장음표시 사용
121쪽
Ecelesia Catu i nium Christianorum Parrem a Doctorem exsero, PM . Porro ais Ie/ndi, regendi et gubernandi universalem te a m a Domino nostro ILSU Christo plenam pore.
satem traditam esse, quemadmodum etiam in gestis aecumeniterum Concilierum, is in sacris Cais
num eunti tών. εἰ CON ILIUM TRIDENTIN IM Sest. XIV. de poenit cap. 7. declarat. merito Ponripees Maximοι, pro suprema potestare sta in univosa et lesia tradita , ausas aliquas criam utimi D psse poculiar sudicio reservare. Viae omnia , praesertim simul sumpta, νι rigati iisnem, eamque propriam, potius indicare videntur, quam nudum rimarus honorem
a. Verum haec, neque omnia, neque singula, apta sunt ad nos in contrariam senistentiam movendos. Et quidem, quantum prae primis ad EPHESINUM CONCILIUM attinet,aa,que ante Synodum a quocunqueὸemum gesta sunt non debent reputari pro fructu seu effectu proi mae veraeque in alios Episcopos jurisdictionis vel imperii . Scripsit revera COELESTINU PP. die o Augusti ann. 43o ad Cyrillum Alexandrinum Episcopum incommunione, quos ipsa Nestorius' resistenter sibi a communione summovit, nostramque eommuanremm habere se noli teste verit, si in et perversitatis sua tramite Apostolica Deirina eontrari
perdurarit. Aucteritato gitur tecum fra Sedis ad cata bice nostra ustis, e queris di stra I rig re sentent .am, ut aut infra detois dies, ab huius eonventrom die numerandes, pravas
pradicatιones Iuas fer pia trofessione conde nnet, aue se de Nativitato Aristi Dei nostri Adom renere confirmet, tiam id Robnana , tu Sanitatis te a , est universalis devotio tenet aut nisi hoc se/rit, mox Sanctata tua Ili Ecclesia prodi Uura , a nostra eum Corpore modis omnibus δειat se remetendtim. Eadem autem Ieripsimus θ ad Ianeris Fratres , Coepiscopos nostros, sis annem , tiram , Iuvenalim Flatianum, ut nera si dei eo: nistra , immo tristi divina
sententia Harduini Collecl. Concit Tom. I. col. 1323. Paria scripsit Coelestinus ad Synodum ipsam verbis, quae priore num retuli miis Uerum debent haec omnia interpretationem accipere ex iis, quae supra eap. 3 . . de modo communieandi eclesiarum Inter se speciatimino inani Episci ipi uni Alexandrino, d per hunc cum AEgyptiis . dicta sunt. cg ita igitii Nestorio reliquorum Episcoporum communiolae, per sdi fluebri tuus .ibediae de alm Antilii te providendum isse, mediante laxandrino Talem excommunicationis' damnationis censuram in virum heterodoxum his te scripta serint pertinebat ad ius innium orthodoxorum Episcororum Cyrillus jam ante Cone ilium Est, unum in Alexandrina sua Synodo, n iam ex AEgyptim a dioecesi mense Novembri anni 43o collegit Nestorii doctrinam anat ne mali Ea verat. Vid. Harduin loe citat colis I.
μ' di ininams, ut ex nox relatis verbis Coelesini Papae apparet, Nestorius ipse alieno, a sua opinione piscopos excommunicaverat , attamen me jurisdictionis specie,ve Iolitentu Haec, inquam, omnis fiebant ne superioritatis ecles alli ea ulu aut jure. Hac iera superioritate denique iure tuo in Nestor: una usa est phesin Synodus . Iuridicam depositionis iententiam in eum ferendo, quae extat apud Hird uinum eici tom. t toto I 42a Ephelina. autem nanc Synodum ne Romani quidem Potiti fieis Celestini , sed Thesdosia iunioris Imp. aut fiori t. te convocatam fuisse, invicte probat Natalis Alexander in Eccles tem. I. Usert. . t bae. s. pag. 213 Ieor edit Paris. . in Attamenis gandum minime est, quin coelestinus, ut primum a S. Cyrillo de praevaricatione Nestorii monitus saerat, jure sui Primatus sis, in hunc in turrexerit , eum tum ut haereticum a eom. n. unione excludendo, tum ypti Episcopos excitando , ut se se modis omnibus huic orthodoxae fige everseri oppo t. ercnt, eum etiam, nisi intra breve tempus respisceret tua Sede movendo . Vide Rentionem Synodi ad Theodo Q Ualentinianum . . apud Harduinum et e r. ces. 442. Huiua laque Nemo aut ei vel mediocriter eruditus aia seruerit, eo a vocius de Irimnendi Episcopos Romano Pontifici competi ille, aut ab eo exercitum sui in Vid. eas. β. 3. n. v.
3. Pracio ad CHALCEDONENSE CONCILIUM pertinet, varii equidem in ejus Actis
occurrunt, quae ira taxaniem aliquam in Romano Pontifice, tanquam Primate , aut hori.
ratem, Accius praelidi in Conciliis uni urri libus comprobant at non propriam Wi media tam jurildictionem in aliarum provinciarum piscopos . Non milli itidem Patrum hujas Synodi in Relatione ad Leonem Papam asserunt , Imperatores fideles ad ordinausum
decentisime pras disse . sed hoc ad externae disciplinae regimenis constitutionem tantum pectabat Scilicet I nperatore Cone illis per se vel suo judiees eo fine praesistebant, ut in eis ornnia rite, iidine, at tu secundum praescriptas regula agerentur , ICne quid turba res a quoquim ederetur, aut vis euin .am inferretur . id infra e p. .
