Opus theologicum dogmaticomorale de regulis, ac principiis inquirendae veritatis ad moralium quaestionum resolutiones, quae obligationes, vel exemptiones respiciunt, ordinatis in duos tomos, seu partes distributum, locurum, et materiarum indicibus lo

발행: 1787년

분량: 621페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

licet qua animal est, vel qua rationalis est, quod sane triplicis rationis intelligitur , idcirco ex triplici inclinationum genere tripleX oritur naturalium praeceptorum ordo, ad rationem praeti. cam pertinentium ; ad quorum discretionem pricedens, sic prosequitur Angelicus t Inest enim primo inclinatio homini ad bonum secundum naturam, in qua communicat cum omnibus substan-riis, prout scilicet quaelibet substantia appetit con .servationem sui esse secundum suam naturam: coefecundum hanc inclinationem pertinent ad legem naturalem ea , per quae vita hominis confervatur , O contrarium impeditur. Quia igitur homo ad ea primo inclinatur, appetit, quae ad vitae eoni eruationem pertinent, ea vero refugit, & vi - , tare contendit, quae vitae bonum laedere, vel auferre possunt; inde Ilusus primi practicae naturalis rationis principii discretio emergit, quam sic efformare placet r Ad naturale practica rationis principium ea prosequi pertinet, qua ad vita conservationem necessaria dignoscuntur: ea vero fugere , vitare, auerre , impedire, quae vitae bonum laedere, Vel auferre digKoscuntur. Et II. V. Ad alterum autem inclinationum ordinem, Quoad ma- commune bonum respicientem , sic procedit ibi

Ieses dem Angelicus : Secundo inest homini inclinatiostio m , ad aliqua magis specialia secundum naturam, in

prolis edu- qua communicat cum caeteris animalibus, oe secun

.E sesC -hoc dicuntur ea esse de lege naturali, quae naιura omnia animalia docuit, ut est commisismaris ,-faeminae, O educatio liberorum, O A- milia. Quia igitur homo ad ea inclinatur ,& appetit , quae ad alterius sexus commistionem, &liberorum educationem, ac similia pertinent; ad ea Vero vitanda, quae hujusmodi commistione in Vel liberorum educationem , ac similia laedere vel auferre posiunt; inde altera practicae naturalis ra

32쪽

tionis principii discretio innotescit, quam sie es.

formare placet: naturale practica rationis prin-eipium ea prosequi pertinet, quae ad prolis generationem, ejusque educationem , vic similia nece aria dignoscuntur; ea vero fugere, vitare auferre, impedire, quae prolis generationem, ejusque eda-cationem, ac simula laede=e, auferre dignoscuntur a

Quoniam autem homo, licet qua animal est Naturalis cum brutis conveniat, ut patet in his, quae non ad )Rς in xi . electionem , sed ad naturae necessitatem pertinent; ς' genera

qua tamen rationalis eli, nedum non convenit cum lionem , ut-Drutis in his, quae sunt propria rationis, verum xςxura Psi & nec in his, quae agit, qua animal et i bruta non omnes enim, quae naturae sunt, ex instinctu, & quasi constringe- ab alio ducta, agunt; homo autem etiam ad ea quae necessaria sunt, movet seipsum ex fine agens; - ' 'inde sequitur, quod naturalis inclinatio ad prolis generationem, seu ad maris, ac tam inae comis mistionem in homine per electionem ex ratione procedere debet. Quatenus ergo prolis genera. tio, atque ad eam inclinatio ad humani gene- .ris conservationem Ordinatur; inde, licet in sin. gulis ad maris, ac re minae commilitonem inclinatio.detur, non proinde singulos ad generationis actum ratione regulata natura constringit, si per alios humani generis conservatio, ac propagatio consequatur: Immo ab ipsa met natura, ratione regulata, ut ab . homine regulari necesse

est . a sexus commistione prohiberi intelliguntur; qui speciali ratione se deo devoventes, caeliba. tum promiserint. Cum igitur homo nedum qua animal est, sed qua rationalis est, agere debeat, per electionem scilicet, ac propter finem, & con sequenter ejus actus ratione regulari necesse sit; inde illis inclinationibus, in quibus homo cum brutis convenire dign0scit Rr, non eo modo, ac

