장음표시 사용
211쪽
CETrIs momenti nobis futuram, ad diuinam gloriam populorumque lalutem comparandam bonam apud exteros famam , quam veritatem ι pietas quidem requiritur, Ased longe magis existimatio, de prae conicientia, quae uni Deo palet, prae habenda est externa haec species, in qua spect inda singulari studio uu gus omne imis
A primis usque nostrae fidei crepundiis in Praesulum existimatione inquirendatam vigiles fuere veteres Patres , ut reserente Lampridio, eorum nomina, qui ad Episto pales sedes erant submouendi, elati voce promulgareatur ,ut si quid ia eis esset maculosum,liberE omnibus innotesceret. Insanus dec octor audiret, qui bonam famam vel aspernaretur, vel non ea qua par est custodia seruaret; si enim Sanctuar ij statera fides danda fuerit, diuitiis omnibus , opulentissimisque thesauris longe ipsa praeponderat: hinc omnium sapientissimus . Melius est nomen bonum quam diuitia restiar Super. argentum dr astyum gratia bo na; Iesas autem Brach ei adbaνem : Coram habe de boso nomine ; hoc enim magis permanebiι tibi, quam mille trisaaνi pretiosi or magni . Ex his quis non agnoscat illis hane esse praeeligendam Sicut enim argento a Urum, serro argentum pretio praecellit, sie argento, auro, ctinctisque in immensam copiam aggestis diuitiis, pretiosior fama est, eum nobilioris i & sublimioris generis sit, nec extra nos, ut opes, sed in nobis ipsis ipsa permaneat , licet enim ex aliorum opinione suam originem sortiatur, adhue tamen in virtute & honestis operibus tanquam in regia sede coniistit; eodem pia ne modo, quo lux e sole, ex unguento odor, E corpore umbra pro manat: has certis veras opes illustris ille e micus appellauit: Ego si bonam famam mihi seraasse, sar ero diues: sed alio etiam titulo auro gemmisque nobilior ipsa est ι his si quidem longe perennior ab ipsis morte immunis nostrum semper memoria eomitaturiquin eum breui tumulo cla ditur corpus, sonora Undique fama circumuolat, eo quod nulla mordentis inuidiae Drmidine teneaturi qua ratione famam prae diuitijs omnibus magis nobis cOm. parandam Isocrates , ut habet Stobaeus, edocuit, Plas tibi care se υι basessam famam, C
Quin hoe Idem discrimen probos inter & improbos diuinusSpiritus affert,quod
scilicet probi uiri quoad vixerint, calumnij, impetuntur, oblocutionibus mordentur, eum improbi assentationibus esserantur, & celebrentur: sed inuersa ad mortis aspectum scoena momoria itisti cum laudibus nomen impiorum ρυι esset. Hine etiam tertia emergit ratio, qua diuit ijs omnibus pretiosiorem famam nos habeamus: cum enim nobis immortalis sit animus , illa potissimum orn ment , squae perenniora sunt, sunt reliquis omnibus magis nobis exoptanda ; quin ex hac aeterni nominis appetentia, vallo arguitur, immoi talem nobis animum inessi; qua de causa maximus ille Romanus Senator ait, e famae vita,vel interitu, hominum vitam mortemque pendere. Omnia si perdas, famam μνuare memen1s t r Laa semel amissa, postea nullas eris . . Qua eadem ratione non diuit ijs tantum, sed quibuscumque dignitatibus exeellentior & pretiosior fama probatur, quod Hegeati loquendi formula indicasse videtur Salomon his verbis: melius est nomen bonum, quam υnguenta pretiosa , hic enim si, iuxta Olmpiodori mentem, metonymiae figuram usurpantes, accipiamus instrumentam pro re, unguentis pretiosis delleiae designantur ι inter enim veterum delicias potissima illa fuit, qua ad ungenda corpora luceos perraros de multa arte elaboratos adhibebant, vi e sacris litteris, orientis populis in more fuisse omnibus patet; si tamen vox υnguenta, iuxta Diui Hyeronimi mentem, usurpetur Pro eo rerum maximὰ olentium composito, quo Reges S Sacerdotes perungebantur, ut explicare videtur Paraphrastes Chaldaeus his verbis. Melias est nomo bonum, euod compa μοι sustι rasMalo hae, quam υnguentam υnctiems, quod fueris is LMm Aper capi a Regam, o Saeeνδε ais, Dignitates exprimet, quibus aeque ac
deliciis ec diuitijs omnibus praeponendum boaum nomen erit, utpote longe vim
212쪽
Caput Quadragesimum primum. 2 II
ua ius 8e perennius bonum; iure igitur ea explicans Diuus Hyeronimus ait. Facri tib amam longιorem, υt quomodo υ uentum nares odore delectan sic ad ιuum . c. bulam cuncta posteritas delectetar. Parce tamen haec omnia dicta voluerim: quid homini aestimabilius, qui sun- quam fuit ipsa mei vita magis chiru n f ipsemet mendacii spiritus ea pronuncia Die. Pellem propelle, o cuncta qua habra dabar homo pro anima Har bi tamen ad Apostoli lancem rerum omnium pretium optime pernoscentis de Iibrantis, famae pondus dimetiri uoluerimus, p Hebit utiqie, longε pretiosius bonum famam esse, quam vitam: certε Apostolus,licet piissi in et humilitatis idaeam ubique praeser et, apertὰ tamen pronuncia uiti potiori libi fututam loco famae integritatem, quam vitae' Bonum est enim mihι magis mora,quam Ut gloriam meam quis eoacuer .
