장음표시 사용
111쪽
yx MAIOR BUS. ae Verit1 te subiungit Athanasii Ioannis Chrysostomi , Flaviani , quos Sedes in .llia
istiam δε aia II NON CONSENSIT, AEloisit. Quae quidem vera sunt; sed aliunda. supplenda ea, quae cum ad rem sacerent beatus Census praetermisit. M Nos impriami, illi, quae Gelasius circa causas Athanasi . Ioannis Chrysostomi' Flaviani praete misi, plurimum ad rem siciunt, supplebimus cap. V. . t. Deinde, sicut summus ponisti sex in legibus serendis in verba sententiam praeit , ita in aliis gravioribus negotiis , univeis. Ecclesiam concernentibus , propter quas Concilium Congreghri vel plaiane non vel dissicilius potest at quamvis sola sua voluntateis authoritate nova periacere non possit . attamen non consentiendo extra Concilium impedire valeat , quominus ea , quae ab universalis Ecclesiae ordinatione dependent, perficiantur. Quae de Vol oridis . damnaudi , citra iudicia ordinari , personis asserit Bossuetius , ea interpretati ne miseeipiunt ab iis, quae in causa S. Ioannis Chrysostomi gesta sunt , d a nobis tri. dentur cor. 6. . . . 1 o. Siri quod probavimus eontra genuinum celesae Systema obseurioribus saeeulis tot δὲriar Romanae Curiae facta, atque tam multa , imo innumera alia in Dispensationibus, Provisonalibus beneficiorum, Appellationibus cie ad eandem Curiam tracta suerunt restat , ut expendatur, iurene, an iniuria in Concilii Generali Viennensi postulaverit Durandus Mima tens Episeopus , ut et lesia Romana non νmnia ἡ Λουέ νυ ne emma per.erat vid. infra cap. I. a. m .
DE LEGIBUS ECCLESIASTICIS EARUM
PRO UNIVERSALI ECCLESIA FERENDI IURE ET DE APPELLATIONIBUS AD ROMANUM
Rom. Fenisse an is uaremur habea jur eod/nri tiger Incausis ivii, niversam , t e sam obligantes Expentur genuinus sensu verborum L ea XXII. v. D. M in Eee Iesa niver alitis flatuuntur aut decernuntur , ea vel ad Doctrinam peristinent, vel ad Disiplinam. Ex iis quae ea . IU. . 1 de materia doctrina tractavimus. iat intelligitur, Concilia cla Episcopos esse genuinos, natosque arbitros ae judices fidei. multumque abesse, ut a solitis Papa iudicia atque authoritate dogmata dependeant. ea neque ab eo hane potestatem ex asserto aIi quo privilegio insallibilitatis jure praetendi post abunde liquet ex traditi eap. I. ro. Porr in novis fidei deeretis, pro universali Eeclusa contentis , Episcopi, per provincia dc dioece se dispersi, eandem partem obti-
nsi 1 HAEI, L num Legislatorem auctante Rem Perrae antam, tam increatu Heli , LRuz
hue usque pro dubi saltem habitam pro certo Eeelesae sundamento colloeam Denique ut id At, everti formulam ab Apostoli ea usque aetate firmissimam nemne illam: Uisum est , non Petro, sed Spiritui sancto is nobis. Quanta autem audent, qui Petro negata Petri successoribus tribuunt. Itaque quod in hae materia Romano Praesuit, qua ramati universalis Eeelesiae, praecipuum est, ad ea sere redigitur, quae de ejus iure praetaxandi toti Ecclesiae Leges no ροπικῶ, tradidimus cap. Loti . . Quibus adde Q. V. V.
, Nova est praetenso, omni antiquitati replignans, definitionibas Conei liorum univors lis calesiae usui contraria qua nonnulli asserunt, soliti Romani Pontificis esse, , -
112쪽
de Ferendi Pontificis sententiam, ut, eam invenerint vel non conforme in sacrae Scripturae
Traditioni, est ejus de fide statutum minus at tum ad promovendum bonum relliasionis.
a. Ouidem exclusivam haneis absolii tam summi Pontificis aut horitatem, in praetensa ejus infallibilitate sun dare conantur quam qui nemo nisi Deus homini potest tribuere
ideo illam quaerunt in verbis Christi, Lucae XXII. v. 31. Ego pro re rega i Petre, rno deficia flue rua is tu aliquando eonversis confirma fratres tua . Verum a his verbis
Christus Petro promittit, non solum, quod nullum errorem fidei definiturus, Walios docturus sit, sed etiam quoi particularis' personalis ejus fides non sit desectur 1. Id est, Petrus equidem negabit Dominum c Magistrum suum , nihilominus post agnitum errorem, et urgens a lapsu fratre QCoapossolos suos de confirmabit, ipse futurus in e sabilis. Hujus autem pro missionis efficaciam, ad 'etri successbres tonsituram, nemo suis stinebit. ι 2 Petrus juxta praedictionem Esu Christi sui tentatus at negandum Domi num iuum, succubuit tentationi assentiens Christi oratio pro eo operata est illius eo nisversionem agnovit culpam suam, eamque amare deflevita primus post Resurrectionem Evangelium praeditavit, ejusque de constanter defendit, quam denique morte sua obsignavit. Si praedictioin promissio Christi in resona .rri impleta est. t :e nihil LPetri successores, qui neque ceciderunt iam ipsis, neque cum eo resurexerunt, neque eandem aut ii initem eum eo promissionem acceperunt. Imae genuinus & naturalis sensus ei saerorum verborum, de quibus agimus sic ea communiter accipiunt i interpretanis tur Patres a Doctores, noui inatim TERTULLIANυ Lib. ἐν Fuga is reseeut eam et C pRIANU M sit 8. Qin Lib. . Orar Domin HILARuasib Lis. T M. BASIMO H mi
