장음표시 사용
221쪽
di Religios imm unitates propter singularia Abbitum merita asina pro in no Eeclesiae molim in 1 Iiis ea ab Abbatibus sollicitari ex piritu inde ne nitentiae. Ciri ered .mus: Quis a Diborum melius novit homi in Saeculi XII., Iaei itin Moinctiorum, inge-niar Pris maiore line eritate 'adicavit, di locii tus ei λα. Hoe eodem S. Bernardi loco praevenitur alterum Card Palli vicinio tioe inium , quo eis eap. 37. n. I . ait, , Romanos Pontisces ulta in stipe a lictoritatis ti telam curasse, , non armorum vi arcium rue prae, isto, sed indultri sal clislitivorum Gemitu, ct lux, omnia despieientium, inlite oculos hominum ad se tranent nim adrnirabilitate vitae, , mortalem conditionem transgressaeci ut proinde nemini sui picari liceret, eos unquam, consensuros fuisse patrocinio tyrannicae minimmite legitimae lictoritatis uod mani Pontifices industria Religiosorum ordintim suae auctoritatis tutelam curaverint verissimum est hoe enim plo Regillares simul curarunt rem suam prori: M , quae sine indefinita Pontificis potestate non potuisset subsistere. Q io alitem hoc inclum sierit humilitate a vitae Sanctitate eorundem Religiosorum, non credidit Iarier nard is, nee alii eidem coaetanei viri sancti v doctrismi, iros mox nominabimire. Unde pariterin omni-ro cone idit quod opinatura minentissimus Historio praphus, Hia si non posset cadere fundata suspicio in Monachos . tot tantisque virtutibus eo ni pictans, dati crini Hasiis in a, sum lue intitaciae potestatis. Sane hunc abusum agnovit, v manifelle ruit Monaetiorum sanctissimuς,.saepe laudatus Bernardus, dum hic de re ad Eugenium III. Papam Lib. . eap. 4 de Conri
salis d plenitudinis potestatis, quae ex fias Deere talibus , quae in erant ar in id in pe biberat; cui dicturus si scivisset, nullii Pontifici omne tere jus r.in Num in dioece-sbiis Episcoporum, iam mediatum in horum dioeces a nos. 3. Porro sic urget Palla viernus cir cap. r. n. ri Romani Pontifices in supremae nutusis auctoritatis pacifica possessione fuere positici ne iue enim asi viiii hae immunitates ab is piis concessae nec apud Episcopos , ne apud Principes ullo fuissent in aeti lde quieta patiellione .ctili XII. loquitur Palla vicinus , vel ex mox relatis verbis s. Re n 3 di errori convincitura eo et te saeculo non Cisteretensum solum , sedis orber-c norum a Carru sensum coenobia Episcopis subjecta fuisse constat . Quo autem in pretio apud E=inopos eodem aevo fuerint hae Regularium exemptiones', comprimis intelligemus ex Petri Blesens Epistola 8. nomine Rie nardi Arehiepiscopi CANTUAE MENS i ad Alexandrum III seripta . in qua ille Moersus, mare is pistros
222쪽
mu Episcopum Carnotensem Ioannem Saresberiensen , qui Lib. VII. p. xi de Nugia Curiit te terrimo tylo describit quoidam mi acEccis m, sem cono iunt, stia ma-
-- geelsa filii stiritualas . Dein relatis pluribus torum hymeritarum fraudibus 1 ex-eessibus subdit ho notandum: SI EIS ALOP ERI , RELIGIONIS IMMINUM. ET ME. MTATI DICERIS IMPIIGNATOR . Qualia defensoribus veritatis obii ei nee hodie a tum est. Qui plures Episcoporum, Conciliorum , aliorumque contradictione d oppositiones nos' eupit, adeat Teger vana spei Repagulum Canonicum adversis nimia exempti num a iuνιfrictione Episcoporum extensionem in Epiuga Partis II.,- post hae aliaque, quae dei neem relaturi sumus judicet de possessione Romanorum Pontis cum tales exemptiones eoneedendi, ad quam tam confiteater provocat Palla vicinus , di de pretio, in quo eas
a. Interim pergit Eminentissimus eis cap. II. n. I Alia causa universales exempti se ne in re ris Ordinibus concedendas persuasit. Eaniit, quod hae familiae sub una eadem, que uitae diiciplina , ejusdemque Praesidis moderatione per cunctas terrarum orbis is plagas disnergrndae erant adeoque avario Episcoporum iudicio arbitrioque regi non m, terant : sed solum a moderatoribus supremo ipsorum Praesidi rite subjectis i itidem, ae nequeunt plures formae , nullo inter se ordine colligatae, uni corpori dominari. Astrae hie sibi adversarium habet alia vicinus magnum illum Monachorum Patriarcham Bernardum , qui quid monasti eo instituto convenia , melius novit , quam quicunque
alius Scribi is ad Eugenium III. Papam cit cap. 4. Nais aurem p Mendas mih fruatim emancipationis Utis nultu es enim , nisi quod Nonachi etiam d/lsolutiores Me . . . . Nono arborum a faciens seu ius tales, . . . . quoique magis dolendism inter Eeelsas immicitiare aves , perperesque Urorui 3 .... Tune tibi licitum censeas, μιν Eeclesias mutilare membris, cenoni a re orinem, pertΜrbare ominos, quo po Marunt Patre riale a Uitia est cur Mione
δενι- suum auferro euiquam sua, russo quomodo potera conveniret Sic ad Panam Bernarisdus , qui solus in diversis id dissitis dioecesibus fio eiusdem instituti monasteria fundaverat. Anne putabimus , eum aliter cogitaturum re locuturum fuisse, si illorum institui iant sex millia Bernardo sociemus alium,' illo quidem iuniorem Monachorum Patrem S. Franei seum. De hoc scribit Card. Baronius ad an 676. n. s. , Ut Monachi ab Epi se .is pali obedientia hujusmodi privilegiis se subtraherent , nec gratum sui S Frane isto: is sed Fratris Eliae, hominis non divino Spiritu, sed eam is prudentia nitentis opus fuit: 'Milicet hie s. Pater qui in primo Capitum generali, anno raro habites, congregis vidit vltra quinque millia Religiosorum sui ordinis, non computatis iis qui in coenobiis manis serant filiis suis hoc praeceptum testamento reliquit Pracιpis Fratribus mυ-- ἐν ob
