장음표시 사용
231쪽
At sibi quisque dapes et festas extruet este Cespitibus mensas, despitibusque torum. Ioo Ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, Postmodo quae votis irrita saeta velit. Nam serus ille suae plorabit sobrius idem, Et se iurabit mente fuisse mala. Pace tua, pereantque arcus, pereantque sagittae, ros Phoebe, modo in terris erret inermis Amor; Ars bona: sed, postquam sumsit sibi tela Cupido, Heu, heu, quam multis ars dedit illa malum iEt mihi praecipue, iaceo cum saUcius annum, . Et fausto morbos tam iuuat ipse dolor; reto Vixque cano Nemesim, sine qua versus mihi nullus Verba potest, iustos aut reperire podes.
se insanum, vecordem fuisse, et contra bona menst. Ex formula ducit Broukhusius post musam Praeci d. c. 8. Memi
IOs. R. Abrupta ortio. Cum in amoris curas et aerumnas ineidisset, quibus ipse tum cummaxime laborabat, totum hoc curarum genus, omnem Em rem, e genere humano elimi. natum esse vult. Suaviter a
tem Pace tuae cum sagireas et ipse Phoebus gestet.- --: Deile suppleri potest: trad-ctandi arcum et sagi s.
t a. dedit -- malum a cuit. cf. Vulp. Sic in illo noto e Mauro Terentiano de Menis:
Et Naeuis poetae. Cum saepe laederentur, Disant-Metelli. 33o. Ed faveo morbo est,
sibi placere cum morbo suo, eum omni ope fouerς et nutrire, eisque indulgere: id quod ignaviam et inertiam illam creat, qua miser amator victus amoris eumbit. Ouid. II. Am. F, I.
Ferreus es, nimiumque suo fauet ille dolori, cui petitur victa palma
232쪽
139Αt tu; nam diuum seruat tutela poetas 3 Praemoneo, vati parce, puella, sacro: Vt Messalinum celebrem, cum, praemia bell. Irs Ante suos currus oppida visti seret.. Ipse, gerens laurus, lauro deuinctus agresti, Miles, io, magna Voce, Triumphe, canet. Tunc Messala meus pia det speeiacula turbae, Et plaudat curru praetereunte pater. I 3o
Adnue; sic tibi sint intonsi, Phoebe, capilli, Sic tua perpetuo sit tibi casta soror.
ELEG IA VI. Castra Macer sequitur; tenero quid siet Amori
Sit comes et collo sortiter arma gerat ZEts
. Suavis reditus ad Adnue, se vesris respirae
4rgumenti, quod orsus erat, Byrsa tropaeis. summam et caput. Licentius in carm. ad B. Augu-' Ii 6. oppida victa) n. -- stinum praeceptorem in Epistirum simulacra, quae in trium- 26. Tom. Il. Opp. August. p. pho portabantur. 4 43ι7. gerens laurus n. ma- Adnue, sic nobis verum ranu, propter sequens: lauro de- tione patefiat. , vinctus. , Vsum hune τοῖ sic iam vidimus ιις. pia det spectaculatum I, 4, 3. Praeivit Apollon. II, hae pracbeat ipse, ipse sit spe- io.. v κοις tam τοι, αναε, ctaculo pater triumphantis. Ha, ατμ τοι ἔδειρ , Αἰ- αμλη quia amorem in filium testariu. τω. τὼς τἀρ
h. e. precor te per tuos pro- Elegi VI. mi s eapillos et 'er tuamso- Affectus magni et varii ple-FOmn perpetuo virginem, Di num earmen. Aemilio Macrianam, ut ianuas et me exau- ad militiam prosecto, hoc idem dias. Formulam hinc habet se sacere velle minatur, o puel- Sidon. Carm. V, 6 . la relicta militatum discedat.
