장음표시 사용
311쪽
CAR M E N XL 'Est ne tibi, Cerinthe, tuae pia cura puellae,
Dum mea nunc vexat corpora sessa calor ZAh ego non aliter tristes euincere morbos
optarim, quam te si quoque velle putem. Nam mihi quid prosit, morbos euincere: ubi tu sNostra potes lento pectore ferre mala λCARMEN XI L. Ne tibi sim, mea lux, aeque iam seruida cura,
Ac videor paucos ante fuisse dies: Si quicquam tota commisi stulta iuuenta, Cuius me fatear poenituisse magis, Hesterna quam te solum quod nocte reliqui, sArdorem cupiens dissimulare meum.
Carmen XI. Ex febri laborans puella unice de Cerinthi sui amore sollicitam se esse ait. Est suavissimum poematium puellae dulcissimae. Quid amabilius esse potest hoc ingenio thoe affectu in amantem lBene placideque quiescast
per osa leuis a. ealoc est febris, dicta
quoque Lucretio calida et ut a contrario effectu frigus dicitur apud Horat. I. Sat. I, 8O. Carmen XII. Puella nescio quo animi im
petu abrepta 3matorem suum deserueiat. Hinc irae et iurgia inter eos. Nunc excusat
illa amanti stultitiam suam. Etiam hi versiculi in tabellis ceratis perscripti ad iuuenem missi esse videntur.
asseuerantis. ita non tam ardenter a te amer, ut ante paucos
dies amabar, ni stulte fecisi e mihi videor ipsi. Ita fere Sca liger quoque; qui tamen porphram alia fingit, quibus haee
poematia ultro citroque missa ad certum temporis ordinem redigit. Diuili oo by Corale
312쪽
CARMEN XII L. Nulla tuum nobis subducet semina testam.
Hoc primum iuncta est foedere nostra Venus. Tu mihi sola places; nec iam, te praeter, in urbe Formosa est oculis vlla puella meis. Atque utinam possis uni mihi bella viderit sDispliceas aliisl sic ego tutus ero.
Nil opus inuidia est; procul absit gloria vulgi, Qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu. sio
Carmen XIII. Iurat poeta puellae suae, seel uni perpetuo esse seruiturum. Mox cum se praecipitanter hoc iurasse intelligat, cum puella hac constantiae prosessione adduci possit, ut cle eius amore nimis secura in alios ipsa amores procliuis sit, ad preces sudiplices confugit.
h. surripiet, auferet, aet' quidem dolose, hianditiis suis abducens me te. Propere. I, 8,
Nee mihi rivalis certos subducet amorra.
Dp. IV, 4, 21. DTus pro coniugio et h. l. omnino pro amore et consuetudine. v. mp. I,
F, 7. Properi. III, 6, 37. - qui nosro nexisi retia lem.
a. me primum iunfisa est foedere nostra Venus) h. h elege, hac conditione. Virgil. Αen. I, 66. . - - r Lemque dedit, pufoedere certo
Et premere et laxas sciret dare ivsus habenas.
Propere. III, 19, M. - ubi non certo vincitur foedere lectuS. Modo iura, legem, pignora eodem sensu dixerat. VeneYem iungere hie simpliciter est am res iungere, ut iup. I, Φ, 69. . gloria vulgo h. inter 'vulgus, quae a vulgo venit, Carere vult ea celebritate inter homines, ea fama, quod puel lam pulcritudinis lavdc praestantem amet. At Cyllen, musa pater, Statius, de laictantia vulgarium hominum ex- ιplicant. Duili od by Cooste
313쪽
Sic ego secretis possim bene vivere siluis, Qua nulla humano sit via trita pede. Io Tu mihi curarum requies, tu nocte vel atra Lumen, et in solis tu mihi turba locis. Nunc licet e caelo mittatur amica Tibullo, Mittetur frustra, deficietque Venus. Haec tibi sanista tuae Iunonis numina iuro, 1sQuae sola ante alios est mihi magna deos.
