장음표시 사용
231쪽
233 ECCLESIM.tibus see eulis celebrata suere Coneilia, nisi testimoniis Ac monumentis in Isidoriana Col
lectione contentis usa sunt. 3. Ne aliter seeere Canonum Cialectores, et in Prum lenss. Ac Burehardus o orismatienss Saeculo X ravo Carotensis Seculo XI. ipse demum saeeulo XII GRATIANU . cujus Deeretum desumptis ex ludoriana ossie in mere bus plenum est . sed in eo Gratianus suos antecessbres hac in spatia vicit , quod genuinos Canones is dicta Patrum eum fragmentis falsarum aut contortarum Decretalium conelliare studens , eone iliandi ratio nem a veris C onum c patrum sententiis prorsus ditanam , imo illis evidenter eontra. riam, atque omnem in eis expressam Eeelesie diseiplinam evertentem saepius impendere coactus: suerit quς ejus Decreto inserta, quasi pro Iure, etiam antiquitus usitato deinde receptk sunt. Praesertim eum hoc Decretum publice coepille inscholis praelegi. Qeommentariis Doctorum illustrari ; unde naturaliter evenit ut plerorumque animi his doctrinis imbum
a. mi aeeessit , quod vix quibusdam de sineeritate v veritate harum meretilium dubitantibus, ex una parte summi Pontifices earundem auctoritatem urgere atra ex altera Epileopirici maxime, qui se et ropolitanorum de Provincialium Cone illorum jusdictioni subtrahere volebant heis frequenter uterentur anquam sinceris & pretiosis antiquitatis monumentis ira, , ut uno quasi consensu Clers populusque tantis nominibus pristinorum Pontificamin Martyriim cedentes . earum authoritatem dc disciplinam in his conte eam reciperent. Ita reapse evenit quod scripsit Stephanus Balua ius in Praesitione ad Antonii Augustini de correctione Gratiani Dialogorum libros I Antiquo Iur, quod per, septingentosin amplius annos alue t suecessit In Ninum ex supposititiis sanctissim rum Romane urbis Episcoporum Epistolis ab impudentissimo illo nebuloite Pseudo-Isido-
s. Cum in Synodo Tridentina deeretum esset ut libri ad officium divinum spectantea reviderenturum corrigerentur a coeptum quoque est cogitari de ementando Deeret Gra- amici ex quo indecorum videretur, quod opus primam Corporis Iuris Canoni ei parte intconstituens, atque eo nomine pro adipiseenda Diseiplinae Eeelesiastice notitia in aead iniis publico praelegi, neque minus in iudieiis pro decisione ausarum forensium allegari solitum , tot crassis erroribus cli apocruinis textibus resertum ei reumferretur. Hane pro vinciam Pius IV e Pios . quibusdam viris in Romana Curia commiserunt . Tandem sub GR GORI XII l. hoc opus absolutum est. Quid hae opera raestitum fuerit , exprimitur ab ipsimet correctoribus in re fatione nimirum is a diligentia illud fissum est, ut iam masnam partem suum cuique tributum sit , nae Synodorum generalium , quae, summorum Pontificum, quae provincialium Conciliorum , que Patrum deeret a se M tentiae atque inter haec , quae sanctae Romanae sed probata sine i quae minime vix quisquam errare, atque incerta pro eertis sequi. eerta vero pro ineertis suspecta hab re posthae queat quod ad citationes uotorum pertinet ubi error evidens erat . . . lublatis nisis inscriptionibus verae restitutae sunα ' In borum sequelam laudatus Papa Gregorius revi suo apostoli eo de r. Iulii ann isto ita sanxi r Nos oportuna
sum fuit, fame eae perpιrus istegrum is meumraptae ea reveru . Asarae norioidie. HI inatistentis, omnibus notuni est, ex tot de tantis suppostitiis Epistolis decretalibus primorum Sanctorum Potiti fieum Eceletastieam Monarentam fundantibus, ne unam sublatam, aut cujusvis earum inseriptionem emendatam esse et eum tamen cis alia praetermittam IAntonius Coatius Iurisconsultus sub medium saee ili XXI. eorumdem salsorum mans Partem publico typo denuntiassee. Unde evenit, ut ea, sub prς sidio Ponti flete ali. -ritatis, in scholis cc soro dominxtum gerere pergere ne ' perpetuo periectura ensent nisi Eruditi l quorum ruminibus ςee non omiunera sua laudabili arte tantio
232쪽
Fνm rus ori Derum Rama aeressum inruenit μου sua ab initis potui . neque et i m m ab H ινia patrocinari. Ante dias Decretales Pontifici authoritis tare intra suos fines continebatur , se senente humanae eo itione instrinitatis, que a magna subli incla te saepe aug tur suo pior noeeitati plerum tu ilici ramaenia ad sit ad 1 te altius it renduis cum deprelli ne inseriorum. Eo jam aevo inventi sint, qui Romanam Sedes de studio augendae mtestatis suae ineuiarent. Se loci U. Obem Papa in Epissi Iaa Imperatorem Cinsta lium . in Petrii Nastantii Collecti in Epistolarum. R. tilicum cot. as rei isti se
Neque hie quidem sistebitur, se habebant praeterea Romani tu imp modo aurescit eliea ras, ita ut egre audirent eos, qui bonae licce mente de auus seu exces Tu potestatis io quebantur. Sic legitur in pistola Auxiliati Praefecti urbis Roma ad s. Hi tam in Arelatensem in ita ejusdem S. Hilarii erra H norat in .ssiliensem cap. τι sp S Leonis M. Tom. l. pag. 37o edit Lugdua ann. roo Imaris uter ferunt ho-ue . si sie
svuntur. Qii itaque mirum, si honin s sive ausim di, livo avari .sivenuperstitiosi salso. rum docti inentorum adia ventione d efforma tione his ecclesiiaticae aut rata via excenibus colorem quaesierunt, de a multo natior suscipiens vim praepararuntes rama domι .
