장음표시 사용
121쪽
tutes, & humanae fragilitatis modu excedentem patientiam, Donus Achamdus nouit ijs suis referebat . quib' rudimenta tyrocinij eorum magnifice r borabat, atque in amorem virtutu non mediocriter accendebat. Caput XXI.
De Domno G infrido monacho Ctiraevallis, postea Sorensi Episcopo. C A nctae memorit Donus Gaufridus, quondam Clarqvallis monachus,&postea Sotensis Ecclesiae, quae est in Sardinia, Pontifex, anteouam ad Episcopatum promoueretur, cum esset aliquando in choro Clatqvallis,uot labiorum suoru cum c teris fratribus Diaci strenue reddens, visonem huiusmodi, sicut ab eo recepimus, beatis oculis aspicere meruit. Videbar,& ecce' lcesso gloriosa&splendida, quae a septentrionali parte Oratori j quasi de . c meterio veniens, te coram Presbyterio transiens, recto itinere ad in firmit auri sui tortu tendebat. Porro in ipsa processione Acolythi, Subdiaconi, Diaconi,
atq; Presbyteri, apparebant: qui per singulos ordines septeni atque septenidis posti, alij ante alios ordine cogruo incedebant. Acolythi vero stolis al-bii amicti singulos cereos manibus prς ferebat: qui tamen magis ignei, qua
cerei esse parebant. Verum Subdiaconos tunicae pretiosae. Diaconos autemdalinatici fulgidae decorabant: ipsosq; Presbyteros planetae holo sericς instagi iter adornabant. Horu omnium unguli congrua ministerii sui vasa manibus baiulabant. Veniebat autem post eos copiosa turma canὸidatorii, o mo , a similiter, & cum reuerentia incedens. Ad ultimum vero gloriosa Dei se nitrix virgo Maria subsequebatur: qua beati Apostoli Petrus & Ioannes dextralquaq; comitabantur. Ipsa vero pijssima Theotocos tanta venustate, tantaque claritate vultus & hauitus radiabat, ut ex sulsore de ipsa proced te tota Basilica coruscaret. Porto species quae ista reuelabat, loquebatur im fisi i . teri in in corde videntis, de dicebat. Haec est Regina caelo ru: hcc est domin - Anoloni. Transeuntes ergo ita soleniter, ut diximus, ante gradum sacrarii, tandemper ostium, quod ad infirmitori u vergit, de Oratorio exierunt, ita ab oculis intuentis evanuerunt. Vertim in eodem infirmitorio senex qui da venerabilis, & sanctae conuersationis sacerdos, nomine Tescelinus, diu languerat, sed fiagella pij patiis laquam fili' obediens patientissime sustinue rat . qui tunc in extremis positus agonizabat, & post modicu temporalis vi mamaritudinem perpetis vitae dulcedine comutauit. Vnde vir Diti Gauli dus, qui hςc viderat, indubitanter credidit, quia ad indiciti transitus & bo. v atificationis illius processio talis apPiuit. O quam sublimia sunt bona, qui ocul' non vidit, nee auris audiuit, nec in cor hominis ascenderunt: quς prς parauit Deus his, qui diligunt eum. Si enim cum tanta ambitione spiritualis popae occurritur animae timenti Deu de corpore egredienti: quanto putamus tripudio, quantave laetitia exultabit in possessionec testis patri , ubi struti abitur dulcissima conditoris sui visione
Item de Usionibus ejus famuli Dei Pastidi.
Ltera quoque vice, dum idem Dei famulus in Ecclesia cum citeris se . tribus staret ad psallendu, conspicatus est manifeste spiritum immu du instat simi et per medium chorutianseuntem. Cumq; venisset dc staret ansistis ebora. te eum ridicula bestia, dedignanti oculo respiciens illum arque despiciens,
122쪽
Cis RCrEN sis, Dis TiNCrio III patulis naribus aliquamdiu subsannabat. Quae postquam ab eo pertrans j si
tandem egressa de choro, ulteri sis non comparuit. Infirmabatur aliquando ille beatus homo, & circa gutturis partes gravi molestia laborabat. Crescebat languor in dies, factusque tandem est morbus in veteratus , de pene a medicis desperatus. Vnde etia angustiabatur animo vehementer: pro eo maxime, quod arteriis ab aegritudine coarctatis, psallendi di cantandi in. Eccletia vires amisisset. Proindς conversis ad beatum Bernar tu , die no- S. F M. ctuque in mulsis lacrymis precabatur, ut cantandi gratiam recipere mer retur. Cujη precibus&lacrymis motus pius pater, ei per visionem appa- ηρ. ruit:& loco dolenti, manu sua tangendo ac benedicendo, fgnum crucis impressit. Cum vir Dei euigilasset, sanatu se reperiens, inire ad cantandum convaluit: de nullum deinceps impedimentu ab eadem aegritudine pertulit.