in eap. XII. Luta. Et alii quam plures Adde Ili Bossueti Defens et r. Gallic. Lib. I. cap. 7. nec non Lib. III cap. o. item Lib. XV. cap. 3. μεν 3. Gerson Tractatu 2uomodo an Leaar in ausis Fidei a summo Pent ea appellare, semelus iudicium declinare, repoli. III. Opp. Tom. II col. O . sequentia tradit , In causis
is dei nullus artuti laris homo per suam determinationem potest de Propositione non tam retica facere haereti eam, cui ne de Catholica non Catholicasn ita nee Papa, necis Episcopus, proprie & vere loquendo, possunt propositionem aliquam haereticare. Potaia sunt tamen propostionem aliquam, quae videtur aliquibus non haeretica declarare quod is sis arerica, hoc urit aliter, seu Doctores scholastice hoe iciunt, vel Derrinaliter. Et ho appellatur sacere Articulum diversimode tamen , quia Papae determinarioparua , Ira, extendit se ad omnes fidei s sed Episcopalis tantummodo ab subditos suos, ut praeeis est Episcopalis. Recte hoe ita sed ara talis .elarari Papalis praesertim antequam consensus Ecclesiae accesserit 34 oprie non pote st die Universalis Ecelesiae Lex , de qua in praesentiarum agitur quanquam Judietum, Μ lii idem in ecles prima-xium Romano Pontifici neganctum minimo veniat, licet definiens e δε non sit. Quod de Grerminatisve anati addit Gersonius, lumen ibi restrictionem aeeipit ab iis quae tradimus e p. I. g. 3. V. III. . . es. V. G. n. alibi. 4. Dicunt aliqui, quod quanquam insallibilis non supponatur Rom. Ponti sex, Moria tamen ipsius De eretis, quae apud omnes bonos maximi ponderis est debent, obsequendum est saltem a. non armation inm eontraνAm, quamdiu Ecclesia non reclamata Uere haec iterum ast parum ecuratum est quod dieitur nuam tu ECCLE IA non reclamat. ex quo suffeta negatio .ns ιιι Mitis alis ιι sa, quam sussicienter manifestat reclamatio plurium cs gravium panis,larium Feelesiarum. Huc pertinent binae propositiones
Gersonii , col. 3c . inter quas .eundat In ausis dei non habetur in terra sudex in , fallibilis vel qui non si deViabilis a fide, de lege eommuni, praeter ipsam Ecclesiam is niger alem, vel Cone ilium Generale eam sit trienter repraesentans raua ta In causis dei nulla determinatio iudiei alis piseopi, immo ne Papae solius, praecis ut estis Episcopi vel Papae ligat Fideles ad redendum quod ita se de veritate Fidei , seueri praetendit sua Declaratio; una iam tam Papa, quam Episcopus deviabiles sunt a Pi- , dat obligat tamen subditos sub poena exeominii micationis talis Determinatio Τημν ex noton opositim talis Disterminationi , nisi appareat manifesta alio repugnandi
113쪽
di. Quibus denique addendum quod ex eodem Gersone retulimus e . . t . . n. a. Nimirum rael es potest conciere leges, obligantes cie Fulantes etiam ipsum Papam tantia quoad persenam, quam respectu usu potestatis'. Non se contra potest Papa d et roti totam Eectasiam, vel usum suae potestatis limitare imo si Papa condat leges ' Cannisse es, videtur observandum illud quod dicit Augustinus Leger firmantur, eum in
9 Ne illo, quod de iudiHali declaratione tradi Gerso qui ejus ius peraeque attribuit Papa ae vij. vii illi pro toto mundo his pro suis respective celesis error subare pae ι observandum venit, hic ut plurimum non agi de judicio proprie de iuridie di.cto eui de essentia intervenire debent licior, judex & reus Deinde alia nae in materia esse nituram iudicii Epi cepi, utpote qui jurisdictionem vere talem in serendis legibus, decidendis litibiis puniendis reis Ace a Christo acceptam, intra fines suae dioeeesscitra omnem controversiam omneque dubium exercet, tam in ausis Fidei, quam innuibuscunque aliis Ecclesiasti eis: Aliud Papa, qui quidem etiam jure sui rimatus, a Deoaecepti, iudieittin suum seu sententiam sor matris declarat, suturam normam toti Reip Cluistianae, sed quia hae normari quae, tanquam omnes fideles quasi iudicium Dei igitvia. eerta & illimata esse debet talis esse non potest, nisi aut horitate de sigillo Universalis Eceles a munita ideo ex natura rei ex totius Ecclesiae est aut die iriliter non valet, quam per universalis Ecclesiae Ecujus solius ex eommuni fidelium agnitione, est leges Fidei infallibiti eonderes consensum qualis consensus dioece sanorum in legem partieularem piscopi non requiritur. Pro exemplo damus Bullas L s in X. de as. Iunii 3xo dc s. I in isti adversus errore Lut heri. Adde infra eap. I. . r. is . n. g. Qui autem sustinuerit, judicii Papalis, quatenus ex est, independenter ab assensu eele. sae, in ausis Fidei per universum orbem eandem per omnia naturam , vim authotiatatem esse, quam judicium piseopale in particulari quavis dioecesi obtinet, ei non poterimus salva veritate assentiri. Et sanes, si quis poneret hane Thesn Papa omnia fossim ter mimio, qua quisque piseopu in sua dioecs. is paucos prudentes sibi inveniret at sentientes certe non Gersonem,
I mateνὼ Disciplina pasta non faber pHostatem ιligand tetam Ereti m. o no Generalium quidem Conciliarum decrata in materia disciplinari particulares Ee e tisias obligant sine eeeptione. Leges etiam pro univorsa eclesia legitima tara non ob stant , nisi in proυiαιii debita
Sine autem ιχ ra , ne possunt ad beneplacitum Papa mutari.
