장음표시 사용
171쪽
etinant di temere Etenim alia Pontifices, nominatim Iulius II . Gregorius XIII has appellationes severem Iine rim inhibuerunt , atque inter hos postremus eandem prohibitionem ullae Coena Iocmini inseruit. Verum nemo prudenter sustinebir esse in Roma ni Ponti seis pote ilat , cum pra iudicio Universalis Eccle sues, antiquorum Canonum , oris dinis Episcopalis, Principum d Regnorum, tura liquitati ignorat , id est luperio itintatem prae Universalibus Conciliis, sibi adscribere. Ea ratione memoratae ullae in Statibus Catholicis nunquam fuerunt receptae quod de Bulla Cana neciatim indieavimuse . . . a. n. s. Adde Illust Bossueti Veiensionem Declarationis Cleti Gallieani Lib. 13.
1. Ad hoe, ut quis appellare posite ad itidicem superiorem, debet tribunal ejus exstare sed quid si hoc deficiat studio machinatione ejus, a cuius judicio provocatur , praesertim obtentu supremaera irreformabilis alit horitati an eo minus justara legalis erat appellatio , aut propterea suo carebit et feci t Non poterit ho eas appellatio haberi tanquam illusoria' frustratori , dummodo appellans serio dii restus se ad te submitis tendum decisioni supremi illius udieii i qui certe animus delii iste videtur appellantibus Lutheranis, omnibus iis, iri celetiam agnoicere nolunt ut Matrem v vlagistram. a. Si decreta plurium Conciliorum servarentur , quae ea statis temporibus renovandae cogenda sanxerunt , haberet Ecclesia certum promptumque remedium occurrendi medendi pluribus ineommodis, quibus nune affligitur Subsistit sane tr bunal evmeni ei Concilii in voto celesiae, α, ut ita loquar , in Iure . Vigore expresshrum Decretorum Concilii Constantiens diis fleeniis illud singulis Decenniis congregandum est Ut si e re
ci/andam continuaraonem , semper aret Concilium vireat, aut e termini pendentiam expectetur.
Concilium Constant. Sest . s. uem reminum Dear summo Pontipe do rarνum utrum S. R. E. Cardinalium consitio ob mergentes forte easus aureviare sed nullatenus reru ikr ibid. In liticris indictionis Alexandri III. pro eonvocatione Coneilii Lateranensisti Lan. 279. apud ab eum I Io Cencia cocci οὐ inter caetera scribitur . Conei ia, n.ratia cumprimis iit ilia esse , Mod in iis boartim feckndiam eo Mariadinem antistiortim Parit νω-ρν-ιἐeatur, e firmetur a mnlris ue., si peculiarire μενε , non facile esse plenum νοιων astere. Nem rerum Saeculi XXVI. bene gnarus dubitabit, quin a Tridentino Conis
cilio, si illud pri na postis, ta haereses occasione congregatum suisset , potuerit obveniri infinitis illis malis Germaniam aliaque regna &yrovincias desolantibus, quae deinde immedieabilia facta sunt per moram diuturnas illas deliberationes . An Concilium con
vocandum esset, nec ne ea. Sunt equidem haud ex guae dissi euitates congregandae iselebrandae synodi Universalis sed ei no ignorat, maximas remoras de obstacula nate ex horrore fere in vinetiabiliis oppostione Romanae Curiae adversus lanctissimum a divinum hoc institutum ad euius solum fere nomen ea eontremiscit inde a Constantiens, Basileensi Conciliis Noti sunt motus illi tantum non infiniti Carolis. Imp. 6 Francisci I Regis sollicitationes, imo minae, quibus tandem , ieet serius , effectum est, ut Conei lium Tridentiis num eonvocaretur, c deinde ditatutum restauraretur Uid in se eap. s. . . Frequentior Cone illorum celebratio Romanos Praesules eis tandem adsuesceret, insimulque praeberet oreasionem deliberandi, statuendique de mediis, quibus Episcoporum ad ea accessus minu redderetur di mellis. Caeterum si saluberrimae leges de frequentandis Conciliis non observentur culpa eorum , quibus ejus rei exemtio secundum statum modernum ab
Ecclesia commissa est, ingeniis eiectae meritori ast inde minime eone ludi valet , Appellationem ad Concilium propterea tanquam illegitimam di frustratoriam taxari posse ab iis, quorum facto eadem Cone ilia negliguntur. 4. Sicut ab omnia alia Synodo, ita maxime ab illa, ad quim a summi Pontis eis decreto appellatum est, exulare debent vis, metus, c& quidquid aliud plenae libertati potas et officere, ex quo nemo libenter se submittat decisoni, quam prudente existimat esse ejusdem iudicis opus, a quo provoeavit. Neque se praejudicabitur Papae praesidio, ad quia pertinet eurare, ut servetur ordo, impediantur factione. non vel o praescribere dc
ilictare ea, quae collegiali judicio decidenda sunt aut dominati sust apertis modis, va
172쪽
CA'. L . ix. DE CONCILIIs obliqie s IIs aut seeretis motibus Absnt factiones, reliqua salva erim ea ChrIsti pro misso, qui distipulis suis&eorum successoribus dixit, se cum eis suturum usque adeo
sum propagatio. Ma μν ονωndem pro eo ervanda T restauranda Disti' 'iis nae. tas. Cιneilium Tridenrinum berem adhue reformarianis messem post se reliquir , a faturis Coneilii Uniiemalibus colligendam.