De in ar Ma ut, si ira Usus, .us suis is mio nos, inquit Taetius A nato Lib. IU. cap. 1. Observant eruditi, quod omnes spurii textus pro Ronrint Pontifice stultas in graisti m Ordinis Episcopalis fabricatus tuerit unde Dei se olligitur , quid sit sarius inte derit. Abs tamen ut huiusmodi corruptelarum vel artifices uel pare inipes Disse putem; ipsos summos Pontisces. Nihil tale ab iis tentatum esse . plene persuadeo . palponum omne istud opus est . . ita
propositum injecerint, authoricatem primi ecialiae mesati supra uinam potestatis e. rerorum ad fastigiuin erehemi, eum eonstituendo sontem . . dominum omnis iurius μMionis spiritualis, ira, ut taeter nil quantus ipsis ab illo eo nuta pia cuit in beant, atoue in ea concessione ille M is restringe adη, cum libuisset, partis uniuscuh usque reservavit: moes Episeopi in tantum eo diatores re viearii P, me solus a Deo si institutus, ille caeteros instituerit: sit in ectelia, quod supremi Principes in regno. cusus magistratus eam tantum habeat authoritatem, quam Princaeos iis impertitur , ita iamque ita exercent ut aes raneim , eum ei libuerir, restranei possie a. in Pergit deinde Gibertus Ignora navis inquam rutrum illa ima vitia hoc propositu me pererint . verum nos latet , ilis esse spei estissimum auctorique suo magnum Nnpo Disse pondus rediens Deo rationis, Mendacium vesa sive vecto proteratur, semis per naentiali veraxat displicet, Whistitia sua sta otialis a minatur iniquit te mi uuae alieois spolias aliquem exornatra omnemque reconelliationis iam claudit omni , lul annum illatum, quant uim in se est, non resa tete .pnfenim is nitur pree--, M si rassiaruarur ιlarum. Quod extenditur ad eos, quibus fraus prosuit, nisi persona laeaacias liuisum eum notitia dc ubeνraro repudiet .
a. tum haec scribo, videor mihi hinc Carfolieorum nonnullos submurmurantes aua ire, illine sectarios utraque applaudentes mann qua Pontifices Romanosi, maxime S. Leonem M. mali ambitus xlienique juris imminuti notare videamur . Utrisque satissa eiam unius Casau boni verbis eui non assentiri ne Aeatholici aude aut ne debeant hac
in re Catholici Si igitur vir doctissimus utinam. Catholieus , Exere iratione XV ad
233쪽
fvnnales T. ceresiastieos Cardin Haroniici , Non ignoramus quatenus hi Lxo fuerit Iine , , se fidei defensor, di pro recta fide quantos labores sustinuerit , quamque Ecelesiae Deio utiles. Ne sue vero dubium mihi est tantum illud midium , quod videmus ab eo. adhi- is bitum , ut Sed Es Romana in main editenderetur a bono principio fuisse prosectum, M., ad finem optimum spectase Vastaba fit illa aetate Ecelesias verditus in haeretici , ei. . , ri agna quotidie strages, ue apti vineam ingressi, edebant, neque erat qui prUereri eorum se se opponerent qui quidem causam bonam posset adiuvate praeter Romanu, Episcopum . Nemo autem peritus rerum Ecclesiae ignorat, opera Romanorum Pondifi-- cum per multa famila Deum esse usum in onservanda sartatecta fidei docte in . Hoeis intelligens Leo magnus, de quotidiana experientia edoctus, quantum vere fidei intereia, set, ut paratum iiij semper esset in Sede Rotnana prae fictium firmissimum, modis omni-
, hiis ut ita stet proeuravit quod nidem minus ideri dubium debet, quia se eelesie, mei expedire, optimus quisque tum credebat di erat ita revera rillis temporibiis .
quamvis autem Romanae curiae sub praesidio Isidori mrhtiani Reeesserit, jura su 1
Primitia & Patriarchalia in quandam .narchia Ecclesiasticae spe elem proferre, non ta. inen ea propter existimangum , quas doctrin da ver Staria Beelesia de finibus Pontificiae potestatis, ce de Eeelesiae atque hine repraesentantis Universalis Conciali superioritate, dure Papam ejusque decreta tam circa fidem, quam disciplinam corrigendi, penitus fuisset extinctus . Vidimus supra cap. 6. . . quae fuerit tempore Coneilii Constantiensis, id est, In densissima sila nebula , quam salsae Decretales mundo obduxerant , sententia Patrnm ex Christiano orbe congregatorum circa sor mam ista tum Ecclesae, quam sanenin in ipsa demum urbe Constantiens hauserant, sed ex seriptis atrum acti Coneiἀliorum quibus Didorus ejusque senuaces veritatem eradere non poterant acceptam, suis respective dioeeestas ad Synodum attulerunt, maxime Galli. Fuerat etenim, uti recte observat Natalis Aloander s. cc f. Tom. . Di . IV. . . p. m. or quaesti de authoritate Cone illi supra Romanum Pontincem ab annis quadraginta, quibus schisma, Eeclesiam jamtum dividebat, examinata per orbem, distus Parisis, Avenione, R illi, quinque annis' ante Constantiens celebrato. Itaque quan- , Pisis in Cone illo tenerali, quinque annis ante Constantiens celebrato. Itaque quanquam in commune non nosterentur exacte fines Ponti sciae potestatis, per vim fictiliorum d se umentorum nimium protens, non ignorabatur tamen x prudentioribus, eam Ecelesiae
dc Synodo generali esse subordinatam ad hane pertinere illius usum pro bono communi dirigeret quae aliae ex hoe prinei pro nascuntur in regimine eeelesiasti eo sequelae', qua a passim o Tractatu exposuimus. Nune eum ex una parte Historia celisiasti eam' Conis ciliariis Diseiplina in plena sua luce sunt, ex altera vero Isdorianarum Epistolarum sal stas iam a taenio & ultra in omnium oeulis versatur , superest , ut penitus depellantur praejudicia, ut tandem salsum cedat vero, seu in eausa, ita χ' in usAn. i. Vix subdititia illa primorum Pontificum deeret eruperant, cum in attentis elim
obseurorum illorum saeculorum 'tenebris, viri ulterarum gloria eminentiores scilicet S eulo IV. Hine matus Remensis, Saetulo X. Arnoldus II. Epis pus Aurelianensis , eodem Saeeulo Gebetius, postea sub nomine Sylvestr II. Rom nus pontifex , eorum pugnam eum genii in Iure saer adverterent vid. Histoire Literarie de Frisce Tom. V pag. 3po Tom. ULI g. 326. sis erisor. Sed impedivit ignorantia arti Crit Scae miromimis in hac pugnavi ne eret veritas, multis seculis per sil sul pressa, non ita tamen depressa , quin illius flammulae, tanquam ignis lueuientius , identidem erun per nr-x Ad intelligendum quae ante Concilium C mTAMTIENS E M in eodem fuerit sententia Patrum de Iure Ac statu Reelefiae , irvat hie ' abstrahendo ab authentie ita teracletalitat Decretorum sessionis IV. & v. de qua egimus Vap. VI J regere, quae Caneelli rius Gerson duabus distinctis Orest lonibus, post binas illas tessiones in plena synodo habitis nemine reclamante exposuit. Primus sermo dictus recit Iulii an . 413. inscribitur pro rario eo Romanorum. Tom 1. n. Gosen edit. At υενρ pag. 73 ubi Q Prima
se lex sive directiora iberans ter nostrum a primo eandalo , quae dati est in sessi ne pu- , blica quinto prilis anni piae sentis Concitium generale potesarem a Christo immediata a.
