장음표시 사용
161쪽
rε GENERALIBUs. euli fidei elevandi nisi instans de Amformi Ecelesiae Uενν-- , quae e natura sua tractamus habet, Winora indiget, postmodum ac dat, de qua memoravimus paulo an.
is. Itaque totum revertitur a receptissima cc gena ina de Principia accurate radiis
ea in V. Onias Regula Fidei ij x. Scilicet totalis it unica Catholicae fidei regula , ili, nimirum ad quam mnes sub cena haereseos & separationis ab Ecclesia Citholica obligantur i est Divina revelaris facta Prophetis c Apollo lis . proposita ab Uniteriali eclytava in Generat Concilio, a perini υerfatim μώem ectasia observanriam . ii id quid huius indolis esse dignoscitura est articulus Catholicae dei . contra AIla doctrina ad capita fido referenda eniti cui deest sive prima eo aditio, id est, revelatio divina, sive altera , nempe propositio per Ecclesiam universalein alterutro modo iacta . Hujus regulae sunt quaecunque ingrediuntur formulam nostrae Prosessionis fidei , extractam ieeretis Coae illi Tridentini a Papa Pio IV., qui ei per Legatos praesedit . Sed quis himaro decis
det, eum prudenter dubitatur, aut controvertitur, num consau ιlla e un/υresalis eis eis obferiantia pro ac sitii arriento V tu ιatur , sive, ut cum vincentii Lirinensis Coin-
monitorio cap. 3. de 4. Loquar . an revera adsit illud μοι ubigue, quod δε is , uocabam, ibias Hau dubie Concilium. xx. Dixi cum V. oniana Regula propositionem, ad hae ut onstitiis artieulum fidei debere nobis esse propositam uel a per Gaa-Al tameitiam, vel ι per u versalem Eretiissa observamiam quae duo procul dubio inter sedit ferant. Conciliuin, licet essentialiteeeonstituitur a solis Episeopis , rnio. am nihilominus Ecclesiam reposenta , proindeque habet tamve istis ceti,si eonsensum era ut Aorira eis uti rect docet Bella inus Lib. i. damneti cap. s. 'cris. Ex tr i Concilium Ecclesiis conlisti non in solis piseopis sed in reliquis etiam Cleri eis, imo Laicis . Inter hos si uuli quidem pisco nomine Let alit hο-ritate Ecelesiae de fide iudieant ted ne ultimato ne insallibiliter Corpus vero ex Latia eis Cistieisque compositum, fidem quam tanqu1 fidele depositum servat, ad nos illi bitam transmittit licet per se sum . extra Synodum non valeat, agere ut persona moralis, id est, non iudicare, delinire, conde mirare, cxcommunicare dcc uti supra eum Gersonio QAlmaino ex uulgatis uti sprudentiae pr. ncipiis . quae omnibus Corporibus poliis eicis coἰnmunia iunt, inuo uavimus ' inliter Ecclesia in Oecumenisau nodo arti eulos sade proponit credendos, omnes norunt. Qua id ratione sit per universatim erissia Ueris viantia in vidimus supra num. 3. Scilicet ibi desint udo , hic tra/endo. I hoe .cine ma-tia est privilegium universalis observantu in rebus fidei, quod hae sit abstat insilli bi sis Concilium Generale onustionas. a si nempe Patres legitime convocati , in eo ita sares rerint, ut diei debeant repraesentasse totam Ecclesiam quod , an ita de sata st de . elarat agnitio seu receptio Eeclesiae. Qui autem utrumque bo lumen timui di semel de ficere posse sustinent, illi sunt in reatu, quem Ap. s. q. s. reprobavimus. 3. Adversum hae instituent si auguror iri a nob dissentiunt, frequentem argumenti progressum Pontifex a mota in Ecclesia quaestione uolum pronuntiat; α , accedit omnium riclosiarum toto orbe dispersarum consensus agnoseunt sine uis lae suam in hoc iudicio, quam profitentur, fidem. 4. Hic communis Ecclesiarum eo a. sensus est cellissimum Tra.titioni arsu meo tum . . proinde eandem obtinet author ita. tem euam Universale Concilium. Ad ungula respondeo a Utitur sane Ponti sex tale serens iudicium, ure, ela in gitur lucio suo iuxta tradita cap. . . s. ωeap. 4 β a. n. s. sed judicies eius non esti Lmersatis ιeis judicium. Ad a. Accedens omnium Ecclesiarum extra-Conciliaris onsen. sos , iuxta probat Eoa est eiusdem indolis , ne in via universalis INDICII habet ean..dem vim quam obtinet des nitio earumdem Ecclesiarum in Oecumenica Synodo eo nare. Eatarum , dc ellegialis. statuentium. - . Agnoscunt sngulae suam in Papa enuntiatolidam, perinde ae si omnes, definitioni partieudari curas dam Synodi adhaerentes , suam in illa profiterentur . Utroque easu, vel sic omnia trasquilla perdurent, obtinebitrii os supra num. s. cum Bossuetio exposuimus, . citra formatam expressum de duo hi artamus conelusum celasia, neque illud quidem ex solo piscoporum accessu , sed ex nim. fisum a fidelium . quae defieere non potest . Ad 4. Cum de univorsali seu catholi ea Traditiona agitur , inprimis constat, eam a nullo particulari seu nauiam linmint , qualisis unque sit, petendam esse. Deinde singuli ecles a Pastores Rectores, extra Con. ei lium, veritatum revelatarum, rospectu Nniversatis celsa sunt tantum pro sua quisque parte, Custo/erra Testes, constat autem, quantum intersi inter som cIuoen. o G
162쪽
ro se uti CRIPTURA, ita TRADITI Ecclesiae eonstans , e universaliter reeepta, eae se seu regula, ad quam quisque privatus , quisque Pastor QEpiseopus, demum quaeiaque Synodus , in sua respective Sphaera , suam de aliorum fidem regulare dc e mare debet, te non est Iulicium Uaem. Et quemadmodum iii xta ridentinum ad S. M.tris
