장음표시 사용
141쪽
expostularemus de periculis summis, quae novitate illa sua non religioni tantum , sed etiam patriae conflarento quid causarentur nihil se periculi videre & nostris, Qvicinarum gentium exemplis
recentibus convincerentur. Sed non viderent sane ignorarent , quam molirentur reipublicae perniciem tantum mali imprudentes facerent tamenne minus coercendi viderentur aut quis amentem idcirco reprimendum non putet , quod nullo suo scelere domum incendas Nulla satis tuta res est, ubi sacra periclitantur Mens est reipublicae religio, immortalem est oportet fundamentum est imperi , concuti sine ruina non potest. Quae ut regnorum omnium habeantur communia , de nostro certe id tanquam proprium statuamus : cum sit omnium vetustissimum, nullum esse cui novitas videatur infestior cum resigione sundatum sit, sacram in eo dominam, sine praesenti ruinae periculo , mutari non posse.
SUspac τ causa est, CANDIDE LECTOR, cu us non potes nisi operosius rimari defenso. Ego meam ex tempore propugnavici non quod mihi , se quod illi confiderem. Quod mero tam subita prodeat, neque diutius prematur , severi re mi arcumndaci non teme tate , fiduciaquentia mea factum sis sed ut qualis primum est omta salem hie sibi sine fraude repraesenten. P flabit enim sinceriorem videri, quam adscito urtis nos mundo fucoque omni . comptiorem Ads
142쪽
te, qualem recente adhuc o calent memoriis,
flatim atque habita est , quanta potui maxima fi
Confluxerunt ut dicentem me audirent mulsi qui Came censi satira interfuerant horum a s defensi mea non prodit laterorum siquis es, cui declamatio is imposuerit hunc spero , ubi nos legerit, haud difficile dedocendum. Fecerunt etiam , ut defensionem hane in lucem exire paterer, academici auidam , iique in ordine
V, id a me prope flagitarunt non, ut iactabatur , hominis istius odi ductici sed quod hanc Parisiensis eademia causam esse , miri rerum suarum inteFigentes dicerent. Norunt scilicet, non potuisse Ramum a Francisco Dumonsis propunari, quin ab eodem oppugnaretur academiaci damnatam ab
ea Rami doctrinam psulatam iudicio fuisse
Ioachimum Perionium ex academia quondam δε-
eret adversus eum scri Feci exstare Petri aliau-- , aliorumque orationes , pro sthola Parisiensi, contra novam Petri Ram academiam cindigniamtis , de trans erses agi quosdam, ut arma in sese furis convertant. Caeterum ramus hie in presserem sum fusee-ρωσα me labor est , eritque postremm idem , sise,n fundo se , id ef3, in iurgiis smaleiactis cons nere deinceps metit. At si lineam hanc transiliatis oneraversiam mihi de re ulla moveat, qua intitreris , aut aliqua humanitatis parte versetur si dieiumque suum his de rebus inepte interponat quae e ctari liberaliter ones possunt ex -- uno totius fatum arboris exsimet.
143쪽
Adversus satiram a FRAN c. DUMONSTIER, eodem die recitatam.
PARISIIS. III KAL. MAI. I o C. LI.
