장음표시 사용
141쪽
re , quae eadem de quaestione adversus Bellarminum disputat Illust Rossuetius Iu Hsnsens metar. Cura Gali lib. a. v. o. Nempe ramo i is vidimus Romano mis Ponti seu in Conciliis ineum enicis iudicia retractata ; de his quaestion M. δε ita, Coelestini, Leonis, aliorumque νrobata iudieia vigilii atque Honorii rescripta, improbata suist e, neque quidquam a Sancta etiam Sede prosectum, aut a Patribus is aut a Romanis etiam Pontificibus, pro irrefragabili esse habitum . nisi postquam Eeri etesiae consensus accessit . .eundo . Si Pontifex petit tantum consilium , quod quidemia pro animi sui sententia vel admittat vel respuat; non profecto Episcopi, sed doctissita mi quique voeandi sunt . Nec erunt adhibendi qui conjudicent , qui condecernant ovi anathemata simul intorqueant ac pronuntient sed qui datis consiliis prae lueerent, is o rem Ponti fiet iudicio potestatique relin luerent . Tertio'. in Macedonii quaestioneis a Spiritu Sancto non dabant consili S. Papae Damas in Oee idente versisti, qui seis, orsim Coasta at inopoli quaestionem habebant Orientales Patres neque hi per litterasi, Consultationem mittunt , sed Decretum, sed Symbolum, sed Anathema adversus ha reticos Ict. Quarto. Non Episcopi putabant se esse a Papa electo judios , sed aia Christo d. tos neque ipse Pontifex Synodos exquirebat, quae sibi judicaturo essent ne, cessariae ἔ se orbis Christianus merito reposcebat , ut quod certa fide eredeis et , eerta jam k invicta aut horitate doceretur . Quinto . Si lux quaerebais tu tantum, cur congregatae Synodi Romanorum Pontificum dogmata non editis tr
Miatibus, sed Decretis conditis muniebant DAn vero Tertia Quarta , exta, Septima se synodi , mysterium fidei lucidius explanarunt , quam Cyristus a Celastino laudatus is quam eo, quam Martinus, quam g tho . quam Gregorius II. , quan Adrianus I Neutiquam. Sexto. Illud Bellar mini, Concilia non esse medium divinum confirmandauis fidei, sed humanum , monendo instruendo Pontifici . id, inquam , ex Apostolico, illo Concilio perspicue refellitur , neque enim quisquam dixerit , eonvenisse Apostoia, tos ut monerent Petrum, sed ut ipsi cum Petro eonjuncta authoritate eam veritatem promerent, euius ustodes ae testes a Christo in ommune essent onstituti . Se rima . Cum fateatur Beliar minus. Definitiones de fide praeeipue pendere ex traditione Apo- , stoli ea, consensu Ecclesiarum, hine profecto fit, ut ili consensio ad plenam veri is talis fidem necessario requiratur quae si Pontifici proruantianti des , nempe deeritis illud, quod est piaeeipuum, d unde PRIE, IPUE , teste Bellarmino, definitio pendeat.
δε octavo . Conciliis no . ocius humanam tribuunt authoritatem , at non invenimus ia, Sacris Conciliis, in eo repositam esse vim illam, quae os omne obstrueret, sed in reisti promissione Christi dicentis: Vialuum fumismuihus diebαν faetiti sed in ertissima in is habitatione Divini Spiritus, cui is prrsentiam Sacerdotum toto orbe praesidentium, congregatio testaretur sed in invicto robore Traditionis eius , quam communis eo nis, sensio declaret. Nono. Quod ait Bellar minus, Congregationem Sacerdotum Christi eo, este comparatam, ut Papam dicturum audiant, neque quis ignorantiam decreti prae , texat. Primum quidem inutile est, eum aliis modis ita sententiae promulgentur . eis veram nemo ignorantiam praetexere piriit, Patribus contumeliosum est , ut toto orbe, convocati, tanto quidem labores, at nullo interim neeessario officio, eeel et a suas deis erant semis Bossiletius in Corollario suae Desensioni subnex pag. 4oχ addit i Den Lis que decurrunt ad illud, convocatas Synodos, quae unque in quaestione, non ex necessiri tate ad solvenda dubia, sed ex a ',undanti ad frangendos contumaces Frangendos veriis ro, an potius ad vj vandos , si post inta libile, quod illi quidem volunt, Pontificis udiis, cium quaestio in novetur Vel enim illusoria deliberatio est de re iam eonfecta vaeis rere vel si etia habetur quaestio jam non modo contumaces, sed etiam modesta pro- , bique dubitare coguntur. Qui post hae sententi ai Bellarmini sectantur , de iis liceat jure dubitare , an non dedita opera privatis magis commodis ae favoribus, quam Veritati Ecclesiae bono sti)
io. At inquient: Eo praetextu, quasi a xabsque tenerali Concilio nihil sit in fide definitum & quod laepe multa cc gravia in administratione supremi mei Ponti iacalis inen flanda occurrant, continuo inllieitari Ecclesiam, a Christianum orbem commoveri, Sedisque Apostolicae aut horitatem in ordinario etiam regimine a Cone illi uis thoritate sit spensam, adeoque impeditam semper, tantum non invalidam teneri,
tum ore gravius illo, cui ab Oecumeni eis Synodis quaerimus romedium. Ad harum proapositionum primam abunde respondebimus β. . Ad alteram declaramus tabem nobis non
142쪽
esse animum, sed regulas tradere, omni Iuri Sacro eonformes, que s -ν- ει, in quia bus jam a pluribus saeculis, supremo in regimine , absque alia spe emendationis , e
citi a bonis omnibus agnoscitur, cum effectu corrigantur. Tum ut Ponti seiae autheri iati sui sonantur aut declarentur fines, quibus Coneutaria Decreta cc xnoni ea Disci plina ponantur in tuto LMmum ut in omnem, licet rariorem eventum n verit Romatis Curia dari remedium Ecclesiae ch summo ejus Capiti Christo probatum', quo usu rispationibus, Corpori noxiis, occurratur. Nempe mortalem tanta potestate praeditum, tot tentationibus obno tum, tanta adulatione circumdatum, aliquo Canonum metu coerco ri oportet.
