장음표시 사용
111쪽
ut susciperetur ad conversonem. Cuque roret adosescentulum, visecum ,... . rei naneret, peninis non acquieuit. Multuna ii qui in abhorrebat a consor
. . . tio simul&colloquio Cisterciensu monachorunt: s piusque rogabar' sinuquam sibi dati voluntatem ad Ordinem illum causa conversonis veni Proinde roganti magistro, fratribus suoq: monasteri j adhortanti Peudura cervice reustens, nullis praedicationii machinis poterat expugnari. C retiam, quam mirabilis sit Deus in conflijs super filios hominum, quamq; irrefragabile stet sempiternae praedestinationis ejus arcanum, quis , ne a
mirari sectat: qualiter scilicet electom suorum mentes misericorditer i mutat , ridens eoru vana conamina: insuper voluntates sibi adversas ad pi tatis linea dirigens: quatenus in ipsis, & de ipsis, loco, modo, & tempor Dἰ-rus quo ab aeterno decreuit, propolitu voluntatis eius impleatur stadem ita- nocte, dum praedictus adolescem monita Girum mente revolueret: Diu tacta est vox diuinitus ad eum dicens. si hinc recesseris, & Parisius veneritiusque ad Pentecosten morieris: di sine dubio morieris. Ad hanc itaque u cem iuvenculus ille multum obstupuit: necdum tamen potuit duritia eo dis eius emolliri. Porro sequenti nocte cum sopori membra dedisset: vid
batur sibi demersus esse in limo putei profundi. Cumque ibi desperaturi cerer, subito apparuit ei desuper ad os putei beatus Ioannes Evangelista, in vultu & habitu sancti Bernardi tunc adhuc in corpore viventis. cum alio quodam sancto, qui de ipse simillimus esse videbatur cuidam Religioso minacho, nomin e Getardo, portario Clarinvallis. Quos cum ille tremulus de anxius vidisset, rogabat attentius, ut sui misererentur. Cui beatus Ioannes ---m respondit. Tu sino consilio acquiescere contemnis, de opem gagitasὶno
z π biit cumque ille promitteret se esse famam, quicquid illi placeret, tantuni
ut imminens periculta euadere mereretur: vis ergo inquit heri monachus in monasterio Clarae-vallis Et ille. Etiamdne mi, libentissime volo. Quod cita firmiter pollicitus fuisset, eductum continuo de profundo lacii eraabire dimiserunt. Mane ipitur facto postulauit sequantocyuspi sentari beato Bernardo. Quem cum antea non vidisset, mox illum in vultu & habitu, deprehendit ipsum procerto esse: que transacta nocte sub conditione cosa uertendi se liberatorem habere meruerat. Proinde miratus vehementer a que compumas, protinus eidem sancto viro se reddidit: a quo benigne sus uetu . mox in aetate teneriori grauitatis de sapientiae canos cunctis mirariatibus induit. Porro praedictus magister eius 2 proposito bono cities corni
culum mouere non potuit. Hic ergo delicatus atque tenetrimus adolescenis tam esset annorum quatuordecim, manum suam ad fortia mittens, laetantibus Angelis & hominibus, iugum Christi suave portandum aggreditur:
de quasi agnus ad aratrum suscepti ordinis applicatur. Miserante vero Domno ab ipsis rudimentis conversonis suae iuuenci fortitudinem indues, sed a imansuetudinem retinens: tanta charismatum eminentia a primis a . nis enituit: ut conuessionis ipsus elegantia atque fragrantia contubernales vel menter affecti gratularentur: sanctaque deuotionis & humilitatis. q. in ipse relucebat, ereptis informari certatim niterentur. Osidam vera
Religiosi is ac spiritualis eiusdem coenobi j frater, protestatus est mihi: quod aliquando vidi et visionem hujusmodi. Abiciebat eundem adolesccm
112쪽
finiui Gunar leuerat. Itaquec minomni sancti tinniterercitii quot ri Mueos isteret, de percontiti sacrae c5punctionis studiuA hisse 'idii Diti implorarer: quada nocte app tuit ei in sqvusis Angelus -- uintroduxit eum inqu*ndam th lamu gloriolani in quo videbatur . res id iis Iesus Christus in cruce penderς,α araia terejus virgo Mana, abrato Ioanne an ista juxta crucpilii stare. Quemtam h gressus fu- jet,tinue suapitalais fragrantia sensi i cs cepit m ρromaticam respersan'oAhi luere piginentario intxoisset. Vi suem domi maiestatis pissi, '. si dixi eis sua signa piissima dign tiopesbirephesentan;ς prostratus iiis tibii Glotenus ad rauit, benedictionem ipsus tqiis me ullis cmis ef
visione illam non vanam seu illusorii fuisse, inartifestia indi ijs ii, ctuata et Y Flagrantia nempe cfestis neelaru qua dormiςns hauserat, exi, iii somno nitia si suapitatis unctione initiis terioreincioinime suum lina, i uim sensit: sed tribus continuis postea diebus eademhm edictiones; re' in v illumi irati gauisus eae AliaqWoq: noeὶς cum ess Et intent maxio inmissiliaudire eorporeis apti Angetlic syocet hamaonia dulii atq; ia in aetherepet haniel: Quaru videlicet vo I mitama erat stitudo, talibet hi hanatu vocui irint nito ad eam non posse ascensere..