SCietu est Euripideum illud , Auditores
veritatem in simplice neglectoque cultuit cere . calumniam, nisi secata industrie, magnisque operis, artificiis adornata , tanquam emachina prodeat , non placere. Quo minus mirum vobis videbitur , Francisci Dumonstier orationem , qua perpetuum quoddam calumniae textum est mnestribus elaboratam vigiliis , vix tandem prodiisse meam, quae veritati patrocinatur uni extemporalem , ingenuam , nullis aut ab arte pigmentis , aut a commentatione conquisitis argutiis, vix sumpto ad meditandum patim, securam exire. Veritati facit injuriam , quisquis eam cerussa, sucoque oblinit , non est diuturnis lucubrationibus in lucem eruenda , quae lux est ipsa per sese atque ut non diuturnitate temporis, minorosiore cura elaborantur selis radi, sed sponte , momento uno prosiliunt, terrasqne omnes, quibus lint infusi, co, lustrant sic moras omnes odis, praeciditque Veri- eas 'rumpit in apertum sine molitione ulla, sine artis apparatu seque illustrioribus unquam ornamentis instructa est, quam cum propriis unis nativisque resplendet. Prodeat ergo pura veritas, simplex incera, ine- laborata quae nunquam latere sine injuria mun- quam conspici sine ornamento potest prodeat,
offusam mendacissima obtrectatione caliginem sua
144쪽
τ M S I o. s. luce dissipet Postulor falsi, Auditores 4 caluinnia, sed per calumniam , arcesibr. Ac vobis velim , arbitris, Viseeptatoribus , controversia dirimatur. Septem fere menses sim , ex quo ad solennein
scholarumnostrarum instaurationem publice sum pro mei muneris ratione praefatus. Dixi adversus novitatem doctrinae, ita dixi, ut oratio mea clarimniis ordinum omnium viris, qui intererant, si non ab artis concinnitate , argumento certe ipsis probaretur. Sed cum seriisset nonnullorum animos in bilem iis concivisser, qui me partem aliquam religionis peterem insimulare novitatis, temere sitspicabantur cum eos mussitare an,& commoveri audirem eam , ne calumniae pateret, in lucem edidi: Neque tamen calumniam vel sic fugimus quae cum valida, robusta est, amat iis in rebus insigne quoddam specimen edere, ad quas ne levissima quidem suspiuiones adhaereseunt. Ecce enim post tantum tempus, tanquam in stenam hodie prodiit Monasteriensis iste , calumniam , calumniam, plenis buccis contentisque faucibus tragice clamitans forte clamitat etiamnum cum enim eterum declamationum, quibus in nos olim debacchatus est , consarcinatos pannos omnes in illo coetu explicet , ventiletque , cum ad codicem suum identidem caespitante memoria confugiat eo factum est, ut, longior esset, tardior, molestiorque maledicentia Venerunt ad me modo viri,
qui adsuerunt, intelligentissimi qui partim nausea victi fastidio, partim ut ad tempus adessent certa
relaturi, affecta amin tantum non abseluta oratione disicesserunt. Ex iis intellexi, hoc primum a declamatore quam atrociter, tam frigide expostulatum fuisse me clas
sicum oratione mea cecinisses nihil illam anhela in
145쪽
ros E TEM 'O ALI Snisi caedem & sanguinem me Bartholomaeanam aliam internecionem advertiis Iansentanos moliri: primas seditionis faces actasse. Quod hominis dethium mirati fiant,qui meminerant nullam orationis meae litteram eo spectare, ne apicem quidem unum in ea rubricatum esse , qui caedem minaretur statuebantque nihil este deinceps quod fingi
ab eo non posset, qui rem tam absurdam, tam abhorrentem, tam aperte falsam esset impune com
Hinc tamen clamosae aurbida accusationis exordium duxit, eandem naeniam pius integravit, lamentabilam in modum quiritans , sive quod theatralis illa actatio placuit, sive quod naufragante toties memoria , receptus in hunc portum commodus videbatur. Aut certe, cum neque instituti a me,
neque sescepti ab eo sermonis argumentum hoc esset fanaticos illos terrores, quibus se consternatum non dissimulavit, semnium ipsi quoddam vel propria constientia secerat quae debitas sibi poenas , si aliunde desuerint, fabricatur Panicos illos metus , & lymphaticos pavores secum ipse concoquat: non est meum eos depellere , quos non incussi clitem hanc sibi ipse movit, eandem secum ipse disceptet:
ego orationem meam tueor, non istius conscientiam apud ipsum purgandam suscipio. Declamationis igitur caput hoc fuit, quo se uno ad dicendum impulsio est professiis est di false a
me accusatum esse Ramum calumniam meam in regios proselibres , quorum ex ordine Petrus Ramus quondam sui , redundare totam vindicem is propugnatorem ad dicendum stirrexisse. Summa haec criminationis erat. Nam maledicta caetera, & volutatas in triviis conviciorum brdes, aniles de nobis fabulas , cloacam contumeliarum,
146쪽
m EFENSIO. ro quales evomeret pannucia Baucis, veluti assumenta quaedam attexuit. Hae simi hominis elegantiae, has sermonis lautitias una novit iis horridae, cinculta orationis asperitatem putavit sitavissime condiendam. Ego vero has illi munditias relinquo disii sibi maledicta, tanquam in proprio sela, commode servet Assiievimus jamdudum ad hujusinodi latratus obsitrdesceres quos gloriosiam cst spernere; vincere, propudiosum. Si sitae tantum obtrectandi libidini contumeliose clamator indulsisset , dum
res stetisset intra jurgia, pingue illud , quod ipsi
vernaculum est, maledicendi genus tacuissem prosecto, neque committerem, ut dimicare viderer eo certamine, in quo nulla nisi turpis estis probrosa victoria Nimc autem, quia praeter faeces illas serdidae, illiberalis maledicentiae, quae Vernulam magis lixamque decuisse , facti quaestionem qua
dam, controversiam instituit causam a conviciis secernam , quae res in ejus oratione duae connexae Lindiscretae suerunt maledicta relinquam, quae me minime decerent , rem ipsam traliabo quam a calumnia vindicari , publicae fidei litterarumque interest.