a rum item, qui Libri Canoni ei sint, qui non ita ad idem Tribunal speetat , auditis convenientibus testimoniis, ultimato ruduare de existentia , qualitatibus desaee identibusTWaditi ais, de quibus saepe gravissimae quaestiones moventor , uti Dq. in exemplo videbimus. Ad s. Quamprimum de IUDICIO Universalis celsa, ex traditione d testimonio singularum Ecclesiarum sormando agitur, jam ex communibus principiis omnis Iuria Collegialis C lisit iu n supponitur crequiritur, quod testimonia coIlegialita audi xt exami nee ponderet, propositae quaestion applicet , de te demum ex Christi promissis inrisaiahili re pronuntiet. A de Bellarminum Lib. t. de Conei l. cap. s. ubici Nys ergo μια tis consessum viscoporum in Conciliis erit .nt Usa rerum II DICUM enfensim re verum ali, o Eeelesiae Iudis differt univerialis coinisormis observantia eclesiae in materia iaet non quidem quoad infallibilitatum, bene vero quoad alios effectus , qualitates, accidentia , directionem&C. a. . Post haec Promissum Christi Inmient, de insallibilitate seu nm,de semione e etesiae omni die impleri debet in morali totalitate Cominis alias ullo saltem die evaeua bitur divina promisso ita , ut nunquam diei aut cogitari valeat, Spiritum vitrita dis uel minimo tempore ab Ecclesia recessisse, ae hoe affer, deberet fi pii coporum, a Spirit in sanc sto ad regendam Ecelesiam Dei positorum , se effectiva seu moralis universalitas. cum Papa consentire posset in dogma aut regulam errori vel visio obnoxiam . Recte hae dc verissime de Corpora celsa sed negamus hoc ext in mellium constitui aut legitime repraesentari a Papa 3 fatis piseopis . Autherisa Ecetesia Caeώοliea, inquit Graa tiamas Dist. t. cap. 9 fuere aurium Hi Episcoporum serie, c, POPULORUM CONSEMIONE Femar,r. Est Christus sane d manebit eum PRIMIS PASTORIBIS , ut per quemvis eorum servetur fidei puritas at ue integritas, o in ea rite instituatur grex, qui per D uatiendo vocem sui Pastoris audire tenetur. Sed nee minus divino suo lumine ad hil PAGI ORIBI SECUNDI ORDINIS ad baptizandum , doeendum, caeteraque muneri pastorali ordini Saeerdotali divinitus adiuncta peragenda . Illud Amas - Petre, pasce omes meas
ενex emmis sis , inquit S. Chrysostomus Homilco in Matth. Quare nee ipsis uidem Laleis tinianquam ii ad uti m ecclesiasticorum Cone illorum Iudieiorum speciem peria tinere noreantur gratia Christi deest, ad fideliter eustodiendum fide depositum is clopera sua illi consor mandum, imo ' suo modo alios, praesertim liberos, ure Catholieae edueat Ionis, in articulis fidei instruendum. Nam ut ait NieoI usa relatus in an MDiλ46. A univ/rsalis est, omnium eom nia est; non statim ad Clo Dos, verum etiam ad Laicos , o ad omnes marino pertino Christianos . Adde Can. 36. Dist. . de Consecrat. Horum omnium neque pauci ἰneque multi infallibilitate gaudent, sed, ut diximus, CORPUS ipsum, ex jam enuntiatis membris ompositum L cujus voe omnes deles seope obedirae tenentur , quodque nullo unquam tempore a vero recto devia , constanti uni Gmi agendi ratione falsum et a se uendo, aut corruptos mores probando Dic eenssam. r. Θ mfrem agendi εἰ re Endi rationala hic enim solus modus est , quo Corpus EeeIesa. possit extra Concutiam sensus suos promere. Hanc vocem in Eccletia nunquam non, etiam ante Cone ilia, locuti sunt , Ac porro loquentur Lais eum CDiacis, circa species Sacramentorum, baptismum parvulorum jejunium Quadragesimale, piam erueis formandae methodum, orationes pro defunctis , ultum reIiquiarum , venerationem sacrarum raria grais nurn, aliaque, quae ad omnes aeque pertinent . viὸ Canum tota/Theol. u. 4. a. ult. v. Resp. ad 34. Itaque ad satisfaciendum omnibus ex adverso argumentis servient resisse ient equentia hi caenus probata Themataci a Episcopi neque soli sunt in Eeelesia Doctores neque ι soli fidei Custodes, neque e soli Spiritus sancti habent assistentiam
neque j soli extra Cone ilium Universalem Ecclesiam constituunt aut repraesentarit 'Potest autem Deus, antequam constans niversalis Ecclesiae consensus separatis piseoporum decretis superveniat, unum vel plures , etiam ex secundi Ordinis Saeerdotibus excitare, atque eorum , in gratiam orthodoxae fidei reel amantium , verbis vim de mea et ii addere, ad parandum veritati triumphum ne dicam eius ardens paucorum Ept-scoporum, sicut in concilio ita di eura illud reliquos in sua partes trahere, se effi-
163쪽
eae iter non m Inus quam suaviter disponente Spiritu illo veritatis. Itabuntur e eo fit,saei lius certiusque omnes in Ecclesia motus, ii quemadmodum faciendum diximus v. a. i. n. Episcopi, sive cum Pontifica extra Oecumenicum Concilium eorum vot, rotanti suos pandunt sensus sive dum post prima Sedis effatum , de ejus acceptatione deliberant, negotium, antequam de eo statuant i in suis particularibus Synodis ,rdinate tractent . Porro quando re ipsa . vel moraliter , adsit eonstans illa Ecclesiae uni imitas quae res tractum temporis desiderat haeque debet piorum ac prudentum uirorum judicio. ae demum Conciliorum definitioni relinvii, quam in adversariorum nostrorum sententia. dubium illud seu quaestio, Quando nam adsit mola lis unanimitas Episcoporum Papa assentientium, de quo posteriore regula cla principia tradit Tournelius Tom. et Pare. i. ἐν Molsa pag. D. item pag. 96.49I M. denique pag. Do. Irr erit. Cοι. Interim prioris aliqualem deam dabunt quae tradidimus . . , Io. is.' Quanquam autem Corpus Ecclesiae nullo unquam tempore possit e sentire in doram falsum, inde tamen non sequitur , quod ad objectam a quolibet novam fidei disseul litem semper in promptu habeat, di illico propalet de citionem vν ι . id cap. .