Quapropter castissima igniana Susanna, cum se turpi supplicio pro pudicitia seruata, proximam inspiceret, lachrymis simul ex oeulis effluentibus, Sc vocibus erumpentibus ex ore ne dixerim,an e corde,temperare se non potuit, quin questus . ad Deum effundens , de eo maxime ingemisceret, quod sua fama iniquorum ne bulonum aestu vilesceret de foedare tur. Deus aterne,qui a bsconditorum es cognitori Din. t I. Aa qui n/sti omnia antequam fiunt. Tu scis, quoniam falsum testimonium tuleruνι con rea me erecce morior. De vitae iactura, de sanguinis effusione haud ipsa conque rebatur , sed de boni nominis illata pereiciet quid dulcius, quid gloriosius eam Orte,qua cnnstientiae probitas firmaturiprobatur integritas, iam natur flagit uim quaecumque vel turpissimae mortis acerbitas conscientiae candore duli esciti sem Per tamen excelsu in animum ea mors cruciabit, quae simul cum vita iam ana extinguit. Hinc Susannat dolor, hinc lachrymae, ait Diuus Ambrosius. Plorauit, cum crimen Obijceretur ἔρωνaait eum sibi de pudicitia σ castitate, adauera 1udι ι iam Uinduareat s non mortem deplorans, sed castitatis calumnIam .
CLatissime hine patet, quam ariste quilibet. 8e saeri praesertim viri, qui ut a
lijs morum sanctitate praeluceant , in excelsis nostrae Religionis sedibus col-IOcantur, suae famae candori seruando prospicere teneantur: verum quia fi iem assequi non valemus, nisi prius opportuna ad eum media apponamus , famae honestatem haudquaquam possidebit, quin virtutem,quae unica ad eam obtinen iam via est, prius assequatur: hoc certe Apostolus indicauit ad Philippenses ea scribens : 2αacumque sancta , quacumque amabilia I quaecumque bona fama . si qua laus Philip. s. disciplina, hae cogitate i legit Diuus Paschalius : Si qua υiν tus, si qua laus, ex quo hoc idem in quo versamur ipse eruit. Duobus υerbis cuncta conclusit: ad υινιutes xempe pertiora bosa conscientia; ad laudem viro fama υita prosicit, sine quibus sanὸ vera Principis forma non commendatur. H moris templum per uirtutis tantum sc-mitam ingredimur; nec aliter, interroganti, quanam ratione famae decus posset attingere,respondit Socrates, quam talis esse studeat, qaalιι haberi velit. Se inui- Ucem recipi oci beneuolt nita simul diligunt fama de virtus, haec illam parit, hancilla fouet: neminae pietatem inspexit Roma, quae patrem carcere de fame Iaborantem diu silorum uberum lacte recreaui. hoc idem ad famae commendationem dixeris: eius enim opera virtus enutritur Sc crescit; te statur hoc EleaZar, cui, ne animi sortitudinem deperderet, de ut fucata pietate deuicta, veram virtutem triumphantis instar efferret, nulla in senilis aetatis imbecillitate validior ratio fuit, quam ne sui nominis iubar obscuraret, famamque suam tot titulis illustrem degeneri obitu deturparet. Non enim ςtate nostνa dignum est, inqait, 'gere, Ut multi adolescentiam aνιιινantes, Eleazaram nonaginta annorum transisse ad Uitam alienigeη rum , ct ipsi propter meam simulationem, cst ρννυν modicum corruptibilis υitae rempus decipiantur, ct per hac maculam, atque execrationem mea senectati con-
Proxime huie Diuus Iordanus a Diuo Basilio eommendatus adhaesit; Tyranno Menim iic ille inuicte constanterque respondit, Nais ut gloriam meam minuas, nec μ
213쪽
x damia inferas Gadi. Quamobrem apposite pronuntiasse videtur Romanus ora. tor, illud idem virtuti famam praestare,quod pomo eortex defertilicet enim mol-Alis & tenet intactum illud seruat, oninemque ab eo putredi aem arcet, qua statim vitiatur, si eo spolietur. Nee tantum virtutis alimentum fama est, sed merces etiam & praemium: nullaeerth datur pretiosior pecunia, nulla dignior remuneratio virtuti praestari potest. quam famae incrementum de decust quid Pyramides erigas, quid Mausolaea consituas, quid Theatra ad virtutis immortalitatem moliaris unius vi famae mortem cita pio 3psa extinguit, tempu. atterit, immortalitatem attingit. Audi Tullium, Ex om-
Hine famam inter Numina, si mutarcho de Paullaniae fides fuerit , apposverea veteres; ex affinitate enim, quam cum virtute gerit, Divinum quiddam habet &olet ι si famam despexeris, uespicies & virtutem; nee illam reiecitis, quin simul I. ' istam residias: ipsimet Tiberio hoc compertum doceati. conremptu fama consemui air uter. haec e Tacito.