Quid facio demens λ heu heu mea pignora Cedo. Iuravi stulte; proderat
plicant, qui, quae pulcra habent, ostendunt.
g. in tacito gaudeat ille Iinuin prouerbialiter dictum. cf. Broukh. et Vulp. fruatur ille tacite et cum nullius inuidia, adeoque tuto et secure, suo hono, quod obtigit.
gloria ac vana ex eo laude, quod tam pulcram puelliam amem.
p sim bene vivere, h. beatus esse, feliciter agere vitam; non, genio indulgere ; unde enim pde herbis et radicibus p Sunt autem dulcissimi versus, qui
Venus suas artes et illecebras frustra in me experietur; omnia Met molita in me fuerit, tandem abstinendum ei erit a coninslio meum animum a te abalienandi. Uulp. cum Statio acincipiun , ut sup. I, s, 4O.
Admonuit dominae des ruitque ' Venus,
s. tuae Iunonis tui Genii. v. III, 6, 48. eod. Mee - numina iuro haec tibi iuro per numen: sne praepositione, o Virgil. XII.
Haec eadem, Aenea, terram, mare, sidera, iura. ubi v. Serv. cf. h. l. Broukh. II. heu heu mea pignoracedo) h. illud, quo eam illia gatam et deuinctam mihi habebam , scilicet illo metu et sollieitudine de fide et constan
tia mea, et ne desereretur aliquando a me.
Metus de fide mea et constantia proderat ad te in fide retiisnendam a nunc sublato illo meis tu sublatum est amoris tui pignus ut fides. Duiligod Orale
314쪽
Nunc tu sortis eris, nunc tu me audacius ures. Hoc peperit misero garrula lingua malum. ao Iam iaciam, quodcunque Voles; tuus usque manebo; Nec fugiam notae seruitium dominae: Sed veneris sanctae considam vinimas ad aras; Haec notat iniustos, supplicibusque fauet. CARMEN . XIV. Rumor ait, crebro nostram peccare puellam. Nunc ego me surdis auribus esse velim. Crimina non haec sunt nostro sine iacta dolore. Quid miserum torques, Rumor acer λ tace.
ferox. ut 1 M. I, s. noxia fortis.
d. nunc tu me audacius ureo non tam, amore incendes, quam, cruciabis, dolere coges, curam et sollieitudinem animo iniicies; ut ap. Terent. n. III, 1, 47.
Si quando illa mentionem Phaedriae Deit, Aut s laudat, ta ut milevrat. cf. ibi v. 43. II. Mite amatoris ingenium agnosce. Quandoquidem semel se in manu et potestate puellae esse sentit: nolle se profitetur iugum detrectare, sed in seruitute perdurare.
23. Sed Verieris sa aee sedam vinctus ad aras) n.
tanquam supplex. V. II, 6, 33. ut solebant serui male a domi-
flagellis notas inurit, Ut ap. ΗOrat. III. Od. 26, I . Venus sublimi flagello tangit Chloen. Ita Vulpius. Possis et omnino interpretari, punit, castigat, ulciscitur. Nam notare est
non modo reprehendere et reprobare, verum etiam damnare
et pimire, proprie eum igno minia. Carmen XIV. Miri leporis et urbanistis epigramma. Placet amaeor, qui, de puellae perfidia sollieitus, tantum hoc in votis haberi ut ipse surdus sit. An Tibullum auctorem habeat, credere Iiret et non licet.
315쪽
Te quoque Virgilio comitem non aequa, Tibulle, Mors iuuenem campos misit ad Elysios: Ne foret, aut elegis molles qui fleret amores, Aut caneret sorti regia bella pede.
Carmen, XV. Do eius Marsus vixit temporibus Augusti, et Epigraminmatum scriptor habitus est inprimis nobilis atque excellens. Multa de eo eiusque fragmen eis docte disputat Brouisustus..4. Aut caneret forti regia bella pedes bella, quae interreges fuere. Virgil. Ll. 6, 3. Cum canerem regre est praelia. Contra de Tragoedia intellἰ-gendus Horat. I. Sat. 1
eou. Heins ad Ouid. IV. ex P. a, I. forti pede, heroico.
