Albii Tibulli Carmina libri tres cum libro quarto Sulpiciae et aliorum. Nouis curis castigauit Chr. G. Heyne

발행: 1798년

분량: 656페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Nullus erat custos, nulla exclusura dolentes Ianua: si fas est, mos precor ille redi.

. . . . .

Horrida villosa corpora veste tegant. Nunc si clausa mea et , si copia rara videndi, Heu miserum, in Iaxa quid iuuat esse toga Ducite, ad imperium dominae sulcabimus agros, Non ego me vinclis verberibusque nego. So' ELEGIA IV.FIie mihi seruitium video, dominamque paratam. Iam mihi libertas illa paterna, Vale.

Serui.

roga laxa, h. laxo sinu, erat delicatorum. Eadem sentenera ap. Ouid. Epist. XV, II, 78 - go. Non ego m. v. I, 6, ra. 38. Dicit adeo se senu loco opus velle facere; armca, puto, opus erigente.

Nemesis amene deuinctus, cum ea munera postuIaret, dueius auaritia acerbe conqueri. tur, deos hominesque accusat, diras secit puellae; constitute tamen miser vel paternis honisonditis extundere munera, quibus illam expugnet. Tersa et nitida est oratio, o Commo de sententiis intersperse; inprimis autem affectus varietate aedissidentis secum. amatoris aestir aestimanda est,

. Cum vulgari Amoreum seruitute comparetur: γε-ta amoris aerumnas per servitutis mala et miserias declarauit, Disiti reo bi

212쪽

Seruillum sed triste datur, teneorque catenis; Et nunquam misero vincla remittit Amor. Et seu quid merui, seu quid peccauimus, urit; sUror, io, remoue, saeua puella, laces. Ο ego ne possim tales sentire dolores, Quam mallem in gelidis montibus esse lapis, Stare vel insanis cautes obnoxia ventis, Naufraga quam vasti tunderet unda marist IoNunC et amara dies, et noctis amarior umbra est νomnia iam tristi tempora felle madent Nec prosunt elegi, nec carminis auctor, Apollo; Illa caua pretium flagitat usque manu. Ite procul Musae, si nil prodestis amanti; 1sNon ego vos, ut sint bella canenda, color Nec refero Solisque vias, et qualis, ubi orbem Compleuit, versis Luna recurrat equis:

Ium grave servitium n Irrae cogere puellae, Discere.

Servitium vero pro semirutevt II, ,4 I. V. Brou . et Vulp. 4. nunquam vincla remititit h. perpetuo urget, premit. Π, 3, 79.

Ah serit quos hie graviter deus vinet. De v. s. videndae Obss. . 6. fates sunt h. l. eruciatus seruilis instrumentum. U. ad I, 9, a 3. posse sentire mox pro, sentiam, ut toties Tibullus. o. Naufrva -- quae caussa est naufragiis. Me idius fretum Siculum nauiofra m dixit XIV. Mer. 6. cf. Vulp.

12. tempora felle madent

haec sunt amara tempora. Mao

dere e re insectoria de iis, quae imbuta, illita sunt, adeoque Plena. cf. Broukh. Ouid. IL

Quae patimur, multos Devia felle madent.

q. cana-m c graph, ce. v. Sueton. Vespas c. 23. II. Sic solent poetae, ubi grauiora carminum argumenta

213쪽

AE L B I I TIBULLI

Ad dominam faciles aditus per carmina quaero. Ite procul, Musae, si nihil ista valent. ao At mihi per caedem et facinus sunt dona paranda, Ne iaceam cIausam flebilis ante domum; Aut rapiam suspensa sacris insignia fanis: Sed Venus ante alios est violanda mihi. Illa malum sacinus suadet, dominamque rapazem a s Dat mihi; sacrilegas sentiat illa manus. O pereat, quicunque legit viridesque zmaragdos, Et niueam Tyrio murice tingit ouemltac dat auaritiae caussas, et Coa, puellis, Vestis, et a rubro lucida concha mari. 3o Haec secere malas; hinc clauem ianua sensit, Et coepit custos liminis esse canis.

Sed, pretium si grande seras, custodia victa est 3 Nec prohibent claues, et canis ipse taceti

Heus

-mmemorare volunt, naturam rerum , siderum cursus, excita re: V. c. Propere. III, 3, 2 s.

sqq. Scal. 3, 47. sqq. Virgil. Ge. Π, 47 . sqq. 9. faciles adituo Sie Virgilius Aen. IV, 423. moura aditus dixit.

suspensa saeris insignia,

fanis dodis reddidit ἄγαλμα

τα. insignia pro ornamentis. Loquitur autem de donariis. Venus Veneris fana: haec primo loco sacrilego ausu diri, pienda sibi esse ait. a 7. O pereat, q. cf. Pr

perti II, 34, a T. Anacr. Carm. 46. v. go Color orationis quilap. Ι, I, s l. R.

