum Consultoribus non magno adjumento sit, plura sunt erudite collecta.
Sextus est Ioannes Baptista Ricciolius Soc. Iesu Theologus, qui scripsit sub Clemente IX. eique opus suum nuncupavit. Ex solidis scilice
sacrae Theologiae principiis unice ostendit immunitatem erroris tum practici,
tum speculatimi in judicio, quod summi Pontifices serunt in Canoni Eationum causis.
66쪽
Edidit enim anno I 67 . dissertationem, in qua plura sunt utilia quoad viserum materiam ; utpote cum eam composuerit, ut demonstraret, quaedam visa , de quibus actum suit in causa Beatificationis S. Ioannis a Cruce , su isse supra naturam, ideoque inter miracula recensenda Octavus est Cardinalis de Lauraea , qui in suo crisu Theologico , quem Innocentio XI. inscripsit, non solum agit de herescitate virtutum in Beatificandis & Canonizandis requisita, verum etiam de miraculis & horum conditionibus, ut a sacra Congregatione possint approbari, necnon de Martvrio . Auctor nimirum iste minime composuit justum de Beatificatione & Canonizatione tractatum; &, quod consequitur, prima Acie non videtur de eo hic facienda mentio : attamen , quia fuit sacrae rituum Congregationis Consultor, & non modo institutionem , sed
etiam usum eoru in , quae necessaria sunt ad virtutem heroicam , ad miracula , atque ad Martyrium perfectissime cognovit, non abs re existimavimus ejus etiam meminisse ; & eo quidem magis, quod non persundi rie, sed ex proles so de virtutibus ipsis egerit, de miraculis, ac de virtvrio Nonus est Carolus Felix de Matia Episcopus S. Severi. Edidit qui pe temporibus Innocentii XI. tractatum de Canonidatione Sanctorum , in quo speciatim de sanctitate, de virtutibus, de gratiis gratis datis, &de miraculis disserit: ideoque opus utilitate non Caret. Decimus est Franciscus Bordonus ex Tertio Ord. g. Francisci; qui traictatum exaravit de miraculis, ratione habita beatificationis ct Cavoni etsi
tiouis. Post ejus obitum formis excussis suit, & Clementi Papae XI. dieatus. Aliqua nempe eo in opere notatione digna reperiuntur; sed plurae fortasse reperirentur . si opus ipsum a suo Auctore persectum suisset. Ex Theologis demum undecimus est Io. Bapti ita Memmius e Societ. Iesu; quippe qui, arrepta occasione Canoni rationum Sanctorum , quas peregit Benedictus XIII. tractatum Italico sermone edidit de sacro ritu Sanctu canonieandi. Nec omitti debet Auctor anonymus do ematici discursus de Sanctorum Canonietatione formis Parisiensibus Gallico idiomate impressi anno I 39. post primam nostri hujus operis editionem . Iuris autem Pontificii Prosessorum , qui de Canonietatione tractarunt, agmen ducit Cardinalis Ostiensis in commen. ad cap. Audivimus : de R Iiq. ct venerat. Sanctorum . Scripsit etenim circa annum Ias . Cum homtatu Alexandri IV. summi Pontificis jura Pontificia commentariis ¬is illustraret: ceteri , qui idem caput Audiυimus explicarunt, ea solummodo animadverterunt, quae ab eodem Cardinali Ostiensi jam adnotata suere, ordinem procedendi in Beatificationis & Canonietationis causis potissimum respicientia . Peculiarem postea de Candini eatisne tracta. tum edidit circa annum I 6. Troilus Malvetius ; quod quid om opus pis impressum est inter trach itus, qui magni vulgo appellantur, & in quo, praeter ordinem procedendi in dictis causis, quaedam etiam quoad viris tutes , nec non plura quoad miracula examinantur : & per eadem circi-Πm. I. ii ter
67쪽
ter tempora Martinus Laudensis parvum conscripsit tractatum de Cauoniaetatione S. Bemardini Senensis . Allata vero tum a Cardinali Ostiensi. ceterisque juris Pontificii Prosessoribus . tum a Troilo Malvetio, collecta suerunt & recte digesta a Iacobo Castellano de Fara Canonico Latera
nensi , dum tractatum Pariter de Sanctorum Canonitatione exaravit, quem Leoni X. summo Pontifici dicavit, in cujus praefatione haec habentur: δε- cuit materia Canonietationis , Beatissime Pater , a tempore Sixti IV. Praedecesseris tui usque ad Apogiolatum tuum augustissimum, eaque, ve titi in remotis locata , situ quodam obducta jacebat. Tantum enim ex ea sumebatur quantum ad
