장음표시 사용
211쪽
;/hi beneficio ordinatis, de honest iu tent ii ης provideantit . Verum quis estit. -- ἰε,- dualitates promovendorum 4 bene nς dignitate vaeantium Eeelesitum vin Ohi si ei lius quam Romano Pontifici, innotei ςere magno leunt id Pontifice, ipsi nee sis, o toVisones , quae fiunt in serm m quid ex altera parte sequius rati sti uim tit benefici ais bona celetastic cuiusque particularis Ecclesse, tum extentione undatorum, tum ex mente C Π0num, Prim rio relicta, instituti censean Iti Ρ, ministri, a pauperibus singularum respective Ecclesiarum consultatur Ouid ii hiu, duam ut Episcopis Qvrdis tori b is, per fundatores aut saetos Gnones
ara, i, horum distributio seu dispens ei ser exur integra utpote quibus propriorum Cle eorum , ut paupertas aut merit proprius 3nnotescunt' Unde minime mirandum isti e essisse pileoporum aliorumque Prael. to um quin re Principum, querelas id Versus , se set .ationes imo toties, quotus obtuli Occ so earum abolitionem aer formitionem postulatam esse epsque et i msum ab omnibus tanquani odiosis e miliu ςPR - ' birii, jopterea reservatio Papae deneganda . Servetur modus , tollatiaribusu,' iure in omnibus servetur mediocri δε Non autem ex eo reservatio est a 'G oblud quod Papa ominu si 'cistrum, quod principium Romanorum dii sum est a sed ut servetur vinculum devita natio m obedientia : patum α; εα tera nationes Ponti se em curarent, nisi gratias quasdam ab ipso poste ne G suecti e Ita .rthelm in Musti v. b. III. D. s. u. t. s. 1.
Iudaratur In pruinem Annatarum.
Oibem bene seiorum aliis quoque iis, qu s supra e p. 4. . . aperuimus , in confirmandi omnes provisiones de dignitatibus o beneneris, quae Con o nunc Icunt ut, obtinuissent . oeperunt etiam cogitare de Fr 'ibu beneficiorum aequire redis , tandem-nue rem eo perdit xerunt, ut unius o ni reditus illis solverentur , ut pro eis certa pe-euniae summa neque ante hujus realem praestationem a Praefectis a Mellariae extraherentur bullae ollationis, provisionis, confirmationis &e. Diu dispue, ut uit, adhuc quaeritur, an qualiter hae Annata n vitio semia excusari valean Quidquid sit Ollud et tum est eas novum onus esse , firmo nixum sundament ι tali se ilicet , iunci aliam supponit naturam Romani Pontis eatus, quam ni ex Iur Divino , de vigore sa-ctoriim id est genuinorum Canonum revera inesse , hoc per demonstravimus. Conlex inter Hermanni on de Hard Acta Concilii Constane To LPart. a. pag. 3o. Ieqq. Annatarii mori sine alii tribu 'nt IOANN XXI id in Extra vagante xx de rabe M. o. Alii Boxis Acio IX. qui teste Theodorico Niem, relato, Raynaldo ad anni. 33o num optimus fructus unius anni omnium Ecelesia tum Cathedralium Abbatiatum vae .ntium suae Camerae reservavit . Elegantem de Annatis Dissertationem composilit , re Tomo XU Historiae. Ecclesiae Callicanae praefixit Guillelmus Franei seu Betthio Iesu 1 ta in qua Annatarum natales deducit a CLEME τε V. , qui testibus Matheo Vel moti, steriensis Uvalsnshamo a sollicitationibus Episcoporum Angliae, an natam enefici rum suae dioecesis pro se a Romana Sede requenter petentium, occas me nactus, tandem anno ios cogitavit, dixit Pers sita superior proin naro em trium M- at itis. i. et scitu sibimet ipsi easdem an nares addixit retinuitque, cuius deinde ex m-ntum alii Pontifices secuti sunt Plura' egretia da Annatari rarit in congessit Pi ei finee ad vi triarii Corpus Iuris Pub Tom. L pn. 4os Perinde est, a quo Pontifice
212쪽
Seeulo XIV eae primum inventae fuerint illud certum, quod forma, quae in illarum ex actiones solutione hodie servatur, primum a Bonisaeio IX. inducta sit. Uid. Fagna nutu
a. Nemo in ea , qua hodie hae res . O limites Pontinctae aut horitati s luee sunt, a originem Annatarum respiciens, credet i, Romanos Praesules , sine excessu propriae Getesiasticae potestatis , c laesione temporalium jurium Imperii , sibi benefietalium redi euum annatas si primitus adseribere potuisse. Quod plausibilius favore earundem hici nus productum est, ct proferri vale tu Scilicet, Papae subveniendum esse ab inferioribus Eeelesiis ad id te spondit in Concilio Constantiens Natio Gallica.-r. 7. A quod quili- et Episcopatus certos suos habet reditus pro dotatione risustentatione sua . sive αpiscopi, se ut habet pii copus Romanus , quae suffecere sufficere possunt , eum in , dustria, ct alia , quae ordinarie superveniunt: nam Apostolus ex industria quaerebae, sibi victum, ne quibus ministrabat, esset nimium onerosus. Et sane , si non suffeta neri reditus Episcopi Romani de praeienti, primum habet requirere subsidium a Cleto sum, Civitatis de Di mee sis, deinde suae Provinciae, di per modum subsidii citaritativi tem, mixtis, non perpetui census ras postmodum ab aliis et lesiis immediate subditi. , potest subsidium benigne implorareri causa necessaria supposita, expressaque in vera
is hone iis non posIunt denegare ad tempus. 3. Ad objectionem petitam a praxi inferiorum Praelatorum manoni eorum , exigenis elum temporali ab admittendis ad possessionem beneficior lim , vel ad Statum Retularem. te spondet Gersonius in Tracti tu de Simonia, qui habetur operum ejus om. II. edis . lν. par. 6 g. is Quod valde multa, pro dolor sine d facti sunt , 1bentia malam speeiem, turpis quaestus sie ut d alia vitia regnare videmus passim apud homines virtutes au tem raro propterea diei lex antiqua et Non sequerar multitudinem ad faciandum ma tim, Exod. a. i. hae enim est argumentatio pestimari multitudo facit hoes igitur est li., ei tum quoniam oppositum consequentis requenter, & quasi semper , stat eum anteis
Sed ne ill obiectio a Gallis In synodo Constantiens intacta remansit , quae ex consensu eorum , quibus in Romana Curia providetur , desumi posset . Etenim, Iuni temper intervenit coactio ex quo litterae provisionis Romae non expediantur , aut relaxentur, nisi prius soluta laxa, in libris Camerae Apostolicae descripta Proinde quamdiu Romani agnoscitur vel permittitur jus provisionum expeditionum, cessat in provisis liaberia solvendi, tollitur eonsensus, α impeditur omnis praescriptio. s. 9 Cone ilium Basileense Annatarum exactionem prohibuit, ea tamen lege, ut ongruum aliunde I-bsidium Romano pontifici subministraretur. Si omnia . praesertim quoad provisi Mes benefici 4rum 8 ecclesiasti earum dignitatum, redirent ad normamis statum sacrorum 1nonara sublatis iis, quae sequius, in disciplinaribus merito exosum aevum , iactetricante ignora, tia, in perstitione adjecit, de in deterius mutavit , non indigeret Curia tot omela iliari, proinde facilius his, de qui b is simus, obsidiis arere posset a deberet Georgius cellus t qui iudice Christophoro rc Vero . . inter propugnatores Ecclesiae Catholicae in est post temus Dinaleneno abusuum, jussu Ferdinandi I dc Mais xi miliani II lmpp. coni ipto, via, ejus retia subjuncio , pag. 339 sqq. e it. n. 16 9.
