장음표시 사용
201쪽
erit cla rassumpserat. Dixi igitur illis IM, oena pradicato baptizare; θ sicut mmma Paris ira ossa mitro vomo eum commissione de mandato generali , ut sicut ipse abutea Patre generale mandatum docendi, instruendi, & convertendi mundum ad cognitio nem veri Dei, cla ministros ad hoc necessarios congrua aut horitate instructos deputandi; piae cecessoris succedere, nisi ostendatur, is in suecetare legitime es dicta esse.
S TITroo CBuMATIS TOLLATUR OCCASIO c. Ad de Natalis Alexandri Mis Iectis.
a. In ipsam ergo Apostoli eam authoritatem Episcopi succedunt , ita nimirum . ut quidquid potetatis pileopalis, id est , ad regimen Eccles spectantis , Apostoli habuerunt, id ab ipsis in Episcopo transissum sit. Ea ero, quae Apostolis non ut viseepis, sed ut Apostolis sunt propria, neque debito Ecclesae regimini administrationi sunt nece Liaria nisi forte ad tempus, in Episcopos non transierunt uti sunt qualitas testium immediatorum Resurrectionis Domini, electio ipsorum ab ipsomet Christo facta, plenitudo sciantiae, donum linguarum, miraculorum c. a. Domnibus & sngulis postolis dictum ess ctui ui ligaveris . otii ni sis . ι Nullus quoad hu altero superior aut major est , nullus alterius hae in parteius & potestatem limitare aut restringere potiest, quippe quae omnibus eadem plenitu dine data fuit independentia. Quoad hanc lan. solvendiqua potestatem nihil misi immediate aut extens obtigit Petro, quam Icanni, aut Andreae. Idem est quoad aeuia
talem annuntiandi Evangelium Eun es ergo docete omnes gentes, aptis, ante ore. Pro reis
liqui Apostoli instruxerunt' ordinarunt, aeque bene ins fructi, missi Ic ordinati eram . ac qui a Retro Illi eandem authoritate re independentia loquebantur, qua hic. 3. Ex eo, quod omne vise i succusare Apostolorum sint. S. At ERONYMUs in Epistola
ad Evagrium, relata apud Gratianum Di R. 93. an. 21. AEqualitatem piscoporum maximarum d minimarum Civit tum adstruit , ibi: bisunoia fueri EρMeepus, sive Roma sua EMIMιώ. . Conflaarmapoli , sive eti/,sio Alexandria , siti Tanis eiusdem merisi. 1 domis e Saram rii. Cui consor me est illud S. CipRIAM apud Gratianum Causa , Quaest. 1. Can. f. piscopatus unus es, u1us a sinauli par in seIidum tenetur Uide supra cap. IlI. f. r. Haec Episcoporum pIena potestas, seu ut Synodus oletana octava loquitur Mifeο- palis Emisonti di a xctorisas, septem ad minus saeculis maiasse videtur se ilicet usque ad irruptionem salsarum Decretalium. I Non conliat, quod . Petrus cuivis A nostolo ertam nationem aut i popillum, prae dicatione sua convertendum, assignaverit. Hae assignatio aut plane non fiebat quocunque eorum hac in parte motum seu dictamen Spiritus sancti sequente, aut eadem olimgiali postolorum consensa definita. Fuere quidem iam inter Apostolos Christi istipulos nonnulli certae Eeclesiae alligati attamen hae adscriptio nulla inter Apostolos
essentialem differentiam induxit, uti ne inter Episcopos de corum xv thoritate remissi Be ad gubernandam Ecclesiam quidquam di in inuit. N ili, impedit eadem piseoporum ad certum populum adscriptio, quominus iidem vocati cens, an tu id impendendam omnibus fidelibus pastoralem curam , dum id necessitas aut salus populi exigit vid. ix cas . na t. s. 9 Itaque Episcopi in administratione suarum Erclestaru n nihil Iure divino recogno-stunt reset ea tum Papae. Secu est de us, quae Canone d Observant ι ex particular
202쪽
bus causis summae Sed se eelatim reservarunt, quaeque inter huiu sedi privilegia maxime Patria et alia , numerata sunt , juxta illud Concilii Chalcedonensis: .dis intoria Roma ouectar, illa impar rer Parras iure privilegia ribueru Uid cap. III. . s. n. r. 6. Uere scripsit Petrus Collet Institur Theia Tom. a. Trin. a celsa Quam . p. m. ars , S. GREGORIU M. Epist. 43. Episcopi Universalis nomen an a profanum , suisis perbum , sacrilegum reiecit non tantum G tantin Volitano, sed etiam a Romanois Episcopo iuxta illum sensum, quasi unus oret in orbe Christiano piseopus , a quota suam aeteri mutuarentur authoritatem qui profecto sensus absurdus est. Omnes enimis piscopi pro Christo legatio junguntur; omnes sunt a viνitae fana positi errea Ecclesiam, Dei; omnibus dictum a Christo Accipito Spirit- sanctAm quorum miseritu Mearn e. , Ad hune sensum respexiste S. GREGORIυM demonstrant :e ipsus verba Epist. s. adis Ioannem Constantinopolitanum diu indignum re ege fatebaris, ut Episeox duadebis a di, ad in qua u.illenae perductus es, ae DESPECTI FRATRIB S. Episcopus apparas SOL M voeari. Et infra rationem reddit, cur nullus Romanus Pontifex sibi titulum παιον a. ., Episcopi, assumpserita Ris , inquit, si sibi in inti arus gradu abriam singularitaris, arriperet, an omuibu Fratribus metas ιδενδι- Uerba S. Gregorii dedimus ean