29. Hic dat auaritiae caras sas, et Coa , ε 3 Iunge: Hic,

n. qui legit smaragdos, et lanam purpura tingit, et praeterea Ue. stis Coa et maegaritae dant caussas auaritiae puellis. Ita sere iam Statius et Uulpius. cf. Properi. III, 11, 1. sqq. 3O. concha bacca, quae est

in concha, unio. v. Burm. ad Ouid. III. Art. Ia4. et inf. IV, 2, 39. 33. malarin h. auaras, rapa.ces, periuras. cf. inf. U. 4s.

214쪽

LIB. II. ELEG. IV.

Heu, quicunque dedit formam caelestis auarae, 3 sQuale bonum multis addidit ille malis lHinc fletus rixaeque sonant; haec denique caussa Fecit, ut intimis hic deus esset Amor.

At tibi, quae pretio victos excludis amantes, Diripiant partai ventus et ignis opes. go Quin tua tunc iuuenes spectent incendia laeti, Nec quisquam flammae sedulus addat aquam. Seu veniet tibi mors: neque erit, qui lugeat, ullus, Nec qui det moestas munus in exequias. At bona quae, nec auara, fuit, centum licet annos 4 sVixerit, ardentem flebitur ante rogum. Atque aliquis senior, Veteres Veneratus amores, Annua constructo serta dabit tumulo,

Et, bene, discedens dicet, placideque quiescas, Terraque securae sit super ossa leuisl ueo

vero: hine coepere puellae sores occlusas et custodiam hab Te, Ut amatores, qui admitti volebant, auro emungerςnt. Docent hoc seqq.38. ut infamis his α) vemale audIret hic deus, Amor, quippe qui, puellarum auarutia, iuuenes bonis exuat et perdat. Color autem orationissere vi I, 3, 47. R. I, Io, 3. R. Π, 3, 38.

addat aquam domus,

quam asserat, apPortet. 44. moestas munus in ex quias n. ex more iniiciendi pretio una quaeque saltem unguenta et odores, in logum. Haee proprie erant minera. Virgil. i XI. Aen. I98. CLBrouis. Sunt tamen et ipsaei eriae pro munere. Mequitas dixit ut funus, seu pro

rogo, seu pro cinere ac tumuisto. Et hoc puto melius statuas.

s. At bona, quae, nec auara, fuit bona opponitur

rapaci, auarae. H. in . H. 6, 44. Horat. IU. Od. I, I. U. Brauis. Sie nrula supra v. 3 .

pro auara.

48. Annua c. ex vulgari

more. coronas imponendi tumulo seu monumento. cons. Κirch- man. de Fun. Rom. IV, 3.

30. sum ossa securae pro

vulgari os tu ..

215쪽

Vera quidem moneo; sed prosunt quid mihi vera

Illius est nobis lege colendus amor. Quin etiam sedes iubeat si vendere auitas, Ite sub imperium, sub titulumque, Lares.

Quidquid habet Circe, quidquid Medea veneni, s s Quidquid et herbarum Thessala terra gerit, Et quod, ubi indomitis gregibus Venus amat amores, Hippomanes cupidae stillat ab inguine equae, Si modo me placido videat Nemesis mea' vultu, . Mille allas herbas misceat illa, bibam. 6o

tionibus ab ipsi pracscriptis. n. in peeuniam afferam.

34. De sub imperiam, sub

lum punt aedes, quae proscribuntur, p. publice proposita tabula vcnales declarantur. U. Salmas de M. V. c. I . et h. l. Vulp. cons. ouid. Rem. 3 3.

Sed quid sie si imperium ire,

nemo interpretum dixit. Nem pe is, qui bona, in quorum possessonem missus eth, vendit, qui magistratusta auctoritato auctionem habet, is dominus vo catur , ut saepe , apud Ciceronem. vid. -- pro Quinct. e. s. et ibi Gram ' cf. c. s. et ibi Hotoman. itaque ei impertum tribuitur. F. Gronou. mss. Π, 6. cons. Salmac Ll ss -6o. Omesa se subiturum esse ais, etiam grauissima qua que, modo Nemesin sibi propitiam reddere possit. Hoc tuliti se vel omne venenorum genus epoturum esse, e . obfr.

