Relectio de censuris Bullae Coenae, Sacrae Deiparae de Rosario dicata autore fr. Antonio de Sousa Vlyssiponensi, ex Praedicatorum familia, sacrae theologiae praesentato, eiusdemque in vniuersitate Sancti Dominici Vlyssiponensis primario professore

발행: 1615년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

to ostenditur periculosior. cap. fi n. de consuet. Quae

etiam consuetudines deletur per cap. Aduersus. vers Irritae habeantur, nullo unquare ore duratura. de immunit. Ecclesiae, & per hanc Bullam,ut infra patebit. . Secunda conclusio; Li- . Cocia citum est petere a Legatis K Apostolicis literas suae iurisdictionis . Hanc tenet Zeual. ubi su p. num. 338. Et probatur: Vt aliquis credatur Legatus, literas suae legationis ostendere debet Cap. Nobilissimus. 97. dist.& Glog. ibi verti. Signatis. Cap. Cum in ore. de potest. iud.deleg. Conrad. BCunus lib.I. de legat. cap. 8. Pen. in 3. pah. Direct. Inquisit.

Comment.I. g. Poterit. de sic non ligat excommunicatio , quando delegationis Copia non datur, ut tradui Mascaldus,de probationibus, conclus. 49 I. & Mar 'tha de iuridict. 2. pati.cap.

Legatorum istisdictio ad D I SP. LXXVI.

multos se extendat, quibus omnibus suae legationis literas ostendere nec possunt, nec decet, Regi illas exhibere debet , ut Lognoscat, an verae sint. Et confirmatur, quoniam alias contingere poterit, ut aliquis per falsas literas, vel sine illis se ut Legatum introducat, sicut in nostro

Lusitaniae regno Contigisse fertur, ubi quidam Sayabedra se gessit Legatum Pontificis, Sauthoritate ficta sanctae Inquisitionis officium instituit, ut refert Paramus de orig. Inquisi. lib. 2.tit. 2. cap. I s.

num. s.

Tertia conclusio; Qua- 8. do Reges literas Apostoli- 3. Cocis

.cas retinent,vel examinat, M. non id faciant. ut iudices, sed ut boni communis, &sitorum ciuium conseruatores . Prima pars probatur ex eo , quod saecularis nonpotes esse competes

iudex inter personas Ecclesiasticas , nec in causis Eeclesiasticis.etiam ex pro rogata iurisdictione, cap.

252쪽

C A P. XIIII.

de foro comper. cap. Si Clericus. quaest. I. sunt enim iurisdictiones distinctae, nec consuetudo iuri L dictionem potest sarculari inEcclesiasticum tribuere, cum sit omnino incapaX. Cap. Causan . de praescript.

Abb. in cap. 2uando. de

ual ubi su p. num. 269. Quinum. I 42.cum Caualcano de brachio Reg. I. pari. in princip. num. I s. & Oli-uan. detur. fise. cap. 14. num. II 8. secundam partem nostrae coriclusionis tenet. Et ratio est,quia ad

Regis officium pertinet

bonum commune conseris uare, civesque suos a violenths defendere. Quarta conclusio; Qua M. Cocis do literae Apostolicae vio- ID. lentiam , aut iniustitiam

contra tertiam personam non continent,nec aliud,

de quo necessarium, vel conueniens sit Summum Pontificem de nobis informari, qui illas retinet,

aut approbare, Vel examinare intendit,ut non aliter

executioni mandentur , censura huius canonis ii uoluitur. Haec ex verbis Bullae est manifesta , eXCommunicat enim Sum mus Pontifex retinentes

literas Apostolicas: quod manifeste de illis intelligiatur, qui eas sine causa retinent ; excommunicat etiam nolentes, ut literae Apostolicae sine eorum praevio examine vel approbatione executioni man

dentur.