dientiam ἰ quod ubicun-u sint, non audeant perere aliquam litteνam in Curia Romana. Sic
cogitavit Bernardus, se Franciscus quamvis illo habuerit sui instituti plura monasteria. quam vel Germania, vel Gallia habeat Iesu irarum ut unum Ordinem pro exemplo nominem Collegia hic, antequam e vivis discederet, plures tui ordinis professos quam oriste tota Europa numeret Iesu itas. Qi am bellos alitem fructus Frater Elias, carnis prudentia nixus e sua paterni testamenti infractione retulerat, refert alius fideliori. Franciisse filius P. Alvarus Pelasius L. a. . I lanei Eeclesia east. 66, ubi narrat Fratre Minores, non curantes servare voluntatem Patris, quam in testamento suo Fratribus notificave. Axat d servare mandaverat , esse fractores testamenti indigni aereditat per is Maionis Evangelieae, quae maxime in Paupertate dc humilitate 'haritate eonsistit, a, Sede Apostolica declarationes 4rivilegia plurima impetrasses per quae a sancta auis errates humilitate quasi omnimode recesserunt. Nam eorum privilegia, per qua nemini
auato contra quos S. Beroardus iant usque hodie foeda sequuntur infelicia-M nu vestigia. Imo quam pauci e vadunt, quibus libido dominandi non dominetur. Eiae, sequimini titeri Nonne iste est mons, in quem ascendit Angelus, factus est Dia - , bolus Maxime Fr tres Minores , qui magis humiles esse debent , quam homines de , mundo per regulam dc pro sessionem dc voeationem suam omnibus subesse debent, ma- xime ominis Episcopi d aliis Praelatis, cla ordinitiis locorum Sacerdotibus, di eis, honorem dc reverentiam exhibere sicut ipse Pater in Begula desin Testamento mand , Ce a vis . .
223쪽
vit . . . . Eorum privilegia faciunt eos contendere tota die .... Paetune et Iam eos eontemnere Praelatos Ecclesiarciis occasone privilesiorum magis sunt insolentes , is magis delinquunt. s. Linduamus modo Palla vicinum , ut audiamus ab eius aemulo F. Paulo Sarpi, quid Tridenti favore exemptionis Regularium in pro eadem servanda, adversiis piscoporumnae in parte desideri a juraque prolatum uerit loris. Co DLT M. Lib. 8. u. 34 risit melor ex allegatis Monae horum resere sequentia Regularium exemptionem tam esse an. liquam, ut merito ad Ius Commune referenda veniat, nec inter Privilegia amplius eo putari debeat Episeopos, eorumque Canonicos, tunc , cum illis subjicerent nonasteria,
eam duxisse vitam , ut digni fuerint, qui Regularibus praeessent 'odie ab Ep:lcopis ira rari omnem methodum regularis observantiae, proinde monasteriorum regi toen sine formae regularis ruina eis ommitti haud posse Demum, si in hoc antiqua disciplina redue .eI-let, hanes in multis aliis revocandam neque justum esse, ut Monachi subjiciantur Epias copis, antequam hi eos mores rei umpserint, qui deceant magistros vitae regularis. Non sic ratiocinabantur SS. Bernarcus, orbertus Bruno, Fran cus Quae tam vitiosum habent
initium, ordinationi divinae, di formae Ecclesiastica a Christo institutae adversum, nullo
temporis lapsu luris Communis vigorem poterunt obtinere aeuodcumque adversu --atem fatis, erit aro vel error etiam vetur eonfuetudo. Ne hareses tam nolitas quam voltas rivincit , inquit Tertullianus de Veland Virg. cap. r. Si quae monasteriorum ante jam nominatorum Pacriarcharum aetatem particularia privilegia obtinuerunt generales enirn
ordinum exemptiones tune a. liue erant ineognitae ea vel ab ipsis Episcopis . vel a Gmanis Pontificibus de Episcoporum irinei pum consensu, concedebantur, c erant tam exiguo numero, ut ordinari Episcoporum iurisdictio vel nullum vel plane exiguum in caperet detrimentum itaque nimietate forte peceabant, s qui eas res ad antiquiore usitatum, quam ad normam Saeeuli X vel I. reduci postulabant . Caeterum egregie de se praesumunt Monachi, si suis Superioribus Regularibus, Wordinum Generalibus, qui ε Tridentina Synodo erant, plus virtutis fuisse, autument , quam Episcopis, qui in e dem Generali Cone illo sedebant Qquibuscum illi hac de materia ertabant aut quam universim ordini Monaehorum prae ordine Episcoporum Denique mox laudati vitae monasticae Statores non putarunt, Episeopos debere esse monae hos , ad oes, ut monast riis utiliter praeesse valeant Videmus ' hodie nonnulla coenobia piseoporum auth ritate optime gubernari , possent etiam, ubi opus , prudentiores e Monaenis vocari ad consilium hujus partis regiminis Episcopalis . . . 6. Sunt profecto, praeter iustitiam causae , rationes haud paveae , tum poliris , tum aereusastica , quae restitutiqnem urium piscopalium in Regulares suadeant . E qu tum quidem ad illaci possitnt amplissima naee Religiosorum ordinum orpora , non solum per diversas unius regni provincias ; sed per omnes etiam atholicas erras dispersa uti inter se tam arcto ineulo colligata, publieo esse valde nociva. Quod libet eorum se quas separatum populum considerata gloria cla aere menta unius inridiam aut sit terra