eorroborandas alias materias frequentiores ae magis quotidianas conducere videbatur ; ipsa vera principaliter di per se nunquam expetebatur . At nunc in felicissimo Pontificatu tuo in tanta celebritate versatur , tantum per ora Fidalium fere omnium eUilat, ut quae antea neglecta jacebat, nunc tanquam de tenebris distu in lucem s claritatem evecta, per se quam maxime expetatvr ; ct , s i
ter sacros canones ea ipsa occurrat, anitur eidem animus , multoque avidius ipsam , quam aliam , contemplatur : quamobrem accendebatur mihi animus magnopere ad eam , se vires mea tulissent, per diversa loca dispersam , in unum ac breTe compendium redigendam . uod ejeci tandem , Dei beneficio S' ope , brevemque tractatum de canonieatione Sam2orum secundum traditiones Canons rum pro ingenii facultate compsui. Item ante decreta generalia Urbani VIII. P. Virgilius Ceparius Soc. Iesu directorium Canonietationis Sanctorum composuit, quod nunquam tamen editum fuit; in quo profecto & plura adnotata sunt de modo ac ratione consciendi processus in Beatificationis & Ca- non ietationis causis , ut ex ejus praefatione deprehenditur Licet enim , inquit , Doctores multa de Cancrietatione sicripserint, o peritissmi aIiqui omnista praeclaras de hac materia tractatus ediderint, nouuvlli quoque relationes diaversarum carisarum Canonidationis evulgaverint, quas in hoc directorio addu-eemtis , rationem tamen conficiendi processus informatiῬοs primos apud Ordinarios lacorum, expediendi litteras remisseriales pro formandis procesibus secundis in genere. s tertiis tu specie auctoritate Amsolica , compulsandi scripturas ex publicis tabulariis ct archivis , ct agitandi has causas in Romana Curia it itaritam omnino reliquerunt) & adhuc plura extant de Romani Pontificis potestate in Canonizatione Sanctorum . Sed, cum major pars operis hujus versetur in expendendo , cujusmodi cultus praestandus sit Dei servis nondum beatificatis . aut canonietatis squod argumentum post decreta ScBreve Urbani VIII. in quibus sere omnes de eo quaestiones definitae suerunt , nullum amplius sibi vindicat locum hae sorte de causa factum ell, ut directorium ipsum , quod ab Auctore vivente minime vulgatum fuit, neque post eius obitum fuerit unquam typis impressum, atque ideo quasi inutile evaserit: quapropter &supervacui quodammodo haberi debeant eximii hujus viri labores, spatio licet triginta annorum fuerit Postulator causarum Beatificationis & Canoni rationis Servorum Dei e Soc. Jesu quemadmodum testatur ipsemet in eadem praefatione: aetamobrem, inquit,
68쪽
cum ego Mydno triginta jam annorum sudio m Iabore , ct Ionga harum causarum tractatione θ usu didicerim, qua ratione ha causa sint ad gloriam Dei
ct Sanctorum honorem insituenda , inchoanda, prosequenda, ad Optatum finem perducenda, ut hac mea experientia mittis ad mento 6se possi, decrevi hoe directorium conscribere , quo lectores insemantur. Tandem Felix Conte lorius tractatum edidit de Canonieatione Sanctorum, in quo de potestate sum-1ni Pontificis, de virtutibus, de miraculis, ac de processibus tractat. Et sane, cum fuerit i signis in Romana Curia Advocatus, aptior Ceteris esse potuisset ad universam materiam enucleandam ; sed id minus perse-cit, vel quia aliis curis & negotiis fuit distentus, vel quia, cum intuitu causarum, quae subsequentibus temporibus fuerunt in sacrorum rituum Congregxtione discusse , se obtulerit occaso alia semper, eaque nova dubia examinandi, praeteritorum quam probe habuit notitiam , habere nequaquam potuit & suturorum . Alia plura ad argumentum praesens pertinentia a juris Pontificii peritis conscripta suere. Rosa quippe nonnullas composuit additiones ad suum tractatum de Executoribus litterarum Apostolicarum , ubi satis apte disseruit de validitate processuum in Beatificationum & Canoni Eationum causis ; & quidem non periunctorie , sed ex prosesio. Ioannes Migetius olim in Romana Curia Advocatus institutionem exaravit de mori conficiendi processiιs in eisdem causis , quae fuit typis impressa opera Monialium Ui- stationis B. Mariae , utpote comparata ad probe conficiendos processus edocentes , quos informati Vos dicunt, de causa venerabilis Servae Dei Ioannae Franciscae de Chantal ipsarum Fundatricis . Frigdianus Castagnorius dilertus olim in Romana pariter Curia causarum Beatificationis & Canonizationis Patronus institutionem conscripsit pro recte consciendis auiritate Apostolica processibus super virtutibus O miracidis , quae & typis edita fuit Cracoviae , siquidem composita occasione causae eracoviens. Canoni Eationis B. Joannis Cantii. Petrus de Quintanilla idiomate Hispano edidit opus stuper decretis Urbani VIII. de non cultu. Ioannes Garetias de Caralapstractatum condidit de Canonietatione Sanctorum , in quo, quippe cum sa eius fuerit occasone , qua Romae pertractabatur causa cultus immemora-hilis B. Ollegarii, quaedam apposite spectant ad casum exceptum a de cretis Urbani VIII. ratione cultus immemorabilis . Denique Michael Angelus Lapius olim Fidei Subpromotor opuscula typis vulgavit, quorum unum de heroicitate virtutum in Teatificandis ct Cationi eandis requisita , alterum de inedia B. Decisi de Flue, tertium de tempore , quo quis degere vi Ieat sub aquis, ct non mori: quae quidem posterio i a co spectant, ut scilicet tuto dignosci queat, & quando inedia ad longum tempus protracta excedat naturae vires ; & quando inter miracula id recenseri possit , cum quis , praevia alicujus Servi Dei invocatione , incolumis evadit ab aquis , quibus aliquandiu fuit immersus. Praeterquamquod inter quaesiones medi-cμIegales Pauli Zacchiae pleraque sunt, ex quibus perspicuum fit, utrum
69쪽
sanationes sint naturae, an miraculo adseribendae; quemadmodum & hujusmodi aliqua, de eodem videlicet argumento, sormis excusa sunt post consuetudines Neapolitanas Molphesi tom. a. , ut & inter canonicas Iacobi Pignatelli e sevitationes multae extant ad Canonizationis materiam universim pertinentes: nec enim omittenda est practica Theologicο-Canonica ad carsas Teatification tim ct Canonizationum pertractandas edita a Fr. Augustino Matthaeuccio ex Minor. Observ. familia olim sacrorum rituum Congregationis Consultore. Porro, cum , juxta dicenda in hujus operis progressu , Canoni et tionum causae olim committerentur tribus antiquioribus Rotae Auditoribus, qui suas proinde relationes conficiebant, nonnullae adhuc supersunt ex ipss relationibus, quae insuper memorari merentur . Nempe quae sequuntur, irpis impressae sunt: relatio causiae S. Bonaventurae inter ejus opera tom. a. ; S. Francisci de Paula ps ejus vitam conscriptam ab erudito
viro Iosepho Maria Perimereti Episcopo Oppi densi ; S. Thomae de Villa-
nova post Contelorium de Canonieatione Sanctorum ; S. Andreae Corsini apud Leaanam consuli. I.; B. Gregorii X. post ejus vitam a filabre , ut solebat, exaratam a P. Antonio Maria Bonuccio Soc. Iesu et S. Aloysii Gonaagae in Actis Tollandianis , quibus etiam aliae editae comprehenduntur I S. Pii V. in ultimo romo annalium Betovii; binae demum in causa S. Teresiae, quarum una super ejus miraculis , altera super virtutibus, formis excusiae luerunt Vienna in Alistria anno I 628. Aliae Vero, praeter typis impressas, manu scriptae circumseruntur
quae spe stant ad causas tum Ss. Andreae Avellini, Caroli Borromaei, Didaci, Mariae Magdalenae de Parris, Philippi Nerit, Hyacinthi, Ca-jetani, Isidori Agricolae, Franciscae Romanae , Teresae, Petri de Alcantara , Elisabeth Reginae Portu galliae , Philippi Benitit, Raymundrde Pennasori, Paschalis de Baylon , Felieis a Cantalicio, Ioannis dτDeo, Ludovici Bertrandi , Francisti Borgiae , Francisci X averti, Jacobi de Marchia, Ioannis a Cruce , Catharinae de Ricciis; tum B B. viginti sex Martyrum Japonensum , Josaphat Archiepiscopi Pollocensis; tum demum Servorum Dei, Nicolai Factor , Hieronymi Aimiliani, Iuliani a