Si ex una parte multum expedit pro conservanda puritate fidei universalia Coneilia haud raro cogi adeo quidem, ut sis saepius congregata suissent, Christianus orbis subdurissimis illis haeresum ponderibus veros militer non gemisceret exigit ex altera parte Ecclesiae utilitas, quin' necessitas , ut illa frequenter elebrentur pro conservanda de restauranda celesiasti ea Disciplina , quae quasi continuo sereno indiget . Oui genuinos Ecclesia Canones eorumque sensum ac spiritum perspectum habent ii satis superque se tiunt, multum abesse , ut per Canones Concilii Tridentini sacra Disciplin, in eum a tum testituta sit , in quo illam videre ipsinet ridentini Patres optaverunt omnium hane in rem testimoniorum o docii mentorum loco esse potest de ela ratio & protestatio anno 1s63. sub finem Tridentini Synodi acta a CAROLO CARDINALE A LOTHARIN
GIA, quae piost, in Libro Meme υ ρεμ is Concile de Trante pag. 37 r. hoc tenore risumn Mdiias tertius meam da reformationis articulis diserem sententiam , prafatus sum oriam mavrido Uere, in pris illa ecte sic restitueretur disciplina . Sed cum is eorrutis . rom. νονibus o moribων meuuam, non posse ea, quibus maxima opus est, protinus adhiberi rem1 dia inserim stentiri Θ νιbaro ea, qua nunc on .ecreta non quod ea uricem saris esse ad inte- aram Iretanris Reip. Christiana cura tenem, sed quod perem, his νius unioribtis fomentis adis ibitis, eum graυiora modicamenta P riuoluerit celsa, Pontifices Maximos, e maxime fanis Hismiam Diminum nostrum Pium oro ua insigni ierare , rndentia diluenter Ararurum, ni ea , qtia defunt, Nuna, e essitatur invenien rem/ria in fiam veteribus iam diu aboliaris revocatis Canen ibaes re maxime quatuor veterum illorum Coneitiorum, qua quantum fer potaris obfrvanda anseo , vel si expedis videbitur , frequentiori Conciturn Oecumenis νumeelebratione, inrebum ab Ecelesia propulsa eam sua νsina estitia sanitati. Hane aure
Eneam mentem e sententiam , tum meo tum omniωm Gallia uiseverum nimine ad acta re.
finia volo, is r fiat, a Nerarii per o postulo. Multo provectiorem post Tridentinam Synodum apparituram suist Disciplinae resormationem , nisi egregie obstitissent Roman xum c Citria listarum . propriam suam suorum resormationem toto studio declinanistium, inde sessa molimina , quae omnem Patrum ardorem Qeonstantiam regerunt , aepe hoc effecerunt, ut graviora resormationis capita ad directionem & nutum Romana Curiae identidem revocarentur, atque hae via sepelirentur, distimus is hoc loco meis
moramus, non ex Seriptoribus Protestantibus, nec ex Paulo Sarpio, aut alio quo cunnue
Romanae Sed is osore, sed ex viro probo ct candido, rerum in Tridentina Synodo gestarum gnaro atque oeulato teste, Francisco de artas, eris Hispaniae in eodem Cone illo oratore, qui Parte I. Commentarii Luis ordo δε ea in Concilici, o quanam ibidem sina Letarorum incla, se inter aetera fatur: Saepe dispalatum fuit, an in Concilio sese appliearent ad reformandos abusus ante dogmatum examinationem . Omne malum saia, tebantur e prava consuetudine invecta originem trahere Esse tundem sontem haere, sum aiebant. Ac certe praebere hane eeasionem haereticis, ut in dies insolentiores, fiant, audaei efferantur. Postquam igitur conventum, ut eodem tempore dogmata, perlustrarent , ae de tollandis disquirerent erroribus, de ut oniunctim haec duo peria, tractanda assumerentur , Legati idem se comprobare mularunt. Hi ne statim ab inu, tio de pravo Seripturae sacrae usu quaedam allata . Sed ubi ad mores a disciplinam, pedem promoverunt, tam pauca gesta sunt quae tot modis atque limitibus ciris eum scripta , ut longe praestitisset , hoc quidnuid erat suo loco fuisse relictum . Pudoris ' erat omnia Romae iterum rescindi, quod Z in conspectu totius Orbis atqueConis cilii Leere uia versi haud dubitarunt , quae ridenti erant determinat . Iucundumia nempe videt bat et maxime decorum animum nullo fractata timore prae leserrea
173쪽
M.tre , arando per Conei lium decreta edebantur Curiae Romanorum adversa . Nihil, erat , O diligentius reati invigilarent, quam ubi Reformationem , aeriorem pia se sertim , sibi turbare licebat,in cura ideo praecipua fuit , Episcoporum consilia expi is scari. Vide vero, qua ratione ad finem hune aspiraverine Primo quidem verbis haud , , obscure indicabant , quam prompti essent ad labores pro reformatione , etiam gravis is simos , subeundos in in meliorem horum probationem dixerunt tempus jam denique, salutem omnibus promittere. Postmodum ab Episcopis, Hispanis praecipue petierunt.