aemulationem alterius provoeant . Inde divisiones et quaeruntur protectione : habent suos singuli patronos adhaerentes itur in partes sequuntur demum sublici rumultus opis Postiones inter Dominica nos Augustinianos ratione tablieationis indulgentiarum excitarunt Drorem Lutheri, de denique produxerunt illum malorum luessum , in quem Germania , aliaque regna demersa noscuntur . Divisiones internae . quae hodie Galliam affligunt, it non primariam suam originem , saltem nutrimentum debent oppostioni Clein ri eorum saeeularium & quorundam Religiosorum ordinum adversus Iesu itas Uere seriis pse Iesule Dauring dans se Memoire Coranolegique Tom. a. i an 642 pHI. 34F., ca, , ut alor que prirent naistanc lex nom de an seniste dc de Molinistes , ausi iam ux , que te furent aut reso is en itali te nom de Guelphes c de obelin , At u 'oneri et ei depuis en Frane eeu de Fronde ursia de Mazar ins Hae e . similia non eve nirent, si Monaehi Episcopis, quique suis , essent subditi, forent illi tune utique itanus potentes, sed Qvieissim minus metuendi, Wpublico utiliores. Haberet quaelibet Religiosa domus separata sua ommoda, sed omnia referreatur ad omnrune bonum gni , provinciae, aut dicet sis, sicque snsuli impedirentur quo mi hus possent ire in turbas' factiones , aptas ad turbandam tranquillitatem publieam. Si in Concilio Tridei linori in quo, ut ita loquar, agebatur de ortuna rei Christianae in studebant Episcopi bono celesiae re Imperii, Generales Regularium commodo ex Splendori suorum ordi-aum, Romani securitati suae Monarchiae. I. Duia
224쪽
. Duriora equidem sunt, attamen non a politica ratione vaeua , ieet a viro tote stantium sacris addicto prolata ira certe scandalii generantia , proindeque sanctae Re litionis nostrae extensionem occinerementum, pro quo quotidie Deum deprecamur , im-:edientia, quae scribit Tubingensis Universitatis Cancellarius fassus libro Gallice edito u rubrici D.mo, aris oli4 d la verit de la Religion Arotestante sap. . . s. pag. 33ν. ubi m 'et nne , qu u grand eigneu puisse Auffrie es gen ta , qui releveneis immedia temen d Pape ce Pontis ayant de cet te aniere, ne armet dans ous es, palis atholiques, oui r prEt a se iure se ord res, de qui mi me ne dej assai et M tant de Prinees, a cause u 'iis tolent contraires a leur intei et eroyan faire ence. la ne actio sa intera meritoire. Ut autem, qui id forte nesciret, intelligat , quae si citiusque ordinis Monaehorum seu Regularium exorbem dispersorum consenuo animorum, ad quemcunque finem sibi pone etiam seun .ariata propositum, suoque particulari systemati convenientem, quoad usum e applicationem mediorum a voluntate a directione Ministri Generalis , Romanae Curiae alligat , ut plurimum dependentem dabimus ejus specimen seu exemplum in ordine Iesu itarum, ex quo de reliquis, licet sorte non tam absolute dc monarch te uia hernatis hiaud aegre seretur judicium . Si autem illi in famoso libro , quem IMAGO PRIMI fAECULI SOCIETATIS IESi in seipsit Provincia Flandro Belgica , edito Ant ver-yiae an. 64o. Pro lego m. ag. 33. ἐθι a quidem fune per emue ιrbis angulo Societatis membra, eo nationibus regni qua divisa, ut limitibur tellus sed hae tantummodo fune interva iata reorum , non mentium discrimina sermon ι , non pesoris eoiorum dissimiIitudo, non meram In hae familia item sentiunt Larinu Graeus, usitanus e Brasilus, Hibernius e Sarmaiara . u. er Gallaei, Britannus e Belga atque in tam disparibu gentiιn utillum erramen , nulla cententiora Mi us quo sententias ρ res esse hi Da Aran tarorsa ubi nari
ri quem Statum publicum, quem Prine idem, urar Rem p. non reddat attentam aes. lieitam arctissima haec uni tam potentum Corporum, toto orbe diffusorum, uno eodem que spiritu animatorum, d politica ratione, etiam exteriore, gubernatoruna, occulte de aperte agere valentium , tum se ipsis tum per exteros, quos multis modis, facili negotio, in rem & ausam suam pertranunt, potissimum vero sibi religionis titulo vinculoque opulant, quo non datur fortius ad vinelendas sminum mentes animosque Patria
cujusque Monachi est eius ordo, Monarcha Generalis ejusve senatus subest dominati ni peregrinae cujus influentiae statui publico cujusque regni plurimum noxiae sunt, suis binde etiam senestae. Quod Partamentum Parisiens in famoso Arrest de . Augusti 176et par 28 seq. dixit de Iesu itis id in sensu aeromodo de omnibus religiosis ordinibus aecipi potest . nempe:
i a Societe Arme uti Corps immense repandu dans tonis les tat sans e se ire reeleri nent partie ne pensantis 'agi si me que par impulsion 'u seu hom me, Elle, marche oujout in saltibi emene vers 1bn ut de our u 'elle puisse exercer son emis, pire surrae hom me de tout etae, cu de tout dignitet, Elleri'est onstitue monaria is chique, de concentro dans le ouvernemen d la disposition du seu lGeneral, auquel, elle attribuet oiit spee de pol voir utiles a 'avantage o Peleisatio de la dit teri Soetet et fensorte v autant elle se procure de membres dans es differentes Nations.., utant e Sou vera in perdent de sui et , qui retent entre e mairri 'un Monarque et range te serment de fidelite te plus absolura te plus illimite dce His de similibus rationibus a Proeuratoribus Generalibus partamentorum in mediii in propositis, sesultae in libellis ante suam condemnationem ubertim editis identidem reposuerunt Obare
potius Iemta, quam Dominiean , Carmiaita , Fra-Meani ere quibus eadem biis sunt Add. infra ea p. o. f. s. n. ao. Quantum ex una parte regnorum pro vinetarumque tranquillitat 3 seeuritati interest