Ga priora Coneilia Generalia sola Imperatorum autheritar eanvoearis fuero. Ne tumultuari Episcopi in Synodos coeant, legitime eonvocandi sunt. Nulla autem exstat ex Disina aut Eeelesiasti ea, quae convocationem Generalium Conciliorum Romano Ponti se reservet, quaeque irrita declaret ea, quae sine ejus voluntate coacta sunt Certum est ex contrario, octo priora Cone ilia , quae a Christianis omnibus enoratia a-
gnoscuntur, a Romanis Imperatoribus convocata esse , quaedam etiam invito Pentifice Imperatorum oecius in eo fundatur , quod , eum Ecclesia mediis eoactivis destituta mon habeat alia, quam persuasiva I medicinalia, iussum sit recurri ad eos . qui gladio materiali armati sunt id est ad Prinei pes sequorum tune primarius erat Imperator, re totum orbem Christianum in sua habens notestatera ut nemo praesumat resistere Corici liis eorum auctoritate congregatis , tanquam ultimi sis supremis in celesia iudicibus
et Primum universale Conei lium, anno ax s. NICAEAE habitum, a Constanti no Imp ratore convocatum es e testatur Eusebius en Visa Constat. - . eap. 6. Socrates lib. m. cap. 3. Soaomentis Db. t. Q. 7. Theodoretus lib. r. ea . . Secundum Cone ilium rene. Tale, quot sui primum CONSTANTINOPOLITANUM, anno gr. habitum, solius Theo dosii M. Imp. auctoritate convoeatum est , inconsulto Damas Papa , qui tune Romanam Sedem tenebat; sed neminem quidem ejus nomine comparente , uti videre est ex subscriptionibus apud Marduinum Colles. Concia ram. . . . t a se et Sitnt quidem , qui aliter sentiunt, moti Epistola Synodica , quam servavit Theodoretus lib. s. ea . . At
observandum imprimis, hane pistolam non esse solum inseriptam Damalti Papae , sed etiam Ambrosio Mediolanensi , Brittoni Trevirensi , i pluribus aliis Episcopis Romae
congregatis. Deinde eadem Episti da non est opus Parνum memorati Coneilii Constanti ianopolitani ann. 33 r. quod Generalibus ae censetur , sed Derius 1neri non e/neralis , in eadem urbe sequenti anno ara post Aquileiens Coneilium habitae . Uid. Harduin lae. eis. H. et s. Conser Natalem Alexandrum Hist EeeW. SaenI. IV. dig. 36. a. Primum Conei lium EPHESINNM quod inter Generalia tertio Ioeo numeratum celebratum ann 43ii a Theodoso iuniore convocatum fuisse apparet ex Epistola eiusdem Theodosii Ualentiniani Impp. ad Cyrillum Patria retiam Alexandriae QEpiscopos M tropolitanos provinciarum apud Harduinum eis. Tem. it. s. 343. Coelestinus Papa , t e consor moe voluntati Augustorum misit Legatos suos ad Concilium, Theodosio respcndens Muis uno. , L TAM ESSE IUSSISτIS nestram rasoriam, in his u-πurrimus , -- lbennus, Ibid. pl. 473 CHALCEDONENSE , quod numero reputatur quartum generale, anno si celebratum , equidem ad istantiam Leonis Papae eonvoeatum sui ; at non ab ipso Pervi a Marciano Imp. primum quidem iraeam , uti videre est ex eiusdem Augusti Litteris convocatoriis, tum ad omnes ejus temporis Episcopos apud Harduinum Tem. . e t. 46. , tum speciatim ad natholium Antistitem Constantinopolitanum inde vero eiusdem Imperatoris authoritate Chalcedonem translatum, uti constat ex eius Lit
I. Quintum Oecumenicum est CONSTANTINOPLITAMIM II anni sa , quod te sibus Evagrio m. 4 eap. 37. v Nicephoro Lib. 7. eap. r. Iustinianus Imp. indixit. Adde valde notabilem ejusdem Imperatoris EpistoIam ad piscopos Constantinopoli congrega Aos, qua exponit qualiter anteriora Concilia a piissimis Imperatoribus adunata fuerine aput
143쪽
apud Harduinum Tom. III. Ol. 4. Sextum generale idem ON PANNND OZITANIM est, aftum annis 6 o dc si praesente Agathone Romano Pontifice Direxerat Consta tius Imp. ad Domum Agathonis praedecessorem Divalem sacram qua eum invitaverat admittendum ad Coneis tum , ex iussu Imperatoris habendum, periona negotio aptas, apua Harduinum eis. Tom. III col. to 3 Extat de id sol troa ad eandem Divalem responsio Reathonis uecessoris Domni Papae . quae reeitata fuit ejusdem Concilii Actione quarta...' Genetale septimum sui NICAENγM II convoeatum anno et 3ν. ab Irene Impera trie dc Constantin ejus filio , teste itidem Divali sacra eorundem Augustorum 1admadrianum I. , qua invitatur ad Cone ilium proxime habendum apud Harduinum Tom. eol. at Mise etiam Legatos suos Hadrianus ad Concilium , cujus quoque acta habuit a ta . Denique octavum Concilium Oecumenteum . id est CONSTANTINOPOLITAN 'MIV. indictum sui per Baslium Imperatorem cognomento Macedonianum ann 869. eo scilicet tempore , quo Roma d Italia Imperatoribus orientis non amplius parebant . Quod nihilominus ab hoc Imperatore idem eo ne ilium eonvocatum fuerit manifesto apparet ex
Histoli hujus Synodi seripta ab Anastas Bibliotherario , de e Concilii Actiones ex eiusdem misita si versione Latina . Ibi/em refertur Helias Presbyter Hierosolymitamin
Patres ita alloquens e Seiris , quia crearisis is temporibus Imperareres erant , qui congrega Mut 'nodos, e ex toto te'Mum orbo et te νἱos ad dispositionem fixiusmodi ea aram colligebant in mar o Dei cultis Imperato noster universalem hane Inodum feririsc.