Alio quoque tempore contigit, ut frater quidam spiritualis, quem dein 'Christo diligetat, grauiter aegrotaret. Eratque languor fortissimus, ita ut mori putaretur. Vnde praedictus vir moerore nimio contabescens, ut verula probaret amicum, lacrymosis precibus ardenter insistere coepit. & pro 'recuperanda sospitate dilecti stabat in confractione in conspectu Domini. Laboranti vero continue in gemitu suo astitit quidam per visione, & ait. In frater ille, pro quo sic assiceris, sanitati restituetur: sed tamen alter qui- 'dam, quem et que spiritualiter diligis, loco ejus est migraturus. Et factum est j a. Nam con valescente illo, qui morti proximus videbatur, desunctus est in ipso tempore senex quidam venerabilis de sanctu i Renaldus de Cluniacst ductus: quem & ipsum miro affectu in Christo diligebat. Rr tersa, cum pro
matre defuncta nimium foret solicitus, di diuturn*s exitus aquaru pro ea n .hi: de ucerent oculi ejus, multa si quidem collata erat ei grati alacrymarum: D- seli impogitabatinitant eta Domino, ut sibi de illa reuelare dignarexur, utrem adhuc in poenis esset: an jam indulgentiae requiem percepisset. Diuverdinmciupplicatione fatigato, facta est tande diuinitus vox ad eum dicens. Cui I 'bimportunis precibus extorquere conaris, quod tuae cognitioni non debetur.' Tu tantum ora pro tuis,&salvabuntur.
G Rat aliquando in oratione constitutus vir Domini Gaufridus, sum e A-. ce per ilionem persona quaedam reverenda apparens ei, digito ipsus aureum annulum imposuit: praesagium scilicet futurae in proximo Pontifi-c is dignitatis. Nam in eodem anno, sicut ipse nobis innotuit. assumptus est in Episcopatum Ecclesiae Soriensis: quam septem annorucurriculo stre- ων uanue regens, &s in ipsius vitam in omni puritate custodiens, ministerium suum magnifice honorauit, dignumque sanctitatis exemplum posteris dereliquit. Appropinquante autem vocationis ejus termino, quem solus De . nouerat, egressus de Sardinia venit ad visitandum Claram vallem, cujus filius erat :& ih qua sepeliri magno desiderio praeoptauerat. Quam cum aloge in thitus esset, eleuatis oculis sit spirauit in caelum: toto codris assectu d precans Dominu , ut si infra trienniu esset moriturus, tali squide spatio te O M
potis temper eande domu ves una vice visitare decreuerat,nuqua ipsum amplius ab ea separari pinitteret: ne forte alibi consumari cotingeret, de desde- 'rata tibi sepultura priuaretur. Ingress itaq; dilectu sibi monasteri uicu aliqu--
123쪽
i tandem corripiente se acuta valetudine, per dies aliquot aegrotauit:& inam rima grauescente morbo ad exite tria deuenit. Cumque fuisset inunctus oleo sau ' ι - cto, de munitus etiam viatico sacramentorii Christi: eadem hora, imbeodό. sere momento, mirantibus uniuersis, obdormiuit in Domino. Transiit autem ei te, medium noctis, in festiuitate Dedicationis Ecclesiae Claraevallis., Porro venerabilis ejusdem monasterii Abbas, qui ejus conscientiae puritate optime nouerat, cum ja exanimati corporis oculos clauderet cuna magina fidei pietateexclamans ait. O dulcis & venerande pater, Deus omnipotens faciat mequantocyus ad tuu peruenite consortium. Dum verbcbmendatubhisbsseium sacro funeri ejus impenderet, tanto pietatis affectu moveba-st, . tui. , Ut erumpentes lacrymas continere non posset: ita ut etiam duros corde mira 3 Pό- in fietum eo moueret. Cum autem primum grotare coepisset iste sanctus se. φ-- cerdos, euelatu est de eo cuidam ex fratribus ipsus monasterij, quia in proxim o es let migraturus. Deinde st dies paucos cum idem frater vigiliis seri
viiij diuini interesset, vidit in spiritu stratum quodda fulcris mollibus diligenter aptatum, de niueis operimentis decenter ornatum, qui eidem Epincopo seruabatur: nimirum lignificans aeternae felicitatis requiem, ad quam post modicum erat assumendus. Eadem vero nocte qua defunctus cst, pos
to in Ecclesia corpore eum signit ad solenes vigiljas Dedicationis pulsare . tur .pr dictus frater evigilans, coepit illico Pontificem defunctii ad mentem reducere istatimquὸ facta est vox in auribus ejus, loquens de eodem famulo Dei defuncto, &dicens. Ecce nunc a princirio sgni huius recipiunt illum Sancti Dei omnes intonsortium seu. Hanc vocem frater ille audiens, Hubses est vii dei surstensque venit in chorum: de staballum caeteris ad psalem
du, semper glorificationem beati viri mente reuoluens. Cirque celebraren- turmatutinet Laudes, respiciens vidit,& ecce in parietibus templi circa de- . functu Antistitenti quasi unius horae spatio luminaria copiosa diuinitus acc&sa: ita ut prae multitudine numerari non possent. Spiritualis itaque claritatis lumen corporalibus oculis intuens, copunctus est valde:& gratias ages Deo pro omnibus iis, quae viderat & audierat, in iubilo cordis ait intra se. vomine Deus virtutum, biati omnes qui sperant in te. Vere beatus iste sanctus, qu7 Aegisti, Dae, o assumpsisti: huitabit in arrijs tuis. Credo enim'atq; confido,quia