NON igitur vel aurae popularis studio, vel fueata aliqua specie aut ostenta
tione, sed vitae samstimonia,amoreque virtutis, quam, ut umbra corpus,ba naifama consequitur, nostrum nomen illustrandum nobis est; non ad nostram seu oblectationem, seu utilitatem, sed ad Dei honorem. ad dignitatis maiestatem, ad aliorum exemplum nostrorumque populorum commodum, quibus bonam fa-κ- ,,..1 mam eo P cto p stare debemus, quo pios mores seruare Deo nobisque tenemura
D.Aue sis Prosidente/ boua , non tamum coram Deo, sed etiam coram omnibus hominibus, sic
ερ de Μ s, Apostolus: daa tibi res necessaria siue, conscientia e M ,fama proximo: sic Aposto-Clo consonat Augustinus Deo initiatos uiros alloquens. Egregiε hoe ipsum in ea duplici veste linea di lanea exprimitur, qua se iplam, suosque familiares mater illa familias tum exterius, tum interius induehat. Legibus ipsa voce pronunciatis quae traditiones vocantur exemplisque posteritati relictis Episcopos suos Su cessores instruxerunt Apostoli, ut tum eonscientiae, thm famae integritati tota ani-D Ηἐει. . mi contentione vacarent, ut Diuus Hyeronimus testaturi A salici ct pracepti est
xd Celari, exempti,aι habeamus rationem non constentia tantiam, sed etiamfama. : :
Pi 'μ, Nimis enim uero PraeIuIes illi aberrant, qui eon latentiae tantum probitati ni tuntur , altoque sopore correpti quietos transigunt dies uno mentis illibatae candore securi Θ Vbinam rogo, aceensae facis iubar est, ubinam talis condimentia , ubinam Civitatis in montis vertiee assurientis erecta fastigia ἐ.Si populis Praesu lis fama vilescat, quemnam unquam e sitis concionibus psisque monitis colli- p., o, ' gendum sibi sperauerit fructum ρ caius enim otia des Diiar, nihil superest, nisi M.
ei. 8 radicatio contemna aν ὲ dedi verba Gregorij: ex aduerso non adeo validus ad feras alias ad se trahendas panthers odor est, quam excelsa Praetulis fama potens fuerit ad suos populos sibi conciliandosi quam egregie ab Augustino Epis' Aua. set. o coporum maXimo haec habes: Prop/er nor coasiemia nostra sumiι nebia , propter de diuers. aes ama nos να neu pollui, sed aitere debet. H.ec adeo praestant, ut non tantum e piis nostris operibus in studio virtutum. Audi debo populi nobis commissi progrediantur, sed ipsam et opera indifferentia, & quae ano viduit. liqua ex parte videri possent suspieiosa, iuxta Hispanam paraemiam, ex opinione acquisitae virtutis induant probitatem . Cobra baea ama, 1 echate β dormirἰvulgi existimatione in coni temnere, docente Augustino, impudorati viri est, imo & crudelis in se ipsum & in alios, quorum animas contemptu boni nominis enecae, se que ipsum obloclitoriis scommatis carpendum obiectata a Hinc ad nos erudiendos nostrae salutis assertor eo usque sitam disseminandam
Relisionem concionibus habitis distuIit, quo Baptistae integerrimi sitffragio, cae lique
214쪽
Caput Quadragesimum primum. 2I 3
. lique approbatione ingentem sibi apud populum comparauerat existimationem. Misivi ij
Exinde , capte Iesus praedicare . sic Matthgus: qua de re operis impersecti author Impet Libi hoc ad nostram ilisciplinam collegit. Ex tunc, sdess , quo tes caιtis est d Ioanne ;neque enim praedicare credibiliter poterat, neque restis Patris existere, nisi tem*aia Diger ab eo, Ecce Agnus Dei, ecce exc' Vt omnis, quι ordinatur adWadicandum,
bosum testimonium a populo, cst ab his,qui foris sunt ut ait A postolus. In ipso autem suae praedicationis exercitio tanta semper sollicitudine suam sa- u .mam excoluit, ut Apostolorum mentem solertis limus explorauerit de opinion O, qua ipsum vulgus habebat. 2 em dicunt homines esse silium hominis. Percipiant hinc Pitsules vulgi opinionem non contemnere, eique nomen carpendi facultatem adimere, sed accipe verba Origenis: Exempla Christi debemus semper quaerere,
quam opinionem babeant de nobis homines, ut uel emendemus , uel augeamus , sane
ut Duce Platone Romanus Orator asseruit, Negligere quid quis de re senisat,non i p. de lum es arrogantis , sed etiam omnino dissoluti. B Hac de re neruos omnes suae eloquentiae Diuus Chrysostomus intendit , ut ad D. Chrisos omnem solertiam & curam adhortetur Episcopos, qua existimationem sibi pa- ης u i riant, omnemque a se uel leuis labeculς suspicionem amoveant, cum idem mel Episcoporum Antesignanus omnem a se vel tenuissimam furti umbram ademerit.
Ipse idem Chrysostomus quam luculenter hoc ipsum exercuit sermonem enim semel habens ad populum, eniκὰ eum orauit, ut si quis aliquid haberet, quo non Irit; 'probe de ipso sentiret,genuina beneuolentia ipsi a peti ret,ut uel se de eo expurga- ho.q.
