Jani Vincentii Gravinae ... Institutiones canonicæ

81쪽

gg IN svsae duro Nisincumbere debere sitis Ecclesiis, ut inde abscede re eis non liceat, nili iustis ex ea iussi nempe ob christianam charitatem , urgentem necessitatem , debitam obedientiam, dc evidentem Eraesiue, vel reipublicae utilitatem , easque causas a Superioribus, & a Summo Pontifice esse adprobandas . Sine causis vero ita pretatis non ultra duos, aut ad lammum tres menses abesse Iscet singulis amnis; cavendumque, ne absentia incidat in Festos Dies Ecclesiae solemniores et si secus fecerim, e rebunt fructibus absentis tempore , iique inhricam , aut pauperum levamen convertentur .

De minoribus autem Clericis ratione beneficii sui ad residendum obstrictis , re ab 'ordinario cogendis, eadem Sacra Synodus decrevit , ne talis obligatio eis remittatur, nisi et justis causis Episcopo probandis , qui absentium meo , alios regimini deputet . Causae autem, ex quibus obligatio residentis remitaitur, hae sent. I. Causa studiorum in celebri aliqua Univertatates (s quae causa non congruit Parochis: nam post Concilium Tridentinum sine idonea doctrina nulli possunt ad curam Animarum adspirare. II. Causa sunt negotia ejus Ecclesia, quam quis colit. (63 - i i IIII. Servitium Summi potitutas. Iv. Sectitium proprii Epistopi . . P

82쪽

e Periculum aliquod lethale, sive inoibi , sive violentiae. (8)Quamvis autem justa absentia non auferat absentibus fructus , aufert tamen distributiones quotidianas , sive portiones exiliores distinctas a praebendis, sive mactibus maioribus. Quae distria butiones subministrantur in dies iis, qui Ecclesias colunt, Divinis ossiciis perfungendis, re Solemnibus recitandis. Quae dimibutiones , si aut nullae sint in C thedralibus, & Collegistis, aut sint nimis tenues, possunt ex decreto Sacri Concilii Tridentini tui Episcopi ex tertia parte praebendarum, & quorumcumque proventuum easdem distributiones presentiobus, exclusis absentibus, dividendas constituere. Ne tamen denegentur Clerico aegrotanti, (Io & ei, quem evidens necessitas, veI Ecclesiae uti litas excuset, aut senium, propter quod seset Sacra Congregatio Cardinalium veniam residentiae concedere, non ablatis distributionibus quotidi .

De Regularibus, ae Monachis.

HActenus de Clericis , nunc de Monachis ,

sive solitariam vitam ducentibus , aut ducere debentibus , ut origo nominis , & instituti eorum ostendit. Etenim priscis temporibus, partim ut pericula declinarent, quae impendebanti ab

83쪽

ab hostibus christiani nominis Ecclesiam vexam tibus; partim ut curas profanas effugerent, quibus animum a sacris operibus, ae divinis studiis abducitur, non pauci se in deserta loca , & insolitudines condebant, recedentes a multitudine, unde & Graeco verbo Anachoretae , cujus instituti Principes Paulus, & Antonius Agyptii Eremitae, hoc est deseriorum locorum incolae , qui cupidos ejus instituti, sectilioresque suos certis vivendi legibus adstrinxerunt. Ad quas tammulti eonfluebant pietate insignes , ut Divus Basilius

opera eorum , & ministerio in rebus sacris ut retur, multaque illis Monasteria extrueret traditis regulis , quae ad Occidentem etiam pem nerunt , exceptaque fuerunt a uon paucia , sed

vagis, & incompositis , quos coegit, & ad re ctiorem vivendi normam adduxit Divus Bene .dictus; adeo ut Monachorum familiae in Otiente quidem Divum Basilium ; in Occidente vero D. tinedietiam auctorem potissimum agnoscant,

indeque dicti fuerint Coenobitae, tamquam comis muniter viventes , qui in minores plurimas sub

diversis nomini us familias , tanquam in ramos

discesserunt. .

Et quoniam anno cen esimo supra millesimum foede laxabatur Clericorum disciplina , redacti fuerunt plures Clerici ad Augustini regulam s veriorem, iisque locus tritatus in Laterane Basilica , unde appellati Canonici Lateranenses , qui secundus est is ordine Monachorum. Ex hoc ordine processit Divus Dominicus, qui Ordinem instituit Praedicatorum ad abigem s. Haereses Albigensium, eo tempore gliscentes, mores publicis in concionibus corrigendos

Eodem

84쪽

CAMON ca. r Eodem tempore' Divus Franciscus de Agis, mendicitatis professionem ad Christi, & Apost, larum imitationem invexit ; dc utrumque Ordinem , tam Dominici scillaet , quam Francisci, Honorius III. Ponti sex confirmavit anno

MCCXXIII.