- - forte epos acer, Vt nemo, VariuS.
318쪽
In toto Tibulli volumine vix unquam maiores disseult
tes obiiciuntur interpreti, quam in ipsa fronte. Hiant enim inter se ac dissident sententiae; sunt etiam versus sensu commodo destituti. Luxatione igitur et corruptela laborare carmen hoc, ut nonnulla alia, in promtu est. Ios Scaliger, quo erat acumine, transpositione versuum tanto malo mederi voluit. Sed an boni medici partes ea in re tuitus sit, qui nihil nisi idonois de caussis, re explorata, et probabili satis cum spe boni euesntus moliatur valde dubites: ita enim pro lubitii et auctoritate magis,
quam cum ratione certa et perspecta versatus est. Statim v. 3. et 4. post v. 44 collocatum voluit, quod tamen Broulthusius dθmum exocutus est. At reliqua in ipsa Scaligerana editione novata sunt: primum b. 9. o. ante v. T. S. post v. t O. inserti sunt v s. 29- 32. 36. 36. post v. 24. autem us. 37-qO. hinc 33. 34. et 4I - O. quibus subiiciuntur ii, quos paullo ante diximus, v. 3. 4. inde as-28. eosque excipiunt: vs. 3I- 8. Tum ex altera Elegia hue retracti sunt us. Tr. 78. et 6s-TO. lam primum si quaeras, cur mutationes has ac translocationes hoc nec alio
modo tactiae sint, nullam aliam desentionem eas habent, quam sententiarum similitudinem aliquam; ita tamen. vi non minus commode satisque opportune plures alias smiles transpositiones instituere possis: quo iure autem scaligerana aliis rationibus praeserenda sit. dicere non habpas. Tum vero illud multo magis molestum est, quod ipsa illa dilaniatione corporis nihil essectum videas: hiantes enim ac disiunme sententiae in Scaligerano contextu non mi. nus occurrunt et multae et importunae. Itaque Scalige. rana a Broukhusio adscita perturbatione carminis liberandum esse positam eum Uulpio censuimus. Nunc vero et illud adiicimus: Luxata esse multa. In primis maxime elegiis, recte vidit Scaliger; verum idem non vidit. nos 'non habere nonnullarum elegiarum nisi particulas et era '
319쪽
4 OBSERvAT. IN TIBULLI cerpta e pluribus carminibus. Ηgoc autem vulnera nequaqua n eiusmodi sunt, ut ulla medela critica sanari possint; verum ea indicasse satis est. Cum enim, quod alias nos statuere ostεndimus, Tibulli unus codex seruatus post lon . gum tempus, casu ne an viri alicuius docti sollertia. in lucem esset protractus: lacer il Ie et attritus multis paginis. . prioribus inprimis . legentis et deseribentis librarii oculos fugisse videtur. Descripta igitur sunt, relictis ceteris. m. quae legi poterant; signa tamen, quibus interualla intorexcerpta diuersa designarentur, aut apponere oblitim est librarius, aut apposita ab iis, qui inde noua exemplaria petierunt, neglecta sunt. Atque ea quidem multis in locis lacile reperiri possunt, ut in ipsa nostra recensione signa apponere non dubitauerimus. In aliis satis quidem
probabili iudicio suspicari licet eiusmodi hiatus; sed accessere aliae perturbationum caussae, quae iudicium implueent et impediant. Nam extitere primum iam superioribus saeculis, qui consulere sensui carminis, et modo coagmentare et reponere luxata, modo hiatus supplere insititiis versibus male instituerent. Alii tantum loca, quae videbantur praestantiora, sorte etiam quae castiora, exscripsere: eius generis erant Scaligeri excerpta, quae
ait suisse peruetusta. Elegias porro tu antiquioribus libris non fuisse distinctas inter se, nisi sorte obscuriore signo,