r. Dum ad saeeulum usque nonum piseopi etiam Hareis titillo Romanos omisse compeIlassent hi nomen illud sibi hactenus eum reliquis Episcopis commune , nune ais stidire incipientes Patris titulum eum exclusione fraternitatis praetendunt. GREGORIHI U. in Epistola ad piseopos Reen Franeorum, Romano, inquit, o risse scribores ciniarrariis eum in raratione nominibαι Epalla ιι, FRA TREM υἰolueris PAPAM, iam e-- gruentius esset, Iolam ei paronam revisentia- exhibere. Bibilioth. Patrum maximae o .aIV pag. 33s. Equidem turba Canoni starum, in utramque partem disputare adsueta, dum Quae stionem proponit An iuri Idictio piseopalis i--δ- a Deo sit, an me/iata quaedam pro utraque sententia argumenta, multosque hine inde stantes pugiles produeit; sed nocia gunt omnes, praesertim regulares Couorum singulare hae in Liaestione tommodum veris situ Laperte satis, si neere dc distincte E pluribus Romanarum partium autoribus hie pro exemolo damus unum ex elebrioribus, se ilicet Franciscum Schmalegrueber, qui Deia cretal. Lib. I. D. r. n. a6. pro mediata processione jurisdictionis Episcopalis se elotia vcns , OI num. v. Sed renodum est, ait, potesatem iurisdicti-is, uam M. viserin, Adem ara immieviare ab ECCLESIA se ROMANO PONTIFICE Uerum hic mini me e nn funis dendus erat inris cum Eeelsa Utique ab Eeelsari peio quam omnem aeram po testatem resissere probavimus v. I. u. 6. iurisdictio in singulos Praelatos, a summo ad infimum usq te, pro a portione dimanat a Ram. -'ifex hujus assignationis seu traia ditionis merum instrumentum est, idque a se in him vel septem saeeulis , ante enim Epi-icopos nec per eum creatos, nee confirmatos fuisse, o innibus notum est.
assis do immodiar a Me mediata Episcoporum authoritat . m Concilia ν dea momoposita , ne ramo aperta infinita Dir. Argumenta, fucis irram' u partem proposita fuerunt, ero tur edi moramin.
Ipsa ridentini ν nodus sess . XXIII. de ordine ea με asserit, Episcopos in aetim in su eum successisse. Oui et to negatra Episcoporum authoritatem immoriare a Deo esse, de bet et ii sustinere , suam potiolis authoritatem, non fuisse concessam proxima a CMLs , sed a Porro ramo si id. Pontifex censetur Primitum suum eique cohaerentia iura, uiora habere a Deo, quia os Deeesse Per i quidni Episcopi etiam suam inde aut ho-τitatem proxime trahent . eum seque sint succetare Apostolorum hae quaestio magnorum in me inorat Cone illo avsa motuum . quoτum historiam in ompendio 1, iis mus ex Natalis Alexandri M. Eee in Tom. s. Dissi, a. m. a. 3. , In privatis, inquit, The , logorum d generalibus Patrum coetibus , diu multum, aeriterque diseeptatum sui tris A Wisivi Jων Divino in Eeelsa sint instituti Quo iure in fui Eeetosius soro te ea.4 ues Episcoporum institutionem 1 residentiam iuris esse divini mispani millique, Praesules proprignabant. Itali pro eontraria sententia tanquam pro aris sc eis certari bant, Romani Mati seis aut horitatem imminui falso arbitrati, nisi Epistopis ram,
203쪽
testatem a iurisdictionem ab Apostoli ea Sede precatio obtineant, sintque, ne Chria, si sed Immm Pent ei vicarii veritique, ne summus Pontifex dispensare de reside A tia non posset , si Iuris Divini definiretur Theologos inter Perses ero Domini eanusia institutionem a residentiam piscoporum Iuris esse Divini ad obitum usque defen- , di , ae lethali aegritudine ridentini decumbens, travem ae luculentam ad tumori seripsit Epistolam Didaeua amis Me Iesu supremus Moderator, institutionem Epiis, scoporum non esse Iuris Divini, prolixa Dissertatione aggressus est , eujus summam is exhibet Pallavicinus Lib. is e p. 23 Demum agente Cardinali Lotharingo, plu-- ribus vicibus reconcinnati Canones . septimus ch octavus, sub ea promulgati sunt soris, ma, qua nune habentur se post scilicet illa quaestione, de qua variabant Catholi e , rum sententiae, An Episcoporum auctoritas ciurisdictio Iuris esset Divini maeretiis eorum errores dumtaxat damnati sunt, asserentium Episcopo non esse rer0teriasveri is est , piscapor, ut authoritata Roman P-ri isti as muniων,-- ego legitimo aeteras, Discopos, fecnmorrem humanώm. In explicatione vero Catholicae doctrinae sacra Sy- , nodus declaravit Episero , Qui in Apostolorum lotum uetessotini ad me reticum ζων. is nem praestu tertinere, κροώσι AM AEsau ais a Spiritis an ero Vera Eeelsam Dei, ere. De residentia vero visum est sancti Synodo definiendum non esse . quo iure ad