Nego quidquam a me per calumniam, quidquam nisi ex pura putaque veritate de Ramo esse dictum rnego regiorum proselibrum ordinem meis de Ramo verbis ulla ex parte esse violatum. Q Id est igitur a me de Petro Ramo dichium Auditorem hoc primum turbasse in Parisiensi ac demi , quae tota repugnabat ejus de dialectica doci rinam, Francisci primi litteris damnatam ac prohibitam fuisse r ipsi docendi munere interdi
Ctino Hic vero , o calumniatorem , o sycophantam , exclamat Franciscus ille Ramaster. Siccine
piis Rami manibus imponitur 3 ubi acta nubi it
147쪽
teram ubi testes 3 Ubi testes s ubi litterae inevivicce, revivisee. Franciste Rex camplissimum mihi testimonium tuis ipse litteris redde. Testem hunc , opinor, Rami patronus non recusabit. Audite igitur regem christianissimum audite ejus diploma , quod extat ad memoriam eruditorum
omnium sempiternam. Franciscus Dei gratia Francia ex , omnibus hae lecturis S. Inter maria, rusuiuia ...... nuper certiores facti de his turbi , qua fila nostra a demia Parisensi Petrusinamus dederat En turbat
Ramus in academia. LM- controversa inter eandem academiam , Petrum Ramum. En Ramorepugnat academia. Addit Rex delectos esse utrinque judices, peritos viros, qui de Rami doctrina libristiue cognoscerent , qui censuerunt RAMuM
TEMEREA ARROGANΤEM, ET IMPuDENTER FECISSE,
qui receptam apud omnes nationes loricae artis,a-rionem, quam ipse prasiertim non teneret, damnasset, improbasset. Quid de Ramo deinde dixi
proscriptam ejus a Francisco doctrinam. Id ex Francisci verbis intelligite pergit enim Mos ero horum audita sententia , re etiam cum aliis pleri que miris doctissimis , qui Apud nos erant , communicata, libros tyos ians animadversionum Α-ristotelicarum .dialecticarum institutionum damnandos censuim supprimendosci eosque damnamus supprimimus Qvid superest nisi ut,
quod addidi postremum , philosbphiae pro sessione
interdicat ' Placet etiam , inquit , pshac a nonon uerer libos . Os interpretari nee dialeia es, in aliamυ ullam philosophιa partem ulla a tione profiteri , nisida nobis eidem aliquando nominatim fuerit concessum i neve unquam taliώ- cinuiciis Cristotelem veteresque scriptores proba
148쪽
SEFENSIO. Is res , aut nostram academiam huiu e alumnos audeat insectari. En mihi Rex dictorum omnium testis ac fundus est.. Quod si veniam postea Ramus ab Henrico Rege impetravit : si regiae professionis munere per Lotharingum Cardinalem donatus est . decebat profecto , ut qui magisteri gradu dejectus ob novitatis studini fuerati in eo se integrae ac sincerae professione doctrinae, contineret. Quid autem in omni deinde disciplinarum genere non tenta vitis Quid non est de ipsius temeritate a viris cruditis ubique scriptum . Laudant oris dignitatem facilitatem sermonis , distendi aviditatem, elicitatem memoriae , ingeni amoenitatem, industriam hoc laudant Ied novitatis studium, turbulentas in omni doctrina scholas in insilentem dis ciplinam , hoc conspirantibus sententiis , prope Vocibus, accusant Auguste Thuanes, quod tuum de Ramo judicium dies ' erroneam in philosophi- eis doctrinam in exit, Aristotelem more scriptis portune oppugnans. Quid tibi hominis Ramus videtur , Scaevola Sammarthane mirum quantos in tota Parisiensi academia tumultus excitarit. Gilberte Genebrarde , quis Ramus sui 3 in tin- - , artes , disciplina , theologiam denique ipsam furiosus. Et expostulabis, quod grammaticae, quod rhetoricae , quod philosephia inversem ordinem ab eo in vitiatas leges dixerim Z volve ipsius de grammatica libros quid non abhorrens a cona munibus institutis musitata disciplina , non in graecae tantum latinaeque linguae, sed etiam in allicae nostra rudimentis occurret aege schol inriethctoricarum libros octodecim quae in iis pagina