Dispiciatur, ait, num e ea a Christianam tantam alare Curiam, cuius pars maxima ad nihil aeat aliud, nisi ut emul.geat Episeopatus, exsugat Abbatias, deglubar ralatura , ex pile eitatos , excoris damnatra . . . . revisa aurum e argentum , quod Petro non erat . emunia ab omnι Mione , t hoc a diluis faciali abutaris . Hacu Apostolua Haιn boni
axem cte. , 6. Cum in Coneor datis regni Gallin Annatae non hineant undamentum, hinc Legatis ab Henrico II Rese anno 147 ad Ioncilium ridentinum minis mandatum fuit quatenus Patribus, intinuarent P/pae nurui ad illas in regno Franeorum jus esse. Idem anno 719. Par lamentum Parisiense in suis, Henrieum III remonstrationibus observa vit Heluit a Berthier .rat. pag. 32. 'se'. S rt Annatas ex universo Gialia regno a nuatim non importare ultra ducenta millia is rarum . addens , propter hanc summam non adeo excessivam , aliasque consideratione, tum R. ligionis , tum Status , hacte-niis motos fuisse Reges ad non impediendam praeflationem Annatatum , citra suam authoritatem impositarum . Adde Nationis Gallia i Cone illo Constantiens publieam De-ela rationem de Annatis non solvendis , apud Herr annum voti de Hardi m. I art.
213쪽
et Alia regna non tam molliter tractantur. Victorius Siri iti opere , quod inseripseat mereuris , vero seria de rerem rem i. Tom. I. Lib. III pag. is subministrat Demonis
stationem Miclis est Episcopi Lameeensis, Ioannis Iv. Lusitaniae Regis ad Urbanum VII LPapam Legati, qua is summo Pontifici exponit, ex solo Lusitaniae regno variorum dis
matum a Romanis Curia obtinendorum nomine , aliisque de causis, ruingenta curato minitii liuotannis Romam deportari solere.
s. Sed nee Germanis magis parcitur 1 sorte quod Curialistae sciant , a diviso horum mperio non tantum sibi , quantum a Gallic metuendum esse. minus Meyr Caneelia Iarius inguntinus in Epistola ad F neam Sylvium, tune Cardinalem Senensem . pridie
Kal. Septem Aris anno ras . exarara , a pluribus edita Exeui autur inquit mille modi, uiam Romana Sedes aurum a noιεν, tanquam a b rbaris, μιriti extrahat genio et ob vias νει nari uestra quendam melνta, qua sua inure oogne sangMina Romanisum Imperium coemit, Disque iandi domina a resina, ad inopiam nune, acra, Meilia o tributaria facta sit πει quatiore aeens, suam fortianam , fuam pauperiem multos am anno maeret Legitur apud
Meier in Actis Executionis Pacis Norim b. Tom. II pag. 62. , qualiter in o Conventu Imperii publieo retulerit Legatus Mogistinus is ponti fleem a Trevirensi Coadjutore petere triginta dueatorii millia pro Palliola Archiepiseopum Moguntinum pari modo axari; bellam hane esse devotionem . utrumque Electoratum ad incitas esse sis actum d tantam pecuniae vim Romi mitti debere, ut ibidem habeant, quod di iaspent. In Italia etiam esse Archiepiscopatus, qui pro Pallio non solvunt ultra centum, coron Mos Dominus Vol marri Legitus Caesareus' subridebat dicens seribendum P pae, se , nisi Pallii laxam remittat, Lutheri sectam amplexuros . Ille legatus Moiagunt imis 3 loeum hune male verti posse, ceteroquin emeaeissmum id futurum medium, ad insinuandam Romanis moderationem.