'am Pastores tenerentur, propterea quod complures anum inde arripuissent damnandiri res antea gestas,in justam absentium Episcoporum, ut scripsit Cardinalis Lotharingus, in literis ad Britonem secretarium suum eum ornano Ponti se communieandis. Sic porro incipit meretum: Cum praeut divino mandartim si omnibus niια animariam is eura commissa est , es suas gnoscera ere. His verbis coneeptum Decretum est, quibus, veritati, Conciliique existimationi consultum esset. Ubique enim iam conelamabatur, is Patres am non posse ferre se a Dicinam, sed neqMidam audis pinquit Cardinalis Lothari gus ad Britonem Secretarium suum cc rerum suarum in Romana Curia Procurat is rem additque quod Mantum scandalum assere pos hi nostris calamitosis remporibus, auis
is tit isteremus, residentiam esse Iura divina Daud plures quam sex aut septem in di- endis sententiis ita exorbitasse testatur , ut dicerent Episcopos iure tantum positivo, QCanonicis constitutionibus ad residentiam obligari. V Adde supra Q. . . . I. Iuvat hie paucis repetere potiora ex iis quae de Divina institutione Iuris v authoritatis Episcopalis in Tridentino a Patribus in utramque partem disputata sitiere Pro affirmat va quidem ara dixit Ioannes Fonsee Theologus Arehiepiscopi ranarens :Si eredatur Papa esse instituto a Christo Iris , quia dixit Petro Matthaei XVI. v. s. Tib dabo laver regni eaelorum Ioannis XXI. v. s. Pasce agnos meos credi non minus debet a Christo aeque constitutos esse piseopos , eum omnibus Apostolis dieeret
Matth. XVIII. v. s. Ioannis XX. v. a. uae tinatio alligaverisis ope terram, erunt in rara ct in caelo Θα Item Mare XV l. v. s. Atinios in mωn m niversum radicare vangelium emul reatura. Denique Ioannis XX. v. i. Sitti misit me Pater, is ego mitto τον.
Proinde si papa Recedit in ius Divinum Petti, Episcopi pariter suecedunt in us Divinum Apostolorum. His addidit Fonseca textum Act Apost ea p. XX. v. 28. Uuis vos ἄρ ritu sanctus Episcopos egere Eeelesiam Dei. Quibus denique subiunxit ex eo , quod Episcopi creentur per Papam, seque parum sequi, illos suam a Christo institutionem non habere, quam quod suam summus Ponti se obtineat a Cardinali sus, a quibus eligitur Bartholomaeus de Martyribus Archiepiscopus Braeearensis, vir vere sanctus, lassinuit, potestatem piscopis in ordinatione traditam nulla humana authoritate tolli posse et xne non solum complecti ea , quae sunt Ordinia, sedis quae Iarisdictionis, ex quo illis dum conseerantur, grex assignetur eondueendus de paseendus; ipsis quin imo, laribus Episc pis Urbem a nari , manifesto argumento , piseopatum sine populo , dc iurisdictione in eum, non subsistere Cui accedit, quod in traditione pedi adhibeatur formula ιψε baeuium Pas Maiis incιi me leti ieet in signum potestatis eorrigendi vitia. In traditione annuli dicitur Ecclese ei dispensaν . Per traditionem Evangelii mittuntur ad mari- e. um populo , rerum cura commim. Demum in fine Conleerationis in orationes Deus
204쪽
omnium delim Pa te ReΗο θα quae deinceps in missati Romano pontisci a primpliata ti dieitur, dirigendo verba ad Deum , quod olu.ri , ut hi Episcopus ει i. a Ut . Addidit Braecarens Antistes , Innocentium II l. in M. a. . de Troustae Epig. di cere, quod matrimonium Spirituale inter Episcopum QEeelesiam sit vinculum a Deci institutum, nulla humana potestate rumpendum e Nee minus Segoviens Episcopus sustinuit . inde ab Atostolorum tempore Episcopis urisdictionem semper ab Ecclesia asias gnatam tuisse hane traditionem Apostolies esse oti tinis. Constare insuper ex Ecclesia- ille Historia o Patribus, quod piscopi inter se communi ex verint de iis, quae in suis respective Ecclesiis agerentur, in ordine ad obtinendum Fratrum suorum approbationem fis idem 4 sumnis Pontificibus observatum intuitu eorum , quae Romae fierent solitos etiam Patriarchas mittere ad Episcopos circulares litteras , quibus de sua eos ordinatione, fidei proseisione certiores facerent eodem quoque more Romanos Pontifices usos esse respectu reliquorum Antistitum Fortius idem thema ursi Georgius ischovid Seniensis Praesul . cui mirum videbatur, noveri quae Ilionem , an Episcopi a Christori stituti sint. ab eo iurisdictionem sacram obtinuerint di i eorum , a jebat , authori tax
non veniat a Deo, neque illa Conciliorum inde poterit derivati, haec quippe aliud non sunt, quam Conventus' Decreta Episcoloruin . Si humana solum singulis tribuatur aut boritas, elleatrum non muram limana maiorem Delusum ergo iactenus esse Christi num orbem, quando Generale Concilium ei pro post uin sui privilegio inerrantia mnni.
