장음표시 사용
241쪽
tus Magister insinuat. Sapeν omnes regiM 3besauros bis vos titulas nobilitat a mphas , ct reddis ii lassνem. AD Ambr. Aquileiensis etiam Synodi Patres ,ε quibus suit Diuus Ambrosius, Valenti dei P ςp Gratiano se libentes, ut inter eiusdem Ambrosij elucubrationes videri facit E potest , gloriam in Episcopis esse paupertatem, Caesarea sententia statuerunt.
Auarorum Antistitiam responsio alia diluitur,
quae in Nepotum amore Versatur, o sacroorum reddituum erga illos locupletandos lamgitas perstringitur: demum ad quos Vsus
sacra bona sint Conuertenda, edocetur. βCap. XLVI l.
Q V V elaudicat alia responsio, qua suum amorem erga diuitias blandiuntur aliqui S palpant si tamen ex his aliquis nune temporis fuerit hac scilieet tantum de eausa se in comparandis diuitiis laborare de lacris censibus augendis, nempe ut consanguineorum Nepotumque egestati, totique secuturae posteritati prospiciant, ad suae conditionis gradum pari .debitoquia splendore seruandum simul & illustrandum ; nec enim composita vel Christianaeharιtate videtur ille praestare, qui eos deserit,quox vinculo arctissimo san gninis sibi natura colligauit. Speciosissimus hie frequentissime color est,quo sicuti uiuentes vilium honestamus & colimus, si e pereuntes maxime urgemur & eruciamur :Cquapropter ad eum nostris ex animis radicitus euellendum , huius capitis molem duobus veluti stylibatis fulcire in animo est, cum maximi ponderis res haec sit, de ad Catholicae Religionis eommodum nostrique salutis securitatem referatur. Primum itaque hoc statuatur , aurea scilicet enascenias Religionis aetate, quotquot e superstitionum tenebris ad nostrae fidei lumen emergebant , bona omnia venditantes,eorum pretium ad suorum Episcoporum,qui tunc erant Apostoli,p des abiecisse, ut eorum suorumque administrorum opera pauperes alerentur , Omniumque paupertas erigeretur; hoe tamen tam bene opportuneque cadebat, ut nullus prosecto ex eis esset, eui non abunde necessaria quaeque lassicerent. NeqMe enim qui nam egens eνaι inser sed cum postea inter immanes earnificum cruciatus, de cruentos Tyrannorum turbines se nostra fides late porrigeret,& Christi fidelium sanguine,tanquam semine, mirum in modum dissemitratusChristia uorum numerus augeretur, omnium suffragio decretum fuit, sic docente ex- p. perientia & ad temporum viees eonsuetudine immutata,ut stabilia bona, quibus fidelium pietas Religionem donabat, nequaquam Fenderentur,at Episcopis Apostolorum Successoribus seruanda committerentur, ut eorum fructibus alienae necessitati eonsuerent et in Epistola, quam Decretalem appellant, reseruntur haec ab Vrbano Primo Sanctissimo Pontifice, eiusque partem in aero Canone Gratianus immiscet ; quin ipsi iidem Apostoli adscripto Canone hoc idem statuerant, & va
ηιa dclpe raua νρeν Pr 'teras ct Diaconos, ct cum imore Dei , cst om M solliciιudine mani Hentων, es c. Addita tamen explicatione, qua fignifieant, ex eis ab Episcopis sibi illud usurpandum, quo ad honestam fe nullsus indigenam vitam ducen-oam egent, cum caelesti oraculo lex ea sancita tuerit, quod ex altari uiuar, qu secuit altari.
242쪽
Caput Quadragesimumseptimum 241
De uolitiis postea temporibus, quibus a Principum vi suam Deus Religionem G ,.tib. A absolueiectatuerat, ut simul de ipsis eorumque thesauris triumphum ageret,iuxta io. ea verba, quae Labano Patriarcha Iacob dixit, Iustum est igitur , υι alilaaado pravi Rupςr.il , at eam etiam domui mea: sub imagine Christi suam Ecclesiam alloquentis pronunciata ea fuisse Rupertus Abbas docuit; illud etiam Isai et effatum,quod ad hane mentem Diuus Cyrillus Alexandrinus explicat, comprobandum erat, Ponam te Ita fio. s. idest Ecclesiam insuperbiam sic loram, ct suges lugentium, ct mammilia reis DC ' gom lactabois c vel ut septuaginta legunt I diuitias regum comedes , tinmensam in molem amplificata eadem bona stabilia fuere, quibus non tantum orthodoxa Religio, sed Ecclesiae fere omnes sub Episcoporum regimine & administratione