33쪽

brutis uti convenit, sed eo modo ι quo secun dum rationem eas regulandi dictamen a naturali praeticae rationis principio ella, ac procedere intelligitur. Recta autem ratio non omnibus, ac singulis maris, ac tamina: commistionem dictare

intelligitur. J

Et ΠI. VI. Ad tertium autem inclinationum ordinem, Eisationem bonum hominia, qua rationalis est, respicientem , ad verita- sic prosequitur ibidem Angelicus: Tertio modorem de deo, inest homini. inclinatio ad bonum secundum natu-zetaeidia. ratu ratiovis, quis est sihi propria: sicut homo ha- te digno- bet naturalem inclinationem ad hoc , quod verita-icend . tem cognoscat de deo; O ad hoc , quod in societate .iωat. Et secundum hoc ad legem naturalem , ad naturale scilicet practicae rationis principium, pertinent ea, quae ad huiusmodi inclinationem spectant, utpote quod homo ignorantiam viter, quod alios nou ossendat, cum quibus debet conversari, O caetera hujsmodi, quae ad hoc spectant. Quia igitur homo ad ea inclinatur, & appetit , quae hominis sunt, qua scilicet rationalis est, ad veritatem nempe de deo, hominisque societate dignoscendam , inde huius tertii practicae naturalis rationis principii discretio exoritur, quam sic eisOr- Mare placet : Ad naturale practica rationis princi . pium ea prosequi pertinet, quae ad deum cognosce dum, O ad bene cum hominibus convivendum , necessaria judicantur; ea vero fugere , vitare aufer-rς , impedire, qua veritatem de deo , hominumque societate cognostendam , laedere, vel auferre dignoscuntur. Ex primo, VII. Omisso igitur secundo practicae rationis practieae ia pridcipio, ad maris nempe, ac tam inar commitionis prin- stionem , liberorumque educationem inclinatione, cipiis ad su- quod praesentis instituti non est, cuius tamen in-ἶbhuri'. ' telligenti .e discretio post n. s. separatim posita est; tamquam eX Primo , ac tertio practicae rationis principiis

34쪽

in naturali iure fundatam , a deo tamen motam, ex rassice,im supernaturalis quoque boni conservandi, vel pro. ςlm xionem

sequendi ι sive acquirendi inclinationem inferi- demonstramus . Quia enim ex Angelico ibidem ad 3. Ratio tur. etsi in se una sit, tamen est ordinatisa omnium, qua ad homines spectant; O feeundum hoc sub lege rationis continentur omnia ea , quae ratione re

gulari possunt; inde ex praedictis duobus principiis , in unum veluti collectis , subsequens efformare placet principium; scilicet: Hedum ad naturale practitae rationis principium ea prosequi per

tinei . quae ad corporalis vita conservationem necessaria sunt; ea vero fugere, vitare, auferre , impedire, qua ejusdem eorporalis vitae bonum Ddere, vel auserre possunt: verum etiam ad idem naturale practica rationis principium ea prosequi pertinet , qua ad spiritualem vitam , ad spiritualem

nempe animae utilitatem conservandam . prosequendam , vel acquirendam , necessaria Iunt; ea vero fugere, vitare , auferre , impedire , qua ejusdem spiritualis vitae , animae nempe spirituale bonum ia-dere, vel auferre possunt. Quae omnia, ut perpendenti patet, cum relate ad corporalis, tum relate ad spiritualis vitae conservationem sub ra. tione prosecutionis, ac fugae in sensu exposito respective considerari debent. Et licet vitae animae conservatio, ad supernaturalem beatitudinem con sequendam ordinata, utpote elevationem, & gratiam supponens, supra naturam sit, eique indebita, ne eum Baio sentire velimus; quia tamen homo adhuc in sensu diviso ab elevatione , vel peccato, in possibili nempe purae naturae statu, passiones , concupiscibilem scilicet, & irascibilem habu illat, & contra naturam agere potuisset, si voluisset, ad quod impediendum , expediens fui se set, ad reprimendas concupiscentias, medium adhibere, ad quod, ne contra naturam ageret s.