Disciplina eclesiastica , .iae nervus est, quo religio sustinetur, quoad partes suas e scor ales peres Esum Christum instituta , per Apostolos aucta per horum succetares ni scopos in Conciliis tum generalibi is tum partieularibus in Corpus illud disciplinare Ee-elesiasticum, in quo demum subsedit redacta est. Adversus Canones disciplinares , vel in generalibus Conciliis sane itos, vel uni .ersalis Melesiae observantia receptos usque stabilitos, Romani Pontifices nunquam aliqui lirecte attent aerunt cocta quid aliquando hac in parte statuerunt , id ad harum legum communiter receptarum observantiam pertinuit . Habuerunt praeterea & habent diversi Natione d singulares Eeelesiae pro particulari suo regimine singulares usus legesque laudabiles utique i inviolabiles , dummo do eammunibus Ecclesiae 3 ess vitaliatis constitutionibus non repugnent his derogare non creditur esse in potestate summi Pontificis Ueri me seripsit so Papa IX. in Epist ad Michaelem Cercular Tom. IX. Conei l. Labbae, col. 966. in boni saluti retentium a
versa pro Deo or rempora onsuetudines , quando na fido per diaestenem ope an bon qns potes, uni Deo comm/ndar omnes & Gratianus Dist. XI. e. p. s. Priυatis Consitutionibu cyprum 1 informationibus unΛμ aqua relesia pro lacorum varietate, prout cuique visum est,
sisti is regitur. 1. In re certa cla omnibus nota versabo paueis . Eeelesia Ne Caesareensi in Pont peculiari utitur liturgia, de qua S. BAsi Lios Di 63 ad arasar par. 96 loquitur. Abba discrepabat liturgi S. Chrysostonii, quam hi pro celesia Constantinopolitan cum
Posuit Similiter differt sotin ut Ambrosina a Romana αhaee ab aliis. Λsricana quo
114쪽
que Eceles sngularem pro semet ips liturgii in habebant, diversam a Romana die.
et. Eiuidem INNOCENTI Us I. Papa pie tendit in quidem omnium primus, Oecei denis tales Eecias a Romano ritu subjiceres: si enim cribit ad Decentium Concit Tom. II. col. i. s. edit Labbe, & apud Coustantium in Epistolis RR. P. eol. 216. a. mim
neget, aut non advertar , quod a Prmope Apostolorum Petro Romana eclesia tradarum est a nune usque custoditur, a omnibus debere servar , ne Iuperindue aliquid, quod aut auis aeritarem non habear, aut aliunde aecipere videatur exem; lum, rasertim eum si mani fistum, in omnem Italiam, Gallias, Hispanaas , Afrisam atque relliam, sulasque inre 1menis νιι. ,Πωm insiluisse eelsas, is eo , quo venerabilis Petrus positus , aut eius fuere fores, censituerant acerdote ; oportet eo sequi, quia Romana Eeelsa Uodit S Mi a Ram ιι Ecclesia institutionibus errant, aut commoneas, aut indieare non differas is Dire
valeamus sint , κε aut novitat excinducunt, aut alterius celsa , Romana, existis
mant e Metudinem esse fruandam. Sed imprimis hie discursus labori fundamento, eum vetosimile non sit, alium Apollo tum praeter Petrum toto occidente Evangelium non praeis d. easse, aut instituisse Ecelesias. Deinde etiam effectu caruit intentio Papae Innocentii, ouod irrefragabiliter evineunt Missa Ambrosiana, Ozarabica, di Gallieana apud Card.
3. Dignum memoratu exemplum est Archiepiscopi Moguntini, quod refert Conradus Urspergensis in Cron ad an ros . pag. at ubi Apostolieo Leone IX. Imparato ac Hentie III. Natale Dominisum divino e reato ultu Vormaria agentibus mssaraemiselebra xiona in fensa die peracta , me pertuit, ab γρο fialeo, in sequenti die uirpoldum forisntina Seiadis Episcoptim, utpore is fua Sede precipuum, ut subνegavi esset . Qui peracta processio xa postquam se in sua sed loeavi , quid am ex Diaeonis Mis uniberius nomiano lectiomem reantavit . Quod quidam ex Remiani Papa assistentibus vituperantes ,
o contra Papam, quia Romano more non geretur, eb Iurgantes, persuas une ει, ν - - .em Diaconum mitterest, o deean rationem interditerer Ined eum illen/ret, rerum mitten o Papa in rerdixit, qui mox eadem reis feneritate, qua prius antavis,
ministrum. uod ubi Papa abnuit, Pontifex Μoguntinus ut erat auriqua isellina, cepairo, patienter ramen interim tacendo sustinuιr: Perlecto autem Evang lio . . aebi
sancti Deνiscis tempti adυenio, forun risus Q a sede rose.iit , vere Ontestans, nee se, nee alitim quampiam completurum illud Vettim , nisi eriperet νoeusionis sua ministrum Duod tibi Apostolicus intellexit, Pontifici Moguntino ossit, eindutumque ministrum tutinuo remisit. Diis erepto, d bito se rara iniunxit sitis. Qua in re t Pantinis Mopuntini auctoritas, o Apostolici consi eran/a est humilitas, iam εν tu ostii sui dignitatem defendere eontendebae emisse , licet moris trinitaris . M.tropolitano tandem in sua iacesi eamdum perpendebat.