tum, tanquam certum remedium mendarum controversia tum fidei Sejam quinque mensibus Tridentini subsistere, in ea persuasione, peia hue huic Synodo applicandum esse atque Hierosolumitanae ab Apostolis congregatae, illud Act Apost XV. v. 2s. Visum sutris ui sanct εν eι . Regessit quidem ad hoe in Concilio Didaeus Lai nec ea verba primae Synodi narraris solum diserri , non di positivaci deinde ad id, quod a quavis ἀniversali Synod exspectatur, sussicere, ut sua Episcopis a pontifice conferatur aut horitas ea ratione Synodi dc finitiones non agnos ei legitimas, ni quatenus probantur Ponti fiet, eui Spiritus Sanctus assistit . At in hae suppositione manebit verum , Coue illi authoritatem non esse aliam , quam unius Romani Ponti fieis; quod teste Seniensi Episcopo oeque sibi persuadebat , neque a saero ridentino eonventu exspectabat Christianus orias, de mente Pontificis eirca controversas eo tempore quaestiones fidei iam ante satisi tu irmatus. Et si inepta Lai nil observatio in mox citatum locum ex Actis postolorum atteiriatur, parum nobis proderunt exempla postolorum ad formandos Episcoporum mores, in illorum Gesta ad finiendum originarium Statum d formam sanctae mitrae Eeel
si aes his me neglectis, pascemur sophistieis distinctiunculis.
i. Amplissima ratio, quam eadem de materia dierio octobris 36a in contrarium habuit mox la satus Iesu itarum Praeses Generalis , ad sequentia Capita redueitur ' manum Pontificem, tanquam generalem Dei Viearium, lyetro uecessisti in uni νersalit te sacrae dote stitis quam ille minoribus Praesulibus, prout Ecclesiae judicaverit expedia Tri . . t y0 uJe quidem Deum , ut Episcopis traderetur erta portinaeeles assi ex iurisdictionis seu trifcψult alia multa, de quibus tamen immediate non disponit: Etiam in Scriptura e umerari otes s rvi boni, neque tamen inde confici, servum quemque ab hero ipso consti inendum esse Episcopis potestatem iurisdictisnu non infundi per conse-erationem , sed per simplicem collationem, quae cuivis Clerico , imo laico communicari valeat Illos quidem esse post lotum successores , sed in potestate eosecrano tantum: verba Christi 'Me oves meas dici quidem sui me cunctis Apostolis, attamen non , omnibus, sed in uno Petro , a quo , cui integrum gregem pascere per se ipsus poterat , reliqui postoli huie operi ad ovendi erant : Positos quidem esse a Spiratu sancto Epire opos ad rewndam Ecclesiam Deri sed mediate, uti constituuntur Magistratus laicit In Romano Pontifice jurisdictionem est immutabilem in Episcopis ea in variari, dc per Papam reli ringi, non quidem ex re pro mero hujus arbitrio, sed et prudenti causa AC Verum quid hoc est liud , quam illud thhori, quod in quaestione vertitur, saepe variatis Phrasibus multiplicatisque verbis proferre, i, in fine ne minimum probas . Hi mequiisdem iudice, sunt fructus pinefa , sentis o una a infelisi lilius tum Phil hia, rum Arelegia, quae tellibus actis Cone illi re ensis anniis. . in scholis reeura; su. una ex ausis haeretum Saeculo XVI in Eceles ena arum. a. Memoravimus supra ex Natali Alexandro, di aliunde ex actis Cone illi Tridentini notum est , pii copos Italiae quorum 8 . in eodem Concilio sedebant. cum Synodus
205쪽
CAP. VII. . DE IURIMIS Mahim Tridenti inim definiret, Episcoporum Institutionem di Residentiam esse Iuris Diviani. Secretum motivum huius Italicae concertactionis, quae bilem tam juste movit egregis Cardinali Lotharineo, insinuat Io: Petrus Giberi Cov. Iuri can in Proriem Part. r. in ara sect. 6. p. 72. Nempe , Cupiunt illi, ambiuntque officia Curiae Romanae perinde ae, Episcopatus, voluntque illa cumulatim possideres. Volunt quoque Cardinatatum , eis, gationes, Nuntiaturas conjungere cum Episcopalibus . Porro , exoptata adipisci queunt, nisi Ponti se eos pro beneplacito suo dispensare possit a rescientia secus eo is seientiae stimulus urgerentur . Quia bi conscii non sunt aliquam necessitatem , aut , e, identem Eeclesiae utilitatem, semper requirere, ejusmodi dispensationes di quam, vis exiguam habeant eo nitionem dignitatis Iuris Divini, nequeunt ignorare , non ia, cere Pontis ei ab eo dispensare pro arbitrio suo: redentes autem Pontificem esse Ilia, ris Ecclesiastici postivi Dominum , parum eurant Deum dispensari absque ulla Canoia is ni ea causa , sed ipsis ad seeuritatem conscientiae susteit ἰ, ut Pontifex eo dispensare, velit, sue ex mera indulgentia sue ex alio humano quovis motivo. . Finali terra vere diei idem elari Giberi, Christum celes suae non promisse. sores, ut omnes veritates revelatas simul ips detegeret, sed Iuccesve, prout ipse volet Ecelesiae Historia nos compellit, ut sc intelligamus d exponamus hunc locum Paraelis
Maerin Spirarus, quem mittet Pater is nomina meo, ille vos daeeιι emnia , qua dixero vobis. Con
fer supra cap. 6. q. s. D. II.
