장음표시 사용
31쪽
nihil stitiin uinquam abnuit meo studio voluntas tua. Respuere: Caec. 19. 56: patio juris interdictique vis et praetorum voluntas et hominum prudentium consilium et auctoritas respuit hanc defensionem; - Fragm.Τ0m. XI. p. I: qu0d ratio, quod consuetudo, quod rei natura respuit; - Μur. 35. 74: eam usus, vita, mores, civitas ipsa respuit; - Deor. III. 25. 99: quin etiam gustatus - quod valde dulce est, aspernatur set respuit; - Fato, 20. 47: cum id dicat, quod omnium mentes aspernentur ac respuant; - Tusc. II. 6. 16: id, qu0d natura ipsa et quaedam gener0sa virtus statim respuit. Repudiame: Caecit.
16. 51: etenim fdest mea custodem repudiat; - Verr. II. 56. 138: res ipsa illum censum repudiaret; et r. ΝD. II. 3. Spernere: Ois. II. II. 38: eas res spernit et neglegit se. justitia. Aspernari: Oss. III. 33. II9: n0n r0cipit istam conjuncti0nem hone8fas, RSpernatur, ropellit; - Tusc. III. II. 24: perturbatio sit animi m0tus vel rati0nis expers vel rationem aspernans; - Tusc. II. 13. 30: 0mnia, quae natura aspernetur; - Lael. 13. 47: virtus fugienda, quae necesse est eum aliqua cura res sibi c0ntrarias aspernetur. De8picere, contem nere: Tusc. V. 1. 4: 0mnia - supter 80 habens eaque despiciens
casus c0ntemnit humanos virtuδ); - Ois. III. 27. 100: harum enim psi virtutum proprium nihil extimescere, omnia humana despicere; eis. Div. II. 41. 86: h00 quidem genus divinati0nis, vita jam com munis emplosit. Ann. Rusdem significati0nis esse videtur verbum, qu0d est ante ponere hisce locis: Fin. III. I9. 64: leges omnium salutem singulo rum saluti antep0nunt; ibid. II: si honestis jucunda ant seponat se.
Haec verba admodum raro cum Subst. abstr. conjuncta apud Ciceronem inveniri.eX iis, quae Sequuntur, repparet. I. Ac primum quidem asserantur Verba, quae Sunt noscere, agnoscere, intelligere, praesentire, discere, quibuscum haec substantiva conjunguntur: conjectura, obserVatio, rati0, respublica, VirtuS, Vita, usus. Noscere: Fam. X. 32. 5: respublica si me satis novisset;
32쪽
extulit et ost0ndit lumpn suum set idem aspexit agnovitque in alio. Proesentire: Div. I. 56. 128: quas osse futuras - aut ratio aut con jectura praesentit. Discere: Ois. II. 4. 13: nisi communis vita abh0minibus harum rerum auxilia petere didicisset. Anii. Huc quoque pertinent dediscere, ignorare, oblivisci: Brut.
