Quaestiones morales selectiores a Gabriele Beato Societatis Iesu, theologiæ moralis in Collegio Romano professore, discussæ, ac resolutæ. In quibus, propositis casibus, prima quædam principia, ad plurimas alias quæstiones similes resoluendas perutili

발행: 1663년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

4 De conscentia

per omnia diligendum, non propterea peccaret, qui Deum super omnia diligeret, impossibile enim est , Deum diligere , & per ipsam dile- . ctionem peccare; ergo non semper

conscientiam erroneam sequi tene- mur, neque semper est peccatum si contra Illam operari, ergo etiamsi ' conscientia erronea rustico dictaret, esse peierandum ad proximi vis

tam tuendam, non propterea tene-

. bat ut illam sequi, sed poterat con-

. tra illam operari, ideoques nou .peraudo, Peccauit.

NOTABILIA.

xo a Duertendum est primo; eo

uri scientiam , nihil esse a Iiud ,

quam dictamen rationis , iudicans, aliquid esse bonum vel malum, sequendum vel fugiendum Idebet autem e lse actus iudicativus, quia per illum, debet intellectus iudicare squid voluntas fugere debeat, quid amplecti. Diuidi communiter solet in Temotam, di proximam ; illa dicitur, quae in communi dictat, aliquid e Ise faciendum , vel omittendum; ut, audiendam esse missam die festor haec dicitur, quae in particu

Iari , & in specie , dictat, quid hic di nune sit faciendum, quid fugiendum, ut, esse hodie missam audiendam I quamuis autem ex conscientia, sue iudicio uniuersali, deduci Tegulariter, di per se , soleae smi- Iis conscientia , de iudicium parti Culare, ex eo enim, quod audiendast mi ga in die festo, & hodie sit dies festus, regulariter, & per se sinscrtur, hodie misiam esie audie dam; per aecidens tamen, & ratio. ne aIicuius circunstantiae, potest alis quando non deduci, sed potius oppositum; potest enim quis simul iudicare, die festo audiendum esse sa-

c um , & tamen, propter infirmitatem , se non esse obligatum ἱ tunc tamen, etiam iudicium particulareavere non est uniuersali contrarium

quia hoc, nunquam dictat, die festo, infirmo, aut impedito audiendam esse misiam , sed potius oppositum. II Aduertendum est secundo,Intellectui nostro , sicut indita est a natura vis cognoscendi verum , hoc est , prima quaedam principia speculativa per se nota , qualia sunt ἰomne totum est maius sua part , quodlibet est, vel non est , & similia ; ita inditam esse virtutem cognoscendi bonum; hoc est prima quaedam principia practica uniuersalis sma, omnibus nota; qualia sunt; omne bonum est se queiadum , omne prohibItum a Deo est fugie- .dum , & si in ilia r quae principia appellantur syndere sis. Ex his autem, it tellectus deducit aliquando con clusiones falsas, per additionem minoris salsae; Si quis enim dicat , omne prohibitum a Deo est naa Ium ; & deinde addat omne ruramentum est prohibitum a Deo et Mati. s. Ego autem dico et abis nolite in are omnino et quae mIn Orest salsa; inseret, quod omne iuramentum sit malum ,& illicitum i , quod tamen est falsum ἰ haec ergo conclusio ex primis principus practicis falso deducta , dicitur conscientia errans , sicut deducta peradditionem minoris propositioniS

22쪽

probabilis, dicitur conscientia pro habilis , & deducta evidenter, dicitur conscientia recta. a Aduertendum est tertio,' Volun-' talem nostram , cum sit potentia

caeca , ferri non posse in obiectum , nisi hoc illi proponatur ab intellectu tanquam honestum , vel turpe , sequendum vel fugiendum , hinc autem ite primo , ut voluntas non feratur in obiectum secundum se ,

sed solum prout illi proponitur ab intellectu I unde, si proponatu 1 vehonum, quamuis in se fit malum , voluntas in iliud fertur tanquam in bonum , neque.illud fugere po test, tanquam malum, quia eius ma litiam non cognoscit. a. ut dictamen rationis, siue iudicium practicum conscientiae, voluntati proponens obiectum,tanquam bonum, vel ma tum, sit illius regula; cum enim vo luntas eo iudicio omnino indigeat ad libere operandum, sequitur, vis, dum illi conformatur, recte opere

