장음표시 사용
161쪽
Lter Septimae ac ultimae diapason Modus, est Hypotonicus siue AHypotastius, Ionici Plagius, Communem enim diapente habent
ut sol,Sed diatessaron ut is, Ionicus superne,hic in seriae ad diapente adnediit. Mediatur arithmeticos in c paruo ac cum principe suo idem claue cantus finit,quanquam id uel in Oetaua, ne scalam graeca unae,eat chorda, uel in F magno cum se in b claue, ut nunc mos est cu in Ioniebium in hoc eius Plagio. Hic apud ueteres Ecclesiasticos praeter Res disseria in matutiniSS uesperis, in raro fuit usu, nisi quatenus ex Hypoly dio Hypotonicum secere,commutatione mi in se,inb claue, de qua in Lydio Hypolydio. ab ude dicitum est. Hic uulgo Sextus dicitur, ex G in nautex C in c. siquidem se est inb claui, ab annis quingentis plus minus recipi ceptus, ut cuminali js multis,tum in catibus de corpore C H R i s T ipatet. Multum Gratiar habet in Orthri j s&amatorqs, lingua potissimit Celtica,qua Helvetii utuntur, nec minus Germanica transrhenana. Tubarusonitus hodie inter huius modi limites constat, integra omnibus chordis diapente sed diatessaron extremis potissimum. Certe aetas nostra, non minus hoc Modo quam Ionico ad omneis leuitates utitur.Threnos item ad hunc Modum institutos elegantissime decantant. Sed eius,cum sit nismis notus, unum hoc sit ex Luca cap. I . Exemplum simplex.
O mo da se cit cenamaona,et misit seruusuu horacsias dic reinuitatis, ut ueniret. Quia parata sunt O
mni a. Venite comedite pa nc meum,&bibi te uinu, quod miscuiuo bis. Quia Pa.
162쪽
IAm hoc duodecim lasorum pensum, tanto labore bassienus tractatii
ac uelut ab inferis erutum plane absoluisse, fidem p promissionis fata abunde praestitisse uideri poteram optime Lector,sed iuuat in opero i
llac commentatione, ut clarior res sub lucem ueniat, antequam extri
mum Colophonem imponamus, Coronidem siue auciarium quoddain addere de Modorum inuicem connexion rem scitu dignam,&relatu noli iucundam, certe utilem & fruetuosam in primis, ni improbe mea fallat opinione. Eam quidem libro priore capite I . attigimus, sed leui ut di, ci solet, brachio. Ideo. hoc loco altius nobis repetenda uenit. Utigi tur ex septe illis diapason speciebus harmonicos arithmeticos* diuisis duodecim emersere Modi, quos huc uso recensuimus, ita ex iisdem scptem speciebus sex binorum Modorum connex oneSoriuntur, diapente coma munes habentes, sed diates aron differentes, septem etiam futurae,si secun da diapason species commode harmonicos, aut sexta arithmeticos diuidi potuissent. Apparet autem hoc in negotio ingens naturae miraculum, quod bini Modi,positu ac diapason specie diuersi, unius tamen pope ni corporis. Quippe diapente eadem esi,diatessaron positu duntaxat non natura alia, atq; inde porrb nata est principum Modorum ac Plagiorum apipellatio. Omnes autem principes a Plagi js in quartaco sistunt diapalson specie duabus interie stis. Ita Hypodorius, cum de prima sit specie,
Dorius de quarta est. Hypophrygius autem, cum de secunda sit specie, Phrygius de quinta est. Rursus cum Hypolydius de tertia, Lydius de Sexta. Denio Hypomixolydius cum de quarta sit, Mixolydius desi
ptima erit. Atqui dicet aliquis secundum hanc descriptionem, cum Hypoaeclius Ride quinta Hypotonicus de septima oportebit eorum princi pes, Aeolium quidem de octava Ionicum uero de decima,qus nullae sudi, diapason speciebus es se. Sed ad remouendam hanc dubitationem, so tandum est eandem esse primam S o flavam speciem authore Ptolema V, quippe qui eum modum Hypermixolydium nominarit quem a Mese a N eten Hyperbolaeon constituit, eundem quidem natura cum Hypodρ rio siue Aeolio. Eandem igitur 6c secundam cum nona existimare Q portebit,& tertiam cum decima, siquidem ocitauas repetere licet. b'tia ergo,
163쪽
iteroo, ubi Ionicus consistis, perindeest to dicas in decima. Constitibi me singulos Plagios a principibuS distare diatessarota cosonantia. lni tediis duobus, Hyperaeolio ac HyperPhrygio, siue in uersis Hypophfνhlb 5c Lydio,idem aio. Est enim Lydius S exta species, nona uero quaei spondet secundar, Hypophrygius, quam nonam cum sexta connecti intelligimus, Ur Principis locum obtineat. Nona, hoc est, Hypera olius siue inuersus Hypophrygius, Plagius uero sexta species, hoc est, Hyperphrνὰ