ut secum anitot tiolae communicarent, quas bulibus ipsi, cc modo eisdem Detur renis, di substiti, issent has enim insti regulae ae instructionis sibi posse servires Episcopi, igitur, rem ita probe consectam rati, optima fide tradiderunt observationes. O quae, animo volverent , haud aegre aperuerunt . Sed haec eorum sineeritas eo tanὸem proinia fuit, ut Legatis de niente simul Episcoporum, d per quas dispertiti provinciarum is consilis constaret neque hae quin confestim ad Curiam Romanam transmitterent, is unquam defuere. e certe demum innotuit, Legatos eodem tempore studio incubui cse se contra propositiones , quarum expeditio in minebat . Erat qui piseopis hae retia is praemonstrabat, quae facilis omnino via esset incurrere ris Postquam moris Legatorum toti suetunt ex fallaciis ac dissimulatione eo nuti. quamdiu Concilium inde ab initiis suis duravit, idem quoque judicandum de eo, quod, tanta an irrit impotentia ae festinatione ad finem properaverint . Notum est orbi unia, vorto , quibus artibus instructi aceesserint. Armi bi quod providerant, quo a Pom tifice potestatem nacti transserendi aliorsum Ccncilii , quando dc qua ratione ipssis idoneum videretur ...... Qii emadmodum facta Curiae Romanae quantum liter,
, continuo fere uato Legati defendunt, eontra autem loco suo pellunt Concilii digniis, ea tem --i: Episcopi non aggrediantur , reformationi obsunt impedimentisci se
omnem quoque pli evit .n o. casionem, ne mentionem injiciant in Conventu etiam reis, rum mini uarum, quae sors dii istuc cndere videantur. Et re potius esse videtur ueri excogitatis conditionibus ae mediis supprimant causas, quasi esset quaestio de emptio, ne Qvenditiones aut a litabus anima , tanquam in sor agerent, donis atque pro- , missis essent abstrahendi. Certum est argumenta , a Legatis in partem utramque alis, lata , originem a Spiritu Sancto non habuisses tendebant enim omnia ad firmandos, abusus Nec secerunt unquam , quin seniper eonfliis optimo successu in se se virent . Q iae a Concilio dimissa, nequidem re messium dicebant imposterum admitte. M te. Nec moratur eos esse damnata hoc enim aulae Romanae sustitit, quod tranquiu, a iam diu utatur consuetudine, qua Canones solummodo elidat . . . Penes, quemque iam arbitrium esto, an it c veniat celebrare Cone ilia is num o vete, a iusius sit reformare Di eodem confli , Curiae Romanae utilitatem quaerendi , pro- sectum , quod tantas lites moverent legati, quibus in urbe Roma reformationem , si . tuae sutura esset, obtinerent , non in ipso Concilio. Sed prout in eo capite sueeessu, non adeo felici depugnatiant , ita omnem quoque industria in suam in id contulerunt, , ne filios potestatis suae ultra proserret Concilium , quam dista ex aula Romana peris
missio requireret; sed gratiam ips potius haberet , quod nec ulteriora in detrimen , tum suum ausi constituere. Praeter haec inventa , eo praeeipue directa , ne Conei lium se se extollere, atque ne quit quam verbum ultra ne eret, quam liberet Legatis, pes, simus quoque mos emersebat, ubi iam suffragia colligenda: Erant inter Epileopos pleia, rique stipendio a Ponti hce conducti , imo eum solum in nem sustentati ut vice re.s, Pugnantium , ubi de Re formatione agebatur, sibi sumerent . . . ., Advertere ergo animum ad universa, quae in Concilio hoc Tridentino contigerunt. , contra Papam maris ejusque Legatos dimicatum fuit, quo minus quod affectabat iste , in universum Conventum imperium exerceret, quam malis obviam itu. est , quibus gravissimis Aeetes premebatur Faxit Deus, ne majores hac sua nequitia eva sani ais nec eo it aliud eogitant, quam o nnes astutiae artifieiique modos intenὸ ere, quibus ress trahant ad Pontificis libidinem rata quidem, ut nihil interesse videam, Romae ne so- , lus Papa cum vis deliberet, an Patres hac ratione eongregaverit. Ut dicam , quod se res est , Romae habetur Concilium, & quae pontifex ibi)em praeseripsit . hie execu- 'ioni mandantur. Qui equid in negotiis dissicillimis constituitur , diu ante Ponti se jusse, una cum Cardinalibus ad eligendas res Concilii destinatis . Et vere dixerit quis nos ale vivere non in Concilies, sed in Episcoporum conventu c. mactenus Franciscus
174쪽
CAp. I. rix. DE CONCILIIS 1 si