dignus est iam inter sanctos de electos tuos copulari: qui in praesenti saeculo per via humilitatis incedens, studuit mandatis tuis fideliter obedire. Expletis autem post depositione beati viri duob' mensibus, cum idem frater esset in choro ad vigilias vigilans &psallens, subit0 venit in mentis excessum: & ec- nant ce apparuit ei b tus Episcopus induens se sacerdotalibus, di quasi praeparas ad Mittam celebrandam, ita ut frater ipse adiuuans eum reuersaret casula si pra brachia illius. Porro in eadem hora cantabatur hic versus in Ecclesia. Et introibo ad altane Dei: ad Deum qui Liscutjuventutἴ meam. His ita de conuersatione de consummatione sancti viri breviter annotatis, placet hoc loco subnectere miraculum dignum relatione, quod idem Dei famulus cum gaudio asseuerabat, se vici isse. Consilium ejusdem Praesulis fuit, ut . quaedam ipsius Basilica vetus ac ruinosa dilapidaretur, & in meliorem stotum reparatetur. Clim ergo ipsum Altare in praesentia sua dirui praece- . piiset: repetit in eo capsulam lcabrosam ac veterem, sanctorum reliquias coacinentem. Porro inter easdem reliquias Corpus Domini repositu erat:
124쪽
CisTER CIENs Is, Drs TINCTIO III. D 7 quod ita sinu &integrum, ita inundum ci candidu, &ab omni corruptio- NU pM- ne penitus alienum inuentum est: acsi recentissime ibi reconditu esset Sane nemo in terra illa repertus est, qui ejusdem Ecclesiae vel altaris constructionem vel consecrationem se vidisse recol cret. Viso itaq; tanto miraculo uniueisi qui aderant ictati sunt valde, & dificati in fide glorificauetunt Deum:
cognoscentes utique, ipsum esse sacratissimu corpus Diat, de quo veracitet striptum est, Non Lbi Onctum tuum et ii 'rruptionem. Migrauit aute a saeculo idem beatus Pontifex anno Dominicae incarnationis millesimo cente- uino septuage imo octavo, tertio idus Novembris:& codigno honores
pult est juxta venerabilem Godesti su quondam Lingonensem Episcopuqui sub beato Bernardo prioris ossicio in Clara valle functus,& inde ad api- Pontificalis dignitatis assumpt', ministerium sibi comissiam, sancte religioseque conuertando, multipliciter honorauit.
1 De Domno Balduino monacho Ctirae ballis , postea Pisino Episcopo.
Nier coelestis gratiς pinguedine pullulantes propagines, quas vinea Domini Sabaoth, Ecclesia scilicet Clarae vallis emisit, ut transplantarentur super aquas multas,id est super diuelsarum regionis populos Pontificali honore tu olimarentur, natalis soli specialis gloria Balbuinus mirabiliter c micuit: qui doctrina reuerendissimi patris Bernardi secutus, spreuit uniuersas in udi popas & voluptates, ipsique mando moriens, in Claravalle vivere coepit: &veras voluntariae paupertatis diuitias fallaciu diuitiarum irrita natis se pretulisse gloriabatur. Discens namq: ab Apostolo stultus esse, ut sapiens fieret, diuitias, quae potius exhauriunt hominem quam repleant, execratus est: &illas, quae imm sum pondus gloriae operantur in ipso inae terna beatitudine, toto mentis desiderio coplexus est. Cum persectissimorum monachoru imitator actus didicisset ab irriguo inferiori, in quo peccata planguntur, ad irriguit saperius, in quo ad caelestis patri felicitatem gemitibus inenarrabilibus suspiratur, ascendere: dignus iam qui non soli sibi viueret, sed etia multis aliis verbo & exemplo prodesset in salutem: vocante Deo, Pisanae Eccle-Hς, quae est Meliopolis Thusci , Archiepiscopatu sortitus est. Consecutus vero amplae huius dignitatis eminentia, tanta spiritualis sapientiae luce refullit, tamq; auctoritate ac spiritus libertate ossiciu suum exercuit, lata nihiloni inus mansuetudine & humilitate veru se monachu in Pontificali culmine demostrauit, ut non solum Cisterciensis ordo, veru etia uniueisi fideles intra I talia gratularentur vehementer, gratias agentes Deo, qui splendidissima hanc coluna de fulcimen tu inconcussum S. Ecclesς suae teporib'ipseruconcessisset. Sed quonia in rebus humanis nihil ex omhi parte posse beatum esse plangimus, contigit, instigante diabolo, ut Ῥpter ipsum inter Pisanos atque Lucenses populos grauis de periculosa guerra oriretur: quae etia post obitum ipsius contentione partium inflammata atque protelata per aliquot annos durauit: α vix tandem ad pacis concordiaeque vinculum renouari fuerit occasio liuius dissensonis, nihil interesst: hoc totum dicimus, damnosam & poenalem tanti Ponti scis animς guerram illa extitisse licui diuina reuelatione declaratum est. Post dormitione nepelivi' beati Pr sulis aliquanto tepore clapso fuit in insula Sardiniae sacerdos quidam honest conuersationis,hictia ibi perat cuida Eccles parochiali.