S. Augustino , Joannae de Cruce . In histe nimirum Rotae Auditorum relationibus , quandoquidem
Continent examen tum validitatis processuum , tum virtutum , tum etiam
miraculorum, utcunque aliqui obloqui ausi sint, non modicum inest pondus: ideoque iis 4n rebus, in quibus non suit ipsis derogatum vel a subsequenti & posteriori saerae rituum Congregationis consuetudine , Vel ab ejusdem sacrae Congregationis, aut summorum Pontificum Urbani VIII.& innocentii XI. decretis, absonum profecto esset, easdem non admittere alia inter stripta auctoritate pollentia . Quapropter de relationibus ipsis merito ita loquitur Castellinus in tractatiι de inquisitione miraculorum in Sanct rum Idarurum canonieatione pag. I 3 a. num. 36. Denique verix
70쪽
εUIieata , ct modo praedicto corroborata , qriae continetur in praedictis relationibus magna diligentia editis , nunquam legitur, quod fuerit infirmata , sed approbata; o , illa duce , processum sit fere semper , ne dicam verius Ampliciter ct semper. ad actum solemnis Canonidationis. Item pag. 33 I. Idem quoque suaderi potes,
spectata conditione personarum , ac munerum eorum praefantissimorum virorum, per quos retulariter eduntur consimiles relationes : nam fere semper edita fuere per amplissmos Patres sacra Rota Romana Auditores, quorum θι Iara doctrina ct eximia dignitas cunctis quidem explorata es. Praeterea eamdem eximiam amctoritatem dictarum relationum satis aperte declarat praestantia finis , ad quem seri propter quem conduntur; ut scilicet per illas perducatur ad desideratum exi. tum negotium tanti inomenti, quale est in Ecclesia saucia Dei illud solemnis Canoni rationis Iustorum , ad quem efffectum osseruntur Pontifici Romano pro tempore exisenti .
Et haec quid ein de Iurisperitis , qui de sanctorum Canonizatione
tractatus, aut opera composuerunt. Sequuntur decreta, cordo conficiendi processus in causis Beatificationis & Canonigationis Sanctorum , quae edita fuere auctoritate summi Pontificis Urbani VIII., aliaque novi Lsima decreta ad idem institutum pertinentia, auctoritate summi Pontificis Innocentii XI. promulgata, de quibus in hoc opere agendi saepen mero occasio dabitur . Earum porro relationum, quae editae sunt, quotiescumque ab albquo summo pontifice aut alicujus Servi Dei Beatificatio, aut Beati alicujus Canoni Eatio peracta fuit, potissimum quae Italico idiomate conscriptae sunt, & quarum latent Auctores, nullam hic rationem habere instituimus. sed eas tamen luculentiores enarrationes prosequemur, quae vel propter Auctorum antiquitatem , vel propter eorum auctoritatem , fidem sbi maxime conciliant; quare & esse queunt tanquam regula , ut ipsa Beatificationis & Canonizationis solemnia rite recteque perficiantur. Antiquior scilicet ex his , quas praetereundas esse minime ducimus , est ordo Romanus Jacobo Cardinali Caietano , qui mortuus est sub Cl mente VI. , attributus , atque editus a Mibillonio in musto Italico tom. a. Hunc excipit ordo Auctoris , qui in aula Pontificia rituum formulis praeerat anno I 347. typis impressus apud Raynaldum in annal. ad eumdem annum. Tertio venit ordo Romanus Petri Amelii ex ordine Fremitarum S. Augustini, Aditui Urbani V. qui a Mabillonio pariter evulgatus suit in e dem museo Italico tom. a. Sequitur liber Volaterrani , in quo descripta fuit Canonietatio S. Bonaventurae , qui & extat apud Raynaldum ad annum I 82. num. 6. Quinto adest ordo Canonietationis Sanetorum scriptus
anno 1 9Φ. typis autem excuses tom. 3. eslerit CC. Tritannia . Occurrunt sexto liber sacrarum caeremoniarum , sive rituum Ecclesiasticorum Ecclesiae Romanae, qui nomen praesesert Christophori Marcelli Archiepiscopi Coicyrensis , quique editus fuit tempore Leonis X. & ipsi dicatus; necnon Diaria Paridis de Crassis caeremoniarum Magistri sub eodem Leone X., inqui,