RUM arn Farnanus omnem rurisdictionem a Papa in Episcopos dimanare sustinos. Misopalia xra in alioriam Meιυ7bus exertori faciata Romano Ponrasci uno im
Fagnanus ad e . a. . da O .yxLind. n. so favore iurisdictionis a Papa in Episcopos defluentis se ratiocinatur se in texto saero es. XX. Arrendis υιιυ c, mυιrso gregi, in is quo Spiritus sane Fus vos posuit si eos reger ECCLESIAa Doci aut verbum illud celeia
is fiam volumus intelligere de Eeelesa niversati respectu singulorum Episcoporum , ita ueis quilibet Episcopus sit postus a Spiritu Sancto ad regendam Eeeletam universalem. N 'o est erroneum. Quia haec potestas data est soli Petro Apostolorum Principi, dc Ro- , manis Pontifieibus illius uecessoribus alioquin tot essent Papae, quo Episcopi con- tra unitatem Feclesiae, δέ Catholicam veritatem Aut volumus intelligere Adictam, aut horitatem des aularibus Ecclesiis, ita , ut quilibet Episcopus positus si a Spiritu Sancto ad regendam suam Ecclesiam particularem , ita concurrant ora te collecti ο, ad regimen universalis Ecelesiae a d hoe smiliter est falsum , quia mirilaus populosis postolis non divisit, multo minus Episcopis illorum sueeesshribus, sed dixit omni
is limitationem. divisonem iurisdictio is suisse factam imi iurisdicti ovii fuisse fictam im me a te a Carasto , cum exis Evangelio haberi non possit. Superest erιo, ut Apostolis re aliis Episcopis Ecclesiae, is subditis di consequenter iurisdictio praefinita fuerit meriare primum a Putro , α deinde a summis Pontificibus ejus seeeesibribus . te, ita Episcopi constituti sunt , Spiritu Sancto ad regimen Ecclesiae ..ia. . tofis D e, quae sinsulis tribuitur rei prae, finitur ab Ecclesia Romana. Nos adversum haec, probamus supra ap. t. 6. i. num eumque indivisum a Chri l loci si tutum esse Episcopatum, quem omnes Apostoli, dc post eos piscopi, enuerunt moli/um. Hane doctrinam . quam accuratissimi neologiis Canonissae equuntur, egregie firm ne relati per agnanum S. Seripturae textus . Divisis postea dioecesibus quod sub Apostolis fieri coeptum de his enim iam ieeuia , quod landarint cclesias particulares, easque creatis a se piscopis commendi rima exemplum habem, in Apostolo Paulo ad
stum . mans quidem Mi νia illa prisorum Ecelesae Pastorum sollicitudo de obligatio, sed ne praejudicio utium euique piscopo in suo discica , id est d, Ecesi, privative attributorum. Singulis Pastorua, ait S. Cyprianus, porri gregii fui adscripta, Quam VAE nn 'Muque, rub. ep. Fuit ha, disciplim confusioni tollendae visa adeo nee e fla- ia ut Ecclesia variis Canonibus eam stabilieri , ac frequenter exereque piscopis i terdixerit in aliena dioeee quidquam sere vel ordinare . Plures antiquos Cationes in hanc
206쪽
hane rem profert Gratianus Coaef. m. ctuast. v. Pertinet hine prohibitio peraeque ad stoia mans Pontifices, qui in aliorum apiseoporum dioecesibus nullam immediatam Misa palem iurisdictionem omperere tot rgumenti hoe opere orobemur. Dixi Misopalem uis risdictionem Cluti quidem diseretiore iseernendum est sus urseopati Romani Pontiscis ab eius rimat. illust par est uini aeterorum Episcoporum, & iisdemmet similibus ircumscripti ci meis' se non imporeat jus , functiones Miscopales ordinarias in alienis diceresbus exertem di vii tori east. II. r. Inri ne rius I. Papa Epistola ad Uitaria cium Archiepiscopum Rot horna pensem
Sirdie seio res Codrcem Care Eeces Asrie. C. 34. Et si Aperibas Sedri ara hae in parte alietui speetale permissum est , i eis omnibus commune utat, ne Romanae tribuit parti sare jux xliorum Episcoporum di oneries invadendi, emamvis iura ordinaria prae
s. Gremrius a titulum Dium umi Uali Eeelsa ideo medimum damnae, iii isti, qui eum ibi arrogat, videtur embuere lux es juriadictionem per omnes dioeeeses
me θ' onsolatorem potius ego, isam contradi foram: absit enim ebima a -- σοί opis m.D. Iraque illam poenitentiam, assaturionem, tiam uo excommunisato in rore dederam ν ille fraudulenter revir, 'iram Dei is assam ct do ea n Me aliud speret suam male