seoporum de Coneilio Trid. Epistolas rabiervationes μ&0 sqq. edit an. t o . Equidem Frisei selim argam nonnulla durius perstrinxisse non abnuam nihilominus eum teste Paulo Manutio piseolarnm Lib. II. Epist. a. vir suerit, qui pietate in Deum Ac sanctitate vitae parem fortasse aliquem superiorem neminem habuerit, quique agnoscente Pallavicino Hi inuit. Tria Lib. 21. cap. r. n. . religioni studium sua doctrina, suique Pri ei pis pietate nihil inserius , prae se serebat , quique insuper scripto , non minus erudito uam pio , ad itiendam Pontificiam authoritatem edito , suam fidem Pio IV. Papae probavit se de substantia eorum , quae memorat, nimirum de Romanae Curia QMinistrorum ejus indefesso labore alienandi Patres ab omni eo , quod ad reformationem aulae Papalis rarique inde dependent , pertinere, aut hanc promovere potuisset eo minus dubitari debet , quo facilius foret haec Curialistarum studia vel ex ipso illa vieino demonstrare. Mansit itaque ex prae allegata reservatione d voto Cardinalis Lothar inti Eeelesiae Gallicanae , imo verius Universae, secuturae post Tridentinam Synodum haud paris ea messis resormationum in Disciplinaribus ad mentem Ecclesiae Y sensum genuinorum Canonum. In disciplinaritas inquam; non in rebus frit circa quas ne eadem transversa studia vigebant , neque ea , quae in illis , commoda & humani fines intendebantur , aue
a. vix potest plenariorum Ceneiliorum utilitas de neeessitas melius intelligi , qui me oppositione tacta per Eusebium in ita Constantini inter Imperatores te inium Constantinum me illo tanquam persecutore Ecelesiae resert Lib. I. cap si Lega rapraeepit, ne Episcopi Moiam inter se de ulla re conferrent, neυε ulli eorum in alteritis e trisiam ventirine laterer, is D dias a Conema de commvnuus negotii habare . Addit deinde
Eusebius si ρν evro paruissen , celsastica lege convelli oportebat. NEPUE ENIM, Io M MOMENTI CONTROUERSIAE ALITER IAM PER STNODO COMPONI Os ευNT . Alia plane ratione agebat Constantinus eodem teste Eusebio cit cap. t. Nam is
Saeerdotes Dei , paeis er eoneerdia murna causa , in unum convocabat . Repraesentat eum Eusebius cap. 44. tanquam Principem decoris c unionis in Ecclesia servandae pro ossieto studiosum Ecelsa Dei, ait , racipue curam gerens , A PER DIVERSAS PROVINCIAssaidam inter se dissentirent , ipse velut communi omnium Episcopus a Deo constiturus , Miniis proram Dei Concula ongregavit Produnt manifeste verba Eusebii, ei non esse et monem
de particularibus seu minoribus Conciliis . Utitur insuper Eusebius loquelara sensu non privato , sed publieo , dc suo aevo communi . Viderint itaque illi , qui , quantum ad convocationem Conciliorum attinet, Licinium magis sequuntur, quam Consanrinrum , 2 hoe a Item ansam dant , ut interim Disciplina Ecclesiastica corrumpatur, nec Eeelerum dissensones ei rea res fidei in tempore tollantur. aura Ad probradum quod . dc quanta retormatione Romana Curia ante Concilium Triis dentinum indiguerit , non indigemus alio documento, quam Adriani I. Pontificis In structione data Cheregat ejus Legato anno set . ad Nor imbergensia Comitia missis apud
Goldastum Constit. N. Tam an pag. 43o ser'. in qua haec inter reliqua e Stimus , o Aae antra Sed aliquot am annis multa abomisanda fuisse ab us in Spiritualibus , exeas a
in Mandatis, o omnia denique in perversum mutata. Ne mirum , si Iritudo a Capite iomem, a commis Pontificibus in alios inferiores Halaro , defeenderit. Omnes nos i id ast
Fraiar er eclo soui, declina Mur, nusquisque invia fuas, ne fuit iam diu i qui De re bonum non Di nisu ad num Luam ob rem neeus est iis omnes demus gloriam .a. y ιμ-liemus anhnas nostras ei videargue unusquiAM nostrum, unda reciderisci, a potitia cxilib. iudicet, quam a Deo in virga Moris fui judieari velit tua in re , quod ad nos a
pinet, poliateberis, nos omnem operam adhibituros , ut primum Curia hac unde forta emna es enaltim praeesse, reform/ρων ni fur inda corruptio in omnes inferiores emanavit, ita etiam ab eadem sanitas ct reformario omnium emanet. Ad quod proeurandum nos rant arctius obliga. νον reputamus , quanto universum mundum ui modi reformarionem avidia desiderare id
mna. Quam sine era sui hujus Ponti fiet deela ratio , tam seria videtur fuisse ejusdem de resor manda sua Curia intentio; sed quia non ita post mora sublatus Adrianus proara non potuit, fuce ον ius fore nolnis, inquit vir integerrimus Claudius Espeneam Operum o
a. Si hae comparentur eum protestatione cie servatione Cardinalis Lotharingiae, de eum relatione Franeis ei de Vargas, haud difficulter fides adhibebitur Edmundo Richerio in Hist. Conciliorum Lib. Iv. P. I. cap. a. q. a. scribenti: gruanquam Cnria Romana
S novi Constantiens emporibus oro conatu certarit, ut sudium natostatim Christianarum da
175쪽
a viris piis adeo desidera a necdum ramea obtenta , Catholicae e formationis Capita f. sequenti demonstri, binius . .