hanc unionem, Ecclesiae a Religioni minime ne eessariam, eerto modo ditatui, tantum ex contrario Romana Curia laborat , ut eadem omnibus modis servetur integra . Sane modernus summus Pontifex CtuMIN Xm maluit eandem Soeietatem Iesu e Gallia eis jectam videre, quam ad instantiam Regis, per ejus Legatum Cardinalem de Rochechouare factam, consentire, ut Uiearius Generalis Iesu itarum pro eo regno deputaretur ne . inquit Sanctissimus in BreVi eum in finem et . I inuarii τεα ad Ludovicum XV dato,
nexus ille Orilini verius Curia Dabsolute necessarius dis.lvatur . Evidens est , Papam
225쪽
mani pontificis Monarchiam, c absolutam potestatem in omnes dioeceses , ae hira p;-- seoporum, tanquam suorum in sacro dc universali regimine praetentorum Uicariorum . quin de in directam saltem Papa potestatem in Principum Jura, ad quae hal.d dubie perrit in et conservatio celetiasticae Hierarchiae a Deo de Apostolis institutae , per penera limvero exemptionem Regularium, quam hi contra quotclinqtie vcntur , impugnata ac
versae. Si autem oeconomia eorundem ordinum saera huius Monarchiae , secundum senias, min, lanae Curio se qua illa procedit de unice ullitietur intellecta , . . Digularis illius potestatis, quae se quibuscun lite Conciliis superiorem gerit, estcctus ellat itie Irranatio omnes vero hae Caul. scicilicet indefinita in sacris Papae aut ii oritas is ab
hce immediate a limitate in Episcopos dimana potessas, in directa saltem Potitiis eis
in jura Principum oramqne exercitium impediendi alit horitas , O vivit ira tu strio lasrrae Um versalibus Cone illis nonnullorum jam tum eratorum crini ignium Ecclesia ruin iliolicarum tibii eis legibus damnatae sint , univertim autem in illa Provincia aut Ren , quae sua litorumve commoda intellisit ac curat , tolerati debeant, tanqitam uiar latites cum principiis Hierarcinae cel siasticae , iuribus lubditorum utriusque intus . .ec tranquillitate regnorum a per se manat ellectum cum sua causa eadem in damnatio
surant omnes Monachi in Statuta , privit usa Qiura suorum respective ordinum , cvo, en obedientiam his iuribus ac statutis conformem morum, ut dixi , an inis est imis mediata ad Papam submissio, d huic responden s exemptio a iurisdictione ordinarii Sel
ne habet quidem per se quendo aecularis potestas in illegati hoc rerum litura iurium constitione media ad imitandi. lianc obedientiam ali uerac en centiam , ad quatrimon Achris lolemni se voto adii rinxit, idonea. Vincula r Religionem contracta eis, qui se illis lubniserunt, nunquam vi lentur capaci temperamenti . ab aliena potestate dependentis inclitas sui principii ac iotanctos semper reddet effectus in oeulis coorde. eorum . qui haec vota emiserunt. lio. 9 De inremis naevis qui in domibus Religiosorum vigent , quique multo facilius ceti tuique a vigilantibus Epileopis tolli possent , .iue solum memorabo . In Abbatiis uitae amplillimis undationibu dotatae sunt, exiguit tur dotes, aperta sane iniustitia ; ne- triti enim Ona nae pati tibi iterum petere .uod semel acceptum est . Attolluntur aedificia linis sumptuosa mensa , famulatus , curruum & equorum apparatus saeculi vani ttatem sapiunt. Nutriuntur intestina dia 'dissidia . Decernuntur incareerationes per- .prtuae, torma proe est iis nequidem in substantialibi is servat L aeeusatus quandoque non aridituri acculator . testes ei ni an ne ignoti solus Superio , vir non nun tuam animi impotentis ac vehementis , pronuntiat, e spreta cinini appellatione sententiam exequitur ea ne omni lecreto tractantur , ut ne hilum tr nipiret extra laustrum . In multis monae steriis solida ludia non aellimantur pro merito , plurinxiimque abet . ut ea Mixta Ornra in x M. iiii lcnio praeie optin in ilicsantur laudabili huic fini Bibliotheeae accommodentur una excute, ut in iis sumptu pul, ico nimis Milti alantur de numero eorum , uos Paullis Cius in L. et . . ., do Probat vocat vir a simp/ier te gauaen re sia ι ά .uto . t: merus thracii orum mendicantium multiplicatur in ins nitum sicqti CReipuiblicae auferuntur multa subiecta utilia quibus vicissim pravatur Ecclesia, tanquani servis inutilibus . Certii Monachor uni numerata Rei p. d Ecclesiae utilis est , nimii. -- tramqtie gravat Pro alendis tot mendicantibus excogitantur c practi cantur aedic, sacra notira Religione eiu que in testate indi; a Cum piritus ambitionis etiam Mendiean tium cucullis se 1 inlitui et, si in Ilactionibus Praesidi, Provincialium cciis mala haud raro cum scanda loci eci, larium erusci videmus . Tale rite tres vel qua duo annos viguit in x melitatum C loesitorum Provincia B lgica, unc demum authoritate coe veritate ilae iuxeilrnua ter minatui est. Tale etiam vi g ii in tuo vincia Thuringica FF. Recoia
lectorum, per Sepa. ationem tandem terminatum v c.
3I Cum in Co. cilio .ei. raii Uiennenti de tollendis Regularium exemptionibus aperetur , harum 3busus mauis pos tum monstrabitur in ordine Templariorum, eadem in Synodo ali rogato cuius corruptiora impietas sit se ut lius in immunitatis nata est, adi levit, d ad apicem nerducta tuit, nunqtram lubstitura aut saltem tam mveri ni halia futura, si id c namen, i. iiii id iniciorum visitationi de is adictioni sui fient iiii iecit Palmari huic argumento aliud non poterat objici, quam aluim uiua totie, eontritum pri )cipium Papam est Eeci ii: Monarcnam euiusque Christi in immediatum Pastorem re proprium Episcopum i ius tauquam Capiti colusiae esse determinare dioeceses, ea n L. --
226쪽
tare videre, patrem substrahere denique ad hujus magnitudinem&auctoritatem per tinere, ut per totum orbem habeat a se immediate dependentes. Vid. Fleuryist. Eo l.f.
