Sermo academicus de numero Septenario. J. van der Waeyen

발행: 1696년

분량: 188페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

D NUMERO SEPTENARIO.

doctrinam , coram ingenti atque undequaque confluente corona Prosesitis est. Cui doctrinae, nomen Italicae, postea adhaesit, non quod illic nata, sed primum tradina sit, atque inde in alias gentes terrasque propagata. Multum cum iis altercari, qui, non Iothagorae , sed illius praeceptori Therecydi inventae illius Philosophiae honorem deferunt, nec

operi est pretium, nec hujus aut loci aut temporis. Id unum praeterire non posum, quod Laertius Diogenes, ad quem forte, cum Varrone Belgico Vsisio, provocent viri summi, hac in parte non ipsos tantum, verum .se descis rat, quando in prooemio, paulo ante haec ver ba recydi Uthagoras successis , exert φιλο φίας ἰ δυο αγγόναο αμδαο Aνα μιανδρου - Πυ, ρου. Testes in promtu sunt , tum peregrini , iique non proletarii sed magnae auctoritatis homines , Cicero . Psitarchus Plinius, alii tum domestici , iique omni exceptione majores , Clemens Auxandrinus ,

Aulustinus, quorum testimonio fretus, huius doctrinae, si non inventa collectar tamen caliis propositae atque inculcatae gloriam Tythmgorae auctori latrepide adscribam, vindicem Italica autem Philosophiae pars non minima erat, ut recte Apulerus , numerorum admirandas vices, S Geometriae solerti si a formu- a ur

32쪽

SERMO ACADEMICUS

la novisse Stobaeus alibi, Numerorum disciplinam maximi videtur fecisse Pythagoras. Pro vices apud Apul um vires legendum ellerecte conjicitVir Doctus neque enim qualemcunque Arithemeticam aut, qualis vulgo recepta est, verum eam innuit, quae ad crapertinet ac divini, quae occultas,nmerorum iacultates ex-socat , quae demque secretissimam eorum coutinet bilosophiam. Quod eo tamen sensu accipiendum non est, ac si in istac sapientiae parte substiterit senex Samius; sic merito nuncupo , cum Octogesimum aetatis annum, teste Diogene , attigerit ut ut enim Math maticam nuncupaverint sotericam cura

cipuam Philosophiae Pythagoricae partem,

majoribus ea tamen pariter intenta , cam docebat ac nMιοπι - quarum illa

purgat a malis, separatia materi S corpo- Bborat is incutis S carcere haec persicit , euebit reportat Drsum At Mathematicam dixere , non quod iociplinas contan ret Mathematicas , cum potius doctrinam de natura continuerit ac Dei, verum quia more Mathematicorum, ex causis suis cprincipiis ster certas demonstrationes omnia prob hane. Sunt verba Viri Docti artes Mathematica veram iudicantis ad superiora viam. Hinc

Gellius, his, scientiae se Matheseos , sudiis ornati, ad perspicienda mundi opera, principia naturae adscendebant.

33쪽

D NUMERO SEPTENARIO.

In quorum tractatione ita versabantur, titquaecunque inpliciter se utque communi convenienter docui en , secariari ratione , ac convenienti vitae fectaeque tuae explicaverint. alis erat symbolorum mniumqueακουσμάτων interpretatio quaedam, quam Pamblichus vocat zδ- ῆς ιρε πως οπι κώ -ρρη itemque Iaυ-