234쪽
ι. 4ω quiliba . euibuscuosu statui εἰ unitatis , etiam Papalia ex ar obedira teu.ρων ' is i. .. . ., in a ad fisem Hextirpationem schismaris , a genaralem eformationem E M usi. s. iis Capito is in membris Conscribenda prorsus esse mihi videtur in eminen-V tioribus Ioeia, vel insculpenda per omnes Ecclesias saluberrima haee determinatio, lex, vel resul a , tanquam directio fundamentalis, velut insallibilis , ad .ersus monitruo sum hortendumque offendiculum, quod hactenus positum erae per multos de celes in itinere mandatorum Dei, determinantes ex testibus Glossae , non ad regulam Mis vangelieam dc aeternam acceptis, Apam non esse subiectum Generali Concilio, nequeis judieari posse per ipsum quod praeterea Generale Concilium totum ab ipso robur imia is mediate sumebat, nec poterat sine eo , casu quocunque, vel convocari . .el stabiliri r. quod nemo poterat ei dicere, cur ita secisa quoniam solutus erat legibus , de supr,' Ius ita de plurimis, per quae blanda . ni lac, de subdola adulatio io .ebat libidinem dominandi , dc in tyraunidem Ecelesiae destructricem Papatum seu eius usum
eonvertebat, ita ut pateret via reductionis seu pacis Seripsit super hoe onere vel sea dato reverendissimus Pater Dominus Cardinalis Cameraeenus Praeceptor meus inclytus.
dudum, d nuper, antequam fieret haec constitutio , reputans esse perni ei osssimum se asserere, seu de de multis dictis per quosdam innitente suis Iuribus militi vis annot M vit. Nune ex quo lex posta est , nee iam licet dubitare probationes omittamus . Sola. hae probati susticeret si Ecclesiam non audierit, sit tibi sieu ethnistisci, ablieanui I ait h. it. 17. Igitur I contrariam sententiam Gersonius publice proe lamat mans νωσώ---ν ndiamqων Pendieulum quod silla d subdola adulatio ad libidinem dominandiso, eb,e Positum illud erat per multe de Eecles Dei certe non per omnes. . I ter alios Cardinalis Cameraeensis, Gersonis Magister illud dudum consutaverat . . Quod in fine de illis, qui Aribu fui positivis inniuntur observat Orator, haud dubie de Deiaeret Gratiani, manonibus, qua in eo Papae indefinitam potestatem tribuunt, inteIligendum est f Ante locutus erit in libi iv 'minauri, tetesia fructrica, Qua n νο--l-ον. viam reduanni seu paci Mae aeque, imo melius conveniunt tempori Concilii Tria entini. tum recens enatis Haereticis, de quorum reductione tum aiebatur , c ια hue cogitandum est. i. Altera Gersonis oratio Constantiae habita sui In sesso S. Antonii Abbatis anno 141 . In ea se vir celeberrimus ad rem nostram eis. Tom. R. pag. 3ss. , Deeisio elarissim is solidissimaque iacta est per hoc sacrum Concilium , cui non licet obniti . nee ipsam, in argumenta deducere quoniam dispositionum, Wargumentationum is evasonum is Divosarum nullus unquam esset finis , sed ea sus assiduus in errores absurdos, insanos,
, o impios. Uerein graviter Eceles asses intonuit e uia cito non refertia e tra matiae Ἀμρ.ntia, Ili hominum absque ulla timore σπirran ma a. eclog. s. D. Nunquid notaia ideo sacrae hujus Synodi Constkntientis impugnantur iudicia, quae te habet rorim δε- is urar, voci a in viritu sanero legitime onere ara, Generati Concilium faesens , , E ,, Iosiam Catholicam mititantem res Montan . potestatem a Chris ιmmediata abest , cu quia is liber eis iustaenouas tua , vel igni raris , etiam Papali exsat obediro matur in hir, ua, , pertinent ad fidem e extisparionem dicti schismari , a Deneratim re marionem Ecclesia, De in Capita di in membris. Item declarat quod uicMsque , exinscunqua parti , via, i unitaris etiam Papali existat, qui maniαι is statutis, Io arrinationibus , aut prae Quis hujus fani a rnodi, oujuscunque ιιaris Co cuuis eneras tuirinis cingorata . δε- ιν ramis , se ad ea pertinentibu facti . vel faciendis obedire pertinacite contemnorat , , nisi rem serit i tantiana paeniteutia subiiciatur 49 debi a puniatur, tiam ad alia ruris μι- sidia, si vias με is , recurro G. Huic veritati landatae supra et tam sacrae scripturae, quisquis a proposito detrahit adit in haeres iam damnatam quam nullus unquam, Theologus , m. xime Parisienss, d sanctus asseruit. Vidi nuper sanctum Thomam racia Bonaventuram , hie reliquorum libros non habeo dant supremam Ac plenam summo, Ponti fiet potest, tem Ecclesasticam recte procul dubio : Sed hoc Reiunt in ompar ia tione ad fideles rulo , dc particuli res Ecclesias . Dum etiam comparatio laetendruia suisset ad authoritatem Eeelesiae un- ι ι fer congregat , ut ij 'cissent Papam , dc usum pG is testatis suae eidem te lesae , tanquam Matri tuae . cuius Legem dimitti non debere, tria it sapiens ce V Si nullus heologus D aua, si nullus Parimnsis unquam tenui e sententiam deeretis Synodi Constantiensis contrariam, non potest dici , usurpatione amplioris domina tua unquam fuisse obscuratam veram Ecclesiae doctrinam, quam toto hoe opere sustinemus.