q. . Ita hie praeparatorie quidem ordinaverat E Pontifex , ut id om non sis ar
122쪽
inis i . . . auάωαάua ορν.mittatur at eum sedis Apostoli et Vitarius seu Legatus Pascha sinus ii se in mandatis habere in Cone illo propoluisse , gloriosissimi Iudices
Cominili ara Imperatoris dixerunt. Mid enim specialite obiicitur ni cera revorm ιsmo Πι- scopo Viearii Sedi Apostoli eae 1sisteb1nt dicentesci necesse sis uicis se eum dare rari nem. Non patimur tauram Initi iam πιι Ofiri fieri, ne n bis, tIisse sedeat, oi uacandus a venit . . ivdem post plures altercationes interlocuti gloriosissimi rudi eos dixeratnt ut Dio scorusci mii Iederet, aden ut νεο similis magis haberetur, quam udici Atque hoc modo
praelim in iri haec controversia sedata suit. Non a Illo 'mano Ponti e , sed a rora ενα alio leotum depositum suisse, Gesta Actionis II i. inanifeste probant Scilicet eum absentibus Commissariis imperialibus ex relatione trium Episcoporum ad id deputatorum apparet, Dioscorum tertio vocatum nolle se Concilio silure, nec aceti satoribus reia spondire, Pascha sinus Uiearius Apostolicae Sed is petivit a Synodo risis altu diiuus essita contemum Sancta Synodus dixit indignatione, qua tentra inobedientes a SANCTIS REGILL eansitata s. Et Stephanus Ephesi Episcopus addidit Noe consequens es , ut , rus
T EI NT ALIA, Meat Hirduini Colle t. Concit Tom. II col. 3. Id ipsum omnes piscopi dixere, de sitionem DioIcori sine nova dilatione postulantes . F deereto igitur Synodi procedentes , citrii Sedis Apostolica declararunt, manifesta esse , tia a Diosco σquondam laxandri mni a Miseopo commissa fiant ADUERSN SANCT qmrM REGULAR IMORDINEM r Eceles te a disciplinam c. His praemissis iidem Vitari in depositionis Sententiam praeiverunt, dicentes sinde Ductus murci beatissim . Archiepiseo M magna σsenioris Roma LEoine ut supra tim. I. Prolata sententia dct Uiearli dixerela uitur Iaacta hae cto ina STNOD IS DIAE PLACENT REG ILIS, βρὸν memorato Diostor DECERNAT Harduinus M. et t. col. 346. Post haec finguli Episcopi sua suffragia dederunt, unanimi contenta , licet dolentes, sententiam in Dioscorum conceptam pro arunt ejux praesertim contumaciam allegantes Evidens autem et , quod Episcopi supponerent, eum a Synodo, non autem a sol Lecne damnatum. Quinimo, ne ullam ii quidem Leonis aut iciriorum ejus m ntionem facientes, Dioscori damnation m solis adscribebant Episcopis Metropolitanus A 'dema civitatis dixit, Coneor H ego hi, REG rLARITER GESTI Oper damnation Dioscori, quondam Episcopi Alexandria mas ciuitati a fansissimo ae
rum ab omni Episeopia d gnitare ei minisserio Harduin col. st . Iura sub hie verborum formula occurrunt Episcoporum suffragia. Hi ne d sententi insinuata sui Dioscolo, neCnon Clero Alexandrino sub no:nine sancta e magna nniversalis Syno.li, qua gratia De. fecundum institntum piissim erum mori amantissimorum Principum uestrorum eellosa es in Chaseeadonen m eivitata dieiturque in formula insinnationis, uti in edi 'o , quo Constantinopoli sententia publicata suit, Dioscorum a Lincto is misi Ua , Centi a esse ab Episeoparia depositum, Fab omni Mela mea fune iona subm tum mirduin col. 78. orta inter Pa
tres cite definitionem fidei disputatione, placuit Imperatori re ad ipsum delata , uti antea a Iudie bus suggestum fuerat convenire ex Episcopos ine ees orientalis , tres ex qualibet alia , cum Anatolio Episcopo Constantinopolitanora Uicariis Sedis Apostoli eae, qui definitionem fidei conciperent, τι si Me non placeret, singuli fidem In in per
suum M tropolitam manifestam eonstituant , at unlla similiter dubιera ax discerάIa re inquatur; s aurem neque e vestra vetit Sanctitas Uait impera in Leci seire, vita in partibus Uecid nisralibus habet fieri Synodus, eo quod a V ras vestra te uoluit de vera emorrhodoxa de in uia litanter de ire. His positis multum clamaverunt Episcopi , qui definitionem fidei ante Cenceperant, aut conceptam probarant, dicentes: ut desinitis pessi a , aut risolimina Petimus oeliari definitionem , is, qui e trad/euat , ε πιι μιferibune , Isi ambulene
scilicet ad partes in ei dentales ubi Synodum habendam I.nperator minabatur . Alii eis
contra clamabant: Κώι extradicunt, manifes fiant. Ωui ecntra dicunt, scri an funt. Qui centradicωnt, Romam a-MIent nimirum ad Synodum . andem animis miti raris , iuxta
primum medium ab imperatore propositum, electi fuere e snguli, Dioecesim Episcopinui una eum Anatolin Constantinopolitano Antistite, ch Uicariis S dis nos leae , do dei definitione tractarent suitque concepta per bos definitio, praelecta, Patribus
probata. Vid. Harduin o t. m. a. u. 4so. In ea Patres nullam petunt eonfirmationem Decretorum qu ἔ fidem corcernunt, aut Dioscori de postionem, rati , satis este Mod Leonis Epistolam praelucenteni , ipsumque Papam sibi ut membris Caput prasionremu
123쪽
ae pisis presentem, a poe in Legari, visum habuissent. Itaquet quoad hare nihil amplius desiderabatur adeo, ut mox absoluto Concilio, tanquam re confecta is explorata . mmnem de fide eontentionem interdicerent. Interim haud dissi tendum , quod Pontifex , authoritatis suae commendandae multum studiosus , non peritam Coneilii confirmationem fuerit impertitus qua autem oceasone id factum , ipse S. Eo exponit rium ecasione improbati ab eo Canonis XX vli I. quo certa privilegia Episcopo Constantinopolitano tribuebantur a quae sibi praejudi tabe Romanus existimabati nonnulli sparsissent , ipsam Chalcedonensem Synodum ab eo improbari, haec seripsit ad Antistites in ea congregatos
Epist. 1. alias i. Ne ergo per malignos inropretes dubitabit videatur, aerram qua in νus do Chaisorinensi e unitatem vestram da fide flatura fune, approbem hae ad omine F ινιν Coo eopos nostras , qui pradicto C eiu interfuerunt, verba direxi, utemuium dolium einda eoinutant, me non solum per Frarees, at vicem meam executi unt , sed etiam ρεμ ν