n. a. Aliud est non emsentire erroribus novis , aliud eos protinus prosigar iis tanquam haereses o mi est unanimi consensu demnaν nequidem Cone ilium hoc statim saeit, sed post multum demum tractatum, atque disceptationem 3 Facta est . inquit Evangelista Act is d ustio magna quam multo minus ergo promissio Christi importabit κρεαρο- ranaam definitionem extra Concilium . Pleraeque Generales Synodi natosJerrores serius damnarunt ut haereses. Palmare exemplum dabit u sequens. Dum interim horum errorixum magistri plerumnue pro se allegarent rationes quidem non reas, attamen nondum plene Iiqtiatas , E definitive avictar. Inerrantia Corporis Catholiet salvatur per uiscia Min enatum errorem ἱ illico autem Umro Maoto , o statim, ut ita di eam, pro Ataro. neutiquam importat in ea a quam . proximo reseremus eontroversia de Baptismo Haeis reti eorum . . Augustinus , etiam postquam Rom. Pontifex suam sententiam protulisset,
nibus Episcoporum pertractara constanti In summa : Fides subinde obscuratur . verutas confunditur errores videntur praevalere , itania bono frumento miseentur, illudisque nonnunquam suffocare existimantur multi paleam elevant super fundamentum de se solidum verbo dantur tempora tenebrarum, in quibus veritas altereationum nebulis inis
volvitur is ea deinde per diseussiones, quae in Cone illo Generali fiunt, primaevum suum splendorem reeipit. Postquam autem illa per disquisitionem 4eeisionem Conciliarem dein clarata est, non debet neque potest ei resisti me damnabili pertinaeia. 16 3 Ulteriores adhue si quis hac in causa instantias facere voluerint , ei satisne ismus Bossueti , lieet hae in parte nobis adversantis, sapientissimis c huic, quam traiactamus, materiae omnino convenientibus reflexionibus. Sic autem ille Lib. XV. v. 36. Instant: at saltem in gravi dissensione, aut incerta erunt omnia, aut periculum schi
is malis imminebit, neque quidquam remedii est. Neutrum nam cla eruditiores Tradi iari tione tenebuntur, ut factum sub Stephano Auguainus docet cla imperitiores, siquidemia sunt Eeelesiae et filii, piae Matris judicium obedientissime exspectabunt ...... Suntis quidem ea de re multa a Gersone non ineommode scripta. Uerum id suis elat infinia, ta esse quae ille Spiritus in se unus ac simplex, in donis varius, Eecla lia suggerae. Id quidem eri fide ereJere nos oportet, non remedia, non authoritatem drsuturam is eum Eeel si a Catholi ea dispersa is adnuata tanta possit. Hine existit argumentum ia, tantum in Ecelesia habendum est pro impossibili, quo facto nullum superest veritati, praesidium at in eas quem die imus tutum superesset in Ecclesiae Catholicae auctoritari tate praesidium clie. Qua autem ratione interim c provisionaliter haeresibus oecurratur, pluries per de eursum hujus Tractatus insinuavimus. Vid. cap. a. u. . n. 4. g. Lom,
cap. 4 6 2. cap. s. . r. n. . cap. 6. f. s. n. 4.i In solidis nIs prinei piis non inveniet an senista onfugium subtilis suae vanitatis; licet enim nondum esse Mitimarora in forma condemnatus, agnoscere tamen debet ad elisl modo omnia materialia praevidendae damnιtionis in futuro Concilio Generali Et non solum ille peceat in Deum c Ecclesiam qui his adhaerere pergit, quae per M.teium Parir vis Itimarum de facto sunt damnata, sed etiam qui praeseminat, aut rebus usque adeo discussis pertinaciter sustinere pergit doctrinas, quas prudenter praevidet, aut praevide
164쪽
re debet damnatum iri, quam primum congregabuntur in unum Patres eum Ponti flee. Sin s ocosTi Nos eausam Pelagianorum finitam esse assirmae, Iicet non ignoraret docem, octo inter illos pertinaues in errore suo perimnsisse, terposita ad Concilium e nerat adnellatione quos Imperator tanquam celes QImperii orar rore in exilium
deportier manda. us Unde Viget hic illud incentii Lirinens Commonii. e. r. it. ι
i Extra cone illum i quod quandoque nonnullorum inexeulabiti itipa nimium di=sertur non nisi tarde & gradatim pervenitur ad nitarem se fur, quando in celesia exoritur novum aliquo dogma , quod antiquas regulas videtur convellere , aut naeres. hus iam damnatis favere , non aliter , quam ivbtili quadam explicatione, aut verborum dule ore apparat , ab eis diversum , quodque haereses cruaum proposuerunt pavit melixad.ractum, idem tamen semper in substantia manens, publie proponens fidelibus . . lis erat doctrina Iani enit , saltem ut laeet in uinque Propostionibus sue ita revera sense-xit ansenius, uti eas Ecelesae aeceperunt Wintellexerunt ex obvio sensu , sive non ι uid hoc, nos Tendunt potissimum eae disputationes, ad salvandam Wrsonam iam moriatiam, judicatam , quaeque sola posset esse interpres verborum suorum , Odhue '' ut elino bi ex hi rebellionis arma gessimae, addimus, ibi suturum iniquius,
ouam quis contendat, nulla judicia eclesiastica vim suam sortiri, priusquam partes adversae aequies eant. Inde sane eveniret, ut omnia sere oemat te: celesiae decreta su vertantur eum pleraque nonnullos sibi adversantes habuisse Historiae monii menta demonstrent 'io unum volumus eum nobis multo appareat verosi milius, a solis Episeopis extra Conei lium totam Ecclesiam nee eonstitui, nec repraesentari, non debere eadem iudiei universalia ante revera finita enseri, quam quando de sententia seu aceeptatione c. sostia cessa satis constat ad quod determinandum noscendumque iisdem fere regulis de mine ipiis utendum est, quae ex adversariorum nostrorum sententia apud bonos valerit ad satirendum de unanimitate ch conformitate Com ris i tu reon de quibus viderali. Bossuetium is Def. Q Deelari Iari Gall. Lib. 3. cap. a. inribus illud porro addimus, qua ne ode fide, doeilitate k aeceptatione Ecclesiarum quaeritur, Episcoporum, de suis respecti V Ecclesiis referentium simoi regulariter deserendum esse.