235쪽
C- Mia enim rata se in vir unc ρ sum. Ita Epist. Synod Conc Basil. Tom i a Conei l. Lit,b pag. 93. s. Clemens Papa V. Concilium generale VIENNENS E ad diem x. Octobris an iari. iudicens, desideravit, ut snguli Episcopi ad illud conserrent Memoriale eorum, quae pro bono Ecclesae in eadem Synodo conveniret ordinare . Duo horum Commentario. xum ad nos pervenere : unus cuiusdam piscopi Galliae, quem ex atteanis manulcristis edidit Raynaldas in Cturm uar. Annal. AE Annum 3 r. v. s. 9 sqq. Alter Gui-ielm Durandi Mimarentis Episcopi quem inscripsi a Modo generalis Goncilii coloιν uri, editus primum Lugduni anno 333i studio Ioannis Chrispini R deinde saepius. In primo horum Consiliorum conentur sequentia: G Improbantur reservationes α exspectatriae beneficiorum. Damnantur dispensationes super pluralitate beneficiorum, nec non aetate beneficiandorum Carpitur neglectus residentiae in dignitatibus oc beneficiis eorum. qui Romanae curiae adseripti sunt. . Exemptiones saecvnrium & regularium inter mani selios abusus reputantur. Q Suadetur resormatio Ecclesiae in Capite crime in bris ad
6. illo amplior in suo monito est Durandus Scilieet a J sustinet, Episcoporum potestatem immediate a Deo esse. Papam pluribus modis illorum jurisdictionem invadere, per viam appellation lim, provisiones beneficiorum vaeantium & non vacantium,
dic eo aliis sub praetextibus Romam trahi ausas electionum Episcopalium unde eis clesiae pluribus saepe annis legitimo Pastore destito untur. Exemptiones tolli debere
cluae quamvis sorte ab initio laudabiles fuerint ; attamen propter suam generalitatem deinde fictae sunt perni eiosae, ex quo invertant subordinationem a Patribus in Ecclesia stabilitam an tium Concilias pro inciatibus vigorem aut horitatem restituendum esse. summis Pontificibus veteres Canones abrogari non posse . neque legem univer l. em Ecelesiae eondi nisi in Concilio Oecumenico, quod singulis decenniis convocandum esset: loqui contra Canones esse speciem blasphemiae in Spiritum sanctum, qui eos inspiravit ora Prioratus Conventu ales d beneficia Regularia non esse commendanda .eeularibus o Dispensationes ad legitimum ordinem reduci debere, nec concedi nisi ob maius Ecclesiae bonum his omnibus per Synodos Generales adhiberi modum, utque Ecel si Romana ne omnia ad soνaheret, ne omnia perdινιt, postulat Generatim desiderat 1agnam Romanae Curiae reformationem, a Com . i faciendam. In Pieritur de Sicinonia, quae in eadem Curia exercetur, diviso ejus pretio inter Papamis Praelatos sui, nomine jurium xpeditionis Litterarum, laxae Cursorum, aliorum ossiciatmiam. mn Denique dolet scientias & disciplinas Eccles asticas propter informem tradendi .ethodum, dialecticas subtilitates glosiarum differentia cc contrarietates , ac ne te tu intextus originalis, tam male tractari, ut non tantum parum utiles, sed & infidelituis, .iuando eum eis de religione conserendum est, sere ludibrio sint ae eontemptui. Remedium, ait, ut posteriori malo aptum esse s per selectos cujusque Facultat. De ressu ecincti Tractatus componantur, atqii auctoritate publica approbentur, ex quibus quilisque obligationes & mei sua facile addit eat e. r. 9 Eadem erant suspiria dc vota Patrum Constantiensium c Basleensum , iisdem me e principiis innixa , in quibus Patres Concilii Uiennensis undabantur quamvis utrisque mala studia isdoriana peraeque incognita est ent. Et quid hodie, detecto falso desideramus amplius Iniquus igitur merito trabeatur' in Ecclesiam Dei summe injurius, qui sincta haec desideria damnaverit.
Ecelsa Romana ex supposititiis Decreralibus maxima Ommoda percepit. Quibus veritate nune detecta , salvo iure gaudere nou totest.