-u, siue Lydius in uersus. At haec communio longe disserenses aha lii, modis. Semidia pete enim communem habent in medio pro diapeni pro diatessaro uero Tritonum. Cum autem Tritonus commate uin cat semidiapente, maior erit, quae a marginibu Sponitur superneat inserne consonantia, quam ea in qua communicant, quaquam neutra uera est consonantia. Ideo* ut simplices hi Modi propter ineptam mediatio, nem a nobis rete fit sunt, ita et haec commixtio. Enormitas ea accidit, quod huius comixtionis termini superant reliquorum Modorum connexio ne, Apotome In alius enim Modis ad communem diapente, Si superne,
b inferne, adnectitur diatessaron, siue, quod idem est, ad diapason ad diis turdiatessaron. Hic uero ad diapason Lydiiqus est ab Eadf, additur Tritonus pro diatessaron, nempe ab faculo ad mi quod est in gemino bb. Hoc quo con syderatione dignum, primam diapente rela, quatuor mois dis esse communem, Aeolio, Hypoaeolio, Dorio, Hypodorio. Secunda uero mi mi duobus d sin taxat, Phrygio ac Hypophrygio. Tertiam L farursus duobus Lydio ac Hypolydio. At quartam, ut sol, itidem quatuor, ut primam, Ionico, Hypotonico, Mixolydio ac Hypo mixolydio, de quare nonnihil attigimus capite septimo. Annexiones autem diatessaron noes adeu modum uariatas sed tres eius species quaternum esse Modoru.
Et primam quidem re sol his quatuor communem, Dorio, Hypodorio, Mixolydio, ac Hypo mixolydio. Secundam autem speciem mila his quatuor, Aeolio, Hypoapolio, Phrygio, ac Hypophrygio.Terana deni ut L hisce, Lydio,Hypolydio, lonico ac Hypotonico.Sed duodecim Modoru sex connexiones,& duoru reiectoru una, hocce patescunt typo,
164쪽
prima est diapason specle ac j
Rima diapason species ex Proslambanomene ad Mesen hoc est,ex lPA magno ada paruum conectitur cum quarta diapason specie, quae est ex Lichano hypaton ad Paraneten diezeugmeno, hoc est, ex D magno ad d paruum, communi diapete re la cx Lichano hyipaton in Mesen ,hoc est,ex D magno in a paruum. Inferne autem ex Ain D,anncxa diatessaron re sol,quae H ypodorq cst, 5c superne ex a in d cadi, quae Dori jest. Quae connexio oppido elegans est, sea quae indigeat uoce
eximia & bonis lateribus, nec sola haec, uerum aliae quoq; connexiones Ideo p non temere ubi ponendae,sed cum laetitia aut gaudium expose Huius autem primae cum alia sint multa exempla, unum hoc de Sano I E s V Christi,Seruatoris nostri resurre stione, quod impense placuit sp
bis, posuimus, de quo priore quo* libro mentionem secimus, ad quς' nunc Lectorem remittimus. Quippe res nullam prorsus habet dissiculis tem. Quisquis enim simplicium Modorum naturam intelli it non polystin his conexionibus ullo pacto haesitare. Brevitatis igitur nostrae facile M niam ut spero,apud optimos quosq; Lectores obtinebimus, dum prae septioni suum adesse uiderint exemplum,&breue, et dilucidum. Nunc pxqsam ipsam audiamus.
165쪽
: CHRIST=i nocens patri re conci li a Uit pecca to res. Mors et uiiadu et lo confli Ne re mirando, uxuiis mortuus regnat UiUUS.
es gloriam ui di resurgentis, An ge ii cos tcsteis,su da rium,
uestes,Surrexit Chrisi'spes mea,prae cedet suos in alii te a.
credendu est maetisso li Ma ri aeue ra ci,qua Iudae orum turbae fa la ci. Scim=Christusurrexis se ex mortuis uere, Tu CHRIST O
166쪽
quinta, Cap. A A A. Ecunda diapason species ex Hypate Hypato ad par mesen, hoc 'So B oraui ad mi in b acuto, connectitur cum quinta diapason spue
cie, quae est ex Hypate mesonin Neten diezeugmenon, hoc est, eYEmaonoade paruum, communi diapente mimi, X Hypate mes hin Paramesen, hoc est, ex E magno in mi quod est in b claue. inferne aut ex B in E annexa diatessaron m la, quae H ypophrygη est,& superne eYbinceadem,quae Phrygi test. Hoc tamen in hac connexione anxie obsitiuat inuidemus, ut raro insta Cfaut descendatur in iniquod est in B mi, no,imb quoties hoc contingit,additur tonus, ita ut ad Amagnum deueniatur. Rari descensus causam puto secundae deductionis principium qiis descendedo a Mese in C fa ut finiξ, ubi ascendendo inceperan t. Semi, tonium ioitur inferne a Diatessaron tollitur, quod in uulgatis cellicae liti,gue cantibus superne additur. Limites igitur suius connexionis frequentissimi sunt e paruum & Cfaut, qui S solius Phrygi j esse poterant, Cuius intercapedinis multa sunt exempla & passim obuia. Ateius descensus qui in re usi, rara sunt exempla. Ponemus tamen tam monstros arcipatiationis unum exemplum, quod quidem non tam probo, quam miror, quid uenerit in metem ei qui talem cantum ordiri uoluerit, in quo neumasta ludunt per diapason saltus. Est autem huiusmodi ex Canticis Solo, monis capite g. deprompta, quam olim Rotuitae in Hercynia Sylva iuut nis descripseram, A in Stesia, nobili Germaniae regione,antea uideram.