Hae sane saeculo Illi sui sententia magni illius Reelesiae luminis, S CY RI AN Indissensione . quam habuit eum S. Pontifice STEPH- , occasione Baptismi Haereticorum , Saeculo, S. 'UC UITINI, qui in jam memoratam Cypriani sententiam ommentatus est . in hae eone ertatione νῶια munitus praesidiis in eidebat Romanus Ponti sex se ilieet authoritate primae suae Sed is numeri piscoporum sibi adhaerentium ' Traditione Singilla hae ad decisionem ausae quae vertebatur , in applicabilia an irrelevantia esse regerebat Cyprianus . Et quantum quidem ad Prim se ilicet 'THOMTATEMεEDI AmsTOLICAE seripsit in eadem causa ad Cyprianum FIRMILIANU Caesareae Opadoeum Episeopus 'st. s. mire Cyprianis M'. is Stephanus duFpiscopatus suill cci glo-- riatur in se successionem Petri tenere contendit , super quem fundamenta Ecclesiae . eollocata sunt cve Hine eumprimis intelligitur eo iamtum aevo , sub obtentu Caiathedrae petri, a Romanis pontificibus amplius aliquid iuris praetensum esse, quam eis ab aliis Eeelestis o dignissimis illarum Rectoribus agnitum concessumque uerit, ipse S. Ypsti Nos in Cone illo Carthaginensi III apud Marduinum Tom. I. eo . tues hanc excessivam Stephani praetensonem, aut saltem sequelam ab illa ex Petri meeessione d prima iae ductam perstringena , se ei dem Synodi Patres alloquitur rest , ut de hactre quid singuli sentiamus, proferamus neminem iudicantes . aut a ommunione aliquem, si diversum senserit, amoventes . Neque enim quisnuam nostrum Episcopum se esse piseoporum constituit, aut tyranni eo terrore ad obsequendi necessitate in Collegis suos aditi , quando habeat omnis Episcopus pro licentia libertatis c potestatis
165쪽
se terum judicare. Sed exspectemus universi iudicium Domini nostri Esu Christi , ini, unuc solus habet potestatem dc praeponendi nos in Ecclesiae suae gubernatione, Ac deo actu nostro judicandi. iPessime concluderet qui hinc deduceret, Cyprianum negasse. Primatum Romanae Sedis , quippe quem ab ipsi agnitum defensumaue fuisse , probavimus v. a. o. . . At sequelam quam nonnulli ex hoc Prima tu ad deprimendam , ii rum Episcoporum authoritatem & libertatem , aut de eorum sententia extra Coneilium iudieandi facultatem trahebant , pernegavit cum Africanis Patribus Cyptianus. ALε-- , ut Stephanus innitebatur, elat TRAD M. Ast hanc negabat , aut saltem non legitimam eum suis Cyprianus contendebat, Epist. 4. ad Pompeium scribens: Consu tu. d. sin visitat , verustas erroris est quam corrigendam esse sustinet , reeurrendo a Di vina Apostolicae traditionis caput ac risinem , ut se in i quo , inquit, uraυε- Θ
scilicet illo sevo necdum satis onstabat, pro qua parte circa eam Thesin, de qua eon tendebatur, staret veritas de aut horitas Traditionis Aptissime de hae eadem Cypriani de Stephani controversia LlΑυGUsTINU Lib. II de Baptismo contra Donatistas, ea p. g. luia is gravi usi Cyprianus batione suas, etsi non veras c quo eum Iaroba sdramen non ictas' VERACI quidem, sed ramen NONDIM ASSERTIT confiseetidini est..ν. Notanda hie interim apta illa distinctio inter ratione NON ERAS M NON VICEM, quae alibi saepe loeum obtinet, praesertim adversus captiosa ratiocinia Cardinalis orsi. Tertium Stephani praesidium ponebatur in numero seu COPIA EPIsCOPOR M C MROMANO PONTIFICE SENTIENTI M. Iam laudatus Augustinus Lib. de unico Bapt. eontra Petilianum cap. 4 seribit: -LTI cum illo Stephano a uidam eum Carthii ginensi Episcopora etiam fontiebant uretque eum er in unirare consistentes. Addit non multo post sermo octoginta meanorum eclesiarum Episeopos stetisse eum Cydriano. νε . quos et Christianum orbem omnes eum Stephano . Idem Lib. III. contra Creseonium Donatistam eap. 3. 3 omnino, ait, am creden/um sit, Quinquaginta Episcopis Orientalium id osse visum, quo sptuaginta Afris, vel aliquanto elus tur bur, eontra TOT MILLIA PASCOPORUM , vi bus his arri IN TOTO ORBE displicu/t. Item Lib. IV. de Baptismo contra Donatistas cap. 6. Non invenio, euris 3 ianus .... visoanta scientia raritras.... adve in
D totius orbis morem is alienori ex textibus sacrae Scripturae petitas P θί uis , quas modo nos antrquitare ipsius eo aeerudinis, et plena νι POSTEA Concalx auctorirare firmari Guiuentis consideranter, verisimiles Mius , quam veras, esse M*enimus Tot millium piscoporum vota in congregata Synodo haud dubie praevaluissent causamque iniissent dita. men neque Augustinus neque Cyprianus tantam pii coporum, re orbem di persorun , Romano Ponti hei adhaerentium turbam, eontra numerum respective tam modicum, pthiatarunt clara Generat Coneiditim constituere Regulam firmam eredendi agem dique ficet enim
ille cit eap. 4 adversus Petilianum Illi tempoνιι viventibus scilieet Cyprian dc Stephano ANTEI AM PLENARII CONGLII SENTENTIA, quν hae do e siqnendum esse , TOT EI ECCLEsIAE CONSENSI confirmassε, infum si ei Cyprianora eum se meoHermi Coepiscopis Africanarum Ecclesiarum Hoc nullatenus Diario sit Augustinus diserte agnos dens, Cyprianum non fuisse damnandum, quod bona fide re ratione non victus , inhaeserit suae de ex leui illius numeri Africanorum sententiae anta l. N. Contilia definitionem ; quanto contra suo Augustini aevo Donatistae inexcusabiles siste qui '. n. rιa Ina. . nitionem adhue Cypriani sententiae insisterent, ut ut ea iam non modo septuaginta vel octogi:ita forum , ut ante, sed insuper quinqIaginta orientali i3m totis munita incederet. Existimabat ergo non solum Cyprianus, ad captivandum intellectum haud uiseere Stephani Papae decretum eum aeeedente dioerforum per orbem visore umassensu sed raugustinus, veta de Haereti eorurn Raptismo doctrinae adversus Cyprianum c ceteroquin egregius assertor, υod id robur Pontificii D 'creti attinet Cypriani senten. tiam aperte sequitur Lib. II de Bapi eap. 4 asserens Neque ne rate dirui audere ν sserere, quale Stephanus iussit, nisi celesia Car/olica emeerissima anthemtata firmari Cis Cyprianus sin dulis e reor, sciam illo re εν veritas eliquata PER PLENARI IMCONCLM- solidaretuν.
