장음표시 사용
291쪽
Languida non noster peragit labor otia, quamuis . Fortuna, ut mos est illi, me aduersa fatiget. Nam, mihi cum magnis opibus domus alta niteret, Cui Herant flaui ditantes ordine sulci Horrea, secundas ad deficientia messes, 38 Cuique pecus denso pascebant agmine colles, Et domino satis, et nimium furique lupoque: Nunc desiderium superest: nam cura nouatur, Mum memor anteactos semper dolor admouet
18 I. Languida non noster peragit labor otia) Quamuis
fortuna aduersa utar, qua fractum animum ad poetica midia obtundi necesse est, tamen me Non patior abstrahi a laudibus tuis canendis: ut in . Ist . 191.
repetit: Sed sicet -- Non te descient nos e memorare
Camenae. Deest copula: Nec tamen vel se labor noster, h. e. ego allaboram, ' peragam Otium. v. Obss.
I 8 3. magnis c ibus domus alta nitereo Horat. II. Sat.
Res ubi magna nitet, domino sene.
qualent, sordesunt.184. ditantes ordine sustiaesorreo seu ordinem sulcorum animos subiicias, seu ditantes ordine iungas, quia tempore
segetes quaeque suo, non cun ctae simuI, maturescunt, ut
Rouis. iaciebat. Sed v. Obis 18s. Horrea, descientia ad messes Deundas minora, non satis ampla. distenta Dieis horrea iup. II, F, 84. ubi
v. obis. Talia horrea rumpi dixit Maro Ge. I, 49. et Pr ventu annum vincere horrea Ge. II, s 8.
I 87. nimium furiqua lumque cf. I, 1, 33. 3 q. hoc vero dicit, quia
Exilis domus es, ubi non remusta supersunt, Et dominum clauunt, et Fr sunt furibus,r 88. Nunc desiderium I perem cf. sup Ι, 3, P. 1m.
Communem temporum illorum calamit tem pxpertum, et paternorum auirorumque bonorum parte meliori, veteranis ab Augusto assignara distributaque, spoliatum fuisse Tibullum probabile est. I 89. Sine intermissione, re .eordatione fortunarum amissarum, animus dolet. Nunc π.obss. Duiligod by Gooste
292쪽
Sed licet asperiora cadant, spolierque relidus, r9o
Non te deficient nostrae memorare Camenae.
Nec solum tibi Pierii tribuentur honores: Pro te vel rapidas ausim maris ire per undas, Aduersiis hiberna licet tumeant laeta ventis; Pro te vel solus densis subsistere turmis, Issvel paruum Aetnaeae corpus committere flammae. Sum quodcunque, tuum est: nostri sit paruula
Sit tibi, quanta libet; si sit modo: non mihi regna Lydia, non magni potior sit fama Gylippi;
Posse Meleteas nec mallem mittere chartas. 2Ο
Quod tibi si versus noster totus ve, minus Ve, Vel bene sit notus, summo vel inerret in ore: Nulla mihi statuent finem te sata canendi. Quin etiam mea Cum tumulus contexerit ossa Seu matura dies celerem properat mihi mortem, a os
Longa manet seu vita; tamen, mutata figura N 4 Seu .
Obss. Quae inde a U. I92. Ω- I. He ns ad Ouid. II. Met. 247. quuntuc adulatore digniora sunt, Barth. ad Stal. II. Situ. 3, 6O. quam ingenuo homine; nec a s. matura dies) h. l. minus ieiuna et ingrata. praematura , praeceps, festina-199. Gylimvs a Lacedae- ta. vide alia exempla ap. montis Syracusas aduersus Athe- Brouis. Redit proprie res adnienses dux missus, satis notus eamdem notionem: quando ex Thu dide. cf. Obis. aliquid praecocem maturitatem dicio. Meleteas chartas consequitur. Homericas. Meles, aO6. Nouum hoc est quod a fluuius Smyrnam alluens, ad poeta Pythagoreorum doctrina quem Homerus natus, quin et, de metempsychόsi in carmen poetico loquendi more, ipsius assumimr: cum alias non nisi esse filius ferebatur, inde Ma- loea infera, Elysium et campi dimis. vid. Inipp. h. Piorum, memorari soleant. men
293쪽
Seu me finget equum rigidos percurrere campos Doctum; seu tardi pecoris sim gloria taurus; Sive ego per liquidum volucri vehar aera penna Quandocunque hominem me longa receperit amInceptis de te subtexam
mm - subtexam ν. II I. iungenda stini. ubi illa forma, alicuius animantis, in quam mutatus erit, exuta iterum humanam sormam post longum tem-
pus receperit, seu figura mu-ιata suget me equum: ipse,
Rura, specie corporis, mutata, fingar, transformatus ero, in equum percurrentem cam pos. Nos videmus poetam pergentem cartana pangere, ubi iterum reuixerit: ita ut ne sic quidem ab hac malorum poeta. rum peste liberatos nos fore sperare liceat.
tas, a Iocarmina chartis. . gloria taurus Ouid. I. Art.
a io. Quandocunque hominem m. nam spiritus, ut ouid. XV. Met. I 67.