Quapropter non desuere postea viri nequissimi , qui tantae is licitati inuidentes in earun opum possessionem publice assurrexere, tanquam Christianae paupertati& pietati aduersantem . Ea de causa Iulius Primus, in epistola Decretali, cuiusn partem lub Melchiadis nomine Canonibus inseruit Gratianus sed falso, cum is sitam, V Melchiades anth Constantini aetatem effloruerit rationem explicauit, cuius vi x3. I i. q. p. stabilia bona seruare sibi iure merito potest Christiana Religio,cum i demet Constantinus ingentes a fundamentis moles erectas,& opulentissima cymelia ei dona uerit, Romaeque potissimam partem eius dominationi relinquens. Nullam ex his DPros de iniuriam viri uti fieri luculenter probat Diuus Prosper, eum earum opum non ut OR p Domini evadant Epitcopi, at administri & dispensatores; ad quae roboranda tum iiDiui Paulini Nolani Antistitis, tum Diui Hilaris Arelatensis Praesulis exempla , q. p. recitat, qui eodem paupertatis studio, quo ditissima patrimonia reliquerunt, sacras facultates tolertissime seruarum , suarumque Ecclesiarum nomine opes alias haereditario titulo susceperunt. Aut iochena inde Synodus celebrata suit, ad quam plerique eonfugere,illud Coh Ai 'conquesti,quod in pauperum detrimentum sacrae opes aliquibus ab Epi lcopis non ea qua par erat, fide administrarentur, & in usus tum proprios, tum consangui- pis p. is. neorum & assinium eas insumerent, vel eisdem administrandas committerent: C quamobrem sancte Synodus illa veneranda constituit,ut qui de hoc crimine co uincerentur,pari supplicio D ulctaremur , vertim quia dabatur adhuc querelis locus, nec ex Episcopis deerant, qui consanguineorum amore tenerentur, quatuor in partes dispertita sacra bona fuerunt, quarum prima d. signabatur Episcopo, Ciero altera , peregrinis & pauperibus tertia, Templo aedificando quarta; Symplicius Pontifex singulari lege roborauit Bar uehaec omnia, postquam Aufiniensem Praetulem Gaudentium a factorum bonorum admittistratione remouisset, eo quod in eorum diuisionea debita integritate deflecteret. Eandem hanc legem Gelasius Maximus Pontifex instaurauit, addiditque, ut ad Bar.an.Αqο fraudes omnes euitandas, Antistitumque famam ab omni auaritiae nota rapiendam , ea bonorum portio . quae ad p iuperum subsidium referebatur, non clam,
sed palam de aperte diuideretum quod idem postea in EpistoIa, quam Gratianus diecitaticonfirmauit, & in alia Decretali ad Episcopos Siciliae scripti significauit, bona pa uperu subsidio designata non ex eris pauperibus at ijs, qui Dioecesim eo-
Ierent impertienda; Episcopas vero e dei cripta sibi bonorum parce, Plim peregriis creue .eo. nos , tum carcere detentos opitulari : sanὰ his conformia sunt, quae ad Syracusanum Merarcham & ad Augustinum in Anglia Antistitem seripsit Diuus Gregorius, cuius verba appositissim8 Gratianus in Canonum codice recitat. Quam igitur merito conqueritur scriptor clari inmus Baronius, quod quo magis Pontificum Sanctisti motu in studio leges huiusmodi inualuerunt, eo minus Vtb I ... opere exerceamus i quandoquidem professus in sua Decretali Urbanus Primus 3 ΠΤς. de fuit, bona haec Ecclesiastica quae ab ipso vocantur, vota isdelium, retia pecca- Coneaeria rorum, ac flatrimonia flaverum , a Tertulliano, DepasDa pietaris, a Diuo Bernaria tuli in po-do , Paινι movi iam Grae xi , non sine ingenti sormidine in sobrios usus de in pau- ἱ ai. perum opem dispertienda; ad huiusmodi enim finem Deus ea impertiuit: post de eon Q. quae subdit, s quia aure quod συι secus egerit, videat his damsationem Ananiae Pars Secunda. Illi a . o Sa -
243쪽
praerictarum rerumfraudauerant. RColligendum ex hoc, saeros redditus abEpiscopo eum hoe onere suscipi & po Lo is, eri , Ut scilicet non dominus eorum sit, at eorum administrator,&sieut ea eum. fide & cura, qua depositarius seruare, iuvia Aquinatis sententiam depositum debet, summam & sortem seruare tenetur, sic prope suadere sibi animo debet, eius fructus & prouentus tum ad usum proprium , tum ad peregrinorum & pauperum subleuandam inopiam expendendos. In octaua Synodo haec habes, Adriano Pontifice imperante, coacta , cuius verba haec sunt: lavos Ecclesiamcos redditas 2 ad n s c. a. propriam υtilitatem, est ab esiam pauperum, est peνepνinorum substentationem esse
q i. ingenti sollicitudine premebatur Diuus Augustinus ab Hipponensis Ecclesiae di. viiijs, illud maxime sermidans, ne in eis administrandis in debita fide deficeret; populis suis, qui ditissimum eum praedicabant, hoc ille eos alloquens luculentero A i- tu. e plicauit his Vocibus : Nostis fratres mei, qηia υilia ista non μαρ Augustiati sio in Isai. Nos non nesΠ s cstputatii me gaudere in possessione υillaram, Deus novir , Vsescis, Bcu .βη. ego de illis villis sentiam, vel quid ibi sufferam.
HAEC in ea usa suere, ut coneordi virorum piorum suffragio non Hyerarischae tantum, sed sacri omnes viri, qui sacris censibus fruuntur, appellaia ., ba entur Ecclesiae bonorum administri & dispensatores, in quae bona suum ius etiam lib. 1t. ita ex parte pauperes sortiuntur; Theologica trutina haec expendens sic statuit Aquinas Magister: Petrus autem Blesensis clarissime docuit,quod Episcopus saerorum
honorum non dominas, sed tutor est, ut misereatur , ct c mmori ad Uus egenoram, tanquam regamemarius diopensator.