Ad de S. AUGUsTiN Episi CXVIII cap. s. 4. Haec non impediunt, quominus perstent, quae diximus supra east. a. q. se ilieetyertinere ad Romani Ponti scis rimatum, ut leges, quas necessitas vel utilitas Ecclesiae icis nune pollulare videtur, niversa I Eeelesiae proponat; x propter intrin eram earum aequitate in Epistnpi tenebuntur acceptare quando eas iudican bunt aptas ad promovendum bonum religionis, de disseiplinae celos astitae, e postqvh statui publico Regni vel Imperii nullum dignoscentur adferre praejudicium. Hue respieit pulchrum illud s. LEONIS serm. III par sa effatum: Manat ergo Perri primia etiam, bisunque EX IPSITO fertur EI VITATE M.tetam. De hoe vide .lius, egregie isserentem Petrum de
Mare de C. S. F. Lib. IV. e . . . . Seeuusum haec quoque accipiendum, 'sque accommodandum, nod et ipsi eelebris Acii demiae ireeburgensis Proe ancellarius Bar- tellus in Annorar ad Itis Can. p . o. sellieet is Si ol,lectum Constitutionum Pontifi- is ei rum e mareria fidei vel ομum, utique leges habent suam author ira tem autem se ob ectum sit araritim, setis, cla Camera, tolerantii potius , quam approbantur . 'Qui ex se dicet de facto attendi debere, aut unquam attendendas fuisse Constituti nς P, pales, quibus quali ad invidiam Principum Romano Ponti se asseruntur iura temporalia , d a hae respicaentes quaedam eminentiores praerogativae Hue pertinent cap. VenerAE item 4. . de Elect Melecti potest. Cap. i. v. Unde in veram de Saera Unc'. Cle .un de Iurejurando Clem Pastoralis in n. de Sent. Wre judie. Extra vagans nam tam inter Comm. de Majori t. dc ob dientia. Extra vagans πιν de coruueru/ine Ex-t νι gans Si fratrum Ioannis XXI Ne sede vacante M. . s. Quo
115쪽
3. M iod si l pponeretur etiam, prae e veritate in , regimen Eccle i. arbἰtrarium esse Ze ab unius . Mutare dependere , nihilominus in tanta regionum, morunt, genuinorum , ,hatumque sere infinitarum circumstantiarum varietate, ad ossicium, Episcoporum quibus suarum respective cclesiarum curara regimen a Deo commissum est, maximopere pertineret, dispicere dc mature ponderare, a lege dc decreta quae Romae emanant,
pol ilis suae curae creditis utilia sutura sint , aut potius apta ad gignendos ἰtumultus infideli illi rum ego num populo quo eas finis legis , qui est majus bonum , nullatenus obtineretur. Adde supra cap. I. u. s. n. 3 Conser de Marca de C mecrd. S. . Lub. n.
6. Ea ei licet est riui minis Eeelesasti ei rario , diversitati morum quae pro differentia nationum ita variat, ut quod uni prodeli, alteri noceati a Salvatore nostro taliter adepta, ut eo eurrat ram quidem Con ιμ-um squibus nemo tholicorum potes a-tem legislativam de nego monstitutiones sine Ecclesarum , regnorum ae provinciarum acceptatione , vim GDGum legis obtineant. Per solam huius acceptationis necessitatem e licari potest ratio, ob iram aliis in locis Oecumeni earum Synodorum Canones observetitur , in aliis minus si enim eorum executio de observantia esset necessaria se-4uela aut horitatis a qui illi irranarunt, deberet , ubi si aequaliter seruari, quia ex ea em authoritate procedunt. Sine evidens est , quod ridentina Synodus , condemnationem protestantium. 4lisum in Latina Eecles receptorum justificationem sibi pro primario fine proponemus . non habuerit intentionem sui Canonibus . licet universaliter eonisceptis, Orientales obligandi. Husus rei indicia apparent in Decretis concernentibus usum latinae linguae in lacris ei omissa: . aliis partibus divini ossicia , divortium ob ausam adulterii, numerum Minorum Ordin im tu, Ac formas variorum sacramentorum, usum Calicis, cui ibatum Presbyterorum e. Egregie haec confirmantur ex actis receptionis Concilii Tradentini in Gallia, d caeteris regnis . Detreta hujus Synodi confirmaverae Pius P. IV. soleti, ni constitutione, uulicata Romae die a 6. Ian. n. t 36 atque alias . Iulii 364 subseci a declaraverat , Concilii ianctiones vigorem obtinuisse , dc pare di obligationem induxisse , inde a prima Maii ejusdem anni . Nihilominus certum comnibus notum est . eadem decreta illis exceptis , quae specialis observantia introduxit, uaeve in jure divino postivo aut naturia tandria sunt vim legis in Gallia non obtinere is consentiis non isti re, quia publica authoritate recepta Z publieata numquam fuerunt Agnovere id ipsum Romani Pontifices per toties iteratas apud Reges Galliae instantias, qui luis rogarunt ut decreta Concilii in rcgno reeiperentur. Ut alia pra teream petitio Clari Galli eant in Conventu Statuum anni 16 is continebat ostii 'ili'ai se
o irente Tom. f. M. i. sed Status saecularis huic petito non acquievit , opponen s.