turI.amat enim tune id , quod illi Proponitur ut bonum , di fugit id,

quod illi proponitur Vt malum 1 odum vero illi non eonformatur sPeccet s. quia tunc amat quod illi proponitur ut malum, & fugiendu ,

vel fugit id, quod illi proponitur

ut bonum, & sequendum It voluntas 3utem tunc peccat, eum vel vult malum , vel fugit bonum . Tertio; l Vt, quamuis lex, siue diuina, si uta naturalis, siue humana , sit prima regula nostrarum operationum sobligare tamen voluntatem non

possit, nisi mediante regula proxi mal quae est conseientia; quia illam

obligare non potest , nisi ei per iu-

Quaest. I. S

dicium conscientiae, sine per dictamen rationis proponatur ab intel--lectu , nec alio ni Odoi illam obligare potest, quam, quo ei ab intellectu per conscientiam proponitur 'II Aduertendum est quarto; in ecprincipia practica; primum, uniuet salissimum, ac notissimum, illud esse. Faciendum est id , quod conscien tia dictat, esse honestum , & omittendum,quod eadem dictat esse inhonestum i Unusquisque enim , eo ipso,quod facit aliquid contra id , quod conscientia dictat, existimat,

se male operari, ut constat experientia , quia voluntas , cum ferri

non possit in obiectum , nisi pro veilli proponitur ab intellectu, ut di ctum est, eo ipso, quod amplectitur id, quod illi proponitur ut hone stum , honeste operatur , si vero illud fugiat, inhoneste . Hoc autem principium, est dictamen , siue iudicium aliquod reflexum, habens pro obiecto, aliud dictamen, siue iudicium directe representas operationem aliquam, ut honestam , vel inhonestam , Dum enim dico, quis

quid eonscientia dictat esse inhonesum , en fugiendum; conscientia dictat furtum esse inbone Hu; ergo

furtum effugiendum; minor pro positio habet pro obiecto iudicium

dictans, furtum esse inhonestum. Ex hoc ergo principio, Prudentia, om aues suas concIusiones deducit, peri easque proxime, ac immediate regulat operationes voluntatis; unde hae solae conclusiones appellantur proprie conscientia ψ se hi perque

sunt Verae, certae, ac euidentes,sem

Per enim verum est, quod quidquid A 3 con

23쪽

6 De conscientia .

eonscientia dictat, esse honestum, est faeiendum ἀ semper etiam. Ve-Tum est , quod conscientia, hic Mnunc dictat,furtum esse inhonestum, quia dictamen hoc in nobis experimur, ergo vera etiam semper debet esse conclusio inde deductat quia ex vero non infertur nisi verum. Iudicium autem di istans ,.furtum e si e inhonestum , ipsum quoque dicitur conscientia, quia remote saltem, dc mediante dictamine prudentia regulat voluntatem I & haec est eoa scientia, quae aliquanda est cecta saliquando erronea, & aliquando

probabilis.14 Aduertendum est quinto Idicta

men proponens voluntati operatio nem aliquam ut bonam,vel malam, illam aliquando proponere ea qui aliquod bonum , ad morum honestatem, ac animae salutem , omnia necessarium:ς ut eum proponit

Deum esse super omnia diligendum; Furtum esse fugiendum, & simi Ita, tunc autem ictamen hoc appellatur praeceptum, quia vim ha-- het obligandi volantatem, ita ut, si contra illud faciat, peccet , Aliquando vero proponere eandem , non tanquam bonum necessarium , sed solum magis ut He, & ad morum . honestatem , ac animae salutem ma-

gis conueniens v vijcum Propcinit , Virginis atem aut latam religiosum esse amplectendum I tunc autem diseitur consilium, qaia ΗΟIungue in

non obligat , sed se Ium hortatur,&fi voluntas contra illud faciae, nota mecae . UL positis - .

uandam , ratione conscientiae in uiae ibiliter erroneae, non peccasse .