vero sapientia si se ign0rabit sapientia sit necne; - Fin. IV. 13.32: quae autem natura suae primiae institutionis oblita est.2. Sequuntur verba videndi, quae sunt videre, providere, intueri, cernere, di8cernere, aspicere, con8picere, Ob8HVM aTe, Vestare. Hae fere voces cum his verbis c0pulantur: amicitia, c0gitati0, c0ntentio, cura, s0rs,
ingenium, n0ti0, prudentia, rati0, redituS, religi0, respublica, sapientia, SpeS, Virtus, Vita, Voluntas. Videre: Att. IV. 10: ssed de illa ambulati0ne fors viderit; cfr. ib. XIV. 13; - Tusc. V. 5. 14: prudentia ipsa h0c Videt 110n omnes b0110s esse beatos; - Calp. 22. 5I: ac meus creditus) quid0m is fuit, ut a Brundisi0 usque ad B0mam agmen perpe tuum t0tius Italiae viderit; - Mil. 31. 85: religiones me horcule ipsae, quae illam belluam cadere viderunt; - Tusc. V. 28. 80: dabit
se in t0rmenta vita beata - cum t0rtoris 08 viderit, c0nsistet. Providere: Rep. II. I. 2: neque cuncta ingenia collatae in unum tantum p088e uno temp0re providere; - Quint. 1 r. l. 13. 38: ante 0ccupa tur animus ab iracundia, quam pr0Videre ratio p0tuit ne occuparo tur. Intueri: De Or. III. 5. 20: quantum n0str0rum ingeniorum acies intueri potest; efr. Tusc. I. 30. 73; - Mil. 29. 79: liberae sunt enim nostrae cogitationes et quae V0lunt, Sic intuentur ...; - Fin. IV. 13. 35: han 0rgo intuens se. sapientia; - Phil. X. 11. 23: omnis voluntas
a Bruti, omnis cogitatio - libertatem populi Romani intuetur. Gν-1 e: Τuse. IV. 27. 58: itaque bene adhibita ratio cernit, quid optimi 1 sit. Discernere: Adad. II. 9. 27: neque ea posset ulla notio dis 'retore. Aspicere: Phil. XIII. 4. 9: Cn. P0mprii filium respublica aspidisti; Lael. 27. 100 idem aspeXit se. virtus. Conspicere: Deor. III. 2. 7: 0 inanes n08t1 9 8 contentiones, quae medio in Spatio Saepe franguntur - antequam portum conspicere potuerunt. Observare: Lael. 16. 58: adfluenti0r videtur esse vera amicitia nec Observare ne
plus reddat quam acceperit; - Parad. V. 2. 39: quem nutum locupletis 0rbi senis non observat su. hereditatis spes' Spectare: Fin. V. 23. 67: inest in omni virtute cura quaedam qua Si Dras SpectanS. Ann. l. Inserantur etiam huic loc0 nonnulla exempla, in qui
bus spectare immutata paulum significatione ponitur: Ois. II. 21. 72: quae benescia) ad singul08 spectant; - D0 Or. II. 40. 169: n0stra consilia sempiternum tempus spectare debent; - Inu. I. 32.53: qu0
33쪽
32 speetant illae primae inductiones; - Rep. III. 7 fragm.) justitia λ-
ras spectat; - Τ0p. 26. 97: ut ad suos fines spectent se. narratio nes; - Fin. IV. 17. 46: nemo dubitet 00rum 0mnia offeia, qu0 spectare - debeant; - De Or. III. 24. 9l: quorsum igitur haec spectat oratio; - Fin. V. 5. 12: quod philosophia spectare et sequi debeat; - Fam. XIV. 5: ad arma rem spectare; - Brut. 85. 292:quonjam ad perorandum Spectare videtur sermo tuus; - Fin. V. 2. 6: ad imitandos summos viros spectant se. ista Atudia; - Or. 59.201: verba spectare debent ad ultimum. Ann. 2. Addenda sunt exempla in quibus custodire cum subst. abstr. conjungitur: Phil. XII. 9. 22: m0 110n solum amic0rum fdelitas, sed etiam universae civitatis oculi cust0diunt; - D 0t. II. 30:n0stram salutem nullae leges, nulla jura cust0dient. An n. 3. Verba, quae sunt invenire et reperire huc referri p0880
vid0ntur: Hur. III. 22. 36: imitetur ars igitur naturam et qu0d ea dosidorat, inveniat - nihil est enim qu0d aut natura extremum invenerit aut d0etrina primum; - De Or. II. 90. 366 0X qua eloquentia nomen suum invenit; - Tusc. 7. 20: neque senim umquam finem inveniet libid0; cfr. prael. Or. 49; Τusc. 27. Reperir0: Quinct. 1. 5: veritas - locum, ubi c0nsistat, reperire n0n poterit.
Huius generis verborum quum vis ac significati0 latissim' paloat, in hunc locum verba resp0ndendi, m0nendi, declarandi, hortandi, candi et quae sequuntur, contulimus. Itaque fieri non potuit, qh ullule g0nori paenu infinita subjicienda esset exempl0rum multitudo, sin
quibus verba, quum dicendi noti0nem interdum habeant obse 'abam, nonnumquam ne acti0nem quidem significare Videntur, ut in ex0mplis, quae sunt rea declarat, re8 signiscat; quum autet 0mnes l0cutiones, quas in hunc locum recepimus, ejusdem generis sint et ex eodem lante pr0fluant, haec qu0que exempla afferre inutile non videbatur.