125쪽
ta ne remota. Quadam itaque die cdmmissam celebraret hora perceptio i, inuenit host a sacra super corporales ractam atque in
ipsa diuisam: quam antea consecrauerat integra & sanam. Sod ubi cos pexu , turbatus & anxius cu metu & admiratione acrifictu consummavit. E pleto autem ministerio, c terisque dimissis, solus ibue mansit. Cumque tristis esset pro signo quod acciderat, egressus foras venit de stetit ad orietate plastam eius d Ecclesiae, dorso adhaerens parieti templi,&secie versa ad Orb
de ac tacite cogitaret: infremuit spiritu, & inhorruerunt subito pili carnis eius. Tunc irruente in eunescio qua virtute externa, ita defigi atque arctari coepit, ut nullo modo se posset inde mouere. Et ecce apertis oculis 'idit in-
nuctae multitudinis turbas equestres&pedestre cox mi piως; Myδ
bus transeuntes. Erant aute in eis homines promiscui sexus, diuertae talis Aconditionis, in quibus etiam multos deprehendebat, quos vivuntes in carne antea cognoueriat. Vnus ergo ex eis ipsi Presbytero quodam notus & carus, ad eu acciat: & fixo gradu coepit cum eo familiariter loqui. Per unctante vero Presbytero, qu na esset, aut quid etiam ageret tanta turbaru infinitas, respondit. Animae hominu sunt carne solutae, quae omnes pro varietate culparu varijs subditae poenis, ita semper discursu reciproco longe latra
urin mundo.. Quaedam aute ex eis citius, quaedam tardiusliberandae sunt, quarudam vero poenae insolubiles manent. Dum haec ille loqueretur , respiciens Presbyter, vidit supradictu Episopum demisso vultu coram se praeter unte, tamquam districti iudicis sententiam patienter ferentem, & immicae potestati,quae illi ad tempus insultabat, cum Propheta dicentem. Ne Ieteris tame, mira mea, nuta cecidi sui . Ca iam in tembris, Dominus lux mea it. Viso eteo eo sacerdos vehementer obitu puit, & cum terrore magnet admirationis exclamauit dicens. V ς mihi misero peccatori, quid est hoc,quod video Nu quid iste est dominus noster Balduinus, Pisanus quonda Archi piscos, de monasterio Claraevallis assumptus 3 Responditis, qui loquebatur ad eum. I pse est verὸ. Et Presbyter ait. Hiccine ergo tantς Eselsonis monachus,&tantae perfectioni Episcopus, deputatus est poenis: que nos sperabamus jam inc gaudetecta gelis Mile 'erὰ responsens, ait. Procerto scias,& nullatenus lubites, quia ipse est vere sanctus, cel sq: merit ontifex: & magna erit ejus gloria cora Deo. S I quoniam propter ipsum inter Pisanos atqu Lucenses populos diurna jam guerraversatur, pie eatura requie, donec inter illos ad pacem discordia reuocetur. Post hςc apparuit eidE Presbytero coluna quidam jubaris immensi, cuius clamas ultra comunem solis valenti a coruscare videbatur de caelo ad terra usq; porrecta: per quam anima quaedam Angelico ductu ad sidera contendebat. vero Presbytero , idna hoc esset, respondit alter. Ipse est anima Constantini, quondam judicis de domini Turritani. H cautem per noue annos ventis & pluuijs & algoribus semper expost , a die ς ixui sui o. ilicidio domus suῆ constitit: ibiq; suorum exscisuu poenas luit. sed quia misericors & liberalis in pauperes extitit, & judicium injuria patientibus fecit: in super etiam de malis quaec5 misit, consessa & poenitens a corpore exiuit: idcirco misericordiam a Deo consecuta hodierna die meretur a malis omnibus Ebetari, de bonis omnibus satianda ad aeternam beatitudine introduci.
