Dodekachordon : Plagij---Authentae

171쪽

Liber i I.

. Tqbe I, quidem sitnplex ac primum mirenta esse uidetur pronun tiatio, sed nostra aetas longe aliter uariat in his atwa periodis,Sit autem eorundem uerborum hoc variationis exem lumgres sust Esus cum disci pu lis su is trans torretem cedro uis

bi erat hortus, in que intro tuiti pse&dis ci pu lie ius. o Ed ut in narratione uariatio accidit,ita in ima diatessaro quam C Η R r. O sro de unt, quod ua una sententia,aut,ut uocant, clausula ostende replacuit. Nam eam trifariam diuersis in locis cantari audiuimus. Harum prima, quod alteri diatessaron in diapason interuallo respondet mi hi maxime probatur, quanquam secunda euicit publica consuetudine unius toni detractione de diatessaron, cui non admodum reclamo. ali oquiminterrogationibuS, ut prior, tono descendit, ut patet in , Quid me caedis. Tertia uero, ut ingenueiatear mihi displicet, Et incomposita uia etur. Sed sequat Ledior quod uolet, per nos licebit, necn enim dubi

'i m te locutus su, testimoniti perhibe de malo,Sin bene, ad mecsdis. Si male lo cutus G, testimoniuphibe de malo,Sin bene,ad me caedis Simaleloclutus sis, testimoniuphibe de malo, Sin bene,ad me caedis N a Superia

172쪽

Do decachordi

m Ainii a Lydi est, ire sunt sermulae, de iis. diatessaron,q a ab stitius iam dictis sorintili,

perioris item di)xςβ'. '' 'is. quod de tribus i mdictis sermulti bbu, Idem eii iudicium

Q breuiter ita habent.

exempluin

diatessar

Aue Rex Iudaeorum. Aue Re Iudaeo .r mcin eodem modo narrationis fit l

Narrationis commissura ad superiorem diarcssaron.

Eiusdem comissura ad inses irem in Ionicu delapsa diei l

Respodit IE sui. Resp5dit Pilatus. Responderut ei. T N lonotoribus autem C H RI s TI uerbis, I e non habent conantissura fit ad narrationem, oppido muoratiae ad hunc modum

Nuc aut regnumeuno est hinc. Omnisil estexueritate,auT ubi paucissima sunt C H R i s T i uerba,non AT ubi paucillima lunt C H R i S t M Uss i Ah ,emptessaron sed in diapente narrationis manent,ut in nEst autem ammiratione dignum ut diatessaron ipsae in o diauis laudant, aliquado propemodum paribus nQxωνβ pCuius rei stagmenta duntaxat proponemus. Eicii

173쪽

Liber ii

Flon et tu ex discipulis es hominis istius

9-- i Item in hoc

Ahi lii tibi dixerui demer Quid mecsdis Quid secisti:

mutuolet plurimas huius cantus sermas Ordine concipere, Incipiat ab d ue bis introiuit ergo iterum in Prstorium Pilatus,usin ad periodum, Omnis si est ex ueritate,audit uocem meam, Nobis ad alia properadum.

quarta d iapason specie ac

septima, Cap. X XXII. 'Varia Diapason species ex lichano hypaton adparanete diezeuogmenon hoc est, ex D magno ad d paruum connecttitur, cum taptima diapason specie, quae est ex lichano meson ad paraneten hyperbolaeon, hoc est,ex G magno ad g paruum, communi di, apenteUt lol, ex lichano meson ad paraneten diezeugmenon hoc est ex Gmagno add paruum. in seriae aut ex D in ta annexa diatessaro Resol qua Hyperias iri ei superne uero ex is in g eadem, quae ViXolydri est. Haec counexio iucundissima est, siquidem bene instituaturad Modi naturam. At ut ipsi Modi iam ab aliquot staculis a nemine feliciter tentati, ita coni cxio ipsa rarior est. Eius unicum poncinus exemplum Prosam illam de Sacrosancta T R l N i T AT E compositam, quam Henricus isaac, paulo ante aetasiem nostram Symphonetes argutissimus aliquot uocibus oppido eleganter instituit. Meminit eius uiri Angelus Politianus alicubi, sed corrupto nomine. Arriolium enim inepte uocat pro Herico. In prosa illa,quod Rd Harmonia at i in et hoc singulare est artificium, quod narratio siue praeis idnem nominare oporteat) maxima ex parte duobus Modis commuai Vm seruat diapente. septimo demum uersu prorsus in diatessaron Hypomi olydi j deseendit. Nihil autem sestiuius nihil quod animum magis ins'δminet, at est exhortatio illa uersibus undecimo duodccimo , quae in