7. gregibus Venus a tumores gregibus h. equis..M h. libidine exstimulat. v. n, I, 8O. eL Barth. ad Stat V. Theb. I 4. 's 8. Hippomaneo humor et equae, ubi Veneris stimulis incaluit. Iocis eliquatus. U. Virgil. Ge. III, ago - 3. quo in veneficiis et philtris Hebatur aniculatum superstitio. 6o. biba n. laeeum heroharum , quo miscuit.

216쪽

Ε L EG I A V. Phoebe laue; nouui ingreditur tua templa se-ςerdos; Hue, age, cum cithara carminibusque veni. Nuno

Elegia V. tur prodigiorum pro ratione M. Valerio Corvino Mess,lae de ipiis prodigiis multa in iis duo erant filii. alter Maseus, Nadita esse debuere. Repetie qui Consul fuit eum L. Corne- poeta prodigia sub illatio Lentulo V. C. et so. et Proia tempora visat habetque in v Consul Dalmatas vicit; alter iis, Ut ea porro abolita et sub- Lucius, datus in adoptionem lata sint; contra memorat me genti Aureliae, et dictus L. omina ex lauro in ara aeis Aurelius Cotta Messalinus Vo- censa, et exponit bona, quas Iusus. fratre ei cognomen inde snt consequumra, Inquo 'Ibum relinquente. ut Velleius his bonam messem, vindemiam, ait II, I a. Alteri eorum nam ac feturam peeudis, fecunda- inane est contendere eum me matrimoniat inde sest Iimu usio et Ayrmanno in dies ab agrestibus hilariter peris Vit. Tib. n. 6 r. vel PighioAκ- agendos hv. 9 .ὶ inque iis lu-1rat T. III. ad a. 7s 8. uter meis sus amatorios; inter quos sulrio gratulatur Tibullus, quod ipsius amoris parum secundi in collegium Quindeeimuiro- memnit: facit tandem votarum sacris faciundis et inspi pro Messalino eiusque patre, ciundis libris sibyllinis eoopta, M. Messala. Est autem paullo itus 'fuerat. Primum Apolli- maioris spiritus hoc earmen, Nem inuoeat, ut sieris huius in priore saltem parte, quo il- diei solliennibus adsie; deberi lud ad vaticinium adeo assur- eius benefleto Sibyllina earini. Solet autem talis locus m. Narrat inde praeclarum grandiorem orationem ornatuma sibyllae oraculum, quo ea sub que exquisitiorem admitteret Aeneae a capta Troia diseessum estque adeo, id quod pisim fatalem eius aceessum ad Ita- ad Virgilium monitimus, intertiam, nouam urbem, Albam Poetarum artificia, res gestas Longam, inde Romam condenia in vaticinium futurorum eue dam, orbemque terrarum sub tomm conuertere. eius imperium eessurum prae- Illi puto rationJbus ab inius dixit. Pergit hinc v. 6 a. ad expositis, factisque suis in lo- librorum Sibyllinorum argu- eis parenthesibus, distinctisque mentum. ' Cum ex sis peterena a pridiario argumentb episodiis i effemim Diuiti eo by Cooste

217쪽

Nunc te vocales impellere pollice chordas, Nunc, precor, ad laudes flectere verba meas. Ipse, triumphali deuinctus tempora lauro, sDum cumulant aras, . ad tua sacra veni: Sed nitidus pulcerque veni; nunc indue vestem Sepositam; longas nunc bene pecte comas: Quadem

esse in .esse, Ut carmen, per se satis obscurum, lucis foe-nerctur quantum satis sit. Cons. ins ad V.

. novus -- sacerdos) erat enim inter sacerdotIa etiam hoc Quindecimuirorum libris Sibyllinis adeundis. tua . templa, lat. aedes.Apollinis Palatini, ab Augusto exstructas cum porticu illa maguifica, de qua Pr pert. lib. II, 23. pr. In iisdem Apollinis signum ex marmore lyra canentis ibid. v. s.) qualem habitum Tibullus h. l. e

primit ; et sub eius has in hinis torulis libri Sibyllini, qui ab Augusto delectu habito probati erant, conditi. Sueton. c. 3I.

. ad laudes flectere verba

meas9 h. cantum modulari adearmen meum. Videtur hoea choro ductum, eui incedenti

ad numeros pracit choragus, et, cantum exorsus, cum voce riuncithara etarum moderatur. Tractum hoc ad Apollinem, qui

poetae cantum moderatur m

do vocα modo cithara, qua tacta numeros modosque iustos eum docet quibus utendum sit. Nunc poeta Messalinum sacerdotium auspicantem carmine est celebraturus; rogat ut prae eat Apollo partim lyra impulsa, partim voce. ad quam ipse poeta modos suos accommodet. v. obis. s. repetendum memoria,

quod Apollinis signa plura sunt

capite Iauream, 6 Dum cumulant aras n. seu ture in ara cumulato, seu proficiis arae impositis. Virg. XI. Aen. so. - cumulatque auaria δε- nix.