233쪽
Et, seu longa virum terrae via, seu vaga ducent Aequora, cum telis ad latus ire volet λ
ut puellam relinquat, futurus sit, mox rcputat, et ex eo intelligit, quod toties, cum e elusum se vidisset, indignabundus iurauerat, se ad puellam nunquam esse rediturum, mox tamen ad puellah fores rediit. Inde O. rs.) se summos amoris cruciatus experiri testatus, nil se habere ait, quo minus vitam abiiciat, praeter spem, quae tantum in rebus humanis valet. Tum ad miserationem conuersus Nemesim obtestam per Manes Sororis, quae circa illud tempus violenta morte, de fenestra praecipitata, interierat. Culpam vero leuitatis aut superbiae puellae in malitiosam lenam transfert. Scaligerum sententiarum nexus hie deiiderasse nolim. Ad meum sensum est
lioc .ex Praestantissimis sui generis carmen, tersum, nullonaeuo dehonestatum, inprimisque affectus grauitate notabile, quam vix putares elegiam decere posse. . Marer hie est Aemilius Macer Veronensis, nobilis poeta, Ouidio ristu maior, Virgilio et Tibullo fere aequalis. Scripse ornithogoniam, Theriaca, et de Herbis. Multa de eo docte congessit Brouhhusius ad h. l. adde Masset Veronam illustr. P. II. pr. Circumfertur nunc sub eius Domine Liber de viribus Herbarum. Diuersus
ab hoc fuit is, qui Iliaca scripsit de quo v. ad Uirgil. lib. II.
Exc. I. quem confusum cum illo, etiam a Brou khusci et a me, post alios iterum discrevit Wcrnsdors P. L. M. To. IV. P. 1 79. fgo.
z. colla - arma geratin Vehumeris et ex humeris, ita collo et e collo portamus ea, quae ex eo appensa aut ei imposita sunt. Arma gestant milites; et Romanus quidem miles armacum vallis, vasisque. Quaesiatum est h. l. etiam a Vulpio, Amorine militis an calonis persona induatur. Verba utrique sunt accommodata: prius quidem militi potius: cino fori
ter arma geras. Alterum cum telis au laetus ire ealoni; etii et miles alter alteri est παραστάτης, ad latus lueedis vel stat. Cum tamen puer Amorsit: videri potest hoc alterum
accommodatius, ut caculae seu serui militaris ei partes tribuantur. Sententiarum ordo ita luculentior : Macer militatum a
it, puella deserta; quid Amori siet An sequetur ille tanquam armiger Macri et calol Id vero
cum expectari nequeat, alterum subiic t poeta: Immo vero, Amor, retrahe eum ex militia, reuoca eum a prosectione. Ali qui si tua tormenta effugere licet militia suscepta, en me qui
234쪽
Vre, puer, quaeso, tua qui serus ossa liquit, sAtque iterum erronem sub tua signa voca. Quod si militibus parces, erit hic quoque miles, Ipse leuem galea qui sibi portet aquam. Castra peto: valeatque Venus, valeantque puellae: Et mihi sunt vires, et milii lacta tuba est. Io Magna loquor, sed magnifice mihi magna locuto Excutiunt clausae sortia verba fores.
extemplo militatum iturus sim. In seqq. proprietas sermonis et elegantia obseruanda. Otia proprie dicta respeetu militiae.' Aequora vaga, V. A. propter
vagos nautas et maritimos erro
res. sup. I, 3, 39. ducunt viae et aequora elegantius, quam vequis terra marique iter faciat. Here v. s. irerum de crueiatu accipe, de quo sup. ad II, 4, s. non eo sensu, quo alias Amor vrere dicitur. Eleganter tandem erro sub signa Amoris r vocatur, ad militiam Amoris, in quam sacramento adactus suit.
δεικτικῶς de se loquitur Tibullus. Notum illud Virgilii:
contemtorieons. Horat. I. Sat. 9. 47. V. Broukh. et Vulp. Sellium Spec. Obss. misc. c. I. Sensus Vem et
parcis: iam mihi certum es multare vel in imis ordinibus.
Cum gregarius mἱles calanem non haberet, ipsum aquam victumque sibi petere necesse erat. Itaque galeam dixit leuem, leviorem utique velitis, quam hastati, prineipis, aut triarii.
t o. Et mihi fin h. etiam ego is sum, qui militare possim, qui
munera militaria obire queam. I. Magna loquor est gloriari. v. ouid. I. Met. 7 3. Idem est magni e loqui, ut et iup. I, s , 6. cf. Broukh. et Vulp. Passerati ad Propere. II, 9, II. Praeclare Seneca Er. 8a. Magna verba excidunt, cum tortor poposcit manum, cum mora. yropius accessit. et Seneca Tragicus Troad. s7 . Magnina verba mors prope admota excutit. a. Excutiunt elimsaefortia verba fores fortia vis
sunt eadem magna, aspera, superba verba. Propere. I, I, 4.
verba cadent. Excutere vero eleganter hoc sensu: Cic. pro Sulla c. 8. qui
235쪽
Iuravi quoties, rediturum ad limina nunquam 'Cum bene iuraui, pes tamen ipse redit. Acer Amor, fractas utinam, tua tela, sagittas Is Ilicet extinctas aspiciamque laces lTu miserum torques; tu me mihi dira precari Cogis, et insana mente nefanda loqui.