probatιonem asorum Duodalium prepriam vobiseum in isse sentenriam , sola viritie. βδει-- fa adversu maligno interpretet e. Ejusdem generis est, quod inmodice Eneyeli eo ad idem Chale edonense Concilium cap. s. apud Harduinum col. 33 ad Leonem Imper scripsie Agapitus piscopus Rhodiorum Pene inmer ocridentalium partium Episcopi σε seenriant. I bim. , , ariter decernente santctvsimo arque beatusim Lerna , Romana trkia Archiepiscopo littoris projiis , d oris fureonfessione ea qua ab psi sancti Patribus, alaedmeeollactis Inre pretata ont, eo irmaverunt atque consiguaverunt. Scilicet stylo celesiastie eon'manr ων deeret non modo ab astialibus, sed passim etiam ab inferioribus u speciatim non arvintum a Romanis Pontificibus Conciliaria decreta, sed Quieissim a Cone illis etiam paristi eularibus deeret a summorum Ponti fieum confirmata leguntur, quod erudite demonstrat Ili Bossuetus Desens et a GaII. ρart. h. lib. II. eap. 1. 4. Quod ea, quae in CONCILIO LAETERANENSI anni εια gesta iselata sunt, nee negari potest, ne dubitari debet, qui ad universalis Ecelesiae rimatem ejusque osti. cium pertineat, primariam sollieitudinem suam ad hoc intendere , ut fides per omnes reelesias illibata permaneat, exstirpentur haereses refragantes damnentur . quod si ha reseos malum latius serpere velle videatur, neque Episcopi, in cujus dieees ea nata est, aut horitas id illam supprimendam sussietat, expedit , ut damnatio summae Sed is aecedat, cujus exemplum particulares Ecclesiae reverenter re sicilius eqviantiir verum hareunius in alterum sacram superioritatem proprie talem, seu 3-wdictionem, haut involvunt, sed unice orii ruristam quae omnes Episcopos peraeque tangit et ad excommunieatio. nis indolem quae sine omni jurisdictione elle, in aereticos a quovis piseopo surri potest inrtinent . Si tamen pertinacius fit malum, ita, ut ne summi quidem Ponti fietis authoritate tolli valeat, ad Universale ne ilium, tanquam ultimarum juciicem, revertendum est praetere verum fixu, :ue manet, in rebus quibuscumque maxim i momenti, a quibus salus Corporis dependet, nihilo ne Primaris actes quantum fieri potest, sim , at uendum esse. s. Quae num. i. ex FLORENTINO CONCILIO relata sunt, ea cic primus, & perperam, anno 1626. ex sinistra Graeci exemplaris versione Romae edidit Abrahamus Cretensis, nimi.
rur. Quando eeontra reserente Flavio Blondo Eugenii P. V. Scriba, hane n ea iam minime suspecto, in De ad x lib. Io se legendum est Omad-omis Missis G.
eunisulcorum Contiliarum, ET fatris Cancnιιus e rinetur. Expressionem Blondi non solum probant Mareus vigerius ardinalis in Decaeheril Che a , Ioannes Roffensis in re. 23. Conrνa Luthreanas a se Mone , Ioannes Echios de Primaru Petri ib. Σ. v. s. WAlisbertus Pighius Gueel .:Hisrarchia lib. M ap. ult. sed 4 perte firmat textus Graecus in verbis r
id est Iuxta eum modum, qui , in gestis Oecumenicorum Conciliorum, et iis farris Caasuuων eentinetur TaIis igitur est Romani Antistitis me universa naeelesiam potestas, atque ita exercenda, Mamadmodum tum in regis Oeeumeni eorum Conciliorum, tum in sacris Cana. nibus non vero uti in sals Deere talibus eonrinetur Miliret repetita illa pallicula ν, Θ, regendae ecles a rationem definit, ae ei reumseribit, atque aliam quamlibet propositam exeludit. Quod ipsum adhue lueuientius apparet ex mutuis Graecorum L rinorum oncertationibus, quae Deeret sanctionem antecedunt, eiusque tormae ansam dederunt. Eracuatis his disputationibus, in duo finaliter puncta a Gramis de Latinis Patribus convenitur, eaque statuuntur Primum, ut in asserendo Romani Pontineis Priamat d. dictu Sanctisum i quod volebant di urgebant Romani nulla fiat mentior it
124쪽
rum , ut summi Ponti siel Ptii tu retineatur in is, qualis d in Amis Cone dierum Oeetiis meniterum .d in aeris Canembus assertus reperitur. Porro Florentini Patres Oecumentiacas Synodos septem priores intelligunt, siquidem haec Florentina , quando primum ab Abraham Cretensi edita, ilementis VII. Papae privilegio munita est, se octavam Oecumeni eam inscribat Conseratur . de area de C. O S. I. lib. . cap. s. n. 3. Natalis Alexander s. Etes . Tom. s. pag. 384. ait Paris. His de se ipsis sat luculentis , tria adhue momenta subjungenda veniunt Primum quo ipso agnoscentem,ellar mino id II.
de Concii cap. s. Conedium Florentιnum non ita expresse hae de λυ/rit: iterum , quod
Patres Cone illi ridentini nullatenus erediderint, capitalem illam ouaestioliem, quam hic tractamus, quaeque tam servi de in eode in Concilio agitata fuit, in Florent in Synodo favore Papae fuisse decisam Uid supra ορ. . . g. Tertium, quod in ea Trilentina Syrio do a Gallis pernegatum fuerit, Florentino inter Generalia concilia loeum dandum esse
quippe quod ex quibusdam Italis uatuor solum Gracia Parribus compositura sui . FDWon rinam sola Gallia pro Oecumentea nunquam habuit, inquit Didaeus Payva in Defensione Trid. de Lib. I. pag. 70.
s. J Sicut CONCILIrrM TRIDENT IN IM studiose avit, ne primariam illam de summi Pontificis aut horitate quaestionem, cujus ansas toto cap. II. exposuimus, decideret , de immediato Episcoporum uri praejudicium ferret, uti vidimus eat . . . . dc porro vi iade birnus v. VII. g. a. ita nihil eidem tribtiit, quod superiorum Conciliorum hae in parte sanctionibus quidquam superaddat quem modum solide demonstrat Natalis Alexander eis. Tem. g. pag. 34. o si a Caeteram quae ejusdem Concilii Seg. xj. de Poenis. e . . de reservatione eertorum graviorum criminum declarantur, ea generaliora sunt.
nec exprimunt, a quo dc vibras gradibus ac uoad quas partes, suprema hae potestas Romano Praesuli in universa Ecclesia tradita verit ι nihilque impedit, quominos eredamus, reservandorum nonnullorum graviori in peccatorum potestatem ab celeii , seu Concilio supremo, Ponti fiet permissam fuisse eadem itione i qua illi tributa sui saeuutas dispensandi in quibusdam constitutionibus Conciliorum de quo vide in se cap. 7. . 6.
n. 6. Adde etiam east. 6. g. r. n. s.