- eque feris humana iacorpora transit Inque seras nos'. 233. subtexam carminast .
Nempe texere, contexere, a texere et reliqua composita transferiantur ad ingenii opera. v. Brouis.
294쪽
Sequuntur earmina ad meum Vulpitis ad lib. IV, st. et Vir 'sensum mellitissima et venustis- doctus in Mise. Obss. Vol. VII. sima ex tota antiquitate Roma- p. 337. argumentis cum aliisna: diuersae utique indolis ad- tum his potissimum, quod Sul- eoque diuersi coloris a superio- pleia castos in Calenum martiaribus, ut, quomodo a viris do- tum amores carmine celebrauit,ctis Tibullo tribui potuerint, nostri autem Sulpicia furtivos vix intelligas; nam quod gram- cum Corintho amores prosequi-maticis et librariis hoc placuerit tur, et quod Messala, Carm. statuere, minus mirandum. VIII. memoratus, idem ille Broukhusius quidem ea Tibulli esse videtur, in cuius contubese non esse videbat ad Tibuli. nio Tibullus vixit; quod si ita Commenta p. 384. Tibulli ta- se habeat, dubitari vix posse.
men studiosum fuisse auctorem quin ad eius aetatem ea carmi- . arbitrabatur, in quo me qui- reserenda sint. Adiiciunt dem assentientem non habet. alia viri docti, in quibus tamen Sulpiciae autem ea cum Barthia minus roboris et firmamenti tribuebat, quae sub Domitiano esse videtur. Nam Cerinthum floruit, et cuius adhuc Satiram Sulpiciae amatorem eundem de Corrupto reip. statu habe- esse cum molli puero, quem mus , in minor. POEtis Bur- Horatius I. Sat. a. 8 I. vellica
manni sub f. tum alia, vix duo quis assirmet 3 Illud autem ni- vel tria, eius fragmenta, quae mis leue est, quoa Quin stilia- post alios iterum eollecta dedit nus, qui in Instit. Orat. I, II. iis domis in Mise. Obssi cris. exu. verba ex lib. IV, 2, 6. r. Vol. VII. To. m. Et fuisse respicere videtur, feminae ad- Sulpiciae et Caleni amores val- huc viventis versibus vix usurus de notos, quippe quos ipsa fuisset; necesse itaque esse, ut puella carminibus celebrauer l, illa Augusteo aeuo vixerit. Ser- ex Martiale constat, qui ea ae- vius tandem Sulpicius an idemtate vixit, lib. X, 3 s. fuerat ille Ciceronis familiaris fuerit, tamen 'illa iam quindecim an- dicendi non minus arte nos nupta Caleno, vi statim ex iuris scientia clarus, pronuntia. ep. 38. eiusdem libri apparet. ri nequit, cum plures Servii. Sed hanc Brouxhusi senten- praenomine inter Sulpicios fueωtiam recte destruetum iuerunt rint. Etiam inter eos, . qui
295쪽
ALBII TIBULLI versibus minus seueris luserῖne, voluisse in fictis argumentis, a
Seu. Sulpicium aliquem refert more et sensu alitiquitiuis ab
Plin. Epp. V, 3. horret; necdum' in ullo ficto Vulpius, cum Sulpiciam , argumento, ne in diuina qui- quae Domitiani tempore vixit, dem Popii epistola Eloisae. ta
re te ex hac disputatione sub- tam sensus Veritatem ac simpli- mouisset, in alterum tamen il- citatem vidi, quanta in his carinlud incidit, ut Tibullo illa car- minibus est. Drama autem mina assertum eat, inprimis aliquod ex hoc elegidiorum nu- propter dictionis et numerorum mero componere velle, suavem similitudinem. Easdem partes ingenii lusum esse eoneedam
Ayrmannus in Tibulli vita tue- equidem, sed ad meum sensum batur g. 74. sqq. ut adeo Ce- haud probabilem. rinthus ipse Tibullus. Sulpicia Relictis itaque iis . quae ab
autem eadem eum Delia esset; aliis temere et iudicio ante esse carmina ea in ipso iuuen- caussam cognitam constituto po-
eae flore scripta, primosque sita sunt, Mideamus, quid ex Tibulli amores celebrari; inde ipsis carminibus intelligi vel genus dicendi, quod caetera colligi possit. Constat igitur cum Albiano satis conueniat, primum, esse ea in Sulpiciam ubertatem aliquam prodere. In puellam. Servii Sulpicii f. IV, quo docti viri iudicium equidem IQ, 4. et in Cerinthum. ab
desidero; exilitatem potius ac ca amatum puerum, scripta.