γαυκον si talem , qualem foli ciebant, usurpabantque Pythagoricae hilosophiae ger,

secti mi sectatores, reliqui omnes ignorabant. Talis omnium Mathematum, Rurarum numerorum expositio secreta si ad res humanas pariter , ac naturales divina que accommodati, cujus pars BOOγια Πυθαγγκη κατ υθμῶν. Doctrinam intelligit, udo 'thagorici rati ne numerorum referre ad divina, S ex ipsa horum indolem exponere satagebant. Hinc G-

rum Q λογουμενοιτῆς ἀυθμη κῆς. Imo qui jam ad interiora, ipsum Pythagora conspectum admissi erant, Mathematici dicebantur, Oppositi κουςκοις, quorum erat, dogmata sapientissimi Praeceptoris ex popiarum Ore silentes recipere Epopiae Uthagoraei, reliqui 'thagori Zae tantum dicebantur. Non secus atque, Atticos ab Attici is seu Atticismum licentiis bus atque affectantibus , toto , Quod aiunt, coelo disserre notat Vir quidam Fruditissimis. Praeter Geuium, Gemensa Σαωματά ς nos idem

docet, Uthagorae, inquit ille, cum famili

34쪽

6 SERMO ACADEMICUS

ribus erat duplex conjunctio , vocans quosdam Ac malicos, alios vero Mathematicos nim: g uiuos is veros discipulo: qui jam in ipsum quasi adytum admittebantur, ut evaderent n- m 8 θεωροπικατατοι quemadmodum PambILcho nuncupantur.

E quibus omnibus, meo quidem judicio, palam sit, non recte Pythagorae mentem accepti se eos, qui potissimam doctrina ejus partem, Praeter nescio quae delirat futilia de Numeris dogmata, fuisse nihil opinantur. Neque ipso Veteris Ecclesiae Doctores heica male explicata summi Philosophi sententiae labe , immunes ego quidem dixerim Utpote qui ea, quae de Arithmetices : aliarum Matheseos partium , ad superiores dilaiplinas tanto

accuratius addiscendas utilitate diXit, ita accepere , ac si nescio quam abditam ipsis numeris virtutem tribuere, Doctrinae Pythagoricae apex esset & nucleus. Julla rerum proportio de accurata ad invicem relatio magni momenti res cst , quae haud probe notata , ingens evadit rerum maximarum cognoscendarum impedimentum. Certe Deum omnia in mensura , numero S lovd

re disposuisse verba sunt sapientis Accedit alius scriptor Apocryphus , auctor Libri qui Quartus Egrae temere inscribitur , iustateraponde Cit secutam, is mensura mensuraυit tempora, g numero numeravit tempora Nec abludit

35쪽

D NUMERO SEPTENARIO.

dit Iesaias , quando id, quod in omni opere divino elucet, exercitio Justitio singulatim adscribit hac phrasi ponam Iudicium inpondere,

Iustitiam in mensur i. Certe Deus nutu suae Oluntatis ita non creavit tantum, sed iecit omnia, ut res quaelibet tanta sit, quantam , tumentitatis, si vocabulo Barbaro venia, tum perfectionis, tum extensionis ratione, fore, api Manimum decreverat suum totque essent animalia, tot aliae creaturae , tot arbores, tot res, tot arenae, quo voluit, ut existerent,numerat effas

coelorum, fui que eas numcupat nominibus . ait Psaltes, imo capillos emitis nostri in amerato habet. Denique tu pondere , ut pariter unumquodque habeat suam gratitatem , Dum locum , suum ordinem. Omnia ergo plane suis constant numeris , appenduntur ponderibus mensuris discreta subsistunt. Hinc Mensuro uomnibus optima, seu, Mandro Interprete, Modus in omnibus optimus est , Pythagorae in Carminibus aureis =νω . Absit igitur Auditores, absit, ut nescio cujus anilitatis ac futilitatis accusemus, hominem ipsis Sacris literis convenientia docentem. Idem id est, quod probe animadvertit Vir inter Gentes maximus id est quc dnumerorum, proporitionis numericae ratione concepit , suisque proposuit Philosophus, qui, Joseph teste, sapienter de Deo docuit de multa ex istino transtulit disciplinam. Recte hominis mentem explicat νγρος