166쪽
. De eo disceptatur Inter Patronos Curiae Romanae, o horum Contradiciores, Actoiuei io, quae inter , S. Stephanum d Cyprianum vertebatia, . amarica suerit, ann ii, o Quaeribatur de valore Sacramenti imprimentis charactere in , sic vix dubium etiate potet , quin pro stimaru habenda st. Se ilicet aiebatur de pta pii religionis milia i , hoc est, 1 virtute Qeifficacia lacra inent omnino neces alii, quo deficieri. te nutius diei aut censeri potest Ch milianus. Ad hae de bapti l mi iunda uiritate ageba tur hunc enim, quem unnm Scriptura conceptis verbin praedicat; iterandiam non esse lide docet. Sane dogmatica erat haec quaestio in opinione CYPMAM S Episcoporum Asriere, in Concilio Cari traginensi amite dicentium uria a retici rum aptem probans ne isti m et acu baptii materi eo scilicet, quod in Catholica celasia daturo . i.
sentu γνον. B. Grerieis a rimn Ecet si coneedis V orem , uia alio quam ρ CG p. isaa, Asir die. Vid. Harduinum it col. 3o se qu. Hanc suam sentini iam Patres Carthaginentes non uti an is ratiociniis, sed divinis oraculis muniebant. id Cisis. s. ubi Baptiima, quod aut Bareric Se/Umaris , ne esse verum, ιιqAe in Scriptuwis, mala deeia νariam est. Et tamen, uti perte vidimus, iidem 'atres cum Prima te suo Cyia triano non putabant, hac in parte cedendum Stephano illi piscoporum per oriae dispersorum ejus sententiae adliae rentium , multitudini, licet Romanus Ponti sex illos propter hanc opinionum diversitatem dc agendi rationem ad eandem etfformatam vel actu a sua omnium one removerit, uti communius creditur, vel saltem eos se inde semoturum minatus molitusque suerit. Si opponas, perperam se judicasse Afri ea nos quippe qui nistre verba S Scripturae in suum sensum interpretati ni Respondeo com S. Augustino v miraris, tam ex verbo Dei scri r quam tra. to eo aevo non diim fuisse aliauaram Cypriani, viri pravissimi, ras ιη quod serius ex generalis Concilii decisi ne apparuit equidem suisti non τι ras attamen tune necdum et ictas atque in hoc re. rum situ Cyprianum absque deciso Universalis Cone illi cedendum non esse ratum suis se. Sed & in opinione STEPHANI in hae causa agebatii de Dectrina, siquidem in matriri merae Diseiplina is nun tu in potuisset diceres, vel etiam cogitare, minus delfinire,
omnes a se dissentientes ab eclesia pellendos esse. a. ex eo, quod Stephani edictum naud paucas habuerit sibi adversan tes Ecclesias , di gnitatera eruditione illustres, concludit Nurnelius deae etesia Quae ita It Art. s. ino,
pro mersia da Baptismo ab harethi collaro, empore tepisani fummi Peni ci ctis Cypriani, o D sse realem unanimitarem saltem om pleram is perfectam. contra Cardinali sors T - . n. Iuxta communes , inqων,- pervulgatas notiones, tamdiu permanere censeturis in aliqua societate mirali unanimita , quamdiu quorundam resistentia non impedit
is quominus universae societati quidquam ab lolute aeram pliciter tribuatur. At quaecunia is que fuerit Ecelesiarum Africae o Asae e res stentia, hae S. Augustinum chalios Pa. is tres minime impedivit , quin admittendi .sne novo baptismo haereticos consuetudinem, universa Ecclesiae tribuerent ergo non desuit in hac controversia moralis Episeoporum, Ananimita cuc , Citat deinde orsus varia S. Augustini loca, quibus probat , etiam νε ον S. Curiani tuisse nise ali Ecclesiae consuetudinem haereticos non rebaptizandi, dc .inet nihilominus inconcussa S. Augustini sententia supra relata , a non aώάιν pala vita sorer , Malo ιερ antis ius , nisi celsa Catholis e cordissima anthoritas ριν Io nariωm Concilium serie liquata εν soli/ata . Ergo quam illa de rebapti Eatione sententia culpabilis , tam hae de Romano Pontifices consentientibus ei Episcopis culpa vacat. Porro si orsum sequimur . Augustinus observantiam . sententiam plera umqua segrega latum Ecclesiarum nivorsati celesae attribuit. 8 tamen multo maiorem vim ce auia thoritatem agnoscit in plenario Concilio , tanquam quo veritas eliqua ruris Ioiadatur Si ad Tournelium attendimus, tam implexa res est dignoscere, an adsit moralis illa uri nimitas, ut doctis Timi Theologi post diligens examen facti , ex Historia ubertim conseriarta prominentis, de se convenire non possint , in causa , quae in ea , cuam tracta iamus, quaestione pro exemplo norma servire deberet,in pro tali usurpata solet. Add.