Iam mala finissem leto; sed credula vitam Spes fouet, et lare cras semper est melius. ao Spes
si attulerint nervos et induis striam, mihi crede, excutient tibi Viam verborum iactati
es. Horat. Epod. XI, 3 o. Propere. II, 19, s 9. Brouis. Useridie est ultro redit. I . . cer Amor9 Aeredi citur , quod urit, urget, stimulat, ut acris flamma, aere δε- Dr. Ouid. Ep. 4, 7O. Acer in extremis Ussus haese amor. Hine ad animum traductum, do
ira, crudelitate, vehementiore omni motu et affectu sollemeest. Ergo est saeuus Amor.
in dictum ad Eleg. pr. 9. sqq. sequitur locus duleis imus de Spe, Felieitatis,
quandoquidem eam dari mose talibus fici non erat, succedanea. Est alius de ea locus apud uidium I. ex Ponto 6, 29. sqq. et elegans Elegia in Catalesiis vet. poet. et Anthol. Lat. To. I. lib. RI. ep. . a. in qua multa ex Tibullo adumbrata sunt. Quanto beatior is, cui licet epitaphii pulcerrimi verbis uti:
236쪽
14 3 es alit agricolas , spes sulcis credit aratis Semina, quae magno foenore reddat ager. Haec laqueo volucres, haec captat arundine pisces, Cum tenues hamos abdidit ante cibus. Spes etiam valida solatur compede vinetiam; Crura sinant ferro, sed canit inter opus. Spes lacilem Nemesim spondet mihi; sed negat illa. Hei mihi, ne vincas, dura puella, deam lParce, per immatura tuae precor ossa sororis; Sic bene sub tenera parua quiescat humo. go
u. In Deens. Seang. n. 7, Quod carmen adumbrarum est ex Graeco Anthol. I, 2 s. Ana
a . et fore eras semper ait melius) Notum illud Theocriti Myll. IV, 42. κρη, φίλ. Baera, Mae
de aratione et messe. v. Stat. et ouis. ad h. l. cf. Heins ad valer. Flacc. I, 69. hinc et Messegeti tribuitur. Horae. III. Od. 6, 3 O. et Seuer. Aem. 263.
terra furiis fluis, ubi v. In .eontra fundus mendax Hor. III. Od. ι, 3 Q. Ad potentiam autem δε deae et vim spe; ad animos Minanos declarandam valent utique cetera: an vero et illud satis accommodatum sit, quod ν. 23. 24. ab aucupio et piscatione petitur, dubitare lieet; osset hoc vitae tolerandae genus spe capturae sustentatur: abusio tamen malim.
26. inter optio quod rarisaeit. Loquitur de mancipio ex ergastulo. Ouidius iam aliis laudatus IV. Trist. 1, s.
me es, eur cantes Dinrisquoque compede fosor. Indocui numero cu-go is mollit opus. 29. per immatura os
sororisὶ imminua morte rapistae , ante diem in ossa versae.
quae leuis sit. Res nota. Stetine. obtestandi sormula: per id, quod in votis habet , ut ossa Diuitiaed by Cooste
237쪽
Illa mihi sancta est; illius dona sepulcro Et indefacta meis serta seram lacrimis; Illius ad tumulum fugiam, supplexque sedebo,
Et mea cum muto sata querar cinere.
Non seret usque suum te propter flere clientem , 3 sIllius ut verbis, sis mihi lenta, veto: Ne tibi neglecti mittant mala somnia Manes, Maestaque sopitae stet soror ante torum, Qualis, ab excelsa praeceps delapsa fenestra, Venit ad infernos sanguinolenta lacus. 4o Desino,
31. In recens Scias. EL nossa quiescant, obtestatur Nemesin.
Samin vocamur piorum Manes. Noli versus Virgil. XII. Aen. 648.