olim hie praetermitti, quae Gerardus Landrianus Laudens Episcopus , a Patriabus Cone illi Basileensis ad Henrieum Angliae Regem missus, de Leessitate habendae Synodi &nglis exposuit apud Riynaldum Continuatis Annal. Eceleg AE an. 4, 1. . I. nempe IQuidquid haeresum, qaidquid bellorum . quidquid discordiarum calamitatum, quibus, misere nimium nune populus Christianus premitur, omnia inquam per intermitsonem, Conciliorum exorta sunt . Atque olim sancti Patres , ubi quidquam parum honeste , parum verecunde , parum moderate fieri conspiciebant , Concilia statim nullo interis, vallo facto cogebant in linum neque morbos per egligentiam , aut desidiam excre α, se e re sinebant , nullo sane alio sancitori instituto aut oeumento utilius communi mnium saluti . atque posteritati suae consulere posse putantes. Nos igitur tanto rurri, patrum soboles , sedendo, stantes, o otiosi aspicere poterimas tam exitiosa is tuis, dies magis exere entia mala gentis nostrae dee. M ouod ue plura alia speei alia bie praetermittam hirrumpens ille reservationum beneficialium abusus , successsive auctus .d tantem ad luminum perductis fuerit , omissioni generalium Conciliorum adseribie Cancellarius Gerson, cuius verba damus eap. 7. . . n. t. i. De necessit ite frequentium Conciliorum Generalium pro emendando Statu SeeIeisi eo disserens Andrea Episcopus Magorentis Hispanus e gregius in Concilio Constantiens Orator, Tractatu, quem inscripsi Gulernaculum Concιliorum, Pare. s. in Actis Coa cilii eonstanti en Tem . Mi. . a x o. ia haec verba erupit , Noli propter hoc., quod magnas d caudatas habemus Oppax, non propter hoc, quod baculos pastorales ita, manibus, o mitras habemus in eapitibus d sacris induimur vestibus, ae indulgentias, de peccatorum absolutiones aliis de non nobis damus, sumus Lincti r sed si voluntatem, ne imus Et Christi sumus eius fratres, vel Praelati vel Episcopi a Clerici , iustissimi, boni de rectissimi Sed quia tales non sumus, nec volacitatem Domitia lin, cimus, nec bene vivimus, ne de peccatis nostris poenitentiam ficimus, nee ad Deum . in toto corde eonvertimur, ideo sunt necessaria Concilia generalia, in quibus, si . ia, vi esse eupimus, si voluntatem Dei IEs faeere volumus, inveniemus opera voluntatia, divinae regulas Legis eangelieae, normis, ista tutara regulas, officiorum nostrorum. Mur totius vitae nostrae, extirpationem cuiuscunque eriminis o culpa' introductionem cujuscunque virtutis moralis QTheologicae, protectione n Christianitatis 3 fidei Ca- , tholichae, extinctionem sectae haereticae de adhaesionis schismaticae , reeone illationem dc paeem totius plebis .Christianae, rectitudinem e aequitatem judieii desiustitiae reriis Armationem correctionem & emendationem Eceles a Catholicae. Hae de infinita alia, bona dc sancta opera inve iuntur a saeris generalibus Conciliis , Per quae reputatue, tota universalis Melesia sancta&imma lxta, in qua oo est peccatum, nee culpa, ne is rugari nee macula, luce divina per susa, quae sanctitatem unius cubi eui . scilicet i Ela, Christi euius est sponsa, easto pudore custodit, ut ponitur XXIV. Quam .ev. Logus - . 6. Prosecuitu deinde Andreas stat arti , Papa utu suis officialibus QC rdinatiis bus sibi assistentiris in Romana Curia existentibus , maiori movetur ratione, quod, nunquam est et celebrari seu convocare, aut convoeari seu celebrari nee re Concilia, generalia. Q ita dubitant collationem seu revocationem pensionum de Commendarum, is pluralitatem dignitaturi derieneficiorum ac officiorum , usurpationem reservation unais Tot scopatuum , dignitatum, monasteriorum, d aliorum quorumcunque beneficior im, is absolutionem precatorum de excommunicationum , legitimationem bastardorum EDdi-- pensationem in gradibus consanguineorum de consimilivi reservationum , quae sunt
fictae per Eeelesam Romanam dc Curiam contra ivra scripta de authentica in libria, Decretalium dc Decretotum sanctorum Patrum posita, quod talia dc similia limitentu eis de reducantne ad jura scripta ante tempus Bonisaei Papae III. Et quod collationesis beneficiorum, episeopatuum, digmeatum ae monasteriorum, de electiones &confirma-- tiones ipsotum devolvantur ad ordinarios iuxta tempora aliorum Pontificum Roma H norum. Et quia, e dictum est, vident adversus se Statuta generalium Conei liorum in praedi tis de milibus, ideo abhorreat genagalia, Concilia, nec solunt ea esse aut sere in militanti celeua
176쪽
CAp. I. g. 3. DE CONCILIIS 1εβ. XIII.