113쪽
ios Exo Divu M1cΗvM ORDINrs intimae meditationis sinu, coepit attentius cogitate de Passone & Resuris chione Domini: ita ut ardente pietatis ali ectit totus in lacrymi, funderetur. Et ecce secunda lectione jam lecta,cem Responsori u Angelus Dominia conventu cantaretur, repente is qui in corda ejus deuotionis ignem accendera
Diis Iesus Christus vigilanti & genti apparens, stetit ante illia in medio cliori, manus suas expandens, dc quas ostendes ei. Porro in qua beatis imis palmis loca clauorum euidentissime apparebant: ita vide ipsis plagis recini ibae sanguis emanare videretur. Viso itaq: Domino stater ille gauisus est νς io magno valde: sed obstupescens, de quasi extra se factus, nesciebat in aristo teporis . quid agere deberet. Volebat namque in medium prosilire, di pedes apprehendere Salvatoris i sed retinebat eu pudor direuerentia conventus, ne velut insaniens reputaretur. Nam di hoc isnorabat, ut tum videlicet a parens Domin' ab ipso solumodo , an & ab aliis pariter videretur. Flebat autem uberrime, eratq; cor ejus in semetipso pietate liquescens, pr immensa dulcedine amoris illius, que intuebatur. Eadem vero apparitio Dat tamdiu durauit, quousque in Responsorio, quod tunc cantabatur, dictiones istae, Iam umxit, venite θ videte, tanta morostate, quanta ὶ sancto conventu illo cantati solebat, perdicerentur. Quis aute digne explicare valeat, quai tum de visione illa isecerit: quomodo cunctis motibus, uniuersisque ais ctionibus animae ii us recreatis & renouatis. in amorem illius que viderat, totus incanduetit solitis dantis de accipientis nosse est, quis, festiuos exii de cum dilecto suo duxerit dies: cu sponsa non tam vocibus oris, quam affectibus cordis exclamans; Inu . quem dilata unia mea : tenui illum . nec Amit -
m. Et cum patriarcha Iacob. Viavominumfacie ad aciem . CUI DE AUFamma mei. Quia vero in humilitatis custodia fiduciae pedem ulteri extendere curauit. ut secundum diuinum promissum, omnis locus,quem calcasset pes ejus, ipsius fieret: adhue excellentiori charismatum gratia ditati meruit.
mi enim, sicut iam diximus, Christi Domini nostri discissimam humanitatem beatis oculis conspexerat, etiam ad sempiternum indiuiduet Trinitatis mIsterium contemplandum, quantum quidem homini adhuc mortali carne circudato possibile erat, mirabili dignatione gratiae Dei admissus est. F m mest namque in die sancto Pentecostes, dum a fratribus alacri instantia sectae vigiliae celebrarentur: & jam diuinus ille hymnus, Te Deum laudamus.
in quo Evangelicae gratiae praenuntia laus figuratur, cantaretur,&uniuersi- .