11. Siete his, sive aliis rationibus motu CALixTU III. Pont. Max teste deri eo
R, Viata ad au. 4 r. n. 66 concepit litteras, quibus Mendieantium familiae ad Ius Commune reducerentur has cum PAVLVIII. promulgare meditaretur, Mendieantium ordiis num Magistri in eam prorupere temeritatem, ut provocationi a Conc/l. Genisatis ινmώ-
Iam ederent. H sunt fructus arboris non bonae, de qua cripsit ad Eugenium Papam S.
13. Equidem Patres Concilii Trident iniri Deile agnoscentes intolerabiles abusus sub praesidio harum immunitatum in Ecclesiam illabi posse, quibus e longinquo non nisi Grius & parum essea re med iam adhiberi valeat, providerunt ad interim de quali- quali temperamen o radie mali bactenus subsilente. Referemus illud verbi, et. Bitthelli Αnteeessoris Uitie burgonsis in Annotat ad Ius Canen. Lib. t. it. 29. pag. ios ubi , , Cum perri exeessivas, inquit, istas exemptiones nimium restringeretur aut horitas Episcoporum, vitiari rei notionem locorum, quibus Ponti se non poterat inspicere, impunita Ἀ-M nerent, voluerunt Episcopi istas exemptiones omnino tolli abrogam . Intereranna
, t m omplures etiam Abbates menerales ordinum, qui suis institerunt privilegiis , utpote quae non gratuita, sed remuneratoria affirmabant, ob insignia in Ecclesiam in is ita Ouia tamen ipsi agnoverunt celesiae disciplinam se non nosse ob sareularium se exemptiones subsistere, in suum bus casibus delegata est ipso jure piscopis jurisdictio, is se via media est comparata , ita, ut non titulo ordinario, sed tanquam Apostoli ia, eae Sed is delegati illam possint exercere. Quia tamen hae iurisdictIo non est attribui , , ra ου potestatis, sed excitareria restrictae dcfσita Iuria alaionis, hinc secus ae aliae is delegationes, est latissimae interpretationis . . . . In Gallia Episcopi non attendunt sem, mila delegationis, nomine tenus tantum sunt delegati, re ipsa iure ordinario exeruis en iurisdictionem ab ipsis enim non ad Pontifirem, sed ad Archiepiscopum fit a se pelatio che. Recte vocavit Barthelius vitam urisdictionemo quanquam enim ea pias eopis divinitus collata n , delituit tamen & pressa gemebat sub saee salsarum Deis cretalium . Nun cum Episcopali jura sua in luce olloeat dispiciantur, malum atri olim agnitum radicitus tollendum cc negotium a ridentino inehoatum et ficiendum esset maxime quod cuivis ratione utenti in oculos animumque occurrat , privilegia, ut eunque meritis, dari non posse cum praejudicio tertii , praesertim ordinis Episcopalis, quo nemo hactenus in Ecclesia plus meritus est, neque deinceps amplius mereri
In hoe praeternaturali desulo lento rerum si evenit liaud raro , quod Episcopi ex
Pastoralis ossici debito teneantur reprimere Monachorum attentata adversus legitimam authoritarem illi a IER I Christo commissam his tum in more est arrodere iustissima hiscoporum ordinata , tanquam detrahentia suis privilegiis , quae putant attingi non possesne invasone supremorum jurium Prima Sedis,in quadam adversus hane rebellionis speciem. Neminem fugit, quod Ac quantum: sit pondus aut horitatis Resularium in ornana Curia, in qua eum per Generales suorum ordinum semper resideant, parum eis dissei le ccidit summorum Pontificum religionem circumvenire, quemadmodum id saepius evenisse i pii me ponti fleea questi suerunt. Hinc nova dissidiat, novae remorae , nova scandala. Igi xii tollatur radix huius tot aliorum malorum, quae praesenti Capite indicavimus; et hoe restitutione Iuris veri, remoto falso.
Necdum dimittimus Card Palla vieinum, iusiue prἰ ne tria plaeitis Machiavelli
ut ipse fatetur, tonsormia , a nobis paulo ante recitata. Qualiter stomani Pontifices tim Prandis Canonibu suam olim explieuerint potestatem dc per hoe eelesarum praesidium, assistentiam atque favorem meriti suerint , tradidimus eo. a. t . . Qua id ratione praestiterint post introducta falsa Monarchia universalis prinei pia , reser Bossuetius in Deiens Deelar Cleri Gall. Tom. v. par ait se Non am fere tutandis Canonibus , sed, exemptionibus, dispensati ortibus, reservationibnc denique extraordinariis arbitrariis , que mandatis id imperiis eminere coepit auctoritas eum Papa longe positus, tot Capitula, tot Monasteri . de quibus ne cogitare quid et vaea ram mediate regenda in , scepit proprios arte Episeopos, atque ab iis suum quoque Clerum avelli eum E i- , scopalem luras fictionem in Mina ui atque Miali. or effundit, atque effusa In tutatur . ., Mn denique Roaiana Curia pii copos veluti adversos habete, in tor exemptis,
227쪽
M a ν--νου- mera vomissa Ua s. Deus immortalis quam varius vi iliora, pectus regiminis pristin irae aeri a Christo instituti, a novo illo mundano politia
eo Addit ill Meldensis: mereo statui muc, nunquam Ecelesiaeca stoli e nunquam Se
Apostoli eae suam dignitatem constitutam , nisi de sensis Canonibus, adieitisque piis, seopta, quos ipse Christus adjutores dederit. Cons. cap. I. goo. v. g.