149쪽
sine Aristotelis , Tullij, Quintiliani probro in
quam vere est a Petro Gallandio dictum , eum veterum scriptorum nemini, non Aristotali, nos si Wintiliano , non Ciceroni parcere : Euclidi, Galeno , reliqui ue primae notae fere omnibus auctoribus comminari ZRestabat ultimus Petro Ramo labor, ut qui nihil in caeteris diseiplinis inausiim, intentatum reliquerat, in theologiam eaden petulantia gras.saretur theologiari, quae doctrinarum est apex Vitae norma , fidei columen, sacrarium religionis :cujus impegisse ad limina , foedius est, quam aliarum disciplinarum penetralia violasse Ramum aio Calvinianam haeresim professum fuisse hoc, gas Immo vero, calumniam clamas Huc ergo testes, huc tabulis. Fidem ecclesiastica in re quis magno Spondano deroget 3 has Petrum Ramum inter Calvini sectatores,in haeretica perfidiae causa in Bartholomaeana caede interemptos numerat. Ac pinquam Cal- Vinianorum procerum necem descripsit e Inter ID- teratos inquit, eadem fuligine tinctus et ma-mus ...... . homo turbulenta vita , cujus hoc praecipuumfuit studium , ut haeresim suisfacultatibus
tu varet , es scholasicos non tam imbueret litteris, quam inficeret hares Quid 3 non est idonea testis unius fides 3 Accedat ergo alter, testimoiatumque dicat Genebrardus, theologus quondam arisiensis , divinarum hebraicarumque litet arum regius Prosessbr, inquensis demum archiepiseopus. Hic dum eandem Calvinianorum caedem commemorat, sero , inquit, die, de aliis parnasumpta.
150쪽
Inter eos Petrus Ramus Veromanduus , turbulen
ta vita in sui in linguas , artes , disciplinas, theologiam denique 'sam furoris supplicium dedit. Quid ais 3 Rami discipule, Ram patrone Iamne calumniatus sit 3 Si ita est, anteane Genebrar-dus. ante me Spondanus calumniatus est Vadare
ad tribunal tuum , par istud praesulum , illos hist riarum principes , illa ecclesiae lumini priorum
duces interpretesque temporum , sirorum magiceros iracula, exempla consequentium horum de crimine cum cognoveris , mco me conΤinceS. Immo quamvis calumniat isti fuissent, tamen ex quo tantae simi apud pios eruditosque omnes auctoritatis; nulla in me calumnia redundaret invidia,
qui nihil essem nisi publica ex fide locutus Teneris ergo calumniae artisex, convictus es t fatere jam falsum a te mihi crimen objectum is tam nullo consilio , ut quibus verbis calumniae mihi dicam impingis , iisdem ipse calumniator manifestarius renearis, Sed quis aic quid statuis 3 calumniator est Genebrardus atqui prosetar erat regius violas ordinem tuum, dum hac labe Genebrardum commaculas. Nihil assinxit proflisata ergo Ramicausa est ego te calumniae conVictum tenco.Quo te vertas his undique laqueis irretitui Cur ergo te dicturum prostata es admersus novitatem calum nia ρ Hic enim calumnia,vel nulla, vel vetusta est: a Genebrardo scilicet profecti, qui eadem qua Ramus aetate vixit. Hoc nimirum erat aut persitaseras tibi per summam inscitiam aut persuadere nobis per flammam nequitiam volebas , a nemine Petrum Ramum este , ante me nisi honoris causa nominatum non fuisse in Bartholomarina caede, hoc nomine obtruncatum , quod Calvini de grege pe-cias esse , non esse praecipitem e senestris actum,