rastratrum mystica illa verba quibus sub diuinctione trium personarum senus Deus praedicatur & adoratur: scilicet, San Dr. Sanctus, Sanctus. Dom ms Deus Sabaotb , ob honorem sanct Ttinitatis inclinis, sicut est consuetudinis, cantaret: iis ipsa vero inclinatione pridictus servus Dei, non quidem scrutans, seu comissum fidei secretu irrumpere gestiens. sed pauendo, tr mendo,&admirando, coepit in simplicitate cordis sui meditati, quὶms blime de in prehensibile esset tantae maiestatisarcanu, quam nosse vita, de vita aeterna est: secundum qua sapere. sapientia sine errore est: in qua dele viri. voluptas sine comparatione: cui consormari, similitudinem Dei, quari Adam perdidimus, recuperare est: cui seruire, re a re est: sine cuius gra Ha omnes gentes quasi non sint, se sunt coram ipsa quae in futura vita erit sanctisomnibus pax exuperans omne sensam, di gaudium sine interpolatiaone, seu temporis discursione. Inclinatione vero illa Diuinae reverentiae e
lubita, cita fiatet idem se erigetet, si bissi aperti sinuintellectualea oculi ej',
114쪽
CisTIne IENs Ix, Dis TINCTro III. io &quasi totus extra se raptus vidit visionem quanda gloriosam atque mirabilem de Trinitate, quae Deus est: quam mirabiliore, digniorem, atque ex- V-στα cellentio te esse omnibus vi statio ilibus, quibus umquam a Domino vis latari meruerat, intelligebat. O felix anima, in qua diuinae dilectionis ignis sci iam peccati de rubiginem negligcntiae usque ade0 excoxi te ut illam dulce dine, illam beatitudinem, qua Dominus electis suis reseruat in pretinium,in ha; corruptibili vita praelibare quod amodo &praegulla re mereretur. Felix . nihilominus beatissimus pater ille Bernardus: sub cuius disciplinaetantς pe fi lionis discipuli in Claravalle storii ille noscuntur. Talibus ergo visitatio- . . l. nibus o consolationibus Dat ille vere monachus laetificatus & corioborat'. quotidianis lamentis exercebatur : suspirans&desiderans corruptibilis vitaeiarcinam deponere, ut faciem Domini, qua per speculum&aenigma iniu-itus fuerat, in ipsa sui puritate coni lando, unus cum ipso spiritus eisceretur. Rogatus autem, ut ad honorem Dei di ad aedificationem proximi, aliqua ex iis, in quibus a Domino visitatus fuerat, pandere dignaretur, non facile acquieuit, timens utiq; ne hoc forte Domino displiceret :sed tamen prosibus multis constrictu , haec quae memorauimus,& alia nonnulla, cu tremore & profunda humilitate reuelauit: quae licet magna esse sciamus, quia ad alia nil inat inten tio, breuitatis studio reticuimus. Modu tamen visitat
onis, qua de beata Trinitate, quae Deus est videre meruerat; Mullatenus e plicare consensi : asserens, quod nuquam eam alicui revelare praefurneret . nisi fortasse voluntatem Diuina super hoc ei daretur agnoscere. Quae vero pandere Voluit, ea conditione patefecit, ut usque ad GDitum ipsius flentio premerent ux: quod etiam studiose seruatu est. Expletis autem in Ordine Cusicretensi, quem in adolescentia sua tantum abliorruerat, viginti di sex annis,cum quadraginta csset annoru, sicut sincera deuotione vixerat, ua quo- que felici derunctione carne ex eptus est rscq: c unimatus iii brriri, expi uit tempora ni ulta: placua enim erat Deoanima ipsus. Libet nunc in. timo repariter & exultatione cum psalmista exclamare, di dicere Domino. Afri cordiam cin imbrium cliti do tibi Dominet: quia net e ab Ori me eque ab Oo ἀente, neque advenis monti M. utinam. Decis judex est utrum humiat, tam cabat. Ecce enim magi Iler ille , cuiuis supra mentione fecimus, qui uo gia' tia, sed praesumptione duce, pietatis opus ad ossus manus adfortia mittere . tentauriat Iaquam seminatus supra petram, ad rempus credidit Ised in . . . ., P e tensationis chilli exaruit. Hunc vero, cujus fidem & sanctitare destiaripsimus, repugnantem quod amodo atq; reluctante mader gratia assumen minime contenta est c6muni servorum Dei coetui inserere,vem etiam de ne
gligentia purgatum cum paucis ad persectionis & Diuinae speculationis api cena prouci rete dignata est. Sicut igitur beatus, quem elegisti ,& assumpsisti psu. c rDomine, habitabit enim in atriis tuis: sic nimiru omnes qui te derelinqvuli