a cta emi, tiWfatissa Iacim que a Mira Falem Atia uni. XXI aliua firmi exemplum Produnt in quodam dioecesino Episeopi Engolismenss, qui pari obreptione litteras abis,
207쪽
s. Fule Comes Ande. vensi aedilicat ann. ioso in dice et Turonensi monaesterio obtinuit a Romino pontifire , ut ei is Eeel si a Peteo S. R. E. Cirdinale , tanquam delegato nostoli an seeraretur; uod audienses, inquit G iste Rosulphus Hist Lib :isei vehesne Script wae cane. Tam IV. aia ι
dioecesi De Glibro Baroli ius hae ex genio Romi nae Clariae scribit ad an. 996. iv m. 23. Sicut in recensenda hiltoria delis est, ita in eo valde , liue inarii cerravit . dum nihil vult in aliena dicereii posse praeminere Romanum Pontificen plus, qua caeter E. ii - , eo γ' , ilibus certis lineti tibias est definita dioeretis, d extra ipsam nihil penitus Merem posse existimavit. Uerum non loquitur hie Glaber ex si privato sensu, Sed historice
refert illud quis dis eum libet vis opstriam cisi'lia tune om nune prodebitur iudicium, quae- qtie sui receptae observantia diseiplinae dc est, vel ipso agnoscente B. ronio Glaber in recenienda historia fidelis Cardinalis Bona in Notitia Auctori in in non te libritae. divina. Psalmodia pag. r. Glabrum v x HUoriarum o temporis aecurarissimam emptorem. 6 in Natio Galli ea antiquae disciplinae pro merito tenax, nunquam patitur, ut Orgi -νio Episcoporum i iri a Pontificibus horumce Legatis praejudicium inferatur, aut impedimentum ponatur per exercitium im diata iurisdictionis in illorum dice delibus Digiae id ex pretiit A eoeatu nerali Talonus die s. ij an. 647. in Actione a concernente Decretii, Inquisitionis Romanae, ubi L seeon de hos , que nouLavoncremar 'ri quere, est te in semen o C ttificatio dei te ante, imprime uisiel de cetae sulle, dans teque i se qualifie Nonee auptis dera person ne dumo dam out lar
pucopi, in Eoistola edita in Metropoli Silisburgensi rom. s. 'ag 3 6 IOANNEM payam X non. i. mMissctorius orbis piscopam neant, e vero ipso inpetribant , innitimos a r/rnitatis a a filiοι. st notant doctius m filicta te Huloriae Litteraria Galliae rom. 6.νap. e 3 primas his esse vices, ni bas adis Ioa audi sor mala , e ius iri tua si ratae, in Epistolis Episcoporum a Papam occurrat . Similiter EluvEU Remensis Archiepiscopus in sententia anno voci eontra Fulconis praesecessbris tui oecitotes in praesentia aliorum Ε- Piscoporum.lata apidia chenea 't. s. rame. to 1. pag. 333. ducit, se homicidas illos ex .
vant iidem erusilii Gimi A ictores est. pom. 6.νaI. 36 nullam limitem ex ressi In in e penna cnjusquam Episeopi profluentem a se ad ea usque tempora notatam ni isse . Hi scilicet. erant primi fructas Isidorianarum Eptaolarum.
Cancilium. A MANUM anni M. in diere Lugi Mens , compositum piseoptia
208쪽
i. d. emmuni opuli ut itat ibi te tr.reTarent, surgem supradictus Gauslenus Episcopus M -xisconensis o mauio proclam ιυit, a con Iurri a Mehard Viennensi Archiepiscopo isti sine mccuria r a se Iu , contra Canouum Statura, triinationes de Monachis saeerat in viscopatu suo, filia. io. Cfuniacensi Caenobio A qua tit in cbiepiscopus respondeus e Dominum odiis nem Abbatem, qui praseus aderat, Ilarum ordinatiouum adduxit aurίorem in defensorem. a. suo Domiαιιι Otis cum fui Moba ac G surgens, ostentis Fνivilegium quod habebat a Romana Ee
νιam ola de otio ad eo ιcimi tum Goemina ipsi peνβlυeret sine ne tu.ntia. o. Doctrina in , ii sui in t ir, quod Episcopi ut isdictionem omnem a Papa tituen tur, Bossuetius i. o. s. uo. Declarato,ii Curi Gall. Lib. 13. U. I. m rito vocat Commmis rum , esiod priseis saetulis i aditum , decimo tertio laeeulo invehi coepit inaneologiam
postquo scilicet Philosophicis ratiocinationibus, iisque pessimis agere, quam Patressulere plerumque ima tu runt.