uiro Principum is celsarum ense ocius emeretandi Universalest Inodos Romano
Equidem post octo saecula hae diseiplina mutata fuit sei Iieet separato orientis Imperio ab oecidentali, hoeque posteriore insuper in plura re nain status diviso non erat an plius in unius Prinei pis potestate omnes Christiani orbis Episcopos in unum locum congregare. Cumque multis dissicultatibus implieata res esset . omnium Prinei pum ad hoc obtinere concursum , usu , Ac tacito tam Ecclesiarum , quam Principum eonsensu, hoc Mus generales Synodos convocandi delatum fuit Romano Pontifici , tanquam ei, qui primam Sedem tenet , in qua unitas Meerdotii concentra turri ita tamen , ut ne se Christianorum Potentatuam assensus aut ex eludatur, aut praetermittatur qui vel ideo necessarius est , quod Episcopi, tanquam horum subditi, absque eorundem venia Ecclesias suasis regna a provineias deserere non possint , dc sne illorum concursu non valeat servari oneordia inter Sacerdotium d Imperium, ei tra quam Christiano societas ne qui subsistere. Hi ne in Bulla indictionis Cone illi Tridentini PAULO III expresse iaci , se consuluisse Principes in nominatim Imperatorem a Regem Galliae . In Bulla resumptionis ejusdem Concilii IULIO IlI sperare se xit , ιν Dei gratiam ct benignita
stem, futurum, ut Reges omnes a I riseipes CLristiani fui, in has re veri an πω ane PDυeant,
atquc si an . Deni ille IU IV In sua Rulla celebrationi ejusdem Concilii diei Principes a consilio δε ererit res fuisse . Caeterum ex his inserri non debet , nec ullo aris gumento . probari potest, Rege dc Principes a se irrevoeabiliter abdicasse jus Maenitatem congregandi oecumenica Cane ilia, praesertim pro eo casu, quo Papari eum magna Ecclesiae incommodo facere omitteret. Adde infra cap. s. q. s. r. 9 Tempore Sebismatis Aventonensis mota sui quae illo: Au non ἰυ fa inter duos Pon ν σε Eecis , Car.inatis universala Cenrilium Onvota, Usin In eonferentia anno 4 1. Florentiae sub praesidi Laurentii a Rudolphis elebris ICti ea de re tribus diebus con 'tinuis habita, unanimi voto conelusum fuit , Cone ilium ab illis hoc eas eongrega tun legitimum esse. Vid. 'Ensant. V . Contic Pisani A. a. d. . Adde Andreae Episcopi M gorensis Gubernactilum Ceaeuiertim Pari et pag. 6s qq. inm'rmanni o de Harde Actis Contil. Constant Tom. Ut Pisanum Cone ilium convocatum sui anno ε . durant Sehismate Benedicti ill de Gregorii XII per Cardinales Benedicto adhaerentes .apud Portam Liburnum congregatos, eum quatuor Cardinalibus alterius obedientiae, pio Gr gorio consentiente x. Recte statuit Gerson κ. . iaspiιΠίρar Papa ab Ecel. Considerae XI. V om τ' m ram. α ρι. is edit. Arverp. nec non radi deis Armat. Eccisa -cap. s. in Herman Von
144쪽
de Hardi fictis Concilii Constantie n. Tom. I. Part. . pag. s. Item orim Tras eam ANU. D in pag. y . rum quoties de ipso Papa udicando agitur , ius eius , tanquam qui ho eas pars ore , congregandae Synodi cessare , illudque ad Principes rapi se pos redire me hoc iure Principum in praecipue Imperatoris se scribit aeneas Sylvius in Exhortatoria sua ad unionem eclesae , ve Epist. 13 in sarn f
de assensu Prinei pum, aliud sequens poterit indicere. Hujus rei exemplum habemus in Baslcensi Synodo , quae a Constantiensi QSienen indicta noscitur . Plura vide infra
. DCum apud omnes constet, saltem in quibus flam ea sibus extraordinariis, Universa te Concilium absque Papa congregari posse , idque non modo in Sehismate , sed cra Ponti sex thaereticus, si detentus , si mentae aptus si aperte moniacus si ea moliatur, quibus universam pessum detraeelesam che quos casus euenire posse , Theologiis x- non istae omnes agnoseunt nemo disitebitur iisdem easbus Papae Concilium anteponi via. Rossueti DU Q. Cleri Gallis Lib. . aj. 4. . . r. sis, Quorsum autem attin in ejus causa, celebrari , nisi authoritas Concilii prae Te Concilium absque Papa, valeret Concilium semel rite adunatum impedire vile , ne Papa illud intempestive ditarum pae. Quid ea de re actum suerit in Basileensi Synodo, eum Eugenius Papa resorma tionem suae Curiae subodoratus is excessus in Pontificia potestate moderationem veritus , illam alio transferre molietur , diximus o east. r. q. r. n. a. sqq. dicen us m Plius v. s. 4. n. x Quibus adjunge Andreae Magorensis Episcopi Gubarnaeulum Conratiorum Pari. IX. pag. 299 sqq.
6. Idem Andreas a r. VII. p. 77. observat , quod in Cone illo per Cone ilium eonv cato possit a Papa, Concilium in exereitio suorum iurium impediente, reeedi, & ei fieri obedientis obtractio adὸens, id expresse poni in textii an Anas sua s. s. m. ubi dieitur , quod multi, eris is Presbyter a se commianion Anastasii Papa abegerunt. Quanquam autem hic Cano a Correctoribus Romanis pro conficto habeatur ι nihilominus a tis indicat, quae hae in parte disciplina viguerit ante Gratianu in . Ivonem , qui suo illum meret quoque intulerat.
Duplex in Conciliis praesidium exereetur alterum a HInrisibus mulariια ad ordinem σπαν εὐ em , de quo iam memoravimus Q. f. . . . . . alterum a fammis orifieibu . triusque meminit Relatio Synodi Chiacedonensis ad Leonem Papam apud Harduinum Tom. II. rol. Is ibi Si oniis ubi fune duo aut re eon rogari in nomiη ejus , ibi a Christu ommerio eorum foro ενώibuit , qaantam circa quingento ostiari Saeredores familiarisa rem potμυdemonstr re , qui se parrice labori fua Cmfusionis notitiam rarulinunt aeuux TV quirim εαπT MEMBRI CAPO PRAEERA , in his , α intim tenebant νdinem, benevotiuriam profer IMPERATORES,ιν Fidiae ad indinandum detentissime PRIE IDEBANT , cur Aorobab et o IES S, eet sic, anquam H Maiam , isse arisnam , mea dogmata en serae annitenter. Itaquae quod ad praesidium ierarchi eum attinet, illud per verba sicut mem-μ 1 Cvu praera in his , Mi uiam tenebant ordinem , Leoni tanquam summo Pontifici
agnoscitur . Cum hos ure praesidii naturaliter connexum est jus proponendi Praeuo tu uicumque Collegii At o praesidium eique obaerentia iitra seque parum e in eunt superioritarem Papa Dpra σηcilium , quam praesidentia de directorium cujusque Prae dis a quocunque alio Corpore seu politico seu ecclesiastico .