Seio, quod Romani asserant, se is dorianis illis doeumentis quorum si istas ad nouini eam demonstrata cla ab ipsis me hodie agnita est ad sustinendas suas praetensiones non indigere, ex quo illimitata sua jura etiam per legitima instrumenta sufficienter stabilita 1 nycniantur. Verum, cum existimemus, a nobis fatis superque probatum esse, Romanos Ee Oa-
236쪽
CAP. VIII. . . DE LIBERTATE ,,
Pontifices illis prietilegiis, nae iidem per Decretales Isidori tribuuntur, ante Saeculum v Ill gravisos non esset atque ii, qui de his praerogativis dedita opera egerunt, aut earum justitiam aliis persuadere conati sunt, plerumque spuria illa instrumenta, an tenuam eorum suppostio innoteseeret, laudarint nec adhuc alia idonea ad intentis, finem sust. eientia proserre possint, quibus abunde responderi de satisfieri non valeat, eution. lilii reapse satisfactum putamus: Sic Acta super his privilegiis post Saeeulum octi Vum
conscripta, auctoritatem, qua primitus caruerunt, ex s. aut evrmatione , sin a sultas quentibus Romanis Pon rificibus , sue a Conciliis, etiam Generatum, accipere minime potuerunt , quamdiu enim ineognita sui suppositio, nullam subsequens usus ait thoritatem tribuere valuit. Qui se his Canonibus submisere, id propter reverentiam sanctorum Pon- tempore memoriam hominum excedente post fraudis notitia in perseverasset , requirere eur adhuc, ni partes laesae facultatem dc libertatem habuerit , jus suum persequendi de
t. Latii it Isidor Mereatoris dolus quem merito foedam Nessuram nuneupavit Natalis Alexander s. ecles Tom. 3. pag. ais sere usque ad finem Saeeuli XVI. quo demum falsum plene detectum est, Ac unanimi deinceps ealculo repudiatum a viris doctini mi, qui Historiae Eeelesiasti eae de Conciliari disciplinae insolitam usque ad id tempus operam navarunt, scilicet Baronio Bellarmines Perronio, Contio, Antonio Augustino , Sirmon do Ducaeo, et avio Marea Labaeo de aliis. a. Pape broehius in Propitae mens Maj sive Conar Coronico solis ad Carha suis Ponti um Romanorum, loquens D Nieola I de fictis Decretalibus in earum authoritate per Gratianum promota, cis summis Pontificibus probata, ait, is hos quidem nihil apiari probasse a fide aut maribus Ecclesia abhorrens in eo tamen , quod facti erat tu ινiari omnino errasse sed ei tra culpam. Quis enim addit a Romanis Pontificibus, innuati is licunque momenti negotio , majorem exigat distinctioremque rerum praeteritarum is scientiam, quam sui cujusquo ferebant temporas Aut cur debuerunt illi dubitare . . factis, de quibus tune nemo dubitabat Quod hic ἐν id memorat Pape broenius verum teneo , quod ἐν Moribus celsa addit, peraeque constat rei pectu illorum temporum quibus ni Ponti fiees, purios Isidori paratus, qui jam adoleverant, laudantes, d sollicite nutrientes, vixere. Plus dico: Pontifices authoritatem suam taliter firmatam videntes, ut nemo ei contradicere praesumeret, se ad eam modis omnibus tuendam in eon seientia obligatos eredidisse. Qtio denique eos in Historia errasse affirmet , itidem in tenue monet Pape brochius, qui hic Historici d Critici vices agit sed patietur a Iuris consulto addi, illos non minus errasse in Iurara Disciplina Ecclesiastiea. Si autem propter errorem communem excusari mereantur Pontificis, non poterit tamen error ille 'iam agnitus , amplius pro Iure allegari. s. Defensores systematis Isidoriani vel ex eo apite Auctori suo gratiam , aut exeus .
tionem saltem coci Iaara posse putant, quod eo inpolitae ab eo Deere tales Pontificum, Patrum re Imperatorum posterioris aevi, scilicet Hieronymi , Augustini, Leonis , Theodolii, Iustiniani , lacinias refertae appareant, consequenter saltem ex horum nomine authoritatem obtineant. Vertim imprimis tam male has lacinias consuit Isidorus , ut in sui tontibus diversum plane sensum teneant . Neetis intra os timire petis in ruria. irea Minfas permiscuim non contentus , vera ima. Med gravioris flagis i est, partim interpelanda a. augendo minuendova far et it, inquit Petrus Coustant in Praesit ad Epistolas Rom
cogi i λ λg: a . Deinde quae saeculis quarto, quinto vel sexto Romanis Ponti sei buxa Eec Iesia aette, aut a Conciliis expresse in reverentiam Primae edi id supra cap. 3 n. s. V. attributa sunt isti de Appellationibus ex ordinatione Concilii Sardi iacentis suo loco memoravimus, quod hi pro exemplo repetimus in ea aliam plane uim habent, si ponantur in ore Syati II. Papae, qui integro ante Sardi censem Synodum Me ulcinomiit, o tunc quidem aptum pro monarchico Ecclesiae statu, atque huic adhaerente natim Appellationum 'ure, argumentum constituerent quando a contrario ex mente Be ee
a sicensium Purum: novum aliquod privilegiis summa sedis adjectum, inducitur 'v04 ui per se, dc primaeva institutione non eompeibbit. U*μςΦ v v
Quae praeter eonfictas ab Isidoro integras Decretales , primis sanctissimis Ponti seliabus
237쪽
bus id seriptas, statum Eclesia alterantes, atque a Grotiano adoptatas, aliae noxae, ennilem in fin in quanquam iri minori dolo conspirantes, in hujus erret muri iluod deinde Christiano orbi pro cynosura fuit pue sint , eas partim recenset Antonius Aliis gustinus Lib. I. Dial. I. de mendatisne μιιani. Nempe Saepe erratui esse video in , nominibus hominum, ibium Provinciarum, Conciliorum' aliarum reia in . Saepe se salsae sunt inscriptiones, d quae Conciliorum sunt, Pontificum esse dicuntur. Ex hoe is genere sunt illa , quae ex Concilio Martini Papae radri in Papae sumpta esse serun- tur, quae vel Martino Bracarensi mrae is Conciliis , vel Enget ramo Episcopo , velis Ad rix no ad Enget ramum inscribi debuerunt. Multa Gregorii , Ambros , Augustini., vel Hieronymi verba esse dicuntur quae autem uspiam extant, aut aliena sunt illa, quoque ipsa, quae inscriptiones habent veras, non recte reseruntur. Sae e eniim contra H rias iententias reserri scimus, saepe