I. Primum igitur a verbis dicendi spr0pri0 sensu) initium capiamus atque eX iis . a. dicere, proedicere, proedicare adduntur SubSt. str. quae sunt:
animus, definiti0, disciplina, el0quentia, fremitus, historia, justitia, lex, m0tus, mugitus, phil080phia, reStipulati0, VeritaS, Virtus, V0X. Dicere: Sulla, 24. 69: etenim de principio studuit animus - de me aliquid
34쪽
ipso dicere; - Inu. I. 49. 91: mala de finitio est, cum - falsum quiddam didit; Off. I. 2. 5: hae igitur di/ciplince - de 0fficio nihil queant diesre; - De Or. III. 20. 76: illa vis autem eloquentim
tanta est, ut - omnia, quae Rd quRmcumque rem pertineant, 0rnate
dicavi, quae de maximis quaesti0nibus copi08e p0sset 0rnateque dicere; - u. R0sc. 13. 38: satisne ipsa resti)pulatio dicere tibi videtur; Top. 20, 74: sta videtur veritas ipsa dicere; cfr. Fin. II. 20. 65; Acad. II. 45: 139: pecudum ill08 m0tus esse dicit Sc. virtu8. μορ- dicere: Div. I. 18. 35: cum terrae Saepe fremituδ, Saepe mugitus, Saepe motu8 multa nostrae reipublicae praediXerint. Praedicare: Att. II. 5: quid vero historim de n0bis ad ann08 DC. praedicarint; Quinci. 15. 50: de quo homine praeconis voin praedicat. Ania. I. Addicere i. q. a iudicare, tradere aliquem aliqui invenitur Sest. 17. 38: quos egesta8, quos aeris alieni magnitud0, qu0s levitas, qu08 improbita8 tribuno plebis c0nstrictos addixerat. Ania. 2. Verbum quod est inquit legitur: Leg. II. 23. 58: in quit lox in duodecim. b. Sequuntur loqui, obloqui, quibus hae V0ce8 Riunguntur: causa, c0nclusi0, con Suetud0, eXSpectati0, fides, gravitas, leX, patria, phil0Sophia, reS, Sapientia , Spe8, Virtus, V0luptas, V0X. Loqui: Cluent. 50. 139: si cares in ipsae pr0 se l0qui p08sent;) Acad. II. 32.10I: conclusio ipsa loquitur; - Fin. II. 15. 48: ut enim con/uetudo l0quitur; - Sulla, 29. 82: qu0rum tacita granita8 et files de un0qu0que l0quitur; - Cluent. 54. I 48: ubi enim mortales allegat, ita l0quitur lex); - OT II. I 2. 4I: leges sunt inventae, quae cum omnibus Sem per una atque eadem Voce loquerentur; cfr. InV. Ι. 52. 100; L0g. III.
1; - Cat. I. 7.17: quae patrio tecum Catilina sic agit et qu0dam-m0do tacita loquitur; et r. ib. 8. 19; - Fin. IV. 9. 22: quae est igitur ista Iihilosophia, quae c0mmuni m0re in foro loquitur; - Mil. 20. 53: res loquitur ipsa; cfr. Fam. III. 2; ibid. XV. II; Att. III. I; Part. Or. 23. 79: nihil est enim aliud eloquontia nisi copiose l0quens sapientia; - Parad. V. 2.39: loquitur ad voluntatem se. her- reditatis spes; - Tusc. 19. 45: loquetur enim e0rum v0ce virtus
ipsa tecum; - Fin. III. I: voluptatem quidem, Brute, Si ipsa pro Seloquatur); - Mil. 35. 95: nec ver0 haec suom Tulli) - η0ns sed hoc eodem loquitur vultu, quo videtis. Obloqui: Cluent. 23. 63: tacita
Vestra eae8pectatio, quae mihi obl0 qui videtur.