3. Diximus, actum fuisse de Dumato atque in eo sententiam Vineentii Lirinensis sequimur Cardinalis Orius contra tenet esse punctum Disciplina Ucis, orio, δε-
liiit ille pag. 6o in Stephani decreto aut horitatem Cathedra PRALCIPIENTIS , ne Calfie FaLEMNIENIVS . Non proban Arinstini verba , quibus dicitur, Stephanum Cypriano a
167쪽
ita non ensensi, Io, verum etiam eo tra Ier As atque R ECEPISSE . Ast sicini Cypriani Afri Onorum s.ctum eontradi ei infallibi irati Rorriani Pontificis, si quod num. t. pro bavimus piae ceptum Stephani dogmaticum fuit, Ita repugnat Monarchia si reputetur pro dueciplinar/; noli ni in iustιtia tantum , sed quam maxime potes tu desectum in Stephano Cyprianus ineuiat, dum quaerit, quis eum Episcopum D coporum confisueris , id est , talem valeat episcopis pratapare. 4. mane de Baptismo controversiam postquin septiraginta circiter annis , etiam si Ste,liani Cieeessoribus, maxime sub Sixto Papa, duraverat Dptinario demum Conciislio definita in esse, testatur S. AUGUSTINU Πιν 4 de Baptas cap. s. Alii putant Arelatens, alii leaeno verius posteriore Uid Natal. lexandri s. Eceles romu 3. Dissert. . in . Sεc. III. Ceterum eonstat ex Eusebii it Eceles lib. 7. v. s. dc aliis eoaevis monumentis, Stephanum Papam, quod Cyprianiis eum suis fricanis eius sententiae sub-lcribere re eularet, ab eorum communione vel actu abstitiui In vel saltem c uod aliqui opinantur se id facturum comminatum esse, imo verius tentasse . Qiod vel ideo ininus pro , . AUGUsTiNU tur. I. de Ba M. con: ra Donatissa e t. r. Iib. . cap. 6., qui haec quaestio tunc nondum satis erat eliquata, ne ab universali Ecclesia detha. Piud entior moderatior in Cypriano erat agendi ratio utramque describit S. Hypponensis Episcopus br. s. de Baptis. eap. s. nimirum Stephanus absim/ndo puravera , qui ejuscipien .is areticas prisc.rmisonsuetudinem conυellere eonarentur se autem Cyprianus pionis ipsius disscultata te motus , is fanais e νitatis Meeribtis largissime raditu , in unitare cum ei manendum , qui ιυe a semirent ita quam υis eommotus, tamam fraterne Maumaretur zItaque praecipitantius voluit Stephanus excommunicare, aut acti excommunicavit ναprianum, quem, uti videre est in Epistola Firmiliani appellat Psudo-CL i Inm , senuis- V6Dtum, d dol sum operarium, cui quali hominum genere nulla in sacris stare comis munio potest moleratius econtra Cyprianus communionem cum Romano pontifice, Achis, qui cum eo sentiebιnes, non abrupit unde factum, reserente sic porro AUGUHI-
No , ut vincente paeo Christi in cordibus eorum . in tali disceptatione nullum inter eos .alωm
sciasmatis oriretur. Ex iis, quae supra v. 3. tradita sunt, abunde intelligitur . ta-Ies excommunicationes nullam Iurisdictionis peciem involvere aut supponere . optandum equidem esset ut similes in Eeclesia distensiones nunquam eveniano, quod si tameti accideret, qui prudentior sanctiorque foret, is Cypriani ea moderatione , Augustino dc bonis omnibus probata, uteretur certum etenim firmumque semper stabit illud ejusdem
S. ΛUGUsTINI aureum effatu in t racilenda unitas is nulla unquam iusta potest esse necessiaras Pluribus de his tracti Bossuetius Desus Cto Galle lib. 4. a east. . ad Io. Probae autem id cap. I. Illud Stephani Papae contra rebaptizantes decretu in tota Sedi Apollo litae authoritate iactum, de Cyprianum eum ei adhaerentibus a tephano actu exis communicatos suisse Adde eiusdem Dissertationem prae liminarem, editioni Gallicae anxii γε s. adjectam, β. 67. 477. s. Tradunt equidem adversae partis heologi eam in sentiendo unanimitatem sussc re, quae sit totius Corporis Eeelsa , quippe ut inerrantiae donum promissum est , atqui, inquiunt, unanimitas multitudinis Episcoporum, qui Capiti suo Romano Pontifici adhaerene, est, moralis unanimitas totius Corporis Ecclesiae&e. Ecclesiam enim omnia ια ditati alicubi esse oportet ergo vel est cum morali Episcoporum unxnimitate , vel eum paucis contradicentibus, quo posteriore nihil absurdius. Verum non se ratiocinabatur AUGUSTINU , qui postquam Lib. de Baptis eontra Petilianum cap. 4 seripsis set mutio eum ιΠο. Stephano; quosdam enm so Cypriano, mox subjungit, urνεμθυε eum eis in nitata an entos mansisse atqiti si maior Episcoporum numerus cum Rom. Pontifice legem facere ne, nee Cyprianus, nec respective pauci cum ipso sentientes in
unitate remansissens ergo dcc Clint. 6. yra,ced. . - .
Cum totum praesens opus censurae Sanctae Romanae Ecelesiae, quin Ac saniori iudieio prudentium d doctorum virorum substernamus, faeimus id nihilominus singulariter intuitu illorum, quae hoc d praecedente4 tractata sunt atque id eo quidem Deilius . quod haec ne minimo totius Tractatus praeiudicio, aut honestissimi ni in eo propositi dispendio, potuissent praetermitti, atque unico veritatis indagandae magisque explica
168쪽
Oporetet, ut in omni Repibi sit iudietur absolute supremum . Tale in eelesia est Universale Cone ilium; siquid in iuxta lictenus deducti, tuus Monarchisa , si instituia tum Christi tenuina isti plin, Eeeleis apud nos ala an , ab hac penitus exule . Itaque ne letit imitate appellationis a Ponti fie a Gmcilium dubitandum non erit Sic sensit S. AucusTi Mus, dum seria si ei Romino adversus Donatistas a Papa Miltia dem S. Dinor in ea . quam superiore β. tractavimus Paestione dytis a M. a. de vel . v. . , s. scriberet 2 si rastra attercatio
μή p en ra Concilia avithori areis νειώνque ρύν.tucta est. Neque ποι rate ude Haereticorum a tionum nebuli involutat auid auderem ιν asserere
tur: non potuit non Concilii prae Ponti fie si perioritatem is legitimum ordinem recurius ab hoc ad illud agnoscere & publie profiteri. Itaque quoad substantiam hae appellationes seu reeursiis, antiquissimi sunt Iuvat id pluribus hie exponere verbis Ludovi et Heri eour L .ae Ee lesiastirura an r.ehap. s. ubici is es appellations a fu-M Ursto cile one plus anciendis xii sons que tans a forme . En effetis et oi peris Diade dans es premier se eles de 'retii se, que e pape est pol iit: infalli ble, Hon PPosuit , se deei sons , an surrae Doeme, que sur in Discipline , usqu' co. qu ei es iusseae eonfirmees par e Corps de Pasteur . es liatique ne furentri reg- mme separes uisorps de 'E'li se, quoi qu'ils 'ayent potnt oui se ost metire' la deeision d Pape victor, qui Ies avolt exeommuni a sui et de la ce-Moebr tio de a Pan te . Si in Cyprien, qui tot dans 'erreu fur lectate medes Heri reliquae , mourue dans te se in de Esise, qui celebre a se te non obstant 'ex com-M municatio prono nee eontre lui par e Pape St. Et ienne . Lx ratis quin rendis.