mea .rustico, per conscientiam errantem, repraesentatum ut bonum,

ideoque rusticus illud voIeus , voluid , quantum erat ex se , aliquid honum p velle autem bonum non potest esse peccatum; vo Iunias enim in hoe conformatur legi naturali dictanti; bonum esse amandum , ac sequendum ω II Secando, quia,licem perlutrum in se sit malumi, voluntam tamen ita . illud sextur non se eundum quod essin se , sed solum secundum , quod . illi a ratione Proponitur;sed a con scientia errante propositum est rusico, tanquam bonumῆergo vo Iuu estas ullud amplexa est tanquam - . num , illudqud volens voIuit bo numςmoiI quod e Me tale in se , sed

- ara apprehensione οῦ VoIuneas autem volens bonum, Peccare non potes,

ut dictum est ὴ lex enim naturalis praecipiti sequendum esse bonum , siue vere, sive falso iudicetux b num, sicut prohibet veste malum , siu

24쪽

Erronea. Quaest. I

sue vere, siue salso iudicetur ma

I 8 Tertio;quia nulla IeX obirgat,nisi quatenus nobis nota est, & voluntati per cognitionem proposita, sed rustico nulla lex per conscientiam proposita est, prohibens tale periurium, sed illi, quamuis falso, pro posita est lex illud praecipiens ad proximi vitam saluandam; ergo nouobligabatur ad omittendum pertu rium , sed potius ad illud ponen dum , ut vitae proximi prospiceret; ideoque, peierando a nullo modo

as Quarto; quia, si quis legem, a mi nistro,nomine Regis, falso promul gatam, seruet,non peccat; imo pec-: caret , si non seruaret , & tanquam Contemptor puniretur . Similiter qui obedit et , quem credit, suum esse PraeIatum, non peccat, imo Pec caret , si non obediret. Sed rusticus, peierando , seruauit Iegem sibi ab intellectit tanquam a Dei prae- eone , licet falso,propositam; ergo non peccauit, sed potius pece flat, si periurium omisisset;diuinam enim

voluntatem contempsisset, omittens

id , quod putabat , Deum velleiac

praecipere.

eto D rationes autem in contra L A rium respondetur ἔ ad primam et Rusticum commisisse periurium solum materialiter , sue id , quod erat periurium , non tamen formaliter, quia non cognouit, esse periurium, nec diuina lege prohibitum , quod tamen nec effari re-

quiritur ad peceatum ς auctoritas autem diuina, B eius I ex prohibens periurium , cum tune rustico non esset ab intellemi per cogni tionem propo fita , illum obligare non potuit ad abstinendum a periurio; ad eam enim obligationem inducendam necessario requirebatur, ut lex diuina rustico per cognitio nem esset proposita , cum voluntas sit potentia caeca, nec ferri possit in incognitum; cum ergo illi non esset proposita , illum obligare non po- . tuitῖ immo, cum esset illi, quamuis falso, proposita lex obligans ad peieraudum ad vitam proximi DI-uandam, hanc implere debuit, ideoque, implendo , non peccauit.

sticum secisse actum bonum; fecit enim actum misericordiae, perinde ac si periurium vere fuisset a Deo

praeceptum: nam e X.vna parte, per

iurium tunc nullam habuit forma- Iem malitiam ; & ex alia, recepit bonitatem a fine intento , proXimi vitam saluandi I Neque obstat , quod habuerit obiectum de se malum; nam i IIa malitia non futtivo - .luntati ab intellectu proposita , ac repraesentata, sed obiectum fuit potius repraesentatum, ut bonum, sicut Iacob, coniunctio cum Lia fuit proposita , tanquam coniumstio cum au Xore , ideoque non habuit mali tiam fornicationis ἰ obiectum autem specificat actum nostrae voluntatis,non prout est in se , sed proueest illi ab intellectu propositum. 22 Ad 3. Resp. Rusticum gaudere quidem potuisse, quod periurium cum ignorantia iii uincibili, &con-