174쪽

MiVolydii fastigium tam animose insurgit. Illud Rutem Di j boni qui,

iucundia, quam suave, qua dulciter aureis deliniens, ubi T R I N i T A m ruadorandam inuocat, quam eleganter in Synem menon defleXit Tetracho,

dum, quod quidem postea ad finem usq3 obseruat, claudit. cantum iis horum quidem Modorum claue finali, sed in diapente Dori', id quod irationen nihil impedit. De uerborum contextu nihil dicam, Theologo uenim hoc est negociu. Id in iro quo passio acciderit, ut quartus uersus nubium habeat respondentem uersum nam de primo ac ultimo nihilini, rum, consuetudine enim aliarum etiam prosarum hoc admittitur ui. dam suspicantur, quintum aliquem, qui quarto respondereisub,latum, ut in Clare Sanetorum, illud, Matthia nouissime. Quidam putant hunc lquartum uersum abs quopiam alio, no ab ipso authore,ex Athanasi j ij bolo adieci una, uelut anthypophoriolam. Sunt quieXistiment in eo uersu lsormulas est e colludentes, ut illam. Non tres tamen DR sunt, illi. Deus uerus unus est. Item illam. Sic pater Dominus, Filius, ad illam, Spiritu, quo*Saetus. Ego nisi tam pertinaciter in omnibus codicibus eii uersum lpernotatum inuenissem, plane amouissem, ut ad te sticium, at Sed qualis quasis est. nunc ipsam adducamus in medium prosam.

E ne di sta sempSancta sit Trinitas, Deitas scilicet, Unitas coaequalis o ri a. Pater, Fi lius,Sactus Spiritus,tri a sunt nomina, omnia e adesubstanti a. Deus genitor, Deus genitus in ut gsacer Spiritus Deita te socius. No tres tame Dii sui. Oeyuerus unus est sic

175쪽

Liber ii

Sic Pater Dominus, Filii us, Spiritus quo Sacts. Proprietas in psonis,

Unitas est Ninessenti a. Maiestas pares potestas,dec', honoraeqst os

ninia. Sydera, maria, c5tineS, arua simul, et uniuersa c5dita. Que tremul' πη- impia Tartara,colit q pque et abys,nfima. Nuc omnis vox at ligua fateat huc laude debita. Que laudat Sol atq3 luna,dignitas adorat angeu

lica. Et nos uoce prscelsa nucoesmodu lemus organica calica dulci melodia. Eia&eianuc simul iubilem 'altithrono fio laudes i excelsis. O a doranda tri ni tas.

perte sum; cre a liuera aeternitas,Per te sumus redepti suma tu charitas, populucuctu turleg salua, libera,e ripe, &emunda. Te adoram' osmnipotes, tibi canina,, tibi laus et gloria, Per infinita secula seculorum.

176쪽

Do decachordi

e X quinta diapason specie

di octaua, Cap. XXXIII. Vinia diapason species e hypate meson ad neten diezeugmthd.

hoc est ex E magno ad e paruum connectitur cum ossiaua diapi sonspecie que est ex Mese ad neten layperbolaeon, hoc est,exapituo in Aa oeminatum, communi diapente ex Mese ad n i idiezeu non, hoc est,ex a paruo ad e paruum . inferne aut m ex a paruo in E maonum annexa diatessaron mi la, quae HypOXOl' est, superne usio exe in 'a eadem, quae Aeol' est. DiximuS autem initio huius comm n, lationis de Modorum commixtione,Omnet S Principes a Plagi' sua quin consistere diapason specie duabus interiecti S. Deinde nihil referre findinabimus pro prima diapason specie, Octaua,pro Secunda, Nona,Dt

nio pro tertia Decimam, ii quidem octauas repetere licet exemplo Piola

meiore

t,quod ideo rursus admonedud LX. mus,nequis, contra at libro pii. docuimus plureis quam septem diapason si celes esse credat. Adin feriorem autem Scalc partemidostedi re nolebamus, quod haec connexio

eam excedeeet. Uerum enim uero ut ipsi Modi Aeolius Hypos olivi' uulgo crediti sunt Dorius Hypodorius , ita ipsorum commixtio credita est Dorii Hypodoria in propterea quod la mi diatessaron a sol re non diistinxerunt Ut supra de Aeolio Hypo collo questi sumus. In utris igitur error ita inualuit tu Modos ipsos prorsus obliterauerit, Nec quis pluerit multis iam seculis, de musicis etiam ex proses scribens, qui de eis qui

quam certi adducere potuerit, quidam etiam, quorum nomina lubens ps tereo,ne nominare quidem. Nunc huius c5mixtionis exempla ponὸM. ,