ret, vel prorsus illud excuteret; facile nempὰ est, ut plurimis incogitanter se et roribus implicet, qui tam multis variisque populis gubernandis praeficitur . et Quin , Diuo Gregorio docente, si quae nostrarum actionum subiectarum gen- D.Greuol. tium vituperationem incurrerit, instruere eas tenemur de modo, quo ea se habue- ς λrit: quod Principis Apostolorum exemplo roborat Diuus Petrus Damianus ad Alexandrum Secundum scribens . hie enim licet Christi Domini uiees in terris agens nulli subesset, sed omnibus praeesset, ubi percepit, Iud os aliquos, qui recentissime Christi fide suscepta sacro fonte erant abluti, offensionem aliquam acce-Cpisse, eo quod ipse Cornelii Ethnici uiri domum accelsisset, potestate de Politas Aa , , a. qua silentium indicere ipsis poterat, totis uiribus studuit, ut se, de eo quod gesserat, expurgaret: praeceptum quod a Deo acceperat, illis aperuit, remque totam illis enucleatε describens, ne uel leui si me eius fides in re tanti momenti debita nutaret, sex testes eduxit, quos socios in ei profectione susceperati hinc ad nos inform indos statuit Damianus : Discat ergo cum de suis actιonibus conuenuar urit. Da. Epscopus,rationem reddere humiliter, non de sui eminentia mimatos sis bire. p Vp Ne autem splendida hac uirtutis specie decepti, piae humilitatis, qua tota sanctitatis moles fulcitur, iacturam faciamus, & ne ex eorum numero simus, de quibus Tacitus ait, Maliasi amam, paucos conscientiam uereri : illud nobis inhaereat, primum & potissimum nostrae cogitationis obiectum in uitae sanctimo ma , morumque innocentia staduendum I adeo ut omni contentione, nullaque laborum existimatione habita,eam possessuri, quaecunque alia posthabentes,non famς pruririgine excitemur, sed eam tantis in exoptemus,quae exactionum nostratu honestate 'tanquam ex illustri sonte, derivatur, omniaque illa abhorreamus , quibus est
aliquatenus impuretur; si haee fiant, duo illa Senecae dicta quam egregie simul iconspirabunt. Conscie otia si fatis , nihil infamam laboremus, uirtuti tantum & iste. 2 ' Deo, non famae, non populari studio incumbamus:: nequaquam tamen contem nenda illa est, quin potius ibi et tissime custodienda : ad illam tanquam ad finem nullatenus nolita opera dirigamus: sequatur illa res nostras, ut ancilla, non praecedat ut Domina, nostraeque conscientiae moderatrix :TOpinionem quidem o D- Sen. i. s. de
mam eo loco habemus , tanquam non ducere, sed sequi debeat. bene c. l .
Nulla certe in figlicior seruitus ea, qua se quis laudibus humanis subiicit, & ad sutilis gloriae lumen, labores suos, suamque mentem absumit, hinc enim patet,
non solidam a se uirtutem, sed inanem glotiam amari: rursus accipe Senecam . Qui uirautem fuam ρublicam uult, non uirtuti laborat, sed gloria. Nec tantum Smep
215쪽
ignominiam insana mercatura lucratur: qua de causa, ut nos instrueret Christus Dominus, opprobrium Diuae Brigidae exhibuit, quo Episcopus quidam fuit asse. ictus , eo quoa popularis aurae amantissimus, humanaeque gloriolae studiosissimus, solidam veramque virtutem assequi detrectaret: ad aspectum Diuae eum coegit, ut inter extremos anhelitus fateretur ex hac inani ostentatione, se ipsum ργυιer fauorem hominum perdidisse , post quae aeternis eum dedit suppliciis , Brigida inspectante, mactandum. Peropportune igitur memoratus Philosophus admonuit, eadem prorsus ratione nostras actio res quaecumque illae sint, vel secretae, vel publicae , instituendas, eodemque preti ostram tantum conscientiam , ac totum terrarum orbem hahendum i illud curae nobis sit , ut eadem plane solertia nobis tantum ac omnibus placeamus , illudque nostris mentibus haereat, res nostras licet in remotiis misnostrarum aedium aditis peragantur,totius tamen exponendas uniuersi luminibus; haec si nos praestiterimus, non famam affectabimus, at virtutem, & hane simul eum illa mutuo nexu coniunctam reperiemus. Nibri opinionis causa, omnia con-B scientia faciam, populo tesse gera credam, quod me constro faciam. Hqc Seneca. Verum qui excusandus erit Apostolus, cuius maxima oblectatio erat, ut alijs placeret, eorumque voluptati inseruiret Sicar ct ego per omnia omnibus placeo.Quin quo pacto haec illis consonabunt,quae ex oppolito Magnus idem gentium Magister pronunciauit. .Glorsa nostra hac ess, te timonium consilentia nostra. Et alibi. An quaero hominibus placere t si adhuc hominibus placerem, seruus Cbνisti non
optime seres habet, ait Augustinus; omniaque sibi apte respondent. Omnibus placere optabat Apostolus, suisque adhaerere vestigijs Episcopos omnes optabat, ut scilicet eorum opera suis populis placerent; sed propter ipsorum υtilitatem, non propter nostram dignitatem. Nostram quidem famam sollicite excolamus, existimationem nostram apud populos spectabilem faciamus, ut illis adiumento esse
possimus . Neque enim statres, etiam in illis, quibus placere υolumus, gloriam πν- stram quaerimus, aut glar/am nostram quaerere dcbemus; sied illorum salutem,st is benὸ ambulamus, nos sequendo non errent, imitatores nostristat, sicui ct nos Christi Dominι, do Augusti nulla. Vetum, si vespertilionum instar tenebris tantum homines oblectentur, & bonorum operum lucem auersati, nostram pietatem insectentur, nostrumque nomen liuido dente mordere voluerint, eo quod eorum moribus repugnantes sua vitia pietate nostra retundamus, & vocali silentio arguamus; nulla de eorum opinione existimatio nobis habenda est; dedecet, ut ad nostri nominis integritatem seruandam , prauis eorum vestigijs haereamus; nostrae conscientiae suffragium nobis suffciat; si qua nostia opera non commendatione & plausu, sed contemptu& vituperatione excipiantur ab improbis, quid ad nos i eorum laudes aspernemur; inter eos Praesules nos etiam adnumerabimur, quorum pietas maledico fuit sermone castigata : Nam sunt homines temeraris Iudices , detractores, fusurrones,murmuratores , quarentes sufficari quod non videnr, quarentes etiam iactareI quod non fuspicantuν : contra tales , quod νemanet, nisi testimonium conscientia
nostra Nostrum munus nos expleamus , viresque omnes ad nostri nominis lucem semuandam intendamus; licet ad eam obscurandam tota inuidiae protervia desudet, Dei erit, ut ubique spectetur illustrior.
