Grallator furens, De novo in scenam productum cum Pantomimo suo, Bombomachide Vlissingano seu Responsio ad epistolas Guilielmi Apollonii mystae Mittelburgensis, & Jodoci Lareni Ecclesiastae Vlissingani, quas in lucem dedere adversus Grallarum authore

발행: 1647년

분량: 249페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

72Iudex Ecclesiae aut controversiarum, probatur inquit. ' . t j Nil potest supra virtutem a Causis aωceptam,Cause autem principatus secularis,hun anae & naturales sunt &c. finis pax Miranquillitas temporalis. Igitur non habet virtutem princeps nisi

naturalem, qualis requiritur, ad conservandam pacem temporalem &c.

At principatus Ecclesiasticus , causas habet divinas & supernaturales. Effisiens immediatd est Deus: & authoritatem habet 1 Christo. finis, aeterna beatitudo. Igitur cum res fidei , scripturas divinas interpretari, sit actus spiritualis, & ecclesiasticus , certe non ad principem temporalem, sed ad spiritualeio & ecclesiasticum

pertinet.

Apollon. Detur. M est.

Part. I, pag. ya Nos vero existimamus, politicam potestatem πηnquam posse extrahi ex suo genere, ct elevari ad alium sinem per ipsum producendum, qui non sit totus naturalis , ta quem purae vatura les vires non possint consequi.

Et pag. 26. potestas agistratio judicia

72쪽

cia siua exercet modo camali, Ecclesiastica θώrit,ali modo. Ibid, e L agistratud in exeriseenda potestate sua huc respicιt, ut civium bona ct corpora &c. humanam societatem quietamor tranquillam praestet. Et pag. ssi O Pium Magistratiti non est medium aut ministerium sancitificatum a Deo ad bonum super naturale. Et pag. II 8. Omnis pote ivi formaliter eccissiastica, data ct injundia est ecclesiae. te tAhragistratus non es ecclesia. Pag. 2s 2. Nos vero judicamus rerum spirituatium d judicationem publicam , ad Episcopale munus proprie pertinere, ct iis ebla propriam, quibu/ publica ecclesiae vocatione ea

demandata.

Et pag. 3 sq. . Causa ecclesiastica qua vere sacra, clericales seu pastoralta sunt, non nisi sipirituati s ecclesiastica authoritate dijudicari possunt. Et post. Omnis vero principis pol fias en civilis Ur politica , non vero ecclesiastica.

no Pontifice. Cap. VII. Si primi Apostoli Eph. . ponantur, cer te primi non stat principes seculares., Et

73쪽

Et ibid. Apostolus Reges non posui modo non primo loco, sed nec ullo alio. . Ibid. principatus secularis institutus est ab hominibus, estque de jure gentium; e clesiasticus a solo Deo & de jure divino:

ille regit homines, ut homines & ratione corporum magis quam animarum; iste rogit homines ut Christiani sunt, magis rati ne animarum quam corporum. Ille habet pro fine temporalem quietem , iste felicitatem sempiternam.

Ibid. Regimen Ecclesiae supernaturale est , nemini convenit nisi quibus Deus commisit e legimus commissum Apostolis& Episcopis eorum successoribus , non Restibus. Et inquit. Reges non solum viri sed foeminae esse possunt. At faeminas publice docere Apostolus prohibet.

Apollon. Part. I.

pag. 3I8. postilus Eph. 4. I Cor. I 2. cum ho-num ordines enumerat, quibu3 spiritualu ρο- te ι Ecclesiis est demandata, nusquam Magistratus mentionem facit.

Ex pag. s6. institutio ct ordinatio potesta-

74쪽

tum supereminentium non exorta est ex usicis Christi mediatorio oec. sed ex creationis, gene

nerationis , ct hominum MultipIcationu lege r.etiam lege naturali es gentium constat. Et ibid Munus agistraim non datur

Ecclesia sub novo Testamento ex missione Christi mediatoris exaltati M. sed in Τιtutum est a Deo h is mundi gubernatore. Pag. 61. 62. Gubernatio Ecclesius formaliter Ecclesiastica spiritualis, ct mini ferium Regni coristi est. 2c. ct intendit spiritualem adisicationem corporis Christi per ministerium pastorum ct doctorum: hac gubernatis c Maoistratui non est concredita oec. Sed ministris pastoribuι qui legatione funguntur christi nomine. Pag. 46. Tanta inter potestatem politicam ct Ecclesiasticam est distantia, ut nulla pro sim vel minima sit inter ipsas essentialiter seu formaliter consideratas , aut subiectio, aut dependentia , aut colligatio intrinseca r sed ipsa inter se sunt totaliter diverse , ac ut loquuntur

scholad parata, s a se invicem separata perfecte conliseunt. Et pag, I 17. potestas formaliter Ecclesiastiaca femina sive infanti competere non potest , potestas politica, ad aminas ct infavici devolvia

tura

Bellar

75쪽

Bellarminus loco

CitatOωQuod in veteri Testamento non potuit Rex scilicet ros ecclesia trinare minus in novo, ubi munera sacerdotalia longe augustiora sunt.

Apollonius. Part. I.

' Pag. 78. Potestas e vagistratus sub servitute legis magis urgebat oeconomiam cultus Diviis ni sub V. Te'. quam quidem iam sub novo TeLtamento potes urrere ; ubi servitus illa legis qua a 4 MagiLiratu vindice legis uring batur , gratia novi Testamenti es sub

latas

Bellarminus loco

objicit Brentius in V. Τ. Reges se saepius negotiis ecclesiae immiscuisse, & iis a Deo commissam custodiam legis divinae, re ideo ad eos curam ecclesiae pertinere. Respondeo Mosen non solum ducem sed sacerdotem suisse , caeteros quaedam

egisse

76쪽

egisse extraordinaria authoritate, non tam ut Reges quam ut Prophetas.