Cum in exactione Annitarum toties excederent Romani , multum ea de re eonquesti sunt Ordines Imperii atque de iis abrogandis graviter quandoque apud Caesarem
egerunt. Vide meretas a Ciero Narionis German. eentra gravamina Tonstasiones Concordaritorum in diar Confluentina n. 47s. . . seqq. apud Leibnit in Cos Iuae. Gιnr. 't. Part. I. pag. 439 seq. Remedium emtra ravamina narienis Germanis , quod Maximiliano II. Imp. an Isio exhibuere Cermaniae Proceres apud Freherum eripe. Reri Germ. Tana. II
pag. 67s ubi pluribus urgent, grave prorsus esse Germaniae istud tributum, quippe a ctum successu temporis dupli eatumque , ac contra jus exactum et melius in usus pub os erogari , quam aliorsum deserri magnam illam meuniae vim , ita bellis contra Iurcas gerendis, conservandae paci , aliisque publicis privatilque necessitatibus sustinendi. Germania ipsa indige. . Quare de rogant Caesarem , ut de abolendis his alii Rur Rm nibus serio consita agat , aut horitatemque suam ea de causa apud Pontinoem ntery nat. Memoria etiam digna sunt , quae in eandem fere sententiam disserin ordines Imperii in Responsione Cheregato Nuntio Hadrian VI. Pone dat, in comitiis an et .
quo AEnrem numerus annorum , intra quos Annata ha solo δε ain, nunc longo intervallo tram,
sin sit, neque Annata illa a Boaritudιni, o Darie inibis Peur scibus Bomon 3, in hunc sum, in quem deerora funt, ovem .... ansarum A ba κων Germηnitur, quare nuHr μή hoe pur non asphratών aversariamque alia in se ob hanc causam gravamina os per . . . . ΩMare illusirusmus Princeps Loexmrenens alisque νλιψes edi Ordines Romam Imperii vehem-ter erant, ut beatitudo Pori is velle hae malia patren AElfecim considerare, e illa Anuata, quo est bisum Epiβορονtim aliorumque Hala remm seu rele suorum ad Curia Romanam fet, en a uaris , in stirώνω non exigεν. s.c la sis Iaeri Romani Imperii applicanda νε-- 'vere u eo commodius iustitia , pax π νan initas nation Germanica emservari, e Respa Misa eo melius te hae ordinari possintqua re cermanisum nationem atii Chripiant perent tibus emtra Tuream, ommunem host/m , auxilia π prasidia proarici quod alias is atAudeo minime sperandum νιν Ad literae Carolis. Imp. ad Adrianum VI. Pont apud Goliadassum .isis. pag. 47. Vide etiam se fingerum eis. Tom. I. pag. os seqq.
to P Natalis Alexander, quammis de caetero Annata , risulo subsidii haritatiυἰ, in quod Principes de Nationes, partim tacite , partim expresse, consentiunt, a vitiis simoniae Ecinjustitiae liberet, nihilominusis Eceles Tom. s. par sset. ιεοι. a. addit c docet , eas
214쪽
te. Oeandas non esse a IAMDIty CONCORDATA FIDELLTER ERVANTUR. ma reseM.1tione 'Ms nihil aequum magis est ac naturale. Qualiter autem imprimis hae eo ditio , saltem in Germania , imp eatur, videmus cap. I. g. o. Deinde Concordata Ceriamaniae inelytam hane Nationem Annatis non gravant pure re simplici re, sed adjecta eonis
ditione Nisi is ratur Concino de consensu dicta Notionis alιter fuer torcinatum . Qiiae eonia ditio etiam ad Alternarivam mensium pertinet . Porro hoc Concilium adhue exspect1tur.
de quod iudieium de illorum ausa serendum, qui ejus convocationem studio decliniat.
ne hae aliaque ad normam genuinorum anonum exigantur
11 Hoe ipso , quo hae scribo, tempore, Episcopi Metensis in Lotharingia, Ludovleus Iosephus de Monrmore ne Aturensis in v Uaseonia Comes de Rachelouri quar
.is uterque jam a biennio ad suain Episcopatum a Christianissimo Rege nominatus, nouis dum in suis dioeeesibus resident idque non alia causa , quam ut interim in antequam suarum Eeelesiarum onera & sumptus sustinere in ei piant expensas bullarum Romanarum ex suorum Episcopatuum fructibus recuperent. Non dubito, qui plures aliis tantundemiseerint, eo fine, ne primo ingressu debitis obruti, dei neeps perpetuo egeant. a1 Meretur observari, cla potest data occasione usum habete quod die a 4. Octobris anno 143s decrevere patres Concilii Basleensis , cum Eoos Nio Pap Hugoni Rothois magens Archiepiscopo propter annatas quae ab eodem Concilio ante quadrimestre aismnatae abrogatae suerant DCamerae Apostolicae nondum integre solutis . allium nerigaret. Commisit ei licet Sacrosancta Synodus Amedaeo Arcti episcopo Lugdunens , qua Galliarum timati , tum Basileae commorant , ut pro eo ea subiees Papae supplendo pallium Hugoni largiretur . Verba diplomatis , quod edidere Marten o Duran Coti es amplisi Tom. g. par notabilia sunt . nimirum haecci Tibi aut palliaras existis
o Galliarum rimas , eum Parriarehi eamdem formam tenens , nomine disrens, ut eue ila lis palisaris ex L reranensi, Coiuitii permissione De Dee Metropolitanas pauia a , a vite ad ea ex ea s radicti Grandentes , Omm ttimus mandamus, uatenus confii: tibi summam de ramis, . . . . ad sesurionem resia ut Camera Ap6iotica faciam.um suo aut horisate , versalis Ecclesia penitus re mirimus , decernente exm penistis non teneri seia fore ebligarum nee