35쪽
Ann. Huic l000 addenda est loquendi Drmula vocem mittere: Cael. 22. 55: an aliquem V0cem putatis ip8am pr0 Se causam et Veritatem p0sse mittere; - Cluent. 32. 88: hodierno die primum veritas v0gem c0ntra invidiam his judicibus freta miserit.
o. In hunc tertium locum nonnulla c0nferantur Verbis, quae, quam quam Variae sunt significati0nis, superi0ribus esse finitima et huic generi aptissime subjici posse Videstitur. Haec sunt: clamare, nuntiare, proe- nuntiare, pronuntiare, Menuntiare, prodere, nominare, contendere, di8- putare, quibuscum haec SubStantiVR conjunguntur: Ruspicium, fama, fremitus, historia, leX, natura, orati0, rati0, TeStipulatio, rumor, SeΠ-SUS, VeritaS, VirtuS, Vis, Voluptas, V0X. Clamare: Fin. IV. 19. 55:8enδus enim cujuSque et natura rerum atque ipsa veritas clamabat;
- Q. R0sc. 13. 37; quid enim restipulatio clamat; - Fin. II. 20. 65: clamat virtus b0atiorem fuisse quam p0tantem in r0sa Thorium. Nominare: Cluent. 54. 148: deinceps 0mnes magistratus nominavit leae . Nuntiare: Div. I. 16. 29: auspicia, ut omina, Ut Signa nuntiant eventura; - Fam. XII. 4. 2: fama nuntiabat te isssi in Syriam; - Har. Resp. II. 23: dubitamus quos ille fremitus nuntiet lud0s esse p0llut0s; - Cluent. 9. 28: atque hunc tantum mae-r0rem matri prius h0minum rumor quam quisquam ex Oppianici familia nuntiavit; - Acad. II. 25. 79: si ne 8en8u8 quidem Vera nuntiant; - Div. I. 44. 99: 0X occulto auditas esse voces, quae periculabsilli nuntiarent. Proenuntiare: Div. I. 6. 12: est enim vis et natura quaedam, quae - futura praenuntiat. Pronuntiare: Fin. II. 12. 37: sequam igitur pr0nuntiabit sententiam ratio. Renuntiare: Cluent. 52.143: nimirum tibi istud lem ipsa renuntiavit. Prodere: Scaur. 19. 42: falassissimum genus esse Ph0enicum omnia monumenta vetustatis atque omnes historiogin0bis prodiderunt; eis. Div. I. 53. 121. Contendere: Fin. III. I: si pluris esse contendat dul00dinem c0rporis - quam grmitatem animi Sc. volupta8. Disputare: Timaeus 3: cumdo r0 stabili ut innumerabili disputat oratio. Ann. I. Ab iis, quae supra allata sunt, Verbis non longe abesse Videntur Verba, quae Sunt m6ntiri, a frigere, a8cribere, adjungere in locis, qui sequuntur: DiV. I. 19. 37: num etiam Graiorum historia mentita est; - Tusc. III. 24. 58: quantum sit ementita opinio, appareat; - ΝD. II. 5. 15: in quibus nihil ninquam immensa et infinita vetustas mentita sit; - Cluent. 4. 9: faciam, ut intellegatis int0ta illa causa quid error affinxerit, quid invidia c0nflarit);- Fam. IX. I . I: h0minum opinio 80cium me ascribat tuis laudibus: Cluent. I. I: altera spars orationis) tantum m0d0 - timide sit diffidenter attingere rati0nem Veneficii se. Videbatur.