216쪽
Caput Quadragesimum secundum. 2Is
1 Alia ad idem afferuntur, probaturque, quam
solerter dc caute suae prospicere famae Episcopus debeat. Cap LX H.
AR D V V M nimis est inter latrones aurum seruare , nullaque superflua diiscenda solertia est, quae ad hoc referatur. Pretiosissimam esse Episcopi famam satis iam probauimus I & eum qui socij eius sunt , plerumque non benevoli fuerint, praesertim si sui muneris partes expleturus ad eorum mores corrigendos in Iurgat, maxime sollicitus sit oportet , ut illibatam, & integram eam tueatur Lynceos aperiens oculos, illa etiam evitet opera, quae licet indifferentia sint,ali quam tamen suspicionis maculam possunt ingerere. Vertagos duos albos ad Iuiraeustodiam semper Telemachus apud Homerum adducebat; virtutes duas semper habeat sui socias de eustodes Antistes, Circumspemonem scilicet, stolartiam. Quatuor illa animantia, quibus diuinitatis lolium praecingi Ioannes aspexit, H mcr. oculata undique erant ante erretro: Praetules pariter, quibus Regia Christi sedes 8 - stipatur, oculis undequaque instructi ad suae famae integritatem seruandam euigilare debent, soporemque omnem excutere quod si ex custodia, qua suos populos tueri tenentur, Deculatores e Gradimidiomate appellantur, multo magis in D.Chliac semetipsis custqdiendis euigilare debent, eum tam facile censorum oeulos incum deis. rant, & invidorum dentibus invadantur , qui vel ipsum carpere Solem affueuerunt, tanquam maculosum I iure igitur Chrysostomus: Non posunt Diseoporum milia di fsimulari ; sed vel paraa atque exigua confeβιm manifesta fant. Tenuissimae qui deni labeculae nostrae fuerint, oculos statim omnium implent, qui Momi de Ainristarc hi uirga eas castigantes, eas adeo decantant, amplificant , notant, ut no
dum in scirpo eringant, & virium in virtute reperiant; suas ipsi res deserunt, de foedos suos mores ab oculis rei j cientes, totam In hoc solum operam collocant, ut Cyto fundiores Praesulum latebras invadant &scrutentur, de si aliquid ibi repeterint, quod leuissima macula aspergatur, tanquam turpissimum describunt, de e minima atomo ingentem tetramque nubem essiciant: haud quidem Episcopo suseit , vel motum candor, vel mentis integritas, sed quaecumque libranda illis operatio est,& vocanda ad trutinam, ne aliorum cogitationibus, malevolentiae, suspicioni , dicteriis subiiciantur; neque publica tantum opera, sed ipsa mei magis remota hoc fortiuntur ; quieumque enim aliis gune enandis praeest, Νlidae barbitonsorem io:ni habet, de pellucidos aedium suarum parietes; quodcumque opus, quaecumqtie vox videtur , auditur, centenis ab oculis, centenis ab auribus,quae olympiam Echo imitatae septies eandem vocem accrescunt. T r et F--- Nam lex altissima f.ii
Hinc ad Ma inardum Eugubinum Hyerarcham, meumque Praecessorem scri hens Beatus Petrus Damianus, inter alia, quibus eum benigne informauit, po iissima in esse,ait,cautionem hanc,qua suas actiones solerter institueret; Undique castas , vnrique clycumoectas, omnia. te in Sacerdotali Pauitate, cr hesese .lte None. Diuus autem Hyeronimus maximam scelieitatem appellauit, tam rumderate, honest8que vitam suam transigere , ut ne leuis quidem suspicio irrepletit, qua obtrectatores, de susurrones eius famam denigrare, vel de fibrare valeant , adeo ut mendacissimus ab omnibus haberetur, qui eam vel leuiter carpere
Hine pariter ingeniosissimum paradoxum eduxit Plutarchus, illud scilicet uti-Pars Secunda. E e lius
217쪽
piis. ἡ lius inter inimicos sere,quod est maxime perniciosum. Insimultate, quod es α.
mico -- Quid calamiosius unquam, quid acerbius, quam malevolis semper oculis ei eum ueniri, qui oculissimi sunt, ut aliquid in nobis inuestigent, quo suam carpendi libidinem expleant, nostramqne famam suae gladio versatili linguae cruentent& lacerent ; semper illi nostras res explorant & venantur, vel in se ipsis, vel incialienis relationibus,quas irrequieti perquirunt, nullam nobis quietem relinquentes s sed accipe Plutarchi sermonem . In simultMe maκι-ὸ nexιum est, quod ιπια
cus semper adsutiar , obserua quidquid agas, ansam coptat alumnia, τιdet, lasνat, circumspicit υndique υνιam raram. Ingens quidem videtur hoc incommodum, sed re vera maximum beneficium est, quod ab ipsis amicis exciperetur; ipsometamo.