35쪽

Abstinenistiarum,jejuniorumque necessitas ad

ga deum

. elevandam ;ad bene cum Proximo

satisfaciendum deo ex naturali practicae rationis principio , tam

quam ex Ia-

inelinatio emersisset: lieet item in sensu eomp

sito elevationis, homini ex supernaturali lumine supernaturalis finis consequendus innotescat i quia tamen supernaturalis finis consecutio vitae propriae conservatio est; inde ex naturali iure, tamquam ex radice, ad supernaturalem vitam, etsi naturae indebitam , atque ex supernaturali lumine notam , eidem naturae, licet indebitis, supernaturalibus adiutae auxiliis consequendam ordinata , inedia adhibendi , a deo mota emergit inclinatici. Sicut igitur, ut n. q. diximus, ad naturale practiere rationis principium ea prosequendi inclinatio peditinet, qua ad naturalis vitae conservationem neces .faria dignoscuntur, ea .ero fugere , Uitare, aufer re , impedire, quae ejusdem naturalis vita bonum laedere , let auferre innotescunt: ita ad idem naturale practica rationis principium , tamquam ad radicem quamdam , in ipsamet hominis natura funda tam , ea prosequi, a deo mota inclinatio pertinet, quae ad supernaturalis vita consecutionem necessaria dignoscuntur, ea vero Iugere, vitare, auferre,

impedire , quae ejusdem Inpernaturalis vita bonum laedere , vel auferre dignoscuntur VIII. Quia igitur en raenis concupiscentia supernaturalis vitae consecutionem in sensu composito elevationis, prout in presenti sermo procedit , impedire solet; idcirco: ad naturale practica rationis principium tamquam ad radicem quamdam , ea pro sequi, eaque fugere,vitare,auferre,impedire r6pecti - ve pertinet, qua ad concupiscentiam reprimendam conducere Uideηtur . Et quoniam concupiscentia prae caeteris mediis per ciborum ab itinentiam , vel jejunii formam reprimitur, inde consecutionem sic efformor naturale practica rationis principium, tamquam ad radicem quamdam pertinet,

per ciborum abstinentiam , vel jejunii formam con-cUi centiam reprimere. Abstinentiarum ergo , te

36쪽

iuniorumque necessitas, ad spiritualis vitae eon- dice oririd servationem ordinata, adhuc in sensu composito si *stix-- . elevationis , ut procedit, a naturali iure , a na turali scilicet practicae rationis principio, tam quam ex radice exorta dignoscitur. Quia item ex n. 6. Ad naturale practica rationis principium ea prosequi pertinet, qua ad devm cognoscendum , & ad bene eum hominibus eonvivenaum, necessaria judicantur 3 ea .ero fugere, vitare , auferre, impedire, qua Seritatem de deo , homia namque societate cognoscendam, laedere, vel auferre dignoscuntur: Effraenis autem concupiscentia,intel lectum obnubilans, dei proprii oue erga proximum officii cognitionem impedit, ad eamque reprimen dam , abstinentiam , seu jejunii formam iure naturae necessariam nuper innuimus; inde abstinentiarum ieiuniorumque necessitasAEx tertio naturalis practicae rationis principio , ex D. Thoma supra relato , ad dei, propriique erga proximum officii cognitionem promovendam, tamquam ex radice exorta innotescit. Unde alterum quoad praeseps institutum , ex naturali iure ortum efformare placet principium, scilicet : Ad naturale practica rationis principium, tamquam ad radicem quandam pertinet,per ciborum abstinentiam, jejuniive formam ad supernaturalia mentem inclinare. Abstineutiarum igitur jejuniorumque necessitas , adhuc insensu composito elevationis , sub ratione scilicet supernaturalis vitae consequendae , a naturali iure, a naturali scilicet practicae rationis principio, tamquam ex radice exorta dignoscitur. Et quia peccatum supernaturalis vitae consecutionem impedit, quod ut ex n.7.eruitur, contra hominis bonum est; satisfactio autem ad redime ada peccata medium reputatur, quod hominis bono convenit, inde adhuc in sensu composito elevationis, ad naturale

practica rationis principium , tamquam ad radi-

37쪽

Quae ab inisi trinsecis probata, ac demon strata est abit,

nentiarum , jejuniorumque necessitas, iterum reassumpta, ab extrinseris comprombatur a

cem quamdam pertinet pro peceatis satisfactio .