Quin Sanctorum omnium Antesignanus & Parens suos administros fidosque Cprudentesque famulos nos appellat, aliisque Praelatos & maiores, ut suum gregem custodiamus & aptis pascuis nutriamus, Quis putas est fidelia seruui est pru-
Mati ilas rins, quem constituit Domιnas super familtam suam , ut det ιιlis cibum in temporιs mensara ρHaec autem fides non tantum in eo sita est, ut spiritalibus dapibus traditos nobis populos recreemus, sed corporis etiam pastuis sacrorum reddituum partem eis impertientes: illud mentibus nostris adhaereat velim, haud quaquam nos priuato nostro commodo ad tantum Sacerdotium fuisse euectos, non ad nostrae domus luxum, aut consanguineorum opulentιam nostrae sponsae dotem excepisse ;sumptibus necessarijs contenti, connubij initi onera substinentes, pauperibus tanquam fili; s, quod ex opibus iuperest, fidelissime impertire tenemur: ad quam sententiam doctissimus Origenes ait. Secundum plicem intellectum mulsis opus habemus , ut fideles simas pariteν, ct radentes ad dispensendum Ecclesia redditus: ' dele qu/dem, ut non deuoremus, qua fanι viduarum , cst memores simus p/uperum: fr dente , ne amplius quaνamus cibo simplici ct necessari,s Destimentis , cst ne amplius teneamus nobis , qaam demus Uurientibusfratribas . Victus hic & vestitus nomine intelligendum omne id est, quod ad nostrae dignitatis decus, iuxta prouinciarum usus & temporum vices necessarium videtur: necessitatem autem hanc non prophanis legibus, at Christiana pietate metiri debemus, eaque temperantia,quam Tridentina Synodus sapientissime praescripsit; in hoc etiam diuino spiritu afflati Patres, Carthaginensis Synodi vestigijs inhaerentes, normam apposuere, iuxta quam sumptus nostrae dignitati congruos e lacris bonis faciendos moderaturi sumus , nec enim , ut ipsi flatuunt, solum praecipitur, ut Episcopi modestafvellectili, cst mensa, ae frugali victa contenti sint: veram etiam in curruum se. 31 ων. ζquorum,& lecticarum numero in νeliquo υιta genere, ac tota eorum demo ca-P- eaAt, ne quid appareat, qaoda sancta hoc instituto sit alienum , qaodque simplici - tem a Dra Retum, ac uasitaium canιemptum non prasiferati qua de re satis superius
244쪽
Caput Quadragesimumseptimum P a 3
ritis scripsimus ; nec me latet , quam faciles hae in re graui ilima suerint recen-A tioris Theologiae Magistri, quos in decretoria mortis hora ad Sanctuarij Iancem omnia metientes alia forsan tenebit opiniomee longe a Synodi mente Diui Chrysostomi sententia discedit, eui cordi erat, ut Episcopi, ad mentem suam a terrenis istis di saecularibus rebus auertendam &auellendam , victui tantum & vestitui congrua possiderent. Ego Ecclesia Pν sales , audenter dixerim , πιι prater Ui- D.Chri s.ctum, er vestitum habeνe oportere, ne ad ista trabantur desideνιε. ramae omnia in superius memorato Canone Sancti Apostoli explicarunti Ex his Cis. Aposautem, quibus Ερiscopus indiget si tamen indigιν ad Has necessitates, ct pere-g instrumfratrum , ita se percipiat , υι nihil es ρο stis omnino deesse , quod ipsum 'f', postea Antiochena Synodus confirmauit. Conc. An Expendenda singulariter lantea verba si radien indiget : validiora enim sunt quam sonent, ut ait Glossa , quod scilicet , si Lyturgi , sacrilque addicti viri pa- ι,.q. i. terna bona possederint , quibus commodε utantur, abstinere utique debent a sat B eris redditibus impendendis: concordes hae in opinione sunt Diuus Augustinus' ' ad Bonifacium scribens, Diuus Hyeronimus,& Diuus Prosper, quorum verba fio. a. c. I. sacri Canones recitant: haec nihilominus opinio, plures licet habeat sectatores , Ciς :aliorum tamen Theologorum sum agio aspera nimis & rigida videtur , nec levem . iniiuidue animis religionem inijcere. zi est, Opportune ad hanc rem ea'verba Isaiae Diuus Hyeronimus explicans, Rapina
pauperis in domo Destra , docet huiusmodi rapinam pauperum,in eorum Praesuinin dub. 4 domibus reperiri, qui pauperum subsidium despieientes, redditus sacros aggerunt vel ad delitias comparandas, vel ad se consanguineosque ditandos: rapinam dice lecitem & sacrilegium Diuus Bernardus pronunciauit , si non ad pauperum opes, at di si ς 3 ad nostra commoda diuitias seruauerimus, vitae nostrae superfluas . Densque qui iuqni prater necessarikm victam ct smplicem vesitam de vitari retioet, tuum nom D Hir.ibi. est , rapina est , hacrilegium est; aIias etiam de eadem re scribens ait , Porro facultates Eiclesiarum funi pa ιν imonium paveram, o sacrilega crudelitate ιIlis crustur Ilii i&to. quIcquid affensatore., non domin ι, ultra victum er υemr.m sibi acciflioni: ad 'C quam candem mentem horrendum illud Isaiae effatum accommodauit idem Asce--erii. ta lanci illimus: In terra Sanctoνam iniqua gulit ; os non υrdebit gloriam Domini ἔEpiscopi si quidem aliique omnes Ly thurgi ubi ea adscribentes , quae ibi super in sua ad pauperum solatium designantur, impij sunt, & sacrilegio quodam impie polluuntur Non e praecepto tantum, quod positiuum vocant, haec obligatio derivatur, v rum etiam e natu tali qua praestamus ratione, eo quod ea bona , quae ad Deum referuntur, utpote oblata eique a populis vel eius administris concessa,ad suorum veniam criminum obtinendam , ad ullis alios effundi non possunt, praeterquam ad eos, quos piorum administrorum fides exigit, & Dei voluntas probat i nee diuersa potuit ab hac esse Christianae Religionis mens , cum quartam illam partem Episcoporum usui adseripsit, nisi eius fidem in Christi patrimonio administrando s rh nubis damnare Velimus , cum permittat, ut eius bona prophanos in usus impendantur : Im 6 in iiDsane Diuum Thomam secuti omnes alii Theologiae dieceptores hoc aiserunt. 2.ὸ c d Merito igitur conqueritur Diuus Bernardus, Quod cum saeculi Proceres ma- de Lut de ima cum munificentias aeras aedes erexerint, ut aeternas Caeli aedes sibi beatita- iust dup- . tem fruituri coemerent, i plendidam hanc liberalitatem sacri viri in sui exitium Ria .s .gii vertant, adeo ut non tantum nec illis, nec sibi caelestem comparare beatitatem git. d.3. c. ἶ. suideant, sed in terris degentes, coniugant domum ad domum, or agro copulant agro; in quos, ut Beatae Brigittae caelesti voce significavit Deus, querelas illorum animet Tui recl. exacuunt,& ultionem efflagitant. Quid hic ego addiderim,eadem pland via saer rum virorum conscientias obstringere,e doctissimis Purpuratis,Turrecremata I as Oid. p. 1 Iacobatium,& Albanum,praeter Andream Barbatiam, aliosque Canonum Magia q. q. Se i. stros, qui concordes docent,e sacris censibus non sibi diuitias congerendas, nec tibὸὸ Τ' consanguineos eis ditandos, sed ex eis tantum auxilium illud eis administrandum, Cone. l. p.