te utilius nobis odium est i salutari enim vi cogit nos ad nostros ita mores eomponendos , tantaque prudentia nostra opera conficienda, ut integri & illibati vide muri emissilis illis oeulis coercemur a vitiis, ad virtutes excitamur, ad honestatem in re quacumque vel leui compellimur, adeo ut praeciarissimum undequaqueB
Quam .ad amussim his Antisti rem status exprimitur, quorum res, verba,obtutus, nutus adeo excutiuntur, ut semper hominum ore circumserantur, ipsiqu plebeeulae eonfabulandi iocandique materiem praesten Salutarem haec omni a necessitatem imponunt, ut ea prorsus solertia di ea utione quamcumq; erroris suspiscionem amoveamus a nobis, qua ut pudicitiae florem tueatur, quamlibet vel tenuem turpitudinis notam a se honestissma puella repellit. Egregiε ad hanc rem laeti loquendi forma , qua ad nobilem viraginem seriabena Diuus Hyeronimus utitur: ait enim, ne scintillam quidem E nostris moribus euasuram, quae postea in exundantes flammas exporrecta nostrum nomen late de pascatur; impiobis enim viris illa scintilla lassiceret ad huiusmodi incendium pa-
ma flamma constetan si seeus fuerit, quid conqueramur de nostris oblocutionibus, fi nos illis dicteria & scommata suppeditemus t Alios.ijsus irascemur ebue - ονibus a seria, eis ipsis νιινectandi maιenam ministramus. Haec Diuus Hyeronimus
HINC Glitus edoctus Apostolus, ab aliquibus faetendis nos auertit, quae
licet non prohibeantur,adhne sinixtre accipi a spectatoribus valent. Quem, Λ . , . latet unlauique licere . ad res suas suaque iura statuenda de seruanda, causas age P. - re, dein iudicium alios accersere hoe eerth tribunalia ipsa praescribunt, leges in- dicunt , omnibusque Pandectae sancitae significantet quid tamen aspere in Coryn. Dthios exarsit Apostolus,eo quod dissensiones inuicem assurgentes non componentes , litibus & eausis Ethnicorum tribunalia implerent; quid autem ipse ad hoc confirmandum afferat, iuxta Sanctorum Anselmi, Thomaeque suffragium,est,quod Omnia mihi ιιcent, sed usu o muta e ediunt, potistimum, ut Vgo Cardinalis subdit, quia ex litium de dimationuin huiusmodi aestu,non leui vulnere boni nominis fama deformetur. Aptissima Diuo Bernardo sententia haee visa fuit, qua Eugenium Teratum, cunctosque in eo sacros Moderatores instrueret, ut impensissimo studio actiones suas ad lydium veluti lapidem exploratas probarent, & antequam eas Iuci committerent,seria inuestigatione discuterent; an primo licerent, an secundo decerent,demtim an expedirent; in Evangelica enim palestra nequaquam suffieit, quod res aliqua uel liceat, uel deceat, nisi etiam probetur,quod expediat: quod utique erit, cum res quaelibet circumstantiis loci, temporis , gradus se attemperaueritis tril alia homo,oc. hactenus Bernardus.
218쪽
Caput Quadragesimum secundum. 2
Praeterquam quod qui ad omnia patranda properat, quae sibi licita arbitratur,
Ain magno periculo versatur , ne in rerum illicitarum sordes praeceps ruat; nam etiam virtutes, eo quod vit sis eonterminae sint, nisi prudenter & cauth exerceantur , in vitia ipsa desciscunt: cit. enim adducuntar, ut euaciant, qua non ticet,qui faciunt omnia, qua licti; sic apud Clementem Alexandrinum vir quidam sapientissimus .
Sed praetereunda non videntur, quae superius memoratis verbis perdocte annectit Apostolus: Omnia mihi licent; sed egasab nullias redetaνρotestaιe ἱ stupens hie haerςo perpendens, quod ille idem, qui ad Corinthios scribens cunctis se , tanquam timulum subijcit, ut eos Christo donaret, Omnium me se um feci, viplares lucrifaciam ; nunc nulli se subi jeere fateatur ; an sibi ipsi disson et gir aeque doctus ae pius eat sublimiora petit Pauli mens : iam audi: multa quidem facienda mihi licerent , sie ille de se ipso , eo quod nulla macula aspergantur, veru quia detrectandi materiem pluribus exhiberent, qui non ratione, sed opinioniri subnixi ,& vel inuidentia indignati, vel inscitia enecutientes redarguere me di Villis possent, ea reiicio, nee expedit,ut illis faetendi s inhaereamr hac tantii m ratione ductus ab illis faetendis abstineo, ne Uel invidorum , vel ineptorum dicteriis, scommatis,& subiectus temeritatis eoru eaptiuus fiamina quet illicita sunt sugiens , Doemonibus non subiicior,aec hominum obiurgationes patior,si quae non expediant omiserim; ita igitur fiet, ut sab nullius redigar potestate; se, nullius ,
ides , neque inmonis , neque hominis.