eMaw-ω- μέλι, eae disina institur a in Eretisia abstara primo. Antiqui Patres, quotquot Ecclesiasti eam Hierarehiam deseripserunt, piseopos, te byteros evitaeonos ommemorant, non Cardinales. Hos imitatur Cone ilium Tridentis num Sess. XXIII. an. . ubi si uir dixeris in celesia Car. ea non esse Hisν rehiam alia vina virdinariois in istam etna eo at ex V θυιι, rerbrteris , ni is Ana1hama sis. Nulla ibi mentio Cardinalium adeoque ordinatione divina non sene instituti , eo sensi quo Episcopi , neque ex institutione Christi Episeonis sunt superiores. Qua xutem rati ne his tandem suerint praelati , reseremus verbis Bellarmini, Mus testimonium suffiel et ad probandum d demon arandum qualiter hae in parte antiqua dis ei plina, instituto Christi conformis fuerit evella. Si autem ille Lib. I de Clericis es. 6. Opp. T. I. M. 27Mciae Cot Fateor tamen olim piseopos quoselinque praelatos fuisse Cardinalibus non Epi-
, sopis, imo etiam Cardinatatum gradum suisse ad piscopatum, ut num tris recte, doret in Libro de Cardinalibus d apertissime colligitur ex Libro I. ap. r. vitae S., Gregorii postea aine mutatus est ordo, c ccepti sunt Cardinales Episcopis anteis poni, Episcopatus gradus esse ad Cardinatatum euius mutationis duplex ratio asivi mari potest. Una, quod ad solos Cardinales devoluta si electio summi Pontis eis r. Nam quo tempore Pentifices eligebant Imperatores, vel Clerusis Populus non est mi- rum, si tanti non serent Cardinales. At postea quam coeperunt ipsi soli eligere de, etiam ipsi soli ut plurimit metiri non sine causa coepit dignitas Cardinalitia pluris, fieri, quam antia. Altera causa est, quos ibit Cardinales coeperint adesse summo Pontifici in consiliis nam antea Cardinales neque soli, neqiae primarii Consiliarii Pontifieis erant. . Siquidem primis sexeentis vel octingentis annis summi Ponti fices ad graviora negotia. is Ecelesiae dijudicanda orebant Concilia Nationalia piscoporum Italiae, quibus Conci-- liis intererant quidam Cardinales Presbyteri, sed primus locus Episcoporum erat. Quoinis ei rea non erat ratio, cur eo tempore Cardinales Presbyteri Episeopis anteponerentur , is eum eo tempore non minus, imo magis pontificem juvarent in eclesia universali reis. 4enda Episcopi quam Cardinales. At postea reverunt negotia Ecclesiae Romanae, praeis tertim eum accessisset Principatus temporalis, tempore 3ippire QCxtoli, Proinde is egebat summus Pontifex Consiliariorum ope mulio saepius quam antea. Neque poteratis tam saepe convocare Concilia Episcoporum, quam necesse erat. Itaque usu docente . ora necessitate cogente, his postremi annis sexcentis es septingentis, coeperunt a
, uti omitti Concilia piscopalia, Ac res tota redigi ad Senatum Cirdinalium Facriis autem legiti in hae mutatione Consilii Ponti seis ab Episeopia inardini libus ad solos, Cardinales, mirum esse non debet si etiam facta est mutatio Dignitatum. Ergo muta- tua est ordo a Christo institutus, 3 ut eum Synodo Toletana VIII. loquar , postposita,
Ense ali E--an is divina anti iras, quia . 9 post tempora Caroli . mutatum est Aseligendi Rom. Ponti flees quia a DPost Saeculuin VIII multiplicata sunt negotia eius Mel asstea quia a. per aceessionem amplissimi domini temporalis admodum aucta su runt negotia temporalia Romanae Curiae qui hae vationes suaserunt loco Episcoporum exterorum ad Consilium de Ministerium ad voeare Presbyteros Acmaeomos Romanos. Verum ad primum An Ordo Hierarehicus, ad rimam genuini regiminis eclesiastici a Christo adoptatus, atque optimo lueeessu multis sinen sciet vatus, ea ratione Hierandus fuerit, quod ex instituto mere humano jus eligendi Episcopum Urbis Romae a clero ec populo ad ejusdem partieularis Ecelesae resbyteros, Diaconos translatum sit, aliorum est iudieium Adaeeundum sateor . post Meeulum ulli insigniter auctam esse in o. in .na Curia molem negotiorum Ecelesiasti eorum, idque propter assumptam a falsis Decretalibus sormamis. sionare hie in Ecelesia sed de eo quaeritur, an hae infinit rum negotiorum de causarum ad eandem Curiam attractio,in tot Ministrorum ad eorum
228쪽
Ante tempora Caroli M. Ecclesia his carebat. optimo successu Ad tertium Cura. temporalium non deberet mutare Statum Ecclesiasι cum, sed ne in hunc quidem influs re ouanqWam id revera evenisse, d adhuc dum evenire, cum aliis observaveri revis ala doluerimus cap. 3. . o. Ad quartum in regimine Universali Ecclesiae Christus summo Pontifici piscopos adjunxit non solum ut Consiliarios, sed ut Comministros Cooper tores Papae liberum et quoscunque bi Constiarios diministros assumere, sed ne praeiarii dicio eo tum, quos Christus jam ante in hoc melo primario quidem, instituerat Hujus instituti memoriam Romanae Sedes in eo saltem hucusque servat, quod ex stylocum ac Papa Episcopo Fratre nominet, Cardinales Fal M.
i. Cardinales Presbyteriis Diaconi olim erant urbis Romae parochialibus Ecelesiis. praesecti in Christian m ibidem plebem tegentes . In Concilio Romano anni issa sui, Io ne XV. Claro montano an a s sub Vrba o II post Episcopos subieri erunt . N eola I ledente illorii dignitas extolli cepit. Sub Alexan .ro III accepi inere mentum. Sub Mnοe.nti IV sessionis honorem supra piscopos obtinuerunt. Sub Bonifaaio m. m Ieb Principibus declarati sunt. Haec & quae sequuntur, refero, non eo sae , ut a dimalitia dignitas a suo, quem nunc obtinet , quem qii Eccles Elicet forte ex prinetiariis, quae impugnamus Dei agnovit, gradu deturbetur , atque ad primaevum statum 4 ueatur; sed ut propria cujusque rei conditio oc natura cognoscatur , o per hoc quae,
daan vitentur aut emendentur indri nitates.