Ciborum autem abstinentia, ieiuniique forma, opera satisfactoria sunt, ac satisfactionis media ;alterum igitur nuper assignatum sic complere placet principium t Ad naturale item practica rationis principium, tamquam ad radicem quamdam pertinet, per ciborum abstinentiam, jejunime formam deo pro culpis fatisfacere. Abstinentiarum igitur, jejuniorumque necessitas, adhuc in sensu composito elevationis , sub ratione spiritualis vitae consequendae, a naturali iure, a naturali scilicet practicae rationis principio , tamquam ex radice, exorta dignoscitur. A primo igitur ad ultimum veluti in unum omnia colligens , sic efformare ambitror principium: Ad naturale jus, ad naturale scilicet practica rationis principium, tamquam ad radicem quamdam pertinet, per ciborum abstinentiam , jejuniorumque formam , concupiscentiam reo primere I mentem ad supernaturalia circa deum, ac proximum elevare; ac deo pro culpis fatisfacere. Quod idem eli ac dicere , ciborum abstinentiam , jejuniorumque formam ex natura jure , ex naturali nempe practica rationis principio tamquam ex radice , ad reprimendam concupVcentiam , ad mentem

elevandam, ad deo satisfaciendum , necessariam exi.

stere.

IX. Ad hanc autem sub triplici ratione conis

sideratam abstinentiarum, ieiuniorumque necessiatatem probandam , ex naturalis praeticae rationis principio, tamquam ex radice, procedentem , ad corporis , animaeque vitam conservandam , atque ad agendum cum deci , & proximo , in sensu e posito ordinatam , rationes , Patrumque doctrinas adducturi, non amplius eam , ex naturali jure

sumptis argumentis, oriri demo nitrabimus , sed auctoritatibus innixi probandam assumimus; ut nedum ab intrinsecis, verum & ab extrinsecis ad

38쪽

II ad proprium bonum ordinata, abstinentiarum, ieiuniorumque innotescat necessitas . Et primo quidem quoad corporalis vitae conservationem, supra N. q. & 7. ex narurali iure probatam inclinationem nunc ex Eceli. 37. v. 32. docemur :inquit, avidus esse in omni epulatione , O non te essundas super omnem ejeam. v. 33 . In multis enimescis erit infirmitas , O aviditas appropinquabitusque ad choleram . v. 3 . Propter crapulam multi obierunt: qui autem abstinens est, adjiciti vitam. Et Chrysoliomus hom. 29. super cap. I a. Epist. ad Hebraeos relatus can. 20hiI enim de consecta

dict. s. ite habet: Hihil enim fie jucundum est sumribus bene digestus, O decoctus. Vihiι sic falutem, nihil sie sensuum acumen operatur; nihil sie aegritudinem fugat sicut moderata refectis r 1. cientia quippe cum nutrimento re stipitatem simuι procreat, O Uoluotatem i abundantia vero morbum

facit, o molestias ingerit, o aegritudines generat. Et doctor Maximus adversus Jovin. lib. I. relatus ean. Legimus de eonseo. dist. 3. Legimus, inquit, Iordam morbo articulari , O podagrae humoribus ab orantes, proscriptione bonorum ad simplicem mensam , O pauperes cibos redactos, convaluisse. X. Et a. Ciborum absti nenti am, jejuniorumque formam, ex naturali iure, ex naturali nempe pra- et i cae rationis principio, tamquam ex radice,ad con cupiscentiam reprimendam, necessariam exrtare, ex praemissis n.7.& 8. quasi ab intrinsecis jam pro batum , ex sequentibus, quasi ab extrinsecis prinhandum assumimus. Apollolus enim ad concupiscentiam reprimendam inter alia, etiam vigilias , & ieiunium assignat a. Cor. 6. v. s. dicenSτει vigiliis , in jejantu, v. 6. In eastuate oee. 8c enerab. Beda in illud Apolυ I. eor. 9. V. 26.

Nescitis, quod ii, qui in stadio eurrunt, omnes quidem currunt, sed unus accipit bracium Z Ic

poralis vitae eonservatio.

cupiscentiam reprimendam .