Quamdiu inraeeleta omitum fixumque fuit, nullum Romano Pontis et esse ius ficim mediatam iurisdictisne in aliorum piscoporum di meeianos , nihil sciebatur de ἀsibus Sanctae Sed reservatis Notit Thomasinus de Di iplina Eeeus Parr. IV. Lib. L. cap. t. m. t. pluribus saecialis penes V iscopos sui in plenam ad omnimodam authoritatem , solvendi in soro poenitentiali es use unque te quantumvis en imis sceleris reos oessu enim iis saeculi ulla erat reserWaticγPapalis in soro poenitentiali nota. Post , tum ex pia scoyorum consensu, tum ex invect doctrina , quasi Pa e tantum juri 3 immediatae uorisdictionis in alienos dioeeesanos eomietat, quantum proprio Epii copo, invabierunt me vatione Papatis, non ultra substitutae, uiam quoad perstabit vigor ilius doctrinae aut Episcoporum consensus. Idem de Dispensatio-ω pro soro exteriore observandum est . iuvat id exprimere verbis eurisini Birinelli in Λυδr. a. Ius Cao Lib. I. D. 33 ρ' 37. ubiis vel jus ereptum vel eo a suetudinarium noci adimit Episcopo potestatem, illam in regula hibet paveos hibemus in nex, inin ibus poteuas ullis adempt , ut in dispem, sanda aetate in impeditnentis matrimonii, rellos hibemus . sed ex mera consul udineis sunt reservata. Cum enim ob teneram conscientiam Episeopi in Saeeulo XII desuperis saepius referrent ad Pontificem, non quod de sua e intestate dubitarent, sed quod ejus, inquirerent consilium, quia magis adliue insiste ne observantiae Gnonum . consuet dine sibi hae impedimenta ontifex reservavit quia timeacia remotis partibus nimia B ridean
215쪽
ri dein sumptuosum ch disse ite erat recurrere Rom1m, ceperunt Episcopi iterum utari se potestate, si nempe recursus vel nimis dissi ei lis vel nimis sumptuosus verμ , vel, esset perieulum in mora. Ee hoe chia Doctores dicunt, ex e M P at fieri Episcopalem. De quo observandum, in praxi non oportere quemquam esse erupulosum, ex apaliis facere ea sum Episcopalem, si ausa C. non te lubit eum redeat primigenea saeuitas, Episcoporum, quam consuetudine tantum bi Pontifex reservavit. Ne ergo Episcopiri passi, redeant ad suam potestatem, aeeeptissimam in 'rmania accipiunt potestatem , quam singulis quinquenniis debent repetere, vi cujus dispensare possunt in casibus xliasis iure politivo vel consuetuὸine reservatis, Cons. v. . . . . . r. Quae supra β. a. t . . dici ex actis Synodi Lemovicensis anni roa , aliisque eiu dem aevi monum ni is relata sunt, satis probant, nullum eo tempore adnue fuisse initum jus Pontificium fori poenitentialis in alienos dioece sanos. At non multo post coeperunt si scopi nonnullos gravium criminum reos alta de Apostolicam mittere, idque ut vel Eontifice reconciliarentur, vel ut a Pontifice poenitentia imponeretur, quam demum mintacta ab Episcopo absolvebantur. a. γ' fert Rogerius Hon denus in Annal pag. 4ra edit. Fraucos an rcior qualiter a
Vid. Dividi v ilicincinnei ita migna Britanniae Tom. I. pig. 4 l. H Concilium Matisthaeus Paris ad praecelentem Annum I εχ recensuit.
lvo C tramaeuis is quendam Nabilem , ui ob citi lationem Religiosi presbyteri qu tuordecim annorum poenitentiam imposuerat, ad Pontillae in Rominum pro influitentia
obtinenda remat ns, hane causam exprimit Eoist. 6o reseruanto laetus Me ludntieniariam Apostolua maderationi , ad A suortim eum timis direximus , quote. . ct fatigationae Dan reis usurpetearum suum diluor, o apud pietatis e Da viscera miseruo iam , quam Deus vobis inspiravreis inveniat.
De S. Lxuren io Arehiepiseopo Dublinens memori seriptor Uitae ejus pus Baro
Fresbyteros meontinentia esto υι Ior, Roman miserit abolisndor.
1. Da io dissicultas obtinendae absolutionis apta suerit ad tetrahendima a committendo erimine Sed Apostoli eae reservat 1 faelis , parebie, si attendatur quὸ liter juxta disciplinam illius temporis, nemo a Pontifice absolutionem impetraret, nisi se personoliter Sanctissimo sisteret, ab eo Poenitentiam ae ei peret adeo, ut vel pra itineris fatigati γPars poenitentiae adiearetur ob hae itineris molestia tantum in casta Mur mulieres
val tudinarii, de similes Uil. v. 6.' 3. . De feni erim. 6 quidem Cane ilium Tridentinum Sess. XIV ea . . dersarat , Pontife maximas δη μ'rema potestat , se iniseelsa iamve a tradit. οὐκ nliam sis immum graviores suo potuisse eeuseari iudicio reservara verum G textus inquit Porum- , non exprimendo qualiter potuerint verosi milius autem si potuerunt ite volaerunt , sicuti effective se eerunt sciteri, ut nox innui nus -- ρἐ atiba Di .ma ex quo in pontificis potestate non
fit , ne illorum partieipitione de e sensus thnitate potestatem, qu m ipsi a Christo Do.
mino aceeperunt Praetermissio congruae explieationis circa nanc rem in ipso Concilio dedit ansam quibusdam, nominatim Lovaniensibus de Coloesensibus Theoloetist ob helendi, qualiter ex antiquitate probiri non possit, Pontifici competere ius sibi absolutionem quorundam peccatorum propria auctoritate reservandi. Uid. ea laolo Np. Cone Trad.
3690. 9 Te inporem Deilii Trident in Medam era detecti talsitas D eretalium istiori sicque adhue vigebit opiniciis doctrina lissem consona, tune vulgariter recepta, quasi Papa esset O ina in minuariorum , hab-ns con eurrentem imo mitorem per omnes dioece se iotestatem, quam proprii eorum Episcopi. Nanc in hoc disciplinari pana , dc mate-
216쪽
His .i immἰ Beelesiastici, forte aliterra explicatius loquerentur Patres, neque modo peis nitus negligerent prudens illud. eruditum monitum ovaniensium 2 Coloniensium Theolostorum Uid supra ap. s. g. 4. 6.ν Dicunt Bellarminus de Rom. Pone. Lib. 4. v. a. acrol Theol moral. m. s. Parr. a. n. is si cla alii Romana rua partium probabilius Episcopos nunc habere jurisdictionem stim mediant Papa alioquin, aiunt, Papa non posset sibi reservare casus invitis Epi seopis Insubsistentiam primae harum propositionum quam si non dictavit, et te firma..it , ignoratio jurium a nobis Η. . . . traditorum Ddemonstramus toto hoc capite VII. ex quo facile fluit responsio ad subsumptum alterius propositionis.