Ad argumentum pro opinione Aetoris ex dictis quid dicendum sit constat: intelliguntur enim priora illa verba de retinentibus literas Apostolicas sine causa; nam Summus Pontifex vult ut ei rescribatur, quando in sitis mandatis aliquid, quod repugnantiam, vel iniustitiam continere videatur, reperitur, ut constat ex dicto cap. Si qmando. Posteriora Veris

ba explicanda sent in casu, quo aliquis simpliciter

vult, vel determinat ueliterae Apostolicae ex uin

253쪽

CAP. XIIII.

tioni mandentur; vel quando uniuersaliter omnes li- teras examinare intendit, licet nihil eontra bonum Commune, aut particulare contineant, Vel quando Continent causam spiritualem,aut spirituali annexa, aut etiam quando Sum.

mus Pontifex post legitimam informationem Circa omnia inconuenientia, literas suas executioni ma-

dari praecipit. Quotiescuq; igitur literae Apostolicae

impediuntur, ne sine Regis examine executioni mandentur, quasi ipsum ad talem executionem ne-pessarium sit, censera huc i

DIS P. LXXVI.

ius canonis incurrritur. Vnde non placet quod Driedonius, & Couarru. asserunt, licitum nimirum esse Regibus mandare ne literis Apostolicis sine eorum beneplacito, & examine pareatur. Nam,pra terquam quod mandatum hoc inandalosiam esset, fideique Catholicae, &authoritati Ecclesiae parum Consonum, manifeste id erit contra detern inationem huius canonis, atque adeo non crediderim praedicto modo literas Apostslicas retineri, & examinari este in usii apud Reges Catholicos.

254쪽

contra impedientes literarumloctolicaram',

aut aliarum expeditionu executionem, auociantes castyar Ecclesia-

cis iudicibus. TENOR BULL AE. Tem excomminicamus, & anathemati- Eamus omnes, & singulos, qui per se, vel alios,authoritate propria,ac de facto qua Tumcunque exemptionum, vel aliarum gratiarri&lite rarum Apostolicarum praetextu, benefici les, & decimarum , ac alias causas spirituales,&spiritualibus annexas, ab Auditoribus-Commissarris nostris, alijsque Iudicibus Ecclesiasticis auocant,illorumue cursum,& audientiam,ac personas, capitula, conuentus, collegia, causas ipsas prosequi volentes impediunt, ac se de illarum cognitione tanquam Iudices interponunt. Quive partes aetrices, quae illas committi fecerunt,&faciunt, ad reuocandum, & reuocari faciendum citationes,vel irihibitiones, aut alias literas in eis

decrotatici ad iaciendum,ve, consentiendum eo ,

255쪽

. Us CAP. XV. contra quos tales inhibitiones emanarunt, a censuris,& poenis in illis cotentis absolui, per statutu, vel alias,compellunt, vel executionem literarum Apostolicarum,seu executorialium , processuum,

ac decretorum praediistorum, quomodolibet impediunt,vel num ad id fauorem, consilium, aut assensum praestant,etiam praetextu violentiae prohibendae , vel aliarum praetentionum, seu etiam donec ipsi ad Nos informandos, ut dicunt , supplicauerint, aut supplicari fecerint, nili supplicationes huiusmodi coram Nobis, de Sede A posto- lica legitime prosequantur, etiam si talia committentes fuerint Praesidentes Cancellariarum , Conciliorum,Partamentorum ancellarij, Vie cancellarij, Conciliarij, ordinar ij, vel extraordinarii quorumcunque Principum saecularum, etia

s Imperiali, Regali, Ducali, vel alia quacunque praefulgeant dignitate,aut Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Commendatarij, seu Vicarij fuerint. ΓΦationes circa textum

M Ateria huius Cesurae,

ut notat Sayr. lib.3. decens cap. Ig. nu. 2. post Caietan . in Summ. Verb. communis. cap. 3 O. est sacrilegium contra Sedis Apostolicae authoritatomi causarum spiritualium, &spiritualibusannexaru cogi hitione , in litesarumque Apostolicarum eXecuti one. Actiones hoc canone

prohibitae sunt sex. Prima; asocare causas spirituales, Vel

256쪽

CAP. XV. 2 6 vel spiritualibus anneXas, a quibtiscumque iudicibus Ecclesiasticis. Secunda;

impedire earunde causaria, cursum &audietia, ac personas, Capitula, conuetus,

collegia causas ipsas prosequi volentes. Tertia; interponere se laquam iudices de illarum cognitionC . Quarta; compellere partes a trices,quae committi se .cerunt huiusmodi causas, ad reuocandum, vel reuocari sectedii citationes, vel inhibitiones, vel alias lite. ras in eis decretas. Qvinta; compellere easdem partes ad faciendum eos, contra quos tales inhibitiones emanarunt, absolui a censuris,& poenis in illis contentis, aut ad cosentiendueosde absolui. Sexta;impe. dire quomodolibet executionem literarum Apostolicarum , executorialium, processuum, & decretorii praedictorum. ActioneS aC-cestariae sunt tres. Prima;

praestare ad praedicta fauo

rem . Secunda; dare consi lium. Tertia; praestare affensum. Satis est ut censura

huius capitis incurratur,

quod praedictas actiones aliqua ex personis statim nominandis per se , vel

per alium faciat. Contra nouem genera personarum fertur haec ce sura. Primum est Praes1detes Cancellariarum, Conciliorum , & Partamento-rv. Secundum, Cacellarij.