ac primum Canticum illud solenne de nostra Domina, diua UirgineηλRI A. quod multi symphonetae inter quos Antonius Brumet in extu Mi iam senecta, S Iodocus Praten iis, quem Ius quinum uulgo uocat noli idem uartate oppido eleganter, nec fine quada aemulatione, quatuoru0ς' bus in tituerunt, quanquam illi Modorum expatiationcm temper sph ascensus ipsos ac descensus non tenori tantum, sed alternis ali js conco reS uocibus. Id iudicio Letum uidetur. Etiamsi ea lodocus in pis ' 'cantibUS leuiter curasse uidetur, ut in Et in terra eius dede nostra PQ 'n Missae uidere licet, quem cantu sequente libro reser mus. Inh ρης ' cantione primum KVix, nam ita cogimur nunc loqui diapcnie h/hς Obub communem Modis,cum consueto inferne tono, Secundum yy indui

177쪽

Liber ij.

1 ossaron Hypoccoli' modeste delabitur. Xρ uero uno semitonio 'bii h -ehazui admodum ascensu, ut ostendat lamin bilomere modo, non sol re. At secundum K in diapente manet, et imumκυhic. Ultimum autem in Aeol' diatessaron splendide 2 git rediens in diapente tandem,ad finalem clauem.

ITertiunt ut primu Tertium ut

sancti V Sint lunibi uestri praecu cti. Item 1 estist m

Constantiensii frequens canitur Sed in ab Henrico Isaac quatuortiocibus Coi 8 RV mmς uendia mentiatur authorem Sed nimis uerus est haec queresa iam iptum audiamus Responsorium, Eorudem

178쪽

E Sactu Do

mi nulla excet sis laudato mnes anuge li dicen tes, Cede cellatis S ho nor

Domine, Cherubin quo I et Se raphin Sactus pclamat to

mnis coelicusor do dices. Te de. Gloria Patri S Fi li o et Spiri tu i Sacto. Tede. II Os cantigin a, quae litera Aeolii Hypoaroth Modorii est propria,L I Minitio &hne constituimus ita ut nihil cum tetrachordo synemine non negocri habeant.Quodsi quis nolet omnino in D fines eorum habet re uod uulgo nunc receptum est,proc claue signata, ponat ES Linb cla

bus olii meis

... ' M 'xibus, magis tamen ad septentris

iiUnem Remputa. multis exim is rebus gestis celebrem, Imperator Germanos

179쪽

Liber i l. iue e

G fmanorum iudicium habent uelut Areopagitarum graue et seucrum. si eo oppido mihi praeceptor fuit Michael Rubellus, uir perpetua memo si dignissimus. Is nos bonas literas, & Musices elementa bona fide, petisinum flernae in Helueti js ante annos iam Triginta, deinde in sua item paὰitia docuit. Cum uero sub eo adolescens militarem incidit mihi lis clame,ntore quodam de Antiphonis quae subiungemus, de quibus ille, quod a suis sedibus mota,ac in medio etiam male transposita, ita ut a nemine cantari possent, Perperam iudicaret,a nobis reprehensus,cum argumenta fefellere nequiret, indignum ratus adolescenti cedere, nos cum sodalitio irrisit, quae res ut erat per quosdam praeceptori nostro indicata, haud pasisse ille est nos diutius ab aemulis irrideri. Denique secundum nos litem dijudicauit, effecit ut ea cantio ad nostram emendationem postea&a choro & Schola Rotullana frequens decantaretur. In qua horum Mo dbru connexioni Semidi tonus superne adiectus est ut Dorio ac Aeolio adinci solet. Inferne autem Tonus,quod in Hypoaeolio fieri supra docui.mus. Ea ita habet.

I cui malus in ter li una gnasyluarii, sic E dilectus

ter fi lios. Sub umbra illi usque de sydera basedi,& fructus eius dulcis gut tu ri me o. Ins

tro duxit

180쪽

Do decachordi

tro du xit me Rex in cel la uina riam: or di na uit in me charitate. Fulcite me flo ribus, stipate

me mas

is Quia amo re lan gue o. Le ua e ius subca pi te

me o,ia dextera il li usamuplexabi tur me. Haec ex Canticorum capiter. Expatiatio est ex D magno ad cc geminatum, uno deficiens tono a disdiapason, qua licentia hercules ego non utere sed nunc satis de hac connexione.

Sexta diapason specie&

Nona, Cap. XXXI UI. 3x Di p son Species ex parhypate meson ad trite hypbolso, hoc

est,ex Emagno ad sparuu, conectit cu nona diapason specie,qu ex Parames hoc est,ex mi in b claue ad mi, qd est in eius octau3, p pein Bb claue,communi semidiapente ex paramese, hoc est,ex mi 'bclaui ad triten hyperbolaeon. Inferne autem adiecto Tritono ex Fm Po