quod eorum conditioni opportunum de necessarium aestimatur. Riέyy-
245쪽
AD alterum iam accedamus oportet, in quo potiis ma grauissimaqtre ratio
innititur, cuius vi non tantum Concilia,sed diuinus idem Spiritus , non Episcopos duntaxat, sed omnes eos,qui sacris inaugurantur, ad caeli hem vitam struandam obstringunt,ne scilicet filiorum amore detenti & abstracti,.Deo filiisque quos spiritu genuerunt, eos praehabeant ἱ adeo ut pauperum ea Iamitates negligentes, in ditanda prole lactis censibus toti studerent; & licet e Sacerdotum penuria , qua primigeniae fidei aetas laborabat , illi pariter Sacerdotio donarentur , qui connubio adhuc premeremur, & filios numerarent, iuxta illam benignam Apostoli legem , unius Oxoris υisam filias habenteas, labduos cum omn/ costare: nihilominus, quia adhue Patris nomen servabant, paternoque amore immodice erga eos rapiebantur, Supremorum Pontificum vigilantia effectum est,ut a sacris
ordinibus ij remouerentur: Hine Eucharpo Messianensi Antistiti praecepit Diui Gregorij Praece sibi Gelasius, ut nullo modo pateretur eum ad Ecclesiam Cata- Mnensem submoueri, qui vel uxorem vel filios numeraret: & eum ad Syracusanae sedis infulas Cethegi Pallitii auctoritate sustultus, uxoratus quidam vir efferretur, validissime ad eum ab ijsdem repellendum idem Gelasius obstitit, sed tempori postea indulgens, ad incommoda grauiora evitanda, prudentiae partes amplexus illi adhaesit, dummodo suorum bonorum apographa prius persecta, Onderet nulli suorum consanguineorum e sacris bonis quidquam, nec ex eorum fructibus vel
Quin Iustinianus Caesar religionis studio falcem de suo more in res sacras im. mittens, lege ad Constantinopolitanum Antistitem dilecta , a sacris eos quoscumque amouit, qui vel filiis, vel Nepotibus instruerentur , eo quod ex innato iulorum amore facillimi hi sint ad sacra bona cis impertienda, quae Deo tantum &pauperibus est. ni adscribenda. Invalida irare omnia, quis credat, munimenta suere, ad ictus stygios retunden-Cdos, quibus piissimi plerumque viri & Dp entissimi euertuntur: aliam tamen fraudem veluti verberationem muralem inuenit de disposuit Doemon non imparem hoc est moderatum erga consanguineos amorem; nimis namque illud verum est Glossae acroama. ceci fiat Episcopi eME Nepotes. Quapropter lapientissime quicumque Episcopus se Sacerdotem esse censeat reanduim ordιnemmeubsedec, nullam genealogiam agnostensa & tenetam illam, quam quisque sortitur ergo propinquos propensiolieni generositate refrgnans, es tanquam sibi incongruam, suaque sanetitate indignam excutiens, nusquam patiatur, ut amoris vi, qua se tur, in sua a recta debitae integritatis via deflectat. Nostrum est, non temporaneas assinium res, at populorum spiritales exeolere , non familiae fastum, at Eecles aemaiestatem illustrare , non consanguineorum auaritiem & superbiam saginaro,
sed pauperum famem expellere , non inter incerta & inania telluris & temporis spatia perituram nobis domum erigere, sed aeternam molem in Urbe syderei tollendam meditari. MNe Dei legibus leges saeculi praeponantur, nulIus in re sacra eon languineus est habendus; hic certe Pt incipis spiritus erat, quem, e Chrysostomi sententia, Res ius Psaltes ardentissime a Deo efflagitabat, Vixitu principat/ consi ma me. Quis enim Principe & potissimum sacro dignior spiritus haberi potest, quam semet d minari , languinis propensionem effringete , saeculi leges delere , animumque a terrenis hisce affectionibus depurare ρ nobis illud nunquam excidat, non utiquo Ecelesiam sua bona Episeopo eommisisse, vi propriam domum exornaret, &liori pompa suum patrimonium amplificaret, ut inter rerum omnium a se fluentiam superbiae & fastus irritamenta nepotes haberent, & inter delicias laseia uirent; at ut eam seruata & reddita populis pietate scecundaret, & pauperibus
omni ope destitutis solatio simul di auxilio esseti quam serio legem de hoc sta
246쪽
Caput Quadragesimum septimum . 24s