valde praecisas . . in vero quae ex Graecis sontia, bus ilia nant, ex variis interpretationibus afferuntur. ita fiat aliorum scriptorum is a saepe diu Graece quam latine gnificant c. Nilanquam autem per mensaiarionem Gratiani , aut horitate GREGORII XIII. P. procuratam , horum vitiorum plii ra certe non omnia , in posterioribus editionibus sublata, aut saltem indicata sint nihilo. res ἔriis eorundem effect iis , in sibi ecutos Decretalium libros delapsus , perstitie , persistit me in eo consistens , quod Praesul sis populi . horum erroneorum titulorum , t exin tuum Ac sententiarum authoritate delusi , circa in eclesiae jura statum in trant versiam acti fuerint. s. udatus Papebrochius eir. Propita pag. 4. num is vere dicit, is multas Epistolas, is Pontificum falso inscriptas nominibus , diu illus ste redulitati Chrriliani orbis opsis . nue eclesiasti ei Iuris Compilatoribus vi in etiam incola I eiusque deinceps lucceia, loribus, nec non Conciιis tam GENERALIA' Sis iam arrisularibus. Unde concludi-miis, ne ipsa in quidem Tridentinum Concilium . pro sullinendo in celesta monetrchico statu tali sorte in quoquam huic favere videri tur istusque sequelis, allo ari posse. Quare nemo dubitet , ridentin placiti uacho a su , se ut uris Generalibus Synodis emendati posse rapte ad hoc propositum S. Atri. 3sTtNU Lib. 1. eao. . de siptum contra
6. Natalis Alexandis res Eeel . - a. Dissert. i. suaeritum L art. l. p. g. 34. sent annum Domini 33o. verius 8s nullam cretalium , quae Penti scilius Siracii me cessoribus adscriptae sunt, mem ari , nullais nitus iam fuit. Porro tot Saeculorum, si ratium , junc uita invitiissimis ratio bus, quae illarum Epistolarum supposition m deis monstrant , posteriorum temporum testimoniis an 'oonendi est . . si enim polleriorari Conciliarius liabent corrigendi priori, eum aliquo experiment rerum peratu quoa etaufum erat . uno e Leit quod la 'ebat , ut S. Augustinus non Dirum , quo Conciis, Ilais eruditos uthores , ut post o Iavum Saecula n lori .et .int . viri iii is Saecultis doctillimi emendent in rebus Cr ticis , quarum 'dia aetas .icli Ira m. Tran cum, illa QI. aetatis Concilia illique Author s, terminos sibi ais tribus onstitutos hac in ,, re transgressi se rine, Decretia es icto prioribus saeculis ignotas laudando nec recen- tem mitiorum foetuum animadxcrtendo natalem ..
Non pνomni Me in parta Romani prascriptio, usia, possessio, eo uetudo Te. Si quod abunde probasse existimamus auctor saturas nostrae dc Fcclesiae laudator huic
sacro coetui formim regiminis oraescripsit a Monarchin alienam , ', usus adversus civi rium illud institutum introducati numquam poterunt undare ait enitere legit inam rae scripticii mri non enim praescribitur contra voluntatem Dei in ordinata S lv. tori nostri . . tius, quae t rius acta sunt , immutare valent veritatem primi indit uti siquidem nemo i ortalium sibi arrose praescriptionem juris , aliis his priai et pia . ono rendi Epersuadendi. nec cessione aut cujusvis temporis post ἰssione jurium pal. 3 alium Di scopatui adhaerentiti detruncationes legitimari queunt itaque agnitio veri lupis Feci
uastici, per salsas Decretales corrupti . cc favorabiles circumitantiae semper Ecclesiae pr.
238쪽
maevam libertatem suaque iura reddere valent , in minimo sanctae Religionis nolitae praejudicio , quin imo e ira certo aus incremento. Si nim ignorantia o excessus superstitionis obluit io minus obscirata per aliquot tacui nosceretur veritas, d justi Ecclesiasticae potetistis lini tis , nihil impedit , quominus quae errore aliove vitio male iniadum sunt , nune canit veritate rei ita tantur in legitimum . Ex contrario , talis rei Fcelesiasticae restituti primaeva ditat plin. inlio sub Itantiali puncto rei lauratio, c-ciei iam redderet consor miorem spiritu Evangelii , nosque perfection, pri uorum saecultrum tanto magis propin lirare , quanto amplius ab hac κrlectione Z ab uniti spirat Apollo lorum, praecipue vero Capitis a Domini nostra IESU Chrilli , removit ignorantia Iuris saeri , ne non Historiae 3 D: iei time Eccletiali cie , posteriore hoe aevo v:ris Catholicis tanto uiri seu bi excultae . Hanc ii otio tam relinquimus , respectu eius in terminis nudae speculatio im lubs;lentes, nunquam vero a ciuilitas olidas notitias ita illum 5 praxim deducentes , comparabimur viro consideranti vultum nativitatis suae in speeulo conlideravit aute in se, o abiit, sc fatim obliti H est qualis fuerit . etspieite itique legem per fetiam tibertatis , o permanete in ea , non auditores obliviosi acti sed si es operis. Iaeos us Catέol. v. l. ara alii Cen uerti disii vim Iuris negat ipsa naturali ratio, d spiritus Canonum Prosa
Aia. rati/ne adseremus testimonium Demollhenis apud Aulum Gellium N i. r. ris Lib. X. I ' re ubi Verum ne dicas, si actum fatenumero: e. o fer; Iis e. ero cicin enim si quid ab
mentem attine , videndum cap. ., cap. D. . de Cousu et nec non cap. . edia Tt . in Sexto, quibus declaratur, suo s. Consuetudo, qua Cancti cis et via insituris , nulliussit momenti imo quod non ram Cei tuetudo, quam terrui tela vis uda sit, qua sacri est Ga-
non ibus inimica. Hi certe Canones nullic onsuetudini aptius applicabuntur, quam ei, unadversus institutum Christi de Patrum , ill multa demum saecula in celelia prodiit, matre ut nihil amplius di eam ignorantia , nutrice superstitione . Interim uia Mna. . usitit . quod tranquila iam diu utatur te=, uera inne, Da Canenes solummodo elida , in ulcFranciscus de argas Regis ii paniae ad Concilium Tridentinum Legatus, supra cap. 6 .rr. Verum haec consuetudo introducta luit eo modo is tantundem valet , quantur ii ita, de qua memorat Gregorius M. Lib. IX. Epist. II 3 nempe S ρrava aditus , M- regnam diu pateseat, non clauditur, usu fit atrior . emerat consuetu.ine ιtitum, quoi .rtunae eonsat esse prehibirtim.