inrearis Nationibtis publiea incusari, par Tridentinum non sublat 1.
Sed eamus in singula, videamus in quibus capitibus inde a Concilii Constantiensis Basileensis temporibus viri boni , pii, quin' integrae Nationes, lapsum Canon ca/iseiplina, relative ad Curiam Romanam, incusaverint , reformationemque optaverint,
imo magitaverint absque eo quos ea vel in Cone illo Tridentino decreta, aut aliunde hactenus obtenta fuerit; quae proinde altrrius Concilii manum, vel aliud quodcunque eia gale mediim adhue desiderat, idque eo effieae ius promptius ue , quo majus est seanda-Lm, quod iisdem abusibus, qui nullo temporis lapsu iustificari possunt , causatur tam Cathol eis, quam catholi et . qui posteriores di eunt schisma esse in celesia, non ipsorum voluntate, sed Dorum facto, qui, ne vetus sanaque diseiplina omnibus Ecclesiis re stituatur, totis viribus obsistunt. Qua in re num illi recte ratiocinentur ego quidem nec asseveravero, nee credidero illud nihilominus post Adrianum Papam VI iam laudatum post Claudis Espencaeum M post Auctorem Consultationis de Capitibus rei ormationis jussu Ferdinandi I. Imp. edi eae mox recensendos, asserere non vereor, primariam causam immanium desectionum ae eulo XVI a Catholi ea religione factarum fuisse, dc obstaculum reunionis modo esse palpabiles illos abusus Pontificia aut horitatis, quos ex probatissimis Seriptoribus ejusdem Saeculi Ut jam reseremus, quosque in hunc usque diem perdurare, nemo harum rerum prudens negaverit. Seio, quid ad haee reponant Romani illud nimirum, quod Cardinalis Palla vicinus Hist. Concit. Trid. Lib. II cap. 7. n. 4 ad Gr vamina Centum a Natione Germanica anno 123 Adriano P. VI pro emendatione proposita, de quibus mox se ilicet His omnibur sularι si indulsisse Pontifex eius antharisas .eserta aeuissor, o dum oeuperandis Iairis, , reem tiliandis Metitis sud νε , Mequentium sibi Germanorum Aurissitum a Iuram fecisset. Ergo tanti valet authoritas Papae , non quidem νnxina illa, iura Divino obtentari de hae enim minuenda in illis Gravaminibus, in recensu abusuum, quem hi instituimus , nullatenus agitur sed quomodocunque parta, ut potius Laici in perditionem euntes dimittendi, dc Haereticiaeelesiae non essentreeoneiliandi, quam paeis amores ne dicam alio iure vel titulo quidquam remittendum ab aequisita illa potestate , atque hac exercendi ratione , utcunque populis gravi, de non consormi antiquis Canonibus , sub quibus Ecclesia magis floruit, de sua pace gravis est. x. 3 Querelas a Ciero Nationis Germanicae adversu gravamina & infractiones Concordatorum in diei Confluentina anno 4 9. propositas exhibet Leibnita Cod. Iuris Cent.