7. Dum se gravioribus algumentis, auae a Cenciliorum actis 'c ecretis petiintur, mi id fati,st sicile erit Lectori ex iisdem genuinis principiis satisficere reliqtris TranLI-pinorum objectionibus, ab authoritate Patrum, Pontificum, irinis enuntiatione nonnullorum I eratorum, petitis. Negandum interim non est , quin eontinuus ille usus uni versalis Primitus Romani multis privatis , quinin ips summis Pontificibus ansam dare potuerit reflendi de scribendi, his niversalem quandam ac propriam per totam Eeel sam de in sngula eius memora Episcopalem iii risdictionem competere. At luee nihil possunt aduersus institutum Christi vetam Teclesiae oeconomiam. Cum in Florentina Synodo Seir. XXV. de sancienda Romani Ponti seis dignitate per dicta Ianctorum Patrum
ageretur, Graeci Latinis restiterunt me eti. m, addunt Acta, ne plaeuis Imperatori
Urientis, qui , AN SI NIS. nouit , SANCTOR yM IN EPISTOLA HONORE PAPAM EXCIPIET HOC PRO PRIVILEGIO Itaque se; ostis a csnienda aut horitate Parae sis, Horωm dictis Syncidus ad Ooeomenaeorum Concιliorum gesta rac acros Canones , se duntaxat recepit, ex quibus illa demum comprobetur l. Ut nihil quod ad hanc materiam pertinet, ri linquamus intactum, addimus formu- Iam Professionis fidei a Pio IV. P. praeseriptam, morbis Catholici reverentia confisera
1Aolis se Apsolica ROMANAE Eeelesia attinet, illii lumen ac interpretationem acet pie ex iis, quae observavimus eap. I. g. s. n. r. v. ytitur. De qualitate Marm dc nisi egimus v. . . . Quantum ad Obedientiam Rom. Pontisci debitam , constat imprimis non omnem obedientiam opponere aut involvere ex opposito iuris ictionem . Hoe apparet in Patre Hero, Magistro ce. Si scri yst ad Innocentium V. Papam Robertus Episeopus ineolniens apud Matthaeum Paris ad an. 233. Noveris incretio fra, mandaris Apostor eis AFFECTIONE FILIALI de ταε- reverenter DEDI . His Aegri qua mandaris motio adversantur . PATERNUM ELAN HONOREM. adteν ιν ρο ibo. ἀ-rumque aram meo ex Homo mananto F S. 4RNARDUS Lib. III de Considerat ad Eugenium P. cap. r. Numqui non is viva villico, ct arvu dominus fusiectus sto -gorae de amo viva Ilo, nee M su domini ἐφ u es. Ita di tu prasis tu otii lea , ne
125쪽
eou titas, ur proeuper, ut se ea prasis urisrom strin μν MN δε ι , ν ad. nai q. α eonsitis it Dominias supre familiam suam. Ad quia Ut ιν illi es m in μνη-- , εα o . in enses non imperas σe. Uteunque autem verba hujus Professionis , ch in ea expies iobedientiae aecipiam Romani non poterit male verti Episcopis, aliisque Pretbν teri de Clelieis, si eam intelligant a jurent consor mirer ad tenorem dc mentem praelaudati C.
nonis Florentini, Cilicet aera eum mecum qu is gessis,cummicorum Concitie iam, o is, famis Canen ιια commer ων Archiepiscopos olim in receptione Palli Rom. Pontifici notialiter obedientiam promisisse, quam sec-ἐum an νε, observat o probat Naidia Alia xander s. acus Tem VI pag. 2 7.ς. Ecitores novissimi Operum GREGORII M. Benedicti a Congregationis . Mauri Tom. IV. pag. si tradiint, ab eodem S. Gregorio sacram iurisdictionem per universam
Ecclesiam exercitam suisse, in Africa , AEgypto Asa , inter ipsos Constantinopolit ..i Patriarchatus fines Settieet in causa Monachorum Isauriae . lib. X. ERst sq. a. LMs. 3. Lib. a. Eps Caulam Petri Episcopi Africani Columbo in Numidi, E scopo judicandam ommittendo Lib. 6. Epist. 37. 3. Similiter Urscini Taurinae ivit.tia Episcopi Sy grio ligustodunens, nec non . Ianuarii Maia et ni piscopi, alterius qua Praetulis Seophani nuncupati, Ioanni Defensori delegando . Lib. IX. E M. f. Lib. I caeps. s. s. Paulum in Africa Episcopum, a Cent .dio Patricio accusatum c cum ipse, it judicio Papae se sisteret , Romam venisset , nec ex altera parte idonei aeeuntores comparerent remittendo . Lib. 7. Eps 2. Denique . Ioannis Episcopi prima Iustini nae in lilyricorae timatis 3rdinationem, petentibus id provinciae piscopis, confirma do, eundemque pallio donis do Lib42. Eps. a. ori et verum ire euratius in speti di sparebit omnis de jurisdictionis proprie dictae ex his factis apparenter resultans. Ad Primum. Cum quenda in ex Monachiscis uriae , iacerdotii dignitate insignem, iaeeeles Constantinopolitana sustibus caesum fuisse GREGORIυ ace episset , seripsit semel
atque iterum ad Ioannem Patriarcham CP ut Criminis perpetrati veritatem exploraret. Illi dissimul, nii, is facti ignorantiam affectanti, reposuit Gregorius Quid duιν- o potas, quam M agant A talia adversu servo De , e nescia qui ρνas est. - .pe. potos si rasoria exe/urio si lupus me eomedis , θυμβον nescis His aliisque Pontifex Ioannem ad tantora concilia revocare studens, eum hortatur ad observantiam Canonum qui episcopos Pastores esse volunt, non percu libres Nova enim inaurit . inquita ssa maduario, qua verberibus metu rim. Si amem Canane nenis oditis, re maioσα- ω eis ariata eonvellera , m regnes qu siris . Ad extremum suadet , ut emendato iuvenetorius mali artisee, rejictisque ejus consiliis Monachos a se male habitos in suis ordi nibus reeipiat, eisque pacem praebeat . Sabiniano quoque suo apud Mauricium Impu Leeato irae cepit, ut de eodem negotio Patriarcham sui ossicii ad in eret Illum statim non prae. iiii se autem satis indieat alia Epistola ad Narsem Patricium, in qua De ea a innuit.