Tertium, Vicecancellari j. Quartum, Contiliarij ordinarij vel extraordinari j quorumcunque Principii saecularium , quacunquφpraefulgeant dignitate . Quintum, Archiepiscopi. Sextu,Episcopi. Septimii, Abbates. Octauum, Commendatari j. Nonum, Vi caris. Ugolin. hoc loco g.

ne Ecclesiasticorum iudicum non intelligi nisi eos, qui sunt iudices Romanae Curiae. Quam sententiam non approbo , eo quod haecce sura est in fauorem iurisdictionis Ecclesiasti.

cae, quae etiam in aths iudicibus offenditur. . Praetextus, qui ab hac censura no excusant, sunt

257쪽

sex. Primo,praetextus quaruncum qua exempti Onu. Secundo, praetextus gratia rum. Tertio, praetextus literarum Apostolicarum . Quarto, praetextus violentiae prohibendae, vel aliarupraetensionum. Qtiinto, praetextus informandi Sumum Pontificem. Sexto, praetextus supplicandi, aut

iupplicare faciendi , nisi supplicationes huiusmodi coram Summo Pontifice, Et Sede Apostolica legitime prosequantur. De hae materia habetur in cap., de immunitate Ecclesiae in s.&in C. Vnic. de his quae vi mei.vς causfiunt. in s. . Circa illa verba, Et spiritualibusannexas,notat G ras lib.4.decis cap. I 8. numer. x Ir. adhiberi conformiter ad ius commune, secundu

quod adhaerentium idem est iudicium, quod de principalibus,cui fauet texta inde rei ve-

dic. Et hinc est , inquit, quod pax facta cum principali intelligitur sectacu dhaerentibus i.I. S. Tribus. F. de cloacis. - . De

Circa illa etiam verba, legitime prosequantur, notandum est sex modis dici aliquid legitime fieri. Primo , quando quod fit, non est prohibitum, &sic per abnegationem pro hi. biti dicitur legitimum; secundo strictius , quando quod fit. cst permissis m,noer abnegationem prohi-iti, sed per positionem li- Citi; tertio, quando quod fit, permissum est a Iure ciuili, capiendo Ius ciuile large pro praetorio, & Omnibus partibus Iuris ciuilis; quarto, quando, quod fit.

concessum est a Iure ciuilii restringendo ut non comprehendat praetorium, sed om nes alias partes , idest Senatus conssilia. Princi pum placita, &hesponsa rvdςnxum ei quinto , adisuc plus restringendo lasciuile, ut solum accipiatur pro lege duodecim tabularum; sexto , maxime resitringendo solum pro lege

duodςcim tabularum, ex.

elusis

258쪽

CAP. XV.

clo non P tent. p. II . percus.

accres Ouocumque igitur modo supplicationes coram Summo Pontifice, &Sede Apostolica fiant vitatur Censura, di immodo

modus prosequendi Hure ciuili concesssius, permissus, vel non prohibitus 'Iuri

Canonico non repugnet.

Nam leges Imperatorum in foro etiam Eclesiastico militant, si Iuri canonico, aut canonicis sanctionibus

rioni hae, Baldus in Consit.

DIS P. LXXVII. 238

qui ilido leges Impeiatorusum numigorem Cotinent. C. Iulus. de testa. Sc ibi Abb.n Um. s. Et hinc est, quod Clerici poenis ciuilibus no. I Unititur. C. Adreprimenia, desisic iudic, ord.

DIS P. LXXVII,

et trini censura huius canonis tam seculares

quam ρcclesiasticos

comprehendit.