Dei ἱ parricipet autem Usee qaibas indiget, si tamen indigea, tam in His, aam in Afratνmn, εαι ab eo se ipsaηιον necessar r-bas pro roris; υι ιn salto qualibet occasiones audentur x taxta Sanctum Apostoιum sic dicen/- habentes υictum , ct tegamentum , ιιι contenti ramos quod si contenιωs istis minimὸ fuerit , conuerim autem res Ecclesia in seos usas domesticos, ct etas commoda, υel agroru- fractast non cum Presbyteroyam conscιen ιa, ct Dιaconoνm pertracter: haec eius aetatis consuetudo erat . qua Parentis loco Antistitem Canonicorum Collegia habebant eique fidem omnem omnemque obseruantiam tanquam domino exhibebant & Sena totum instar ad eorum Concilium accersebantur, sed horum potestatem domestιcissais, aut 3νῬιπquis , aftfratribus , AI qae commiιιat, υι ρeν huiusmodi personaroιca Iιe res taedantur Ecclesia I SInodas Prouincia poenas se perselaat. Ad hane mentem ea Ezechielis Ualix verba Diuus Hyetonimus reseri, Non accWiet PMaceps de haredrtate papals per υiolentiam. Aiuitates hie caelesti , Uate redargui Principesque Christianos Hyeronimus docet , qui ad sui famulatum ., & commoda traditas ipsis a Deo dignitates trahunt , mercenarias illas essiciunt , & saeculi legibus sanguinisque amoti subiieiuna tum demum haec subdens statuit: Eeto qui ditior est Sacerdos , qaic Oid Ius habueriι , non Dis debeι dare, Fed pave- νιώss . Quaecumque consanguineis erogas , pauperibus rapis; quo aute- modo fit hoe inteli gendum, in capite proximo leges. Illud etiam nobis Diuus Bernardus insinuat , diuinam esse voluntatem , ut qui seruit Altari, de bonis eius vivat, non tamen ut tenaciter ea congerat, vel ut ad pompam luxurietur, vel ut nepotum opes amplificet, neptesque dote egregia collocet v sacrilegium enim esse videtur, si pauperum bona diuitibus tradat, & pauperum homicidae & carnisces in Parisina Synodo appellati illi suere, qui sacris Eredditibus debita egenis alimenta denegantes, in alia eos. absumunt & deco.
Id ipsum hoc est, de quo in Isaia loquens sonorε eonquerebatur Deus,. Uinam tuam mixtam est inquas omnes sequuntur retributionem , vel ut Septuaginta
vertunt,c pones tu 1 miscent aquam υino k sectatur υnssori ue domam saam e Tui ei licet o Romana Eeclesia, Praesules cum sacri regiminis vino terrenarum rerum aquam immiscent, animarum lucrum cum diuitiarum lucro eonfundunt, i,cu Iarem fastum& luxum una eum sancta dignitate coniungunt ; habes haee a Diuo Ambrosio sic ea verba explicante . Hoc increpat in eis, qai cum stinctionam diu naνam ess ι P,asules , sectatoresfacti μπι rerum bumanaνam, sicut Esse ait, secta- νον υπώJam se domum suam.
Proselio quam merito de saetis illis viris eo ueritur Deus,quorum improbitate suum patrimonium nulla cum fidelitate dispergitur, quique ut villarum delicias moliantur, & patrimonia opulentissima nepotibus condant, ut inter gemmas effulgeant neptes & muliebri mundo turgidae insolescant, pauperes, in quia bus Ialet Christus, despiciunt, &licet fame pereuntes.reiectam, suasque sponsas EecIesias, laeeras & obsoletas inier vestes squaltere patiuntur ι. quo erga pauperes sunt auariores, eo erga nepotes profusiorest quin ut libere fateamur, ad la rvum hostium beneficium , qui blanditiarum & amentationum armis patruorum Manimas eneeant, caelique beatitatem iis furantur,qui peritura terrae commoda eis subministrant, adeo ut illud Regis Vatis usurpare merito possint,Insmui bomιnix domosci eius; quorum simultas eo periculosior est , quo magis familiaris & minus Ut evitetur obseruata.
Ut compertum Diuo Bernardo fuit,Episcopum Altisiodorensem breui iam p ritu tum , post tenue ad pauperum beneficium statutum legatum, ingentem aut ivim & pretiosam supellectilem nepoti tanquam omnium suorum bonorum haereiadi reliquisse,ardore pijssimo exaestuans ad Eugenium Pontificem validissime scribens, adhortatus eum grauissimε est, ut eius testamentum inane & irritum fac ret eum sibi nullus inducere suum in animum possit, rem adeo perniciosam de dissonam fieri nunquam ab Episco o potuisse, qui demens non fuerit, di humanariumine rationis orbatus : Quis υel saculari simus dixisset testamentam Saceνdo is e
247쪽
nemine iudicetuν ρ a quo enim si ita νemanserit, siue in Cis Io , siue ἰου urra, isse usa iudieabiιον sie illei tum subdit, Pontificis esse, Petri gladio incommoda illa Arescindere, e Christianae fidei campo opprobrium illud euellere, monstrum illud adeo deforme & horrendum praescicare, communemque acerbitatem extinguere, defunctique Episcopi amicos consolari, qui eo magis pius, & benignus esse liquoia nepotes videretur esse crudelior. Proh Deust quam diuerso lumine res eadem sanctis a uiris iii Ipicitur,ac a saeculi amatoribus lQuapropter ut tam immania e vitentur pericula, & ut validius in immodieum erga consanguineos amorem nos obarmare possimus, probatissimum mihi semper fuit, quod