Niolaus de Ciemantiis Tractatu e CooNto ιι lesia statu eap. 23. edit Hervo de Hardi cap. ix de Cardinalium statu haec memoratra is Ex sortis infimae et licitui in hane elationem eum Sedis Apostolicae pompatus incremento pervenerunt. , Quippe quibus id olim erat negotii , ut sterendis mortuis epulturaeque mandandi., inservirent. Nunc vero byucteria sua in tantum dilataverunt , ut non modo Epist , pos quos piscepello solent passim vocare, sed atriarclias, Prim te , sed relii prae4M sules velut infra se positos despiciant, imo se a in ab illis supplieibus propemodum a- dorari nant, quin etia a Reges pios aequiparare contendant .... Et rap. seq. Quanta , illud aviditatis est , quod tant4na multitudin in beneficioru in invicem repugnantium, tenent. Quod Monacti simul d Canonici sunt, regulares Meeulares Quod sub emia de habitu , omnium religionum, ordinum , proseissionum, jura, gradus & ossi ei a mero queritur Nicolaus de Clemangiis hodie emendatum sit. Sane vidi Romae anno ras. omnia per obitum Cardinalis Francisci dein qua viva ac tia bene fiet a Benedicto XIII. Pont. M. x defuncti nepoti, tune Abbati , post etiam Cardinali , Trojano de qua viva
simulis semel conferri erant autem nurnero Centiam is undecim.
t. Legitur in Vita Bartholomaei de Martyribus Arehiepiscopi Braearenss, viri An stoli eo aevo dignissimi, Lib. 2. cap. a. qualiter is mense Septembri anno a 363 ex urbe Ica Concilio Tridentino Romam prosectu , ibidem videns in Congregatione coram oratiis i. sce liabit cardinale sedentes di tectos, Episcopos vero aetate, doctrina ac virtute M. nerandos per plures horas nudato capite stantes, loluto conventu Papa in allocutus intem rogaverit , qua id conscientia serat, quando certum sit , Cardinalitiam dignitatem imam Episcopalem contra ivini instituti , atque Episcopos Romani Ponti seis θαννιν esse Camque Papa reposuisset, hunc usum iam . longo tempore vigere, xigessit Barth lonritus, pellendum a Curia tantum abusum, quippe qui damnatum a Principe Apostol rum Dominariam in Claro saperet . His milibus argininentis victus .persuasus Pontiat, is , altera die Episcopis sedes in Congregationibus assignavit, aiens , a Brae arensi Αrchiepiseopo bi veritatem dictam esse commiserationem mereri suntur Ponti Mes, Mut
plerosque Magnates, quod iaci qui eos proximant, ratu e M lem inque tuorum commod iarum, quam justitiae & veritatis habeant rationem . Amplissa inas ex hoe eonstituto Pios IU. laud sciet uliti, sed nec minores ejusdem consilii promotor Bartholo eus, de quo in Episeoporum orona dixit Cardinalis Alexandrinus posse sub nomine ΤΠ V Pontifex
229쪽
.. β. X. Iaa via Episapi an sere sumis eatre queamr, ostendit Canealiarius Gισὼν Atque haec hactenus de Episcopali authoritate, a tersus primaevumis divinum suu trainstitutam variis modis depressa Media, qui bi x ea legitimo suo vigori nativis iuri bus reddi valeat , supini Gerso Tras. ἐν Staribus EeeIesiasticis Tit dolaratu Halarerum. Consi irent. Q. Tam. 2. II. nov. edit nempe Status Episcopalis, si nimis arctetur irrin suis iuriuus essentialibus quoad restrictionem usus, vel exerelli , passim eommuniter pecPapam, ab que utilitate majori Ecclesiae, sive hoe esse in exemptionibus subditorum, ab eo, si vae in reservatione casu unciae foro poenrientiae, seu in restrictione inendio. I, M lNII rali ut seu in seservatione benefici yrum ecclesiasti eorum sub eo, seu peris inductionem onerosam Priviti giatorum se invito, aut in immoderata ex aetione stipen-- tori , aut modis similibus. Ille, inquari Status Episcopalis posset rationabiliter deis serre querelam, nedum ad Papam, in Generale Cori cilium, quod est convenientissamus medium, sed ad Principes orthodoxos, imploransi juvante opportunum. Sed de hi medris nos agemus distinctius cap. v. Itibiis inum illud hie iuvat pro Episcopis addere quod ad Senatum dixit Romanus orator, scille et Vo ero eιrestorque, Iudieas, ur
M agena τε ofendendo illa re assidue vel receἐν e iuri sua inquit Io με mi I. Et istra vagain te de Uerb. Signi f. cap. Haec alternativa Vniscopis hie offertur vel assiduatit ore cum Romhna Ecclesia vel iuri suo cedere. Hoe posterius Episcopi non pos Iu ne sine praevaricatione ergo prius . Meuimque grava amplectendit est. Ubi autem c ualiter pro recuperationes defiensione iurium Episcopalium litigandum, jam dixit Gerson. x. Verum Deo cui nihil impossibile est, facile foret, mortalium animis aequum in gerere medium me cura ita hujus alternativam extrema, illudque per suam gratiam ensea reddere. Hoc medium Ronianis fere perlaasum putarem ri, si ii serio cogitareat identidem prae oculis liaberent Oio legitur in Deeret Gratia, Dist. XCIV. Can. s.