Explosa Cardinali de Luea Uententia, Romani Pontifici uni Ual Oνdinamiatu. Coinui ρνιυilegis Mendicantium excipiendi Confessiones, aliorum diacosibia, . RUeruniti Episcoperum advorsu δει privile iam oppositiones. Cardinalia de Luca in Relatione Curia Romana reserens opiniones in eadem Curia reis captas, Ueum a num. r. hoc ponit summarium Papa est Ordinarina ordinariorum. Vis θω pravenire valet. In contextu autem sic prole tuitur is quamvis nonnulli Eoiscopi alii., que Praelati magistratus ultra montes, quorum aliquibus Cubi etiam βιδmHis, se eula objie nou valeat, aliqua tamen proximitas sorte congruere videtur Lauriquas . M tineant pisieno super aequalitate eorum potesta is iii propria dioecesi cum Papa, quiri non possit citra calus appellationisin recursus in eorum potestitis ac iurisdictionis exeriseitio se ingerere , eosque impedire, quas quod quilibet dicatur Pontifex in propria is dioecesi Attamen eodem thei nate retento conclusive scilicet insinuandi opiniones in Curia tam fit nis ac receptas haec opinio pariter damnata est, atque receptum, quos, Papa tanquam ordinarius Ordinariorum, a quo omnis Episcoporum iurisdictio ordina is tria immediate descendit, concurrere potest ex quolibet ordinario. - itaque in iis nentissimus de Lue Episcopos, Praelatos magistratus tirn Montes, qui Papam noli intagnoscere Ordinarium ordinariorum schismati proximos argui posse putat sub quibus speciatim Galli comprehendunt ii r Ac tamen satetur eos antiqua retinera opiniones Claudius Fleury, vir in Historia misciplina Eecles, stiea versatissimus, M. EGI . - . n. a. reserens in eo inpensio pologiam quam S. Thomas pro de iis one Fratrum Menis dieantium opposuit ibi lio Guillelmi a S. Amore quaque mine plenitudinem & univeris
salitatem Ponti fietae potestatis ex prellit, dicens. σαο Papa Aayeat ammata tam iurisdictiois nem m mme Christianos, monet nas opiniones tulit e novas Ce m ιmea rouehant P aut νir du Papa eroten Muvelles. Certe sub initium saeculi IX. ommunis sui opinio, Romanum Pontificem non posse Episcopalia iura in omnibus dioecesibus exercere . veluti quod posset alienos parochia nos sine lieentia proprii piscopi absolvere Colligitur id praeter ea, quae rasenti Q. b. a. a. e 6 funus insinuavimus Cxpitulit Ahytonis. Episcopi Basileens id suos presbyteros directo anno M. postquam enim eos monuit , qualiter se ipsos de plebem sibi ommissam eastera juste regere atque in religione divi nation firmare debeant, subjungit Q. 3. , Et hoc omnibus delibus denuntiandum, ut, qui devotionis eausa ad limina beatorum Apostolorum pergere cupiunt , domi confi- teantur peceat sua, Vs pyoficiscantur, quia a prastris Episcopo suo aut Sacerdote li-
gandi aut exsolvendi sunt, non ab extranas. Ad quae verba reflectens prael udatus D. Fleut Lib. I. num is recte ait Iersus Io nam 'ave que Drange u Papa est manufesamaa compris somma les uires. vincitur autem & hoe ex Ahytonis Capitulari, eo tempore fideles proprio piseopo aut Saeerdoti sua peecae eonfiteri debuisse ne potui si alieno ne illius licentia. quae disciplio usque ad Saoeulum ill perduravit . porro agnoscit ipse Card de Luca I eis. Dise. IV. n. io quod ruente fundamento uniυersalis talia Episcopatur, quem Ultra montani Rom. Pontifici asserunt. non post et papa interis dicere piseopis a Praelatis provisones beneficiorum , aliatiue multa sibi reservare is quae inspecta iurisdictione nativa in antiquorum nonum dispositione, iunt iuris Epiri scopalis. . a. Habet summus Pontifex oua vis opus Romanus particularem dioecesimi , qua emporalia iura exercet et modum cujuslibet hiscopi i habet sua iura patriarchalia et a non dant ei saeuIta ima Episcopalia exercendi in aliorum dioecesibus, licet. trae.
217쪽
necta patriare halus eonstitutis habet denique Papatia, quae ei vigore Universalis priumatus competunt sed nee horum usu, postra ivisionem dioeeesiam, privativo iuri cuius que Episcopi, in suo districto assit nato , per concurrens exercitium praeiudieari posse toto hoc opere probavimus, firmiates Roniano praesuli in posteriore hac qualitate oraiasidium de disinariam competere Universi, id est ollisitndia mismatum meusiarum, set nau
a. mo prinei pio per salsis Deerethle eonvulso . eceperunt Antistites Romini dare Fratribus, n/isantibu privilegium seu saeuitatem n letium eonfessiones in alienis dine. eesibus exeipiendi Primus, qui simile privitreium concessit, videtur siisse GREGORius IK cujus bulla, data Anieniae IV. Κιlend. Octobris. an. xx et exstι apud pirisium adan. xιε. qua omnibus praelatis per Angliam consti itis in inditur , Ut Fratres rami dicatores benigne reeipiant, α popul , sibi comm a sedulo J noneant , ut ex teri ipsorum verbi Dei semen da vota suseipi int, eo ireas tu risum sis inquit' auctoritate nostra liseae eo fessiones audire, ae paeo , eurias u gero. oeat id Mitthaeus Parisientis l. cit. INA DIPUM pνιυilegium. hoe etiam si temporibus noυum.
r. NU ooterat non rei divitas causare iis si inter Praenos a Parochos ex unal arte, 6 Mendie intes ex altera. Da iis, quae e de e uia in Anglia orta sunt, reseredem Historicus sed nee minores in alias Christiani ordiis partibus i a fine ejusdem S e culi xl II desupe fuisse eontentiones , intelligimus ex Constitutione BoNtFACD. Ulli.