D te par ette laute, blesso i l 'auto lite duinoi, en I 'engageant de applier te aia perae eonserve L s rotis, d la liberte de s Couionne d on favori sol le sentimentis de elix, qui e regardent , comme de concession des apes .... Eas , parce queri la publicatio dumone ite de tente poli volt tire a conseque nee contre Partici deis I Didependane de a Couronne de Francerace cis Tom. a. pag. 34o. Et postea pag. 32. m. ora est noui, que iamat con ait proced en e Royau meis aucun promulgation de, Concite, combi en que eumenique Ilis' en a auculi dans es Regi tres u Pari , ment, ni illeurs Augi a ra publication des Conciles git enci 'observa nee Mea , cution Liceux comme ou exemple it se pratique beau eou de hoses ducone ite de arente parmi nous, an que ou celari sol necessa ire d 'en exprime lenom, 'et ane, ni r nte, ni Ccnstante ni Rasti qui ayent fati es Conciles, his es resolution des, Pert qui nt te a Tembles. Denique pag. 334. La bigarrure duo emps , auque nous, vivons, a portera a uous d a nous la nee essite de rete iter a publication du Conciteri plusto , que emblasser . Neamo in Messieur du Clerge se euvent metire 'eux- memes dans e Conciles, en pratique D resolutions en retra nchant a plurali id des, benefices desa uir scibus , auxa uel ii a remedi Atque in his terminis negotium Perstitit Clerus Gallicanus in solemni Conventu anni 6 is se decretis Concilii submissi, Rex autem illud non aeceptavit, neque in regno permis publicari. Λdde de Marca
116쪽
' . Lib. 2. H. 7. n. s. Locum hic sane merentur verba Stephani a seu Ier elebris in P. . iens Par lamento Advocati, in Libro quem inscripst Reeherc/e in quo ita En admερ-
xes ictionibus in aliis regnis dest provinciis Concilium non nisi de speciali consensurae aut horitate Pr meipum acceptatum verit legi potest, o quidem de Statu ac Rep. V n tas pud Morosi nimist. Venet. Lib. Vt Ii par. 324 adan. a 364 de regno in Gi annone Hist. Ci Vile u Royaum de ea ple Tom. IV. Lib. XXX lli pag. 4o seq l. de Hispania apuὸ eundem eod. Lib. XXXIII pag. 37. de regno Pelenia in Vita Cardinalis Cern me doni Lib. II cap. o. Qis de Brigo, in ana spe Traci de Promulgatione Letum EGcles P. t II cap. a. Confer Spondanum ad annum 364. n. 3. Caeterum ut overtamur ad Ecclesiasticis Constitutiones Ioltur Roman Panr e , au. et horitate emanantes t recte scripsit vo Carnotens Epist. xto si privilerii ni is r so mensis leva, illa rivitiata apud nos nulla on , quia me in generatibus Cenelliis, nos a Mittentibus fuat recitara, nec . eclesia nostras pselari maturitate directa is r maniassius dicamias, nulla nobis familiari v. publiea relatione prolata. Alius ergo tigis pravarisa rores Mn fumus eurus auditores nunquam fuimus qua tamen, si aurira esse , nihil nobi
obesse posset lex enim iusta ebor esse e possibilis, loco e tempori congruens. Hae quantum ad posteriorem partem quae Thetin continet, manifeste pertinent a Dad Legislatorii de Tebus Ecelesiasticis potestatem.' ad modum eas serendi , e respective reeipiendi ad necessariam earundem legitimamque publicationem. s. Cum Romani quererentur, quod pileopi Gallia illis solum Deere talibus Pontis
cum tantur, quas suae intentioni conspicerent sulfragari , tunc Hinc marus erysi in δαεrisum contra obtrecyarore suo , qui alumniabantur eum apud Papam Ioannem . quod nota Ie aut oritatem recipeν Det erreum Pontifum Sedis emanari atque edi An in ν nodo Triacaso postea re in potueris respondit , se Decretalia Pontiacum Romanorum , a SANACTIS CONCILIIS RECEPTA ET APPROBATA eripere , is equi DISCRETE , PRO TS 'NT SE WENDA: ita Flodoardus Hist. Remen. Lib. III. Cap. 21. Dum Galli se seniatiunt loquiintur, dicuntur tiri libertatibus celsama Visana. Ne pus quidem Romanis , quidem ratione eontendere amant , haec displicere possunt. Sane NICOLAU I. in Can. I. s. m. ad Episcopos GaIlia scribens, licet prolixe contenderet, quod etiam ea, ε pro multifariis celisae neeessitatibus is fidelium moribus diverso tempore sedes Apostoli ea seripsit , omni debeant honore praeserri, Mab omnibus prorsus inqui bii, libet opportunitatibus reverenter assumi, interjeeit tamen hae verba di ererisne in diat Maruris magistra. Nos alibi dieemus , Legislatoriam potestatem, quantum ea is tire penes Romanum Pontificem resdere creditur, non esse majorem in altis partibus orbis Cithoiali et . quam in Gallia . Atque hoc intuitu omnibus commune est , quod vere dixit er
pius quidam Galliae Iurisconsultus Tor abemus Libertoler, quot novas habent, aut formarupessunt Romani ratenmmer, alienas ab antiquo se genuino Iure Ommxnἰ.ς quando autem Leges pro Universa Ecelesia in Cone illis latae, ab hae generanus reeeptae sunt, non est in solius summi Ponti seis potestate illas a lere, aut eis, saltem absque praesumpto Synodi consensu derogare Evincit hoc superior iras Cone ilior utri oecumenicorum supra Pontificem , quam firmamus V. . . s. . . , s. cap. VI. . . e nax. 9. 3. 4. Iud agnoverunt saepe Romani Pontifices , nempe se universalibus Conei liorum legibiis teneri quorum in hanc rem loca notiora sunt, quam ut ea in conglomerare necesse si . id Giber Gordi. Iuris Can Tem. I. in Prolog. Ses a pag. 3 sqq Iterra ν i. se . Demum pag. seq. Porro em M. N. 4. Is 6. seqq. Natalis Alexander ειυς Eeeus Tom. III pag. ars e feoq. edit Paris de Marea de C. S. Θ I. Lib. IV. c. p. 7. Scitieet manebit semper verum Girmum quod refert Gratianus Caus XXV