ii maliter virmumsicus Areti hi sper SI Ternar taminuisisses lDVm reuerendillam patet peto dus aliqua lo luincia Haradrigintretis set retia verbi Delii captura anilitatu laxarct, di notatis& literatos multos de qum V ssiculi ad littus couersionis ita heret: iter ceteros illustris Vir Arnuli 'de Malorica diues di delicat', secretὀ in manib' ejus se reddidit. Fint aute utriusq; consi, tu, res lentio tegere, Ppter quaedam impedimeta saeculia
115쪽
usque ad ultima diern, quo egressurus esset de terra&cognatione a. Erat enim magnus paterfamilias, ornat' si ij s&fratribus latuisque diuiti jsius, litus , ut absque suoru damno & scandalo graui abr ere se non posset , iusimi in domum sapienter & caute disponeret. Interim vetbdum silentiu istud tenerent omnia. & arcani hui' negotij causam ipsi duo soli in mundo sciret, factum est verbum Diti ad quendam rusticum armentariu, cum boues mina
-- Λινδ. ret ad aratru, dicens. Vade, dic Arnulpho de Maiorica, ut secum ducat te in Claravallem,quo proxime iturus est ad conversione: Becum eo conuertere... n. Audivit vero vocem,sed neminem videbat. Facta aute hac voce, coepit pauper ille attentius orare, ut si a D omino sermo fuisset egressus, reuelaret iteruauriculam ej us, Et adjecit secundo loqui ad ipsum, repetens eunde sermonAAccepto itaque secunda jam vice oraculo, venit ad prς laxatum virum,dc ait. Verbum mihi ad te dominu meum. A quo edm fuisset ductus in partE, procidit ad genua illius, dicens. Obsecro te per Christum,Dominu nostrum, ut ducas me ad Clatavallem tuam, de salves tecum animam mea m. Et si stire desideras, Diis pius de misericors secreta tua causa salutis meae mihi reuelare dignatus est. Audiens autem nobilis ille paterfamilias verba ista, miratus de let. ratus est valde: acceptuque hominem conduxit ad seipsum: quem etia posta modii individuum comitem itineris pariter de conuersionis habuit, habitus ut credimus,consorte ςternae retributionis. Explicitis itaq; negorijs,pro quibus moram fecerat. venit Claravallem, tam submissus humilitate, quam ii, blimis diuitiatu assuentia: multaque eidem monasterio de suis facultatibus contulit: ledde aliis nonnullis coenobijs dona largitus est. Beatus vero Be nardus de conuersione ejus multum exhilaratus, tale de eo in conventu se misinus. De ςOnuersione fratris Amulphinee minili admua .,δ δε randus, nec minus glorificandus est Christus, qu ni de resurrectione Lar ri quatriduanilia videlicet quod in tantis deliciis clausus atq; sepult', velut
in tumulo iacebat, de quasi vivens mortuus erat. Huic autE confitenti curii gemitu de lacrymis multis delicta uniuersa, quae in mundo contraxerat, be tus smardus intuens cordis eius amarissima contritionem, de ad omne op'G-νω a spontancam voluntate, injunxit ei, ut Parer tribus vicibus dies misiain s. ret, atque in suo proposito deinceps usq; ad morie perduraret. Quo illeau- contristatus respondit. Ne, quaeso, irrideas famulu tuum, beatissime Ariis M. pax . In quo, ait, te irrideo Ar ille ait. Iejunia septem annona, vel dece, nosiscerent mihi, etiam humiliato in sacco de cinere: de tu mihi praecipis; P. in Uer tertio dicere, de in Ordine perseuerare λ Et sanctiis ad eum. Ergone tu me melius nosti, quid te oporteat facere, ut salueris 3 An forte tibi paruiti videtur, ordine tenere, de in ipso v': ad mortem pseuerare nile vero res,tadit. Absit ab anima mea in iniqua pr sumptio. Sed propter Deu obsecro,
' mihi parcas inpr senti, ut melius parcas in futuro: de tale nunc impone por- nitentia, quatenus post morte carnis ad requiem sine poena perveniam. Cui . beat Pater ait. Fac ut locutus sum: d securu te facio,quia deposta mole M
potis, mox ad Deu sine molest ia pervolabis. H oc itaque responso quasi di-
linit accepto .confortatus est nimis, adeo ut deinceps nulla tentationum Niolentia, nulla infirmitatis molestia, posset a cursu desideri j, quo totus in Deum pergebat . aliquatenus retardari. Erat autem circa obseruantias Ordinis, ac custodiam cordis selicitus de timoratus nimis: ita ut nemine vidisse me recolam, tam studiosum propriet conscientiet mundatorem.