quae in ei pie vis eathe νam relit inter Extra vaginies Communes is de Sepultaeri,
Sperabat nonis eius sua C snstitutione era τ' sine nericulis te plenam discordiam penitus evellentam se De so ipsam seselut . si fidam adhibemus ejus sueer i ε-NEDICTo l. in C mihi tutione. aue inei it Ista evicta , et ita inta easdem Extra. agantes. ιν de Persi/eetias . Posteriorem hine Constitation m iterum cessavit ejusdem
Benedicti murti 1 ra taeeessor CL sMsus . praesitam x Bani facio II l. editam reno. vans, is Vestore teri teste olen Clementera ut probi vi effectas , nedum paeis xl, authore peritae fructum non attulit, quin imo discordiae . pro Mi sedanda proeess x, Et tori niam non m licum ministravit. me Clementis . Constitutio prostit in Clementina Dudum , a Sopultuma Ses ne sieinii se hae dissili d seandala sublata
4 irarunt ex adhue tempore Concilii Tridentini , ut ex ejus fictis' Historia intelligitur e quibus constat, plures ex P. tribus institisse, ut authoritate Cone illi ara
privilegia omnimas e re Wocarentur 'rgula rabi ad primaevam sua n institutionemr uinciis vigore catu nam si ut aueuiares absit a ii Praelatorum e Pastorum ordinario rum, in Hierarchicis functionibuς, atque ab hetrum braeolae ito dependentes confiter uis di veniunt Ast restiterunt in a solum illorum ordinan Grnerales eorum i a Patroni se vel maximam iri iles Ro .mni. re mirum di siquidem hae privilegia fidelium coninaessi nes exeipiendi, de eis vriba Dei ann in iani in Eoiseo frum dioereti, H cc Cur torum parochiis, sine eorum venia, nonis, Mne inniti nisi atomeis imi Westatis aut in a iam ei tata xerxvag ns Inifiei VIII non initim provoeat . Non ignorabant utem Pontifices, quos Fratres Manli eantes, his privilegiis munios , eam senisuἐλευ' tisi iam saris de iurisdictionis , , natim subrum privilegio miri basiain fundamentum e dem, quo sui privilegia, zelo studioque propugnatur enent. s. Diis et cla si hic Dueiplinae vel, si eum gnitas , ex his re vitatibu Bro parte ROM narum , Oppiarianibus ex piri Caro cis Past ram , inseq te nitis: eontentionibu ac δε- atii, non percipit gra .em lau1si subst,nti item alterationem in aera Hierarchia quae inde ab Apostolorum instituto sincti Win iolata perduraveratri alterationem , ininuam, innixam sandamento, ante iis fore retales ignorato, utque denus indo usque adnem Saeculi Ut obstibat desectus Wignoritio sanae Ceileos. Qui idquid sic ipsa rei
novit s mini festis argumentis evicto, grava praejudicium est adversus Romanorum Meentatin saero Ediiseopotu juri tam praeius iciale, de huius basi , quam interim Regulares tam pro suo, et iam titi , primi de eam sae alis in inlita privilegi concedentis , - innodo, totis viribuet sustinent. SI Ea iidem Cincilium ei dentinam GT Ulli ea'. et stituit, nulli Presbyterum, etια mxularem, nisi ab Episcopo approiit an da: se iacet alatium confessione audire. Sed nemo existim re , spiritu in Ieaecidentiae Phehorun vel si terminos satis firmos positos etD. Etenim im rimis mali ex illis ante lictim regium anni 643.
218쪽
399 EPISCOPORUM. dogma solum rereptum sim proinde jus antiquum pse Oeant ius saeen II XIII. opulse adhue vigere. Hoe sensu Iesu itae, ad praetensa sua privilegia Apostoli ea provoeantes, annis 394. 624. 644. 1649 1636 1668 dce adversus piscopos Galliae eoneerta sane Alii liinpliciter praetendunt eum Navarro, Mymans, Palao dcc sola in praesentationem a
superiore Regusari factam pileopo sufficere, si haec sine causa non admittatur neque uolunt quidem Episcopi hae in parte judicium denegatorium pro legali cla suffieiente
agnoscere. Plures doceat, approbationem, semel ab Episcopo datam , non posse b eo revoeari, allegantes hunc in finem Constitutionem Pilo deis. Λugusti an a s r. ta tendunt uidem nonnulli Theologi, lanam hane constitutionem a GRECORI XIII pilismo pontificatus sui anno abrogatam, d rem ad dispositionem Concilia Tridentini red clam esse verum alii eum Vasquesio hane Gregorianam declarationem vel negantes, vel ignorantes, Planae firmiter adhaerent. Plerique tenent. Tridentino, eum de Confesso nibus saetilarium tantum loquatur, sufficienter agnosci d probari praetensum jus Regularium exeipiendi Consessiones suorum, sine approbatione Epishopia cum tamen reflecteniado ad oeeonomiam hujus Concilii, a nobis cap. r. q. s. nec non cap. 6. . . num. o. tis explicitam , etiam a studiosa praetermissione vocis Regularium nihil definiti horum favore erui valeant. Ex his apparet ara Regulare Trident in im interpretari juxta se sum bi magis faventem amant autem commodam hanc interpretationem etiam in pra
xi tenere, licet agatur de valore aera menti Facile eis suisse, dum Ponti fieri haberent ex Modachcrum ordine assumptos quales suerunt paulo ante nominati Ben.dia Livi M. Ac ιus RG ab his impetrare privilegia Iuri communi contraria dc iuribus E piseoporum aduersa era a vero omnia inniti sundamento fragili scilicet praetens pia. niturini potesaris', de ordinariatώ universali quibus una eum Iute Isidoriano sublatis hui tota superstructa moles labitur. Universi in plus sperandum boni , minus meruendum mali d in eonvenientiae . si directio animarum permaneat in manibus verorum Pastorum, juxta ordinem Hierarchie Ecclesiasticae nai tutorum. Neminem fugit. Ecclesiam inclinariis quiescere super solis licitudine d aut horitate pastorati a JESU Christo fundata Episcopos vero de Paroelios una cum Presbyteris, qui tu horum auspiciis, directione ac nutu in parochiis opera tur, solos esse primaevos ch necessarios celesiae ministros. Porro primitivus ille, ι cinia ter omnes sta immutabilis Ecclesiae status, quo omnis animarum directio in eorum
quos jam nominavimus, manibus existit, multo est convenientior I piseopali solli etiatudini, tot ovili debite intendenti, O Pastoribus secundi ordinis , de eommisso sibi minore grege rationem reddituris , et Spirituali bono singularum ovium, quarum inteis rest suos nosse Pastores, d ab iisdem nosci. Quantum ad Episcopos horum inspectio in commissos eis greges multo fore saeilior multo seret Reibor, multo luminosor, multo denique ructuosior, , ut olim, quisque Parochus de omnibus suis parochianis Episcopo suo posset respondere . Instructio etiam
esset uni sermior regulae morum aera irinionis promptius certiusque executioni traderirentur dum eontra superinducta Regularium ministeri qui se Parochis submittere plerumque detrectant, minus se tanquam horum delegatos gerere , aut illis su gesti ni rationem reddere volunt . sere necessariam conseisionem inducunt , ordinem pia seopalis inspectionis 3 directionis invertunt , opinionum in moralibus diversitatem de haud raro laxitatem inducunt, dc per consequens regularum Ecclesiasticarum uniformiatatem impediunt.