Quaest. I. cap. 7. Centra statuta Parrum encedere aliqui/, vel murare, ne Apostoli ea qui.em Sei POTEST Mrseritas. ρώd illam enim neenvulsis radisibus vivit antiquitas, cui Decre-ra Parrum sanxeν reverentiam. Adde infra cap. VIII. . s. n. 3.1o. Prosessionis Fidei', quam olim Romani Ponti siees electi edebant, quaeque rese su in Libro Dium Romanorim Pontificum , ae sunt formalia is Nihil de Traditione,
117쪽
ET APPELLATION illus. , quod a probatissimis praedecessoribus meis ervatum reperi, ImInuere vel mus, in , aut aliquam noritatem admittere sed ferventer, ut vere eorum discipulus e Linois is lega toris vim Dus me is conatibusque tradita conservare ac venerari. Si qua uero emeris, serint contra Disciplinam Canonicam emendare sacrosque Canones iaceonstituta tan is liseum nostrorum, ut divina' coelestia mandata custodire, utpote tibi, Mare Petro, redditurum me sciens de omnibus . um profiteor, districtam in divino judiei orationemo uim locum inina dignatione pelago Hinc recte olligitur, Romanum Pontificem Canones Spiritu Dei conditos totius mundi reverentia consecratos abrogare aut e οι pro libitu dispentare non posse. B - nil Adversum haec si Romana Curia attentare praesumat, non Episco norum tantum erit, ilicii ponere rem calum servando suo genuinis Canonibus vigori sed ' Dei ne ἔpurni saecularium Recte ea de re scripsi P de arca Lib. L. cap. is Certum estri Regein ex lententia Concilii sui, quod auget aut minuit prout ei lubet nosse iaciuia edictis decernere, ut Canones observentur, ac circumstantiac modos nece ario x dis de re ad faciliori meorum executionem sue ad veram eorum mentem explicandam , eosque accommodare ad utilitatem regni Ad probationem autem huius aut borata iari extant exempla omnium Imperatorum Christianorum, Constantini videlieet Valent, ni ani utriusqii Theodosi Are ditis Honorii, Marciani Leonis, Iustini: ni Moj,
is iii Leonis Philosorhi, di Basilii. In Gallia vero , inter Reges tertile stupis 'eg rL.
, sanctus Ludovicus, qui iopria authoratae . nulla Dina mentione congregationis Gis edidi tib hae celebre illud edictum tulit .anno 1ῶ68. quo pessumdantur novitaturi ab Ecclesia Romana per alas tempestates introductae, o Ecclesia Galli ea ni re voeat Iis ad observationem Cano mim Ice Plura de his memorabimus in se eis ix K Vix ' Si vel ipsa id haud obscure silente Romana Curia, ad gis Ecclesiasti eae 4 , Mi maro obligationem requia a tur ejus publicatis in provinciis, aliud obtinebit in Ddom . . vel ipsa huius natura contrarium suadente Etenim inter omnes convenit Eeclesii m Catholi eam eandem semper' ubique fidem ex Apostoli ea traditione, sive scripto .esne scripto conservasse neque materiae credendorum quidquam post Ariossule T V 2--
accessisse novi. Sed nee minus certum est brabe ut qui, s/ὰτ γα Ili zzz
velatum er de re debeat non requiri , illud ei aliqua lege humana propocum ut triti matum fuisse, sed susticere ut quacunque ratione ipsi onstet, articulum ludi 2 ad pio sue non scripto a Dii esse revelatum , atque ab eclesia deer j, , Maiae
m Hieae, ut quos Dogmati assensum fidei praebere teneatur: eo quod pt veni do omnem
Publicationem c exemitionem quisque debeat si di Vina reddi δή cI,Vtar
lenter constatis divina revelatione esse traditum. Hvvsi putum-
utaribus Consiturionibus Romanorum Pontiscum diximus, id de iniisHr ii. qx lium et moenendum si quippe quae ex eorum, quorum jussu eo mis ri .... g-x iunt, Wxh0 i te, legis communis vim obtinent, sed ex reeeptione ac observant in procli ire possunt allegam Uid supra e . III. g. r. n. s.
cretorum cc piliolarum, ne non extractuum e scriptis SS. patrum, per Dravatum na
multa licet confusione compacta erratorum congerie, nec non apocryphis monumentis
P, Q quiuus ei umpta iunt loca, quae in capite singulorum Canonum indicantur cumis modo
118쪽
mido ainen ii sontes quod la: te desideratur genuini sine . Adde supra cap. n. f. s. n. 642. Nec aliter tenendum de tCRETAEIMIS CRrcoHri IX. Q anquam enim hae
Collectiori quaein ipsa irinitam risin patitur , ex quo , uti recte observat Franei seus Florens in Oratione . . Ia Iuris Camniei risendi Hime, in ea Pontificum constitutiones passim interpolatae , rescissae, ae saepe contra mentem Anctorum immutatae intra justia nutus Ponti seis per Rarmundum a Pennasor procurat atra eo fine publicata sit, ut eiustam in Iudicias, quam in Scholis usus esset nihilominus ne ab ipso quidem Papa a quam ex ommunis ad ianiterram Ecclesam directa suit, sed solum ad octores seM- lares Eoninia emmorantes , ut ii apparet ex pisola retorii eidem Collectioni praefixa Idem de Collectione RoMrAcii VIII. clam crurini NARυM dicendum apparet similibus Epistolis Bonifaei ira Ioannis XXII., quae his Collectionibus respective praemitturitur, quibus hoc quoque intenditur, ut earum usus sat in Iudieii sic in Scho s. 3. Habuerunt hae et larationes Pontiscum eatenus suum effectum, ut quemadmodum In Cretia Romanum ubique sere gentium ita pro Iure communi alii'tur, ut in desectum Iaris patrii Z particularis, seu scripti, seu consuetudinarii, ex illo causae ei viles dirigantur; dc si quid in lege patria aut Consuetudine dubii occurrat quantum anaialogia Iuris patitur De Iure Romano dilue Dationem accipiat ita udnue causae Eleleiasiasticae, de exterior Fecisae politi Iure Canen. ito Romano, tanquam Jure communi Gesesiasti eo dirigantur ae de ei dantur de si quid di ineuitatis in Iuro Sacro partieulari seu seripto seu non seripto, obveniat, ex illo accim interpretationem tunc se ilieet, eum iura Romana non repugnat spiritui d genio Iuris illius Ecclesiastici partieulatis.