tenuitatem in iis agnoscis . tum Porro esse alia ex Sulpiciae per- defectum curae et diligentiae in sona seripta Carmen III. V. poliendo carmine; sed eiusmo- VII. VIII. X. XI. XII. forte
di defectum, cui cum urbanita- quoque VI. νt tamen pro certe, elegantia ae venustate non to assirmari nequeat, sintne imale conuenit, et qui pulcre eius manu an poetae alicuius in eodem opere una moratur. lusu exarata: et sunt pauci alii
Porro si Cerinthus Tibullis ha- Elegi ad Cerinthum vel Sulpi-hendus est. nonnulla in his ciam. qui alium, quam inemearminibus tam absurda sunt, utrum, auctorem mani seste Movi nihil supra; U. c. IV, 4, Is . bent: ν, Carmina molli lima II.
6, 8. Ita etiam lib. II, a. et I U. Discriminis tamen aliquae ad Cerinthum scripta est quid inter hos et illos elegos ex a Tibullo, ad seipsum ab eo carminis indole vel colore deis seripta est. Delia autem Sul- prehendi non potest. Etiam pieta. Servii Sulpicii filia esse illud notabile, Sulpiciae confi-1t 4 potest vel promerea, quod dentiam aliquam in moris eo libertinam illam misi. ex no- fessione, Cerinthi vero pud stro, lib. I, 6, 67. probatum rem ac timorem, O. inprimis est. Tandem Tibullum, no- El. V. tanquam admodum ado strorum poetarum more, ludere lescentuli obseruari. Atque
296쪽
. ao 3 Atque hoc probabile fatere
Potes , aetatu cam puerum anteisse ; sorte etiam Cerinthum non aeque illustri loco natum
fuisse. Sulpiciae quidem gentis nobilitatem suisse summam,
nota res est. Corinthus autem formosus puer ct quem multae
puellae adamarent i Carm. V, 3. 4.) humili et obscuro adeo loco natus esse vix potuit; valde enim blandis et honestis ver- his ii Sulpicia eum compullatum videas. Itaque dubito an libertinae conditionis haberi possit. Forte ille fuit peregrini ortus, ut pater Graecus esset
natione, qui domi illustri loco
natus esse poterat, Romae tamen ciuitatis ius non habebat. Ex quo enim omnis terrarum orbis Romam confluere coepe
Graeciae Asaeque splendide satis ibi vivebant, litteris quo
que et vitae elegantia conspicui. Fuit sorte Cerinthus ux hoc genere : Neque adeo mirum, Eleg, II l. venationi vacare cum, cuius midium ut parenti ille relinquat, puella precatur. Illud curtς per omnia hace carmina animaduertere mihi videor, suisse Sulpiciae amorem talem, qualis v. c. futurus esset. si resia puella nostro tempore nobilem hominem amaret. Fuit tamen puella mirae venustatis et quae ipsam Venerem ipsasque Charitas referret ore et toto corporis habitu cEleg. U. petita illa et procata a multis - iuuenibus Eleg. IV, et O inter quos Messala fuit, hoc est, mas ex Messalarum famIlia: plura
enim inserri non possunt ex Carm. VIII. Puellam autem ipsam a poetica non alienam fuisse, hoc docet, quod Carm.
VI, a. docta puella appellatur. Eis itaque res ad liquidum
perduci nequit, probabile tamen fit, lusus hos esse variorum hominum elegantium cinobilium, variis temporibus variisque' de caussis compos tos, sed ea aetate, qua Romae in
nobilissimis gentibus vigebant
litterarum studia cum Urbanitate coniuncta, qualis illa Augusteo aevo fuit. Ab ipsa Sulpicia magnam partem ea esse prosecta, nihil est quod credere prohibeat. Vt in Tibulli eo dicem ea reiicerentur, cum aliae
caussae casusque surre potuere, tum argumenti s militudo, et temporum sorte, quibus ea scrita sunt, a Tibullo non remotorum ratio. Tum vero lib. II.
