장음표시 사용
81쪽
Iun. 5. et seqq. AG δε VI, vi mina: vG οι, Βρωπ- κεκω 1υνον sti , ). Hoe loeo binae vores κ -- λιμνον σια in sunt, ut aiunt Grammatici, aecusandi eastis alisollitus: norunt enim vel in Graeco sermone tirones, Graecos non modo genitiviam, quod est frequentis unum, sed aecusativum quoque, et ablativum veluti casum absolutum usurpare. Quare . si praepositionem metae sutiandias , idem orit μετα αε- μ νον- ν, ae sost Vmura proflabistim horis sepultariam obtinere; quoil auferendi easti latine istitia a pultam diceretur. a Lin. II. et seq. -- γαρ εδε νυμ coos tri e ,αου- σι σsitit ro ). Verbale λογιστει ab εδεγγιζομαι remo emifo quam, is aiorinis: mia in xulgatis Loxie is minimo inveniatur ortum potest heie intelligi de hominibus morti proximiis, qui si sapiant, haud dolent se insopultos a non titillis vituperandos, ei ludibrio habendos soro; at rectius ae politis intelligitur de viris sapienti Lus, qui motitios sepultura earentes haud reprehendiint, et exagitant, ut e verbis sequentibus apparet: intitimori Diri nobiles, inpius, et aγ εω a Pti Imrra eo serun/. nemo ara terra etis καταμεμῖετω , aera ταλα ιζει reprehenssit, et ex ιιat. Et de iisdem subdit Philodemus t nemo sili perstiad res orniatu sel viandida montimontra temporis Iastra Α ἁ esse in mIo rem redigenda.
84쪽
ost , quam terra Obrutum lineis , et vermibus, vel super terra iacens igne absumi e cum vero neque illa, Deque haec sentiat cadaver, quid litigare oportet ' Stultum est autem magna verborum exaggeratione
quemdam dicere : Mn is me discruciaret maris Liboi otiam mergi , quam a quatuor iamiliariatis sti cari , eum scilicet sit in halneo. At quo pacto dicens Ulyssos: Teae beati Danai el qua-fer , qui olim periere in Tria Iulia, Arridis malo antes s Vtinam
ei ego mortuus essem. Nunc Mero
Diali mone d stinia iam est me Per ire; non absurde infelices eos putabat, qui in maritimis praeliis pro patria occubuerunt, ut illos qui apud Artemisium, et Salamina, illosquo qui deinceps interiero , et post nostram aetatem hare passuri sunt; neque enim quid minus iaciunt q. . Quid onim dicere oportet eos infeliciter moriontes , qui negotiantur , et ad emendas consuetas merces navigant , a uinetiam propemodum hunc , vel illum, propterea quod decoram, et haud miseram mortem habeant naturalem ' quare censeo, utilius Esso prorsus illos mori , qui fluctibus
actantur, atque ad tu minime coguntur ; verum vivero est ipsis propositum, non mori, cum ob necessarias pereunt commoditates
navigautes. Iis autem , qui in infortunium incidunt inviti , nil aliud reliquum est, quam ut inde
vehementior dolores serant . . .
85쪽
Iun. 6. et seqq. εν πελαρο και πω Λιβυκι, δ' uia Mnm. η σεσω - α--γη- συνν - . Videtur heie Anetor vereris Poetao dramati ei logum citare, et aliqua interiecta verba omittere; quemadmodum cum sat manifeste paullo At fecisse apparet, dum Homeri verba eiicit. Idcirco autem mare Linyeum a Poeta allato prae aliis memoratur, quod hoc mare ob urtim maiorem , et minorem erat maxime navigantibus pericia sum. . Lin. Io. et seqq. ΠΗ μακα Δαναοι , χω - αας , L mis' asino 'ra': n w a x. λ. Verba sunt Homeri lib. V. Odys. a v. 5 ad 5ia. quamvis non pavea intermedia omittenda censuerit Philodemus, uti paullo ante observavimus. Lin. 35. ωολ ωυσιαμ ε . Nomen raro os ealamima , sitim videtur hoe loeo ι ετ νυμ-s pro ipso homine misero et infelici adhiberi, perinde ae tipud Terentium Aeetas pro scelesto sumitur. Prob
Lile ost etiam Philodemum seripsisso σαω - infeliaea, ut a Mus oritur λογιοs, ah αγρει si atram sicet adiutiuum , mos in vulgatis Lexicis minime reperiatur ) ; quae vox deinde librarii o,et ianita in
Lin. s. καναγοραζονταs ). Ut mutilam papyri vorem hoe Paeto suppleamus, ipsa Auctoris sententia postulare vid tur: Dee nobis negotium Aeessere debet, quod deetim linitiam dieαναγη - , ab αγρM- -- gotior ortum , in vulgatis ad hane usque diem Lericis minimo inveniatur; siquidem ex aliis voltiminitius Herculanensibus initis abunde patet, non Pauea in iis exstantia verba uni Philodemo deberi, atque a Lexi graphis omnibus antehae ignorata fuisse. Lin. 2I. διο φαμι xi, ιον tiνα o. αεμmν tim tiliaim, Seu m Iim ais est ab Homero Usurpata
lib. X iv. Odys. v. 555. Unde aperto eolligitur, quanti Poetarum Graesertim principem socerit boater , ut illius quoque loeutiones in sua seripta philosophi ea transsundendas eo taVerit: quod etiam Tomis v. Her Ian. volum. de Euripide , et allia scriptoribus animadvertere haud praeit emisimus, quotum dimi nes pariter imitari studuit Philodemus.