a. Inter Romanos pontifices Saetuli l I. Xlli quotlim Deeretales in Collectionem Raymundi relatae sunt, quidam non solum Disciplinae sacrae ea re oro uentis apprime Hi, sed de Iutis Civilis erant peritissam . ideo haud mirandum, si eorum Epistolae in communi Iurisprudentia Civili ex usu eam adeptae sint authoritatem, ut oecius' manum, cum dubium suerit, ex iure pontificio interpretationem aecipiat. Id ita recidienioad Iura privareνωm. At Ius αἶlicum Ecclesiasticum , a Christo 6 Apostolis institutum,c sundamentalibus regulis ab e etesia receptis innixum , mutare , non est in potestate summi Pontificis, neque dependet a voluntate privatorum. Hoc autem egregie .ctum iisdem, de quibus agimus, Deere talibus Epistolis, vae tum emanarunt, eum per falsis Isidori Deertrales authoritas Papae in immensum aucta, vicissam Conei liorum provincialium, qui de ipsorum me Episcoporum nativa potestas depressa esset . Quare non inepte seripsit quid, Galliae ICtusci citare Decretales regorii IX. ad asserendas e probandas praetensiones Curiae Romanae, d ejusdem edis excessivas praerogativas , idem esse ae allegare Manifesta Regum Angliae pro probatione dc legitimatione earum praetenis sonum, quibus hi regnum Calliae ad sua iura pertinere contendunt . Quod diximus de
Dεινεtalibus Grestorii IX. hoc multo magis obtinet in Sexto Decretalium QC. ementinis De his ita scripsit Ioannes Gerson Tractatu de Me. reformandi cet/siam in Concilio Unia et e sal cap. V. in Hermanni o de Hard tractis Concit. Constant Tom. I. Part. U. pag. et . . Quis se ei hos libros Sextum d Clementinas arrogantiam, superbiam juris ordina- riorum locorum usurpationem Imperatorum Romanorum injuriosam detrectationem .
δε- eorum aliorumque potestatis periculosissimam luppressionem, d alia multa in spiri- tualis 3 saecularis rei publieae laesionem malitiose dc peltinae ambitione fabricata, ira, omnibus ' per omnia eone ludentes Et males Quis non nimis terreno Principi ita is his , ita ad Iura pertinent imperii, quam spirituali, in his quae ad Deum spectant, se debetur obedientia vult enim Deus, hominem homini subesse duplici ratione , .r, nati Domino, quia aro est , c spirituali, quia spiritus est. Igitur omnes inobedienis te Romano Imperatori de ejusdem imperio, quia ejus jura usurpant, in statu damna-- tionis existunt Nihilominus cla Papae voluerunt observari illos sicut sancta Dei vania, ,Ἀθlia. Et se de multis contentis in mereri de Meret libus post donationem Conflanis ini quorum oceasione d multa succreverunt, de succrescunt schismata in utraque, Republica memorata.
s. In trit A COENAE stabilitur absoluta Monarchia Romani pontificis, condemnania fur receptae in Callia appellatunis ab Abusu , eximuntur Clerici ab omni iurisdictione Magistratus politici per consequens etiam in temporalibus a legitima potestate Principis de quae sunt ejus generis alia, idque sub ac trali exeorr municationis declaravitione
119쪽
tione a fulminatione. Inde sequitur ex una parte . quod vel Romani plerosque Gallos deberent habete pro excommunicatis , id quod tamen non faciunt ι vel quod ipsi meta nolcant solam publicati e Pontificiorum decretorum, tactam Romae, alibi nullum effectum producere ex altera vero parte, quod Galli quorum Par Duenta annis ago &r64t oinnem publicationem huius Bullae inhibuerunt ι quanquam dc hoc ipsam 13. ejusdem ullae adve isetur nullam summo Pontifici immediatam urisdictionem c e gislativam potestatem in aliis dioecesibus agnoscant. Idem faciunt ex Germanis illi, qui Bullam Coenae in Germania receptam non esses Histro. asserunt uti ridericus a Som
mediam viam amplexi, asserunt, quod ieet haec Bu Ila inde a tempore ausi, quotan nis tanta eum solemnitate Romae promulgetur in novetur, nihilominus in Germani, o Moad omnia, σε in emni rigera RECEPTA nam sit, ii nescio quid intelligant, si ad id , ut hae e quaevis alia lapalis Coustitutio vim Jegis o tineat, receptionem non requirant. e. REGULARUM CANCELLARIA aliae in Gilli a d Germania receptae iunt . aliae non Illae propter inter in equitate indesbonitatem l Iae , quia eum Ioriis rudentia Leele siastica , Germanie dc Gallica, non concordant . Quinimo aliqnarum , Me se eeeptae sunt . non admittitur derogatio aut dispensatio , si ea Romae iisti acile stra obtinea