116쪽
Crs TtRCIENsIs, Drs TINCTIO III. ros Mirabantur squidem otianes, pr sertim contallanu illius auditores, quotidianam instantiam , vel potius importunitatem, qua eos quiescere non sinebat: sicut nec ipse quiescere poterat, confitendo , plangendo, plorando :non modo de otioso sermone aut signo, squando illi vel raro surriperet: veru etiam sisper vana & leui aliqua cogitatione, quod caeteri hominum, e
ceptis paucis persectis, parvipendere solent, seipsum scrupulosissime diiud
cabat :&quasi de crimine qrguebat. Quia vero veraciter scriptud lat Dominus corripit agent autem o em filium, pum recipit: numqua huic venerabili viro paternae misericordi ς correctio uenit: se per in eo vitia resecans, de virtutes animς pullulare de Ductiscare faciens. Deniq; perplures annos usque ad eritii suum grauibus ac diuturnis in comodis flagellatus est, quae omnia non solum aequanimiter tot elabat, veru etiam gloriabatur scut in omnibus diuitiis. Factu est autem quodam tempore, dum coquassatus de debilita esset usquequaq; , ita ut nonsne graui dolore inclinis stare posset, nec propter hoc umquam omitteret, ut non ad omne Glori decantationem profunde de deuote diuinae majc stati inclinando rcuerentiam exhiberet : ut vespertinae synaxis ossiciu in Ecclcsia celebraretur. Ipso vero state in retro choro juxta quendam monachum virum aeque sanctissimu, ecce Angelus Domini apparuit ibi in specie pulcherrimi monachi adolescentis, cuculla indutus nive candidiore: quem tamen idem Arnulphus minime videbat. Cuque more solito ad Gloria psalmi deuote inclinaret, Angelus Domini stabat coram eo: de supplicanti caput suppositis manibus sustcntabat. Quem cum prae lictus monai lius collatera lis eiusdem fratri 1 Arnulphi cerneret, de ex fulgore vultus de habitus Angelu esse deprehenderet, ictatus cst valde super Angelico aspectu: accessitq; ut teneret eu, de deuote amplexarctur. Cumque expansis manibus vellet eum tenere atq; constringere libi, ille subito evanescens recessit ab eo. sed sub:tortem apparens stetit in alio loco.
Videns vero illum monachus, denuo cucurrit ad eum, de simili modo nil batur apprehendere illu: sed mox Angelo disparente, de protinus alibi reapparente, frustratus est homo a conatu suo. od cum pluries factu laisset, Angelus ex toto disparuit: de qui se videndu obtulerat, teneri omnino non pertulit. Laborabat aliquando athleta Dei Arnulphus doloribus viscerum, quib' frequenter nimium arctabatur: de erat languor sortissimus, ita ut d ficiente vitali spiritu pene usque ad morte angustiaretur. Cumque aliquatumulus de insensibilis jaceret, de vita ipsus desperatu est, de ob hoc oleo infitimorum inunctus est. At ubi primum respirare potuit, erupens in voce comsessionis de laudis, ait. Vera sunt omnia, quae dixisti, D sie Iesu. Quod cum saepius iteraret, stupentibus qui ad elant, de percunctantibus, quomodo se haberet, aut quare ista diceret, nihil aliud respondebat, nisi, quia vera sunt omnia, quae locutus est Deus. Osidam aut edicebant, quὀd pret acerbitate doloris cerebro turbatus esset, de quasi aliena loqueretur. Quibus ille respodit. Non est ita, fratres, sed sano capite de mente sobria dico, quia vera sunt omnia, quae locutus est Dominus Iesus. At illi dixerunt. Et nos hoc verum esse fatemur. sed tu cur nunc ista comemoras, Respondit. Dominus dicit in Evangelio, quia squis affectibus parentum, de diuit ijs mundi, propter amorem ipsius renuntiauerat, centuplum accipi ct in hoc saeculo: de vitam aeternam in futuro. Ego itaque vim sermonis hujus in praesenti expe-sior, si centupl in meum jam nunc in inc uita recipio. siquidem immensi
117쪽
xio ExoRnrvM MAONvM ORDINis doloris istius acerbitas adeo mihi sapit, adeo placet, propter spe diuin et in serationis, quae in eo reposita est mihi: ut hac ipsa nunc caruisse me nolim pro centuplicata mundi substantia, qua reliqui abd si ego peccator & i dignus ita confortor, adeo laetificor, etiam in angustiss meis quomodo putamus, sancti & perfecti viti tripudiant &exultant in consolationibus suis Vete etenim spirituale gaudiu, quod modθost in spe, centies millies exu perat s eculare gaudium , quod nunc est in re. siquis autem sicutu relinques,
conversionem veniens, centupluistia accipere non meretur, constat
profecto, quod adhuc omnia persecte non reliquit: sed ex propria volunt, , te, quς est mala proprietas, securetinet aliquid. Hςcillo dicente, mirati sutuniuersi, ab homine laico & illiterato sententiam talem esse prolatam: nisi quod manifeste dabatur intelligi, quia Spiritus sanctus, qui cu in corpore ilagellari grauiter permittebat, intus in anima suauiter ungebat: cujus nimirum sacratissima unctio, quemcuque tetigerit homine, docet de omnibus, qui oportet: iste ergo vir sanctus, cum jam de manu Domini suscepisset duplicia pro omnibus peccatis suis, tande longo cruciatus martyrio, & taquam aurum in fornace probat', pacatissimo somno obdormiuit in D no De quo certi ssime credimus, quia juxta beati Bernardi sententiam, mox ut a corpore exiuit , ad Deu sine poena pervenit. Quid, rogo, huic pauperi Christi v qua defuit in die certaminis sui: qui secundum Propheta, confidens in D 'mino, mutauit fortitudinem carnis in robur spiritus: non considerans, quid
caro posset, sed quid Regula& Ordo praeciperet: qui quas si naculuposait super cor suum verbum consumans&abbreviaium, quod a sanctotae acceperat : ut scilicet pro omnibus peccatis suis Ordine seruaret Argute Psecto instantia poenitentiet ejus tepiditatem & negligentiam nostia : qui
oris; miti unde ordinem pro peccatis nostris in poenitentia suscepim',6c notatum te.