126쪽
CisTERCIENfrs, Dis TINCTIO III. rtyHaec & multa alia Sacerdos ille vidit & audiuit de secretis alterius vitae ἰ interquq etiam dictu est ei, qui, deo de anno esset moriturus, quae subsecuta mors misia se ejus vera fuisse coprobauit. Si coipotens Deus innotescere voluit, dilecti sibi Pontificis anima, uamvis iustam, quavis sanctam, quantulacuque iam enrubigine culpi fustata, non potuisse regnum puritatis intrare nec sulgore meridianae lucis, in qua cςlestis sponsus cubat, intueri: donec ipsi' gratia expiata, & pace inter dissidentes reformata, ab eo de sponso mercutiir audire. Tota pulchra es, amica mea, tota pulchra es, oe macula non est in te e veni de Iobano, C t. leni coronaberis. Quid vero in diuisione sacrς hostic nobis insinuatu putam', nisi, quod tales reuelationes non absq; nutu & voluntate Redeptoris nostri ad comonitionem&correctionem fiunt mortalium: maxime cum a religia solis personis tale aliquid videri contigerit
De Domino Eschylo, pion a Danorum Archiepiscopo, postea monacho Clar adis VIR magnificus, S cum omni reuerentia nominandus, Elchilus, quindam Danorum Archiepiscopus,& Apostolicae Sed is in insulis Aquilonatibus Legatus, postea vero humilis Cisterciensis Ordinis monachus, αcce nobij Clar vallis professias, cum adhuc esset adolescens, annos nat' circiter duodecim,transmissus I parentibus causa studioru in Saxonia morabatur, quae tunc in nobili illa Hildes emensi Ecclesia stotcntissima, a clericis diuers iu r gionum celebri concursu frequentabatur. Itaque dum aliqua diu ibidem oratus suisset, grauissimam valetudinem incidit, ae diuturno languore tubescens, tandem a medicis desperatus cst: ideoq; procuratum , ut oleo sacro ungeretur. Cuque Presbyteri caetetique fideles huius rei gratia lectulo ejus affiterent, subit ὀ factus in agonia, omni inebrorum ac sensuu ossicio destitutus est taut fere mortuus putaretur. Exemptus ergo carnis sensibus,duct 'es in spiritu ad quanda mansionem totam interius quasi clibanum ardente:
ad quam cum propius accederet, & curiosius inspicere vellet, subit ὀ erupens vapor incendii apprehendit incautum: moxque in illam fornacem flamiuo. mam traxit invitum. Qui cum protinus ardcre coepisset, jamq; nihil aliud, nisi ignem ternu sibi superesse cogitaret: ecce miserante Deo apparuit ei in uno diuersoris latere meatus quidam quasi tramitis angusti, de ostio ad ostiuducens, qui etiam stamis vacuus esse videbatur. Opem cernens, & spe euadedi animatus, conatu quo potuit reptans ad locum illu refrigeri j peruenit: de per illum ad ostium tendens celeriter exij t & fugit, palpitans ac tremens a facie ignis deuotantis. Moxq; palatiu quoddam regale & amplum reperiens,& il ac ingrediens, vidit in eo reginam caeloiu, dominam Angelorum, vultu α habitu mirabili coruscantem, atque in throno gloriae residentem. Ad quam pavid' & anhelus accedens, ctagitabat obnixe, ut sui misereretur. Quε protinus illa dedignantor aspiciens, atq; minaciter alloquens, quὀd ausus su P. Niseis isset in conspectu ipsus apparere: mandat quantocrus egredi,&cruciandu 'ad ignem reuerti. Porro inter alios matri misericordiae assistentes, apparebant ibi tres viti venerabiles: quoru unus ejusdem ciuitatis Episcop' erat: ab ter vero decanus, tertius nihilominus nescio quid ossicii in eade Ecclesia a Lministratis. Hos itaque praefatus adolcscentulus intuens ac recognoscens,la-c ry mabiliter precabatur, quatenus piissimae Domin pro ipso supplicare dignarentur. Q iodo ua deuotissime facerent, misericordissima illa dissimulatrix respondit cis dicens. Qi: id est, quod rogare pr sumitis pro adolescentes. iii
127쪽
ito EXORDIvM MAONvM ORDINisisto variistimo, meoq; respe stu indignos Hic enim peruersus &lubricus nu- quam salutatione meam mihi vel una vice reprcsentauit. Cumque rogarent illi ut solita pietate delicta juventutis & ignorantias illius dimitteret,si de cς-tero te emendaturu promitteret: accessit iterum tremebundus adolescens, obsecrans eam, & dicens. Miserere mei, pijssima domina, miserere mei, reparatrix generis humani: & ne claudas a me misero in ea hausta viscera mise