145쪽
t. mae ita quidem In regula, ch nisi Concilio aliter videatur in huius tenim iis
cultate est, etiam praesentibus Pontificiis Legatis alteri deserre praesidium. Multae raia, tiones suadent , praeli dentiam Concilii Nicaeni , quam habuit Osius Cordubensi , ipsi, delatam fuisse per electionem Concilii cum beneplacito Imperaroris neque enim reis, dimus eum fuisse Legatum Ponti fieis, inquit Giberi Cov. Iur. Cau. Prologam Pan. I. Tu. s. ea. r. v. o . Aderat Concilio silvestri Papae Vestri Vitus c Vineentius te byteri, qui postilium subscripserunt. Adde Gunotum Lib. VIII. Epist. r. O eqs. 2. Ius νονο ndi Romano Pontifici in generalibus Synodis competens, nullatenus impedire potest ne debet, quominus etiam ab aliis , de assensu congregatoriam Patrum ordinate proponatur , quidquid ipsiusmet Pontificis personam aut praetensiones , aliatae Eeelesar utilitates posset concernere.
3. Exereuit insuper Papa in oecumenteis Conciliis, eique juxta tradita a nobis ea p. II. . . eompetit ius elatienis seu prima uententia ita , ut ipsius sit reserre ad Patres quo de censendum se ch primam serre sententiam, quae definitionis vim habet . si Patrum tententiis firmetur si recte docet Ill de Marea a C. S. o I. Lib. eat . cujus sententiam amplectitur Cl. N asinus in Reeensone suarum do uno dis Differt
quidem In Cone illo Tridentino elausula illa , ορε nribu Letaris , quae in Sess.
XVII. antea saepius usurpata fuit non nihil invidiae prae ulit, ex quo ea Episcopis ius , quo in praecedentibus Conciliis ruiti erant, per quandam reservationem au ferre videretur Quoad perversas intentiones, quas introductores clausulae Proponentiari us fortas te habuerunt , inquit Gibere . eis pat. 6 . earum praeeipua est , impedire is neeram Romanae Curiae retormationem , sive quoad commereium Benefieiorum, Di- pensationum, absolutionis Caluum reservatorum sive quoad usurpationem juris . , piscoporum, qui pro meris Vieariis a Ponti se habebantur; sive quoad luxum i molinis litiem, earumque turpes effectus quippe bili hauὸ ignorabant, quantopere reformatio exoptaretur a Prinei pibus, qui Legatis suis proreeperant , ut aeriter in eam instarent. Min a pluribus sanctioribus Praelatis, qui studia sua udum testati erane .... Idem sor- , id erat, ne, si, quam Legati saeuitatem habuissent proponendi Capit discuis ienda , aliqui existerent discopi , qui ultro , vel suggerentibus Prinei pum Legatis is quaestiones mouerent ire abusus in Romana Curia vigentes , de multo magis, ne inis, sinuata aliis Episcopis necessitate ejusmodi quaestiones tractandi , neeessaria quoque is tandem seret eorundem abusuum emendatio itaque ad oecurrendum huic suo incomis mota, causa ipsius amputanda erat, per reservationen de qua loquimur nec ei reum .is stantia patiebantur, ut alia adhiberetur cautio s. verum intercedentibus Principum ramoribus , praesertim Hispano qui aiebat se Regem considerasse, eum ipse tam ingentei partem orbis Christiani possἱderet, se obiso stringi, ne permitteret dici posse, inductum aetate sua fuisse, id quod tam grave de . trimentum inferret Conciliis in posterum Pallavi et n. Ηs. Centu Trid. Lib. 23. aρ.a. n. i. multisque ea de re habitis tractatibus , quos ad longum resere idem Palla vieinus
cilium est . XXIV. de Resorm ea in xx explicando MIMar, monti fua non fuisse , ων νωονιι Proponentibus Legatis, ac Praesidentibus , solita ratio tractandi negotia in generambus Conrisit rulla ex parta immuraret nes neque novi quidquam, nate id , quod a sacr/ι nonibus , vel generatium δεκώorum forma ad enus statur iam est . eniqtiam adoretur, va deis
reaheratur . Unde quae hactenus diximus de jure piseoporum praesertim ei rea proposiri n. in Conciliis saetendas, saltem pro futuris temporibus salvata sunt, ite et eorum usus, tum pro*ter causas in cit cap. a. Sess. XXIV. publice allegaeas , tum propter feerelas causas quas num 4 retulianus, in Tridentino factus non fuerit.