M Auar. in Man. c. 27. na i. . Declaratio prima. docet hanc clausulam non coprehendere,nisi eos tantu sςculares, qui authorita te propria iudiciali,&laica, que hoc loco vetantur, faciunt. Probat ex verbis Bulla in quibus de solis laicis metio fit. Hac sentetia probabiliore iudicat Say. lib. s. decens. c. 8.n F. in qua etiam est Sebast. Medic in Sum. Pecc.it. Capita l. tir.9. q,78. n. i8.est enim in hoc canone sermo de illis latum,qui causas spirituales a quibus cunque Eeclesiasticis iudi

259쪽

iss C A P. XV.

a. Contrariam huic sentetiam tenet Caietan . In SU.verb. Excommunicat . cap.

ab . quem sequitur Suares de cens disput. 2I. sect. 2. Numer. 76. Horum tamen Doctorum sententiae se- quenti as conclusionibus conciliari possunt. i Golu Pi ima conclusio; Eccle-

. siastici, qui a Principibus

saeculatibus in iurisdictione laica constituuntur, si authoritate saeculari causas Ecclesiasticas ad se a- uocant , hanc censuram non effugiunt. Probatur; In hae clausula absolute

ponitu censura eontra omnCs auocantes causas

Ecclesiasticas ad tribunal saeculare, nulla discretio ne facta inter laicos , de Ecclesiasticos , imo in fine adduntur haec verba; chiepiscopi, iscopi . sc. ergo

certum est hac excommunicatione implicat i Eccle- siasticos, qui causas Ecclesiasticas iurisdictione laica ab Ecclesiasticis iudicibus

k Secunda concIusio; Ec-- ' elesiasticus auocans ad se DIS P. LXXVII.

causam Ecclesiasticam saut horitate etiam Ecclesiastica , per hanc clausulam non excommunica intur. Probatur: Ea cau*ru Ecclesiasticarum auocatio

hoc loco prohibetKr, quae Ecclesiasticam libertatemper alienae iurisdictionis introductionem ossedit: sed quando ad tribunal Ecclesiasticum per Ecclesiastica , potestatem praedictς causis auocantur, non offendi. tur Ecclesiastica libertas introductione extran iurisdictionis;ergo talis auocatio hoc canone non prohibetur. Et in hoc conuenire videntur Doctores citati, quatenus ad hanc ce- seram incurrendam times sarium esse affirmant, ut causarum auocatis , alia quam Ecclesiastica aucto- .ritate fiat Tertia conclusio;Vt ce-Isura huius canonis incurra ε tur,necesse est authoritatiue causam auocari. Ita do. Cent Suar. nu. 73. & Sayriscit.locis,patetq; ex illis vetbis, Authoritate opria ina textuquam Ugratiarem,

260쪽

C A P. XV. D I S P. LXXVIII.

exemptionum , ac literarum A solicarum: quae Concessiones authoritatem conferunt,at. adeo, qui earupraetextu causas Ecclesia. iticas ad se avocant, authoritatiue id faciunt. Fundamentum Nauar.

non habet locum in hac censura , in qua expresse Ecclesiastici nominan tur. Ad aliud ex dictis patet solutio,est enim contra libertatem Ecclesiasticam causas Ecclessiasticas authoritate Rculari auocare.

DI SP. LXXVIII. Utrum auocates causas Ecclesiacticas

textu Violentiae prohibe , aut forvini supplicanai SuviuPonti cena, hoc loco

excommunicentur. P R O parte huius quaec

- tionis assirmativa facit doctrina a nobis tradita C.

praeced. disp. LXXV. ubi concedimus ad ioletiam prohibendam licitum esse

executione literaru Apostolicarum impedire; ergo maiori cum ratione,ob eadem violetiam vitandam, auocari ab Ecclesiasticis iudicibus causas Ecclesiasticas licitum erit.

Parte tamen negatiua astruere videtur verba Po-tificis,quibus expresse tale avocationcprohibet,dices non excusari ab hacce sura auocantes ad se huiusmodi Causas, quantu Cumq; praetextu violentiae, aut informandi, & supplicandi Su-mu Pontifice eas auocent. Hanc p*rte tenet Say r. lib. 3. de ces C. I 8. n. s.&sequet. cui favet Nauari in Manu. C. 27. n. I. g.Securi. quatenus dubitat, an contraria

sententia in Iure satis fun

detur.

Pro resolutione sit prima cocluso, Si detur violentia ex parte iudicu Ecclesiasticorum, ad quam auferendam iaculares iudices imis ploratur, nullo modo licet Causam auocare, nisi prius Ecclesiastici iudices luperiores ad eos qui violentia inscis

SEARCH

MENU NAVIGATION