vi mdiu beneficia a saera Gνdinatistis sejuncta non fuere , ipsique ordinum collatis vice Glutionis bene fietorum esset, ut saltem usque ad i. Saeculum suisse noscitur
ornm benesciorum Collatio ad piicopos pertinuit . Erecari vero beneficiornm titulis nec non notum Collatione sensim ab ipsa ordinatione let incti , ratio , quae Episcopu nuante omittiterit ordinarium ordinationi Ministrum . cuique, di an/srum detulit electionem, eri in i laset, Boneficiandorum,otionem Episcopo prianario 'lerendam esse Wquasi Iure debl i. Itaque hoe ius Episcoporum in Sacris CGnonibus undatum, ipsique ministerio Episcopa, eo niturale e congenitum est observavit id inter aeteros Franciscus Duarentis a MVis miseriis νι. i. cis i. tibi iiaerens, quam in consarendis beneficiis potestatem', a Romanus pontifex , respondet . . cum priscis temporibus ut is lumcius, nullam ue potest,tem ordinandorum S cerdotum aut Clericorum extra Pro is pria: dioeeeli sibi vindieage. Ex quo ulterius concludit: Num ergo Ronaxnus pontifex secundum anthuos Cauon ιν, in alienis Ecclesiis ii eminem ordinate id est, ad ministerium Eecleis promovere potari sit, satis perspinuum est ex his, vae se eundi tabit ea p. 3. diximas Ecclesiasti ea bene, mi totius orbis ab eo cons. 'tri 6 politi quin vetustiores ranctiores iue Urbis Roma.is nae Episcopi , Sed Eccllasiastica proetii contenti . reliquis Episcopisaeeletarum sibi is commissarum liberam administrMion in se liquerint, quasi Urbi ingist nux Orbis Epiri scopi Genuino hixtera nativo E-eoporum jugi grave vulnus intrictum fuit pec
Mandata , Exspectativas, d Reinrv.tione Apostolicas, quae sunt sequioris aevi partus Adeo autem ille diιsus invaluit, ut Cleniem Papatini eap.x de Prabendis iis non dubitaverit , asserere emmum beneficiorum Eceletusticorum plenariam dii positionem a ROm num Pontificem pertinere.
209쪽
nra Caneeliari Glassa a Preem. n. an nullam horam Mand torum in De tem Gratiani fieri
E. Nota Molinaeus ad Regulam Caneellariae de Infirmis resgnantibus nunc γχοῦ. quod PRAE.FENTIONES primum usurpata snt de vaeantibus in Cruria Romana , non jure reservationis, sed pravectionis Me hoe plausibiliter ab ordinariis toleratum ad vi- , tantam diuturnam vocationem Ecclesiis darmosa misisti quod Mario in loe remoto , non poterat nisi tarde ad notitiam ordinariora pervenire. Tum initio ponti fierem: is mani non sol εbant personis , sed ex lesiis providete, nulla personarum ereptioneis ita. Postquam autem pergit hic Auctor attentarunt etiam vacantia in parobur jure is να-mnis conferre , tum ceperunt vacantia in Curia sibi iure Uermarimis praes .i, mere c.
Gradatim tamen proeessum De Alexandro III. Iegitur in prima Appendie idi jus Litteras Epist. 43. quod ab Abbate S. Remigii pro etto Clerte praebendam petierit
addito tamen rea res attentius, monenter arquo MANDANTES, Marenarae' erdem Clerseo
Lbre liter trσυMearit. Eadem pene forina id ei Papa Cp . . pro alio quoiue Clerit eidem Abbati seripserat. Fuete autem hae mandata ad benefeia tam aea rura, quam actu
4 Cum vero similibus Mansaris non semper obedirent ordinarii Collatores exltat: fiuius renitent lae insigne eaeemplum apud Matiliaeum Paris ad annum risue; de Roberto Lineoniensi Episeopo additae sun Monitoria ι' tandem Ex tureri . Harum litterarumam nitoriarum, ρωνι toriarum, executoriarum Deqaens oecurrit mentio in Decretalibus, .