mavis ubi ολιν, quod Romano Ont ei, plus quam ori exist , raberis . Attamei, extraordinaria deberet isse halleis ui eum ipse S. IU U P r. Max tiles mutatione inten 'aevi numeraverit. Vid. ρ ρ Med. in finis
per se universant Eeelessim . singuli ejus membra resendi ,- pro exercitio sacri hu4qs imperii Episcopis partem siue rotestatis pro arbitrio communicandi tollendique re-tideat. Si hoc erro, sateor me seriplisse totam errorum eougeriem: si non erro, credo me dixisse veritates, ni turaliterra necessario eo haerente , aulasque ad restituendam nati vam illam illesiae formam clarasset plinam, quam omnino eonvulsit infelix illa Monar. chire saetae laea per salsas Isid otii oeere tales in Christianum ibem invecta. 'immim 'Eeelesiae dis ei plinam, per octo ut minus semulti in Ecclesia conservatam,od a suti
230쪽
sub praesidio eonfictarum Decretalium collapsam, quin Habolitam fuisse i post plures
alios ostendit Claudius Fle ut Dis III. in V. Eccles n. v. Θ sqq. addens, ea ratione in Ecclesia Graeea s. orientali, etiamnum hodie avitam disciplinam magis quam in Latina servatam . Idem observant Authores Historiae Litterariae Gall. Tomo IV pag. 3.
qui Isidori Collectionem vocant opus επ.MMiam, uod de inda δενυδε non solism obscurande, edis penitus everrenda omna Mentra Iuris Cainaniel: Qus h a Christo instituta dc perplura
saecula probe custodita suerit sacri reti minis sorma, itudiose exposuimus e . . DEI. Qualis ex contrario in Isidorianis Epistolis Christiano orbi adoptanda proposita sit, ipsi met Isidori verbis ostendimus ea 4 6. a. Silam quaeratur primo n non saltem excusandum factum Is lori: seeundo an effectus s.lsi ab ipso commissi adhuelum in eclesia perduret tertio an effectus ille bonus, vel malas lit, respondebimus Reeessive in utra a que partem in imprimis quidem pro Isidoro verbis Chrilliani Lupi in Notis ad can.
. ac Germania per Francos, in Hispavia per Saracenos, in Italia ae Illi ricolae Longo , bardos & Graecos admodum uexata e depressa erat postoli eae sedis, testas , di omnis ece letallica Iu isdictio ideoque ad ista sublevandas nescio quis ins Firilis FI , XII sub antiquorum Romanorum Pontificum nomine meretales illas Epistolas, quaa, passi in vocamus Callastino odoν Asrcatoris. sed quis feret . talem eoninorem, qui Canones fingit eorundem mei, quos nominat, Pontificum sensa tisaiqii disecte oppotatos, de sanctistimam horum disciplinam evertentes, tum deum voeari, quem lustiore it tuto latalis Alexander a retariam Nastorem irate . alu Eius nunIovem ἐ-- aerusimum appellavit Digna profecto est animadversio in hune Lupi oeum euFiisdam ruditi apud
, plane pietas di fidelitas sanctissimi Romanae Apostolicae sedis Episcopis di generosi Lis mi ctristi xnae religionis Martyribus, spurio litterarum ad totius Elelelm regimen is spectantium foetus - supponeres primorum d praestantissimorum Comitiorum genera , num statue eonvellere Iuri veteri Ecclesiasti eo abolendo, ac dominatu Monarchito, ira Christianam Rempublicam invehendo certissima fundamenta ponere Evanget ream . , a Christo institutam ω b Apostolis observatam disciplinam eracliore ima summis per , miscere,in omnia susque deque vertere. Q tantum ui emm spuriarim Decretaliua 'fabula viris eruditis omnibus jam explorato detecta sies, non tameta propterea bolitatis nova sunt Decretales Pontineum, quae ex veteribus illis ad alterinis traxere origi , nem de quae ita iure die endo saeerdotiis. distribuendis, dispensationibus largiendis., indu gentiis eoaeedendis, demum in ore fere gubernatione eclesiae putridis his pseu . . do Isidorianus tibicinibus, velut sua basi praeeipua innituntur. Ἀdde supra M. 3. vel solii horum comparruli eam cata Misaria exeulpatione . ouam Christianum Lupus proponit, quaque plausibilior hactenus inventa non est, seriei ad figendum sud .eium de justitia causae, quam tractamus deque ejus perdurante i tu . r. In Capi talis, uae anno τι maditarius Papa tigilaamno Meleas apiseodo R. ma tradidiit, au ab hoeribi ibidem tradita reeepit, multo iamtum observante id Antonio Augustino . ex subdititiis Anae leti, Evaristi, Alexandri , Telesphori , Hygini, mi Aniceti, Euleutherii Calisti. Fabi atri eis Epistolis desumpta eoaspieiuntur . Consta Tinsuper ex Hi ne mari Remensis opuscula xlvetius inmarum Laudunensem nepotem suum Q. 4. v. Tem a pag. 47ς eam, de qua hie agimuν, Collectionem Isidor Me catoris a Meulpho Moguntinens Arehiepiseopo, ex Hispania Mogunt iam allatam is laalias regiones divulgatam esse, idque , ut apphret, ire finem S uti VIII. Riculphusa enim anno I . ulla in ea thedra Moeuntina uecessit. Quam diu knte ea tempora n ta suerine Asdoriam Decretales, cinnus latet quando interim certis in dieiis constat, . eas post annum ompositas eue de .ma quidem ut gravis seri suspieio Casparus Barthel Univeisitatis vi reeburgensis Proeaneel Iarius in Annotationibus ad Ius Canoni
cum Lug. Enge in Proem. Quaest a pag. s. observat Isidorianum C. dicem, m laue -
Αιmmta me Nisola I a tota eclesia in Germaniae , adnitente potissunnm Reginulpho
Rieulpho Arehiep. Og receptum esse. a. Meuio IX. ad ea selim mererales provoeavit NIC LA I ripa Epistat a ad Episeopys Galliae iri causa Rothardi Episcopi Suessionen sis. In Concilio Remens anni sa. Episcopi illiae salsas An,eleti, Iulii Damasi in aliorum Pontificum Epistolas expendunt in causa Arnu phi Remensis, ae si in genuinorum Canonum census receptae essent multi de Marca μα Redi I libri t. εο αγο Quinimo ,.q otquot eodem saeWn-