. nitidus h. L ad uniuerissum cultum refertur. Galli proprement mis) Horat. IIL

- nitido fit adultero.

Ira Brou khusius. Sed et nitor corporis est . simpliciter prupuleritudine.

g. issem Se Utari; mad dies iastos: quae semel toto vasissumitur anno, ut Ouid.

V. Trist. 3, 7. int. vero palla V. III, 4, 3 s. et omnino is citharoedorum habitus, ut vel ex Herodoti I. libro de Arione constat. Quo minus autem haec, ex nostiis illa moribus aestimanti, inepte dicta videantur, recordandum est, par tim Diuili reo by GO

218쪽

LIB. II ELEG. V.

IasQualem de memorant, Saturno rege fugato, Vietori laudes concinuisse Ioui. . Io Tu procul euentura vides; tibi debitus augur

Scit bene, quid lati prouida cantet auis; Tuque regis sortes ; per te praesentit aruspex. Lubrica signauit cum deus exta notis; Te duce Romanos nunquam frustrata Sibylla est, is Abdita quae senis sata canit pedibus. Phoebe,

tim solere ad deos referri ea, II. Tu p. Apollo Vates. quae homines agunt ac faciunt, augur. cf. III, 4, 47. 48. adeoque etiam ornatum in sol- tingit autem in his diuersa v Ienni sacro; partim in sestorum licinandi genera: augurium. Dilennibus signa deorum com- oraevia, aruspicinam, et librosta et innata fuisse. Sibyllinos. Compara similem

locum de laudibus Apollinis 9. 1 O. Paullo exquisitior s. apud Statium L Theb. 696-bula. Fuit haud dubie in lau- 7os. sqq. tibi debitus auguredibus Iouis argumentum fre- cuius ars tibi est debita. Soris hquens tractatum. Tribuuntur tis v. I 3. de oraculo accipio. autem laudes Iouis cantui Phoe- ut toties, et paullo post v. I9. hi et Musarum. Vnde Hora- non cum Broukha de sortibustius: Scimus in impios Tisa- proprie dictis, ut iup. I, 3, 3 . nas cte. Carm. III, 4, 42. ad quae plebis superstitio esset ui- Camenas; Senecam Mam. 331. mis tenuis inter has laudes p iam alii laudarunt: ad Phoe- blicas. Nisi sortes Praenesti

vum: nas huc voces.

Licet et chorda grauiore solves. Is . Sibylla n. Cumaea v. Quale canebas, cum τω- Virgil. Rem V1,9. sqq. 69.1m.

Fulmine victos videre dii; 16. Abdita quae) manife-

. Videntur eo reserri posse gem- mim hinc hexametris libros Si. .mae nonnullae, quarum scal- byllinos exaratos fuisse: saltemptura Apollinem resert cithara eos, qui rum habebantur. sum canentem, apposita Victoriola stituti antiquioribus in bello an columella; etsi etiam victo- Sullano cum Capitolio crematis; riam in certamine musco du- de quibus omnino nihil certa clarare ea potest. constitit inter Romanos. Diuiliam by Cooste

219쪽

Phoebe, aeras Messalinum sine tangere chartas Vatis: et ipse, precor, quid canat illa, dirue. Haec dedit Aeneae sortes, postquam ille parentem Dicitur et raptos sustinuisse Lares, a o

. . . Nec

doquidem vaticinia nemo et . hanc quidem modo Cymala interpretari potest, nisi qui Aeolidis oriundam, modo Cu- et ipse mentem habeat, quae . m. taliae vaticinatam eradunt δι deum reeipere, amatuque di- alterum hoc plarique sequuntur. vino concitari post h. Neque Nulla in his fides certa, quam aliter res se habet in sacris Iu- sequi liceat, nec ulla scriptoria .daeorum vatibus. legendis, quo- alicuius auctoritas satis grauis. rum intexpraetes non alia de Confundi quoque Cui ven Κωcaussa habemus tam paucos to- ρον Aeolidis et Cumas, n aerabiles. ratum est, inprimis a Salmasio29. sqq. Nouum hoc. quod ad Solin. p. sa. R. Videtur hic a Tibullo commemoratum tamen Erythraea antiquioris esse .videmus: Aeneae ab Ilio com auctoritatis; v. Strabo XIV fiagrato soluenti, nam hoc cre- p. 984. Cὶ altera, Cumana.dere iubent v. ai. a a. Sibyl- a Romanis potissimum script dam. hanc: quae librorum Sibyl- ribus esse celebrata. Mihi sietinorum auctor habita, futura statuenti fidem facit Varro praedixisse. Non sine vetere ap. Lactant. I, 6. et Pausam Maliqua auctoritate hoc proditum I a. quae sunt civilica loea deesse, iam olim ad Virgil. Exe. Sibyllis. Vt autem Sibyllae V. ad Aeneid. lib. VI. suspie Erythraeae nomen tandem intus sum ex eo, quod apud Dio- Sibyllam Cumanam transiret.