praesertim in noeentii III. monori III signanter in Q ad P. t. o 4o. . de Resy'ris. Et hine mos in Valuit, hodieque observatus, ut in Litteris adjungatur executor, si Epi seopu nolle eonferre beneficium x. Mindat de providenda dabant ineum RESERVATIOMRus Speeialibus r hae genera πιών utraeque post medium Saeculum XIII. i roducebant PRAEVENTIONES. Se ilicet' Ω-eile persuadebatur Ponti fieibtis, si sibi ius esset mandandi Collatoribus, ut primo ac tuis rum bene fietum erit ad id nominatis Cleri eis 4onstrant, non minus sbi cimpetere nismiliarem propriae suae tollationi primo vaeaturum bene fili utri referianis E quandoqui-dem non esse potius ius reservandi unius beneseii, quam alterius , cogita ban , eodem rure, quo sibi reservatrint collationem unius posse resemari collationem duorum, trium. quisuor c. Historia ripalium reservationum ingens lumen assundun Gravamina eclesiae Galae quae innocentio IV. Pontifici a Ludovino IX. Rege transmissa , quae ex Additamen res manu se eupti Matthae Paris, in Bibliotheca Cottoniana servatis, duardus maun deWron sit ,
210쪽
auia noluerunt . Responaeo Damine, esseti re vos. Huco 'si potu/ν- . dum tamen nis aetatis. μων ne vi seorunt. Quae ni Pontifices suis reservationibus Qeollationibus egeri in in Gadis , eadem Accia Garmania Angliaaue praestitisse probantur.
6. biae methodus haec principia Saeculam tu ab INNOCENTI III. RECORI IX. Z INNOCENTro IV. adoptata, ad Mihi tendebant aliud, quam ad stabiliendum absolutum jus summi Pontis eis in ollatione minium beneficiorum. Nimirum Pontifices unius taeuisti uia jam adsueti pro suo beneplacito disponendi de beneficiis, mediantibus mandatis de providendo facile coneludebant, supremae suae in eclesia dignitati adluerere uadisponendi de omnibus benefietis. Primus, ut diximus, hane Eeelesiae summopere perniciosam eonsequentiam deduxit, aut saltem ut irrefragabilem proposuit CLEMEN IV.
qui summam Sedem anno 26s constendit.
r. Hoe principio semel stabilito, sub Bonifacio VIII., qui riganta post Clementem IV annis sedit , pro ure decernebantur in cap. 3 . ais rabendis inis Papam, ejusque Legatum in collatione beneficiorum posse praevenire Collatorem ordinarium; sique dubium sit . quis primus contulerit, tune provisum Apostoli evm pinserendum esse, protor
g. in aliter antiquus de iustus ordo providendi dignitatibus di bene se iis auctis sue cessive cc multiplicatis reservationibus eversus fuerit, hisce tradit Gersonius Tras da RUremarisne eelsa cap. 23. . Per tiniversalem Ecclesiam in diversis generalibns Conei liis, certae potestates dispen Lindi certa beneficia sunt Papae collatae, a ficiendi alia. Rε Iiqua vero beneficia dispositioni ordinariorum sunt commissa Ut quod lPatri, rehae de Grdinales per Papam instituerentur, rimates vero per Patriarchas , Archiepiseopi, per timates , Episcopi per Archiepiscopos, Abbates vero & reliquae dignitates neris Ordin4rios Crescente postea in tollerabili pompa avaritia & ambitione Romari norum in eperunt modicum beneficia reservare. Et ira nullus eorum malitiis, νν.
Ita defectum Conra Γονώm, restitit, uecessive omnia mundi beneficia reservarunt, rati- manifesta piscopos de Ordinarios suis potestatibus & aut horitatibus consuetudi nibus d juribu sine causa privando immemores illius, quod non debeat inde proe de re injuriarum ecasio, unde iura nascuntur Ideo dico, quod secundum Deum, d rectam conscienditam, ex quo Papa cum suis Cardinalibus transgrediuntur terminos rationis v fustitiae quos statuerunt patres nostri, fingentes authoritates despotest, tesia sibi collatas suisse a Christo, quas nunquam legimus in vanaelio, excedentes etiam, timue Conciliorum genvi alium c usurpantes sibi tales potestate , quas per mille a is nos nunquam Papae ausi sunt iacere vel attentare, qui vel saltem multi fuerunt me M liores, sanctiores de digniores rantis cibus hujus temporis: Quod inquam tales reserari vationes sivi rapinae manifestae, ε consuetudines ad omne malum inductivae Nee ta- , lium est capax Papalis authoritas nis univer talis Ecclesia ita disponat. p. Insignibus his ineonvenientiis, Ris prinei pio nixis, lini idem per Concordata , a diversis Nationibus cum Romana Curia inita utcunque modus sui postus, ast non in . frequentes Nationum, praesertim Germani eae sunt querelae, iisdem actis publieis nee Romanos contra veniri quin Pontifices se eis no teneri ararunt. Vidi certe Brevems Nani et XI v. ad Capitulum Cathedrale Leodiens de anno γε i. quo summus hietaniati sex aperte sustinuit, supremam suam in Ecclesia potestatem per ea non alligari. Adde infra g. n. cap. I. Pertinet utique ad rimatum genreali inspectio Ac superintandentia, ite beneseia rite digne,in dignis conserantur, a quocunque demum sat collatio; sed inde
non sequitur, collationes ipsas Pontifici qua ii aut transscribendas esse repugnaret id