36쪽
minari, persuadere. Subruari: Verr. V. 69. 178: qui legi istius spes falsa et insignis impudentia suffragatur; - Plane. I: ei temporum memoriam suffragari videbam; - cfr. Mur. 23. 46: petioni vero refragata est lemb); 6. I: adventus ipsius ad te satis eum c0 mendabit; - Or. P0st. Red. I. 6. 13: cum eum praeter simulatam tristi tiam nulla res commendaret, non vis consilii, n0n die es facultas, n0nscientia rei militaris; - De Or. II. 43. I 83: lenis oratio, quae ma Time c0mmendat re0s; - Cat. IV. 9. 18: patria c0mmunis Vobis se - c0mmendat; cfr. Brut. I. 68. 240; ibid. 99. 312. Consolari: Fam. IV. 6. I: me autem n0n oratio tua solum et 8ocietas paene aegritudinis, Sed etiam auctoritas cons0latur; - Fin. I. 12.. 40: ut ejus d0l0ris) magnitudinem celeritas, diuturnitatem allevatio c0BS0latur;
Mil. 35. 97: quae gloriab brevitatem vitae posteritatis mem0ria c0n-80laretur; - Quinet. I. 5: nihil est, qu0d humilitatem cujusquam gravitas et virtus judi eis consoletur; - Fam. III. 12. 2: plus me in
hac spe tua sapientia et humanitas consolatur, quam opp0rtunitas tem P0riS; -- Fam. I. 6: me - c0nSolatur Fes; cfr. prael. Quinet. 18.
teri l0ci, qui huc pertinent, sunt: Part. Or. 33. 114: cau8M communi ter Videntur - arguere 0mnes; - Mil. 14. 36: hunc autem haec eadem sconsuetudo coargit; - Verr. V. 59. 153: meum enim crimen maritiae te nimiae c0arguit; - Font. 10. 2I: at ratio rerum et vis argument0rum coarguit; - ND. III. 36. 88: improborum igitur pro-8peritates Secundaeque re8 redarguunt - Vim 0mnem deorum;-Phil. X. 3. 7: quae gratissima memoria - testata est; - Verr. V. 7.17: haec'- summa h0minum frequentia testificaretur; - u. R0Sc. 6. 17: dabit enim n0bis jam tacite acta vita grave testim0nium; -Τusc. V. 27. 76: is dolor Drtitudinem - se debilitaturum mina tur; - Εp. ad Brut. I. I 6. 3: cujus culpa - Antonio p0st interitum
illius perSVRSit, Ut . . . Ania. 3. Licet hic ea qu0que afferre, quae Susperioribu8 c0ntraria Sunt, contice8cere, Obmute8cere, δilere, quamquam recti0nem exprimere non videntur. Mur. 10. 22: artes ili 0 nostrae c0nticescunt; - Calp.
12. 26: judidia c0nticuiss0nt; --Tusc. II. 21. 50: Videsne ut 0bmutuerit n0n sudatus corporis, sed castigatus animi dolor; - Brut. 6. 28: eloquentia 0bmutuit; - Leg. III. I7. 39: si quand0 ambitus sileat; - Mil. 4. II: silent enim leges inter arma; - Vat. 3: 8:0mnia denique b0narum artium 8tudia siluerunt.
37쪽
2. Respondere subst. abstr. adjungitur hisce l0gis: Fam. V. 2. 4: satisne videatur his omnibus rebus tuus adventus - mutue respondisse; De Or. m. 49. 191: se offerent et respondebunt n0n vocati sc. pinon aut herous; Opi. gen. Or. 4. II: Satis enim eis re8 ipsa resp0ndet; Or. 59. 200: c0nfestim verba concurrunt - Ut Suo quod que loco respondent.
Ann. Respondere i. q. convenire legitur Or. 12. 48; ibid. 43.