ι-eficiis etiam maior bus da regendo Eeelsas parochia L s, e fias tiratas oris misi strando pricitor Oeelsastica saeramenta, inpra iudicium tibertatis facularium Ilericorum,or rect ..uparoeia alium Ecelsarum, etiam in ra indicium aeularium Ecclesiasticorum. et . Irιm impetrantur a S. Sede Apostolica exorbatanisa rivilegia , ex σmtriones a iurisdictiona ordinariae aliorum Prassarartim eant ν eorum prascriptam eo uettidinem, in ossen famis iacturam Ct
ν, Laetilaris. Postremum hoc repetitur in Gravaminibus Centum Nor imbergensibus anni
a. In Epistola aesii Regii ad Maximilianum Imp. adhortatori , ut abolitionem
Gravaminum nationis Germanicae apud Pontificem urteret, de anno Iso . apud preherum eripi Rer Germ. Tom. l. pag. 377. Sec hoc ait, Deo gratissimum animabus salti risertim, tua tirem Asa messari imprimi honorificum visum est , si a fare ansa sede Apostoliea
177쪽
das aiae unanieatus in dives collegiir, inter eadem Romaniis mi moenia sitis, MIdemque pingues paroehias, qualicunrue dispensarime, na dicam in partima, a summi Ponti Mibus se
conjectiturus eum tot anor. reatuum, aut celsarum parochialium qualibet afre ius a. uiris que Iuris atram pagina uentratum, mo Doctorem, Maesto Marti nutrire posset, adeo ut
tuli singulis σιη' ιurenti. 3. In deeem Gravaminibus Germanicae nationis, d S. R. I. cum remedii sis vita. mentis ad Caeseream Milestatem an isto apii Frelierum cit Tom. II pag. 37 r. a 4. r.
Exemplum. Munnrimnsi r Ecclesiis. In Epistola Caroli . Imp. ad Adrianum VI E
pam de anno feta apud Coldastum Conli I n . Tomo uno p. 44'. dicitur, unafar, quaa .m Antistipes Rem Pontifici solvere eoin everunt , ab origine ea maxime ratione eonee s esse is hiatu ad yeeuntis C Arist fido hoste arcerentur . Idem repetitur in Gravaminibus C. Nois rimhergensibus Art. 7.c si ro Causa , qua in Gενmania, in dia etiam doctio, τι iu.icessun3,
nium Papam serabens valde improbara videtur in Frederi et III. Iinp. vita inentis, quae tempore Concilii Rasileensis a Statibiis Imperii Moguntiae in publieo eonventu suere deliberat , de hae materia sequens proponitur Capitulum XIl. Irem quod in parribtis nostra n
rionis qua aettra riat ne merst a Crursa distant , omnas eatis , Matinibus , ne non Electionum Eeelesiarum Sed Mess. Deci medi te subiectarum excepti , in partibus terminentur .
. Decem illis Gravaminibus subjun ta sunt quaedam remedia moetaroli Mixi miliano simul raesentata in his vo . . Si Casarea a sar eo fultum visum fuerit, proponatur
summo Ponrisei re sacrosancta ei Iosia Romana quod νave imo inreserabiti sit nationi Germantea , med tantas expensas e molestias patι, tanta pro confirmatione Arabiepiscoporum ut Leopreum inferre annatas, rasertim gaea in Epise aribus quibusdam suco empMis aucti, in quibuIdam vitear esse dicuntων , β 2. Nam Sedes Muxnrina, e celen , ol solum de di deram multa serenorum erum Midam illis electus dare retineret, equa qua acinor. rem suam per aret, electus post eum , eonfirmationis eupidus, Io προπιν timui Sed Apostoliaca esse en antiquam summam, pura docem miιlium florenstrum D nae eonfirmationem impa-νναν peruit , nisi e reliqua eram millia simul reἀderet, qua adhue extabant, a suo predec fere AEdum persoluta e 6. 3. Sie ει eogebatur dare viginti mulι forenorum , qua trem induis vii in ristrum ea mera signara Marci e usque ad uestra ararem a singulι Arehispisco ιι ex Ha d nedu Qvigint milua, facti viranti quinque proptιν-ου e, icta , e novos Pent eum familiares Tandem exeravit ramma usque ad viginti Irarem millia qua Archiepiseopus Iac bus tegebaris nuper parsolvere. Miris erat ominus ourifex, velut pis pater, si μIiarum Mormn amator, T fidelis a prudens Pastor, exm filiis suis Germanica narunt agat ne propediem vel tu Mnιυersos Chrs Saeerdotes perseeuti suborias, , vo cinstar Nohemorum pleriqω ab Eee esia aferant Romana. Huic Coneilio addictum insuper exhibitum sequentis Rubri Remedium pro Cititatibus Imperι animarum Dixta in eo . . Si follieitan e Cafared Massare , a Seά Aρσι lica inpetra retur, quod yria Archiepiseopu Meguntinensis impetravit, ne quis aetneus tu Civitatibus moerii simul post haber Canonicatus aut ineaνias in diversis .iusdem Civitatis celsis , sed ut singula in Maulas distributioine deservεν ni tum minuere tu liter, c publica magis sentirι eammodum, plures ossi, meris e fidei utiles, promoveri possent, plur/s Missa ιλενιntων, e omnis divinus ultus alacrius e GudabiIius erageretur. Sicut ἐν Basilea , Sprea exemplum adduet Uf. in utraque enim Clitrare niallus simul in diversis Eeelsa plura Canonicatur aua uarias ex sancti ima onoet Adine os ere orsa deoque utrobique religio . disinas ulrn e regio foret. Idem inconveniens etiam in Concilio Constantiens allegatum sui a Petro de Alliae Cardinali Cameracens in miris da Neeestata reformationis celsa in Capue e in membνis v. XIX. ubi infinitae dispensationesis etiam mirabiles. dc sine uitis eunque ordine atque iustificatione ad obtinendum beneia ficia incomparibilia , non habito respectu ad personas quibus conrederentur, hactenus emamrunt cedentes visenter in divini cultus diminutionem is animarum pericu - , losissimum det timentum. Et propter oportet etiam removere istas abusi eas, indiscretas, gratia sis dispensationes, veritis dissipationes quae ambitionem plurimum augent,
is cultum divinum minuunt, & animaru in perieula etiam indubitanter adducunt se Di.