Optandum quidem est, ut summo Ponti siet, inquam .isibili Cipitia Ecelesae eon se
Ius semper a credat ad onclusa Concilii, ut tanto evidentius ch eo majore robore
vrasalis Ecclesiae eonsensus opponi posse his, qui unionem scindere aut pacem tur, ro
146쪽
.oIunt. At si papa Concilii decretis subscribere, M universalis te lesiae decisioni se se
accommodare recuset poterit Oeeumeni ea Synodus sua adversus illum sient contra alia. Fi cla si a membra , authoritate uti. Ita formaliter declaiavit Concilium Constantiense Sess. III. x Basileense HlL. II. Hae Conciliaris Deelaratio, quam respirant Ultra montani, ex primi doctrinam Ecelesiae Gallica a imo verius Universalis. Recte omnino Turrecremata, alietior aeteroquin vehemens Ponti fietae dignitatis, Lib. III. cap. o. ubi loquens de
jure Conciliorum Celeιναι is, inquit, CcAestiorum uritas est ad Uraenandum exorbitantias auorundam Pontificum, qui Pant earum suum aut exrea SS. Patναm regulas pro volunrata exeνeene, aut simoni ea pravitate dehones/nt, aut aculi vanitata Cr vita se Malos eo unis
dian Zce Plura de hae materia ex probatissimorum Theologorum dc Canoni starum doctriana oeciirrent infra e . . . . Inde sequitur, quod, cum aliunde certum sit, omne Conis cilium a dominatione Papae liberum esse debere lynodi in decreta absque illius approbatione tum maxime vigorem, obtinexnt, quando a st smet Ponti ei persona is rare soni bia agitur, aut sane hoe eas consensus de acceptatio ei non magis libera elie debet . . quam cuicunque fideli. Porr observant erudici ante duodec Anum saeculum nullam Syia nodum deprehendi, cujus Decreta sub nomine Romani Pontilicis, tanquam Praesidis Co cilii , suerint concepta Antea loquebatur c decernebat suo nomine lynodus Ac merito. quidem ex quo decreta colum uni congregatorum Episcoporum authocitate condita, --mnibus etiam pucopis adscribi debeiant. i. Dum de disciplina celassa circa Pontificiam eonfirmationem generalium Contiisliorum tractatur, tripis earundem innodorum speeis distinguenda venit. Prima illhrum quibus ipse Ponti sex interfuit Altera, quibus adsuit per Legatos Te tia quibus neutro modo intervenit. Ad primam speciem pertinent Concilia LATE SANENUA, LUGL MONENSIA, UIENNENSE , A FLORENTINUM. In his nullum occurri vestigium, quo di Moscatur, vel rogatum suisse Pontis em ut horum Conciliorum decreta confirmaret vel eadem ab illo proprio motu eonfirmata fuisse. Sed neque Re Pontifex , qui Concilio adsuit, omnique sua potestate ad ejus Decreta condenda concurrit, his tua cori infirmatione novam aut pleniorem tribuere aut horitatem. Interest Papa Concilio tanqhiam. Caput uuiversalis eclesar proinde Oxtra ius nequit habere aut horitatem superiorem
illa, quam in eadem exercet, communicabilem quademum-elinque confirmatione eorundem
deeretorum, quae ipse conjunctim eum aliis Patribus condidit. Decreta praefatorum ne illorum Lateranensis U. duorum Lugdunensium . . Uiennensis. Lateranensis, concepta suerunt sub nomine Pontineis eum clausula Sacro approbante Conmlι . Itaque si eadem Concilia suorum Decretorum connrnutionem a Pontifice petiissent , hocspsum fuissent rogare, ut Papa suum me opus firmaret, quod esset inutile dc sere absurdum . . , Si autem talis onfirmati intelligeret upra aeciperetur de nuda declaratione, quod Decreta legitime sica sint praeterquam quod de tali Gonfirmatione hic non agatur,
nullus simili Consrmationis foret fructus quippe quo Ponti sex declararet id, quod ex modo concipiendi meret jam satis intelligitur. . D tantum a Cone ilia, quibus Pontifex re eratos adfuit ne de his ullum exstat
monumentum, quo probetur, eorum confirmationem a Sede Romana rogitam fuisse id
quod D amplius apparebit ex evolutione Epistolarum, quas C anellia ad Papam scripsere post condita Fidei de Disciplinae decreta ara Primum holum Conciliorum est NICA N 'MI., cui nomine ac loco Silvestri Rom. Pontificis tanquam Legati in te uerunt Vitus ac incentius urbis Romae Presbyteri- praeside Osio Episeopo Cordubensi. Nulla hic apparet requisitio Confirmitionis ex parte Synodi , alia ejus tui ex parte Pontificis, Praeter utramque spuriam, quas edidit, simulque atro calciti notavit arduinus Tom. . coi. 343. Utriusque hujus documenti eoasctio designat potius, quid, mani serius imperitis perluadere tentaverint, quam quid dictaverit gestorum veritas. Alterum est EPHEsIN M. Huius Synodi Patres scribunt ad Ccelestinum Papam , exponendo ea, quae ei rea quatuo facta ipsis proposita in Concilio gesta sunt Absoluta a ratione dicunt, se Acta adjecisse, ut Ponti sex ex ipsis factorum veritatem cognoscere . Et haec est summa Epistolae, in qua ne verbum quo significetur, Synodum a papa suo
rum Decretorum confirmationem rogavisse. Vide Epistolan ipsam apud Latibae imi Conem'. Tom. 3 col. 6sq. Putat eouidem Cardinalis Orsi in Tracst. λ Aueroris Rom. Pentiυι Tom. I. -t. I. pag. 47. argumentum pro absoluta Romani Pontificis pol distate in o Conei
li*exercita desumi posse ex verbis Commonitorii, quod Coelestinus dedit L natis suisas univerulem hane uno dum proficiscentibua scilicet Auctoritatem S..is Apissa ea eu
147쪽
aikaν debearis, non obira certamin. Ad horum intelligentiam nokemium, actam in hoc Cone illo esse causam Nestorii ex una, is Cyrilli ex alterais r te, qui ambo universa iste hoe iudicium a Theodos Imperatore petierant. Habuerat iam Coelestinus de hoe Neiasorii negotio Romae Synodum, e qua ad Cyrillum seripserat, eius partes sustinendo. Cum deninue causa ad ecumenicii Cone it in delata esset, prudenter utique egit Pomtifex, instruendo Legatos suos, ne eontendentium Episcoporum diffidiis et immiseerent, quippe ut non pars contendens , sed Iudie es esse deberent , eum γ nodo uriaues; in qua Papa legitimi rimatus praerogativam uidem .c recte, sustinuit Iudicis autem partes tinnime egit Praefata Epistola Synodalis phesinorum Patrum .eariυ fetam probat, in hoc Con elim non fuiss' rogatum Poesiliemn, ut sua decreta confirmaret e Re pistola Concilii CHALCEDONENRIS ad . onen Papa ut, quae exstat apud arduis
num Tom. a. eol. 633 praebet quoque sitivum huius rei argumen rum . Nempe postquam