ricord ae tu: quia paratus sum amodo & usq; in sempiternu servire ti bi, &te super omnia post Deum venerari Quὀd si genitor meus illa calamitatem meam agnosceret: maxima auri pondera pro mea liberatione libenter impe- derct. Talia itaq; cum lamentabili voce depromeret, beatissma Virgo vera mater misericordi serenata facie respiciens illii, dixit. Quid igitur Putasne quia valeas teipsum apud me condigno pretio redimere Z in hoc enim sors i tan placare me posses: si congruu mihi pretium pro tua redeptione persolve- res. Tum ille non modice erutilaratus in verbo isto, fiducialius accessit & dixit. Et iam atq; etia clementissima Domina, ego me optime redimi: & quidquid jusserit mihi dignatio tua, libentissime faciam: tantum odbesto mihi propitia. nec me in illum ignem auctanda amplius remittas. Cui Regina vi Ny.; iubis; ginum respondit. Volo igitur, vide quinque generibus annonae quinque mihi modios, hoc est de lingulis sngulos non negligas reddere. Quo ille au- dito laetanter accepit: respondensq; alacriter dixit. Carum est mihi, o carisima domina, quod imponis,valdeque jucundu: & ego mensuram bonam de confertam de coagitatam & simeressiuente dabo in horreum tuum. Quod cum in fide sua firmiter imisisset, datis etiam fidejussoribus intercessoribus supradictis, dimissus estud humana reuerti. Redditus itaque sibi, confestim aperuit oculos, receptoq; usu loquendi surrexit & sedit in lectulo sito: moxque in lubitu erumpens,coepit clamare cum gaudio magno dicens. Benedic Deus, liberatus sum: & amplius non ardebo. Videntes cuncti qui aderant, adolescente illum de mortis janua reuocatum ita clamantem, & ita prς gaudio gestientem, mirati valde sciscitabantur ab eo tantae t titiae causa. Ipse ve- . ro per multum teporis spatiu nil aliud dicere poterat, nisi tantummodo, Deo gratias, ego non ardebo, ego non ardebo. Et cum sit pius illud repetisset,c5-
uersus tandem ad illos, quid sibi accidisset, vel quid vidisset, per ordinem
indicauit. V nus autem ex ipsis, vir bonus & erudit', haesitantem de visione adolescente secretius alloqui atque instruere cur,uit dicens. scito pr nosces, si ituru te esse magni nominis virum: & gradum maxim ς dignitatis in Ecclesia sortituru Quem cum fauente Deo adeptus fueris, oportet te in honorem& sanctae virginis matris, diversorum ordinum coenobia quinque de construere: in quibus juxta mensurae tibi propositae ratione, habeantur
ad minus person duodecidivino jugiter obsequio famulantes. His ille auditis interim tacuit : sed quem res exitii habitura foret, seti per solicitus suit. Porro in ipsa visione significatum est ei, tres illos venerabiles viros, qui pro .
eo intercessi, res extiterant, cum adhuc in carne degerent, eodem anno rede mundo migraturos: quod etiam celerius secuta mors eorum verum suisse. co probauit. Processia vero tempori , clim praefatus adolestens aetate pariter α capientia crescens jam in vitii optimum profecisset: ordinante DEo ad regimen Lundensis Ecclesiae, quae Daciae Metropolis habetur, assia mptus est. At postquam jamdudu prophetatae sibi dignitatis culmen as edit, illico reddendi voti tui tepus adesse cognouit: in quo sub quinque generib annona i
128쪽
CisTER CIENs Is, DIs TINCTIO III. irrfeci indum interpretationem voti sui, diuersoru Ordinum Coenobia quinque se fundaturum Reginaec ii deuouerat. Nactus igitur oportunitate, de mi mremotis Galliarum partibus , ubi sontem Religionis esse cognoverat, non solum quinque, sed etiam plures spiritualisl Assonis Conuentus, euocare curauit: inter quos etiam Cisterciens s Ordinis duos Conventus obtinuit
unum scilicet de ipsa domo Cistercij, & alteru de Claravalle: quosq; in o
timis terr fugio ista quam vites fructiferas vinum justitiς germinantes . stinauit. Vt enim semetipsum perfecte dimeret, mensuraq. bonam&su peressiuentem pijssimae liberatrici suae, sicut promiserat, persolveret, quinque Coenobio tu fundatione contentus esse noluit: sed alia atq; alia'. tam suo, quam de aliorum fideliu dono, studuit aedificare. Dabat etiam operant Paganitatis titus, quibus adhuc ex magna parte terra illa imbuta erat, radu ritus extirpare,&christianae discisinae moribus omnes salubriter iii forma superbientes de contenentes ultionis mucrom: ferire. Ita deniq. olo iustitiae artriatus, noxia qu que & superstitiosa eliminare, & omnia saluti anpira arum prolatura genti suae prouidere satagebat: ut a multis retro reporibu