Pres 'terream, qua eum fratre meo O Coepiscopo, vir reverranrissimo Ioanna Patwιare, at rur, i iam, puro, adversarium patimur quem geri velte Canones e odire . ἔ-itari ai ramoti bovisιν fatere, quia omni remra edi mni pon.ere eamdem ea am auxiliante omnia petente Deo, exigere paratus Inm. In qua si videro Sed Apostolica Cansnes no servari , --ιit Omnipatos εώ quid antra ente rores elus fac/am . vide Epistolas supra citatas sielane potuit c debuit Rom. Ponti sex vi Primitialis officii hortari Archiepiscopum CP. muneris sui pastoralis, ut deesse videbatur . observantiae Canonum . poterat etiam in eas certae, seandalolae in pereurantis praevaricationis, commuaionem cum eo rumpe re, ut diximus v. 3. f. 4. Et hoc sensu vere scripsi S. GREGORIU LM. s. p . 39. Ioanni Syraeuiano occasione Primatis Byzareni in Africa S qua culpa in WHevos invenitu , n ei qui ei Sed Apostolicae Episcopus subluctas ninsis Attamen in ovilinenti subjungit:
Cum ero . a non exit, omnes secundum rationem humilitaria aquales fumus.
Ad secundum Remisit in eit Epistola ad Columbum Numidiae Episcopum CR rcon Iusquendam petrum nomine, qui se Episcopum suisse aserebat, atque causae suae remedium
a Gregorio postulaverat, ut i δενυε εαidquid nsum semisumque fuerit , quarentis νε- aDωdmia uor a veli omnibus implearaer, ef eausa Asius fecundMm Dei eam rem, ECCL SI E videamρων REGULAS Moema. In quo recursu quid amplius pro jure dc jurisdictiona
Rom. Ponti fiet habeatur, quam in illo SS. Anastasii, Ioannis Chrysostomi de illorum, de quo infra . . t equidem non video imo minus. Ad tertium . Set ipsi ea pistola ad Syagrium Augustodunensem Episcopum GREGO.Mυs ut Segusienses Taurinens dioeceseos parochias c quas Gunt ramaus Rex postquam
126쪽
- uod ,rctissimo timatis, pro bono & pace Ecclesiae , ut decet , sollicit . fines id si, iris . . t ous, Ianuarii Malaeitani Episcopi a siquid speciale, quod in X.
π ..... D.6nsam eant in Spaniam, Gregorianae Epistosae , de qua agitur , subis
Wz. cetr L; vu . columbum Antistiter Numidiae scripta.
.ighi αβε Vzm quendam Episcopum Romam venisse ad se purrandum super
. tradam Imputatis, non omparentibus autem idoneis adversus illum auctoribus, line ' disetissione a iudiei remissum eice. Sed quis inde inseret adversum ea,
tis cistum pertinuisse Episcoporum causas Romam promiscue voeare, ibidemque arere 'Ag se,Ium Notum est, nullam esse regionem exteram, in quam tantum uinoritatis eL '.; - ωοῦ- summi Ponti se es a in Illyricum. Non mirum ergo si nonnulla ibidem
si' in α πέα seustra quaeseris. In irata hic pistola
2 m Im in Episeopilium eonfirmationem a Papa petere. Id. e.
UM eriri stulit in paulo uberin diluet dare sui operae pretium tum ut facilius intelisi monumenti quae sibi solis resica ne universalem monarchiam,
, itudini spen sustineri potuisse tum ut aliis eiusmodi exemplis, in antiquitate forta obvenientibus, congrua interpretatione saccurri valeat. . .
Romana, Pan σι ex natura e iure rimatus . cometis ut Appoliari iam xbri rarius celsa partibus. Genuinus sensus Sardicensium Canonum evenita .
ou summo Pontifici originariam de propriam iurisdictionem verumque imperium non es Eeeleste Provineias e singulos fideles tribuunt, ii magnum suae sententiae pondus dbilbe, ni htuita eidem ex omniba Christiani orbis ambae eompetente Fa- it id praeprimis rus Dimos lU. Pone Max glor mem in suo Tractatu de modo Ietat. IIT. - - , ubi se m eiusmodi appellationum ius adeo neeessario con-IAum eum Romani Ponti fiet in nive sam Eeelesiam jurisdictionas rimatu, ut nemo
eum rimatus praerogativa Romanus Pontifex sit supremus in Ecclesia iudex , cuique
'Vtu, o ,α li ionem ipsus implorare vitionem ab inserioris quippe sententia su-' heriori, tribu omnibus concessum esse , ipsa natusalis aequitas dictat cuperia
vereor . ne doctissimus Pontifex suam sententiam potius ex prae concepta Urim rehieo deerompserit quam ex antiquis verisque monumentis Ecclesiarum. Sane Iu-
ρήλ urim: rao N,ἰ Ca m ea .ax omnes judiciorum Ecclesiasticorum instantias. s.; ira a te mi is, synodo, M.tropoliram V congregati cum eo provincialis Gon
127쪽
θαρ-tἰ emtradicere va verbum de Romani Pontineis iud em memoris , hae manifeste a serie redinaria um initant rarum d apyellationis exeludit. Idem es Iigitur ex Cone illo Franco sordiens anno M. Cav. 6. in lacob Sirinondi Coucit Gall. Tom. III. Quia assertum oecius appellati urn ab in inibiis mundi partibus recipiendarum, piae ei puum suum fundamentum trahit a MDιGENS Synari, convenit eius dispositionem mentem hi curatius scriitari . quo racto apparebit, νον tum esse riviletium . memoraista synodo timo Epiὲ copo tributum, originarie re ex natura rimatus postoliet eidem non om petens, sed ne indolem quidem genuinae appellationis habens proinde praetensum ill 1 ni primatum jurisdictionis propie dicta destruens pocius, quam sustinens. Scitiee praeter antiquum judieiorum Ecclesiasticorum morem . Conciliis rea. Ac A. 1i ι hono definitum, amplius aliquid a Sardicensi Synodo ordinatum luit, Romanoque Po rifici attributus honos , cum authoritate coorunctus, quem ne ex iure Divino , ne ab