36쪽

s SERMO ACADEMIC Us

Jesu ita a Lapido Tythagoras omula quae in . numeris constare a eruit , ex eorumque harmonia S conceuta ualet er geuerari si autem numerus, ait, extensio at ne ae Iusseminatium rationum tu unitate regnantium, numerus praeterea est iu diuiua mente consi deus' a quo S ex quo o nuia com ouuutur mauent, ordine quo is indi Iubili iuvicem a tributa. Ithagora igitur magistrum secuti Pythagoraeici' - , a runt muta feri per numeros hosce enim rebus omnibus dare harmoniam S concentum pulcherrimine Deum reo mundam hunc numero a Myumme concinua proportione administrare in tar citharaedi, qui citharam ad numeros scitis me pus et ac suavissimam e clatharmoniarum melodiam. Haec Plaro, inprimis in Timaeo, imitatus est, haec ex Platone Ecclesiastici scriptores Veteres sed ,verum sensum non adsecuti, cuncta deinceps in eum contorsere, ac siimertibus nescio qtram virtutem numeris Philosophi tribuerent. Quod cum, a Platona famina crederent, facile dc hic Cum aliis Platonicorum erioribus ipsit adhaesit. Id revera committentibus quod Pythagorae adscripserant perperam. Quam communis ille siti vetus error , CLIohannis Pici Mirandulae 8c Concordiae comitis Apologia videmus. Lubero audire hominem,

qui IOVI Phaenix ingeniorum audita SCALIGERO Ouprum sine vitio , nisi ad alia oratio properaret Hilarium ad partes vocat A

37쪽

D NUMERO SEPΤENARIO.

Hieronymum, imo Rabanum Maurum librum de virtutibus numerorum conscripisse idem memor t. Mirum quod ciustissimorum non meminerit , renarum puto Iustinum a tyrem limpidis verbis Samium istiusmodi nonnionstra dicam sciatenti rum , scd nugamenta

temere improperantes.

At , quod stupendum est , vix quisquam

Cruditorum qiu etiam dum aversari s Jgmeritum

videtur, non in eundem impegit lapidem, innumero ipso nescio quam sibi ingens persectionem, Ambrosii verba sunt. Bonus Septimus numerus , quem non othagorico S ceterorum Philosophorum more, tra-c Iamus. Non Pythagoricorum more, at bonus

tamen, lepide id quidem Numerus Septenarius, sunt verba Otimpiodori, venerabilis es t perseritus cenoetur. Quin, quod Septenarius numerus Deo harus S M picus fui P videatur probare satagi sunmum Academiae nostrae ornamentum Oh Drusius. Videtur hic numerus a Deo electus Sprobatusprae ceteris., catur numerus plenitudinis perfectionis item numerus disticus , de cujus. Mysterio Nproprietate videndiiunt Hiero Umus 'Amgusinus de Civitate Dei. Quae omnias singula ineptissime Septenari , ut mero numero, tribuuntur. Egregie Indus ille apud Phia ratum Apollonis , duodeviginti sapientum , quos coram intuebatur, numerum carpenti is,

38쪽

1 SERMO ACADEMICUs

ct piας τε νω, -ε ς προῖ με . Nequenst , inquit, umero fervimus, neque Numerus nobis,

sedpro sapientiae , S virtutis modulo honorm

mur. Imo nos idem de nostro adseveramus.

Non fano Septenarius vel tantillum in se aut perfectionis habet aut sanct itatis. Verum si liceat qualemcunque meum dehisce judicium interponere , errasse putem ad unum Omnes, malieno prorsus seiam excepis edicta Pythagorae tam Ecclesiasticos quam pro

fanos.