reultu in Metropoli illa Antistitem sedisse putem', qui tantii in Ecclesia Dei fecerit fluctum, quantu fecit ipse. Dominus autem, qui obit ius honore dia morε cuncta faciebat, curabat voci ipsius dare vocem virtutis; & quos hic anathematis vinculis innodabat, ipse terribili morte mulctabat: in tantum, vi adu telum auedam diuitem ac potentem, quem vcnerabilis Sacerdos in Coenas i publice excomunicauerat, in ipsi sacratissima nocte Dominicae Resurrectionis cum adultera & duobus filiis ex adulterio natis malienus spiritus civ deliter suffocatu, ad inferos aeternaliter puniendum detraheret. Sam 'ctum quoque Bernardum reuerendissimu Clatet vallis Abbatem, licet lonstici a se remotum, unico venerabatur affectu, unica deuotione colebat. Nec contentus est in ut ijs eum videre, cum novum Coenobiu extraxisset,&abeo, licui praediximur . desideratu sacres congregationis examen impetiasset: praeualuit apud eum desiderium vehemens, ut homo tantae auctoritatis, rein intulis illis tam Eccles istica quam liculari auctoritate singulariter potes, 'expolitis suis omnibus, etiam semetipsum perieulis multis traderet & labori. Venit igitur Clara vallem persona humilis & sublimis: quam a finibus terrinon curiositas audiendς sapientiet, sed fidei zelus & plenitudo deuotionis ata
traxerat. Vbi quantum fleuerit, qualem sese non modo erga eum, que tam 'erga minimos quoslibet fratrum exhibuerit', noeli racile dictu. Demum rediturus ad propria, ut benedictu a famulo Dei pura em referre posset, & diutius conservare, humano sensu praecepit, ut in cli-ὰ ci ' panem ferre bis coctu Sed Abbas lanctus amicabiliter arguens, in hac parte fide eius modicaminueniri: itane, inquit, non poterit benedictio ipsum panem, mastis quis, re coctio conscruate 8 Et non acquieuit benedicere illii, sed comunem pane si, vi M hi praecipiens exhiberi, benedixit, & ait. Ecce hunctolle tecti, nihil dcinceps de corruptione solicitus. Tulit, & ad suos per multa quidem te & maris patia prospere rediens, gloriabatur fidei suae defectu euidentissima rei veribtate convictum. Haud multὼ vero post haec elapso tempore, tristissimus ru-rrior aures eius perculit de dormitione beati viri specialis amici sui: scribente sibi libellum de transiturius Domno Gaufrido monacho Clarς vallensi.qui notarius ejusdem sanctissimi Abbatis no pai vo tepore suerat. Tum vero co
129쪽
EXORDIvM MACNvM ORDr Niscaluit cor eius intra ipsum, & in meditatione ipsi' exarsit ignis: vana, transitoria atq; caduca reputans uniuersa, quae hominis intentionem praepedire possunt a recto cursu, quoad patriae caelestis beatitudinem tenditur. itaquo
comendans Ecclesiam , cui laudabiliter praefuerat, Deo & principi terrae, relictis parentibus de propinquis, notis de amicis, ipsiq; patrio cςspiti valedicens, exul egregius Clata vallem venit: sepulchrum beati viti intimi quondam amici sui vilitauit, di ad sacratissima tumbam ipsius vivere α mori de-lςgit: ubi etiam sacrς Religionis habitu , Deo donante, post mcda suscepit. Nec enim minus in defunlio, quam olim in viveme confii' est: quippe que post morti: c rnis verius vivere omnino non ambigebat. Quam is ergo ab. Ecclesiastici & Rculari negoti js secretius vacabat, tanto sanctius iuuinis obsequi js intendere curabat: deuotioni sacrae orationis quotidie, imo penς continue soli citius inuigilare: pro peccatis suis prςteritia myrrham cordis cottit, α spiritus humiliati Deo offerre:&gratia supernae benedictannis thymiamat; pix copunctionis enixjus implorare. Quada igitur vice dum in oratoriosio loconsisteret, apparuit ei vigilanti & oranti quidam frater ejus uterinus, qui olim defunctus fuerat, quiq; hostili pladio micidatus occubuit, de mortepraeuentus viaticu non accepit. Hic etiam dum ad viueret eu dem Archiepiscopum aliquando injuste offenderat, nec ei ante morte rec
ciliatus fuerat per satisfactionem. Cumq; venisset ante illum, demita capite' suppliciter inclinabat ei, quasi de offensa veniam postulans, aut etiam orationa suffragia stagitans. Stetit ergo aliquadiu cora illo, nihil penitus dices, nisi tantum humiliato capite calamitatem ac necessitate propriam innuen hSed neq. Archiepiscopus quidquam locutus est ei: quia prae timore de admi-δυ- , ratione nimia mente turbatus, de sui minime c5pos erati Verutamen exeodem mortuo nil aliud agnoscere poterat, nisi solumodo caput & collum, ac summitatem scapulatu. Reliqua namq; pars corporis ita ardere videbatur, ut nulla pςnis in eo mebrorum lineamenta discernere posset: nec quidquaaliud cerneret, nisi fiamam, quς totum eum occupauerat. Cuque aliquadiu se miserabilis apparuisset, tandem ab oculis ejus sis blatus est: sed fraternam anima super angustia sua magno dolore conterebratam reliquit: qui etiam postera die veniens in Capitula monachmum, multa Missarum & orationum impendia pro eodem mortuo impetrauit.