Synodus sua adversus Dioscorum Alexandrinum Eurichis fautorem , ipsumque Eutichem, horum haeresim gesta narravit, non postulata a Pontis te consirmatione tententiarum, quas in haereses ipsas , ira inque auctores tulerat ad aliud actum transit multo minus graue . eius petens eon nrmationem ex quo Pontificis Legati illi contradixisse ne Seille et Synodus atria retrae Constantinopolitano secundum in Eccles gradum, una cum potest te, Metropolitanos Asiae QRonti, ne non piscopos dioecesium inter arbaros sitarum consecrandi, contulerat. Hui attributioni Ponti se ii Legati repugnaverant, utpote quae adversaretur dispositionibus sexti Canonis Nicaeni, ch primi Concilii Ginstantinopolitani, iniune etiam dignitati Sedis Apostolicae, cujus esset tales praerogitivas concedere, Itaque Synodus cupiens tollere hane qualem eunque dissicultatem, recurrit ad Pontificem, petens ab eo, sub Confirmationis verbo rati habitionem eorum , quae contra voluntatem Legatorum acta suerant Diversa haec agendi ratio, ire duo apita. oeet, Concilium non putavisse , quod sua Decreta annuentibus Letaris consecta connrmatione Pontis eis indigeant; econtra eam utiliter obtineri pro probatione Decreti, iisdem Legarii repugnanis tuus concepti circa rem de qua ei tra rimatus universalis oncursum disponi non posse existimabatur. Adde S. LEOM M. Os yo Q. et 8 Epist. 7. cap. z. trima evit. mam Notis. Conser etiam quae a nobis de hae Synodo tradita sunt e . . . . . . I Fatendum, Concilium generale l. quod est CONςTANTINUPOLITAN xM III videri possulare ab Agathone Ponti se laqrum Decretorum confirmationem, per verba Synodalis Epistola: Luam doctrinam ur iterum per ham4νabilia reseripta eonfirmeris, vestram rogamu rnam sanctitarem, apud Harduinum Tem. 3 col. 43 . sed multum abest ut Patres stulent confirmationem, de qua hic agitur, tanquam sine qua Decreta Conciliorum non habeant vim obligandi rogant enim duntaxat eonfirmationem, quae sta est in nova n probatioris quae eum sit noviam restimonium, Pontificem Concilio consentire, definitionem aliquatenus corroborat Firmat hune sensum verbum tertim evincitque, nihil aliud petia Pontifice, nisi, ut rursus faciat, quod jam Dei Epistola Tarasit Archiepiscopi Constantinopolitani, ad Hadrianum Pontificem seriptae post elebrationem Concilii N C2EM II. Oeeumenici VII., apud Harduinum Tom. . eoi sor is sit annumerari osia sunt Epistolis de quibus loquimur, quae sνndue .lationes appellantur. At in toto illarum contextu nihil est quo probetur Cone ilium ab adriano rogasse suorum Decretorum confirmationem. Nihil in illis aliud dieitu Romanae sedi favorabile, uam quod definitiones Cone illi Romam missae sint unde eo minus oneludi potest, Concilium a Papa petiisse Synodalium stitutorum eonfirmationem ex quo redibile sit, miles Epistolas Synodo ad alias euoque insgniores sedes missas fuisse. Talis Eneyeliea seu Circularis Epistola scripta siuit a Coneilio Gener, ii VIII. COMPANTINOPOLITANO. Praeter hanc Epistolam narratoriam Gessorum hujus Cone illi e probabiliter missam ad omnes Episcopos, qui Concilio non adsuerant saltem ad eorum praecipuos, alia est ejusdem speciei inscripta Ponti fiet Hadriano II., quae desistit in Verba, quibus ostenditur, synodum longe absuisse a petenda coniirmatione suorum De e retorum, ut ea vim obligandi habe
rentri scilicet: Vos aurem Conυentiam omnium nostrum, et consonantiam Aujus Duod bene
vMe recipite, o praeibus apti mam mestris onfirmare. Add. infra dum. 6. haec sunt omnia Concilia Orimiis, quae ad Pontificem Actorum suorum rei ιtionem misere. Qui vero in nullo eorum quidquam reperitur, ex quo tolligi possit, eadem fuerum Decreto tr confirmationian a Pontifice petiisse veros millimum est, nullum illotum hane desiderasse.
Quantum ad Concilia generali Oιeidisti, quibus per Legitos Papa ad sau, nullum
148쪽
no Itur quod miserit ad illum suorum Gestorum relationes . unicum est TRIDENTI wM quod Pontificis confirmationem rogaverit. Is igitur, qui ullam ii V. Conci- Iii ridentini confidinatoriam conne it in Historia Conciliari parum erat versatus , vel ipsos sontes minime consulerat cum Pontificem dicere iacit, Cone ilium , dum eonfirmationem suorum Decretorum petit, veteium sequi vestigia Conciliorum. De OmTA TIEMIM BASILEENSI Conciliis egimus hoc cap. q. t. s. Cone ilia, ne ullo Pontificis interventu habita, sunt a CONSTANTINI GLITA AυM L sub Damas Pontifice, cuius acta, specialiter ubi criptaones, nulla in ratio. nem habent Romanae Sedis Legatorum. Ideo autem Damasus neque per se, neque per Letitos ut Concilio adfuit, quod ipse eadem de causa Synodum haberct Ros, in qua exspectabat Episcopos, qui Constantinopoli eoacti suerant . Factum e intelligitur ex pistola Synodie hujus Concilii apud arduinum Tem. r. rol. 12. iii qua nullum verbum, quo probetur, idem Concilium suorum Decretorum confirmat iotem Roma postulast e. iii ex contrario manifestum fit ex eadem Epistola ad Damasum Papam, Am brosium Mediolanensem, Brittonem Trevirentem , Ualerianum Ali: il ejentem rchiepiscopos, aliosque Antistites directa, hanc Synodum ante omn in o. Uni Pontificis on- lenium pro Oecumente habitam fuisse his verbis: ad .m trimn , iam
UNIVERsAL est dirus inspicara uuamisi. b Idem est, CONSTANTINOPOLITAN ILgeneralis eui Pontifex ideo neque ipse neque per Legatos adsuit, quod non probare emovet quaestionem do tribus C -- quidem in cncilia. Extat equidem apud Con ciliorum Collectores . signanter Harduinum .m. . e graece Matine Disto a B crotali in Isi Papa pro οὐ marisae uinta Ino. Oecumente I sed imprimis notat Hardulianus ipse in margine Supposititiam esse hanc piseolam, probari a Ioanne Samerio se In in Nesis ad Armiarium Liberati deinde quamvis in inlcriptione huius Decreti , ad Eu-eiehium, missi, seratur, illud factum fuisse Leonfirmationem S. Concilii nullum tamen in eo est Hrbum, ex quo id colligatur ni pro Confirmatione Concilii aecipiatur damnatis Trium Capitulorum, quae ostendit Pontificem consentire Synodi Decreto Porro
ne loquitur quidem Pontifex de hoc Concilio, mulio minus de damnatione ab eodem
a. 9 Caeterum de quibusdam Actis, ad exeeutionem Conciliorum pertinentibus , diei sine omni praejudicio notest, ea facta esse ad illorum Confirmationem. Si Concilium Conis stantinopolitanum I. in sua ad Theodosium Imp. pistola pullis arduinum Tam r. H.