Circa DECLARAI ID NE Cird in alii CONCILII TRIDENTINI interpretum, uagRomani Pontifices pro legibus habeti . luat. Uid. Renedicti tu institutiones celesiasti eas Iustitur. O . . Si ias considerandum, eas praeterquDu suo nulli bi publieentur r/e non a viris e prouine iis, unde difficultates ori utitur, evocatis ceu Tridentinum Sest. XXV. sub Ribr. d. Reeipiendis, .serva is Daeνor Concili voluito sed a talibus consei, tui praeiudieiis Romanae Cumae oeeu pati , Declarationes suas ad normam' 1mnae praxeos QPontificiarum alibi non re eeptarum Constitutionum condunt . Ex Secretariis hujus Congregitionis celebriores lunt Pori ν Lambertinus , postea Mnedictus XI U. . . dc Proster Farnanus; qui is autem principiis hi circa res Curiae dc Pontificiam authoritatem imbuti ueri ut vidimus V. 3. V. 2. Idem servata proportione dicenis dum de DECIs IONIA I ROTAE, quibus, si uniformes d saepe repetitae sint, Canon istae Romani dicunt, ylum Curiae praxin, quin comi formari. g. Dixit Gerso a nobis num 4 relatus, propter multa in Uecr. to Gratiani cmeisere talibus contenta . in utraque emb. a a lacerevissera iacerescere sebismata Guiis ii etivus major piseopus Andega. ensis qui anno tali intersa erat d subscripserat Concilio genera I Uiennensi, de quo nos pauca memoramus cap. s. in sua Synodo dice. eesana anni 13 1. apud Dacherium in Spici legio Tom. i. q. avs fem postquam pro
condigno audasset aeuarna prane alia Ganrealia Coacilia, matia deinceps abita . ne nam Burata summorum Pant eum , qua ad reformationem Ecclesia e rufirmatronem vita Bumasa maxime Cloricali, pro variatare temporum' factorum, secrerum exigentia . 1 Iines virvus Daui iuvimius fureserint. 1 a quidem, ait, dicta sanctorum Patrum efflatura Conciliorum, max/- ρ mespatium quatuor , decretaque summorum Fonti eum si ad integrum orta rentur, ad sancta Matris Eectis cor iam orthodoxa flaώιlimon 3ψm, instructionem MD um , repressi avem eriis inius propagationem virtutωm proeu duoto fineo miseremur, ne opus esset onerosa novorum
multitudine satur ram sub his intelligit Collectiones Decretorum dc Decretalium tunc
120쪽
Ampia quMem authorirar, non an, n iurisdictia proprie talis Romano Pontifici in omnes
Eeelesia et eris. Arguv.entis, qua hane in rem ex Tridentino, Florentino , di aliis Conciliis pro Papa peruntur, farior.
Quae pro generali legislatoria Ac iudiei aria Romani Pontificis per iniversam celesam
potestate solent de offunt allegari, ea prae aeteris studiose collegit otirnelius is Cum In Theolegie trau de Eces si quast. 3. rt. a. sed vel hae praecipue de exus cum illo hic agemus lubentius, quod non nisi verum quaeramus d sol iam . Ut de bravius autem , uti e fido, dilucide ea quae in hane aus Dii a Tournelio proseruntur, talia esse , ut si ad fidem Actorum , praecipue Cone iliarium , e quibus pleraque deprompta sunt i reducantur, directivam quid' illam aut hirit arem , eum Prima tu necessario coniunctam , indicen , arqile jura ex hoe proxiine elluentio, a nobis Q. . explicata , significent is probandam vero propriam kris i on in uniuersam Ecclesiim dc singulas ejus partes nullatenus sussciant. Cm autem brevitati studeamus, graviora, quae hic producuntur ponderabimiis, e quibus fiet te eri prudent omis minus praeoeeupitorum de reliquis judicium. Viderim inde quae de hae materia iam occupavimus v. v. r. Dicit Nurnelius, Thema de de Rom. Pontis cis Hraiinione melius dignose non posse, ram ex antiqua j en'. ἰti celes Tr.idisione , quae probarii ex Conciliis aeribus, is estis summorum Portificum, qui approbante celes , hic universali iurisdi- ione usi sunt. Hictenus recte. S d intue 1 inii singuia , iudicemus de applicatione Re fu Fatentur , ait, attes CONCILII EPHESINI de ann. 43 r. se per Cano tres cper Epistolam Coelestini Papae id pronuntianssam in Nestorium damnationis sententiam Compulsos esse Verba CogLgfriNi ad Concilium arr. . sunt Direximur pro nostra fameia
rum. Decreverat se ilieet Coelestinus ut nisi Nestotius deeem dierum intervallo ne sa- , , iam doctrinam suam anathemati set, illo Sinctitas tua illi Ecclesiae prospi-c alios vero modis omnibus se a nostro Corpore segregatum esse intelligat. Orta GIGNA CHALCEDONEm anni si plura milia argumenta suppeditat . Scilicet in eius Aciis prim im Pnys basinna, hi L Iam presentibus dixi Beatissimi atque Apselisi viis
beatur Leonis definitio, eon regandam Romae Synodum, ad quam rebelles mit endi forent. Denique Patres Chalcedonenses rog4nt Leonem , ut quae ipsi statuerant tuo velit confirmare assensu, Mamus igitur, inquiunt in Relatione Synodi ad Leonem
e SVmmitu tua Isis, quod dolor, adimplear. In CONCILIO LATERANEN, I sub Martino I. ann. 49. adversiis Monote litis Stephanus Dorensis natione Graecus Act. I. libellum obtulit, in quo dieit, Haereticos semper aut horitate summa Sedis damnatos suisse Refertur quoque in ea dein Synodo Epistola Cone illi Asm cani ad Papam Tl odorum
UIM quaestionem Graecos hierra Latinos multis collationibus d disputationibus ventilatam , tandem determinavit his verbis Donimus Sanctam Apostoluam Sedem Romanum leniscem successorem esse . Petri Princisis Apoγι clorum, di verum Christi ricarium, teri quin