pqnes Cardinalem Pa Ieotium, viri sapientissimi statuerunt, vi scilicet consangit ineos suos a se Episcopi prorsus amoueant. Deus immortalis , quam. demens insanusque fuerit, qui beatitatis aeternitatem , animaeque salutem in dincrimen velle adducere, ut periturae huius vitae commoda fruenda alijs su ministret. Quod si aliquis haee mihi docenti obvius fiat, asseratque si tam rigida minuta que lance haec perpendantur, nullum fore, qui tam periculoso, graui, molestoquespondere succumbere voluerit, Cyrenensis Antistes sapientissimus Synesius res. pondebit, auaris administris Deum non indigere, nullumque periculum ei fore, quin alios sortiatur, qui voluntario Obsequio se illi dedant, nullaque rerum ter renarum mercede statuta , caelestia tantum p rsmia anhelantes, se tam illustri seruituti deuoueant. Νon mancam υirtatem fecit Deus, non iιla socieιate nequitia indiget. Non Deo milites deeνant, o Ecclesys idonei ι commitiiones inuenter bis quidem mercedιs experter, hed ιn istis plena mercede donandar. Haec tamen, quae
Ugidi ii scule dicta videntur sorsan alicui , proximE in sequenti capite placet
Eadem res agitur, modusque aperitur, quo sine noxa possint consanguineis sacri red- Cd Itus impertiri. Cap. XLVIll
TAM valida vis amoris est, quo ad suae familiae nomen amplificandum humanus animus aestuat, & posteritati vivere concupiscit, ut ipsimet sapientum oculi luce hac in sceliciter obruantur; neque ex his illi desunt, qui conscientiae suae blandientes speciosas rationes expiscatur quibus incumbant;duas ex his proferre hic mihi uidetur: harum altera in natura ipsa fundatur, quae simul nobiscum enas cens,ad nostri sanguinis amorem nos obstringit eisque nostra bona impertienda rhuius quidem legis vi, mitii simus caeteroquin Abraliam, in belligeros ae lius exas sit , ut Reges quatuor valido milite stipatos inuaderet, nepotem suum bello caditiuum e potestate hostium erepturus. Ad huiusmodi Item amorem scripta eadem lex caelestibus illis verbis impellit, DCarnem tuam ne despexeris; Domesticos semιnis rat ne des exeris, ut Iegit Diud Chrysostomus, qui praeceptum hoc diuinum esse asserit,& a fide ipsa fere deficere, qui deficit in eo sequendo. Quomodo Θ quia Deum se vobis scire conferum, facti astem negat: quid emim pracFit ιι , cui credimus Deus p Domesticos seminis 3ui M
Demiim lex ipsa Euangelica ad hoe idem conspirauit, adeo ut Apostolus ad
quendam Episcopum scribens asseruerit, non tantum fidei hostem videri consanguineorum contemptorem , sed ipsismet Ethnicis nequiorem . iuat suo ram maxi me domesticorum coram non habeat , sidem negauit, o est insidelι deteriori Ethnicu siquidem in exteros quidem squit & ferocit, at benignus, & pius erga suos est neque amorem hunc intra eos limites aliquis claudat, quibus non temporano haec, sed aeterna, & caelestia bona sint eis impertienda; accipe Chrysosto mum ς omen prouidentiam a ima, corporisque noscat: hcc
248쪽
Caput Quadragesimumoctauum. Zqγ
A ιινam non habet, infideli, inqώιι , deterior est . nam si qota propinquos genere, atque a jinitate coniunctos as eruatur , quo pacto erit in alι os clemens nonne vanιtatii dicio omnium eris obnoxias , si alienor benesicyssoaeus, pr pinquos sua immanitate desipiciat ' est,inquu,insideli deterior , quia ilIe es alιenos deoicit, ρυρinquos tamen nequaquam aspernatur. Hinc Magi iter pijssimus statuit, sanguinis nexus inter hominis decretos a Deo fuisse, ut mutua quadam beneuolenta a sibi inuicem opitulentur ,& reciprocis utrimque beneficijs amorem foueant. Ratio altera in eo versatur, quod licet ante bonorum diuisionem, de qua superius egimus , administri tantum de dispensatores Episcopi corum fuerint, quae ad Ilonestam eorum vitam supererant, adhuc tamen , quarta eorum parte illis adscripta , fructuum possessores liberi sunt, eo lique ad arbitrium liced effundere. Iam ut propositam primam rationem labefactem,solidissimum illud e Theologia placet assumere, a Gratia scilicet non destrui , sed perfici naturam . amandos quidem sacris a viris assines , at sancte,non sordide, neque sanguinis vim elimina-B ri, sed exuperantiam extingui. Naua Ad secundam itidem euertendam, illis omissis, quibus acerrime hae in re Na silmictu. uarrus & Sarmientus digladiantur, satis illud mihi sit in praetenti, ex allatis su- redd- peritis rationibus & sententiis abunde illud haberi , quod scilices quarta bon ci. i.