go . petit confirmationem gestorum suorum his verbis re omni Ptur Clemeneιam Mam, aer per litteras pietatis rua arum abearvi Concilii decreram. In fine Concilii Ceneralis VI.
exstat Lex Imperatoris Constantini Pogonati ad Ioannem Pontificem ad confirmationem huius Cone illi inscripta sub hae rubricari Exemhia divina a lani Iustiniani AMIU , G. recta ad Ioannem Papam ωνbis Roma su enfirmationem I. Arnori Constantinopol tam , apud Harinduinum Tom. g. M. Plura vide apud Ill Bossuetium Lib. 3. v. . . e seqq. Fieri itaque eadem ratione potuit, ut Generalia Concilia, si Pontificiam eonfirmationem petiissent, nihil intendissent aliud, quam ut impetrarent aliquas litteras eorundem Coniaciliorum executioni inservientes, per testimonium approbationis Capitis eclesiae. Atque his abunde satisfit iis, quae a Confirmatione Concilii Constantinopolitani III. Ceneralis VI profert Cardinalis orsi da Aucterit. Rem Pent. Lib. I. cap. 24. A r. 3 pra. II. se . ,
de aliis Generalibus Synodis in Libro II passim. Finaliter triplicem potest habere Censmario sensum ara aut horitatem Impertirit ratum habere e P agnoscere, quod requis tae solemnitates uel incolis cruatae. Non d claranti Patres TRIDENTINI, in qua harum trium significationum eonfrinationem suorum Decretorum a Pontifice peterent Verosimile eos id diversis motivis impulcs secisse. prout alii pro superioritate Pontificis supra Concilium, alii pro cependentia Papaea Coniacilio effecti erant. Si consenserint in hane petitionem Itali sub prima notione Confirmationis Galti, Gemantis Bispani sub secunda' tertia ἰ ita ut ea via concorditer absolveretur Conei lium quod viginti sere annis duraverat atque ut per unitatem Cori firmationis declararetur unitas Conciliit, sub tribus Pontificibus Paulo III. Iulio III de Pio IV celebrat . 6. Non possum, qui hic mea faciam verba laudati piscopi Meldensis D. Lib. a. σου io, o Libenter quaercrςm, ludant ne nos Synodi cum absolute ac decretorie pronun-
149쪽
, et antris σω is ut ita Anserit, anathema s . e nimis prosectora nept Iunt, qui haee 4nithemxta intentari respondent a Synodis sub rati habitione de eonhrmatione sutur, o disius Pontis eis; at saltem audiant nas Armillas ab omnibus Synodis frequentatas, quaeia effectum ipsum denotant Ab Ereis proucimus, privavimur, nu/avimus omni dignisara. - Αe rursus alio modo, μή ναν est, privatur est, prosectu est. Tanquam persecta re, quam
is ipsi pendere volunt. Postremo si adhue aestant, esto illud ab VIII. Synodo deere
is tum peremptorium h ud minus adversus eorum sententiam , quam adversus Pho. tium: No eum obe Murem, C resi oram Sancta ui ct Uni versali synodo repulλαι, is anathemarinatim. a qua a tota e Apostolica celsa focise alienum, ρον aram bis per starem in Spiritu Sane T A PRIMO ET MAGNO PONTI ME NOsTR LIBEO MORE ET SALUAETORE CUNCTORUM i quid enim expectant qui se pronum
versalis Eoontra suod Generales seo ruente ad novum examen o ruue materia o su
tere, aut sub ineudem revoeare definitiones e cedentiωm Conciliorum, universim nomia e luti habitorum, qui ex ontrario, cum easdem definitiones tanquam doeumenta
fidei venerarentur, iisdem 1 dirimendas novas ontroversias usi suae. Si e Coneilium generale Constantinopolitanum I. nos Cinones inchoat praeeipiendo, ut definitiones Ni caenae Synodi stabile maneant i que ineoncussae. Eadem definitio leaena lect sui in Coneilio Ephesino, statutumque, ut ipsa Actis ejus insereretur synodus Chalcedonensis Constantinopolitanae k Ephesinae vestigiis insistens, e finitionem Generalium Conciliorum innovat, suis Actis insere dc eandem in fronte decreti mox proponendi loeae, eis luti prinei pium, ut illa innititur. In damnatione Trium Capitulorum, lata a quinto Coniacilio generali, Synodus monet, se illa damnare, ideo fiod eadem reperisset contraria doctrinae Concilii Chalcedonensis, addens se recipere definitiones omnium Conciliorum praecedentium, nempe leaeni, Constantinopolitani , Ephesini, c Chalcedonensis, ac damnare quidquid eadem Concilia reiecerant eque damnaverant. Idem observatum,
scitur in Conciliis Generat 'os I. II. 5 VIII. Eadem rhtione et ipse S. so M. ad
.eonem Augustum Epist. CXXX l. cap. 3. Pranescar uitur pietas vestra, hos , Mos spondeo
atruendos, non ad Onfligendum eum ostibur δει, ne ad terrandum eontra vos, a Sada Ap solica profecturos: ista ἐν rebus, qua apud Meaam, pu Chauedonam, sicut Deo pinis eois donisis, Miltim audemus in se tractatum, An.uam dubia vel firma sint, sua tanta