3. Paulo saepius Verba, quae Sunt monere, admonere, commonere, commonefacere, cum SubSt. Str. conjunta nobis 0ccurrunt. Sunt
obnuntiatio Atrii causam finxit clamitatis, sed signo object0 monuit Crassum ...; - ΙnV. II. 22. 66: quae .ietaso erga patriam aut parentes - officium conserVare moneat; - Div. II. 8: quid est quod me m0neant aut sortes, aut eXtre aut ulla proedictio; - Cat. M. 10.32: proverbio, qu0d m0net; - Fin. I. 20. 66: ratio ipsa monet amicitias comparare; - Her. IV. 34. 46: nunc res ipsa monet; saepius; - Fin. I. I 4. 47: temperantia eSi enim, quae - ut rati0nem Sequamur monet. Admonere: Τusc. V. 24. 69: horum nimirum aspectu8 impulit et admonuit, ut plura quaererent; - Mil. 2. 3: qu0ram clamor - admonere V0s debebit; - Caec. 36. 104: statuitu quid vos tempora reipublicae - illius confes8io, n08tra deci8io - Matio - ad-m0neat; - Fam. II. 11: ipse dies me admonebat; - Div. ΙΙ. 8. 2I:
nam et necessitas ferendae c0ndici0nis humanae quasi cum deo pugnare prohibet admonetque esse h0minem; - Her. IV. 31. 42: nominatio est prima, quae n08 adm0net; - Uer. IV. 1: id enim quod ad monuit et leviter fecerit princeptio; - Τ0p. I 0. 41: quoestiones ipsae te admonebunt; - Verr. II. 59. 145: nonne res ipsa V08 admonet; saepius; - Fam. V. 2. 10: meuS enim me 8en8u8, quantR vis fraterni sit am0ris, adm0net; - Calp. 38. 94: admonebit autem nemo alius nisi reipublicae tempus; - Brut. 4. 15: ipsa mihi tractatio litterarum tuarum - admonuit, Ut ...; - Arch. ΙΙ. 29: virtus, quae noct0s et dies animum gloriae stimuli8 c0nstitat atque adm0net. Commonere: Her. IV. 26. 35: quid diXerit, c0mmonet Sc. erornatio; - Verr. III. 16. 40: quod vos leae c0mm0net; cfr. Agr. II. 12. 31. Commonefacere: Verr. IV. 64. 144: n0n laudationem, sed p0tius irrisionem esse illam, quae c0mm0nefaceret istius praeturam.
38쪽
Ann. Hic ann0tandum Fam. VIII. 10. 1: nunc haec exiguitas copiarum recessum, non dimicationem mihi tuam praesagiebat. 4. Transeamus jam ad verba deo larandi quae persaepe cum
Subst. abstr. conjuncta inveniuntur.
a. Atque eX uberrima copia exempl0rum, in quibus declarare legitur, haec proferamus: Caee. 33. 95: declarat ipsa adscriptio esse aliquid; Planc. 17. 43: cujus quidem inquitas et ea volunta8 erga Cn. Plancii salutem - facile declarat n0n fugi0ndos judices; - Part. Or. I 0. 34: argumentum, qu0d - certum declarat; - De Or. I. 5. 18:histrionum levis ars et scena declarat; - Leg. II. 15. 37: senatus vetus auctoritas de Bacchanalibus et consulum quoestio declarat; Att. IV. 15. 2: am0rem in tuos reditus, celeritas declarabit; - Leg. II. 22. 55: tota hujus juris compositio - caerimoniam declaret; DiV. I. 37. 80: illa oonditatio declarat vim in animis esse divivam; ibid. II. 70. 144: interpretum conjecturon n0nne magis ingenia declarant eorum quam vim; - Fam. V. 13. 1: declarat enim summam benevolentiam conjunctam prudentia se. consolatio; - ND. II. 16.43: sensum autem astrorum - declarat ordo eorum atque con8tantia; - ND. II. 21.55; earum autem perennes cur8us atque perpetui-
declarant in his vim et mentem esse divinam; - Τusc. III. 22. 52: quod ita esse dies declarat; - Planc. 35. 86: sicut et illa principia
et hi recentes rerum emitus declararunt; - cfr. Fam. XI. 2. - Fin. I. 20. 65: qu0d quam magnum sit, setae veterum declarant; - Brut. I. 10. I: quae fama declararet te adducere eXercitum; De Or. I. 43. 193: actionum genera quaedam maj0rum c0nsuetudinem vitamque declarant. Praeterea haec subjecta rei enumerentur:
gustus De Or. III. 59. 220; novitas - iniquitas Verr. I. 47. 125; interitus Osr. II. 7. 23; oratio ΝD. I. 3. 6; poema Div. II. 54. II 0; praesentia ND. II. 66. 166; prodigium Verr. IV. 49. 107; ratio ND. I. I 8. 46; res Vorr. II. 65. 157 et saepius; rospublica Fam. I. 9.I6; risus Calp. 40. 97; serm0 Fam. VI. 12. 3; significati0 Phil. XIV, 2; similitudo Tusc. I. 32. 79; temeritas Osr. I. 8. 26; terror Caec. 15. 43; verbum Coeo. 30. 87 et saepius; vocabulum Fin. III. 4. 14.