Huie se doctrinae ad libellam eonformauit Apostolus, tamque exacte illam seruauit, ut fere nimis religiosus videaturicum enim eum Christi fideles designassent ad pauperibus impertiendas elargitiones illas, quibus egenorum inopiam diuites subleuabant, noluit ipse solus illi ministerio suam operam dare, sed Titum, Barnabam, &Apollon sibi Ioeios ad set ipsit vitos summa existimatione omnibus
habitos; rationem Corinthiis de hoc attulit; hoc stylo: Ne quis nos vituperet in hac plenita dine , qua administratur a nobis; prouideae es bona, non sum coνam Deo , sed etiam coram hominibas . Diuus Ioannes Chrysostomus, qui Episcopis Comnibus imitandum hoc praesert exemplum, ne quis eorum sibimetipsi nimis ad- blanditus,vel in morum eandore, vel in suis nominis pondere, vel in suspicio. num falsitate confidat ;acuth perpendit, nullum e nobis esse adeo inculpatum, ut sueriti quacumque furti nota Paulus alienus, nullus certe adeo effrons erat, qui labem hane inurere in tantum virum posset,nihilque adeo a veritate distabat quam ut in Pauli animum tam deformis error unquam irrepere te rationibus in ismen his haudquaquam ille aequieuit, sed perquam caute prudenterque procedens suam innocentiam undique obvallavit non eius verba fuerunt, quis unquam de me inter Apostolos Dei impulsu vocantis adscito perperam opinetur de meo, qui tot admirandis operibus meam Ianctimoniam roboraui de me, qui eiusdem Christi Magisterio Gentium Doctoris lautea sui decoratust de me, qui ad virtutem absolutissimam eonquirendam diuitias omnes,omnemque Mundi pompam sponte calcaui e Nihil sane ex his eius animum tranquillauit, sed ab omni quocumque discrimine famam suam, quae potissimum in saeris Moderatoribus tenerri-Uma & deli eatissima est, auertens sapienter arbitratus est, facillimum plerisque fore,ut malam de eo cogitationem habentes sui probitatem nominis obscurarent; ut nos etiam erudiret, Diuo Chrysostomo docente, tam cautus et sagax Paulus incessit; auditam,quae Episcopos alloquens habet Chrysostomus. Si enim Beatus ille Pasias veritus est, ne faνti apud dissipulos suspectus efι, quo nomεσe est alias
in pecuniaνum administratιonem secum assumsit , lυι ηe qu3s, xnquit, nos carpaι in hac exaberantιa qua a nobis admiσistratum, quomodo noα omnia a nobis agenda s. t,
τι malas . nobis suspiciones. amoueamus, quantum σιν licet falsas, iniquar, ct ab ea, quam habemus vinione alienas Sed attente Diui Pauli ratio perpendatur oportet; nos enim , sic ipse, ipsam et honesta & pia opera sic agere decet, ut non tantum illis Deus, cuius oeulis omnia adyta reserantur, oblectetur, sed humani etiam oculi, qui non raro, vel inuidiae praestigiis, vel inscitiae nebulis ealigantes, ea vel non cernunt, vel non discernunt: boluiais sane luminibus frequenter E-Pars Secanda. E e a pis-
219쪽
piscoporum res populi inspectant, nulla ratione , prudentia nulIa illustratis, &
in nos, an quam in scopos, tum sapientum , tum insipientum linguae sententiaequeΑeollimant. Nostra igitur est, ut non solum nostram existimationem non negligamus, sed ne vel leuissim im earum omnium terum , quae si nixtram in partem trahi possunt. suspicionem inseramus, ut consilio prius opinionem praeueniamus, quae de re nobis facienda haberi possit , ut eae ura , solet itaque tum nostra opera, tum verba instituamus , quae institueremus, si omnium Censorum supercilia nobis adessent; ut demum susurronum omnium de prudentum effraenatam libidinem retundamus& repellamus; in hare omnia Diuus Chrysostomus nobis insinuanda conspirat.
8' - ea quae de nobis dilseminantur, licet vera a sint, vero tam n tiar proxima, vis ea caueamus , licet enim postea ab illis nos expurgare conaremur , ad buc tamea maeula semper aliqua nostro nomini adhaeresceret. Haec igitur via est, qua non tantum oblocutorum proterviam fugiamus, sed Sloriae etiam fastigium teneamus, qua tum Dei nomen, tum nostrae Religionis, cui desponsamur, dignitas honoretur: quapropter dulla nobis admiratio inesset debet, si idem ille Deus, qui vel necessarij victus cupiditat em extinguere conten dit in nobis,boni nominis appetentiam & votum in nobis excitauit; hae certe via Iussith incedens humanae gloriae apicem asseeuta, suum nomen celeberrimum vn Dei. i. dequaque e hibuit; proiecto non e singulari, qu 1 excellebat pulchritudine, non ex opum fansui nixque praestantia celebre Iudith suum nomen effeeit, sed ε pietate, quam eximio studio omnibus ignota eolebat, adeo ut nullus quidem raimpudoratus de effrons effet, qui de ea non susurrare tantum, sed ne suspicari quidem leuiter posset; pennas ipsa suo nominipraestitit, quibus per hominum OraCIWdith elicisti me volita iet. ει eν.ι hae i. om. ibas famosissima. quta ιι mebaι D-
ire ita ν. origenes, ut sollicit E . emper ab omnibus inquiramus, recte ne de nobis de P - Min. iecturi nostra sentiacit & opinentur populi, ut quae mala fuerint, corrigere ν quae uer bona, optima e fidere ua Ieamus; eerte ad nos erudiendos, hoc idem Primus
de Supremus rigitulum Magister exhibuit , dum Apostolos sciscitatus fuit. αν m
Saecularibus a rebus alienum suturum Episcopum. Cap. X L li I.