His accessit ordo Carmelitarum, quos ad Atheimitation in Monte Carmelo instituit, & ad vitae severitatem assuefecit Alberius Patriarcha qui inde in Europam concedentes , regulae suae confirmationem impetrarunt. Eadem aetate Alexander Iv. Pontifex plures Eremitas vagos, & errones compulit ad Divi Augustini regulam, quos Eremitas Augustinianos appellavit. imque his quatuor Mendicantium familiis teratius post Canonicos Lateranenses Regularium ordo constituitur. Ad quos, veluti capita minora, sere omnia, quae post processerunt, Monachorum divortia r

vocantur, praeter Oericos , quos vocant regul

res, & Ordines Militares, Sacrae scilicet Militiae

adversus Infideles dicatos . Status Monachorum iundatur in votis , quibus solemniter se obstringunt, cum primum edunt Monachismi professionem e cui voto, utpote solemni, dispensare non potest, nisi Summus Pontifex et cum votum simplex regulariter ex causa

remittere possit etiam Epistopus. (ri vovendo autem promittunt obedientiam, paupertatem, &castitatem et idque, dum solemniter professionem edunt, qui est' aditus interior ad Monachismum ad

85쪽

a INsTi TU Tt M sad quam professionem etiam opus est iusta aetas, quam Concilium Triden inum statuit annorum XVI. expletorum, eamque professionem praecedere debet annus probationis , sive Novitiatus , cum

gestatione habitus , di vita intra Monesimi clamstra. ( a 3 Est autem professio vel expr a, quae

emam Abbate, vel alio legitimo Superiore M nasterii palam emittitur et vel licita, quae ita citur ex actibus , eum scilicet quis post annum XVI. explerum, & post annum probationis ( 3 gestaverit habitam, novitiis , & professis comminnem , aut cum quis post prosessionem, sive r tione aetatis nondum justae, sive ratione illati metus invalidam . per quinquennium tacuerit ,

neque contra eam professionem reclamaverit, nam ratam eam habuisse censetur; neque illam rescim

dere amplius potest . nisi ex iusta causa contra illius quinquennii Iapsim iuerit a Summo rem tifice restitutus . At si habitum dimisisset, non aintea reclamans audietur , quam si ad Mona rium. & ad iuum habitum redierit. ( Muli ris tamen poesessio , nisi post exploratam illius ab Episcopo voluntatem rata non habe . (s Renunciationes porro, & obligationes intra probationis annum, nisi duobus mensibus ante professionem fiant, non labutant, si fiant intra duos illos menses , nec prosessio sequatur . irria tabuntur . to Professus porro , si non renunciaverit, bona

xi Cone. Trid. C. ti. ML M. de regularis i vallem hi flectet. h. t.

seC. ff. de regulari s 3 Cone. Trid. seae lig. C. tr. . de regularit si coire. Tris t. C. s.

86쪽

sua transfert ad Monasterium , si capax, , is commune; siti minus, ad proximiores. Ac sane hodie post s Concilium . Tricientinum non modo Monachi, hi & Mendicantes omnes bona possidere pollunt in comihune; exceptis C pucinis, de Minoribus observantibus. Privatim veho nullus Monachus has e dominium potest bonorum , ne quidem cum venia Summi Potitificis e nam idem esset imitatem habere eam . atque solvi voto & h Religione abire. Repugnat enim habere dominium rerum cum professione paupertatis unde quidquid ad

Monachum pervenerit, erit in commune conferendum . ( 8 Cum aurem Religionem semel

professus, mutare nequeat statum , neque transiare ad aliam Religionem , nisi arctiorem , pr pterea neque ex Monasterio licet exire sine Superioris venia, etiamsi ad maiorem sui ordinis Praesulatum petatur; nam , si sine litteris eam veniam continentibus in via reperiatur , mi O dinis desertor habetur , & iugitruus appellatur ;ideoque punitur et (y ) quibus deteriores lani Apostatae , qui prorsus retinenche Religionis animum abjecerunt. De quibus omnibus plenissime cavit Innocentius XII. inter suas Constitutiones. Montalibus vero ne inni per quidem e Monasterii claustris exire licet, nisi ex venia Episcopi, caussa cognita e puta si Abbatissa Amatione j ramenti agnosem debeae dilectum dominium , a quo Monasterium sirum possideat seudum