milito minus ex tili consuetudine sibi Romam Curia Privilegium adsciscere a Iet Appolite in ira ne rem scrimit id inemarum Remente in Nicolaus l. papa Dist. s. an. .
. Toties agnoverunt cla te clararunt summi Pontifices, Privilegia Ecclesiarum, patrum
alit hora tale instituta , uisa posse novitat eonvelli aut mutari jura piscoporum re Metropo .itanorum, secundum Sanctorum Patrum Canones, Spiritu Dei conditos, c totius mundi reverentia consecratos inrem/νata esse debere ita ut a regulis praestitutis nulla af t t. nrtis aut prasumptione discedant Ronianum Pontificem sibi ne ips injuriam sacer , ii ErHrum c Consacerdotum suorum iura infrina , aut ρενturber Ei perirnittendan noctes: ' licentiam receden i ab Ecelesia . tribu , posteaquam hara intercedentium docui nent Ordiri aut horitate fuerint rmati . Causa et s. nuast. a. an. a. 3. s. o. t.' ii igitur sv
Izrest, naam ut nunc cognitis Ecclesiarum juribus , Sanctorum .itrum c Conciliorum iit horitate non tam institutis , quam agnitis & firmatis , atque intercedentilina tot ubi et corum doeumentorum vi roboratis, α posterorum memoriae traditis, ea nequidquam obstalite unorum nullamita, aliorum presumptisue, in iustum ordinem reponantur.
olveritu fiser erram, errant Iolura H in eαlo, id , quemadmo lum ex ea terae omnes verit tes, 'anteiit, a ne in in destrui , nec jurisdic in Episcopis o titulo attributa , e praeserta
239쪽
11 ECCLESIAE. sol .endi a Christo Episcopis data est, non propter privatum eorum commodii , sed ad servitium & salutem fidelium eorum eurae creditorum . Itiqi gregi fidelitimis talutiani rum nocetur neglecti atque abdicatione iitrium Epit copalium, aut partis et runder metum propter causarum Sc negotiorum Ecclesiasticorum retirlatam exped tionem , tum propter iii finitos sum ne is, ut alia hic praeter . nil tam . At contra voluntatem is man aiarum Christi, contra Evangelium , contra IM Ge: tium , denique contra commota publi- ea Chtilliani orbis non praescribitur. s. Non praeter inittendum hic quod seripsi, quamvis asperiore calamo, quem nostrum
ficere non volum tis Cistellarius Ger loci rare de Reform Eeelesia in Coneilio In υὸ alieap. 7. in Actis Concilii Constantie n. Tom. I. Part. U. os , Quin nullus raelator timis illo tempore, quo reservatione d beneficiorum tax mones sunt fictae, reeumauit seu, contra dixit, aut proprer inpotentiam, aut ignorantiarn, aut utilitatem propriam ideo
iaciam quasi per centum annos quia tam diu duraverunt dicunt Papa Ac Cardini les, praedictas reservationes jam in vim sanctissimi Iuris Ic Canones transmisisse is praescri- sse, nee posse Generale Concilium eas immutare. Quod salsum est . Imo exsure ne utar lati Eccletiae, i serentes Deo sacrificium justitiae, I has rapinas , sulti s litro- inia Ronans Curiae digneriau penitus amovere. Qilia non possitnt in detrimenturi 'cia damnii in niversalis Eccletiae stare, aut praescribi et cum snt contra naturam propriam corporis mystici Ecclesiae, o conir omnem ordinem justitiae, dc decrementum omnium, bonorum spiritualium Ecclesiae.
Qua ex nimietata religῖenis oscuris asalu Pontificia authoritati adtetra furrunt, nune eernito ganum Iure Publico Eeelesiastico, in sum ordinem e.1 genda sunt.