antiquiore lege celasiastica obtinuerat . Nimirum ejusdem Ci,ncilii Gn. II QU. . praeeunte Osio Episcopo Hispano Patribus piacui , t Provincialis Synodi iudicium
in Episeopum latum, renovari queat, si ira videatur Hraesuli Romino , ad quem permit titur Episcopo damnato confugere, non quidem eo fines affectu , ut eius auia Romae iudieetur , sed tantam , ubi ibidem inquiratur, num causa talis ut, quae novum examen desideret. Si itaque Romanus Pontifex intellexerit, causam in provincia non satis exa minatam fuisse, concedunt ei Patres Concilii , ut praeter Episcopos provinciae . in qua ea uia udicata est, ex finitimis Provinciis cognitores tribuat , qui auram denuo exea tiant , data insuper Romano Antistiti iacultates, ut, qua taenus velit , ad posterius illud iudicium etiam Legatos vi latere suo mittae si vero Papa eripexerit, ausam non esse talem quae retractari debeat, Brmum manebit Provinciae udicium . Probatae huie Osii propositioni, mox addidit GAUDENTI Us pii copus appendicem, quam stat res Sardi censes pariter probarunt , et lieet , ut interim , dum Romae deliberatur num causa Epistomdepositi iterum sub examen re voeanda sit , nullus in ejus iocum substituatur. Ex eurata Cimnum , quibus hae stabiliuntur . ponderatione, binae hae propostiones claveritates pullulant Primo Novum quid O ante insuetum hic inti oduci. Secundo mota coneed simpliciter provocationem asino inanum Ponti neen , nee pote ita em ei fieri deis finitive iudicandi de causa Episcopi in Provincis damnati , te tantum quandam decernendae revisionis aut horitatem ipsi tribui. x Primum satis apparet' verbis ossi proponentis si vo ea, inqtiit , minis i iacetur , Perri memoriam honorema Nimirum dum proponit AE an placeat Patribus in boemem'rram B Petri henis re , cupit tunc honorem Romano Pontinet et arri non jus alia
quod praeesistens Romanae Sed conservari. Addit δε se .sν D sectum id aρων id est ii vobis propositio dc consilium meum arrideant, Petri memoriam honoremus. Hae verisba ad ipsum Petri primatum , aut jus aliquod ei pri se cohaerens referri non possunt quippe quae a modi arbitrio minime de endebant proinde necessario ad seph ratum aliquod privilegium spectant, quod Patres succei Iori petri ex causa mox recensenda adiicere meditabantur. I Adeo autem verum et i istam Oui propositionem mam suisse ni mox Gaudentius piseopus ei aliquid adjiciendum censuerit scilicet: με. f. se ἐιisa Auio fententia . quam siseera dilectione lienam ratalisti , ut si aut Episcoptia fuerit σψρανθe. Unde luculenter appatet , disciplinam iliam, quae ab Osio Episcopo Cordubensi, O cidentalium Coriphaeo proportebatur, necdum in usu fuisse. Porro ad proponendam vnneiendam novam hane visciplinam motus est sus per iudicia ab orientalibus istianaiue infectis, in thanasium & Marcellum lata , quae Sardicensis Synodus resciderat,in quibus similia alio metuo timebantur . Cum enim illi si damnati , ad Iulium Papam tonfugis en , ah eo in communionem recepti, atque a dicta Synodo, ad instantiam Ialii convocata , absoluti fuerunt . Itaque ut piseopis, ita intuli damnatis, aliquis puringationis locus relinqueretur, optimum visum est , si eui a Concilio saeuitas daretur diagnoscendi, utrum, tr uanis renovarum iudicia loeus σε ebaris, vel nam ne Iudicia Eeclesiasti ea haereti eorum ais impiorum tuorundam artibus di proterviae paterent sine omni remedio. Cum vero nemo esset , qui noc munere potius honorandus videretur in Romanus Episcopus, inter omnes rimatii obtinens, At in quo B. Petri memoria honorari possit, hineisus, qui aviam sociorum Athinasticia occidentem trahere avebat, Synodo proposui , num placeret die praefato modo, id est , praeli minaris cujusdam c
guitionis delatione, Aenarera memoria S. I et t.
128쪽
ppella lesionum i terpnsitarum ab Episcopis , damnatis a Synodo provinetali , patres Si dicenses Romano Pontifices in inime attribuerunt . Siquidem ara juxta Canonem Ili Episcopus damnatus , se bonam causam habere putans , illud unum perare potest , ut iterum Cm ilium renovetur. Huic revisorio iudicio eosdem Episcopos Provinciae, qui primitus iudieaverunt, iterum intervenire obiervavit Hine marus in Epistota ad Ioan ite in P. III.
nomine Caroli Cilvi scripta Ap. s. Scribitur Romano Ponti siet, ut ipse videat, num aequum sit iudicium renovam. Si ille existimaverit, judicivm esse renovandum . non ipse iudicat ausam sed dat iudices, ibi Et si iudiea veru es renovandum , et uineo . eod. Gn. iit. Iudices ita dati neque Romani iunt , ne te Roma judicant: sed si
Ponti sex iustum vitaυerit ae renovetur judicium , vel diis sionis examen , crabere ignor ιι
o. viis pis, ut in finitima , propinaua Provincia Mor, ut is trisnter omni in Proia vinciara νισuirant, ct iuxta veritati fidem definiant. Can. U. I leo alitem verum est,
summum Pontificem non habuisse, nec per Canon dis Sardieenses obtinuisse jus causae' o. mae definiendae, ut ad summum illi concedatur facultas , mittendi Legatum a seeu dum iudicium in iovincia agendum , eod. Can. Non inquirit in prae liminati suci iudicio .ipa de interm meνitis ausa , an se ilicet male vel bene iudieatum uerit , se surrum ausa raui sit, qua rerum δε inetide Mari daboatri nec confiri is rudietum Pro.