25쪽

8 De conscientia

sequenter sine peccato, commiserit; non tamen de periurio secundum se, & post cognitam turpitudinem, quia tunc gailisus esset de periurio cognito ut malo , & consequenter de eius malitia , quod fieri non potest sine peccato ε

uincibiliter errantem , nunquam sesse Diuinae legi contrariam; lexi enim diuina nunquam praeeipit, n, esse peierandum in omni casu, tam Per se, quam per accidens I sed solum, quando ipsa lex de non peierando, ab intellectu, absque errore, voluntati repraesentatur . in hoc autem casu, semper obligat; neque est contraria constientiae erroneae dictanti,esse peierandum ad saluandam proximi vitam , quia ipsa Pro isto casu, non obligat . et 4 Ad s. Resp. Conscientiam nos obligare ad illam sequendam , in aquantum est de hiuata a lege aeterna , hoe est,in quantum nobis proponit legem aeternam , siue proPo . nat deinde veris, sue salso I nam etiam in hoc casu, diei potest deriuata a lege aeterna, quia Deus praecipit, ac vult, ut posit& errore , &cx suppositione, quo e cons ientia errans hoc dictet, ponatur pertu rium ad vitam proximi tuendam. a I Ad 6. Negatur antecedens. Lex enim, quamuis falsa , Regis nomine promulgata, obligationem inducit ita ut populus obedire teneatur ,&contemptores puniantur; eo enim ipso, quod illi non obediretur, cen

seretur contemni Rex; nam ut aliquis contemnatur , non est necesse

e fiat contra id , quod ab eo veru praecipitur, sed satis est, ut fiat eo nistra id, quod putatur ab eo praeeipi;

- smiliter ergo, cum conscientia erronea, Dei nomine, proponit, licet falso , Iegem de peierando ad pro ximi vitam tuendam, obligationem per accidens inducit, ita ut voluntas ei teneatur obedire , quia non obediendo , Dei voluntatem contemneret, faciendo contra id,quod putaret, illam velle .

6 Ad 7. Respam possipile esse,quod quis Deum diligat super omnia, &L simul habeat conscientiam erroneam, qua iudicet, hoc esse pecca- . eum, enim ipso , quod iudicae esse peccatum iudieat esse contra

Dei voluntatem; ergo illud facientem Deum diligere non potest superio omnia, impossibile enim est,diligeraei Deum super omnia , & simul velle - aliquid , quod putatur esse contrMin' eius voluntatem : in aliis . autem

materiss hoc non accidit; potest enim quis peccare, faciendo ex con. scientia erronea id, quod alias esset, ex se bonum; bonum enim est ieiunaaeo, & tamen , si quis putaret, ego peccatam , ieiunando peccaret,qai faceret ict, quod crederet esse malum Pnatum autem sic apprehenium est vitandum .

di Ouigitur ex dictis primo, non

. . a solum omnem actionem internam voluntatis , conscientit e roneae contraetiam , sed etiam e ternam esse malami quoties est voluntaria ς quia lex naturalis non

26쪽

dicatur ut malum , sed etiam illud

facere; vel omittere id, euius omitasio , falso iudicatur, esse mala ; e dem enim est ratio de omissione, ac de actione . et 8 Secundo, conscientiam, siue ue

ram , siue erroneam, voluntatem

- non obligare proprie , per se , ac principaliter , sed solum per modum applicationis, & conditionis requisitae ad hoc, ut teri, siue praeceptum obliget humano modo; nullum enim praeceptum obligat , nisi

mediante.apprehensione , quae est immediata regula nostrarum ope- . rationum et haec tamen est disserenistia inter conscientiam veram x &erroneam, quod obligatio per conscientiam Veram proposita, per ad uentum alterius cognitionis, non cessat, quia vere datur ἔ obligatio Vero, per conscientiam erroneam Proposita, per aduentum cognitionis verae , statim cessat, quia antea, . t re Vera,non dabatur, sed erat solum in apprehensione per conscientiam erroneam , & haec,per aduen tum conscientiae verae, statim cessat.

29 Tertio Conscientiam rectam diuerso modo obligare , ac obliget

conscientia erronea, nam vera, cumst conformis legi diuinae , est vera lex; erronea vero putatur sollim Dei I ex , cum vere non sit similiter,recta simpliciter obligat , erronea vero solum ex suppositione, M

quatenus creditur esse praceptuna Dei.