8 rii dede negligenter uiuim'. sed etiam pro frivola aliqua infirmitate vigilias
infirmitoria intrare non erubescimus: cum iste servus
Dei, nisi pro infirmitate responsum mortis habente, infirmitorium intrare non acquieverit.& insuper ad vigilias servitis Dei quandoque graui debit, late laborans, devote perstiterit. V olat irrevocabile tepus, quo nihil est protiosius, quo tamen nil vilius a nobis aestimatur:&dum poena, quae in praesenti pro D no suscipitur, declinamus, centuplicata in suturo incurrimus. Si autem aliquis carnis suae in firmitatem causi tur: sciat scriptu esse,qubd nihil deest timentab'Deu:&quia Propheta junior fuit&senuit, nec vidit justu i ' derelictum. Quis enim sperauit in Domino, de consulas est: permansiti' mandatis ipsius, de derelictus esti Quod ut, non solum testimonijs scriptu rarum, vera etiam exemplis praecedentiu patium manifestius fiat, duo gratiae Dei miracula subjicimus: quatenus per lite & tepiditas nostra convinca
tur, de infirmitas nostra ad agonem certaminis roboretur.
De Mona. . qui agram dolore cilitis minute Sacramentaret Christi literatus est.
FR. ter quidam, nomine Petrus, Clat vallis postea suturus Abbas, cum in adolescentia sua in obseruatia facti ordinis satageret quotidie sc metipsum bibere hostiam vivente, sanctam, Deo placentem: quoniam On nes pie in Christo vivere cupientes, persecutiones inimici sustinent, permit-t xς Deo, qui omnia ad salutem electoru operatur, gravissima capitis passio luborare coepit. Quampassionem fortis miles Christi patienter tolera-
118쪽
CisTER C iENs Is , DISTINCTIO III. Dibat: studens semper in dolore gratias agere, α viperam propriae voluntatu iniuriarure copescere. Et licet optaret cum Propheta, ut ingrederetur putredo in ossi, ejus, quatenus quiescere mereretur in die tribulationis: pro hoc tamen magis animo gravabatur, quὀd spiritu in eo proptissimum ad Mdua quaeque virtutu: caro infirma pro voto subsequi non Valebat. Quada itaq; a. τὸ nocte Dominica dum sacris vigilijs interesset : sentiens se praefito incommdo Alito amplius stimulari, cogitauit exire de choro, & ire pausatum. Sed mox inspirante Deo recogitauit, ut propter Diim 'sq; ad hora diei primam sustineret: quoniam ipso die intemeratis mγslerijs pretiosi corpolis & sa guinis Chriui participare debebat. Prima verθ transacta, quamvis doloris
immensitas non cessaret, proposuit tamen tolerare, nec conventu deserere
usque post Mistam majorem: quatenus sacram posset accipere comunione. Cumque jam comunicaturus ad gradu altaris accederet, dc solitam ibidem veniam fiexis genibus deuotissima humilitate peteret: ecce repente de vertice ejus lapsa est quasi ingens massa plubi, quae illi per medium frontis veniens, & in pauimentum cadens, non parva collisionem fecit. Ipse verbejus- caissimasdem molis concussione atq; ruinam apertissime sentiens, sed nullam species et
videns, de tanta novitate miratus, vehementer obsupuit. Et om ira clem
tia Redemptoris nostis. Quia enim frater ille gravissimos qui de dolores sentiens, Adtamen ob reuerentiam sacramentoru ipsius, erat quas non senties, mox ut eadem sacramin fideli deuotione percepit, ab omni pristina infirmitate eadem hora conualuit: & ita perfecte curatus est, ut nulla deinceps minlestia ex ea sentiret. Ipse vero gratis Dei nequaquam ingratus existens, adcὀ sa ruri
in sancta Diligione profecit, ut pastoralis curae ossiciu, primum in Igniaco, α' postmoda in Claravalle consecutus, nomen Abbatia vita di moribus decoraret : subditosque suos per viam verae humilitatis ducens, Christi bonus oedor esset in omni loco.