88쪽
Posso dol. re eum qui morte damnatus est iudicum sontentiis, vel a dynasta, sicut Palamedes, et So-eratos, ot Callisi honos; ut prosi citim negligat , quae Valde a ratiotio abhorrentia , et rarissima du sapientibus viris narrantur, non quod
ad id quidquam allicions ossiciunt,
sed nequo sociotatos pariunt. s V - CAP. - . rum quoniam istud nota Ost ex ruitia in im
lint , imo potius est eorum unum, z :'
uuae non sunt persecta ; nullum iquias e qui som dolorem sentire Non est la- . ., in ruri atcile, modico ver . turbatum sortitor doure suem
calamitatem porsorro ob lias licet rationes. Cum sane quis criminibus probrosis a populo, vel a dynasta damnatus mortem subeat, insolix quidsm ostr sod qui talia scient ei vivonti obviam sunt, Duni iii id ipsum misorarentur, an potius ob infamiam sugorent 7 At cum qui hono vixit, nulla alia ex re accusotur, nisi ex invidia, et calumnia ,st malorum hominum p rversitate, Ob hanc caussam ne Aso est illum inultos, si a Mant, eo magis miserari , quo magis do ipsius incirio alios gaudoro vidoni; is autem post
ctis iras suae aetatis hominibus antefertur. Nec porro mortis genus aliquis volui insumo et calamitosum declarabit , seu quod viri existimati no digni eum praecedant in m mor is genera , vol quod neque omnos , neque multi sint ejus opinionis , sola quod omnes intellox 'rint, quihus do caussis v niam haud assecutus est, ac vitamojus inculpatam ac hea iam oris Amase, I id verti litiud iurbat ot
89쪽
s Lin. u. t seqq. imo καστνρω xx xεαμ υνον, η δυναστω, κὐαπερ ὁ Παλαμυυ, και Σωκρατυ, κ Καλλισων - . Noli ima sunt, quae de Soerate, et Callisthene philosophia rapitis damnatis narratii petiei Scriptores: quare mirari subit, ecquid in mentem venerit Epicureo nostro, ut illis Palamedem eon, ia- Tei, quem Troiani tempore belli Uti sis fraude a Graeeis morte multatum sui in mythologi dicunt. Vorum facile est Porspicere, haud id Philodemo propositum fuisse, ut eodem ordine linenda esse ostenderet injusta Meraiis , oi Callisthenis supplicia , ae fabulas ad Troiana tempora spectantes, sed tantummodo suum argumentum quadam similitudine e sabulosa Graeeiae aetato petita illustrare voluisso. Et sane eadem ratione so cessit Col. IX. huius papyri δε morio , eum firmam illam et perpetuam amicitiam , quam inter se religiose colebant Epieuei discipuli, mogis illustrari veteribus sabulis animadvertitio Lin II. Et seq. το μεν uηκτια avi, κατα παν Ου Δάλον ). Carpit Proeul dubio Stoicorum inotiαν Adolentiam his verbis Noster qui sapientem omnino aede re docebant, in maximis etiam malis et eruciatibus vel invitor turbari, et angi animo. I, eontra contendit, licet hoe seri possit, non esse tamen sa-cile, nee existimandum veluti quid absolutum ae persectum, cum ipsa natura hujusmodi indolentiae