Ium portio,tum ad Cletum,tim ad Episcopum , cum eo simul Onere transiuit, ut eom contra
quod ex ea reliquum erat, pauperibus & peregrinantibus erogaretur, quod etiam. ἔ: Pi
eo validius est, quod nune, vel temporis edacitate , ve I hominum iugluuie, e Ma iust.&de
quae ad pauperum beneficium designata fuerat, prorsus euanuit; & in ea sententia rex ecLb Otus fuit, eui postea doctissimi viri adhae Iete , quod licet verum aliquo modo' ' non sit, Episcopum suae quartae partis dispensatorem non esse, adhuc quamuis ad restitutionem faciendam non teneatur, eo quod iustitiae leges non violauerit, mortali tamen noxa inquinari, e violata charitate, si, quod reliquum eius habet , pauperibus denegarat i quam sententiam arcte adeo complexus fuit vis grauissimus, ut abstinere non potuerit, qἰi in contrariae fugit Iaret, tanquam Sacrae CScriptu , bonis moribus, & veritati aduersanti. His tamen praetermissis, illud Occurrit, validius nullum & acutius e stygio armamentario depromptu telum Luthero fuisse, quo Romanae Religionis integritatem iugularet, quam offensionem, qua omnes premebantur,sacros viros de Praesules inspicientes, validissime Iab rantes in nepotum amplitudine di opulentia statuendar hoc semper illis, eiusque asseclis in promptu erat, quod Catholicis viris obiurgarent, de ad Romana fidei venustatem deturpandam, corruptelam hanc speciosissimis verborum phaleris exornabant; Europae totius aures molossi isti his latratibus obtundebant, dum ConeTri4 Maximus Pontifex & sacra Synodus Tridentina, ad nequissimos eorum errores euertendos, sanctissimaque dogmata statuenda laboriosissime desudabant: qua propter sapientissimi illi Patres, post egregie tum Canouum tum Theologiae Mais gistrorum disculsa librataque suffragia, diuino Spiritu afflati,antiquas hac inrita
leges moderatione aliqua adhibita restaurarunt: Canonem hic proferam, cuius v cibis utraque superilis allata ratio eneruatur . Omnino υer. eis c Episcopis ) ia DieνΔιιι, ne ex redditis vis EecIesiae consa guineos familiareJMesa es augere studeant, cum est Apostoloram Cano nes prohibeant, ne res Ecclesiast cas, qua Dei sant, consanguineis donent, sed si pauperes sαι,νι, υt paupeνibus d strιώuant ; eo autem non distrahanι, nec disseipent eoram causa. ιmmo quam maxime potest eos Oncta Srnodus
monet, υι omnem humanam hunc erga fraιres,ct nepotes, propinquosque carnis affectum , υκ de multorum malorum in Ecclesia Semιnarium extat, penuus deponant.
Ut autem nullus arbitraretur, Episcopos tantum renouata hac lege fuisse pereuia sos, ea mox subdiderunt. αεa vex. de Episcopis dicta sunt, eadem non solum in qui-htisumque beneficia Ecclesiastica , tam fac μων sa , quom regularia obtin/ω risus prog idus Fui conditιone obseruari, sed et ad Sancta Romana Ecclesia Ca dinales peritia is νε d ceνnit: eo enim esse alijs sanctiores decet , quo caeteris coloribus preticilior est purpureus, quo ambiuntur , nec titulo tamum, at meritis, caeteris omnibus eminent .
249쪽
Nequaquam igitur Praesules prohibentur, ne eo sanguineorum egestati subueniant, eorumque necessitati medeantur: quin conceditur, ut si vere pauperes Asuerint, eorum inopia erigatur: sed se paverer sint, Ut pauperibus distνibuant. Illud etiam addiderim , quod caieνιι ρινι bus, lacri viri caeteris alijs pauperibus D. his., ε consenguineos pauperes praeserre possum, immo debent, iuxta Aquinatis Ma-q15ar. g. gistri doctrinam Omnium calculo comprobatam; quae proxima magis sunt, vaIidius di potentius Sol illustrat & fouet , sanguinis nexus character quidam est,qui ubique splendescit; disertissimus Rhetor est, quo ad eos aliis praenabendos ex .eitamur I eorum paupertati quidem consulamus non amore, sed egestate docente, non luxu, sed temperantia ducente; Charitatis lege tenemur, ut necessaria consanguineis no delint: ad totius uniuersi Principatum prophanus amor conatur illos efferre; extrema semper vitium quaerit & angulos; cum virtus econtra semper in medio & mediocritate vertetur; venustissime hanc nobis temperantiam
Diuus Ambrosius adle tibit hoe stylo. Est etiam probanda liberalitas, Ut proxian Α . b i , Φ despicias, si egere gnosi ι; melius est enim υt Vse soba. ia, Abii ' ruit, quibus pudor est , ab aliis sumpsum deposcere, aut alicui postulare subsidiam necessitati : non tamen υι tui ditiores eo fieri υelint, uod tu poistis confeνre inopibus. Lesbiam normam non hic habes, qua saeculi pompa foueatur, at Sanctuarij Iibellam , ne in re satis lubrica decipiaris ; audi iam allatam ab eo rationem, causa enim praestat.non gratia; non amore, at necessitate dona illa probantur, si pauperibus deneges, quae consanguineis es concessurus, non opum siti, sed defectu perficias . Si haec Lythurgis minoribus Ambrosius pronunciauit, quid porro Episcopis dixerit, quos ad aliorum ideam de lucem in tam excelso Deus iastigio collocauit hi sane in eoAsanguineis locupletandis, aduersa, quam par est, via procedunt, suumque finem non quaerunt, at fugiunt; quid enim ξ populorum moribus temperandis operam ille dederit, qui tota eontentione facultatibus aggerendis in in eum bat a gregis sui cogitatione se auertens ad sanguinis sui diuitias totus conuertetur, cum fieri non valeat, ut terrenix obrutus & obstructus animus, caelestibus pateat,diuinis voluptatibus fruiturus . Neque enim propterea te Domino dica- C=i, Ut tuos diutus cias, sed υι υitam tibi perpetuamfructu boat operis acquiras, ostret ιo miserationss peccata νerimas tua: rursus Ambrosium dedi.