Tibulli duae sunt elegiae ad Cerinthum scriptae, qui utiqui idem eum hoc haberi potest, quem Sulpicia antauit: etsi puella, quam sibi c. l. despontam
habet, Sulpicia esse nequit. Redeunt haec omnia ad probabilitatem aliquam, cui nondum vidi quod repositum esset, nisi alia ab alia probabilitate pe lita , quae per se nihil habet, quo se commendet, nisi iam
opinationcm aliquam animo conisceptam attuleris. In re itaque quae in varias partes disputari potest, suo ut unusquisque Duδ-tur iudicio, aequum est.
297쪽
CARMEN ILSulpicia est tibi custa tuis, Μars magne, Kalendis 3 Spectatum e caelo, si sapis, ipse veni.
Hos Venus ignoscet; at tu, violente, Caueto, Ne tibi miranti turpiter arma cadant. Illius ex oculis, cum vult exurere diuos, sAccendit geminas lampadas acer Amor.
Illam, quicquid agit, quoquo vestigia mouit, Componit furtim subsequiturque Decor. Seu
Carmen II. tudinent. Propere. II, a I, 3. a In Sulpiciam Kalendas Maria Broukb. laudatus, ad Iouem. tias celubrantem scriptum est puellae aegrotanti succurrat: carmen. quod si miram venu. Hoc tibi vel poterit. coniux , statem cum urbanitate Romana ignosere Iuno. natiuoque orationis lepore con- 4. cive tibi miranti t. Imrun tam cogito, antor elegos saepe poetae de iis, qui magna Latinos pracstantissimos iacile miratione perculsi sunt. Pro nosce habendos esse arbitror. pere. i V. 4, 2I.
occurrunt porro in eo notiones obsupuit is facie et re- exqvisitiores et doctiores, scili- gasibus armis .i s , Viri Interque oblitas excidit
alibi Obulae. Certe in hoc car- urna manus. men nunquam incidi, quin no- Alia exempla Vulpius congessit. Nam, eamque miram volupta- Propior ad h. l. spiritus est in
tem ex eo perciperem. Petron. c. 6. exre.
ι. tuis - Kalenduin Mar- xiis. Eas autem uxoribus et oculis Hoc puellis sacras festasque habitas fuisse, lap. III. i. vidimus. si a Uulgaris usus
-- s jans si iudieium .e obtudisset nec in contem- senium elegantiae habes. Pro 'adduxisset. Pert. IV, 6, 83. 8. Conu nit f. - decor Gaude, Crase, nigrass quid h. omnem eius habitum cultum-
πιβ inter arenas. -que daeor temperat. CO h. si sensum habes. nere est ornare, decenter dis-3. Hoc Venus ignoscet ponere. .. Buman. ad Petrin. propter sumnam puellae pulcri- c. 67. ad Ouid. L Art. I 6O. Diuitigod by Cooste
298쪽
Seu soluit crines: susis decet esse capillis;
Seu comsit: comtis est veneranda comis. Io
riit, seu Tyria voluit procedere palla: Vrit, seu niuea candida veste venit. Talis in aeterno felix Vertumnus Olympo Mille habet ornatus, mille decenter habet. Sola puellarum digna est, cui mollia caris Is Vellera det succis bis madefacta Tyros, Possideatque, metit quicquid bene olentibus aruis Cultor odoratae diues Arabs segetis,
Ο. veneranda como augusta, ποτνια. cf. sup. ad I, 7,s6. Vulpius comparat laetos honores Virgilii I. Aen. 388. quanquam honor, si pro puleritudine ponitur, potius ductus est ex graeco καλον.
Iud exqui lῖtissi inae et rarae sor mae , Urrumque colorem, et purpureum et candidum , eandem feminam decere, nequo quicquam vel gratiae vel venustatis detrahere. Plerumque enim, Ut ait Ouid. III. Art. 8 . loco a Vulp. laudato : Puia
psi: vereor tamen ut hoc de colore nimis subtile et argutumst. . Vt poeta, simpliciter dixit, omnigenum vestitum eam decere. voluit procedere, pro cedit : ut solet Tibullus.
a. venitὶ it, prodit, simpl. 13. Uerluauius, Ptiacis It 1Is symbolum anni vieissitudiis
tieis fabulis tractari et ornari coepit. Locus classi. apud Pro- .peri. IV, 2, 23. sqq. At Ouidius multa nouauit Met. XIV, 64 a. sqq. In nostro autem l eo illud notabile est, quod in Olympo Vertumno locus est; cum alias inter deos agrestes ille sit. Similem obseruatio nem v. ad Virgil. Aen. XI, 332. Eleganter etiam et ad rem accommodate pro formis ornatus ei tribuiti felix autem, quate nus aliquid praecipui habet ea in re prae aliis diis; ut in trulo : Felix arte sua.
singo. Suaue hoc: dignam illam esse omnibus ornamentis vel exquisitissimis, quippe quae eam unice deceant: nullam aliam puellam tam mirifice or
nent. bis madefacta vellera, purpura dibapha. et quae possideat: ellipsis Pinuo durior.