3o Quartoἰ quoties conscien ria e

ronea deponitur , n .n esse pecca tum, agere contra illam; cum enim

tota ratio culpae consurgat OA ipsa

Quaest. I. 9

conscientia erronea, & alias. caetera sint bona, vel non mala; eo ipso, quod haec deponitur , nec per uexat , cessist ratio culpae . Ut tamen deponi pol st, necessario requiritur aliqua ratio, alioquin voluntas eam absolute deponere non posset, cum

alias supponatur inuincibilis. 31 Qiunto; ut sit peccatum , facere

contra conscientiam erroneam , re

quiri , ut ea conseientia , sit tunc ἐquando peccatur, & quod tunc actu reclamet, vel per iudicium perfectum , v cI per aliquam dubitationem z s enim non est actu i quando fit opus , nullo modo est , cum in nullo suo effectu si virtualiter , Ut per se patet; si autem nullo modo

est, ad peccatum concurrere non

potest; neque satis est, quod praece Liarit, & non fuerit reuocata ; Tum quia, quando actu fit opus, dari necessario debet liqua cognitio ci ea illud, dictans esse faciendum, ve Iomittendum . Tum etiam, quia se

queretur , Infidelem, qui semel per

errorem existimauit, ad operis bo nitatem'requiri, ut referatur ad Ido Ium, in omnibus operibus ex obiecto bonis, semper peccaret setiam si actu falsam illam opinionem non haberet, quia satis esset, non fuisse reuocatam i hoc autem

tanquam absurdum a nemine admittitur Va u. I. a. dis 6 ar Sexto , s conscientia errone sinu incibiliter dictet duas actiones oppositas; ut si Pastor ovium putet, esse mortale , omittere sacrum diensio , & simul etiam, esse mortale , gregem deserere , & ire ad Ecclesiam . tu ac quidquid fiat , non pec-

27쪽

De conscientia

eari, qdia non datur libertas in genere moris , sed solum in genere entis, quatenus huiusmodi homo tunc est liber ad alterutrum eligendum . Casus tamen est omnino Metaphisicus, quia lumine naturae apparet, ex duabus contradictoriis, unam esse veram , alteram falsam;

quare, si pastor putet, sacrum die obus festis , sub mortali esse audien dum, iudicare non poterit gregem, diebus festis , sub mortali non esse reliquendum: Sanchez lib. I. in

3 I Conscientiam , quae ex primis principiis practicis deducitur tanquam Conclusio . tribus modis applicari posse ad actiones nostras particulares; primo ad iudicandum, an sint factae . vel non facta a Nsie dieitur testis & testificari r 2.

Cor. I. gloria nostra hae es , testia

monium eonfitentia nostra . Se eundo,ad iudicandum, an sint factae bene, vel male; & sic dicitur exercere officium Iudicis: Sap. IT .frequenter oecupant pessima , redam guente conscientia cte. Tertio denique, ad praescribendum , quaenam imposterum sint faciendae , quae vero omittendae, & sic dicitur esse Legislator , vel Consiliarius , qua . tenus obligat, aut retrahit s aut consulit, aut absoluit, dictans, nos ad actionem illam non teneri &c. Conscientia autem , omnibus his modis accepta, potest esse vera, vel

errans A

An quaelibet conscientia erronea possit esse

regula operandi.

i ENEFICIARIVS quidam, quamuis Per erro

in rem putaret, licere sibi, ad Ecclesiam restaurandam, ain ac ornandam, Ecclesiae bona alienare; aliquam tamen legis hoc prohibentis suspicionem habebat. Verum, hoc non

obstante, domum quandam ad Beneficium spectantem, cum horto, alienavit, eaque pecunia, Ecclesiam restaurauit, aco nauit. Quaeritur; Vtrum contra Extrauag. Ambitiosa e de rebus Ecclesia non alienandis mortaliter peccauerit, & in eius p nas incurrerit. s Um

28쪽

Erronea. Quaest. IL

6 Confitentia erronea alia vinei-bilis, alia inuine ibila, ct υ-traque quid sis. 7 Lm humana , alia puniis meiter delinquentem , alia δε- lum delinquere prasumen