Principia , quibus eclesasti ea libertas innititur , in Iure Naturali , certus mis est Christi oraeuiis c constanti usu primorum sareulorum fundata sunt. Interim ignorantia simplicitas sc ii perstitio potuerunt eis nubem obduceres cs reapse obduxerunt . Cum authoritas Papae in religione fundata si nemo mirabitur , quod ignorantia Ac fanatis mugdebito legitimoque respectui cultum superstitiosum addi)erint , atque ita Ambitioni imi notata sit libertas dum redebatur sacrifieari Restrioni. a nimirum est conditionis humanae indoles, ut se intra justos terminos argre eontineat. Quod ei rea cultum imaginum fecit popillus, ut eum iitra condignum proveheret idem quoque egit ire reverentiam debitam summo Pontifici. Superstitiosiis nunqitam putat satis secisse suae obligitioni , eo quod huius nesciat fines semper scrupulis angitur . sique tranquillitatem quaerit plerumque in excessu Ne in magna quidem illa rerum aerarum luce , qua hodie vivimus, orbis Chrilliano-Catholicus tua adhuc praejudicia deserere potens est quasi eum tremore claineertitudine sustinet jura libertatis, utcunque firma dc certa Principes, populi, piscopi , omnes eandem viam errarunt , de quasi ertatim damnaverunt a persecuti tune
eos, qui eorum ira in parte errores dissipare , c nebulam ab oeulis de pes ere ludebant. Schismatis erroris objecta crimina excommunieationis minae I suimina mala utique ine tuenda terruerunt omnes : ardens desiderium ea declinandi plerisque ne permittebat quidem examinare dc dignoscere, iustu ne fuerit horum malorum et is an vanus. t. Audivi aliquando oratorem graviter pro Monarchia Romani Pontificis detonantem, d inter reliqua hoc maxime arximentum urgentem : Nulla posse ratione comprehendi, qualiter huic Monarchiae si ea in verbo Dei fundata non esset omnes Reges terrae iubile potuerint sine magna armorum .i, de qua altum in .nu Historia lentium . Sed ignoravit vir bonus , majorem vim esse superstitionis , quam sortissimorum armorum Sc
E. Vidimus Pontifices usiirnantes varias partes uris Episcopalis. in priaejudicia naturi PDMici tibi inde iacientes ius fiυartim. Si niteremur I is illud Publicum in integrum rellitueres; si piseopi excuterent durum illud iugum , quod eorum praedecessores perini serunt uinetis suis imponi ii rumperent eatenas, iuibus alligat. fuit plenitudo potestatis eorum ministerio Ic caracter prootia si nollent admittere reservationes casuum quas Papa sibi attribuit; si tanquam nu .ia haberentur privile M a Regularibus in praeludicium jurisdictionis ordinaris attributa si redirent in posse itionem concedendi diment in riones, quas Romana Curia liui setius te servavit, quibustiue satis male utitur stoarnai
240쪽
de Re gnationibus, Permutationibus, Unionibus QDivisionibus beneficiorum, rectionibus novorum Episcopi tuum , Constri rationiblis electionum, aliorumque similium iurium Episcopatui ex primaeva institutione annexorum de aeter Romanae Ecclesiae relino uerent ira vigilantiae , inspectionis , di certo modo, id ei , iuxta terminos Sardicensium Canotium, iis supremae iiiii tiae che ex qua parce foret schisma, aut, quod in idem recidit injustitia, si ea occasione se Papa separaret ab Epitccipis e-. ι ramur hodie vanos terrores,' simplicitatem patrum nostrorum. Captum nostrum sere superat quomodo Ro inanis Pontificibiis potuerit in litanum venire de oro iis, reiscuis c pio vinetis disponere; vix attendimus ad alias tractenus perdurantes , nequc a gi sim datas ejusdem Curiae praetensiones . Si Reges cla Impi ratores perrex illent ton esse cies uti, quam nullo tam pol s erunt, i lue nivisti Episcopi respectu iuris in tuo ordini
annexortim adhuc sunt , piscopus Romae hodie solus oret in orbe Chrilliano Monarcha, c eastellum S. Anscii no lusticeret laivando auro, quod ex omnibus mundi parti bus illo conflueret ..
Ultra montani cultum sit perstitiosum Parae reddentes, et , sive ut privatis suis commo disci rideant, sive errore praejudiciis abrepti tributis praerogativas, quas I ESTIS Christus. dc tincta eius Ecelesia illi non dederunt. Silus Ecet iso c Regnorum , imo ipsis MezReligionis cla Ueritatis . ullum nobis c bent est motivum ad reperiendas nouas illas doctriaras . pro exaltatione sedis oriunaeis aliarum depressione , inventas, attamen sine diminutione reverentiae id in prima: Sed cateroquin debitae. Forte veritas Protestantibus monit rata sine fuco S excessu, eis persuadebit, ut potestatem , quam hactentis ut exorbitantem c ab instituto Clarilli alienam , avertantur , intra legitimo fines reductam, tanquam Ecclesia perutilem, imo necessariam agnoscant C reverean 'ur Forte indubie , eadem pretest te, nullius iam imperii patiente , intra suos ea neellos in elusa elel hunt ab uius d corruptelaecia in pro .ecula, bonis omnibus frustra reclamantibus, in Ecclesia vigentes is cum eadem pote ilate tam arcte contulici , quos cap. 6. dc 14
enumeravimus. Non est hic praeterniat tenda, neque eontemnenda observatio Ritherii in Hist. Conei l. Li 4. r. a. cap. 4. . . ubi dum , inquit , elud me perpendo Arriam um O
I. CCucus Ac inlis nita eliis lautor tim Romanae Curia ingenuos assertores Eeesesiasti eae liberi His confundit eu: i inimicis lancta lol is c Praniatus . Petri . . pulo , si vere igno antiam sv pc inet tiam, ei itimae discussionis incapaci, talis comparationis iustitia iaci in per tua fletur scque me di: retione omnia ara dantur, vel ea ratione, quod Hae ictici l irima, deb: tamque portio i, em ei negent: non itendentes, quod i a faveatur ullirpatio tibiis, quod ii revera aufer Inrti P incipi hiis Episcopis, quin cipsa
cles et . vera craestitium is ra eis a Christo Domin attributa. r. ruce queri l is Protestantium is vetii, P. an gar non potest , aliqua fuisse lu-sti cli undatas, Hoc et ianvit C uicili uiri Tradent Dium per resormationem', quam in E ciet O introduxit oceatione no a r. in hae telum . Sed nec Ali eo res p ct imae erae diei debent, quamvis de caetero merito culpandi eniant, quod debito hono es c pra roga - . tiva, Capiti negent, utendo etiana odiosis eorrva rationibus. Dum moderatis ad veri is illudax coition bus. 3. Fatentur Protestantes, sata se illas scissiones Saeculi XVI. iti celesia nun iram ori turas istisse, si Romani o istisces stetiston intra n timi Wimatus L rs en Prifer-
Mitis. Vid. cap. 6. s. a. 4. Deci mini proicissantes, i in s de rei secta , i ter vi, illo eos cetu ad Ir.iws de articulos concordia convellitetur, sola autem patia a Pontificis Monarchia 3 exor-