87쪽

Ini Tiru Tio NEs(1ol vel si vis' major, quae a natura immineat vel ab hominibus, puta, incendium, bellum, &similia, quae necessitate 'sua superant legum p testatem ii 3 neqpe in est ulli ad Moniales nimire sine Episcopi venia , quam concedet ex iustis, di necessariis causis, puta servitii communis , vel valetudinis , vel lalutis Animarum qua-inm ratione, praeter cummunem . & ordinarium Consessarium, obtinere debent Montales bis, aut ter in anno extraordinariani, cui praecordia sua

liberius paresectant. (rdi oniam autem sexus imbecillitas', & iusidiarum ' pericula praesentem custodiam poscunt; ideo Monialium regimen i tiam permissum est Episcopis, vel ut ordinariis, vel ut sedis Apostolicae Delegatis, si Monasteria sint exemta, dc Sedi Apostolicae inimedi e la ieeta , fissi vel a Capitulis deputatis et regantur ,

vel ab aliis Regularibus: si 3

88쪽

LIBER SECUNDUS:

De rerum divisione, atque adminis ratione. T i t is L D . i.

ES Ecclesia meae, sive Sacrae aut tu ritualea lant, aut temporales , qu rum ilhe ad salutem Animarum per tinent, lue ad Ecclesiae, M. Ministroarum usum. spiritualium aliae corpo . reae sunt, quae sensibus evit iantur . eaeqtie dia viduntur in Sacramenta, in Res Sacrat, Sanetita,re Religiosas. , de quibus proxime differemm . Aliae sunt incorporeae quae se b- noo subjuciuntur , sed adprehenduntur at imo , ut viri tes. De Spiritualibus autem rebus corporeis tractare instituentes, primo de Saretinentis disputa. imus, ordine filo ad reliquas processuri.

89쪽

De Sacramentis.

TITULUS II. SAcmentum est rei sacrae signum a Deo in

stitutum ad significandam gratiam praesentem inempe si nistitatem, & justitiam nostram ab ipso Pharpentu erilariam passionem Christi, de viatam aeternam: vel est invisibilis gratiae visibile signum ad nostram justifigationem in tim. Constat autem quodli t Sacramentum ex materia ,& forma , quae veteres Patres exprimebant per elementum, & verbum et quorum prius materiae , post ius vero formae rationem habuit. ( i ) Sa cramenmrum administrandomin maestas condita est in Ecclesia, quae illam per suos Niquiros exe cetr que cum instrumentorum tantum usum prae-heant in opere, emus meaeia, & vis tota fluit

a Christo; ideo mores , vel pietas Ministri nihil

prorsus conferunt ad efficaciam Sacramentorum et nihil enim refert, bonis ne , an malis hominiabus Christias situm opus exercendum commiciat e instrumenta enim ab ipso moventqr, cujiis i

tum est opus et a dummodo Minister pol

statem habret, & voluntatem , quam voluntautem habere dicitur, si generaliter tacere antendat, quod Christus instituit, vel quod fecerunt A noli; vel quod facit Ecclesia Romana et quae omnia tendunt eo, ut quis facere velit, quod Christus iussit . Unde si quis infidelis, qui neque , ru

90쪽

Christo eredit, neque Ecclesiae, em aliquem triat, fuere velit, quod M Eceleag fieri perspexit, is Baptist num umiter constri. Ex tribus a tem volun Atibus, sive intentionibus, quae Seh lasticis inuntur habitualis, virtutiis, de a alis stabitualis quidem est inutilis, actualis non necessivia; unde ad validitato Sacramenti exigit*rs rem virtualis, sive,-ita Sacramentum antecedat, ut ex illius vi actus Sacramenti sequa.tur. t 3 ) Conferunt vero Sacramenta gratiam kapte, vi sive quatenus Saraam nla sunt, non

quatenus elmenta , atque conferunt, ut verbis Theologorum utar, ex opere operato, Damnata

est enim Lutheri, & Qilvini sententia, qui essi-eaciam Sacra ment*rum non a Sacramentis ipsis, sed a suscipientium fide deducunt. Porro duo sunt Sacramentinum , quorum prior est communis cunctis, nempe gratia, qua lusti dimur , dc character, qui animae imprimitur a tribus tantum Saeramentis , Baptismo: scit, Comfirmatione , & Ordine, quae notam insculpunt animis , qua distin amur et unde per Bap mi , & Confirmationis cmaracterem segregamur ab In fidelibus , per chara sterem ordinis secernimur alaicis . Et Gquia semel impressus character numquam deletur, ideo tria haec Sacramenta nefas est iterare. Sunt autem Ecclesiae Catholicae Sacramenta septem: Baptismus, qui aditum aperit advenientibus f Confirmatio , quae robur addit dimicaturis; Eucharistia, quae alimentum est animae saluberrimum; Poenitentia, quae reducit aberra,