S Cur opera i iuxta eon entiam erroneam vineibilem, At pe

lla Lex obligat etiam ad vitandum periculum proximum transgressionis.13 Conscientia erronea es euia bilis , non quatenus ropraesentat bonum , sed qua- renus, posta suspieione de lege, obligas ad inquire

I Cur Wocans ex conscientia err nea, poenas legis aliquando non incurrat. 37 Lm non ob stat nis iuxta L gislatoris voluntatem verbis

expressam. p ABquae Ieges puniunt suum ἀν- lictum direct/ otatum .

a 3 am e s peeratum agere contra . consipientiam erroneam, qua iuxta itum . st in quo di erat conscientia es mne a culpatilis ab ineud

bili . . . - '

A, grauius percetur Mendo σsmira , an iuxta eon entiam stroneam inneibilem, praesumptionem requiritur , notitia, tam Furis , quam

32 Deeretum Clem. VIII. cirea easus reseruatos, ct ad obliget .

a Vm Conscientia non semper inuine ibiliter erret a quaeri tur , utrum semper excuset a culpa . Videtur ergo Beneficiasius mortaliter non peccasse. Ita Caiet.

3 Probatur primo a fortiori, quia Rusticus,per errorem putans s per iurius bi licere ad amici vita tue da non peccauit,ve situ. I.dictum est. Sed etiam Beneficiarius per error putabae , licere sibi aliqua benefi-

eis boaa. ad Ece Iesiam restaurandam , ac ornandam a Iienare ἔ ergo nec ipse, ea sic aliena udo , peccavit; Non minus enim quam Rustiaeus secutus in cognitionem quam ouis falsam s tanquam ducem s ac proximam regulam , a qua volan eas , eum sit caeca, duc I debet. Φ . Secundo, quia haec a Iienatis adi Ecclesiam restaurandam, Beneficia-xio, per conscientiam erroneam sproposita est eam quam bona seet Benefietarius iIlam volens , quantum erat ex se , voluit aliquod bo- . num k voluntas aurem , dum vuIe bonum ν peccare non potest , quia . conformat se Iegi naturali , ' π dactata hoaum esse a Iectenda ma

29쪽

1R .lim conscientia

s Neqtie obstat , quod Beneficiari; fius aliquam prohibitionis suspieionem habuerit, nam haec suspieio non erat sufficiens ad cuIpam , praesertim grauem , cum enim leges humanae benignae sint, nec cum tan- . to rigore obligent, sicut ii natu- . rate; in causis excusantibus tantam . diIigentiam non e Xigunt, quantam . ius naturale , sed benigniorem, in animae fauorema interpretationem admittunt.

NOTABILIA . . 6 n Duertendum est primo; conscientiam erroneam , aliam

esse inuinei bilem, aliam vincibilem. Prima est, cum quis ita falso iudicat, aliquid sibi licere , ut vel nulla occurrat cogitatio, aut suspicio Iegis oppositae I vel, si occurrat, post moralem diligentiam adhibitam , nihil inueniat, per quod eam possit deponere: Secunda est , cum quis ita falso iudieat, aliquid sibi

- esse licitum , ut aliqua ei simul occurrat cogitatio , vel suspicio de lege opposita, ratione cuius per ipsius legis inquisitionem, eam ponsit, ac teneatur deponere. Prima deponi, vel omnino, vel saltem moraliter non potest , ideoque semper est omnino in culpabilis , quia ad impossibile nemo tenetur .

Seeunda deponi potest , & debet, ideoque semper est eulpabilis iuxta mensuram negligentiae , quae adhibetur in inquirendo de lege , & ia ipsa conscientia deponenda . Quae libet enim lex, sicut obligat ad sui obseruautia tamquam ad 5aem, ita, cum eius Oeeurrit a Iiqua cogitatio aut suspicio , obligat etiam ad hoe ipsum inquirendum , et iis

que notitiam procurandam , cum

hoe sit medium , sine quo, ipsa -- seruantia poni non potest ; voluntas enim ferri non potest in incognitum . Cum ergo , occurrente