b. Demonstrare cum V00abulis, quae artium n0tiones significant,
in libris rhet0ridis c0njungitur: Haee sunt argumentatio Inu. I. 29. 44;c0mmutatio Her. IV. 26. 36; dispositi0 Her. I. 2. 3; pronominatio Her. IV. 3I. 42; ratio Her. II. 18. 28, quorum exempla in pr0cemi0 inveniuntur. Praeterea afferantur: De Or. II. 35. 150: ars dem0nstrat; Τ0p. 18. 67: causa dem0nstrat; Inu. I. 30.49: imago est oratio demonstrans; - De Or. III. 13. 49: Verbis usitatis ac pr0prie dem0nstrantibus ea, quae significari - Volemus.'
39쪽
e. Qu0d de dem0nstrare diximus, idem fere valet in verbo quod est ostendere: Mill19. 50: neque caeca nom 0stendisset Milonem; - Or. 33. 116: si quidem est definiti0 oratio, quae quid sit id, de quo agitur, ostendit; - Inu. I. 22. 3I: una pars sorationio est, quae
quid, cum adversariis conv0niat -- 0stendit; Her. II. 23. 35: infirma ratio est, quae n0n necessari0 0stendit ita esse; - Iuv. II. 22.68: ipsa res ostendit; - Η0r. IV. 26. 35: transitio, vide pr0cem.). d. A superiorum usu diseedere et paulo latius vagari Verbum qu0d 08t indicare, 0X locis, qui sequuntur, apparet: ND. II. 5: IJ:qVarum rerum aspectus ipse satis indiearet n0n esse ea Drtuita;
Off. III. 3I. III: id indicant leges in du0d0cim tabulis, indicant sacratae, indieant foedera indicant notiones animadversioneSque cen-S0rum; - Top. 18. 67: causa quid sit effectum indicat; - Fin. II. 31. 99: summorum offici0rum in extrem0 sUrriti 1 conservatio indicat
innatam esse h0mini pr0bitat0m; - L0g. III. II. 25: atque haec rei emitus indieavit; - Adad. II. 45. 137: ut indicat ipsius historia Scripta Graece; - D0 Or. I. 16. 73: sed indicat ipso didicerintno palaeStram an nesciant; - Or. 19. 6I: det 0ra in eo lat0re indicat nomen ipsum: - Brut. I. 31. 117: quod indieat Gracelii in eum oratio saepius); - Acad. II. 14. 45: satis magnam habet vim se. 2perspicuitas) ut ipsa per sese ea, quae sint, n0bis, ita ut sint, indicet; - Verr. V. 20. 50: ut pes indieat; eis. Cluent. 47; Att. II. 24; - - Mil. I9. 50: neque muta solitudo indigasset Mil0nem); D0 Or. III. 38. 156: illae paulo audaciores stranslationes , quae n0n
inopiam indieant; - Caed. 18. 53: verba repertre Sunt non, quae impedirent, sed quae indicarent Voluntatem. e. Pr0ximum est signi care, quod cum subst. RbStr. c0njunctum his l0 eis invenimus: Inv. 40. 74: argumentatio nomine un0 res duas Signifieat; - Sex. Rose. 34. 97: quid haec tanta celeritas festinatioque significat; - Att. II. 17. I: quid enim ista ropentina affinitatis coniunctio, quid es sio pecuniae significant; - Att. V. 4. 4: parsim0niam hujus paginae contractio significat; - Tusc. III. 23. 57: significat tolerabilia sc. disputatio; - Off. I. 9. 30: dubitatio c0gitationem significat injuriae; - Tusc. I. 14. 3I: quid elogia significant nisi nos futura etiam cogitare; - Τuli. 2I. 49: at primum istae ipsae leges significant quam n0luerint maj0rus homin0m occidi; ΝD. II.