2 e fratre, T. Visu Maria eaelestem tantiam pervistum dedit. IN Clara valle fuit item monachus quidam, qui quamvis homo bonae v
luntatis existeret, corpore tamen delicatus atque infirmus erat: α Ppter ea in obseruatione ciborii & procuratione medicaminum curios atq; superstitiosus. Clemens autem Dominus. qui misericorditer solet errantes corria gere t ipsim voluit ad via veritatis reducere: & ut sciret & intelligeret, qu- salubriter monet nos, omnem sollicitudine nostram projicere in ipsum,quoniam ipsi cura est de nobis, tali modo vistationem sua simpliciter delinqueti praerotare dignatus est. Aspiciebat idem stater in visu noctis, & ecce uniuersias uatru quasi ad Laudes diuini seruitii celebrandas ad Ecclesam festi. nabat. Porro ad ostium ejus Ecclesiae stabat illatam humilis quam sublimis. a. mea mater misericordiae pia virgo Maria: quae inquam pretios electuarij putide portans, singulis fratribus Oratori u intrantibus singula ex eo cochlearia des cissima sua manu dignanter tribuebat, & mira dulcedine gustantes refici bat. Quo viso frater ille gratulae est vehem terr reputans secu, quod di ipset testis illius alimoniae sine obstaculo particeps fieri deberet. Cuque ad ma nu pii stimae procuratricis accederet, benignissima dissimulatrix, & vere mi- .: tis Virgo repulit eum dicens. Nuquid nostro medicamine op'Lbras N5- , , ne tu sapiens medicus es, & tui met solicite curam geris es Vade itaque, vade Ee tuis medicamentis, scut volueris, utere: quoniam de th, qui curam suam
119쪽
mitteret: sed totam vitae suae cura Deo &sibi comitteret. Ad quam sponse onem, generale refugium omni u Christianoru, sed specialis piotectio specialium servorum suoru Cisterciensium fratru, satisfactione accepta, beni-ρ gnis sine indulsit:& medicamenti saluti serae pitantiae pabulum impertiuit. Gustata igitur benedictione caelestis antidoti, protinus a sua tenetitudine αinfirmitate frater ille convaluit:& abdicatis omniae medicamentis oc delieatioribus alimentis, ad comunes cibos se transtulit: ideoq; cooperante gratia Dei in brevi decore & fortitudinem, cum salute corporis & animae, paritet induit. Vbi nunc sunt fratres illi,qui plus videntur sectari scholas Hippocratis, quam scholas Christi: qui nimis affectuose diligentes sanitate moriuturae carnis suae, tota stite tota intentione occupatur ad quirendas seu colligendas quasi: bet viles de agrestes herbulas vel radices: & nihilominus hi me soliciti sunt, easdem exsiccando, terendo, molendo, coponendo: & non habituri esse tu medicinae, in solum se prςcipitant reatu propriet voluntatis, qua proprietas periculosior invenitur 3 Discant, quaeso, discant supradictis exeptis, magis confidere ina sio, quam in Galieno, plus sperare in Reginaeqli, quam in herbis terr : scientes certissime, quonia in tremendo examine iusti ludicis Dei non de coplexione, sed de isessione judicabuntur: ubi sera nimis paenitentia volent, magis animaru suarum curam gessisse, quam pro adipiscenda sanitate carnis suae tota vita sua inutiliter occupatos ruisse.