Miserrimus annon Antistes ille est, qui ut aliis sutilia commoda moliatur &condat, aeternas sibi delicias euertit & arefacit; ut posteri luxu fastuque intole Deant, aeternis se supplicijs addicit; ut domum erigat, in ima Tartari praecipitem
animam agit: exiguum quid nepotibus videtur, eum sacros cenIus exposcuntdedre vera, magnum,maximum & omnium pretio tissimum,patrmonium pauperum in
quibusChristi imago est,petunt; quidquid auri Tagi arenis immiscetur, quidquid
gemmarum Erithraeis vadis obuoluitur, ea quae poscunt, compensare non pollunt; Vix credas, Patrui ipsam animam poscunt, eodemque simul tempore,quo diuitias ab illo comparare sibi conant ut, in eum aeterna infortunia moliuntur, do iterum' concinna Ambrose verba. Parana reparam poscere e pretium tuam quarunt, vita ε sua fructum adimere contendant. Et accusant, quod eum diuitem nonfecerιs,cum rite ille Uelit aeterna iniuraudare mexcede ξ an non effusissimo Hyeremiae fletu ex- Ucipiendus ille erit, qui ut aIios iuvet, se ipsum perdit , ut aliis beneficus existat, sui ipsius proditor & carnifex est
Quia tamen in longe diuersa Theologi abeunt, ut statuant, an liceat tantum Episcopo consanguineis uxta eorum praesentem statum opitulari; ane sordibus,& e puluere eos excitare residua sua parsimonia collecta eis impertientes , & poti stimum cum suae dignitatis ratione illustriorem vitae rationem induere teneatur: illud milia tantum serio haee meditanti occurrit, imparem hic locum haberi, ad eam implexa arduaque enodanda, nec illis ultro unquam irretiri libuit, cum semper illud animo meo haeserit, ne obulum quidem e sacris censibus in meam uomum derivare. Censeo nihilominus posse utique Episcopos consanguineis suis praesto esse, non quoad ea tantum quae illis necessaria sunt, sed quoad ea pariter, quae ad Corum gradum & dignitatem referuntur: hae tamen in re caueat tibi unusquisquς γ suosque mores ita componat , ut in eorum auxilio potius deficiat, di se ab
250쪽
Caput Quadragesim uinoctauum. 249
ab aeterni interitus periculis auertat, omnes amoueat offensiones, sacrorum Cain A nonum & Conciliorum mentem assequatur, exempla deniq; imitetur Sanctissimo- tum Antistitum quorum pietas commendatissima omnibus fuit. Qui aut cm tenuis . di paruus erga consanguineos erit, eorum etiam diuitias tutiores, & certiores efficiet; si alicui paradoxon hoe videatur,tum vetusta,tu recentia saeculorurn monuin meta reuoluens,inueniet ingenti cum odio eos Deum auersari, qui ad consanguineorum opes augendas studuere, & miserrimo plerumq, exitu eorum conatus eX- tinxisse; quandoquidem vix ad tertium haeredem illa delabuntur: quia frequentissime permittit, ut eosdem, ad quos locupletandos insudauit Epit copus, calamitates adeo angustae premant, ut poenitentiae locum ipsi dederint de prae habitis Christi pauperibus suis consanguineis: qua propter in eos eandem torquet obiurgationem, qua Olim Sacerdotem Heli arguit. IIonorasti filios Ius magιs quam me vir comederetis primitιar omnis scrιμjρvuli mei. Quapropter fit, ut quo validius suas familias tam sutili fundamento a se conditas crediderint, eo magis in earum v euersione caelum rideat,eorumque conamenta reddat inania. stri habitas in calιs irridebit eos, ct Domιnus Fubsannabit eos. Innumeris ad hanc rem praetermissis exemplis miserandi catastro ulte illustribus,unum tantum proferre libet Purpurati Baronii susstagio communitum , de duobus Diui Cyrilli Alexandrini Nepoti. bus , qui licet coacte & circum Ipecte in re tanta incederet, adhuc tamen Dei voluntatem non expleuit: hinc quid de illis expectandum sit colligatur , qui ab illustri Cyrilli integritate discordant. Athanasium & Paulum Diui Cyrilli ex sorore nepotes acerrimi insectabatur Dioscorus eius successor Homi Consulis patrocinio suffultus quamuis Diuus Cy
rillus opulentis sima legata suo successeri reliquerit, eo animo, ut non tantiam in suos consanguineos acerbus non esset, at tua eos beneuolentia & potestate tueretur adeo ut inter aerumnas & vincula Paulus accumberet ἔ Athanasius vero eo calamitatis deuenit, ut extremis ncces statibus actus Sacerdotium abdicare coactus fuerit, & Consuli eentum quadraginta auri libras exoIuere , postquam prius ingentem etiam summam, tum suis sororibus, tum Pauli uxori viduae exsoluisset; Ceausam in eum agentes erant diuitiae: per breui, quae de sacris censibus deliorarunt, euomuerunt, & quae Patrui nimia sorte indulgentia tot annorum cursu colia legerant, citis sime eiectarunt, & quae non paucis pauperibus rapuerunt , uni dia viti non sine cruci a tu reddidere. Quam irequens nostra hac aetate antiquum hoe euentum est, ait Baronius . innumera enim infortunia sunt, quibus iuste vel iniuste Antistitum opulenti consas guinei obsidentur.
De eodem agitur , aliaque quinque incommoda, quae ex immodico consanguineorum amore emanant,euitanda Episcopis
PROPHANVM amorem facibus de sagittis ad Sacerdotalem animum inua.dendum obarmatum, facile repcllunt & fugant praesidiariae virtutes,penniuque deplumatum & iaculis exarmatum relinquunt.: verium si vultu blandus &inermis, specie pietatem praetcrens Episcopum aggrediatur, quot dolos struit, quas nectit insidias, quas fraudes exacuit ipsam mei pietatem euertit, & iniustam iustitiam facit: nec enim in pauperum reique sacrae perniciem prouentus sacros ab Episcopis consanguinei poseunt ut superius ostendimus : sed illud etiam agunt, ut ij idem bos irretiant negociis, quibus ipsi implicantur, ut se faciant regiminis nostri participes & coniuries, omnia quaecumque petierint extorquen . tes, ut in eos vacua Sacerdotia conferantur, ipsaque eadem thiara Episcopalis eorum capiti imponatur; demtim ut noxae & crimina , quibus scateat, impune Pars Secuada. Ii a omit.