In aliis rubro, aut vacuo spatio roli sto, satis constat. Has disiunxere adeo ac distinxere homine on omnino doctis. i. Nec tamen nouare multa ne in his quidem consubrum est; primum, quoniam pauca tuto satis nouare litatin hoc genere, tum, quia Scaligeranae traiectiones iam -δ tis docuere, plus incommodi ct molestiae ista discrepania numerorum in editiones audiorum inferri. Relinquere igitur satius est inprimis ea, quomm correctio satis explorata non est, et de iis in obseruationibus criticis monere, quae nobis aliter constituenda sorte videbuntur. Inscriptiones librorum librariis aut grammaticis deberi notum est. In libris est sere praefixum: Alii Tibulli equitis Ro. poetae clarissimi yrimus liber. Sic quoque Guel L4. In Guel s. a. Albii Πιbusii ρ tae illustris elegiarum liber L. incipit de Amoribus Desiae. Alii libri omni rubro carentia. culti iugera magna soli J Ita in plerisque sertiptis, teste Broukli. et sic etiam in cod. Reg. et Coruin. et Guel . omnibus, vulgatum, idem in Omnibus, quas noui, edd. etiam veti. utriusque sectae. Probant Goosius aBrouisuso laudatus, et Uulpius, et nuper Henter. Debes
320쪽
bes Itaque ivgera accipere simpliciter rura, arva: aut cum Vulpio dices. esse illud perpetuum iugeri epitheton. Quidam tamen Codd. itigera multa praeserunt: quod se. quuti sulit Statius. Scaligor et Broukli. quia iugeri certa magnitudo, neque aliud partium est, aliud magnum. Et
verum est dixisse veteres fere multa, vel pauca. v.
Broulcia. ad h. l. cf. Ouid. III. Fam 192. IV. ex P. 9. 86. Adde Burmann. ad Virgil. Ge. IV, 127. Rutil. I. s 6. Burmaran. Sec. Anthol. Lat. ΤΟ. I. p. 26OJ Et se ipse No ster in s. III, 3, 3. II, 3, 4a. unde tamen potest videri multa
in hunc locum venisse. Nunc ivgera multa retraxi, quOniam librorum auctoritato nihil hic Oxpediri potest: adsensum autem multa praestant, magna et otiosa sunt et molesta. Nam si quem possidere audiO:agros multos, etsi Poeticum non est, desiderabo enim iugera mille aut aliud quid, elogia tamen indignum non est. etsi tenue vocabu lum; at si quem possidere audio magna iugera, magnos
agros; sentiro videor aliquid incommode dictum, inpriamis pro elegiae simplicitate. 3. 4. Reiecit hoc distichon post vs. 44. Brouhhusius ad Scaligeri arbitrium. Accedo in hoc viris doctissimis,
quod cum tota sententia male illud cohaerere et ipse prositear. Vt autem eo, quo inseruere loco, opportuniorem illud sititionem acceperit, vereor. Tum vero in ipss veris bis nonnulla sunt , quae totum distichon aut suspectum sa-ciunt aut certe interpolatum arguunt. Sed primum videamus, quam male illud locum suum tueatur. Non agi pota est iiis de eo qui in castris versatur, hosti ex aduerso postitis ivt adeo partim porpetuus metus ab adsidente hoste, De castra adoriatur, legionarium agitet, partim, Vbhsomnus obrepserit, repente classicum auditum quietem, terpellet, cum aduersus hostem vallum tuendum sit: nam
si quis sensus verborum est, hic fere esse debet. Sic autem ei primum distichon parum respondet. Nam qui adhuc sub signis habetur, etsi sorte ille congerere diuitias dici possit, nondum tamen ille tenet culti iugeraseli; aut, si tenet, alienum tamen hoc nunc a tota sententia. Alioqui bene conuenit hoc, quod in nota posui, duplex ex militia lucrum, praedae et assignatorum agrorum h l. respici. λCogitabam de veteranis limitaneis, in imperii finibus aduersus barbaros collocatis, qui et agros tenere, et simul militiae terrores experiri poterant; Tibulli aetate nondum legiones in limitibus hal bantur. Ita vero versus a seriore poeta insertos credere necesse eae Sunt porro alia,