vincialis Synodi rescindendo anpeli tionem , sed thntum, ut habet Cinon III si probaυ
Itaque Papa non dignoscit, num damnatus nocens sit necne, sed utriam in sententia adiaversus ipsum lata servata sit oris iudieri, an non an per vim extorta , aut ex odio
vel gratia prosem sit utrum denique e. usa satis fuerit examinata discussa ' si eqtie in effectu Pontis ex latum in Provincia judicium non infirmat id pro re nata aliud ,
dicium c novum examen indicit Exempla talium inserini an ii diciorum dabimus infra . 8. Norunt omnes, quantum sit discrimen inter amedium ratis νε--- ,- tisaaemittenda avellarimis, quorum posterius integram causae cognitionem transfert ad iudicem superiorem, ut litem tu suo tribu ἰ excutiat c defini .it , nihil autem mile est in privilegio quod a Sardicensi Synodo Papae tribuitur . I Denique verae appellationis ordinarius fiscuus est, ut vim sententiae sui pendat nostra contra specios pro voeationis ad Romanu in Pontificem non omnino suspendit prius iudicium minet ni depositus pisse us, etiam Papa revisionem decernendam putaverit solummodo ex diis G .uden. iii Episcopi seu tentia . quae eoncilio probata est, nullus interim in e u locum ordAMur ne si quis actu ordinitus suisset,is postea ausa amoti Praesulis retractanda decerneretur, inde tumultus aiceretur, eum Episcopus modo ordinatus loco cedere nollet. . . itaque valde improprie appestandi oe in hae materia utitur Cison; S. t dicensis Latini diomatis accuratior hic in parte est textus iaecus , qui VEL TI Ut AIaaserisci et Espicopum in Provincia eondemnatum , dum sic ad Romanae E clesic Antistitetnconfugit . Ex quo identur Praesules istud appellatonis ara non ine non esse dignati
quod his aliis verbis saepius exprimunt Renovara examen renovare iussicium re uaro Qua acta fiant eonfugera ad ρMevum Romanum causam 3terum audiri. tiamsi rem cum Osiuvat in n. VII. Si avella-ri , non addit . ad Romamum viscuum sub iuditum vult potius aueu in/ιeiumn subjicit vero statim i Et confugerit ad Roma tum Episcopum ut tri- mirum aliud iudicium impetret secundum Synodi Decretum Attamen inde evenit , ut sequens aetas existimaverit, in his Canonibus intelligi de ver Upotiarion , iuxta propriam Clegitimam hujus voeis signifieationem ι quod recte sis rvavit . de Marcii a C. S. MI Lib. 3. cap. 3. n. O. addens, Mir dicensibus tris Cinonibus deberi primam originem juris Sed is Romanae quoad sudiei Canonica Episcoporum. 4. Insinuavimus h ni recursu a Romanum Pontificem non adhaerere ferum suspen- eum sententiae a Concilio Provinciali adversus piscopui appellantem latae . salinareujus rei exempIum habemus in causa Hinc mari Episcopi Laudunensis circa annum 36s., in qua Episeopi provinciae Rhemensis Hadriano II. Papae, ad quem Hinc marus appellave rat scribunt , Si sorte, quod non litamus, visum vobis neces ario sue iit , ut seeun- im Sardi censes Cinones renovatis iudiciuiri, ridetis iudices, seribendo Episcopis, , qui in finitimis A vieims provincι is an , a Wipli dilige iue oran in requirant, scis juxta tem veritatis definiano vel ii decreveritis inittere a latere vestro babentes auia, thor tatem vestram, qui eum Episcopis iudicent, e gradu ad e non restitiar , sicuis aer Sardi censes Canones praecipuint, non abnuimus ' Libbe CoueIl. Tem. .eol. 36s6.
s. Interim nova haec Iudiciorum Ecclesiasticorum forma non per omnia placuit Afris
129쪽
qui e synodo sua CARTHAGINENs I, irca annum celebrata, Coelestino Papae seriis bunt, non solum ut res lyterorum aliorummae Clerieorum improba refugia seu appellationes quae tune modo haud infrequentes suisse intelligitur repellat, sed etiamne de latere suo mittat, qui appellantium Discoporum causam recognoscant. Uerba piliolae apud Harduinum Tom. I. M. Oso hae sunt se Praesbyterorum quoque & sequentium Cimis ricorum improba refugia licui te dignum est, repellit Sanctitas tua quia de nullais Patrum definitione hoc Ecelesiae derogatum est Africanae, & decreta Nicaenae sive nia serioris gradus Cleri eos, five ipso Episcopos suis Metropolitanis apertissime eommis is runt Prudentissime enim justissimeque viderunt, quaecumque negotia in suis locis, ubi orta sunt definienda, ne unicuique providentiae gratiam sancti Spiritus defuturam , qua aequitas a Christi Sacerdotibus & prudenter videatur, de conitantissime teneatur ris maxime quia unicuique concessum est, si iudiei off-nsus tuerit Cognitorum, ad Conis is ilia suae provinciae, vel etiam tym --ale pro νoeare Ubi notandum quod per Conis cilium Iniversalo hie appelletur quod ex deputatis omnium provinciarum Africae coaduis natii est. Cum irae distola Synodali Asrieanorum coiiungenda alia eorundem de r.
Μιj an os ad Bonifieium I. P. apud Harduinum it Tom. I. col. 941 ubi Da rua 'scimus Soractitare, si quemadmodum ea vud Nisaam a Patribu acta, συιtuta fune , sic ea a nobι faria erus odisι θ ό apud vos ista, qua in Commonitorro attulerunt, facio σπε cari, id os o si vi evus tenorus Doris di mi sequuntur verba Critonis7. Conine illi Sardicensis Tum se prosequuntur Patres Atricae. His utique uiso ad Advorum , donec authentie Nisan Conruis asserantur exampla, reo morae exemplariorum Nicani Conciau insertatis. Ikn , qua si ibi quemadmodum eo itώra , Iruntis quema/modam ipso quod
Qu. no Irιit es ex Apostoliea sede dares allegaverunt Commanitorio, eontinentur , eoque ne H QMd vos in patia custodirentia , nullo modo nos alia, qualia commemorara am noluisve tolerare ueramur, vel intolerabuιa pateremur. Saceravimus ad uυ an a m ericordia
Domini o nostri istia tua Sanctitate Romana eclesia Wa ora, non fumA Iam istum γαρεμ-ρψωνι δε fervabuutur erga nos , qua rbι etιam non disse risus ustodiri debeante m fraterna charitara, qua fecωndum Lariseriam argiae ustitiam, quam ιbi donavit Alris se , et am i se petaticis F. f. a.da , ns sint a De D aboana Canones Coueitii, cani Ne. Pro horum meliore intellectu non praetermittendum, Nit aureum Canonum nomine hic Sardicenses intelligi. Cons. Concilium Mileuitanum Can. aa. Y Codieem Canonum Asrie. eam 3s. n. 38. Plura vide in Trgeri an Elpen Commentario in Canones, Disrt. -υ nodo Africanas . o. pag. 291 e sel' erit Gelon. n. 731.