Frustra his in circumstantiis Parochis ad animum revocabitur, se de singulis ovibus su et curae commissis aeterno fiastori rei ponsuros quando coguntur supererogatorium illud Regularium ministerium a suo pastorali munere authoritateque quodammodo independens agnoscere imo nolentes volentes se ad horum extraneorum iudicium referre . qua quam convenientem sollicitudinis ae direcitonis spiritum in eis desiderari haud raro 1dvertant. Si de his merito gemunt vigil δε- Zelo Pastores , rem illi ex ontrario gaudent, quod faciles, imo facillimos inveniant, in quos maximam suae sollicitudinis panistem erga levem retributionem postin derivare dc in otio dies suos transigere. Denique singuli quique toleri quidquid in contraritam clamite praeventio xvi x posis sunt non spirituale pati detrimentum, dum caulamma Pastoris deserunt, ut se eommittant
transitoriae directioni Religiosi post breve tempus disparituri, plene dependentis a arbitra sui superioris Regularis, propria jurisdici ione arentis, de per genuinas Eeclesiae
constitutiones, regimen animarum non vocati.
219쪽
Inde iuvat pro nune inferri r inisse rium estu larrum in Hierare hi eis iunction hus nullius vera e proprie dictae necessitatis esse sic certe ipsa fides plurimorum s eulorum experientia doeemur v. Idem ministerium periculosum fieti, mox atque a sol lieitudine Pastorali primi seeundi ordinis independens esse praetenditur . i. Maxime autem damnosum evenire, quando ad spiritum independentiae aecedit spiritus singularitatis, sorte ex peregrino Iure aut Theologia assumptae, spiritus no itatis , factio. nisis partium denique spiritus doctrinae huic illive ordini Religioso propriae is opis postus doctrinae aliorum ordinum, sive in dogmate , sue in regulis morum aut dis ei. plina celessae Attamen hae non impediunt , quominus a. primi secundi ve ordinis Pastores unum alae rumve Religiosum, pro re nata, ei reumstantiarum exigentia , dc suo arbitrant in adiumentum suae sollieitudinis adhibeantu id quod sine omni perieulo &tanto maiore eum fructu praelicabituros id, uod pho sequente pro pronimus, de eum universo Episeoporum Collegio optamus, ad effectum deducatur.
Gravia mortua , tam politica , quam ecclesiastica referuntur, harum exemptimum a 4 regationem adhuedum postulantia.
Non minor violatio jurium Episcopalium eontigit, hodieque subsistit in p. dinati Rem larium exemptione. Infiniti pene sunt Canones , etiam Saeculo IX. Ac sequentibus editi. quibus uno consensi mandant Concilia, ut Monachi obediant piscopis seeundum Caaxonis m auctoritatem qua clausula indubie antiquos noncs indieatosis renovatos voluere, ae praecipue Chalcedonensem quartum , quo Monachi s qui eo usqtie laicis 18- numerati fuerant θ Episcopis se biem declarati sunt Meundum hanc Canonum uni se me definitionem respondit adhuc BONIFAerus VII l. e . . de Privilegiis in . Ordina Arium ire iurisdictionem in personas Regulares tuae di crees de ire Communi habere fundatam intentionem. Interim, illa pari iculati Monasteria per Romanorum Pontifi- eum concessiones ordinariae jurisdictioni successive erepta sunt quibus demum accesserunt generales exemptiones totius ordinis Cisretunsis per Alexandrum III. Pradearistima Minoriam per In noeentium IlI 8 Honorium III. Post quos non fuit Minimis Iesu εἰ diselle, sim de favores a Sancta Sede obtinete. Vix oeperant hae exeroptiones, cum mul etiam orirentur piseoporum eontra ac dem saerelae a gravamina. Ut particularia plura praetermittam , sub inlatium Saeculi XIV. in Cone illo Uiennensi actum fuisse de revocandis exemptionibus , restituendoque Episeopis vetere' ommuni iure in religiosas simili, , quae in eorum die cesbus degerent, reserunt odericus Raynaldus in Appendis ad ann. 13ax num a Claudius Fleur Hister. Eeete . tem. 9. Liv. t. num Fuit ea res etiam agitata in Concilio Tridentino aliquoties praesertim die . septembris an is 63. Sed pervicit Pontificia eximentis sortuna ac potistas, evenitque etiam hie, quod plerumque alias, scilieet , ut in universalis illius Episeopatus Romani effectibus f sequelis invenirentur cv agnoscerentur abusus atque inordinationes, subs stente semperis intacta mancnte eorundem effecti iunxeausa, ex quo ne edum detecta falsitate Isidorianarum Epistolarum . in Decretum ta-tiani t uod omnibus pro Iure eratra illapsarum, ridentinis Patribus vix possibile sue rie debellare eum effectu universalem illum d absolutum Episcopatum Papae , quem Romanarum partium clientes omnibus modis politicis sustinere laborabant , quoque aiabilito, reliqui Episcopi de jure suo proprio ses, eum undamento queri non poterant spectabat ad Prineipis EeeIsastici prudentiam Pinquit hie eeasone . Cardin Palla vieinus