167쪽
co ra, sicut Hierusa lem. Terribilis ut castrorum aci es ordinata,
rutiCa pii litui sicuta uo lare se ce
in greges caprarum,qus descenderunt de Ga la ath. iii K Dentes tui sicut greges oviuqus a scen de runt dei
168쪽
Do decachordi De Tertia conncXione quae est
Ertia Diapason species GParhypate hypaton ad Triten diem Tomenon hoc est, ex C magno ad c paruum,c5nectitur cum sexu diapason specie, quae est ex Parhypate meson ad Triten hyperbo, lacon, hoc est, ex F magno in sparuum, comuni diapenteti factParhypate meson ad Triten diezeugmenon,hoc est,ex F magno ad cpariuum ita ut mi sit in b clauianserne autem ex Cin F annexa diatessaronuisi, quae Hypolydn est, superne uero ex c in f, eadem,'quae Lydii est. Hac connexio apud ueteres in magno fuit usu,praecipue uero in Gradualibus, in quibus prior uersus sere est Hypolydq, alter Lyd 3. Atqui quod in siniplicibus antea conquesti sumus, non minus hoc in loco de commixtioni bus conqueri possumus, nempe prope omneis horum Modorum cania esse corruptos, & in Ionicos mutatos, qvsrete leuitate nostra mollici Eius tamen commixtionis adhuc integrae in pleriis codicibus hoc si emplum,e Psalmo . depromptum.
169쪽
procede, re gna. Propter ueritatem et maletudinem
& deducet te mirabiali ter dexte in tu
artam hic a fine notulam in b clauem tortam sere inuenias,ut in Ionicum cantio delabatur Idem in quarta notula ante uersum. Sed id licentia factum est, ut in aths omnibus horum Modorum cantibus, quod nimium pe conquesti sumus. Sed neque hoc silentio transeundum, quod ad horum Modorum commixtionem conflata est, quae in pUSionem Domini canitur Harmonia ubi communem duobus Modis diλpente obtinuit Euangelistes, tanquam narrationi aptam, Hypolydi jλdiem diates aron CHR i svo dederunt, Lyd a Iudaeis, acalusa CHR IaMI Q loquentibus. Id superiore quoque uolumine admonuimus. Hicta commiss
170쪽
commissuras duarum diatessaron cum diapente prosequamus nἐeam harmoniam primum simplicem,/ς, ψ δ' - primuiuae Ecclesiae si fuci; ac lenociniis compositam fuisse puxQ VIM rei r umenturi a potest, quod ipsa Narratio magna p)rxςm Lyd Rnsit.& duiiiiiii commii furarum altera quae ad inseriorem est di xkii ron, intonicu clinavit. Commisturas uoco, noua quidem VQς , ikd necellitate Yν sa riuoties ex diapente narratio tendit in diateii ron lteram, siue sup si rem quam habent Iudaei,&at' a Christo loquζxζβ, siue inseriorem qui ii secM Ri s Tu s obtinet. in lonicum autem idcQ, ut puto, altera comihi surarum declinauit ut attentiorem auditorem i cem ad c H RI ar tu ibi commiserationem. moueret. Qx Od quam preem, uix equidem dii rim, simplicitate prisca semper magis arriden V. QuZnquam fieri pol si ut haec sit vera,'germana institillio. Neq; enim una alteraue nota ibi uim nuutare potest Modum. Quod si in Dorio ac Hypomixolydio Syntim ni excrao dinariam aliquam admittimus uocem, ut superius etiam tiemplis proditis ostendimus, conuenit hercules & hic ad unam alteraniij connivere notulam. Caeterum nec in superiore diatissaron parit rabomnibus ascenditur,nec in inferioreaeque descenditur: Sed neque nantitionis commata atque Periodi ab omnibus eodem pacto accinuntur. Quae omnia latius prosequi, cum non uideam quid utilitatis Lest driati ferre queat, aliquot duntaxat formulas proponemus ex Diui Ioannisξ, uangelio, ex quibus 8c narrationis, &diatessaron utriusque ambitus phtcscet. Reliquum eius harmoniae Ecclcsiarum consuctudine, & Modini, turaia mediocri ingenio facile percipientur.
gres sus i E s V s cum disci pu lis su is trans torretem ubi e rat hortus, in que intro i uit ipse&dis ci pu li et V