natura insitum est omnibus hominibus, ut eum iniquius seeum actit esse putant. d ens Ont silm , qui aliq iam authoritatem habent d apud quos aliquid gratiae sperare possunt. Hinc videmus, illos a Synodis damnatos non solum ad Romanum Pontis rem, sed nonnunquam . Imperatores, aliquando ad alias Sedea dc saepius ad maiores 'nodo con&Liss . Deinde lieet innumeris Canonibus esset vetitum, ne qui ex commam leat in in com munion 'm susciperet; attamen ubi perspicuum erat, aliquem innocentem per vim, ve, Per gratia: . aut omissa legitim basieandi serma damnatum esse, haud dissiculter ab aliis Episcopis in onmunionem suscipiebatur. In is ei reum stantiis conveniebat certum modum Mui ae isterminari, ne illis, qui se ita gravam existimarent, in infinitum vagari Permitteretur. Hoc eo modo praestitere Patres Sardieenses, quem superiores expoliramus. At luia etiam inciliorum statuta ibi non obligant, ubi pronte ineovenientias, inde certis in totis resultantes, noli reeipiuntur, ni probavimus supra β 2. . ., hinc a id uentis ordire t initientera in Africa vix ullum usum suisse qui eidem data opportunitate, contradictum esse, depr henditur vid. . raeod. n. s. dd. - . a. Interim haec deder in ea meum Isidoro falsario Eelum sum pro orinna Curra exe eendi imprimis quidem inter rotan oci x o synodi sardi rema, uti vidimus evo . 9. . . Deinde . quod in eadem Synodo inra pro solis causis diu eosterum permissum fuit,
130쪽
extendendo ad qua se anque ea uiasin quoscunque indices: si quis es tim, ait, alfarias te i a Maea adversitate, uenter an Samaam e Mosolιeam Sedem a 'pelloe, o a eam quasi ad Cap. Diragium habeat, ne tu innacen damnetur, aut eblesia Da detrimentum .aria14ν ua ex supposititia Epistola Sixti l. aQ. a. an. a. s. Et Can. g. ex Epia
fendam a , t a D. evras oriba referventur: Quia tu potest , nae Her mire oblivis Iliam suum c. i. Claudius Pleura ex fide dc veritate Historiae suae Glesiasti ea dissyrii, quanto apiscis n. s. Ne scribit e is ne de plus grandes playes , quae e f. o me etalea, auerent lait a la discipline de 'Fgli se, e est 'avo i etendu a 'inna les appellation xis a Pape I paroit, que Iecia ulla ire avolt et artici sol a cicur, par te sol qu' iiis auris de repandre par out son aura maxime que o - seu te inent reue -Τ - , , mais ιαν r.t si nera terete crisAEne, qui se volt exor, aut in aure eeeasiam is appelle directe ment a Pape it a sat pariter fur e sirint uiui . neu Papes, elet cles deu Sixtes, premi ero iecon abien, Corne ille Uictor, Zephyri , aris, cel, ct uias ta Mais S Cypri en qua vi volt duciem de S. Fabi en o de S. Corneille , . neci est pas seu lement oppo te aux-ppellations cilis eneor montre les rai sons sili desiis deis' pas deserer c da tem de S Augustin 'Egli se 'Afrique ne les rece volt mine , commera parot parcia leti re dumone ite teni en 16 a Pape Celest in Enomine mar mi eu instruit, que les aut res de 'ancienne di lcipline 'oppos vigour se
x. I Est hae eonstans modernorum eruditissimorum Galliae Canoesilarum traditio e qui biis etiam Herieourtium hi juvat audire os in Tracta l. Lo. Eeel si ii Mas de France dans leur rho, at νει Part. I. v. I. sequentia profert Cone ite de Niefe, permet a ceu qui se eroyent excommum eis injustement par leur Eveque de seplas .iarare a Cone ite de a pro vine de a sentenc prononee contre ux mais e me no monet te a johate, que oute a fratre, de queique nature selle soli, sera termine edanaricia Province . insit dans te commeneemen d quatri eme sine te ml 'ν τ ait 'a ei, que dera' Eveque a Concile provinciat clarae Conei te jugeoit ou vera inement . ans Hemone ite de Sardirue, o per mi aux Eveque vexe par leur Comprovincia is de s is adresse a Pape, qui ouuoi fair examine l'a Dire de nou vehu dans ne assem bleois 'Eveque plus Ombreui e que celle , qui te avolt condamnea. Tout se monde selit,ia Ombienci'Eglise 'o Dique coppos a ces appellations dlauir me . c ilis, a personinis ne de ceux, qui et udient latiscipline Eccle itastique, quι 'ad tu latet ire que et te, Egli se eerivit duciem de S. Augusti a Pape S. Celestin. 'Eglis Gallicano ne conis, serva pol ne lancinet en roit axe molns de eles, que etia 'A'-- . Nous non sis lusieur Eveque de Gaules condam nes dans te quatrie ui se tu par te Cone iis deleur Provine sans qu'il se solent ad dresses a Pape , ou faire retracte les logeis ments prcinonces contre ux Cest e que sinat in sat ne Hilaire dans a dispute , qu is ii ut ave te Pape S. Leon mans la sui te, o cedi a Pape e droit de eonnotere, par appe de causes de Eveques, rae aut res fratres es plus importantes . Un driae nouueau qui et adiit, quoiqu'ave opposition e alti rei vent una ut re pres, hii out reci appetis. Evέques, on admit a Rome elui os arrisuliors, qui s mi bienis asses de trouver uncium iu perieu , auque iis puissent cadrester, sol parce ο'i Isis croyent a voi e te mal condamne , soli parce guriis sperent 'ami olus de saveuxis au pres de ceu , qui examineroa leur asta ire de nouueau . e Dustes me recales, ne servirent a sue a Gibli e droit 'appe mur es asta ire legeres ....... vis Concile de Bale pri quelque mesares ou repitiner es abus i ce, Tantum abest, ut quae a Sardicenti Synodo in honorem sedis Apostolinae ordinata sun , o I ro Diυμη immediate promanete , aut Romano Prima tui assentiαμιν adharer censere debean
Adde β. Iar. n. 2. . , Quam horrendas inconvenientias post se trinant promi latiae illa appellationes ad