et Spiritum an Arum fixi aut histras. Adversa plane disciplina usa fuere Cone ilia respecta Ponti fietarum Definitionum his denuo discusserunt hoe suo tractati, discussione ce deis liberatione seniseantes, aliter se de his Decretis, aliter de modalibus . trionibx se tire. Non poterant Concilla generalia I. II. QU. submittere suo examini Deetet s. Sed is eum horum nulla praecessissent de materiis, quae in iisdem Synodis definitae sunt. Eeontra usus & disti plina cel sae, Ponti fiet Decreta suo examini ac judicio subjiete da, se se plene mani testat in Cone illis III. Iv. l. & sequentibus. t. Ut ex pluribus hujus rei exemplis pauca delibemus, primum desumemus e Conincilio CHALCEDONENII, ex euius Actione I appriet quod licet Leo Pontifex definivisset, duas esse in Esu Christo naturas, Divinam dc numanam, in Persona, uni ea , aesne ulla confusone de inprietatum diminutione unitas; nihilominus Synodus hoe eaput denuo discusserit, Ponti fieis Eoistola duntaxat laudando inter Patrum testimonia, p-bantia, celesiam universam illo usque credidisse, duas esse Naturas integras atque unicam in Christo Personam. Vid. Harduin Tom. a. eoi 2 6. δε φ . Se ilicet poste iam ex de creto Cone illi, de pro more Synodorum, publice Iectae essent prosessiones dei de doctrinae Patrum circa materiarn, de qua agebatur , nempe , Coneilii Nicaeniri Cyrilli Leonis Papae in Epistola Synodie ad Flavianum Archiepiseopum Constantinopolitanum
mitta Eutychetis haeresim, Hiluii: Gregorii Naalanoni, fimhrosii Ioannis Chrysost
150쪽
Iocta est Epistola ; verror ver se beata memoria Cyrilli E solam scriptam ad Nestorium, in
rimus a res simul perferiarari . Magno. tentissimi aleriosi mi iudices di amplissima, S uarias
oxerunt Digeratur audientia, que ad quinyne aisa, ut inter hos em veniat vestra IaneIitas ad
sanctissimum reti piseopum Anate tum , o civi xxvire de ii tracteris ere. Ex his intelligi tur ara plures Patrum non sui se eontentos lolius piliolae S. Leonis lectione , sed voluisse illa in Cyrilli ad Nestorium videres, ut post utriusque collationen in tempore diseripationis pariti inventantur haraitie ii Episcopum, Nicopolitanum tim aliis petiisse inducias, ut tranquilla mente , non m rtur lato animo , quae Deo placent , a sanctis Patribus ordinetur. Eos , qui sanaui partem tuebantur non provocasse a unius Le nis aut horitatem, i d etiam , c aequaliter , ad Cyrilli sententiam , ibi Leo ita Lensa , ril. us ita docuit dra Proinde, dum profitentur , Petrum per Leonem I ut ιιm est e aliud non dicunt, quam exa in inatam a se cum Patrum scriptis collatam sententiam Leonis invenisse eo . sarmem do itinae Potriis reli luorum isto o m , eandem proinde amplecten flam sies. Confir nrantur haec eregie ex eiusdem Leonis Papae Epistola XCIII. ad Theodor tum pisio puni Cyrenensem scripta ii. Iunii m. 433. atque adeo biennici
post celebratam Chaleedonensem Synodum ubici Aar in Sed/um ad eam , auam e reris em nium Dominus sar uir prasidere , onsensus sentatio ιaeretur, aut alia otia liber μι- νιφιν tegit ἀ- a uisicio , inventi. Iunt , ut de iudiciis nostro ambi reuis . Et vim non-ntili issensioniam incipari anthere ad ent radictionis bella profantat , ad maius lonωm , ma- Ium eius aut hi re torim mit Mi dispensant , perventum est . Loiluitur S. Papa de sua ante Cone ilium definitione in ausa haeres Tutichis a Nestorii rac deinde se prosequitur , reserendo , vi aliter eadem causa per Episcopos sterit examina iaci Ipsa i in vo ιε-ritas, in luit , rarius renitescit , e fortius retinatur, iam , oue de triω doeti.ναν ae istea examinario coiifirmaret Asultum dev/que Iacerdotatis ossicii m. ritiam oleudejeir, rubi si δε--mrexm serυarur ausέονἰtas In in nullo inferiorum putetis ιιι vinuta liberras . Et ad maiorem D i aleriam reficit ni examinis , quanda ad hoe se rei ι exerιndi fiducia , t vineariar adversirasci ne , qui presse probatur reprobum, silenti pra iudiei videatu oppressum Medio
sane meridie coecutiat, qui in iis non intelligit solemnis Pontificii deeret in materi, de Conciliarem distrissionem, seu exmnon ad indar indam firmandamque veritatem institutum , res um ab genrari: ne distinctum eumque cum plenaria libertat praestitum. a. Quam ι is notat, ile sit ho exemplum , propter insgnem S Leonis simam , sequens tamen gravius est , desumptum ex Actis Concilii CONSTANTINOPOLITANI, generalis VI ab Actione IV. ad XUII. Ex quibus liquet, gathonem Ponti se em in Romana CXX V Episeoporum Synodo discussi sese ii aestionem , - sint in Chirim voluntates , eamque ila finivisse in nihilominus Concilium generale eandem rursus tractat . atque definit quasi neque tractata, ut definita suisset, apud Harduinum Tom. 3. Ol. 7o4. o seqq. praesertim tris II 42 1. Meretur hoc eo majorem attentionem , quod Agathonis definitio vim omnem ae pondus habeat , quae Definitioni ex Cathedra maxime solemni competere pessit is ulla est enim ex is , qua hoc nomine donantur . quae authoritate ac Episcorum Ponti se junctorum sulciatur . Nimirum, quo ritu es ordine S. Cyrilli e S. Leonis Epistolae in tertia dc quarta Synodus eodem ordine rituque S. Agathonis in Synodo sexta probauitur Epistolae r hae sormula Paulus magnificus a secretis dixi Duat Georgius Archiepiδειρα hujus Regia urbis, γέ eum eo e. Si eonvenit sensui funestioniam direct νum ab Ararbo Sanctissimo Pata, o suo S nodo . Gregorius dixis , Inspiciens emnom virρω-