299쪽
Et quascunque niger rubro de littore conchas Proximus Eois colligit Indus equis. ao Hanc vos, Pierides, festis cantate Kalendis, Et testudinea Phoebe superbe lyra. Hoc solenne sacrum multos celebretur in annos. Dignior est vestro nulla puella choro.
CARMEN II L. Paria meo iuueni, seu quis bona pascua eampi,
Seu colis umbrpsi deuia montis, aper: Nec tibi sit duros acuisse in praelia dentes; Incolumem custos hunc mihi seruet Amor. Sed procul abducit venandi Delia cura. . . so nereant siluae, deficiantque canes t
Io. niger - Indus Aethiops, qui ad mare Arabicumaeeolit. Sic lap. II, 3, so. comites fusci, quos In dia torret,
Solis et admotis sessu ignis equis
Notissimus voeis Indorum at Indiae usus. cf. ad Virgil. Ge. H. 336. IV, 293. ubi V. Burm. Sive mare rarum latius dictum putes, ipsos Indos orae tales intelligere licet. Et Mehaud dubie praestat facere: cum hie Indus proximus Eois equis. h. e. Soli orienti, adeoque plagis Orientis remotism
dia testudine distincta et ornata.
si e Phoebo supra lib. IlI, 4, 3 7. erat fugens tesudine et auro lyra. st 4. Dignior est vestro nulla puella choro Non videtur
esse di, quae a vobis in chorum asciscarer, in Musarum nume rum referatur. Nimis argutum serte hoe et a sententia alienum. Cantare enim puell elaudem Musae iubebantur. Igitur chorus h. l. de cantu chori accipiendum: nulla est dignior, qtiae vestro carmine criebr
Carmen Iu. Sulpicia conqueritur, Cerinthum suum venatum abiisse.
m 9 Diana eum abducit cura et studio venandi. cf. Obss. ' iliaco by Cooste
300쪽
Quis furor est, quae mens, densos indagine colles Claudentem, teneras laedere velle manus p d ve iuuat Hiram latebras intrare serarum tCandidaque hamatis crura notare rubisy Io Sed tamen, ut tecum liceat, Cerinthe, vagari, Ipsa ego per montes retia ibria feram. Ipsa ego velocis quaeram Vestigia ceruae, Et demam celeri ferrea vincla cant. is
Tunc mihi, tunc placeant siluae ; sic, lux mea, tecum Arguar ante ipsas concubuisse plagas. Tunc veniat licet ad casses, illaesus abibit, Ne Veneris cupidae gaudia turbet, aper. Nunc
g. temeras laedere velle manus) laedere velle pro laedere,
H I, 2, 92. NI, 4, 4. hoc vero Pro secare, cruentare. Supra II, 3, 3 .Laederet aut teneras puram
la rupta manus. Sic laesae genae pro ungue dilanitatis. a p. Ouid. I. Am. 7, 4.. et alibi. Idem I. Met. s 9.m miserum s ne prona cadas, indignaue laedi Crura, secentsentra.
Io. humatis crura notare νubis) Notare, cruentaTe. Proprie exprimit sulcos et cicatrices, quae in eure discerpta remanent, ut Ouid. I. Αm. 7, 1. Ungue notare genas. Sic notae in collo apud Horatium et Ouidium sunt Hestigia dentis in lenta cute. II. vi t) dummodo. v
gari, per saltus et siluas, quod alias aditet latet. Ist. tia torta) quia ex
filis tortis, siue ex lino tore seu cannabi. Ad sententiam cons. sup. I, 4, o. Nee Duni placeas, humeri retιa ferre negent. Properi. II, Is, a - θse ego venabor etc. et similem locum Phaedrae ad Hip- . pol, tum in Ouid. Epist. 4, 37. sqq. et de Venere cum Adon de vagante X. Met. 333. sqq.i6. Docte dictum pura pro : equiescam tecum in propatulo,
versa est Oratio pro vulgaria amori nostici vacantes patiemur eum illaesum abire, ne in medio eursu . turbentur gaudia nostra.