s. I, s. narratio antiqua est saltem utraque confunderetur de Sibylla Erythraea ab Aenea et pro una cademque haberetur, conuenta,. antequam ex Troiae samim est sorte propterea, quod discederet, quae monuerat, ut Cumae in Italia, a Chalcide versus occidentem nauigaret sibus Euboeae conditae, tamenvsque dum mensas comusturus ex opinione aliorum nouos ex esset. Videtur autem antiquis- Cuma Aeolidis colonos seu aeissima alicuius vatis seminae me- cepere, seu accepisse creditae

moria fuisse, cui varia vatici via sunt; v. Scymnus Chius in tribuerent, etiam ii, qui res Perieg. 237-9. Strabo V. μTroianas post Homerum vers, 37 a. B. Cum igitur in Italiabus conderent. Appellant eam non minus Sibyllae alicuius Euthraeam, ab Erythris, Priscae vatis memoria Circumferret

220쪽

LIB. II. ELEG. V. 1 a TNec sore credebat Romam, cum moestus ab alto Ilion ardentes respiceretque deos: Romulus Aeternae nondum formauerat Vrbis Moenia, consorti non habitanda Remo.

ferretur, Cumana illa et Ery- sto. Larea' Nota' Lares ma- thraea pro eadem a nonnullis nifeste h. l. Pro Penatibus p haberi coepit, tanquam quae sitos. ex Aeolide ad Italiam aecessisset. a1. Nee fora eradebat R Eodem ducit Iocus de Ad L mam suauiter, nihil tale co- litoteli tribui solitis f. 9O. gitabat 3 nondum norat, Ro- c. 97. Ita tribus verbis com- mam aliquando fore, quae Trois Poni possunt altercationes vir iae desiderium eximeret. rum doctorum super his Sibyl- aa. ardentes - deos) de iis; v. inprimis Salmas. ad So- rum rempla. v. Passerat. ad Pr lin. i. e. qui perturbate de his peri. II. s, 28. Sellius obss. c. egit, uti et in ceteris Sibyllis Is . et h. l. Brouis. Valet au- mirum est eos, qui de iis egere, tem hie loquendi modus ad omnia et singula ad historicam tua γοαν. Veritatem adducere voluisse, a 3. R. Aeterum nondum

Cum hoc unum teneri et possit formauerat visis Moeriis et debeat: fuisse multis in locis Aeterna urbs solenni nomine

vetera vaticinia, quae ad uatem Roma vocatur. U. musa Prae- ,

aliquam obscuri nominis ac sa- cid. c. g. Broab. et Vulp. h. mae referrentur; eas vates Si- L Drmare est proprie deserib hylla n adeo nominibus esse re et delineare aedificium, a declaratas, diuersa utique ius, tequam excitatur. Vnde forispicione, probabilitate ac ra- mae aedificiorum. v. Maligeristione, pro cuiusque ingenio ME . Auson. c. 4. Sed h l. seu doctrina; ita quoque, cum simplicitur accipiendum, cono fama acceptum esset, libros Sis dere, exstruere. Nam nimis hyllinos a Sibylla aliqua ad Tarse argute interpretantur Moukia quinium fuisse perlatos, cum. et Vulp. de eo, quod Romulus quae illa fuisset, quaesitum eo futurae urbis speciem atque set, Cumana fuisse credita est; imaginem animo, tanquam in

cum autem tempora nimium aliqua membrana, Praeforma inquantum discreparent, longae. rit; aeque ac si quis illa C libvitate Sibyllae memorata du- machi ita exigeret. H. invitationi oecurri posse risum Apoll. ss. est. Lucem hine foenerabis in s ἐ-oQ-ν πόλιas δι- inur etiam ius ad uss. 67. sqq. μετρή-- Placene Diqiligeo by Coo le

SEARCH

MENU NAVIGATION