39쪽

eurrite, ut eo rebendatis , sic ratiocinatur e omnes quidem currunt, dixit, in illo stadio, in illo vectactilo r unus tamen accipit bravium t caterimini discedunt, si perseveraCerint in currendo ... hoc non est ita: si quotquos currunt, perseveranter currant, omnes accipiunt; prior venerit expectat, ut cum posteriore coronetur et Q nem quippe inum non cupiditas, sed charitas Iacit, Curius autem corona obtineri non potest, ni iaimpedimenta tollantur; concupiscentia autem impedimentum est, nisi per carnis mortificationem reprimatur; quod certe nisi per ciborum abstinentiam , ieiuniorumque formam obtineri non posse supra distussimus. Unde ciborum abstinentiae, jejuniorumque necessitatem oriri dignoscimus, quapropter Apostolus v. 17. sic prosequi

tur: Sed castigo corpus meum , O in servitutem redigo : super quo idem Beda, suo timore, inquit, nos terruit, quid enim faciet agnus , ubi aries tremit λ &Damascenus de ieiunio tit. s. in edit. parisiensi an . I7Ia. sic eloquitur: Si Eva a ligno jejunasset, hoc jejunio, tamquam malorum scilicet, quae post Adae lapsum nos circumdant, remedio , nunc opus non haberemus: neque enim

opus habent sani medico , sed qui male habent . Post peccatum ergo omnibus diebus vitae nostrae indicta poenitentia est; unde pergit ibidem: Ipsi quoque vitae ratio, quam in paradiso temere, jejunii imaginem praefert: diuoniam autem minime jejunavimus, in statu scilicet innocentiae non ad malum tollendum , quod tunc non erat, sed ad illud impediendum, e paradiso ejecti sumus. Ie-junemus igitur, ut ad eum remigremus. Abstinentis autem vitae exemplar, et elo commotus sese praebens Apostolus, ad Phil. v. 17. sic habet rmitatores mei estote, fratres , σ observate eos, ita ambulant, sicut habetis formam nostram.

v. 18.

40쪽

v. 18. Multi enim ambulant, quos saepe dicebam vobis nune autem , O flens dico inimicos crucis Christi. v. I p. quorum finis interitus et quorum deus venter est, gloria in confusione ipsorum, terrena sapiunt. XI. Et quia dei cognitionem, proximorum- Et III. Ad

que , quibuscum vivimus, nec non & erga BQ. J. 4. E.

ossicium, mediaque ad ea prosequenda, contra &-bene 'riaque repellenda, ad naturale practicae rationis agendum principium spectare passim, ac praesertim n. 8. P QM probavimus . rebelles autem passiones, mentem φ' obnubilantes, quid erga deum ac proximum , nosquem etiplos faciendum sit, cosnoscere non permittunt; ciborum vero abstinen iram , iejunici. rumque formam, ad sedandas passiones, mentemque elevandam, & ad contraria impedienda, maxime conducere supra discussimus; inde tertio loco ciborum abstinentiam, ieiuniorumque formam ex naturali iure, ex naturali nempe prsecticae rationis principio, tamquam ex radice, ad cognoscendum de deo, ad agendum cum proXimo , atque ad nosmetipsos defendendos necessarias existere ex pramaissis, quasi ab intrinsecis, iam probatam , ex sequentibus , quasi ab extrin secis, probandata assumimus. Unde quoad men- itis elevationem erga deum, per abstinentiam , &ieiunium obtinendam, in praefat. quadr. sic canit Ecclesia r Sui corporali jejunio vitia compνimis , mentem elevas, virtutem largiris, O pra-mia. Et Daniel cap. s. & IO. v. 3. postquam in ieiuniis deum deprecatus fuerat, ab Angelo edoctus, captivitatis tempus intellexit; tribus enim hebdomadis, in quibus a delicatioribus cibis

abstinuerat, elapsis , apparens Angelus cap. IO. v. Iq. quae zentura junt populo, instruxit. Nedum autem per ciborum abstinentiam, jejuniorumque formam hominum mens ad divina cogno

SEARCH

MENU NAVIGATION