Semita sapientiae sive ad scientias comparandas methodus

101쪽

AD SCIENTIAS COMPARANOAs '

102쪽

ms Nam censuerunt votis coni inisse

ruendam esse sapientiam & illi obsequen

um , vel eo nomine , Fbd praemium vi tutis ipsa sitimmortalitas, illud veris, quod suis mundus impertitur,caducum,& quod magis deplorandum est, nec suis stat promissis, sed aliae sunt pollicitationes , alius effectus,&nnis in huius comprobationem unus quidam e choro poetarum in medium prodiens omnium applausu hoc recitauic

epigramma. Hominibus nonne mundus dicere videtuae: Oetea dolis meis, a fraudibus cauetes Nam quis ita excora est, is bene non aduertit, Mea verba fuere risum, opera luctum

Alius non minori applausu hoc addidit distichon. Insipiens mundus insipiet, Uamet alumnis, Sed misistis inmundulis uando sapiet Habita itaque prosequendiargumenti Venia, dic studiosum nullum praetermi tere debere lucrandi, ac proficiendi tempus wlabores quoscunque ducere parui, uti reuera nihil lunt, si sapiemiae ratio h beatur, & dignitas. Adulatio , ut supra etiam diximus, omnino vituperanda est, ac fugienda, imo mocranda, si an mia

103쪽

AD IcI -τIAs OMPARANDAS os pias tantum, quae nobis eorum conciliae gratiam, quorum conuersatione in studiis sapientiae proficere possumus. Quasi verbea sit sapienti Conditioint vel quae mala ex se sunt, suo famulatu bona reddere possit. CAPUT UNDECIMUM. De Religione or Pietate.

Non minus pietari, ac religioni sti 'deat philosophus, quam sapientiae

acquirenche, cum haec absque pietate officiat potius, quam prosit, ac proptereaniandi habenda esset, ut poeta monet. Si emia pietatis experur an haberetur, Omnium' anti musca daemoneseth

bendus.

Tria supplicia, in metus aiebat, Deus infligit impio vel enim immatura moris interimitissum, vel ad villicam relegat viatam, Vel regio tradit ipsum famulatui. Mors intinaturam imum est supplicium, quia merendi demitur homini facultas. Villica vita, teste ipso Mahomete, se utura est vivorum.Regius famulatus est omnium periculis plenus quare hunc Atuam

dius philosopho dissuadebat.

104쪽

Dec a regem, ei que caueto iram: Nec seruia ei, cuius dictum factum.

Item Zohastus ohlabius ad Selahad dinum regem, hoc innuit epigrammate quantum insit periculi regio famulatur.

Ridentcalami, cum Mos contrectas, sque in tuaprohibent imperantque manu; Cum tibi iacet, eos causa effis opum,

Gladios vero ,si perculses fueristia Qub magis pietati est deditus studiosus, ebutilior est eius scientia, faciliusque grauiores quaestiones illi aperiuntur, &reserantur reconditiores. Abuhali Abnsna vul-m Avicenna de seipso refert, quod plures philosophiae intellexerit dissicultates

orando Deum, quam praeceptorem consulendo. Interea a tribus summopere caueat, qui ad sapientiae fastigium peruenire

vult, ut Mahometus suadebat , a nimia sci licetsatietate , a nimi onmo, a nimia loquac tale. Tres idem assercbat, veri sapientis sunt verae notae, nempe modestia in verbis, frugalita in cibis, migilia noctis Inter rei gionis opera,&pietatis connumerantes, qui abstinentiam a cibis, qui in tabernis, plateis apparantur, cum quia immundi sunt, tum quia hos pauperes intuentire, Me petunt, quos tamen emere ob pauper talem

106쪽

81 1TΗonus credas arcana, Vt his cossilit poeta versibus invice ab amico vide tibi caueaου, Nec tua arcana concredis isse; Semper hostium noxiasmanus euasi Sol que me ia i , cui mea confidebam. Si fidus nullus comperitur anticus Ma meti Benhasiani hoc sequere consilium. Optimus amicorum soptimus liber, sistu otiumsilis cum amicorum nemini HisHic enim tua minime reserat arcana,

Tuque sapientiam ab eiusfludio disces. Nec illi censendi suntamici,qui tibi abbi,

diuntur, cum secunda uteris fortuna, Madulantur potius, quam amicitiae pmsequuntur te honore horum fucum, ut i iis lydius aduera detegit fortuna, ut Ma-ometus Benhaianus experientia doctus

decantat.

Dum fortuna arridebat mulios habebam

amicos

in ea recedente nonapparuit amplius ustus; in re aduersafortuna ingeres habeogratiaι, Solum, quodmedocuerit, quinam veri ramici.

Quemadmodum vitia fugere debet studiosus , ita bonis moribus , operibusquo studeat. Leges ne violet, omnibus neruis satagat quia qui bonos aspernatur mox

108쪽

METH onus diligentia, assiduitas, frugalitas, aut ita oratio lectio Alcorant. Quoties a rem librum accipit studiosus ad legendum, dicat In nomine Dei, Laus Deo gratiarum actio Deo, non e Deus nisi Deus, magnus est Deus, non est virtus , neque fortitudo nisi in L ω altissimo maximo, cui nilaudes in saeculasculorum, se ternitatem aeternitatum, quot suntscrip bterae, se apices, o quot de i-bentur. Post haec dicat: Credo in unum Deum omnipotentem, unicum, veracem, seditarium, e scio, quare q-scunque alios Deos abnexo. praeuaricationibus longe recedat studiosus, quia praeuaricatoribus nequaquam Dei conceduntur dona, in quorum numero memoria secundum non tenet locum, ut poeta his te aduertit versibus. usu .m cum amico de mea fragili memoriari

ut mihi ais A praeuaria toribus prociar

cedito,

Si Mem memoria Dei e raestant imum

munus, Munera autem Dei praeuari rarabus non dantur.

Scalptu dentium , eorumque a sordibus abstersione , potu melis , su butyri, Gethuris cum siccaro, nec nou viginti gra-

110쪽

s METHODustio bonorum operum, itaalterius vitae-- .dium& licitudo eundem ad bona op ra incitat Moerorem, tristitiam, in tio ipsa repellit studium sapientiae ad id non parum confert, ex quo senior Nas rus Benhaianus Marganianita in suo poemate ita se adhortabatur. Nasere se eam opem implora: Hac triintiam repellit, camera vana. Philosopho igitur orandum est ad tristiatiam repellendam , assequendamque s pientiam. Mulierum amores praesentaneum sunt memoriae Tapientiae venenum, comtagium quamobrem ab huiusmodi am ribus procul recedat studiosus , ut se s cisse Nagemaddinus Naphensis vir clarisi fimus , atque doctissimus his versibus t

statur.

Vale, quae suae loquela me deuinciritu re, Soloque genarum spe fia reddiditia

mentem.

Elegamis Misi resta, cuius Iam captin

amore

Nemo steriem describere abi, nemo I

At dixi ei malo, iterumque vale, atquem se dico,