Sancta ad vos anima, atque istus inficia culpae Descendam.
eL Bronis. Sie Callimachus mortem boni viri bene appellat υπνον lam in Epigr. Anth. III. c. I. Cal Iim. Epigr. X. quod male in aliam partem trahunt In p. Mox inferiarum dona sunt munera, libationes, unguenta. v. II, 4, 44. et IlI, 2, 29. sqq. Totus hic locus mi- rifice ad assechium concitandum
33. Illius ad tumulam fugiam) tanquam serui a domino
deis ex more supplicum. v. Brou . et Vulp. cf. Nodin. Not. Erit. p. 74. At illa v. 34.
Et mea cum muto fata quo rar cinere in ipsis praeeordiis
haerent. Quot autem esse putamus miseros et aerumnis com
is hos, quorum aegritudinem hoc unum leuat, quod cum cinere carissimorum fata sua quoruntur l eaque una spe se sustianent, fore, o paullo post sua ossa cum eo n ossibus sepulta quiescanti
238쪽
Desino, ne dominae luctus renouentur acerbi. Non ego sum tanti, ploret ut illa semel. Nec lacrii nis oculos digna est foedare loquaces. Lena nocet nobis; ipsa puella bona est Lena necat miserum Phryne, furtimque tabellas os Occulto portans itque reditque sinu. Saepe ego, cum dominae dulces a limine duro Agnosco voces, haec negat esse domi. Saepe, ubi nox promissa mihi est, languere puellam Nuntiat, aut aliquas extimuisse minas. sci ne morior curis, tunc mens mihi perdita fingit, Quis ve meam teneat, quot teneat ve modis. Tun
excesserant: exemplum Aen. II, 268. sqq. v. sup. ad I, o, 37. et h. l. Broukh. Meurs ad Lycophr. p 3 6. eod. ab merisa - 'infra igitur habitabat in eoena. culo, ut pauperes. v. Vesp. 4 I. 4 a. Desno - Non ego Ilam l. Hoc vero unice Tibulistianum et pectore molli ac tenero dignum. Ipse puellae su
perbae amore excruciatus et ira exasperatus tamen dicere ea veretur, unde ea dolere
possit. 4s. Id. Art. III, 62 I.
Quas tigat in tepido raseia lata 'uet ,
Mophium manunis subligari . o. aut a, exi. minas aut esse periculum aliquod, quod illa extimescat. Minae pro malo, aut pro periculo, saepe.s . Tune morior euris ouid. II. Fas . 7s 3.
Mens abit et morior, quoties pugnantis imago
In Am. ιε, 37. Mens abit et morior, quoties
peccasse fateris, Perque meos artus frigida gutta fluit.
mortem amicti, perituri. In Sulpiciae Sat. V. I 4.
Quasque dedit quondam, --rioribus eripit artes. K mala
239쪽
346 ALBiI TIBULLI LIB. II. ELEG. VI.
Tunc tibi, lena, precor Moverit e votis pars
perditussum, inprimis in Couucis. eod. mens ι- perdit aegritudine et moerore consecta,
ut perditus metu. Ouid. I. Trist. I, 43. carminibus melus omnis abas: ego perditus ensem diras; satis anxia vivas, quotacunque deos. Haesurum iugulo iam puto
h. l. intendit et augeri satis eum pericla ap. Terent. .LΑndr. 1. 3oq. v. Brouisus
s4. Moueritin h. si vel munima dirarum pars eos mou rit, ut ad effectam eas perducant.
240쪽
L artis Romani festae venere Kalendae; Exoriens nostris hinc suit annus auis.
Elegia LKalendis tartiis ex more mittit munus ad Neaeram suam Tibullus , idque carmen hoc, in volumine pulcre adornato perscriptum. Neaera quae fuerit, aliunde . non constat 3 Sed ex iis, quae sequuntur, carminibus discimus haec: Am
tam eam esse a Tibullo et speis ratum eius coniugium, El. r,2 - 28. Discessit mox illa Roma, cum matrer quod discidium aegerrime fert amator Eleg. 2. et 3. expectabat tamen
reditum 3, as. Mox somni territus eam alii nubere velle suspicatur El. 3. s . sqq.) qm de Diuitia Corale