Apollonius, pari. I.

pag. 68.

ε serit Mosen cultum Dei insiluissa sec. ut seummum Sacerdotem ct Prophetam. Regas idem fecisse extraordinaria potestate non tam ut Reges quam Frophetas. Et nos distinctionem hanc ut genuinam , legitimam ct merbo Dei fundatam, admittimu/ ct pro

bamus. ν

Non delenda est lex Deut. Irἰ qua ordinarie remittuntur homines in dubiis de religione non ad Regem, sed sacerdo

Apollonius pari. I.

pag. 66. Res ecclesiastica , earum iurisdictis , σadministratis , a rebus secularibub regni diseereta fuerunt , ct sacerdotibus non politicis

77쪽

gex Uisio ordinario injundis , a Deo. x parab.

19. II.

Citatos Usias Lepra punitus est cum munus sacerdotis assumsisset.

Apollonius pari. 1.

pag. 7 I. Exemplum Use perpetua aquitatis est inni titur enim discrimini divinitus stabilito, quo licia Regum π Sacerdotum d cernuntur, cu im limites refigere sacrilegium ct rapina e Et pag. 99. omnes sis regre sive Magistratu , sive privati, panis a Deo mulctati θnt, qui in ea, qua Ecclesiastica s sacerdotalia erant, sese injicere ausi sunt; exempla modosunt allata, Chusae, et sitae Sauis. oec. Quae omnia si inter se comparentur &quae passim scribunt, videbitur facile Grai- lator cum suo pantomimo Bombomachide , non in fonte Caballino sed Canino, labra proluisse: nee in bicipiti Pernasso, sed in septicipiti Babylon aliquando somniasse, cum Walachram suam stetialis juris sancti

tatem

78쪽

tatem , sormarent. Ut nullus cuculus aecipitri similior sit volatu & plumis, quam Walachrorum sententia Bellumino & Ie-

ruitis. Hoc errore ut fundamento posito, ne-ccssario extitit , ut in Ecclesia prodierit Antichristus Paps: pri md enim ob miram hanc sanctitatem, totalis separatio facta est inter Clericos & Laicos, vel Ecclessiasticos& Politicos ; ita ut sub horum imperio non essent illi propter sanctitatem & dignitatem muneris , sed liberi & sui juris:& quia tandem re bene expensa , comperirent Clerici , sua negotia dignitate spiritualitatis anteire omnia saecularia principum negotia , hinc quoque ob eandem praerogativam sanctitatis, caeperunt se eL serre, supra principes: unde tandem hoc resultavit quod post multas pugnas, & temere effusum principum sanguinem, fatali succellu , Romana illa meretrix subjecerit sibi Caesarem & omnes mundi Monarchas, sic ut dein Papa Romanus in Ecclesia & Politia mutaverit quadrata rotun

Non modo possibie est ut hoc fiat, sed hoc assercu, impossibie esse ut non fiat: haud aliter ac fieri non potest, quin ex embriOne

79쪽

ne tandem suppetente nutrimento, nascatur, S excrescat, quadratum corpUS. non

modo hoc visum est in Monasterie si illo. sanctitatis signifero Joanne Bechoitio , soa in Walachria id accidit , ubi primum per Grallatorem posito hoc sanctitatis specia- his, ovo, statim busonum aliquot inlessu, caeperit prodire Papatis Arιhtie Pasilisciti: qui licet ad nuc tenellus, miro tamen sibilo aerem ibi inquinavit: ut nisi in Grallis ob jecissem ei quasi in speculo , speciem suae deformitatis , metuendum fuisset , quin omnia late suo veneno Occupasset i cujus teneritas tamen non obstitit, quin satis magnos strepitus ibi ediderit, quos in Gratiarum praefatione adjeci, nec piget hic summatim reponere.

Mandaverant Illustres Ordines Zeelandiae , ob graves causas, ne V alachra Classis, ad Anglos scriberent, nisi litteris.se primum lectis: non probavit hoc Grallator cum Ualachris, sed contempto Illustrissimor. Ordinum mandato, miserunt in Angliam Epistolam ab Ordinibus non visam. Jusserant Illustres Oidines Eleemos nam cito colligere & Ιrlandis .celeriter

transmittere , more cuivis usitato & convenienti, in mensam Mittet burgensem col 'lato

80쪽

negotium,nec Politicis licitum; itaque Mit tel burgensi Magistratui se opponens,interdixit diaconis ne collectam ita facerent,& alter cando beneficentiam in Irtandos distraxit cum multorum egentium exitio & strage. Instituerat Magistratus Mittet burgensiS, 3. tribunal parvarum litium, aliarum urbium exemplo : quosdam etiam ex Senatorum numero removerat, invito Apollonio: non placebat hoc Natachris flaminibus: cotti die, magnam convitiorum vim, ab suggestu efflabant; tandemque fandi copia postulata; papatus, iniquitatis, perjurii, &odii in ecclesiam, illos in os increpuerunt. Organi Synphoniam recepto tunc more inter cultum continuabat Maei stratus; hoc quia non placebat Gratiatori : cottidianis clamoribus ob illam & alias causas, ita pro concione tumultuatum est in rectores urbis, ut dicteriis aperti perstringi, modesti, dolerent ; malevoli conjectis in curiales oculis, aperi si riderent. In famem Lumirium calis dicus Cipesteyn occulto in curiales odio, ita impudenter defenderat,ut ab seditione,in Magistratu pro tribunali sedentem, perparum abstineretur.

SEARCH

MENU NAVIGATION