Hist. Conei l. Trident. Lib. s. cap. 7. num it ollam aucteritatis emi; ntia farramo fram servare oro eo ae debet uicunque primus Princep In legitima vir frictioni satagres Non nainore attentione digna sunt vertra eiusdem Cardinalis An. a. eap. 3. nu in . . ubi , ἡ ωι infitior, ait, unum ex emolumentis, qua exularimn m η unitar feeum seri , in es fiam , quod iactoνitarem Seui, Apostolicos in ea δεικndum institi timem Chνsil, eelsa bonum eum in eompertim, omne Monarthia regimm . ouo se i fum Mao , opus habe a
220쪽
alii domnantini nequaquam subiiciantur. Addit idem citat Libr. t. cap. 7. num. a. N alio pacto ut iram diae ostentanda Lateranen Basilis eoiubenti, o est, Eeelasia Catholiis ea , πονρuni fuissent . a irinium profero ,-- a re comprobatum e , vel ipso laola. Maιι vello tarente. Ergo ex Ultra montanorum sententia , per Palla vicinum hie expressa
Monarehicum regimen a Christo in celesia institutum fuit. a. opus est omni imperio Monarchieo, ut ii provinciis habeat praesidia a Principibus seu Gubernatoribus provi clarum independentia. 3. Spectat ac reciproca Romani Solii, has immunitates largie tis, ommoda . ut hoc vicissim a Regularibus sustineatur 4 sunt etenim hi eo picto colt.bant Lateranae Basilicae, vel plo Machia vello agoolcente , opportuni . Unde s. prudentiae summi Ponti seis erat, eos ex immediata sua potestate non dimittere. Adriae singulatim respondere, ac denuo monstrare horum principiorum pugnam cum Sacra Scriptiira de Traditione . nec non usum decem saltem saeculorum his rationibus politici eontrarium esset dissidere luminibus eorum, qui praesentem pellam nostram legere non dedigna Mur . Susi ei et hie generatim notasse quod ad Eugenium III. Papam scripsi e S. BERNARDU Lib. III. an. . de Considerationes per Regularium exemptiones e
turbari terminos, quo Ecelasiis posuere Patres , onfundi ordinem , rutilari dioecedes xlesia inmbris, tolli eum iasi e Iustitia iura Miscoporum.
Caeterum uxntum ad Acta Concilii Tridentini, quoad hanc materiam Exemptionum, tam ordinibus Regularium, quam Capitulis Canonicorum concessarum, attinet , ex iis abunde digno itur , revocationi parricularium privilegiorum speetatim obstitisse , quod Romani sustinerent , privilegia , per Apostolicam Sedem concessa , non debere nisi periplum me Pontificem euocari. in librum, cui titulus Memetres tir e Concito de Treniat 3 3. tibi tator Regis Christianissimi in Notis ad Deeret sus. a1. de Re-μm promulginda , quas ple rident se subtrahens , d Uenetias de m1ngato Regisseeedens, ad Regem transmisit, haec Capite sexto , quod erat a Revoeandi exemplumbus Capitiatorum, refert: , Hoc totum Caput de abrogandis aut certe moderandis Cinonico. tum exemptionibus ab Hii panis Episcopi d bonis omnibus vehementer id agitatum. is ex una tantum ausa rejectum est quod non placuit exemptiones a Romanis Ponti riciis bus Canoni eorum Collegiis concessas, etsi ex iis maxima incommoda proseis cantur, ab . , alio , quam a Romano Pontifice tolli aut minui posse. Eo magis hae veros milia
lunt , quod in aliis reformandae Disciplinae capitibus in eodem Cone illo a Romanis persaepe objectum constet, ea ad solum Papam spectare , ne ad illa ab aliis manum mitis
tendam , uti circa reformationem Curiae Romanae , similia . Haec in ilia in obstacul, tollendarii in partieularium exemptionum quantum autem ad Generales Regularium , t
giintur aequissimis Episcoporum desideriis ad eas abolendas obstitisse etiam Plinei pum oratores quod mirum videri non debet legentibus apud Paulum Sarpium M. Cone Trident. Lib. . pag. ox , qualiter in negotio controveriae institutionis Episcoporum, quam ipsi imine diate a Deo esse contendebant , Cardinalis Simoneta apud aulam Regis Hii paniae laboraverit, ut huic persuaderet, Episcopos id intendere . ut absoluti tuarum Ecclesiarii in domini declarentur inde ingens Regi d regno obventurum praejudicium . Eodem sensu a V .armiensi Cardinali Polono scriptum ad P. Canisium S. I. , tune in aula Impera istoris degentem. i. Iuvat hie propius scrutarii Vae curatius ponderare momenta Iuris, propter quae, auctore Palla vieino , Episcoporum desideriis de tollendis Regularium exemptionibus in Cone illo deserti non debui . Primam causam concessa iisdem immi initatis ponit Cardinalis et . u. t. ap. 7. n. ia in Abbatum virtute, dc egregiis ab iisdem ad Dei gloriam hominumque salutem susceptis operibus is Etenim, ait, ad magna molimina , in Gis motis a supremo Principe regionibus , opus est auctoritate nee nita, ne ulli subis cita , cujusmodi Rom ni suis Imperatoribus concedere consueverunt. Videtur Auctor ipse ut eausali quod immodo dissidere, cum mox subiuneat: Hae tamen causa, pr , ne variant hominum opinamenta, haud plane S. Bernardo probata, sub verito, hanc Moinis nae horum appetentiam , se a sui piscopi uare subdueendi , ex oeeulta superbiae luso oriri posis Verum praestat ipsum ea de re audire S B r nardum in Trac'. de M tibus desossieto Episcop. cap. s. ubi Mi es, ait , quosdam in nostro νά-- Aasteriorism Abaιates hane humilitatis erutam odiosa nimiisu infrine νε c si humiti quod ρε αι est