TA M excellens & egregius ordo est, quo supremus rerum omnium conditor
uniuersitatem hanc teperauit & statuit, ut uti immutari,uel dissolui aliqua τη patre non possit, quin simul omnia foede dissoluantur & ferε intereant; si mo rus , ad quem caelestis aliquis ot bis iiel sydus aliquod aceommodatum est, omit teretur, ut alio se movetet, si alterius elementi sedem elementum aliquod cuparet, an non primum teterrimumque chaos cuncta repeterem si pedis munu in humano corpore obire oculus uelle tinculi ossicium manus, an non turpit simus homo esset, omniaque Lybiae monstra sua laeditate praecelleret tin ipso met Ecclesiae corpore munera sua, suas sedes dixtinxit singulis Deu adistinctasque designauit e nobiliorem sedem,ut capita,sortiuntur Episcopi, quorum est alios praeire & moderari,& sydetum instat, tum morum tum sermonum luminς aenebras inscitiae depellere, sce Ierumque noctem fugare.
s. ergo Episcopus studio omisib, quo se Deo, tebusque Diui ait traden , dc
220쪽
Caput Quadragesimmtertium. ΣI9
populorum pietati inter preces S sacra prospiciens, ministeriu pedis exercensiniis Alutulemis&cce sis adhaeserit, hoc est sate nIaribus negotijs se irretierit, cogi tationibus mentem, prophanis sermonibus linguam totumque animum futilibus hueu saeculi tebus implicauerit; si ab ea diligentia, solertiaque discedens, quagentium si hi cotnmissarum faelicitatem comparare, diuinamque amplificare gloriam pollet , iniurius i psi Deo esset, legesque diuinas euertens Bam dignitatem violaret, an non lacrum hunc ordinem foede periurbans, in reliqua eius membra
insaeuiret Phoc prosecto illa d est, quod Episcopot Gregorius alloquens insinua.
Abiecti de sordescentis animi Praesu i ille est i qdi rebus hisce infimis versandis latratans, infim ministerio exercendo torpescit 1 si rerum terrenarum pulueros fieri oculi illinantur , ineptos se praestabunt ad pedes maa via dueendos: facile igitur erit, ut simul cum reliquis praecipites in scelus ruant: quin ad tantum Sacerdotium implendum ineptos huiusmodi viri se ostendunt; ut ςnim pronunciauit Diuus Chrysostomus, amouendi prorsus a tanta dignitate essent tam corrupti rabiectique viri inmorte Deus ipse indicauit in Aminadab, de quo Samuelis ore Isai dixit, Nos ban elegit Dominus; hac certe ratione, quia Aminadab idem sonae ae Urbasus, hoc est , qni terrenis rebus sponte di faellis implicatur: ad Epila palem ledem efferendum quis hunc arbitretur, ait Gregorius. Merito igitur Da - Ιωα-ν ros*Ita repeditar Abinadab quia fancta Esclesia ad regimen animaram nos Iairgis neg/ινι μιηιεribus strenuum δι θι ruoau conuersione decoram. Urbani qui- hdem sunt , qui postposita intentione caelestium, exterioribus stud ijs sese ostende te istrenuos conantur Hoc idem eodem Magistro docente, ut in veteri lege viri gib- herosi excluderentur a sacris ἔ curuas enim animax Nrrenisque operibus nimis intentas repellit ab aris sanctissim us Dςus . C Qui autem simul eum caelesti globo terrarum molem annectere arbitratur, at teroque oculo Calum, alioque lolum intueri , simulque Dei Arcam , di Dago- Inis Idolum mantini remplo adorare, nimia prousto aberrat: indignatur in eos acerbe Deus , qui ctilium D mul de contemptum simulant,& in cordis thuribulqprophanas tam maS unachim ignibus sacris accendunt ι his igitur omnibus no* Timen admonui ei ma in usibi nostrorum cordium diuitionem ingratam inuiosamque esse; ut sol i Deo studeremus nos ipse elegit, nec pati libens potest, quod unam nostrum partem Deo , Mundo alteram, & larte potiorem diuiso studio
illustrem ad hoc edocendum paraemiam Caelestis Magister adhibuit, Nemo po- Mnt. rast abas DomiMβνωινε. Auli eus,qui duobus simul a diuersis Principibus mercedem acciperet, suum certe munus explere non posset; suspicionem illi ingereret, qui eum prius dagnitatibus & honoribus eum sibi obstringere studuisset, ad alterius obsequia paratissimum eum postea inspectaret; Terrenis e sordibus ad diui- D. Ambio. Dnum prope gradum sua nos beneuolentia Deus evexit, & inter suae aulae magna- ip φης si res adseripsit, ut Nundi seruitute contempla, reiectaque, numinis Oblequio va
la Mundum veluti hostem suum acerrimum bellum Deuς indixit, & ad illud gerendum suarum eohortium uos Praesules suos duees instituit ; facile igitur perdue ilionis notam subibimus, α perfidi audiemus, si eius arma tractantes in eius castris immorabimur, eiusque cultui studebimus. Nemo militans Deo implicaι se negotiis saeularibus: sse olim ad Ephesi Antisti. tem se libens Apostolus , haec etiam r*tione sententiam roborans, ut placeat ei, cui se probauit. Si igitur Mundi stipendia nostrum animum suis illecebris alis
trahentis acceperimus, placere nunquam Deo valebimus: ne Timotheum virum sinctissimum saecularia haec opera a sacris rebus auer tetent, metuebat Apostolus;
quanto magis de uobis metueέα uini qui tam Ionge sanctitate, quam aetate a Timo: o distamus ξ Quod