Defelici e summatione duorum peregrinorum sipulchri Dominἰ,
V erum, quoniam germani tanti Pontificis mentione fecimus, nequaquam absurdum reor,s etiam duorum avunculoru ejus pretiosam in conspectu Dai mortem, quam mirabiliter gratia Dei meruerunt, comemoremus. Non patu namque deuotas mentes in amorem Christi staminesceres eramus, si ejusdem Redemptoris nostri mira di vere jucunda cle ilitia circa sceleratissimu peccatorem pretcordiis legentiu insinuetur. Igitur hi duo fi tres ex praeclarissimo Danorum sanguine oriundi, inter terrae illius i roceres post Regem videbantur sublimiore . Vnus aute ex eis, Eshil' nomine, limmo bellicosus & carnali potentia tumidus, cum esset animo serus atque terribilis, multum sanguinis sundebat :& mala innumera quotidie perpetrabat. Alter vero nomine Sueno, vir sanct* vitet perspicuus, atque Episcopus
Wibergensis erat: qui etiam praecelsi generis nobilitatem elegantia morum,
130쪽
CisTER cIENfrs, DisTINC Tio III. rasatque praerogativa virtutum, longe saperabat. Hic itaque germani sui animam sincere in Christo diligens , sed tyrannicam ejus vitam vela ementer abhorrens, studebat eum fiequenter secreti es arguere:&vt astris prauitatibus resipisceret, admonere. sed cum parum in hujusmodi pia intentione proficeret: quadam die colloquentibus eis ad inuicem, suadebat ei venerabilis Prcsul, ut accipiens signum Dominicae crucis ierosolrmam proficisceretur. Ille vero respondit, se hoc nullo modo facere posse, nisi secu pergeret ipse, qui consilium dabat. Quo audito fidelis de verus amicus gratater accepit, seque quod petebat facturum incontinenti spopondit: malens periculis ac laboribus tantis seipsum exponere, quam fratris animam de ore leo nis non liberare. Quo prospere peruenientes, gloriosum Domini sepulchru, ipsumque vivificu lignum sanctet crucis, in qua salus mundi pependit, cum magno pietatis asseistu adorauerunt. Dehinc cita cςtera sancta loca deuoti
si me visitando,venerando, atque adorando, peragrarent, venerunt ad que
dam locum non longe ab Ierosolyma situm, qui Pater noster ab incolis nuncupatur: eo quod Dominus Iesus Christus in ipso loco dicit ut discipulis formam orandi tradidisse.& eandem ibidem orationem composuisse. Erat autem ibi Ecclesiola parva vili schemate consi ructa. Clim ergo praedicti peregrini cognoscerent, hunc esse locum, Vnde fons orationis saliens invitam aeternam de ore filij Dei primitus erupit, & ad imbuenda fidelium corda per uniuersas mundi partes cum tanta benedictionis assuentia derivatus est: tue& ipsi ingredientes Oratoria, haurientesque de sonte Salvatoris pietatis reconfidentiae spiritum, orationem de corde puro suderunt ad Dominum robsecrantes, ut sibi peccata dimitterentur,&ab omni malo liberarentur. Nec defuit eorum votis supernae clementiae respectus: quemadmodum rei
declarauit euentus. Nam cum protinus Venientes ad fiuvium Iordanis, unda illa sacra potati essent, atque persus. unus ex eis, magnus videlicet ille peccator Eskilus, magnifice de cinisericordia Dei praesumens,&estundens animam suam in oratione, clamauit ad Dominii, &dixit. Deus omnipotes α clemens, esto propitius, obsecro, mihi peccatori r& ne despicias animam qualiscuque servi tui, quam de profundo malorum eduxisti: & post tanta scelem meorum naufragia, ad potium poenitentiae misericorditer addua isti. Et nunc D ne Deus, suspecta est mihi valde fragilitas mea,& dudum inolita peccandi consuetudo: multumque timeo mihi a memetipso, ne forte reversus ad patriam, blandiente rerum prosperitate, peccati quoque materia illiciente, ad pristinas meas prauitates relabi compellar. Proinde pijssime pater, qui dives es in misericordia omnibus inuocantibus te, si bonum videtur in oculis tuis, & ita saluti animae meae expedire cognoscis pridicor indulgentissimam benignitatem tuam, ut absoluto jam voto peregrinationis hujus, absolvere me digneris a vinculo corp0ris istius, solutuque pariter a nexibus peccatorii jubeas duci in rcstigerij locv. Orptione vero copleta, cognouit illico vitς suae terminu instare, fisuque desiderium mox a Christo esse complendu. Vnde perceptis sacrameniis, valedixit eade hora germano suo, c terisq; qui simul aderant,& protinus insanista confessione reddidit anima. O incoprehensibilis clementia Salvatoris nostri Dei. Nonne tibi videtur in peccatore isto, prodigi illius S ij, qui deuorauit substantiam suamcu meretricibus vanitatum &voluptatum, persona realiter prς sentari: que
adhuc longe agente pater misericordia tu vidit,&misericordia motus praen