, iamiament elai rei ',' ciue les altans dii Pape Et ienne Cetoleat pol ne asse sortes, mur emou voi l a me de si in Cyprie h. illeur S. Augusti axoue, qu 'it 'oserottidinis ni decide ceti quaestion, si aut orite 'un Conei Generat, planaris, a laquelle Lis yprie auroit ede tui. mi:ne , ne 'avolt determin . Le meme a in dit auxioinis natistes, que scit avolent iij et de se plaindre u jugement eu Pape Meleniades, iis is ouVolent 'ad rester a Concite Universe loesabat adhue pl/naritim Ecclesia Coneilium M Nelior iis ut appellet a Concite 'Ephesel poti prendre a place entre les Evc- ques, quo inti 'it ut et condam ne par e Pane Celesti , qui 'avolt excommunicos': lis ne te retractot dans di Murs. a celebre citre de sa in Leon contre 'Eutichia - nil me volt et approiive par Iesa, eques d Itane des Gaules, 'une partie de 'D-ri r is es opposition de Eveque de 'Iliri ena terent e Pape a demander ah pereur Theodos o su i altam bile u Concite Generat . Le inquiem Conciteri e n damna a leti re rabas eontre a decison dii Constitutum de Vistile . Sopronius
ri se Ierusalem 'eleva onere a letire ' Honorius , crae fixi eme conei Iel, condamna et te et tre comm eontraire avx Dogmes postes inues au definitionso ves. O trouve dans l' Histoire Ecclesiastique pluseur aut res exemplo opposition forme es au Deeret des apes, qui en on suspendu effeta jusqu' ee.
λ 'm' idus nis nulta quidem formali apstellario at variae Decies ree M ni Myn , v. q. uisi cum adis erat Concili urn. Erant hi modi recurrendi pri- 4rinae L qciplinae, o illi arvo accommodati, quo necdum iudieiari , proprie dicta, ea que osoluta potestas penes Romanum Pontilicem resilare existima tur Tutat, hac in
169쪽
et y TENERALIBUS. p.rte externa Eeelesiae Disciplina , dc remanente semper inter fideles idea superior ita
tisione illi supra Papam, creditum fuit, verae appellationis specie , tanqitam forma processui judiciario magis aceommodata, utendum esse. Duravit ric appellaticinit m dus multis saeculis, praeiertim in Gillia, usque dum ibidem reciperentur appellationes ab Abissu, de quibus amplius agemus insta cap. s. In hoc multo commodiore , ne mi nus erat instituto eadem via inve aiebatur ad reprimendos excessus Ponti fietae authois
t. in Tam frequentes fuere dc ordinariae in Eceles inde ab initIo Saeeuli IXIII. OG male appellationes a Papa ad Concilium, ut illarum a diversis nationibus, se ilieet Ger-ananis, Anglis, Gallis, Italis , Hispanis QPolonis injectarum, integram Centuriam hiereeeniere, traud adeo sore e issicile, iuvat autem aliquas saltem ad speciem delibare Et primum quidem riderieus II Imp. anno Iaas a sententia Gregorii P. IX. appetis lasse legitur Matthaeum Paris in Hist maj pag. 434 ubi , era , inquiebat , rust sacrosanna Romana eclosia Cardinales per sanguinem IES Christi L sub obtestationa Diviui . i. diei per litteras nostra Nuntio obtestamuri, ur Generale Contilium resatorum ali pum Christi ἀιlium debeant eoaea, Et postea pag. 466. Nos autem , qui processum M usi moάι temeritate plenum c Iustitia vaeuum habebamus, ad Fratres suos littor se Ierator trauis Imi simus, Generati petentes mellium eonvoeari. Anno 1246. Eccles Anglieaena appellavit
ad suturum Concilium ab impositione tributorum facta per Innocentium IlI. apud eundemiatthaeum pag. 933. Anno rast. Conradus IV. Imp. ab injusto processu Egravamine inserendo per In noeentium I U. in Steph. Raluati Miscellanei tom. I. pag. 4sa. 2. Anno lao 3. Philippus pulcher eum adhaerente ei Clero regni Galliae similiter a pellavit contra Bonifacium III. Marea de C. S. F. lib. 4. M. Is num. . Galterus Episcopus Picti vensis a Clemente Papa, ob praetensam contumaciam condemnatus d suo Episcopatu privatus, eum piuto post letiali aegritudine infirmatus , ad extrem devenisset, appellavit a Ponti siet sententia, seu ad iudicium Dei, seu ad suturum Concilium, ac membranam appe tat onis, animam exhalando, anno II 6 die M. Ianuarii in manum suam inseri jussit, eumque ea tumuli ri voluit Gallia Christ tom a cal. is g. .uου edit Parem appellationem anno II interposuit Ludovicus avarus , huius non1 ni IU. I in p. Exsth hi jus appellationis doeumentum in Libro Hrrvadi Caneellarii Da- eis avariae apud Freherum Script Rer. ινm rem. I. in Appena par. 9. Mich et Caeseis nasit dinis Minor uni Generalis ob controversiam de paupertate Chri ili cla usu a dominio rerui a XXI . haereseos damnatus, die 3. Iunii ann. 323. appellavit ad Eeelesiam Catholicam o ad futurum Concilium . Uvaόingus a.ιal. I r. . an num
3. Anno 1 oti antiqui Cardinales Gregorii Papae XII a variis sibi ab eo inflictis
gravaminibus appet tirunt ad genetalli Concilium, tanqitam in quo Pontificum actione si soleant examinari ciudicari . Fleur Hifar Eccles rom. o. υμ C. n. m. s. Anno 4 l .ax. Aprilis, dimita eo die Conrilio Constantiens , Potaniae Regis Legitii ad futurum cecumenicum Coue ilium appellarunt a Martino V., a qua sine placari riter,nt, ut Librum Ioannis Falchen bergit, iam in secretis Congregatiombus damnatum in publica Seiasione condemnari faceret. Boauet. lib. av eap. I. Anno . . r. die a1. Mirtii Henriacus Archie p. Cantuarien s appellavit ad futurum Cbncilium a d creto Marti ui . tici eum suspenditis rospective privat exercitio quorundam iurium suo Archiepiscopatui Primatui cinexorum appud Uillain Conrat magna Britan rem. 3. pag. 483. Eodem anno Regens Angliae ad universale Concilium appellavit a bulla Legationis data diea . Martii ejusdem anni Henrieo Cardinali ad pei seqtiendum armis spiritualibus temporalibus Uietes stas 3 Hussitas, qua hic Legatus ii ne venia Regis uti presuinebat.