Nisi forte Magum fuisse suspicio haereat artibusque imbutum infamibus, talia de Numeris eorumque virtute studisse Phliasius Timon: praestigiatorem appellare non veretur. Et,ut dicam quo res est, impurae Magia quin apud Persas operam dederit, vix videtur in ambiguo esse. Certum est inquit Doctissimus Conringius A multis illius criminis insimulatur. Sunt qui aiunt, Apuleium auditis, Pythagoram doctores habui e Persarum Magos, cpraecipue Aoroastrem. Non quem vulgaris recipit opinio sed Oromasi filium notat hoc Rhodigium iu Lect Antiquis Verum nec desunt, qui id ab

ipso amoliantur. Ut se cunque haec res habeat, numerorum saltem auxilio eam artem Xercuisse nemo sanus dixerit. Divination ira praedictionibus deditum fuisse auctor est Laertim in Prooemio, verum ad exemplum juxta methodum

39쪽

D NUMERO SEPTENARIO in

dum eorum, qui Deos bi apparere, talia aperientes fingerent. Ad Varronem provocat Augustinus, ut qui divinationis quodam genere, a

Persis imbutum Edilhagoram fuisse, adseveret, sed adhibito sanguine perhibentem dicit inferos hiscitari in mentem incidit id quod ex Aristophanis Scholiaste didicit Rhodiginus nimirum scripsse Pythagoram ea quae luberet, in speculo, moxque litem ad Lunam orbis pleni

obversis, stanti a tergo,ianquam si in ipsius Lunae disco exarata essent spectantibus commonstrasse. Lunam iis Infernalibus accensitam novimus.

Unde conjicio diversis verbis idem Rhodiginum velle, quod Augustinus ut, quod ille de Luna

narrat, tantundem sit, ac quod alter nuncupat sciscitari inferos. Iure igitur haec eodem respicere suspicor, qu ea, quae X Augustino audivimus. Cum Noe Ziluca, quicquid fere ab omni aevo Magorum fuit , potissimum rem habuit. Hanc quoties eclipsin patiebatur, toties incantationibus coelo deduci credentes, cymbala pulsabant, ne agas incantatrices audiret quod apud hodiernos Persas hodieque umvenire, ex itinerario P de Ia aue videre est Medeae vidianae Aristophanis mulierculae Thessalicae mores, huic superstitioni dudum profluxere . At,

quod Pythagoram longius ab illo scelere abfuisse palam facere videtur est id, quod2 9-mesim putat , Hebraeis nimirum praeceptoribus, hac quoque in parte usum fui e.

Quid

40쪽

11 SERMO ACADEMICUS

Quid audio Hebraeosne novit cosne audivit Tytba Fran Imo vero , cum Hebraeis , ipsi commercium, ab iisque doctum fuisse, dudum alibi evicimus, , nisi brevitati studerem , ex gentibus Herminum & Malchi , seu Porphyrium ex nostris Theodoretum, Clementem Alexandrinum , Origenem praeter Nemesium , aliosque heic testesproducere in proclivi foret. Pedem aliquantulum figo Audit lucemque aliquam tanquam per rimulam videre videor. Lucem, cujus auxilio ingens difficultas facili negotio solvatur,veraque ratio illius,quod,tolles totiesque a doctis secus acceptum , Samioque Seni, crimini datum legimus indagitur. Dicam quid velim Auditore 6 dicam paulo pressius. Numeris multa Pythagoras ex ipso Plato, qui Phloui Crotoniatae librum de numeris centum minis, etiam in rei familiaris dii scultate

mercatus dicitur, nec illi tantum, verum omnis

Academicorum Schola passim . Ex qua, ut multa alia haeretica deorum Amenta inprimis memorat Tertullianus' sic, haec de numeris P thagorae doctrina, a non uno de primis Ecclesiae Doctoribus, mutua accepta fuit. Illis non minus, quam gentilibus, nescio quae Numerorum Mysteria, Pythagorae auctori adscripta, ad ravimusque crepantibus atque inculcantibus. Verum, ad sacra delato,occasio nascitur libere

dicendi id quod sentio, nimirum jam dudum in animum induxi in hisce Pythagorae millies

SEARCH

MENU NAVIGATION