aliqua suspicione de Iege , eius inquisitio negligitur , per hoc ipsum,

lex violatur , & eo magis, vel minus, quo negligentia in inquirendo fuerit maior, vel minor . 7 Aduertendum est se eundor Duo dari genera legum humanarum ν quantum facit ad rem praesentem ἰaliquae enim poenam imponunt simpliciter delinquentibus; ut sunt Ie-ges , quae excommunicant nauframgantium bona surripientes, clericos percutientes , & aliae similes raliquae vero eam imponunt, non quomodocumque delinquentibus. sed cum praesumptione, temeritate, audacia , scientia , pertinacia Scrivi sunt pleraeque leges Ecelesiasticae , quae, ne fidelium conscientias scrupulis iIlaqueent, aut nimis rigidae, ac rigo rosae videantur , non simpliciter delinquentibus, sed dein linquere praesumentibus,poenam imponunt. Vt incurrantur poenae , a legibus primi generis, impositae, satis est quaelibet earum transgresso grauis ; eo enim ipso , est positum quidquid ad eas penas incurrendas a Legislatore requiritur,' Vt vero incurrantur poenae, a legibus secundi generis, impositae; non est satis quaelibet earum transgressio grauis sed requiritur transgressio cum praesumptione, vel audacia , aut scien

30쪽

Erronea. Quaest. H. x

se te ima die. hoe enim determinate requiritur a Legislatore , cuius voluntas est mensura totius obligarionis in lege. his positis.

a n D Casum respondetur primos a Beneficiarium , Ecclesiae bona , cum ea conscientia alienando,

mortaliter peccasse e ita S. Thom. prim. secvn. qu. 76. ar. 7. Suar. tom. 3. in 3. partem dis 2.fer. 3. strvat tom. I. tract. a. disp. I. pun. I 6. Uasiquem di p. 6 .c. a. n. s. Becanus Par. a. tract. I. cap. q. q. T. num. s. Clauis regia lib. I, cap. q-num.2 7. Sanch. lib. I. in des. c. I 7. num. 2O. Reginatae lib. I I. nu. 3O.

s Probatur primo ; quia posta

suspicione de legis existentia, Beneficiarius tenebatur inquirere- , num vere daretur; quaelibet enim lex, eo ipso , quod de ea datur suspicio, ad hoc obligat, ut dictum est . . Ergo, non inquirendo, pecca- . uit contra legem ς & quia materia orat grauis , & negligentia in inquirendo fuit similiter grauis a e riam peccatum fuit graue . IO Secundo, quia, eo ipso, quod datur si picio de legis existentia, pomtest quis erroneam conscientiam deponere; potest enim inquirere , num Vere detur : ergo, si illam non deponat, voluntario retinet, sicque malum, quod ex ea sequitur, illi radi reehEcensetur voluntarium , &eonsequenter, ut tale, ei imputatur ad culpam. Cum igitur Beneficia-

ἔiu , prohibitionis suspicionem ha -

huerit, eonscientiam erroneam de Ponere poterat, inquirendo; ideo que inegligendo inquisitionem, eam. Sue conscientiam non deponendo, voluntarie retinuit, atque ita indirecte voluit quidquid ex tali conseientia secutum est ἔ legis scilicet

Ecclesiasticae transgressionem , de consequenter peccauit . II Tertio ; quia quaelibet lex, non solum obligat ad vitandam eius transgressionem, sed etiam periculum proximum transgressionis; hoc enim ad eius obseruantiam est necessarium . Beneficiarius autem,pofita suspicione de lege , non inquirendo, proximo periculo se exposuit illam violandi; ergo illam violavit; ia quidem grauiter , cum omnem inquisitionem omnino ne

glexerit . .

12 A D rationes autem in contra ἀα rium , Respondetur; ad primam λ esse maximam disparitatem inter Rusti eum, & Beneficiarium ἔnam ille habebat conscientiam erroneam omnino inuincibilem , hic vero vincibilem . 23 Ad secundam; bonorum alienationem fuisse quidem Beneficiario propo fitam, ut bonam, sed vincibiliter, ita ut in eius potestate esset , illam per legis inquisitionem deponere , atque ad hoc teneretur . Conscientia autem errone a s Non

est culpabilis , quatenus represen eat alienationem, ut bonam, sed quatenus, posita suspicione de legis e Siste ima , per eius inquisitionem

SEARCH

MENU NAVIGATION