178쪽
endit i tu in Germania obtinere, quod unus plures missi habere praebendas. Sed e hine dispieitur , hune usam se magi abulum Mundamentum habete in reprobatis dicvensationibus super pluralitato beneficiorum, ne a non ea ausa eoncedi selitis. Post
3.1 a Maximiliani I. edicto anni is in de abolendis quibuidam Germanorum Grλvamianibus apud Fre herum cit Tom II pag. 72. inter alia dicitur Manifosissima experii su
si nibus grav- sia toena erimini rasa maWsaris, σἰ ah ma rast a Difensa. si sanxit potest. Saecularis onsormiter ad sacro Canones quando. ex altera parte auri. horreas Ercle saltie xdxersus sanctissimor in Canonum dispositionem indit serenter pergie dispensare. 6. Cire id tempus Paulus Langius Monachus in Titieens Chroni eo apud Pistorium,
sua perusima. Moguntinensis Arahioiscopalis eclosia, ob eas νει causalao maximis e permulsis onerata si debitis, vehemεαρὸν exhausta. Omnia hactenus recensita gravamina Statiis Imperii anno 121 in Comitii Nor imbergensibus repetierunr, eisque in suis ita dictis Gravamisibur Caintum alia addiderunt, in quorum pilogo ita demum perorando, de ad Pontificem supplicando, eo ludunt tri od si antimoata mara. tqua ar vamina in prasia
ut rempore, non etiam exus, s actilis sublaια atqMe abolita re abrogata fuerine id Pad Impari Romani statvis lais futurum minime uspissetur, augurantis veri tum sanis Misarem Pontoseiam latre nodώM, radicta Venrissima atqua intolerabilia enitasqua non penda onera diurιu ao nriti perferre vella, meque tolerare pes sed νε ipsius iniqui re r.ecessitate hue eos adu , αἰ atquce palli, pro eorum raptu ae in austria, di aliis commodioribus ferra iis di modiis eoalaandi, vestigan i, a consultandi, quibtis tandem modin, quaar re , qua denique falertio, onerae atque praua aum fura memoratorum exonerari, liberari a randem in proinam immunitaram e lib.Narem geri, atque indicari possint. ωema
179쪽
r. Sed videamus, quid Itali d Romani, itaque Ponti fiet Ministri, de ab usibus iii
Curia vigentibus sentiant. In Consti de emendanda celesia noras ad iussa aut tolli. Pp a delectis Cardinalibus d praelatis conscripeo, eidemque Pontine reverenter obla eo observantur sequentia ara Non putemu nobis licero is mora in Logistis eelesiastietans Venti de ea Mari neesaria; nulla namqua perniciosior eo uetuis, saeam legum inisse. - N in litora inrisie εν Christi ricari A MIM Orestari etavirum orsaris 3.i-
s. In Conventu piseoporum Galliae apud Melodunum, anno sat habites, de jure, quod si bicis rerent Romani Pontifices in Provincias i c Britanniam Gallieam, apud Baialuxium Miseel laneorum m. UII pag. os seqq. piseopi e mandato Regis congre-
180쪽
In Consultatione de Capitibus reformationis in Tridentina Synodo propositis aeuero ponendis, iussu Ferdinandi I. Imp. instituta, apud chel hornium mora it. Hi 9. Feci.
Literar. om. I. pag. 4so seq. ponderantur sequenti s. Tames Romanus o ris maximam abeat ispensand potes, tr m trAEsertim in his, qua in is positii fiant , ramon
ro. In lencho abusuum, corruptel. rurn ve in ciles Romana, jus Ferdinandi I. c Maximiliani II. Imp. a Gregorio Vicilio conscii pio, d Via eius regia subjuncto
pallium num quant multa etiam itissima cu usqueatit m vendisti pallium num quant multa erιam itissima en usque latifundia, centra ausima Canones Gregorii M. e aliorum ur hodie nihil aliud sit palIi νι emrιo, nisi Germania
11 DClaudius speneaeus, vir natalium splendore eruditione M sne era pietate LIustris, atque Paulo IV, Pontisci adeo probatus, ut parum ab suerit, qui Cardinalitio galero eum dignatus esset , ut ipse refert in Epistola ad Cardio..tem Colignaeum pirum vioriam M. 933. Qtestatur bitanus s. Lib. I. u. a. Is inquam, spencaeus Commeritat in pauli Epist ad Titum cap. I. Opp. pag. 478. eqq. ara Annon , inquit,