16. 43: ordo autem siderum et constantia neque naturam significat
neque s0rtunam; - Her. II. 25. 39: quae meso plures res significat; - Inu. II. 40. II 6: qu0d soriptum duas plur0sVe res significat; Cat. M. I9. 20: ver enim tamquam ad 0lescentiam significat; - Font.
5. I 2: in quibus vestigium sit aliqu0d, qu0d significat pecuniam
40쪽
M. Fontrio datam datam; - Div. II. 70. 144: id enim Oeleritas
significat et vis equ0rum. f. Postrem0 huc referri Videntur emplicare, e lanare, quae hisv0eibus adduntur: definitio, 0rati0, ristio, Serm0, Vis, Verbum. EXplicar0: De Or. III. 29. 113: donitio explicat quid sit sapientia; T0p. 5. 26: definitio est oratio, quae id qu0d definitur, explicat;
Div. I. 7.13: qu0rum Vim atque naturam ratio numquam explicavit; - Cat. Μ. I. 3: jam enim ipsius Catonis sermo explicabit n0stram omnem de seneetute sententiam; - De Or. III. 14. 55: haec vis, quae scientiam compleXa rerum Sensa mentiS et c0nsilia sic verbis explicat, ut ... E lanare: Or. 24. 80: rem maxime explanant verba ;- Osf. I. 28.10I: quae spars naturin h0minis) docet et explanat quid
faciendum Sit. Ann. Huic generi addenda Videntur verba quae sunt insimulare,
purgare: Agr. III. 3. 10: quae soratio) ejusmodi in causa insimularo
quemquam audeat; - Ois. III. 26. 97: sed insimulant eum tragoedion simulatione insaniae militiam supterfugisse V0luisse; - S0X. R0sq. 44. 127: nam Sullam et oratio mea ab initio et ipsius eximia virtus omni temp0re purgavit; Fragm. Τ0m. XI. p. 30: integritas tua tu purgavit. 5. Sequuntur Verba hortandi, quae sunt hortari, adhortari, dehortari, quibus haec subst. abstr. Subjiciuntur: acti0, aegritud0, aetas, ambit10, amicitia, am0r, beneV0lentia, cauSa, c0nsuetud0, cupiditas, dignitas, impulsi0, ingenium, libid0, metus, natura, prudentiis, rati0, reS, TeSpU-blica, Suasi0, tempus, turpitud0, Vetustas, Virtus. Hortari: Fin. III. 6. 22: multo n0s ad se expetendam magis h0rtatur h0nesta actio); ND. I. 4. 9: hortata etiam est, ut me ad haec c0nferrem, a Iesma aggritudo; De Or. III. 25. 97: aliud quiddam majus et ingenia me h0rtan
tur Vestra et oetates , - Fam. VII. 1. 4: cum et oetas et ambitio muh0rtabatur; - Fam. XV. 5. 1: qu0d et respublica me et n0stra ami-oitia h0rtatur; - Fam. XVI. 1. 3: amor, ut Valentem Videamus, hortatur; - Fam. IV. 7. 1: amicitiae n0strae vetustas et tua summa erga me benevolentia - me hortata est, ut ...; - ΙnV. 6. 20: causa
ad peccandum h0rtata videatur; - InV. II. 5.17: impulsio est, quae fassere aliquid h0rtatur; - Phil. II. 18. 45: libidine h0rtant0;Verr. I. 41. 104: qu0d eum natura hortabatur; - Fam. XI. 20. 4: haec me tibi scribere non prudentia mea h0rtatur, sed amor in te et oupiditas 0tii; - Att. VII. 20. 2: ad fugam h0rtatur amicitia Gnaei, causa b0n0rum, turpitudo; - Sest. 41. 88: virtus fortissimum h0rta batur; - Adhortari: Rab. 1. 2: me cum amicitiae vetustas, cum nitas 'h0minis, cum ratio humanitatis, cum meae Vitae perpetua con-