'Continuatio leur rem M. A. CV num. t. Anno 43t Cardinalis Dominicus Capranica provocavit ab Eugenio IU dc Carginalibus ab eo ad iudicandam causam ejusdem Domini ei delegatis, ad Conjilium Basileens eo anno inchoatunc. alii dii a foti Ain, tom. 3 pag. 27 . Anno 46o. Universitas .irisiensis an pril vit a Bulla leoni, data favore Religiosorum Mendieantium adversum jura ira carorum . Fleur Gentinua - οπι. vet. ἐυ CXL num. 4. Sigismi indus Dux Austriae eodem antio appellavit ad suturum Concilium a bulta excommunicationis ii II in eum latae propter violentias coinmissa. adversus Cirdinalem de Cusa , Brixiensem Episcopatum, contra usum c dis ei plin m Germaniae, in Commendam tenere volentem Freherus scrin Rer Germ. to . . p. g. v ser 2I. Eodem anno Ioannes auget iroli VII. Regis Galliae Procuruori SeiIera lis cum
170쪽
reverentia se opposuit bullae Ex eoaιuιι 1usdem Papae ii ii qua appellationes ad fututum Concilium tu poena excommuni ea tionis interdicii tur usus elocutionis soria mala Neque enim a lima rem es , und/m Sanctissimum Dominum nostrum per Litterat, quai iunt EXECRAMLIS EC IN AtyDIT IS Ore voluisse ohibero iston nullo eas , sive tangareen ervationem ori odoxa, aeι, sive extirpationem Ichimatis , sive universalem reformarienam EGelsa in Capite sim membris, super gravaminibus, qua per aliquem summorum Pontificum inferri eontinieret riseipibu is Regionibus , laeeat quovis modo habere reeursum ad uiluium plenarii Contilis cum Iti generat prohibitione non enlari ea , qua Oeeιali ν ibition indet rint, σνasertim a ia, ex quibus iam fidei orthodoxa, schtimatum fomenta araue gravi ima
decoloratiostaru3Ecelsa universa sequi pes . Dietherus rehiepiscopus Elector Moguntiis nus anno 1 6 i. misi ter appellavit ab excessiva taxa Annatarum suae re hi diceees immis ita apud Gudenum Cod. DUlom. Mutant Tem. IV. a 344. Anno a 467. Universitas Paris fieri sis ad futurum Concilium provocavit ab abolitione Pragmaticae S nctionis Sponda nu- Continua . Annal. .. n. n. . Philippus I. Archi dux Austriae , qua Dux Brabantiae , die 28. Maii ερ . a diversis abusibus, qui ab Alexandro Ut Papa in ollationibus benefeiorum committebantur, ad Coi cilium generale appellavit. Vid documentum in libro anno
tria Antia erpiae edito lub tit ordinantιen, Statuten, edictem en plateae ten.
4. Similis appellatio Capituli Cathedralis Parisiensis annis sor. Qisoet. Deensuris ad versus ejusdem Capituli, eclesiae beneficiatos ae subditos comminatis . Conclusa Capitularia desuper edita prostant in Collectione Manda ινnm Card. Nobilita pag. 6so seqq. Res p. en et anno sos ab excommunieatione Iulii II ad suturum Concilium provocavit . Raynal diis d. n. n. 6. 9 3. Spondanus es. an. n. r. Idem anno Isar feeit Resp. Florentina . Eodem appellationis remedio anno siet usa est Parisiens Aeademia uti cPartamentum Regium pro defensione Canonicaraim ultionum auris conan unis ad veriasus Concordatum Bononiense QPragmati e Sanctionis abrogationem . Continuatio de Fleur Tem 2 s. .υ. 23. n. a. eris . Nec minus anno II 6 Caroliis . mp. appellavita decretis Clementis VII. Uid Goldasti Constit. Imp. Tom. I. pag. 3oo Add. uni vieiter. Eccles Part. I. pag. 433. Denique, ut plura alia omittam, anno 1683. Achilles de HarthyProcurator Regius appellationem ad futurum generale Concilium interposuit a quocunque gravamine per Innocen tium Papam I. regno Galliae inserendo . Observandum tamen hoc remedium , in se spectatum, in plerisque ea filius sapere aliquid imbecillitatis
aut ignorantiae Iurisci siquidem appellare a Papa , erat clus recognoscere aut horitatem
Iae plerumque deficiebat Aptior itaque est, quae in similibus casibus postea reeeptiora te, appellatio ab Ab M. s. Fieri equidem nequit , ut Papa a se ipso ad Concilium appelleto adsunt tamen
exempla, quibus Pontifices eos, fui ad se pro remedio recurrerunt, ad generale Concilium remiserunt. Unum praebet Innocentius III. L b. 3. Rus is E s. ro ubi in gravi negotio dissolutionis matrimonii scribit ad I hilippum Augustum nisu.eremus ope ρυ-1Mscemodi ara . cstro sensu pro ro aliquid definire, ν te 1llam sentenriam Evangelieam ,
'Mam in Christus expressis 3 quod Deus en Innxit, Lemo neu separer, cum absque dubio mea Sanctorum exemta , ne Patrum decreta inteorioni Maon hoc νt culo Asarentur . Verum μ re hoe absque generali do uerariona Concilia determinar aliquid tentaremus , prater ιvinam Ofensam is munάanam infamiam , quam ex eo posmus ineuννεν , forsan o dis 31 incit, .i perientum imminere , eram eontra rami m ιν raris sententiam nostra Aon pessis auctoritas
. tensara. Quod sane nihil est aliud , quam causam ad futurum Concilium remittere cuius amplior sit authoritas quam pontifieis is a quo ipse periculum ordinis & ossicii metuere possit Pluta suppeditat Launonius Lib. a. Epis. 7.
Diluti.atur ulteritis natoria appellarimum a Rem Fonrσe ad Drurum Conciliam te deelaratur, quibas eamus ilia obtineant.
Quod in actionibus hominum ut Iurimum usu venit, ut in exere it Iononnullorum, imo plerorumque jurium detor legirimus fui cla res p cstive abusus a id pariter aeeidit in iis, de quibus hic alituus Appestationibus Legitimum earundem usum designavit in suo actu
appe uationis a Constitutione ii II laudatus priore . restius Proeurater Ioannes Dauvet, icilicet in casibus, qui tanguat cense νυarionem ortheder: μιι, extirparιonem se ευmari , α