SEnex quidam, Acbardus nomine, nobilis genere, sed conversationis dignitate nobilior, nouitiorum cura in Claravalle gerebat: vir potens in verbo ae lificationis & consolationis: qui etiam in juventutis suae robore, imbente simul & mittente beato Bernardo Abbate suo, plurimoru Coenobi
rum initiator & extructor deuotus extiterat. Hic iam veteranus, & emeritae
militiet senex instituendis tyronibus deputatus,ossiciu suum strenue adimplebat: & ex iis quae longo via didicerat, rudes adhuc mentes contra triplicem funiculum, carnis, mundi, & diaboli, qui dissicile rupitur, quotidianis e
hortationibus informabat: exemplis etiam, tam veteribus, quam recentio ribus, aduersus vitia cautiores reddebat: unde di nos aliqua, sicut ex ipsi' o re audiuimus, perstringemus. Cum adhuc nouitius esset idem Achardus, v nerabilis Abbas Bernardus quada die intrauit ad consolandos nouitios suo Fiat, , j. sicut frequenter facete solebat. Terminato autem sermone, praedictu Acha E maestis dum cuiliis duobus nouitiis traxit in partem,&pret monuit eos in spiritu Dphetico, ita loquens. putum est, inquit, ut noulii' ille, des gnauit aute unuex nomine , ante diem crastinu furtiue recedat. V os itaque vigilate, & est te parati, & fugientem cum rapinis effugere non snatis. Et si miser a nobis exierit, quia non erat ex nobis: spolia tamen, quia nostra sunt, tenebitis v bis. Quo audito mirati sunt illi: & cum stentio pristolati sunt exitu rei. Pro- suada veto nocte duo ex illis,cum fugitivii in lecto firmiter dormietuem asia picerent, tunc & ipsi dormire coeperunt. Erant enim oculi eoru grauati, illudente utique eis spiritu erroris. Verutamen Achardus, quia certissime credidit , verbum a Sancto Patre prolatum haud posse irritum fieri, somnolenti et spiritu, qti ei molestissimus erat, virili constantia repellebat. N unc enia
120쪽
CisTERCIENs Is, DIs TINCTIO IN. Irs stontem . nunc tempora fricando, modo pilos capitis & barbae vellicando, modo manus & facie locitans, nunc deloco ad loc ii d eambulado se excitans, tandem fallaci; sq:nnu, quo premebatur, evicit. Cuque prope esset, vis
snu ad vigilias pulsaretur, ecce o quasi gigantei Athiopes nigerrimis
cappis amitii, per ostium domus visibiliter ingrediuntur. Is vero qui pra cedebat, gallinam assata inspito portabat. Porris in ipso veru coluber inges per aput de caudam infixus erat, qui eandem gallinam hincinde cingebar. u, Cum tali itaq; serculo accedunt ad lectum falli nouitij:& gallina fumani Enaribus applicant dormientia. Qim statim expergefacto daemones egrediuntur : α quid intus in corde eius invisibiliter actitarent, horrendo hoc visi bili sgno demonstrarunt. Cuque evigilasset miser ille, non sicux Iacob, de
somno conleplationis, sed sicut apostata vilis a somno deceptionis, continuὐ surrexit, & vestimentis onustus post daemones exijt: veniensq; ad ostiuarmari j quod erat in claustro, machinam iis suis moliebatur firmatura si ingere, ac lecu tollere libros. Porro pr dictus Achardus celerrime socios excitat,& lpbetatam apostatae fugam signis&nutibus insinuat. Itaq; recedem tem pariter inseqtientes, reperiunt illum pessulu ostij concutientem, Quos
ubi malignus ille persensit, illicb datis filii bus evolat:& prscipiti cursu per
ostia pomeris ruens, muro iutandem septis retinetur, atque reducitur. Die
autem facto cum maloru imp oenitens res piscere nollet: quia jam datus erat in teprobum sensum, dimissus est tandem, ut abiret in locus m. Eadem veto die arreptus a diabolo deaeentiam incurrit: & usq; ad morte furere non cessauit. Confessus eth etiam nobis venerabilis senex Achardus, quod in primordio conuersonis su et multa dςmonu bella, & multa fiagella pertulerit: multaque eoru phantasmata videriti s pius naque cum esset in Ecclesia psissilens atq; orans, copiosa comm eo luminaria quasi cereos & lampade accem debant: quae protinus ad inuocationem nominis Christi tamquam vanitas disparebant. Quadam denique vice apparilites diabolus, gladiatorio cum eoaeoniuctui iam dupalestrae decertans, cui crebros ictus& vulnera instige bat atque ab eo vici vim recipiebat. Ad ultimu verb damonem subactum colli capite excerebrauit. Quem dum traheret per capillor, partem capitia
confracti cum carne&ossibus evulsa manu retinuit: moxque ex ea tam intolerabilis putor exlialauit, ut passibilitatis humanae modii videretur. excedere mam cum horrore dc execratione longius amantassea ipso excutie te; protinus olidum monstru quod videbatur evanuit: vestigia tamen imu- ditiae suaealtius illa pressa reliquit. Nam per unius anni spatham ex eadem mmnatantus foetor jugiter exhalavit . ut pN angustia cordis vix eam valeret vel ori apponere. vel naribus admovere. Clim in partibus Germaniae idem Deis vus proconistruendo coenobio, quod in territorio T everoru stu Clamiti uniti uninatur, aliquando moraretur, caelitus ancessum est ei, videre αalloqui hominem sanctii; hominem vere diuitem, magnu quidem soluariu: quiui partibus illi multo tempore per montes d iluas sine tecto&vesiit, opta Christi nomine nud' oberrans, herbis agrestibus& earum radicibus oriturae carnis vitam sustentabar: aesta sardores ,hiemisq; alerrimos hores incredibili patientia tolerabat . ita ut quadam vi cum brumale Plu lito amplius in truisset,&nix multa vali de nubibu fueret, ipse non